The power of the placebo effect - Emma Bryce

Translator: Pitipa Chongwatpol Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

In 1996, 56 volunteers took part in a study

ในปีค.ศ. 1996 อาสาสมัคร 56 คน เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษา

to test a new painkiller called Trivaricaine.

เพื่อทดสอบยาแก้ปวดตัวใหม่ ที่เรียกว่า Trivaricain

On each subject, one index finger was covered in the new painkiller

นิ้วชี้ของอาสาสมัครแต่ละคน จะถูกทาไว้ด้วยยาแก้ปวดตัวใหม่นี้

while the other remained untouched.

โดยที่นิ้วชี้อีกข้างไม่ได้ถูกทาด้วยอะไร

Then, both were squeezed in painful clamps.

จากนั้น นิ้วทั้งสองจะถูกหนีบด้วยคีมให้เจ็บ

The subjects reported that the treated finger hurt less than the untreated one.

อาสาสมัครรายงานว่านิ้วชี้ที่ทายาเอาไว้ เจ็บน้อยกว่านิ้วที่ไม่ได้ทา

This shouldn't be surprising,

นี่ก็ไม่น่าแปลกใจอะไร

except Trivaricaine wasn't actually a painkiller,

เว้นเสียแต่ว่าจริง ๆ แล้ว Trivaricaine ไม่ใช่ยาแก้ปวด

just a fake concotion with no pain-easing properties at all.

แต่เป็นแค่ส่วนผสมปลอม ที่ไม่มีคุณสมบัติในการลดปวดเลย

What made the students so sure this dummy drug had worked?

อะไรทำให้อาสาสมัครเชื่อว่ายาหลอกนี้มีผล

The answer lies in the placebo effect,

คำตอบก็คือ ปรากฏการณ์ยาหลอก

an unexplained phenomenon

ปรากฏการณ์ที่ไม่สามารถอธิบายได้

wherein drugs, treatments, and therapies that aren't supposed to have an effect,

เวลาที่ยา การรักษา การบำบัด ที่ไม่น่าจะมีผลอะไร

and are often fake,

และส่วนใหญ่เป็นของปลอม

miraculously make people feel better.

ทำให้คนรู้สึกดีขึ้นได้อย่างน่าฉงน

Doctors have used the term placebo since the 1700s

แพทย์ได้ใช้คำว่ายาหลอกมาตั้งแต่ ค.ศ. 1700

when they realized the power of fake drugs to improve people's symptoms.

เมื่อพวกเขาตระหนักถึงพลังของยาหลอก ที่ทำให้อาการต่าง ๆ ดีขึ้น

These were administered when proper drugs weren't available,

มันถูกใช้ตอนที่หายาที่เหมาะสมไม่ได้

or if someone imagined they were ill.

หรือเวลาที่คนทึกทักไปเองว่าตัวเองป่วย

In fact, the word placebo means "I shall please" in Latin,

ที่จริงแล้ว คำว่า "Placebo" แปลว่า "ฉันจะพอใจ" ในภาษาละติน

hinting at a history of placating troubled patients.

เป็นนัยบอกถึงประวัติศาสตร์ ของการบรรเทาให้ผู้ป่วยที่มีปัญหา

Placebos had to mimic the real treatments in order to be convincing,

ยากหลอกนั้นต้องเลียนแบบยาจริง เพื่อที่จะให้ดูน่าเชื่อ

so they took the form of sugar pills,

มันจึงมีในรูปแบบของยาเม็ดทีทำจากน้ำตาล

water-filled injections,

ยาฉีดที่เป็นน้ำเปล่า

and even sham surgeries.

หรือแม้กระทั่งการผ่าตัดแบบปลอม ๆ

Soon, doctors realized that duping people in this way had another use:

ไม่นานนัก แพทย์ก็ตระหนักว่า การหลอกคนในลักษณะยังมีประโยชน์อื่นอีก

in clinical trials.

ซึ่งก็คือ การทดลองทางคลินิค

By the 1950s, researchers were using placebos as a standard tool

ในช่วงยุค 1950 นักวิจัยได้ใช้ยาหลอก เป็นเครื่องมือมาตรฐาน

to test new treatments.

ในการทดสอบการรักษาใหม่ ๆ

To evaluate a new drug, for instance,

เพื่อที่จะประเมินยาตัวใหม่ ตัวอย่างเช่น

half the patients in a trial might receive the real pill.

ผู้ป่วยครึ่งหนึ่งในการทดลองจะได้รับยาจริง

The other half would get a placebo that looked the same.

อีกครึ่งหนึ่งที่เหลือจะได้รับยาหลอก ที่่ลักษณะเหมือนยาจริง

Since patients wouldn't know whether they'd received the real thing or a dud,

เนื่องจากผู้ป่วยไม่ทราบว่า พวกเขาได้รับยาจริงหรือยาหลอก

the results wouldn't be biased,

ผลลัพธ์ที่ได้จะไม่มีความลำเอียง

researchers believed.

นักวิจัยเชื่อว่าอย่างนั้น

Then, if the new drug showed a significant benefit compared to the placebo,

ดังนั้น ถ้ายาใหม่แสดงให้เห็นถึงประโยชน์ อย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับยาหลอก

it was proved effective.

นั่นพิสูจน์ว่ายาใหม่มีประสิทธิภาพ

Nowadays, it's less common to use placebos this way because of ethical concerns.

ในปัจจุบัน ไม่ค่อยมีการใช้ยาหลอกแบบนี้แล้ว เพราะว่ามีความกังวลเกี่ยวกับเรื่องจริยธรรม

If it's possible to compare a new drug against an older version,

ถ้าเป็นไปได้ การเปรียบเทียบยาตัวใหม่กับยาตัวเก่า

or another existing drug,

หรือกับยาตัวอื่นที่มีอยู่

that's preferable to simply giving someone no treatment at all,

เป็นวิธีที่ดีกว่าการไม่ให้การรักษาอะไรเลย

especially if they have a serious ailment.

โดยเฉพาะถ้าพวกเขามีอาการป่วยที่รุนแรง

In these cases, placebos are often used as a control to fine-tune the trial

ในกรณีเหล่านี้ ยาหลอกมักจะถูกใช้ เป็นตัวควบคุมในการปรับปรุงการทดสอบ

so that the effects of the new versus the old or alternative drug

เพื่อที่ประสิทธิภาพของยาตัวใหม่ กับยาตัวเก่า หรือยาทางเลือก

can be precisely compared.

สามารถถูกเปรียบเทียบกันได้อย่างเที่ยงตรง

But of course, we know the placebos exert their own influence, too.

แต่แน่นอน เรารู้ว่ายาหลอกก็มีผล ที่มาจากตัวมันเองเช่นกัน

Thanks to the placebo effect,

ต้องขอบคุณปรากฏการณ์ยาหลอก

patients have experienced relief from a range of ailments,

ที่ทำให้ผู้ป่วยรู้สึกบรรเทาจากความเจ็บป่วยต่าง ๆ

including heart problems,

รวมไปถึง โรคหัวใจ

asthma,

โรคหอบหืด

and severe pain,

และความเจ็บปวดอย่างรุนแรง

even though all they'd received was a fake drug or sham surgery.

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะได้รับแค่ยาปลอม หรือ การผ่าตัดหลอก ๆ ก็ตาม

We're still trying to understand how.

เรายังพยายามที่จะเข้าใจ ว่ามันทำอย่างนั้นได้อย่างไร

Some believe that instead of being real,

บางคนเชื่อว่าแทนที่จะเป็นของจริง

the placebo effect is merely confused with other factors,

ปรากฏการณ์ยาหลอกเป็นเพียงแค่ความสับสน ต่อปัจจัยอื่น ๆ

like patients trying to please doctors by falsely reporting improvements.

เช่น ผู้ป่วยอยากจะเอาใจแพทย์ โดยการหลออกว่าอาการป่วยดีขึ้น

On the other hand,

ในอีกแง่มุมหนึ่ง

researchers think that if a person believes a fake treatment is real,

นักวิจัยคิดว่า ถ้าคนเชื่อว่า การรักษาหลอก ๆ นั้นคือของจริง

their expectations of recovery actually do trigger physiological factors

ความคาดหวังของคนไข้ที่จะฟื้นตัว จะกระตุ้นปัจจัยทางสรีรวิทยา

that improve their symptoms.

ที่ทำให้อาการของพวกเขาดีขึ้น

Placebos seem to be capable of causing measurable change in blood pressure,

ยากหลอกดูเหมือนจะสามารถ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความดันโลหิต

heart rate,

อัตราการเต้นของหัวใจ

and the release of pain-reducing chemicals, like endorphins.

และการหลั่งของสารเคมี ที่ช่วยลดอาการเจ็บปวด เช่น เอนโดรฟิน

That explains why subjects in pain studies often say placebos ease their discomfort.

นั่นอธิบายว่าทำไมผู้ได้รับยาหลอกในการศึกษา จึงมักจะบอกว่าอาการปวดของพวกเขาลดลง

Placebos may even reduce levels of stress hormones,

ยากหลอกอาจจะลดระดับฮอร์โมนความเครียด

like adrenaline,

เช่น อะดรีนาลีน

which can slow the harmful effects of an ailment.

ซึ่งสามารถชะลอผลที่เป็นอันตรายจากโรคได้

So shouldn't we celebrate the placebo's bizarre benefits?

เช่นนี้แล้ว พวกเราไม่ควรจะฉลองให้กับ ผลประโยชน์แปลก ๆ ของยากหลอกหรอกหรือ

Not necessarily.

ไม่จำเป็น

If somebody believes a fake treatment has cured them,

ถ้าบางคนเชื่อว่าการรักษาปลอม ๆ นั้น รักษาพวกเขาได้

they may miss out on drugs or therapies that are proven to work.

พวกเขาอาจพลาดโอกาสในการใช้ยา หรือการรักษาที่พิสูจน์แล้วว่าได้ผลจริง

Plus, the positive effects may fade over time,

นอกจากนั้น ผลเชิงบวกจะลดลงเมื่อเวลาผ่านไป

and often do.

และมักจะเป็นอย่างนั้น

Placebos also cloud clinical results,

ยาหลอกยังรบกวนผลวิจัยทางคลินิค

making scientists even more motivated to discover

ทำให้นักวิจัยยิ่งมีแรงจูงใจมากขึ้น ที่จะหาคำตอบ

how they wield such power over us.

ว่าทำไมพวกมันถึงมีอิทธิพลต่อเราขนาดนี้

Despite everything we know about the human body,

นอกเหนือจากความรู้ของเราทุกอย่าง ที่เกี่ยวกับร่างกายมนุษย์แล้ว

there are still some strange and enduring mysteries,

มันก็ยังมีปริศนาที่แปลกประหลาด และยังคงไม่มีคำตอบ

like the placebo effect.

อย่างเช่นปรากฏการณ์ยาหลอก

So what other undiscovered marvels might we contain?

แล้วนี่ยังมีสิ่งมหัศจรรย์ใดอีก ที่ยังไม่ได้รับการเปิดเผย

It's easy to investigate the world around us

มันง่ายที่จะสำรวจโลกรอบ ๆ ตัวเรา

and forget that one of its most fascinating subjects

และลืมไปว่าหนึ่งในสิ่งที่น่าสนใจมากที่สุด

lies right behind our eyes.

อาจเป็นเหมือนเส้นผมบังภูเขา