What sex ed doesn’t tell you about your brain - Shannon Odell

Translator: melika baradaran Reviewer: shirin etebar

While we often talk about puberty’s effect on the body,

اغلب زمانی که در مورد تاثیرات بلوغ روی بدن صحبت می‌کنیم،

what gets overlooked are the fascinating changes that happen in the brain.

چیزی که نادیده گرفته می‌شود، تغییرات شگفت‌آوری‌ست که در مغز رخ می‌دهد.

I’ve been sent here to talk to you about puberty.

من به اینجا فرستاده شدم تا با شما درباره‌ی بلوغ صحبت کنم.

Any questions?

سوالی نیست؟

During puberty, your reproductive organs grow and mature.

در دوران بلوغ اندام‌های تولیدمثل شما رشد کرده و بالغ می‌شوند.

Any questions?

سوالی نیست؟

This ripening allows you to become a sexually mature adult.

این رسیدگی به شما اجازه می‌دهد که از نظر جنسی افراد بالغی بشوید.

There are so many other changes to your body

تغییرات بسیار بیشتری هم در بدن شما رخ می‌دهند

that puberty can seem almost magical.

که باعث می‌شود بلوغ تقریبا جادویی بنظر برسد.

I think I'll take it from here.

از اینجا به بعدش با من.

Puberty, in fact, begins in the brain.

در واقع بلوغ از مغز آغاز می‌شود.

At some point, usually between the ages of 9 and 14,

در زمانی، معمولا بین سنین ۹ تا ۱۴ سالگی،

puberty is triggered when a region known as the hypothalamus

فرایند بلوغ فعال می‌شود وقتی که منطقه‌ای به نام هیپوتالاموس

releases waves of a specialized hormone.

موجی از هورمونی خاص را آزاد می‌کند.

As convenient as it would be to go to sleep a child and wake up an adult,

هر چقدر هم این ایده که به یک چشم برهم زدن بزرگ شویم خوشایند باشد،

this maturation is slow,

بازهم پروسه‌ی بلوغ کند است

and puberty lasts as long as 4 to 5 years.

و به اندازه‌ی ۴ تا ۵ سال طول می‌کشد.

And during this extended process,

و در حین این پروسه‌ی کشدار

the brain undergoes its own transformation,

مغز دچار تغییر و تحولاتی می‌شود

thanks to two of puberty’s key players— estrogen and testosterone.

که ناشی از دو هورمون کلیدی بلوغ استروژن و تستسترون است.

Produced in the developing testes and ovaries,

که از بیضه‌ها و تخمدان‌های درحال رشد تولید می‌شوند

these hormones hitch a ride to the brain via the bloodstream.

این هورمون‌ها به سرعت توسط جریان خون به سمت مغز حرکت می‌کنند.

Once there, they interact with receptors on neurons,

در آنجا، با گیرنده‌ها و نورون‌ها تعامل می‌کنند

changing the way the individual cells work and function

نحوه‌ی کار و عملکرد هر سلول را تغییر می‌دهند

by making them more or less excitable, altering their growth,

به طوری که آنها را کمابیش پرتحرک کرده، رشدشان را تغییر داده،

or reshaping their connections.

یا ارتباطاتشان را دوباره شکل می‌دهند.

Cumulatively, this can change how you feel, think, and behave.

در جمع، این می‌تواند نحوه‌ی احساسات، تفکر و رفتار راتغییر دهد.

For example, hormones remodel and develop the limbic system,

مثلا هورمون‌ها سیستم لیمبیک را

a collection of brain regions responsible for emotional behavior.

که مجموعه‌ای از مناطق مغزی مسئول رفتار عاطفی است، بازسازی و توسعه می‌دهند.

Research in animal models suggests that the amygdala undergoes changes

تحقیقات در نمونه‌های حیوانی نشان می‌دهد که آمیگدال در دوران بلوغ

in size and connectivity during puberty.

از نظر اندازه و ارتباطات تغییراتی می‌کند.

The amygdala’s function is wide-ranging,

تغییرات آمیگدال وسعت زیادی دارد

from detecting threats in your environment,

از شناسایی تهدیدات محیطتان گرفته تا

to helping you recognize emotions in your friend’s faces.

تشخیص احساسات دوستتان از روی صورتش.

Its development allows you to better connect with your peers,

توسعه‌ی آمیگدال به شما امکان ارتباط بهتر با همسالانتان را می‌دهد

while priming your brain for learning and discovery.

درحالی که مغزتان را برای یادگیری و کشف آماده می‌کند.

Likewise, puberty organizes and restructures the nucleus accumbens

علاوه بر آن، بلوغ نوکلئوس اکامبنس را سازماندهی و بازسازی می‌کند

involved in reward and sensation-seeking.

منطقه‌ای که در پاداش‌دهی و حس-طلبی دخیل است.

Activity in this dopamine hub is thought to drive

فعالیت این قطب دوپامینی ظاهرا

the pleasurable sensations we feel when doing rewarding activities,

باعث احساس لذت‌بخشی می‌شود که هنگام انجام فعالیت‌های پاداش دهنده احساس می‌کنیم

like spending time with friends or having new experiences.

فعالیت‌هایی مثل وقت سپری کردن با دوستان و یا داشتن تجربیات جدید.

Several studies have found

چندین مطالعه دریافتند که

that as hormone levels increase through puberty,

با افزایش میزان هورمون‌ها در دوران بلوغ

so does the response of the nucleus accumbens.

میزان پاسخ‌های نوکلئوس آکومبنس نیز افزایش پیدا می‌کند.

As a result, exploration and social engagement may feel

در نتیجه، ممکن است جست‌‌وجوگری و و ارتباطات اجتماعی

that much more important during adolescence.

به همان میزان مهم‌تر احساس شوند.

As these emotion and reward centers rapidly develop,

زمانی که مراکز احساسات و پاداش به سرعت توسعه می‌یابند

their connections with higher cortical brain regions tend to do so

ارتباطاتشان به بخش‌های بالاتر قشر مغز نیز

on an extended timeline.

پس از گذشت زمان طولانی توسعه می‌یابد.

These cortical regions, which help impose emotional regulation and impulse control,

این مناطق قشری که به تحمیل تنظیم هیجانی و کنترل تکانه کمک می‌کنند

continue to grow well past puberty, into your 20s.

در دوران پس از بلوغ و در دهه‌ی بیست سالگی نیز به رشد خود ادامه می‌دهند.

While teens are often unfairly stereotyped as rash or impulsive,

درحالی که کلیشه‌ی ناعادلانه‌ی هیجانی و تکانشی بودن به نوجوانان نسبت داده می‌شود

research reveals a more complex story.

تحقیقات حکایت از داستان پیچیده‌تری دارند.

Teens are just as capable as adults of making thoughtful decisions

نوجوانان به اندازه‌ی بزرگسالان در گرفتن تصمیمات عاقلانه توانمند هستند

when given the time and space.

البته زمانی که وقت و فضای کافی وجود داشته باشد.

It’s only during high stress or in the heat of the moment

تنها در دوران پر استرس و یا اوج دعواست که

that teens may find it more difficult to manage emotions.

شاید کنترل احساسات برای نوجوانان سخت‌تر باشد.

Further, this lengthy cortical development allows adolescent brains

در ادامه، این زمان طولانی برای توسعه‌ی قشر به مغزها اجازه می‌دهد

to remain adaptable as they learn and grow in new situations,

که درحین یادگیری و رشد، در موقعیت‌های جدید سازگار بمانند،

form their identities, and build the skill sets needed for adulthood.

هویتشان را تشکیل بدهند و مهارت‌های مورد نیاز برای بزرگسالی را پرورش بدهند.

For all we know about the effects of puberty on the brain,

تا آنجا که ما درباره‌ی تاثیرات بلوغ بر مغز می‌دانیم

there remain many unanswered questions.

سوالات بی‌جواب زیادی باقی مانده است.

What sets off the initial puberty signal in the brain?

چه چیزی اولین سیگنال‌های بلوغ را در مغز آغاز می‌کند؟

Why is the average onset of puberty shifting earlier?

چرا نشانه‌های متوسط شروع بلوغ زودتر اتفاق می‌افتند؟

And, while hormones may seem powerful, they may not be the full story.

و درحالی که هورمون‌ها ممکن است قدرتمند باشند اما همه‌ی داستان نیستند.

Experiences you have during adolescence may be just as influential

تجربیات شما در دوران بلوغ ممکن است به اندازه‌ی

as hormones in shaping and maturing the developing brain.

هورمون‌ها در شکل دادن و بالغ شدن مغز درحال رشد تاثیر داشته باشند.

So while all these physical and mental changes can make you feel

درحالی که ممکن است تمام این تغییرات فیزیکی و ذهنی به شما این حس را بدهد که

as if puberty is in control,

بلوغ کنترل اوضاع را در دست دارد.

you have more power than you think.

شما بیش از آنچه فکرش را می‌کنید قدرت دارید.

The everyday choices you make,

تصمیمات روزانه‌ای که می‌گیرید

from learning new skills, to being a good friend, to setting boundaries,

از یادگیری مهارت‌های جدید گرفته تا دوست خوبی بودن و یا تعیین حد و مرزها

ultimately steer the path of who you are and will become.

در نهایت مسیر کسی که هستید و کسی که به آن تبدیل می‌شوید را تعیین می‌کند.

Any questions?

سوالی هست؟