The Power of Simple Words - Terin Izil

قدرت لغت‌های ساده -- ترین ایزیل

Translator: soheila Jafari Reviewer: Mana Ahmady

We all know the scene: Dorothy closes her eyes,

ما همه این صحنه را می‌شناسیم: دوروتی چشمهاش را می‌بنده،

and repeats the Good Witch's mantra,

و وِردِ جادوگر خوب را تکرار می‌کنه،

"No coordinates exist like one's domicile,

«هیچ منزلگاهی همچون مسکن و مأوای خود آدمی نیست،

no coordinates exist like one's domicile,

هیچ منزلگاهی همچون مسکن و مأوای خود آدمی نیست،

no coordinates exist like one's domicile."

هیچ منزلگاهی همچون مسکن و مأوای خود آدمی نیست.»

Only Dorothy doesn't say that. She says five one-syllable words,

اما دوروتی این را نمی‌گه. او پنج واژه‌ی ساده را می‌گه،

"There's no place like home."

«هیچ جا مثل خونه نیست.»

Each a word you probably learned in your first year of speaking,

همه این لغت‌ها را احتمالا شما در اولین سال حرف زدن یاد گرفتید،

each perfectly concise.

هرکدام کاملا مختصر و گویا.

It's not that L. Frank Baum didn't have a thesaurus,

نه اینکه لیمن فرانک باوم (نویسنده جادوگر شهر اُز) یک لغت‌نامه نداشته،

it's that in most cases $10 words fail.

بلکه در بیشتر مواقع واژه‌های پرطمطراق به درد نمی‌خورند.

Would Aerosmith have had a hit with

آیا گروه راک اروسمیث با «بدین سوی پرسه‌زنان گام بردار» به جایی می‌رسید؟

"Ambulate This Direction?"

آیا گروه راک اروسمیث با «بدین سوی پرسه‌زنان گام بردار» به جایی می‌رسید؟

Probably not.

(به‌جای عنوان «به این سو بیا»، معروف‌ترین آهنگ گروه). احتمالا نه.

Would Patrick Henry have ignited a revolution by saying,

آیا پاتریک هنری می‌تونست با گفتن «آزادی را برایم فراهم کنید و یا مرگ را بر من ارزانی دارید» انقلابی را برافروزد؟

"Provide me with liberty or bestow upon me fatality?"

آیا پاتریک هنری می‌تونست با گفتن «آزادی را برایم فراهم کنید و یا مرگ را بر من ارزانی دارید» انقلابی را برافروزد؟

Unlikely.

(به جای شعار معروفش: یا مرگ یا آزادی) بعیدست.

When it comes to words, bigger isn't always better.

وقتی که موضوع لغت مطرح می‌شه ، دیگه بزرگ بودن همیشه بهتر نیست.

Ten-dollar words are rendered worthless if they're not understood.

واژه‌های پرطمطراق بی‌ارزشند اگر درک نشن.

That's not to say every piece of literature

این معنی‌اش این نیست که هر قطعه ادبی

should be written at a fourth-grade reading level,

باید در سطح خواندن کلاس چهارم نوشته بشه،

but it is important to know your audience.

بلکه این مهمه که تو مخاطبت را بشناسی.

If you're a novelist, your audience is probably expecting

اگر یک داستان‌سرا هستی، مخاطب‌های تو احتمالا انتظارِ

300 pages of vivid descriptors.

۳۰۰ صفحه توصیف روشن و واضح را دارند.

At the very least, they're expecting

حداقل، اونها انتظار دارند

you won't use the same 50 words to fill those pages.

که پنجاه لغت مشابه را برای پر کردن صفحات بکار نبری.

But most of us don't have the luxury of a captive audience.

اما بیشتر ما از نعمت داشتن مخاطبان شیفته وشیدا محرومیم.

We're competing against a whole world of distractions

ما در مقابل دنیایی سرشار از چیزهای سردرگم‌کننده در حال رقابتیم

and we're fighting for space in an attention span

و برای داشتن فضایی در گستره‌ی توجه در حال جنگ هستیم،

that continues to shrink across generations.

گستره‌ای که در طی نسل‌ها مدام کوچک‌تر می‌شه.

So get to the point already.

بنابراین، برسیم به اصل مطلب.

Variety may be the spice of life, but brevity is its bread and butter.

ممکن است تنوع چاشنی زندگی باشد، اما اختصار نان و کره آن است.

So when it comes to $10 words,

خُب هنگامی که موضوع واژه‌های پر طمطراق پیش میاد،

save your money and buy a Scrabble board.

پول‌تون را پس انداز کنید و یک بازی جورچین واژه بخرید.