Why are eating disorders so hard to treat? - Anees Bahji

Translator: shirin etebar Reviewer: sadegh vn

Globally, about 10% of people

سرتاسر جهان، حدود ۱۰ درصد از مردم

will experience an eating disorder during their lifetime.

در طول زندگی خود دچار اختلال خوردن می‌شوند.

And yet, eating disorders are profoundly misunderstood.

با این حال، اختلالات خوردن به طور جدی اشتباه درک شده‌اند.

Misconceptions about everything from symptoms to treatment,

تصورات نادرست در مورد همه چیز، از علائم گرفته تا درمان،

make it difficult to navigate an eating disorder

کنترل یک اختلال خوردن

or support someone you love as they do so.

یا حمایت از عزیزی را دشوار می‌کند که درگیر آن است.

So let’s walk through what is— and isn’t— true about eating disorders.

پس بیایید آنچه که در مورد اختلالات خوردن درست است - و نیست - بررسی کنیم.

First, what is an eating disorder?

اول، اختلال خوردن چیست؟

Eating disorders are a range of psychiatric conditions

اختلالات خوردن طیفی از شرایط روانپزشکی هستند

characterized by these main patterns of behavior:

که با این الگوهای رفتاری اصلی مشخص می‌شوند:

restricting food intake, bingeing, or rapidly consuming large amounts of food,

محدود کردن مصرف غذا، پرخوری یا مصرف سریع مقادیر زیاد غذا

and purging or eliminating calories

و پاکسازی بدن یا حذف کالری

through vomiting, laxatives, excessive exercise, and other harmful means.

از طریق استفراغ، مُلین‌ها، ورزش زیاد و سایر روش‌های مضر.

An eating disorder can involve any one or any combination of these behaviors.

اختلال خوردن می‌تواند شامل یکی یا هر ترکیبی از این رفتارها باشد.

For example, people living with anorexia

به عنوان مثال، افراد مبتلا به بی‌اشتهایی

usually restrict the amount of food they eat,

معمولاً مقدار غذایی را که می‌خورند محدود می‌کنند،

while bulimia nervosa is an eating disorder

در حالی که پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است

characterized by recurrent binges and purges.

که با پرخوری و پاکسازی مکرر مشخص می‌شود.

Importantly, these behaviors determine whether someone has an eating disorder.

مهمتر از همه، این رفتارها مبتلا بودن فردی به اختلال خوردن را تعیین می‌کنند.

You can’t tell whether someone has an eating disorder

شما نمی‌توانید فقط از روی وزن شخص تشخیص دهید که

from their weight alone.

آیا دچار اختلال خوردن است یا خیر.

People who weigh what medical professionals might consider

افراد با وزنی که متخصصان پزشکی ممکن است

a healthy range can have eating disorders,

در محدوده سالم در نظر بگیرند، ممکن است دچار اختلالات خوردن شوند،

including severe ones that damage their long-term health in invisible ways,

از جمله اختلالات شدیدی که به طرق نامرئی به سلامت طولانی‌مدت آسیب می‌رساند،

including osteoporosis, anemia, heart damage, and kidney damage.

از جمله پوکی استخوان، کم‌خونی، آسیب قلبی و آسیب کلیوی.

Just as we can’t tell whether someone has an eating disorder

همانطور که نمی‌توانیم تشخیص دهیم که فردی فقط بر اساس وزن خود

based on their weight alone,

دچار اختلال خوردن است،

we can’t get rid of these disorders simply by eating differently.

نمی‌توانیم صرفاً با تغذیه متفاوت از شر این اختلالات خلاص شویم.

That’s because eating disorders are, at their core, psychiatric illnesses.

به این دلیل که اختلالات خوردن، در اصل بیماری‌های روانپزشکی هستند.

From what we understand,

تا جایی که در می‌یابیم،

they involve a disruption to someone’s self-perception.

آن‌ها شامل اختلال در خودآگاهی شخص هستند.

Most people who experience them are severely critical of themselves

اکثر افرادی که آن‌ها را تجربه می‌کنند به شدت از خود انتقاد می‌کنند

and report many self-perceived flaws.

و بسیاری نقص‌های خود را گزارش می‌دهند.

They may use eating to try to regain some control

آن‌ها ممکن است از غذا خوردن برای به دست آوردن کنترل مجدد

over an internal sense of chaos.

بر حس درونی آشفته استفاده کنند.

We still don’t know exactly what causes eating disorders.

ما هنوز دقیقاً نمی‌دانیم که چه چیزی باعث اختلالات خوردن می‌شود.

There likely isn’t a single cause, but a combination

احتمالاً یک علت واحد وجود ندارد،

of genetic and environmental risk factors that contribute.

بلکه ترکیبی از عوامل خطر ژنتیکی و محیطی است که در آن نقش دارند.

Sometimes, other mental illnesses— like depression or anxiety—

گاهی اوقات، سایر بیماری‌های روانی - مانند افسردگی یا اضطراب -

can cause symptoms of eating disorders.

علائم اختلالات خوردن را ایجاد می‌کنند.

In addition, certain psychological factors,

علاوه بر این، برخی از عوامل روانشناختی

such as perfectionism and body image dissatisfaction,

مانند کمال‌گرایی و نارضایتی از تصویر بدن،

are risk factors for eating disorders.

از عوامل خطر اختلالات خوردن هستند.

Several social factors contribute, too,

چندین عامل اجتماعی نیز نقش دارند،

including internalized weight stigma, exposure to bullying,

از جمله سرافکندگی نهادینه شده در مورد وزن، قرار گرفتن در معرض قلدری،

racial and ethnic assimilation, and limited social networks.

همگون‌سازی نژادی و قومیتی و شبکه‌های اجتماعی محدود.

Although there is a common misconception that only women

اگرچه یک تصور غلط رایج وجود دارد که فقط زنان

experience eating disorders,

اختلالات خوردن را تجربه می‌کنند،

people of all genders can be affected.

اما افراد از هر جنس ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.

As these disorders intimately affect the development

از آنجایی که این اختلالات عمیقاً

of one’s identity and self-esteem,

بر رشد هویت و عزت‌نفس فرد تأثیر می‌گذارد،

people are particularly vulnerable to developing them during adolescence.

افراد به ویژه در معرض ابتلا، نوجوانان هستند.

Although these are among the most challenging

اگرچه اینها یکی از چالش برانگیزترین

psychiatric disorders to treat,

اختلالات روانپزشکی برای درمان هستند،

effective therapies and interventions exist,

درمان‌ها و مداخلات موثری وجود دارد

and many people who receive treatment make a full recovery.

و بسیاری از افراد تحت درمان بهبودی کامل پیدا می‌کنند.

Treatment has a higher chance of success the earlier it starts

درمان شانس موفقیت بیشتری دارد هر چه که زودتر

after someone develops disordered eating behaviors.

پس از بروز رفتارهای اختلال خوردن در فردی شروع شود.

But unfortunately, less than half of people with an eating disorder

اما متأسفانه کمتر از نیمی از افرادِ مبتلا به اختلال خوردن

will seek and receive treatment.

تحت درمان قرار می‌گیرند.

Because of the complex effects of eating disorders

به دلیل اثرات پیچیده اختلالات خوردن

on both the body and the mind,

بر روی بدن و ذهن،

treatment usually includes a combination of nutritional counseling and monitoring,

درمان معمولاً شامل ترکیبی از مشاوره و نظارت تغذیه،

psychotherapy, and in some cases, medications.

روان درمانی و در برخی موارد داروها می‌شود.

Evidence-based psychotherapies exist as treatments for most eating disorders,

روان درمانی مبتنی بر شواهد به عنوان درمان برای اکثر اختلالات خوردن،

including cognitive-behavioral therapy and family-based therapy.

از جمله درمان شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر خانواده وجود دارد.

These are talk-therapies that help people gain the skills

اینها گفتاردرمانی‌هایی هستند که به افراد کمک می‌کنند مهارت‌های

to deal with underlying psychological problems

مقابله با مشکلات زمینه‌ای روانی به دست آورند

that drive eating disorder symptoms.

مشکلاتی که باعث بروز علائمِ اختلال خوردن می‌شوند.

Because not all patients will respond to these treatments,

از آنجایی که همه بیماران به این درمان‌ها پاسخ نمی‌دهند،

researchers are also investigating treatments outside of psychotherapy,

محققان در حال بررسی درمان‌های خارج از روان درمانی

such as transcranial magnetic stimulation.

مانند تحریک مغناطیسی مغز هستند.

Proper treatment can reduce the chances of dying from a severe eating disorder.

درمان مناسب می‌تواند احتمال مرگ ناشی از یک اختلال شدید خوردن را کاهش دهد.

Eating disorders can provoke a powerful sense of powerlessness,

اختلالات خوردن می‌توانند حس قوی ناتوانی را برانگیزند،

but education for individuals, families, and communities

اما آموزش افراد، خانواده‌ها و جوامع

helps erode the stigma and improve access to treatment.

به از بین بردن سرافکندگی و بهبود دسترسی به درمان کمک می‌کند.