What it's like to be a Muslim in America | Dalia Mogahed

Çeviri: Ramazan Şen Gözden geçirme: hatice yildiz

Bana baktığınızda ne düşünüyorsunuz?

What do you think when you look at me?

A woman of faith? An expert?

İnançlı bir kadın? Bir uzman?

Maybe even a sister.

Belki bir abla.

Or oppressed,

Ya da baskılara maruz kalmış,

brainwashed,

beyni yıkanmış,

a terrorist.

bir terörist.

Or just an airport security line delay.

Ya da sadece havaalanı güvenlik görevlisi.

That one's actually true.

Aslında doğru olan bu.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

If some of your perceptions were negative, I don't really blame you.

Eğer olumsuz fikirleriniz varsa, sizleri suçlamıyorum.

That's just how the media has been portraying

Medya benim gibi görünen insanları

people who look like me.

bu şekilde resmediyor.

One study found

Yapılan bir çalışma,

that 80 percent of news coverage about Islam and Muslims is negative.

İslam ve Müslümanlarla ilgili haberlerin %80'inin olumsuz olduğunu göstermiştir.

And studies show that Americans say that most don't know a Muslim.

Ve araştırmalara göre birçok Amerikalı bir Müslümanın ne olduğunu bilmiyor.

I guess people don't talk to their Uber drivers.

Sanırım insanlar, Uber sürücüleri ile konuşmuyorlar.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Well, for those of you who have never met a Muslim,

Daha önce bir Müslümanla tanışmamış olanlar,

it's great to meet you.

sizinle tanıştığıma çok memnun oldum.

Let me tell you who I am.

Müsaadenizle size kim olduğumu anlatayım.

I'm a mom, a coffee lover --

Ben bir anneyim, bir kahve aşığıyım --

double espresso, cream on the side.

double espresso, yanında krema.

I'm an introvert.

İçine kapanık biriyim.

I'm a wannabe fitness fanatic.

Özenti bir fitnes fanatiğiyim.

And I'm a practicing, spiritual Muslim.

Ve ibadetlerini yapan, dindar bir Müslümanım.

But not like Lady Gaga says, because baby, I wasn't born this way.

Ama Lady Gaga'nın dediği gibi değil, çünkü bebeğim, ben böyle doğmadım.

It was a choice.

Bu bir seçimdi.

When I was 17, I decided to come out.

17 yaşındayken, açıklamaya karar verdim.

No, not as a gay person like some of my friends,

Hayır, bazı gay arkadaşlarım gibi değil,

but as a Muslim,

ama bir Müslüman olarak

and decided to start wearing the hijab, my head covering.

ve başörtüsü takmaya başladım, başımı kapattım.

My feminist friends were aghast:

Feminist arkadaşlarım donakaldı:

"Why are you oppressing yourself?"

"Kendini neden baskılıyorsun?"

The funny thing was,

İşin garip yanı,

it was actually at that time a feminist declaration of independence

tam o sıralarda feminist bağımsızlık bildirgesi çıkmıştı.

from the pressure I felt as a 17-year-old,

17 yaşımda hissettiğim baskıdan

to conform to a perfect and unattainable standard of beauty.

mükemmel ve erişilemez bir güzellik standardına bağlanmıştım.

I didn't just passively accept the faith of my parents.

Ailemin inançlarını pasif olarak kabul etmedim.

I wrestled with the Quran.

Kur'an ile mücadele ettim.

I read and reflected and questioned and doubted

Okudum ve düşündüm ve sorguladım ve şüphelendim

and, ultimately, believed.

ve sonunda inandım.

My relationship with God -- it was not love at first sight.

Tanrı ile olan ilişkim -- ilk görüşte aşk değildi.

It was a trust and a slow surrender

Kur'an'ı her okuyuşumla derinleşen

that deepened with every reading of the Quran.

bir güven ve yavaş bir teslim oluştu.

Its rhythmic beauty sometimes moves me to tears.

Ritmik güzelliği bazen göz yaşlarımla karışıyor.

I see myself in it. I feel that God knows me.

İçinde kendimi görüyorum. Tanrı'nın beni bildiğini hissediyorum.

Have you ever felt like someone sees you, completely understands you

Hiç o hissi yaşadınız mı, birisinin sizi gördüğünü, sizi tamamen anladığını

and yet loves you anyway?

ve sizi her şekilde sevdiği hissini?

That's how it feels.

Bu his böyle bir his.

And so later, I got married,

Ve daha sonra, evlendim

and like all good Egyptians,

ve her iyi Mısırlı gibi

started my career as an engineer.

bir mühendis olarak kariyerime başladım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I later had a child, after getting married,

Evlendikten sonra çocuğum oldu

and I was living essentially the Egyptian-American dream.

ve gerçekten Mısırlı-Amerikalı rüyasını yaşıyordum.

And then that terrible morning of September, 2001.

Ve sonra Eylül 2001'in korkunç sabahı.

I think a lot of you probably remember exactly where you were that morning.

Sanıyorum bir çoğunuz o sabah nerede olduğunuzu hatırlıyorsunuzdur.

I was sitting in my kitchen finishing breakfast,

Mutfağımda oturmuş kahvaltımı bitiriyordum

and I look up on the screen and see the words "Breaking News."

ve ekrana bakıp "Son Dakika Haberi" kelimelerini gördüm.

There was smoke, airplanes flying into buildings,

Duman vardı, uçaklar binalara çarpıyordu,

people jumping out of buildings.

insanlar binalardan atlıyordu.

What was this?

Bu neydi?

An accident?

Bir kaza mı?

A malfunction?

Bir arıza mı?

My shock quickly turned to outrage.

Şok halim çabucak öfkeye döndü.

Who would do this?

Bunu kim yapar?

And I switch the channel and I hear,

Sonra kanalı değiştirince şunları duydum:

"... Muslim terrorist ...,"

"...Müslüman terörist..."

"... in the name of Islam ...,"

"...İslam adına..."

"... Middle-Eastern descent ...,"

"...Orta Doğu kökenli..."

"... jihad ...,"

"...cihad..."

"... we should bomb Mecca."

"...Mekke'yi bombalamalıyız."

Oh my God.

Aman Tanrım.

Not only had my country been attacked,

Sadece ülkeme saldırılmamış,

but in a flash,

ama birdenbire,

somebody else's actions had turned me from a citizen

başkasının yaptıkları yüzünden bir vatandaştan bir şüpheliye

to a suspect.

dönüşmüştüm.

That same day, we had to drive across Middle America

Aynı gün, lisansüstü eğitimine başlamak için taşınmamız

to move to a new city to start grad school.

ve Orta Amerika boyunca yolculuk yapmamız gerekti.

And I remember sitting in the passenger seat

Yolcu koltuğunda oturduğumu hatırlıyorum,

as we drove in silence,

sessizce yol alıyorduk,

crouched as low as I could go in my seat,

koltuğa olabildiğince gömülmüştüm,

for the first time in my life, afraid for anyone to know I was a Muslim.

hayatımda ilk defa, birilerinin benim Müslüman olduğumu öğrenmelerinden korktum.

We moved into our apartment that night in a new town

O akşam, başka bir dünyada gibi hissettiren

in what felt like a completely different world.

yeni şehirdeki, yeni dairemize taşındık.

And then I was hearing and seeing and reading

Ve sonra Müslüman vakıflardan uyarılar duyuyor,

warnings from national Muslim organizations

görüyor ve okuyordum:

saying things like, "Be alert," "Be aware,"

"Tetikte olun," "Uyanık olun,"

"Stay in well-lit areas," "Don't congregate."

"İyi aydınlatılmış yerlerde kalın," "Bir araya gelmeyin."

I stayed inside all week.

Tüm hafta evden çıkmadım.

And then it was Friday that same week,

Sonra aynı haftanın Cuma günü,

the day that Muslims congregate for worship.

Müslümanların ibadet için toplandıkları gündü.

And again the warnings were, "Don't go that first Friday,

Ve uyarılar: "İlk Cuma'ya gitmeyin,

it could be a target."

hedef olabilirsiniz." şeklindeydi.

And I was watching the news, wall-to-wall coverage.

Ve haberleri, olay kayıtlarını izliyordum.

Emotions were so raw, understandably,

Normal olarak duygular çok hamdı

and I was also hearing about attacks on Muslims,

ve ayrıca Müslümanlara yapılan saldırıları

or people who were perceived to be Muslim, being pulled out

veya Müslüman olduğu düşünülen insanlar dışarı çıkartılıp

and beaten in the street.

sokakta dövüldüklerini duyuyordum.

Mosques were actually firebombed.

Camiler gerçekten bombalandı.

And I thought, we should just stay home.

Ve evde kalmamız gerektiğini düşündüm.

And yet, something didn't feel right.

Ama içim rahat değildi.

Because those people who attacked our country

Çünkü ülkemize saldıran insanlar

attacked our country.

ülkemize saldırmıştı.

I get it that people were angry at the terrorists.

İnsanların teröristlere kızmasını anlıyorum.

Guess what? So was I.

Bilin bakalım? Ben de öyleydim.

And so to have to explain yourself all the time isn't easy.

Ve sürekli kendinizi açıklamak zorunda olmak kolay değil.

I don't mind questions. I love questions.

Soruları önemsemem. Soruları severim.

It's the accusations that are tough.

Zor olan şey suçlamalardır.

Today we hear people actually saying things like,

Bugün insanların şöyle şeyler dediklerini duyuyoruz:

"There's a problem in this country, and it's called Muslims.

"Bu ülkede bir problem varsa o da Müslümanlardır.

When are we going to get rid of them?"

Onlarda ne zaman kurtulacağız?"

So, some people want to ban Muslims and close down mosques.

Bazı insanlar Müslümanları yasaklamak ve camileri kapatmak istiyor.

They talk about my community kind of like we're a tumor

Topluluğum hakkında Amerika'daki bir tümör gibi bahsediyorlar.

in the body of America.

And the only question is, are we malignant or benign?

Ve soru, kötü huylu mu yoksa iyi huylu mu olduğumuzdu.

You know, a malignant tumor you extract altogether,

Bilirsiniz, kötü huylu tümörü tamamen çıkartırsınız

and a benign tumor you just keep under surveillance.

ve iyi huylu tümörü denetim altında tutarsınız.

The choices don't make sense, because it's the wrong question.

Bu seçenekler anlamsız çünkü soru yanlış.

Muslims, like all other Americans, aren't a tumor in the body of America,

Müslümanlar, diğer Amerikalılar gibi, Amerika'nın tümörü değil,

we're a vital organ.

hayati bir organıdırlar.

(Applause)

(Alkışlar)

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)

Muslims are inventors and teachers,

Müslümanlar mücittir ve öğretmendir,

first responders and Olympic athletes.

ilkyardımcıdır ve Olimpik atlettir.

Now, is closing down mosques going to make America safer?

Peki camileri kapatmak Amerika'yı daha güvenli bir yer haline getirecek mi?

It might free up some parking spots,

Daha çok park yeri açılabilir

but it will not end terrorism.

ama terörizmi bitirmeyecektir.

Going to a mosque regularly is actually linked

Düzenli olarak camiye gitmek aslında

to having more tolerant views of people of other faiths

insanların inançlarına daha toleranslı olmak

and greater civic engagement.

ve daha fazla sivil katılımla ilişkili.

And as one police chief in the Washington, DC area

Ve geçenlerde, Washington'da bir polis amirinin

recently told me,

bana anlattığına göre,

people don't actually get radicalized at mosques.

insanlar aslında camilerde radikalleşmiyor.

They get radicalized in their basement or bedroom, in front of a computer.

Bodrum katında veya yatak odasında bilgisayar önünde radikalleşiyorlar.

And what you find about the radicalization process

Ve radikalleşme süreci hakkında buldukları şey

is it starts online,

internette başladığıdır.

but the first thing that happens

Ama olan ilk şey

is the person gets cut off from their community,

kişinin kendi toplumundan, kendi ailesinden uzaklaşmasıdır.

from even their family,

so that the extremist group can brainwash them

Böylece aşırı gruplar onları inandıkları şeye,

into believing that they, the terrorists, are the true Muslims,

teröristlerin gerçek Müslümanlar olduğuna

and everyone else who abhors their behavior and ideology

ve davranış ve fikirlerinden iğrenen diğerlerinin

are sellouts or apostates.

hain ve mürted olduğu yönünde beynin yıkayabiliyor.

So if we want to prevent radicalization,

Yani eğer radikalleşmeyi önlemek istiyorsak,

we have to keep people going to the mosque.

insanların camiye gitmesini sağlamalıyız.

Now, some will still argue Islam is a violent religion.

Şimd, bazıları İslam'ın sert bir din olduğunu ileri sürecektir.

After all, a group like ISIS bases its brutality on the Quran.

Nihayetinde, IŞİD gibi bir grup barbarlığını Kur'an'a dayandırıyor.

Now, as a Muslim, as a mother, as a human being,

Bir müslüman, bir anne ve bir insan olarak,

I think we need to do everything we can to stop a group like ISIS.

IŞID gibi bir grubu durdurmak için gereken her şeyi yapmamız gerektiğini düşünüyorum.

But we would be giving in to their narrative

Onları 1.6 milyar insanın inancının temsilcisi olarak görürsek

if we cast them as representatives of a faith of 1.6 billion people.

onların hikayelerini kabullenmiş oluruz

(Applause)

(Alkışlar)

Thank you.

Teşekkür ederim.

ISIS has as much to do with Islam

IŞİD'in İslam ile olan ilişkisi

as the Ku Klux Klan has to do with Christianity.

Ku Klux Klan'ın Hristiyanlıkla olan ilişkisi kadardır.

(Applause)

(Alkışlar)

Both groups claim to base their ideology on their holy book.

İki grup da temel ideolojilerini kutsal kitaplarından aldığını iddia ediyor.

But when you look at them, they're not motivated

Fakat onlara baktığınızda, kutsal kitaplarında okuduklarına göre

by what they read in their holy book.

hareket etmediklerini görürsünüz.

It's their brutality that makes them read these things into the scripture.

Kendi barbarlıkları yüzünden kutsal kitaptan bu çıkarımları yapıyorlar.

Recently, a prominent imam told me a story that really took me aback.

Geçenlerde, önde gelen bir imam, beni gerçekten şaşırtan bir hikaye anlattı.

He said that a girl came to him

IŞİD'e katılmayı düşünen bir kızın ona geldiğini söyledi.

because she was thinking of going to join ISIS.

And I was really surprised and asked him,

Çok şaşırdım ve ona,

had she been in contact with a radical religious leader?

kızın radikal dini bir liderle iletişime geçip geçmediğini sordum.

And he said the problem was quite the opposite,

Ve problemin farklı olduğunu söyledi.

that every cleric that she had talked to had shut her down

Konuştuğu her vaiz onu durdurmuş ve öfkesinin,

and said that her rage, her sense of injustice in the world,

dünyanın adaletsiz olduğu düşüncesinin

was just going to get her in trouble.

onun başını derde sokacağını söylemiş.

And so with nowhere to channel and make sense of this anger,

Ve bu öfkesini yönlendirip anlamlandıramadığı için

she was a prime target to be exploited

ona bir çözüm sunan aşırıların

by extremists promising her a solution.

sömürebileceği açık bir hedefti.

What this imam did was to connect her back to God and to her community.

Bu imamın yaptığı şey onu tekrar Tanrı'ya ve toplumuna bağlamaktı.

He didn't shame her for her rage -- instead, he gave her constructive ways

Onu öfkesi yüzünden ayıplamadı -- onun yerine, gerçek bir değişim için

to make real change in the world.

yapıcı yollar gösterdi.

What she learned at that mosque prevented her from going to join ISIS.

O camide öğrendiği şeyler onun IŞİD'e gitmesini engelledi.

I've told you a little bit

İslamofobiya'nın beni ve ailemi

about how Islamophobia affects me and my family.

nasıl etkilediğinden biraz bahsetmiştim.

But how does it impact ordinary Americans?

Peki sıradan Amerikalıları nasıl etkiledi?

How does it impact everyone else?

Başkalarını nasıl etkiledi?

How does consuming fear 24 hours a day affect the health of our democracy,

24 saat şiddetli korku demokrasimizin, özgür düşüncemizin

the health of our free thought?

sağlığını nasıl etkiledi?

Well, one study -- actually, several studies in neuroscience --

Bir çalışmada -aslında, sinir bilimi dalında yapılan birkaç çalışma-

show that when we're afraid, at least three things happen.

korktuğumuz zaman en az üç şeyin olduğunu gösteriyor.

We become more accepting of authoritarianism,

Otoriteciliği, riayet etmeyi ve önyargıyı

conformity and prejudice.

daha kabullenici oluyoruz.

One study showed that when subjects were exposed to news stories

Bir çalışma, kişilerin Müslümanlar hakkında olumsuz haberlere

that were negative about Muslims,

maruz kaldığında

they became more accepting of military attacks on Muslim countries

Müslüman ülkelere yapılan saldırılara ve Amerikalı Müslümanların haklarını kısıtlayan

and policies that curtail the rights of American Muslims.

yasalara karşı daha kabullenici olduklarını gösteriyor.

Now, this isn't just academic.

Bu sadece akademik değil.

When you look at when anti-Muslim sentiment spiked

Müslüman karşıtı düşüncenin sivrildiği

between 2001 and 2013,

2001 ve 2013 yılları arasına bakarsanız,

it happened three times,

bu üç kez olmuş,

but it wasn't around terrorist attacks.

fakat terörist saldırılarının yaşandığı süreçte değil.

It was in the run up to the Iraq War and during two election cycles.

Irak Savaşına girerken ve iki seçim dönemi sırasında.

So Islamophobia isn't just the natural response to Muslim terrorism

Yani İslamofobiya sandığım gibi, sadece Müslüman terörismine

as I would have expected.

doğal bir tepki değil.

It can actually be a tool of public manipulation,

Kamu manipülasyonu için bir araç olabilir.

eroding the very foundation of a free society,

Akılcı ve aydın vatandaşların oluşturduğu özgür toplumun temellerini aşındırarak.

which is rational and well-informed citizens.

Muslims are like canaries in the coal mine.

Müslümanlar kömür madenindeki kanaryalar gibiler.

We might be the first to feel it,

İlk hisseden biz olsak da,

but the toxic air of fear is harming us all.

korkunun zehirli havası hepimize zarar veriyor.

(Applause)

(Alkışlar)

And assigning collective guilt

Ve ortak suç atfetmek

isn't just about having to explain yourself all the time.

sürekli kendini açıklamak zorunda olmak demek değildir.

Deah and his wife Yusor were a young married couple

Deah ve eşi Yusor

Chapel Hill, Kuzey Caroline'de yaşayan ve orada okuyan

living in Chapel Hill, North Carolina,

where they both went to school.

genç evli bir çiftti.

Deah was an athlete.

Deah bir atletti.

He was in dental school, talented, promising ...

Diş hekimliği okuyordu, yetenekli, gelecek vaad ediyordu.

And his sister would tell me that he was the sweetest,

Kız kardeşi bana, onun tanıdığı

most generous human being she knew.

en tatlı, en cömert insan olduğunu söyledi.

She was visiting him there and he showed her his resume,

Onu ziyarete gittiğinde abisi ona özgeçmişini göstermiş

and she was amazed.

ve kız şaşırıp kalmış.

She said, "When did my baby brother become such an accomplished young man?"

Demiş ki: "Küçük kardeşim ne zaman bu kadar başarılı bir genç adam oldu?"

Just a few weeks after Suzanne's visit to her brother and his new wife,

Suzanne'nin kardeşini ve eşini ziyaretinden birkaç hafta sonra

their neighbor,

komşuları,

Craig Stephen Hicks,

Craig Stephen Hicks

murdered them,

onları katletti,

as well as Yusor's sister, Razan, who was visiting for the afternoon,

onları dairelerinde ziyarete gelen Yusor'un kız kardeşi Razan'ı da

in their apartment,

execution style,

yakın mesafeden infaz etti.

after posting anti-Muslim statements on his Facebook page.

Facebook sayfasında Müslüman karşıtı ifadeler yazdıktan sonra.

He shot Deah eight times.

Deah'ı sekiz kez vurmuş.

So bigotry isn't just immoral, it can even be lethal.

Taassub sadece ahlak dışı değil, ölümcül de olabiliyor.

So, back to my story.

Hikayeme geri dönelim.

What happened after 9/11?

11 Eylül'den sonra ne oldu?

Did we go to the mosque or did we play it safe and stay home?

Camiye mi gittik yoksa riske girmeyip evde mi kaldık?

Well, we talked it over,

Mesele hakkında konuştuk

and it might seem like a small decision, but to us,

ve küçük bir karar gibi gözükebilir, ama bizim için,

it was about what kind of America we wanted to leave for our kids:

mesele çocuklarımıza nasıl bir Amerika bırakacağımızdı.

one that would control us by fear

Bizi korku ile kontrol eden mi

or one where we were practicing our religion freely.

yoksa inancımızı özgürce yaşayabileceğimiz bir yer mi?

So we decided to go to the mosque.

Camiye gitmeye karar verdik.

And we put my son in his car seat,

Ve oğlumu araba koltuğuna oturttuk,

buckled him in, and we drove silently, intensely, to the mosque.

kemerini bağladık ve sessizce camiye doğru yol aldık.

I took him out, I took off my shoes, I walked into the prayer hall

Onu dışarı çıkardım, ayakkabılarımı çıkardım, mescide yürüdüm

and what I saw made me stop.

ve gördüğüm şey beni durdurdu.

The place was completely full.

Mekan tamamen doluydu.

And then the imam made an announcement,

Ve sonra imam bir duyuru yaptı.

thanking and welcoming our guests,

Gelenleri teşekkürle karşıladı.

because half the congregation

Çünkü cemaatin yarısı

were Christians, Jews, Buddhists, atheists,

Hiristiyan, Yahudi, Budist, ateist,

people of faith and no faith,

bize saldırmak için değil, dayanışma için gelen

who had come not to attack us, but to stand in solidarity with us.

inançlı ve inaçsız insanlardı.

(Applause)

(Alkışlar)

I just break down at this time.

O zaman kendimi tutamayıp ağladım.

These people were there because they chose courage and compassion

O insanlar oradaydı çünkü panik ve önyargı yerine

over panic and prejudice.

cesaret ve merhameti seçmişlerdi.

What will you choose?

Siz neyi seçeceksiniz?

What will you choose at this time of fear and bigotry?

Bu korku ve taassup zamanında neyi seçeceksiniz?

Will you play it safe?

Kendinizi sağlama mı alacaksınız

Or will you join those who say

yoksa biz bundan daha iyiyiz diyenlere mi katılacaksınız?

we are better than that?

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)

Thank you so much.

Çok teşekkür ederim.

Helen Walters: So Dalia, you seem to have struck a chord.

Helen Walters: Dalia, bir yaraya parmak bastınız.

But I wonder,

Fakat merak ediyorum,

what would you say to those who might argue

size şu gibi itirazlarda bulunacaklara ne dersiniz:

that you're giving a TED Talk,

TED Konuşması yapıyorsunuz,

you're clearly a deep thinker,

derin düşünen bir insansınız,

you work at a fancy think tank,

üst düzey beyin takımında çalışıyorsunuz,

you're an exception, you're not the rule.

istisnasınız, standarta uymuyorsunuz.

What would you say to those people?

Bu insanlara ne söylersiniz?

Dalia Mogahed: I would say, don't let this stage distract you,

Dalia Mogahed: Bu sahne sizi yanıltmason derim,

I'm completely ordinary.

ben tamamen sıradanım.

I'm not an exception.

Ben bir istisna değilim.

My story is not unusual.

Hikayem sıradışı değil.

I am as ordinary as they come.

Ben de onlar kadar sıradanım.

When you look at Muslims around the world --

Tüm dünya Müslümanlarına baktığınızda --

and I've done this, I've done the largest study ever done

ki ben bunu yaptım, Dünya genelindeki Müslümanlar üzerinde yapılan

on Muslims around the world --

en geniş çaplı çalışmayı yaptım --

people want ordinary things.

insanlar sıradan şeyleri istiyorlar.

They want prosperity for their family,

Aileleri için huzur istiyorlar,

they want jobs

iş istiyorlar

and they want to live in peace.

ve barış içinde yaşamak istiyorlar.

So I am not in any way an exception.

Yani ben hiçbir şekilde bir istisna değilim.

When you meet people who seem like an exception to the rule,

Standardın dışında gözüken insanlarla tanıştığınızda,

oftentimes it's that the rule is broken,

çoğu zaman o standartta bir bozukluk vardır,

not that they're an exception to it.

mesele onların istisna olmaları değildir.

HW: Thank you so much. Dalia Mogahed.

HW: Çok teşekkürler. Dalia Mogahed.

(Applause)

(Alkışlar)