Help for kids the education system ignores | Victor Rios

Çeviri: Banu Akkok Gözden geçirme: Isil Malatyali

For over a decade,

On yıldan uzun bir süredir

I have studied young people that have been pushed out of school,

okuldan atılmış gençleri inceliyorum,

so called "dropouts."

"boşta gezen" diye anılan gençler...

As they end up failed by the education system,

Eğitim sistemi tarafından

yüzüstü bırakılan gençler,

they're on the streets where they're vulnerable to violence,

sokaklarda şiddete, polis tacizine,

police harassment,

polis zulmüne,

police brutality

ve hatta hapse maruz kalıyor.

and incarceration.

I follow these young people for years at a time,

Bu genç insanları yıllardır,

kurumsal yapılar içinde izleyerek

across institutional settings,

bazılarının "okuldan hapishaneye direkt hat"

to try to understand what some of us call the "school-to-prison pipeline."

olarak nitelendirdiği şeyin ne olduğunu

anlamaya calışıyorum.

When you look at a picture like this,

Resme bu şekilde bakarsanız

of young people who are in my study ...

çalışmalarımdaki gençleri

you might see trouble.

bela olarak görebilirsiniz.

I mean one of the boys has a bottle of liquor in his hand,

Gençlerden birinin elinde bir şise içki var,

14 yaşında,

he's 14 years old

and it's a school day.

ve okul günü.

Other people, when they see this picture,

Bu fotoğrafa bakan diğer kişiler

might see gangs,

çeteleri, suçluları,

serserileri, sabıkalıları

thugs, delinquents --

görebilir.

criminals.

But I see it different.

Fakat ben başka birşey görüyorum.

Ben bu genç insanlara, eğitim sistemine getirecekleri

I see these young people through a perspective

that looks at the assets that they bring to the education system.

değerler açısından bakıyorum.

So will you join me in changing the way we label young people

Öyleyse, bu genç insanlara verilen etiketleri değiştirmek,

from "at-risk" to "at-promise?"

"riskli"den, "umut veren" e dönüştürmek için bana katılır mısınız?

(Applause)

(Alkışlar)

How do I know that these young people

Bu gençlerin potansiyeli olduğunu

have the potential and the promise to change?

ve bir değişme umudu olduğunu nerden biliyorum?

Biliyorum, çünkü ben de onlardan biriydim.

I know this because I am one of them.

You see, I grew up in dire poverty in the inner city,

Korkunç bir yoksulluk içinde, varoşun göbeğinde büyüdüm,

babasız olarak...

without a father --

he abandoned me before I was even born.

Babam beni, daha doğmadan terketmişti.

We were on welfare,

Sosyal yardım ile yaşıyorduk,

bazen evsiz,

sometimes homeless,

many times hungry.

çoğu zaman açtık.

By the time I was 15 years old,

15 yaşıma gelinceye kadar,

3 ayrı suçtan 3 defa ıslah evine gönderilmiştim.

I had been incarcerated in juvy three times for three felonies.

My best friend had already been killed.

En iyi arkadaşım öldürülmüştü.

And soon after,

Ve hemen sonra,

while I'm standing next to my uncle,

amcam ben yanında dururken

he gets shot.

vuruldu.

And as I'm waiting for the ambulance to arrive

Ambulansın gelmesini

bir saatten fazla bekledim ve

for over an hour ...

o sokakta kan kaybından öldü.

he bleeds to death on the street.

I had lost faith and hope in the world,

Dünyaya olan umudumu ve inancımı kaybetmiştim,

and I had given up on the system because the system had failed me.

artık sistemden umudumu kesmiştim, çünkü sistem beni yüzüstü bırakmıştı.

I had nothing to offer

Kimseye verecek bir şeyim yoktu ve

and no one had anything to offer me.

hiçkimsenin de bana verecek bir şeyi yoktu.

Kaderciydim.

I was fatalistic.

I didn't even think I could make it to my 18th birthday.

18. yaş günümü görebileceğimi bile sanmıyordum.

The reason I'm here today

Burada olmamım sebebi,

is because a teacher that cared reached out

duyarlı bir öğretmenin bana uzanıp,

and managed to tap into my soul.

ruhuma dokunmayı başarabilmesidir.

Bu öğretmen,

This teacher,

Ms. Russ ...

Bayan Russ...

she was the kind of teacher that was always in your business.

her zaman sizin işinize burnunu sokan biriydi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

"Victor, ne zaman hazırsan

She was the kind of teacher that was like,

"Victor, I'm here for you whenever you're ready."

senin için buradayım" mesajını veren bir öğretmendi.

(Laughter)

(Kahkahalar)

I wasn't ready.

Ben hazır değildim.

But she understood one basic principle about young people like me.

Ama o benim gibi gençler için geçerli temel prensibi biliyordu.

We're like oysters.

Bizler istiridye gibiyiz.

We're only going to open up when we're ready,

Yalnızca hazır olduğumuzda açılırız ve

and if you're not there when we're ready,

açıldığımızda orada yoksanız

we're going to clam back up.

tekrar geri kapanırız.

Ms. Russ was there for me.

Bayan Russ benim için oradaydı.

Kültürümle bağlantılıydı,

She was culturally relevant,

toplumuma, halkıma aileme saygı duyuyordu.

she respected my community, my people, my family.

I told her a story about my Uncle Ruben.

Ona amcam Ruben'in hikayesini anlattım.

He would take me to work with him because I was broke,

Amcam beni işe götürürdü, çünkü beş parasız olduğumu,

and he knew I needed some money.

paraya ihtiyacım olduğunu biliyordu.

He collected glass bottles for a living.

Yaşamak için cam şişe topluyordu.

Four in the morning on a school day,

Okul gününde, sabahın dördünde

we'd throw the glass bottles in the back of his van,

cam şişeleri amcamın kamyonetinin arkasına atardık,

and the bottles would break.

şişeler kırılırdı.

And my hands and arms would start to bleed

Ellerim, kollarım kanamaya başlardı,

and my tennis shoes and pants would get all bloody.

spor ayakkabılarım, pantolonum, hepsi kanlanırdı.

And I was terrified and in pain, and I would stop working.

Korkardım, acı çekerdim, çalışmayı bırakırdım.

And my uncle, he would look me in the eyes and he would say to me,

Amcam gözlerimin içine bakar ve bana

"Mijo,

"Mijo,

estamos buscando vida."

estamos buscando vida" derdi.

"Daha iyi bir yaşam arıyoruz

"We're searching for a better life,

we're trying to make something out of nothing."

hiçbir şeyden, bir şeyler yaratmaya çalışıyoruz".

Ms. Russ listened to my story,

Bayan Russ hikayemi dinledi,

welcomed it into the classroom and said,

memnuniyetle sınıfa aldı ve dedi ki;

"Victor, this is your power.

"Victor, bu senin gücün,

This is your potential.

bu senin potansiyelin.

Your family, your culture, your community have taught you a hard-work ethic

Ailen, kültürün, toplumun sana sıkı çalışma değerlerini öğretmişler

bunu akademik dünyada kendini güçlendirmek için kullanabilirsin,

and you will use it to empower yourself in the academic world

so you can come back and empower your community."

sonra geri gelir ve kendi toplumunu güçlendirirsin.

With Ms. Russ's help,

Bayan Russ'un yardımıyla,

I ended up returning to school.

okula geri döndüm.

I even finished my credits on time

Hatta ders kredilerimi zamanında tamamladım ve

and graduated with my class.

mezun oldum.

(Alkışlar)

(Applause)

But Ms. Russ said to me right before graduation,

Bayan Russ mezuniyetten önce bana şöyle dedi:

"Victor, I'm so proud of you.

"Victor, seninle gurur duyuyorum,

I knew you could do it.

yapabileceğini biliyordum.

Now it's time to go to college."

Şimdi ise üniversiteye gitme zamanı.

(Laughter)

(Kahkahalar)

College, me?

Üniversite, ben mi?

Man, what is this teacher smoking thinking I'm going to college?

Bu öğretmen ne içmiş böyle, üniversiteye gideceğimi düşünüyor?

I applied with the mentors and support she provided,

Bayan Russ'un sağladığı destekle danışmanlara başvurdum,

got a letter of acceptance,

kabul mektubu aldım,

mektupta şöyle bir ifade vardı:

and one of the paragraphs read,

"You've been admitted under probationary status."

"Şartlı olarak kabul edildiniz."

I said, "Probation? I'm already on probation,

"Şartlı mı, ben zaten şartlı tahliye durumundayım,

that don't matter?"

bu önemli değil mi?"

(Kahkahalar)

(Laughter)

It was academic probation, not criminal probation.

Bu akademik bir şarttı, cezai değil.

But what do teachers like Ms. Russ do to succeed with young people

Bayan Russ gibi öğretmenler benim gibi gençlerin

başarmasını sağlamak için ne yapıyorlar?

like the ones I study?

Üç strateji önerebilirim.

I propose three strategies.

The first:

Birincisi:

let's get rid of our deficit perspective in education.

Eğitimdeki kar/zarar perspektifinden kurtulalım.

"These people come from a culture of violence,

"Bu insanlar şiddet dolu bir kültürden;

yoksulluktan geliyorlar.

a culture of poverty.

These people are at-risk; these people are truant.

Bu insanlar risk içinde, bu insanlar okul kaçkını.

These people are empty containers for us to fill with knowledge.

Bu insanlar bilgi ile doldurabileceğimiz boş kap gibiler.

Onların sorunları var,

They have the problems,

we have the solutions."

bizim de çözümlerimiz."

Number two.

İkincisi:

Let's value the stories that young people bring to the schoolhouse.

Bu insanların okula getirdikleri hikayelere değer verelim.

Their stories of overcoming insurmountable odds are so powerful.

Bu benzer hikayeler, çok güçlü ve üstesinden gelinmesi zor öğeler içeriyor.

Bu hikayelerin bazılarını bildiğinizi biliyorum.

And I know you know some of these stories.

These very same stories and experiences

Bu oldukça benzer hikayeler ve deneyimler

halihazırda cesaret, karakter ve direnç içerir.

already have grit, character and resilience in them.

So let's help young people refine those stories.

Gelin, bu gençlere hikayelerini arıtmaları için yardım edelim.

Let's help them be proud of who they are,

Kendilerinden gurur duymaları için yardım edelim,

because our education system welcomes their families, their cultures,

çünkü eğitimiz sistemimiz onların ailelerini, kültürlerini, toplumlarını,

their communities

hayatta kalmak için öğrendikleri yetenekleri

and the skill set they've learned to survive.

kucaklamaktadır.

And of course the third strategy being the most important:

Ve elbette, üçüncü strateji en önemlisidir:

resources.

kaynaklar.

Biz bu genç insanlara yeterli kaynak sağlamalıyız.

We have to provide adequate resources to young people.

Yalnızca cesaret yeterli olmayacaktır.

Grit alone isn't going to cut it.

Orada oturup istediğinizi söyleyebilirsiniz,

You can sit there and tell me all you want,

"Hey man, pick yourself up by the bootstraps."

"Hey, kendi ayakkabını kendin bağla"

But if I was born without any straps on my boots --

Ama ya ben ayakkabı bağım olmadan doğduysam---

(Laughter)

(Kahkahalar)

How am I supposed to pick myself up?

Kendi ayakkabımı nasıl bağlayacağım?

(Applause)

(Alkışlar)

Job training,

İş eğitimi,

mentoring,

danışmanlık,

rehberlik...

counseling ...

Teaching young people to learn from their mistakes

Gençlere hatalarından öğrenmeyi öğretmek,

instead of criminalizing them,

onları suçlamak,

and dragging them out of their classrooms like animals.

bir hayvan gibi sınıftan atmak yerine...

How about this?

Ne dersiniz?

I propose that we implement restorative justice in every high school in America.

Ben Amerika'da her okulda onarıcı adalet uygulanmasını öneriyorum.

(Applause)

(Alkışlar)

So we went out to test these ideas in the community of Watts in LA

Bu yüzden, bu fikirleri denemek için Los Angeles Watts bölgesine gittik.

Okuldan atılmış 40 genç ile çalıştık

with 40 young people that had been pushed out of school.

William was one of them.

William, bu gençlerden biriydi.

William was the kind of kid that had been given every label.

William'a her türlü etiket yapıştırılmıştı.

He had dropped out, he was a gang member,

Okulu bırakmıştı, çete üyesiydi,

bir suçluydu.

a criminal.

And when we met him he was very resistant.

Onunla ilk tanıştığımızda oldukça direnç gösterdi.

But I remember what Ms. Russ used to say.

Ama Bayan Russ'un söylediğini hatırladım.

"Hey, I'm here for you whenever you're ready."

"Hey, hazır olduğunda, senin için buradayım."

(Laughter)

(Kahkahalar)

Böylece zaman içinde--

So over time --

over time he began to open up.

zamanla, açılmaya başladı.

And I remember the day that he made the switch.

Değişim olduğu günü hatırlıyorum.

We were in a large group

Büyük bir grup içindeydik ve

and a young lady in our program was crying

programdaki kadınlardan biri ağlıyordu.

because she told us her powerful story

Bize güçlü bir hikaye anlatmıştı,

of her dad being killed

babasının öldürüldüğünü,

and then his body being shown in the newspaper the next day.

ertesi gün gazetelerde cesedinin fotoğraflarının çıktığını...

And as she's crying, I don't know what to do,

Ağladığı için ne yapacağımı bilemiyordum,

so I give her her space,

ona biraz zaman verdim,

and William had enough.

bu durum William'ı sınıra getirmişti

He slammed his hands on the desk and he said,

ellerini masaya vurdu ve

"Hey, everybody! Group hug! Group hug!"

"Hey, herkes grup sarılmasına! Grup sarılmasına" dedi.

(Applause)

(Alkışlar)

Bu genç kadının gözyaşları ve acısı toplumun onu kucakladığını görünce

This young lady's tears and pain turned into joy and laughter

knowing that her community had her back,

neşeye ve kahkayaya dönüştü ve

and William had now learned that he did have a purpose in life:

William da hayatta bir anlamı olduğunu öğrendi:

to help to heal the souls of people in his own community.

kendi toplumundaki yaralı ruhların iyileşmesi için yardımcı olmak.

He told us his story.

Bize hikayesini anlattı.

We refined his story

Biz hikayesini arıttık,

bir mağdurun hikayesinden,

to go from being the story of a victim to being the story of a survivor

güçlükleri yenerek hayatta kalan kişinin hikayesine dönüştü.

that has overcome adversity.

We placed high value on it.

Buna yüksek değer verdik.

William went on to finish high school,

William liseyi bitirmek için okula döndü,

get his security guard certificate to become a security guard,

güvenlik görevlisi sertifikası aldı ve güvenlik görevlisi oldu,

şimdi yerel bir okulda çalışıyor.

and is now working at a local school district.

(Alkışlar)

(Applause)

Ms. Russ's mantra --

Bayan Russ'un kutsal sözü--

her mantra was always,

her zaman şöyleydi:

"when you teach to the heart, the mind will follow."

"Kalbe öğrettiğinde, akıl onu takip eder."

The great writer Khalil Gibran says,

Usta yazar Khalil Gibran ise şöyle der;

"Out of suffering have emerged the greatest souls.

"Büyük acılardan en büyük ruhlar çıkar.

The massive characters are seared with scars."

Büyük karakterler yaralarla bezelidir"

Bu konuştuğumuz eğitim devriminde

I believe that in this education revolution that we're talking about

we need to invite the souls of the young people that we work with,

çalıştığımız genç insanların ruhlarını davet etmemiz gerektiğini inanıyorum,

and once they're able to refine --

ve arınmayı başardıklarında --

identify their grit, resilience and character

geliştirmiş oldukları cesaretlerini

dirençlerini,karakterlerini, gördüklerinde --

that they've already developed --

akademik performanları da gelişecektir.

their academic performance will improve.

Let's believe in young people.

Genç insanlara inanalım.

Let's provide them the right kinds of resources.

Onlara doğru kaynakları sağlayalım.

Öğretmenimin benim için ne yaptığını söyleyeyim.

I'll tell you what my teacher did for me.

She believed in me so much

Bana öyle çok inandı ki,

beni, kendime inanmam için kandırdı.

that she tricked me into believing in myself.

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)