Stanley McChrystal: Listen, learn ... then lead

Stanley McChrystal: Dinle, öğren ... ve öncü ol

Çeviri: Serkan Deveci Gözden geçirme: Sancak Gülgen

Ten years ago, on a Tuesday morning,

10 yıl önce, bir Salı günü,

I conducted a parachute jump at Fort Bragg, North Carolina.

Kuzey Karolina, Fort Bragg'de paraşütle atladım.

It was a routine training jump, like many more I'd done

Paraşütçü asker olduğumdan beri yaptığım

since I became a paratrooper

birçok rutin eğitim atlamalarından biriydi.

27 years before.

27 yıl önce.

We went down to the airfield early

Hava sahasına erkenden gitmiştik

because this is the Army and you always go early.

çünkü ordudaydık ve ordudaysanız her zaman erkenci olmak gerekir.

You do some routine refresher training,

Bazı rutin eğitimlerden geçersiniz

and then you go to put on your parachute and a buddy helps you.

sonra paraşütünüzü takmaya gidersiniz ve bir arkadaşınız size yardım eder.

And you put on the T-10 parachute.

Ve T10 paraşütünüzü giyersiniz.

And you're very careful how you put the straps,

Kayışları vücudunuza nasıl bağladığınıza çok dikkat edersiniz,

particularly the leg straps because they go between your legs.

özellikle de bacağa bağlanan kayışlara çünkü bu kayışlar bacaklarınızın arasındadır.

And then you put on your reserve, and then you put on your heavy rucksack.

Sonra yedekleri üzerinize alırsınız ve ardından ağır çantayı sırtınıza takarsınız.

And then a jumpmaster comes,

Daha sonra paraşüt birliklerinde uzman astsubay olan

and he's an experienced NCO in parachute operations.

bir atlama uzmanı gelir.

He checks you out, he grabs your adjusting straps

Bu astsubay sizi kontrol eder, ayarlamaya yarayan kayışları eline alır,

and he tightens everything

ve herşeyi iyice sıkılaştırır

so that your chest is crushed,

böylece göğüs kafesiniz ezilir,

your shoulders are crushed down,

omuzlarınız çöker,

and, of course, he's tightened so your voice goes up a couple octaves as well.

ve tabii ki sesiniz de birkaç oktav kalınlaşır.

Then you sit down, and you wait a little while,

Ardından oturursunuz ve kısa bir süre beklersiniz,

because this is the Army.

çünkü ordudasınızdır.

Then you load the aircraft, and then you stand up and you get on,

Daha sonra uçağa yüklenmeye başlarsınız, ayağa kalkarsınız ve doğrulursunuz,

and you kind of lumber to the aircraft like this, in a line of people,

uçağa doğru adeta böyle hantal hantal yürürsünüz --bir dizi insan olarak--

and you sit down on canvas seats on either side of the aircraft.

ve uçağın her yanındaki brandadan oturaklara oturursunuz.

And you wait a little bit longer,

Ve kısa bir süre daha beklersiniz,

because this is the Air Force teaching the Army how to wait.

çünkü Hava Kuvvetleri orduya nasıl bekleneceğini öğretir.

Then you take off.

Ardından uçak havalanır.

And it's painful enough now --

Ve o anda o kadar acı vericidir ki --

and I think it's designed this way --

ve ben bunun bu şekilde tasarlandığını düşünüyorum --

it's painful enough so you want to jump.

öyle acı vericidir ki atlamak istersiniz.

You didn't really want to jump, but you want out.

Gerçekten atlamak istemezsiniz ama dışarda olmak istersiniz.

So you get in the aircraft, you're flying along,

Yani uçağın içindesiniz, uçuyorsunuz,

and at 20 minutes out, these jumpmasters start giving you commands.

ve 20 dakika sonra atlama uzmanları size emirler vermeye başlarlar.

They give 20 minutes -- that's a time warning.

Size 20 dakika verirler -- bu ikaz süresidir.

You sit there, OK.

Orada oturursunuz, tamam.

Then they give you 10 minutes.

Sonra size 10 dakika verirler.

And of course, you're responding with all of these.

Ve tabii ki tüm bunlarla yanıt verirsiniz.

And that's to boost everybody's confidence, to show that you're not scared.

Ve bu herkesin güvenini arttırmak içindir, korkmadığınızı göstermek için.

Then they give you, "Get ready."

Daha sonra "hazırlan" çağrısı yapılır.

Then they go, "Outboard personnel, stand up."

Ardından "Araçdışı asker, ayağa kalk!" komutunu verirler.

If you're an outboard personnel, now you stand up.

Eğer araçdışı askerseniz hemen ayağa kalkarsınız.

If you're an inboard personnel, stand up.

Eğer araçiçi askerseniz, ayağa kalkın.

And then you hook up, and you hook up your static line.

Ve sıraya girin, tek bir çizgi halinde sıralanın.

And at that point, you think, "Hey, guess what?

Ve tam o sırada şunu aklınızdan geçirirsiniz,

I'm probably going to jump.

Birazdan muhtemelen atlayacağım.

There's no way to get out of this at this point."

Bu noktadan sonra bundan kaçmanın hiçbir yolu yok."

You go through some additional checks, and then they open the door.

Birkaç kontrolden daha geçersiniz ve ardından kapıyı açarlar.

And this was that Tuesday morning in September,

Ve bu, Eylül'deki o Salı sabahıydı,

and it was pretty nice outside.

dışarıda hava çok güzeldi.

So nice air comes flowing in.

Böylece güzel hava içeriye dolar.

The jumpmasters start to check the door.

Atlama uzmanları kapıyı kontrol etmeye başlar.

And then when it's time to go,

Ve sonra atlama zamanı gelince,

a green light goes and the jumpmaster goes, "Go."

yeşil ışık yanar ve atlama uzmanı bağırır "Atla."

The first guy goes, and you're just in line,

İlk adam atlar, ve siz sıradasınızdır,

and you just kind of lumber to the door.

ve kapıyı doğru hantal hantal ilerlersiniz.

Jump is a misnomer; you fall.

Atlama yanlış bir kelime; aslında düşersiniz.

You fall outside the door,

Kapının dışından düşersiniz,

you're caught in the slipstream.

pervane arkasındaki hava akımına kapılırsınız.

The first thing you do is lock into a tight body position --

İlk yaptığınız şey sıkı bir vücut pozisyonu almak olur --

head down in your chest, your arms extended,

başınızı göğsünüze doğru eğersiniz, kollarınız iyice yana açarsınız,

put over your reserve parachute.

yedek paraşütünüzü üzerinize alırsınız.

You do that because, 27 years before,

Bunu yaparsınız çünkü 27 yıl önce

an airborne sergeant had taught me to do that.

bir hava kuvvetleri astsubayı bunu bana öğretmişti.

I have no idea whether it makes any difference,

Herhangi birşey farkeder mi hiçbir fikrim yok ama

but he seemed to make sense,

onun için bir anlamı var gibi görünüyordu,

and I wasn't going to test the hypothesis that he'd be wrong.

ve onun yanlış olabileceği hipotezini test etmeyecektim.

And then you wait for the opening shock

Ve paraşütünüzün açılması için

for your parachute to open.

açılma şokunu beklersiniz.

If you don't get an opening shock, you don't get a parachute --

Eğer açılma şoku olmazsa paraşütünüz de olmaz --

you've got a whole new problem set.

yeni bir problemler diziniz olur.

But typically you do; typically it opens.

Ama genelde bunu yaparsanız ve genelde açılır.

And of course, if your leg straps aren't set right,

Ve tabii ki eğer bacak kayışları doğru takılmamışsa,

at that point you get another little thrill.

bu noktada başka bir büyük heyecan yaşarsınız.

Boom.

Güm.

So then you look around,

Etrafınıza bakarsınız,

you're under a canopy and you say, "This is good."

arkadaşınız size "Her şey yolunda" der.

Now you prepare for the inevitable.

Şimdi kaçınılmaz olana hazırlanırsınız.

You are going to hit the ground.

Yere ineceksiniz.

You can't delay that much.

Bunu geciktiremezsiniz.

And you really can't decide where you hit very much,

Ve nereye ineceğinize karar veremezsiniz,

because they pretend you can steer,

çünkü idare edebileceğinize dair numara yaparlar,

but you're being delivered.

ama yönlendiriliyorsunuzdur.

So you look around, where you're going to land,

Nereye ineceğinizi anlamak için etrafınıza bakarsınız,

you try to make yourself ready.

kendinizi hazırlamaya çalışırsınız.

And then as you get close, you lower your rucksack below you on a lowering line,

Yaklaştıkça sırt çantanızı indirirsiniz,

so that it's not on you when you land,

böylece yere indiğinizde üzerinizde olmaz,

and you prepare to do a parachute-landing fall.

ve paraşüt düşüşüne hazırlanırsınız.

Now the Army teaches you

Şimdi ordu size

to do five points of performance --

beş performans noktasını yapmayı öğretir --

the toes of your feet,

ayak parmaklarınız,

your calves, your thighs,

baldırlarınız, üst baldırlarınız,

your buttocks and your push-up muscles.

kalçalarınız ve göğüs kaslarınız.

It's this elegant little land, twist and roll.

Zarifçe in, kıvrıl ve dön.

And that's not going to hurt.

Böylece hiç ağrıtmayacaktır.

In 30-some years of jumping, I never did one.

Yaklaşık 30 yıllık atlama hayatım boyunca bir tane bile yapamadım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I always landed like a watermelon out of a third floor window.

Her zaman üçüncü kat balkonundan düşen bir karpuz gibi yere indim.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And as soon as I hit,

Ve yere çarptığım anda ilk yaptığım şey

the first thing I did is I'd see if I'd broken anything that I needed.

lazım olan herhangi birşeyi kırıp kırmadığıma bakmaktı.

I'd shake my head,

Kafamı sallardım,

and I'd ask myself the eternal question:

ve kendime en can alıcı soruyu sorardım:

"Why didn't I go into banking?"

"Neden bankacı olmadım?"

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And I'd look around,

Ve etrafıma bakardım,

and then I'd see another paratrooper,

başka bir paraşütçü asker görürdüm,

a young guy or girl,

genç bir erkek ya da kız,

and they'd have pulled out their M4 carbine

M-4 tüfeklerini çekmiş olurlardı

and they'd be picking up their equipment.

ve ekipmanlarını çıkarırlardı.

They'd be doing everything

Öğrendiğimiz herşeyi

that we had taught them.

yapıyor olurlardı.

And I realized

Ve anladım ki

that, if they had to go into combat,

eğer çarpışmaya girecek olurlarsa

they would do what we had taught them and they would follow leaders.

onlara ne öğrettiysek onu yapacaklar ve liderlerini takip edecekler.

And I realized that, if they came out of combat,

Ve anladım ki çarpışmadan sağ çıkarlarsa

it would be because we led them well.

bu onları iyi yönlendirdiğimiz için olacaktı.

And I was hooked again on the importance of what I did.

Ve yaptığım şeyin öneminin bir kez daha farkına vardım.

So now I do that Tuesday morning jump,

Şimdi Salı sabahı atlamasını gerçekleştiriyorum,

but it's not any jump --

ama bu herhangi bir atlama değil --

that was September 11th, 2001.

bu 11 Eylül 2001.

And when we took off from the airfield, America was at peace.

Ve uçaktan atladığımız zaman Amerika barış içindeydi.

When we landed on the drop-zone, everything had changed.

Düşme noktasına vardığımızda herşey değişmişti.

And what we thought

Ve genç askerlerin

about the possibility of those young soldiers going into combat

çarpışmaya girme ihtimalini

as being theoretical

teori olarak düşünerken

was now very, very real --

şimdi bu tamamen gerçek olmuştu --

and leadership seemed important.

ve liderlik önemli görünüyordu.

But things had changed;

Ama herşey değişmişti --

I was a 46-year-old brigadier general.

46 yaşında bir tuğgeneraldim.

I'd been successful,

Başarılıydım,

but things changed so much

ama herşey çok değişmişti

that I was going to have to make some significant changes,

öyle ki çok önemli bazı değişiklikler yapmak zorunda olacaktım --

and on that morning, I didn't know it.

ve o sabah bunu bilmiyordum.

I was raised with traditional stories of leadership:

Geleneksel liderlik hikayeleriyle yetiştirilmiştim:

Robert E. Lee, John Buford at Gettysburg.

Robert E. Lee, Gettysburg'de John Buford.

And I also was raised

Ve ayrıca liderlikle ilgili kişisel örneklerle

with personal examples of leadership.

yetiştirilmiştim.

This was my father in Vietnam.

Bunlar, Vietnam'da savaşan babamın verdiği örneklerdi.

And I was raised to believe

Ve askerlerin

that soldiers were strong and wise

güçlü ve bilge

and brave and faithful;

cesur ve güvenilir olduğuna --

they didn't lie, cheat, steal

yalan söylemediklerine, dolandırmadıklarına, çalmadıklarına

or abandon their comrades.

ve dostlarını yarı yolda bırakmadıklarına inanarak yetişmiştim.

And I still believe real leaders are like that.

Ve hala gerçek liderlerin böyle kişiler olduklarına inanırım.

But in my first 25 years of career,

Ama kariyerimin ilk 25 yılında

I had a bunch of different experiences.

çok farklı deneyimlerim oldu.

One of my first battalion commanders,

İlk tabur komutanlarımdan biri,

I worked in his battalion for 18 months

Onun taburunda 18 ay görev yaptım

and the only conversation he ever had with Lt. McChrystal

ve Teğmen McChrystal ile yaptığı tek sohbet

was at mile 18 of a 25-mile road march,

40 kilometrelik yürüyüşün 29. kilometresindeydi,

and he chewed my ass for about 40 seconds.

ve neredeyse 40 saniye boyunca beni yerden yere vurmuştu.

And I'm not sure that was real interaction.

Ve bunun gerçekten tam bir karşılıklı etkileşim olduğundan emin değilim.

But then a couple of years later, when I was a company commander,

Ama birkaç yıl sonra, Yüzbaşı olduğum dönemde,

I went out to the National Training Center.

Ulusal Eğitim Merkezi'ne geçmiştim.

And we did an operation,

Ve bir operasyon yaptık,

and my company did a dawn attack --

birliğim şafak vakti saldırıya uğradı --

you know, the classic dawn attack:

bilirsiniz, klasik şafak saldırısı:

you prepare all night, move to the line of departure.

tüm gece hazırlanırsınız, hareket hattına ilerlersiniz.

And I had an armored organization at that point.

Ve o noktada zırhlı tertibatım vardı.

We move forward, and we get wiped out --

İlerledik ve yok edildik --

I mean, wiped out immediately.

Yani anında yok edildik.

The enemy didn't break a sweat doing it.

Düşman bir an bile duraksamadı.

And after the battle,

Ve savaştan sonra,

they bring this mobile theater and they do what they call an "after action review"

neyi yanlış yaptığınızı size göstermek için

to teach you what you've done wrong.

bu teatral orduyu getirdiler ve "harekat sonrası inceleme" dedikleri şeyi yaptılar.

Sort of leadership by humiliation.

Aşağılayarak liderlik tipi.

They put a big screen up, and they take you through everything:

Büyük bir ekrana yansıtırlar ve herşeyin üstünden tek tek geçerler.

"and then you didn't do this, and you didn't do this, etc."

"...Ve ardından bunu yapmadınız, ve bunu yapmadınız, vs."

I walked out feeling as low

Çok çökmüş hissederek dışarı çıktım

as a snake's belly in a wagon rut.

depresyonda gibiydim.

And I saw my battalion commander, because I had let him down.

Ve bölük komutanımı gördüm. Onu yüzüstü bırakmıştım.

And I went up to apologize to him,

Yanına gidip özür diledim.

and he said, "Stanley, I thought you did great."

Bana, "Stanley sen çok iyi iş çıkardığını düşünüyorum." dedi.

And in one sentence,

Tek bir cümleyle

he lifted me, put me back on my feet,

moralimi yükseltti, tekrar doğrulmamı sağladı

and taught me that leaders can let you fail

ve bana liderlerin sizin başarısızlığa uğramanıza göz yumabileceklerini

and yet not let you be a failure.

fakat sizin bir başarısızlık olmanıza izin vermeyeceklerini öğretti.

When 9/11 came,

11 Eylül olduğunda,

46-year-old Brig. Gen. McChrystal sees a whole new world.

46 yaşındaki Tuğgeneral McChrystal tamamen yeni bir dünya gördü.

First, the things that are obvious, that you're familiar with:

Önce, apaçık olan, yakından tanıdığınız şeyler:

the environment changed --

çevre değişti --

the speed, the scrutiny,

herşeyin hızı, tetkiki,

the sensitivity of everything now is so fast,

hassaslığı artık çok hızlıydı,

sometimes it evolves faster

bazen insanların, üzerinde düşünmeye zaman bulabileceklerinden

than people have time to really reflect on it.

çok daha hızlı değişiyordu

But everything we do

Ama yaptığımız herşey

is in a different context.

farklı bir durum içindedir.

More importantly, the force that I led

Daha önemlisi, benim yönettiğim kuvvet

was spread over more than 20 countries.

20'den fazla ülkeye yayıldı.

And instead of being able to get all the key leaders

Ve tüm önemli liderleri beraber karar almak için

for a decision together in a single room

tek bir odada toplama

and look them in the eye and build their confidence

ve gözlerinin içine bakıp

and get trust from them,

güvenlerini kazanmak yerine

I'm now leading a force that's dispersed,

heryere yayılmış bir gücü yönetiyorum

and I've got to use other techniques.

ve başka teknikler kullanıyorum.

I've got to use video teleconferences, I've got to use chat,

Video telekonferanslar, chat programları,

I've got to use email, I've got to use phone calls --

e-posta, telefon kullanmak zorundayım --

I've got to use everything I can,

kullanabildiğim herşeyi kullanmak zorundayım,

not just for communication,

sadece iletişim için değil,

but for leadership.

liderlik için de.

A 22-year-old individual

Benden kilometrelerce uzakta

operating alone,

tek başına görev yapan

thousands of miles from me,

22 yaşındaki bir kişi

has got to communicate to me with confidence.

benimle güven içinde iletişim kurabilmeli.

I have to have trust in them and vice versa.

Onlara güvenmek zorundayım ve onlar da bana güvenmek zorundalar.

And I also have to build their faith.

İnançlarını da inşa etmek zorundayım.

And that's a new kind of leadership

Ve bu benim için

for me.

yeni tip bir liderlik.

We had one operation

Birçok farklı yerden yönetmek zorunda olduğumuz

where we had to coordinate it from multiple locations.

bir operasyonumuz oldu.

An emerging opportunity came --

Çok önemli bir fırsat elde ettik --

didn't have time to get everybody together.

herkesi biraraya toplayacak zamanımız yoktu.

So we had to get complex intelligence together,

Bu yüzden karmaşık istihbaratı biraraya getirmek zorundaydık,

we had to line up the ability to act.

eyleme geçebilmek için düzene girmeliydik.

It was sensitive, we had to go up the chain of command,

Hassas bir konuydu, emir komuta zincirine çıkmalı,

convince them that this was the right thing to do

yapacağımız şeyin yapılacak en doğru şey olduğuna onları ikna etmeliydik,

and do all of this

ve tüm bunları

on electronic medium.

elektronik ortamda yapmalıydık.

We failed.

Başarısız olduk.

The mission didn't work.

Görev tamamlanamadı.

And so now what we had to do

Şimdi yapmamız gereken şuydu:

is I had to reach out

onların bize olan güvenini tekrar oluşturabilmek için

to try to rebuild the trust of that force,

onlara ulaşmalıydım,

rebuild their confidence --

bize olan inançlarını tekrar inşa etmeliydim --

me and them, and them and me,

ben ve onlar ve onlar ve ben

and our seniors and us as a force --

ve üslerimiz ve biz, bir kuvvet olarak --

all without the ability to put a hand on a shoulder.

birbirimizin omzuna elimizi koyamayan hepimiz.

Entirely new requirement.

Tamamen yeni bir gereklilik.

Also, the people had changed.

Üstelik insanlar da değişmişti.

You probably think that the force that I led

Yönettiğim bölüğün çelik bakışları koca yumrukları olan

was all steely-eyed commandos with big knuckle fists

egzotik silahlar taşıyan

carrying exotic weapons.

komandolardan oluştuğunu düşünebilirsiniz.

In reality,

Aslında,

much of the force I led

yönettiğim bir çok birlik

looked exactly like you.

tam olarak size benziyordu.

It was men, women, young, old --

Erkek, kadın, genç ve yaşılardan oluşuyordu --

not just from military; from different organizations,

sadece ordudan değil bir çok farklı organizasyondan gelen insanlar,

many of them detailed to us just from a handshake.

birçoğuyla sadece el sıkışmıltık.

And so instead of giving orders,

Artık emirler vermek yerine

you're now building consensus

fikir birliği yaratmalısınız

and you're building a sense of shared purpose.

ve ortak bir amaç hissi oluşturmalısınız.

Probably the biggest change

Muhtemelen en büyük değişim

was understanding that the generational difference,

jenerasyonlar arasındaki farklılığın

the ages, had changed so much.

değiştiğini anlamaktı.

I went down to be with a Ranger platoon

Afganistan'da bir operasyona

on an operation in Afghanistan,

komando birliğiyle beraber gitmiştim.

and on that operation,

Bu operasyonda

a sergeant in the platoon

birlikteki bir çavuş

had lost about half his arm

ekibinin üzerine atılmış olan

throwing a Taliban hand grenade

bir Taliban el bombasını

back at the enemy

tekrar düşmana atarken

after it had landed in his fire team.

kolunun yarısını kaybetti.

We talked about the operation,

Operasyon hakkında konuştuk

and then at the end I did what I often do with a force like that.

ve sonra konuşmanın sonunda, böyle bir birlike genelde ne yapıyorsam onu yaptım.

I asked, "Where were you on 9/11?"

"11 Eylül'de neredeydiniz?" diye sordum.

And one young Ranger in the back --

Ve arkalarda,

his hair's tousled and his face is red and windblown

soğuk Afgan rüzgarında savaşmak yüzünden

from being in combat in the cold Afghan wind --

saçları birbirine girmiş yüzü kıpkırmızı genç bir komando

he said, "Sir, I was in the sixth grade."

şöyle dedi "6. kattaydım komutanım."

And it reminded me

Ve bu bana

that we're operating a force

ortak bir amacı ve

that must have shared purpose

farkındalığı

and shared consciousness,

paylaşan

and yet he has different experiences,

ve farklı deneyimler yaşamış

in many cases a different vocabulary,

farklı kelimelere sahip

a completely different skill set

dijital medyada

in terms of digital media

benim ve üslerimin sahip olduğundan

than I do and many of the other senior leaders.

çok daha fazla yeteneğe sahip olan insanların oluşturduğu bir birliği yönettiğimizi hatırlattı.

And yet, we need to have that shared sense.

Ve ortak duyguya sahip olmaya ihtiyacımız vardıç

It also produced something

Bu aynı zamanda "deneyimin evrilmesi"

which I call an inversion of expertise,

dediğim şeyi yarattı.

because we had so many changes at the lower levels

Çünkü aslarda çok fazla değişiklik vardı

in technology and tactics and whatnot,

ve bizim teknoloji, taktik veya herhangi bir alanda

that suddenly the things that we grew up doing

yeni yeni yapmaya başladığımız şeyleri

wasn't what the force was doing anymore.

birliğimiz artık yapmıyorduç

So how does a leader

Yönettiği insanların kendi yaptığı şeyleri

stay credible and legitimate

yapmadıkları bir ortamda

when they haven't done

nasıl olur da bir lider

what the people you're leading are doing?

güvenilir kalmaya devam eder ve inandırıcılığını kaybetmez?

And it's a brand new leadership challenge.

Ve bu, liderlikte yepyeni bir meydan okumadır.

And it forced me to become a lot more transparent,

Ve bu beni çok daha şeffaf,

a lot more willing to listen,

dinlemeye çok daha istekli,

a lot more willing to be reverse-mentored from lower.

aslarıma danışmaya çok daha istekli hale getirdi.

And yet, again, you're not all in one room.

Ve dahası, yine, herkes tek bir odada değil.

Then another thing.

Sonra bir şey daha.

There's an effect on you and on your leaders.

Sizin ve liderlerinizin üzerinde bir etki var.

There's an impact, it's cumulative.

Bir darbe var, kümülatif bir şok.

You don't reset, or recharge your battery every time.

Bataryanızı sürekli olarak doldurmazsınız.

I stood in front of a screen one night in Iraq

Irak'ta bir gece, üslerimle birlikte

with one of my senior officers

bir ekranın önünde durduk

and we watched a firefight from one of our forces.

ve birliklerimizden birinin açtığı ateşi seyrettik.

And I remembered his son was in our force.

Ve oğlunun birliklerimizden birinde olduğunu hatırladım.

And I said, "John, where's your son? And how is he?"

"John oğlun nerede? Ve nasıl?" dedim.

And he said, "Sir, he's fine. Thanks for asking."

"İyi komutanım. Sorduğunuz için teşekkür ederim." dedi

I said, "Where is he now?"

"Nerede?" diye sordum.

And he pointed at the screen, he said, "He's in that firefight."

Ve ekranı işaret etti, ve dedi ki, "Bu savaşta."

Think about watching your brother, father,

Erkek kardeşinizi, babanızı

daughter, son, wife

kızınızı, oğlunuzu, karınızı

in a firefight in real time

canlı olarak bir savaşta izlemekte olduğunuzu hayal edin

and you can't do anything about it.

ve hiçbir şey yapamadığınızı.

Think about knowing that over time.

Bunu sürekli olarak bildiğinizi düşünün.

And it's a new cumulative pressure on leaders.

Ve bu liderler üzerinde yeni bir kümülatif baskıdır.

And you have to watch and take care of each other.

Ve izlemeli ve birbirinize özen göstermelisiniz.

I probably learned the most about relationships.

Muhtemelen ilişkiler hakkında birçok şey öğrendim.

I learned they are the sinew

Çok güçlü olduklarını

which hold the force together.

birliği birarada tuttuğunu öğrendim.

I grew up much of my career in the Ranger regiment.

Kariyerimin büyük bir kısmını komando alayında geliştirdim.

And every morning in the Ranger regiment,

Ve komando alayındaki her sabah

every Ranger -- and there are more than 2,000 of them --

herbir komando -- 2.000'den fazla komandonun herbiri --

says a six-stanza Ranger creed.

altı kıtalık komando yeminini eder.

You may know one line of it, it says,

Bir mısrasını biliyorsunuzdur, der ki,

"I'll never leave a fallen comrade to fall into the hands of the enemy."

"Tek bir yoldaşımın bile düşman eline düşmesine izin vermeyeceğim."

And it's not a mindless mantra,

Ve bu öylesine bir yakarış, dua değildir.

and it's not a poem.

Bu bir şiir değildir.

It's a promise.

Bu bir sözdür.

Every Ranger promises every other Ranger,

Her komando tüm diğer komandolara,

"No matter what happens, no matter what it costs me,

ne olursa olsun ne pahasına olursa olsun

if you need me, I'm coming."

bana ihtiyacın olduğu her anda senin yanında olacağım der.

And every Ranger gets that same promise

Ve her komando aynı sözü

from every other Ranger.

tüm diğer komandolardan alır.

Think about it. It's extraordinarily powerful.

Bir düşünün. Olağanüstü derecede güçlü.

It's probably more powerful than marriage vows.

Muhtemelen evlilik yeminlerinden bile daha güçlü.

And they've lived up to it, which gives it special power.

Ve bu sözü tutarlar, bu onlara özel bir güç verir.

And so the organizational relationship that bonds them

Ve onları birarada tutan organizasyonel ilişki

is just amazing.

inanılmazdır.

And I learned personal relationships

Ve ben kişisel ilişkilerin herşeyden çok daha

were more important than ever.

önemli olduğunu öğrendim.

We were in a difficult operation in Afghanistan in 2007,

2007'de Afganistan'da çok zorlu bir operasyondaydık,

and an old friend of mine,

kariyerimin farklı zamanlarında onunla

that I had spent many years

çok uzun yıllar geçirdiğim

at various points of my career with --

eski bir arkadaşım --

godfather to one of their kids --

hatta çocuklarından birinin vaftiz babasıyım --

he sent me a note, just in an envelope,

bir zarf içinde

that had a quote from Sherman to Grant

bana bir not gönderdi,

that said, "I knew if I ever got in a tight spot,

şöyle diyordu: "Ne zaman bir durumda kalırsam, yaşadığın sürece

that you would come, if alive."

benim için geleceğini billiyorum."

And having that kind of relationship, for me,

Ve böyle bir ilişkiye sahip olmak

turned out to be critical at many points in my career.

kariyerimin birçok noktasında benim için kritik bir dönüm noktası olmuştur.

And I learned that you have to give that

Ve bunu bu çevrede

in this environment,

vermek zorunda olduğunu öğrendim,

because it's tough.

çünkü bu oldukça zordur.

That was my journey.

Bu benim yolculuğumdu.

I hope it's not over.

Umarım bitmemiştir.

I came to believe

Bir liderin haklı olduğu için

that a leader isn't good because they're right;

iyi olduğuna inanmadım;

they're good because they're willing to learn and to trust.

öğrenmeye ve güvenmeye istekli oldukları için iyi olduklarına inandım.

This isn't easy stuff.

Bu kolay birşey değildir.

It's not like that electronic abs machine

Bu, ayda 15 dakika elektronik karın kası aletiyle çalışarak

where, 15 minutes a month, you get washboard abs.

karın kası geliştirmek gibi birşey değil.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And it isn't always fair.

Ve her zaman adil de değildir.

You can get knocked down,

Yere serilebilirsiniz,

and it hurts

canınız yanabilir,

and it leaves scars.

ve yaralanabilirsiniz.

But if you're a leader,

Ama eğer liderseniz,

the people you've counted on

güvendiğiniz insanlar

will help you up.

size yardım edecektir.

And if you're a leader,

Ve eğer liderseniz,

the people who count on you need you on your feet.

size güvenen insanlar sizi dimdik ayakta görmeye ihtiyaç duyarlar.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)