Pearl Arredondo: My story, from gangland daughter to star teacher

Pearl Arredondo: Benim hikayem: Gangster kızından, örnek öğretmene,

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Çeviri: Necdet Umut Orcan Gözden geçirme: banu yobas

So I grew up in East Los Angeles,

Ben fakir olduğumun farkında bile olmadan,

not even realizing I was poor.

Doğu Los Angeles'ta büyüdüm.

My dad was a high-ranking gang member who ran the streets.

Babam sokakları yöneten bir çetenin üst düzey üyelerinden biriydi.

Everyone knew who I was,

Herkes beni tanırdı,

so I thought I was a pretty big deal, and I was protected,

bu yüzden de çok önemli biri olduğumu, korunduğumu falan düşünürdüm.

and even though my dad spent most of my life

ve babam hayatının çoğunu bir hapiste, bir dışarıda

in and out of jail,

geçirdiyse de,

I had an amazing mom who was just fiercely independent.

özgürlüğüne çok düşkün, inanılmaz bir annem vardı.

She worked at the local high school

Yerel lisede, dekanın ofisinde

as a secretary in the dean's office,

sekreterdi ve bu yüzden de sürekli,

so she got to see all the kids that got thrown out of class,

herhangi bir sebeple sınıftan atılmış,

for whatever reason, who were waiting to be disciplined.

cezalandırılmayı bekleyen çocukları görüyordu.

Man, her office was packed.

Dostum, ofisi sürekli hıncahınç doluydu.

So, see, kids like us, we have a lot of things to deal with

Yani, bakın, bizim gibi çocukların okul dışında da üstesinden gelmeleri gereken

outside of school,

pek çok sorunları vardır

and sometimes we're just not ready to focus.

ve bazen tüm dikkatimizi vermeyi başaramayız.

But that doesn't mean that we can't.

Ama bu yapamayacağımız anlamına gelmez.

It just takes a little bit more.

Sadece biraz daha zaman alır.

Like, I remember one day I found my dad

Mesela, bir gün babamı banyo zemininde şiddetle sarsılıp

convulsing, foaming at the mouth,

ağzından köpükler saçılırken bulduğumu hatırlıyorum,

OD-ing on the bathroom floor.

Aşırı doz yüzünden nöbet geçiriyordu.

Really, do you think that doing my homework that night

Gerçekten, o gece ödevlerimi yapmanın

was at the top of my priority list?

en büyük önceliğim olduğunu mu düşünüyorsunuz?

Not so much.

Pek değildi.

But I really needed a support network,

Ama bir destek grubuna ihtiyacım vardı,

a group of people who were going to help me

bana yardım edecek ve içinde bulunduğum durumun

make sure that I wasn't going to be

kurbanı olmamam için elimden tutacak

a victim of my own circumstance,

insanlara ihtiyacım vardı.

that they were going to push me

Beni, benim bile hayal edebileceğimden fazlasını

beyond what I even thought I could do.

başarmam için zorlayacak insanlara.

I needed teachers, in the classroom, every day,

Bana her gün sınıfta "Bunu aşabilirsin," diyecek

who were going to say, "You can move beyond that."

öğretmenlere ihtiyaç duyuyordum.

And unfortunately, the local junior high

Ve maalesef yerel ortaokul,

was not going to offer that.

bunu bana sağlayamıyordu.

It was gang-infested, huge teacher turnover rate.

Çetelerce kuşatılmıştı ve inanılmaz bir öğretmen değişim oranına sahipti.

So my mom said, "You're going on a bus

Bu yüzden annem, "Her gün otobüsle bir buçuk saat

an hour and a half away from where we live every day."

mesafedeki bir okula gideceksin." dedi.

So for the next two years, that's what I did.

Ben de sonraki iki sene boyunca öyle yaptım.

I took a school bus to the fancy side of town.

Otobüsle şehrin süslü kısmına gidiyordum.

And eventually, I ended up at a school

Ve sonunda, iki tarafın karışımı

where there was a mixture.

olan bir okuldaydım.

There were some people who were really gang-affiliated,

Çete ilişkili bazı çocukların yanı sıra,

and then there were those of us

bu hayattan uzaklaşıp liseye girmeye çalışan

really trying to make it to high school.

bizim gibiler vardı.

Well, trying to stay out of trouble was a little unavoidable.

Beladan uzak durmak bazen imkansız oluyordu.

You had to survive.

Ayakta kalmalıydın.

You just had to do things sometimes.

Bu yüzden bazen bazı şeyler yapmak zorundaydın.

So there were a lot of teachers who were like,

Bu yüzden bazı öğretmenler benim için,

"She's never going to make it.

"Hiçbir zaman başaramayacak.

She has an issue with authority.

Otoriteyle sorunları var.

She's not going to go anywhere."

Hiçbir yere gidemeyecek." diye düşünüyordu.

Some teachers completely wrote me off as a lost cause.

Bazıları beni tamamıyla kayıp vaka ilan etmişlerdi.

But then, they were very surprised

Ama sonra, liseden mezun olduğumda

when I graduated from high school.

çok şaşırdılar.

I was accepted to Pepperdine University,

Pepperdine Üniversitesi'ne kabul edilmiştim

and I came back to the same school that I attended

ve okuduğum okula özel eğitim asistanı olarak

to be a special ed assistant.

geri döndüm.

And then I told them, "I want to be a teacher."

Ve sonra onlara dedim ki, "Ben öğretmen olmak istiyorum."

And boy, they were like, "What? Why?

Bana "Ne? Neden?"

Why would you want to do that?"

Bunu neden yapmak isteyesin ki?" falan dediler.

So I began my teaching career

Böylece öğretmenlik kariyerime,

at the exact same middle school that I attended,

bizzat kendi okuduğum okulda başladım,

and I really wanted to try to save more kids

aynı benim durumumda olan daha fazla çocuğu

who were just like me.

kurtarmak istiyordum.

And so every year, I share my background with my kids,

Ve böylece, her sene, geçmişimi öğrencilerimle paylaştım,

because they need to know that everyone has a story,

çünkü herkesin bir hikayesi olduğunu bilmeleri gerekiyordu,

everyone has a struggle,

herkesin uğraşması gereken sorunları vardı

and everyone needs help along the way.

ve herkes yol boyunca yardıma ihtiyaç duyardı.

And I am going to be their help along the way.

Ve ben yol boyunca onlara uzanan yardım eli olacaktım.

So as a rookie teacher, I created opportunity.

Çaylak bir öğretmen olarak, fırsatlar yarattım.

I had a kid one day come into my class

Sınıfımdaki bir çocuk, bir gün sınıfa bıçaklanmış

having been stabbed the night before.

bir halde geldi, önceki gece olmuş.

I was like, "You need to go to a hospital,

Ben "Hastaneye, okul hemşiresine gitmelisin,

the school nurse, something."

bir şeyler yapmalısın" dedim.

He's like, "No, Miss, I'm not going.

Bana "Hayır, bayan, gitmiyorum.

I need to be in class because I need to graduate."

Derse girmeliyim çünkü mezun olmalıyım" dedi.

So he knew that I was not going to let him be a victim

Ona, ilerlemesi ve sorunlarının üstesinden gelmesi için

of his circumstance,

destek olacağımı,

but we were going to push forward and keep moving on.

içinde bulunduğu durumun kurbanı olmasına izin vermeyeceğimi biliyordu.

And this idea of creating a safe haven for our kids

Ve bu fikir, çocuklar için güvenli bir sığınak oluşturmak,

and getting to know exactly what they're going through,

her birinin ne tür sorunlara sahip olduklarını bilmek,

getting to know their families -- I wanted that,

aileleriyle tanışmak, bunu istiyordum,

but I couldn't do it in a school with 1,600 kids,

ama bunu 1.600 çocuklu ve öğretmenlerin

and teachers turning over year after year after year.

sürekli değiştiği bir okulda yapamazdım.

How do you get to build those relationships?

Nasıl bu tür ilişkiler geliştirebilirdim?

So we created a new school.

Böylece yeni bir okul kurduk.

And we created

San Fernando

the San Fernando Institute for Applied Media.

Uygulamalı Medya Okulu'nu kurduk.

And we made sure that we were still attached

Ve bölge okuluyla hem kaynak, hem de destek alabilecek

to our school district for funding, for support.

şekilde bağlantımız olmasını da ihmal etmedik.

But with that, we were going to gain freedom:

Bu yeni okulla bölge okulu ya da eyalet yönetimi işimize karışmadan,

freedom to hire the teachers

işimize yarayacak, hedefimize ulaşmamızı

that we knew were going to be effective;

sağlayacak öğretmenleri işe alma;

freedom to control the curriculum

eğitim programımızı düzenleme,

so that we're not doing lesson 1.2 on page five, no;

ki böylece bize dayatılan kitapları birebir okutunca işimiz bitmeyecekti, hayır;

and freedom to control a budget,

ve bütçemizi serbestçe kontrol ederek,

to spend money where it matters,

bölge ya da eyaletin yapmamız gerektiğini söylediği şekilde değil,

not how a district or a state says you have to do it.

gereken yerlere parayı harcama özgürlüğüne sahip olacaktık.

We wanted those freedoms.

Bu özgürlükleri istiyorduk.

But now, shifting an entire paradigm,

Ancak, yepyeni bir yapı oluşturmak,

it hasn't been an easy journey, nor is it even complete.

ne kolay bir yolculuktu, ne de tamamlanmış durumda.

But we had to do it.

Ama bunu yapmak zorundaydık.

Our community deserved a new way of doing things.

Toplumumuz bir şeyleri başarmak için yeni yolları hak ediyordu.

And as the very first pilot middle school

Ve Los Angeles Birleşik Okul Bölgesi'ndeki ilk

in all of Los Angeles Unified School District,

pilot okul olarak, birçok eleştiri de aldığımıza

you better believe there was some opposition.

inansanız iyi ederseniz.

And it was out of fear --

Bunun sebebi de korkuydu,

fear of, well, what if they get it wrong?

"Ya beceremezlerse?" korkusu.

Yeah, what if we get it wrong?

Evet, ya beceremezsek?

But what if we get it right?

Ama, ya becerirsek?

And we did.

Ve becerdik.

So even though teachers were against it

Böylece, öğretmenler buna karşı çıksalar da,

because we employ one-year contracts --

öğretmenleri bir senelik kontratlarla işe aldık.

you can't teach, or you don't want to teach,

Eğer öğretmeyi beceremiyorsan ya da isteksizsen,

you don't get to be at my school with my kids.

benim okulumda, benim çocuklarıma öğretmenlik yapamazsın.

(Applause)

(Alkışlar)

So in our third year, how did we do it?

Ve üçüncü senemizdeyiz, nasıl başardık?

Well, we're making school worth coming to every day.

Şöyle ki, her gün gelmeye değecek bir okul yarattık.

We make our kids feel like they matter to us.

Öğrencilerimize, bizim için anlam ifade ettiklerini hissettiriyoruz.

We make our curriculum rigorous and relevant to them,

Özenli ve uygulanabilir bir müfredat oluşturduk,

and they use all the technology that they're used to.

ve okulda daha önceden alışkın oldukları teknolojileri kullanıyorlar.

Laptops, computers, tablets -- you name it, they have it.

Laptoplar, bilgisayarlar, tabletler, -- aklınıza gelebilecek hepsine sahipler.

Animation, software, moviemaking software, they have it all.

Animasyon, yazılım, film oluşturma yazılımları, bunların hepsine sahipler.

And because we connect it to what they're doing —

Ve yaptıkları şeylerle ilişki kurmalarını sağladığımız için --

For example, they made public service announcements

Örneğin, Kanser Derneği için kamu hizmeti

for the Cancer Society.

duyuruları hazırladılar.

These were played in the local trolley system.

Bu duyurular yerel tramvay sistemlerinde yayınlandı.

Teaching elements of persuasion,

Eğitim araçlarının işe yararlığı,

it doesn't get any more real than that.

bundan daha ileri düzeyde olamaz.

Our state test scores have gone up

Kendi okulumuza sahip olduğumuzdan beri,

more than 80 points since we've become our own school.

eyalet denetim sonuçlarımız 80 puandan fazla arttı.

But it's taken all stakeholders, working together --

Ama bu, tüm payı olanların, senelik kontrat yapılmış,

teachers and principals on one-year contracts,

öğretmenlerin ve yöneticilerin ekstra ücret almadan,

working over and above and beyond their contract hours

kontratlarında bulunan saatleri fazlasıyla aşarak

without compensation.

ve işbirliği içinde çalışmasıyla mümkün oldu.

And it takes a school board member

Ve bunlar sizin için kulis yapacak ve "Biliyorum, bulunduğun çevre

who is going to lobby for you and say,

sana bunu dayatıyor,

"Know, the district is trying to impose this,

ama sen diğer yolu seçmekte özgürsün."

but you have the freedom to do otherwise."

diyebilen bir yönetim kurulu üyesi olmasını gerektirir.

And it takes an active parent center

Ve her gün gelip oturmakla kalmayıp,

who is not only there, showing a presence every day,

yönetimimizin bir parçası olan, çocukları için,

but who is part of our governance,

çocuklarımız için, karar vermemizde bizlere yardımcı olan

making decisions for their kids, our kids.

okul aile birliği gerektirir

Because why should our students have to go

Çünkü neden öğrencilerimiz bulundukları bölgeden

so far away from where they live?

çok çok uzaklara gitmek zorunda kalsınlar ki?

They deserve a quality school in their neighborhood,

Kendi yörelerinde kaliteli bir okulu hak ediyorlar,

a school that they can be proud to say they attend,

öğrencisi olmaktan gurur duyacakları bir okulu.

and a school that the community can be proud of as well,

Ayrıca toplumun da gurur duyacağı bir okulu hak ediyorlar

and they need teachers to fight for them every day

ve her gün onlar için savaşacak, şartlarının ötesine geçmeleri için

and empower them to move beyond their circumstances.

onları güçlendirecek öğretmenlere ihtiyaçları var.

Because it's time that kids like me

Çünkü artık benim gibi çocukların istisna olmaktan çıkıp,

stop being the exception, and we become the norm.

normal (alışılmış) hale gelmesinin vakti geldi.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)