Which country does the most good for the world? | Simon Anholt

Simon Anholt: Dünyaya en çok katkısı olan ülke hangisi?

Çeviri: İbrahim Büyüktavşan Gözden geçirme: Batuhan Karakuyu

I've been thinking a lot about the world recently

Bugünlerde dünya hakkında

and how it's changed over the last 20, 30, 40 years.

ve son 20, 30, 40 yılda nasıl değiştiği hakkında çok düşünüyorum.

Twenty or 30 years ago,

20 ya da 30 yıl önce Doğu Asya'nın ücra bir köyünde

if a chicken caught a cold and sneezed and died

bir tavuk üşütse ve hapşırıp ölse

in a remote village in East Asia,

it would have been a tragedy for the chicken

bu tavuk ve yakın akrabaları için büyük bir acı olurdu,

and its closest relatives,

but I don't think there was much possibility

ama bir global salgın olmasından korkacağımıza

of us fearing a global pandemic

ve milyonlarca ölüme yol açacağına

and the deaths of millions.

pek ihtimal vermezdim.

Twenty or 30 years ago, if a bank in North America

20 ya da 30 yıl önce, Kuzey Amerika'da bir banka

lent too much money to some people

ödeme gücü olmayan insanlara

who couldn't afford to pay it back

çok fazla borç verse

and the bank went bust,

ve iflas etse,

that was bad for the lender

bunun zararı borç verene ve borç alana olurdu,

and bad for the borrower,

but we didn't imagine it would bring

ama bunun küresel ekonomik sistemi

the global economic system to its knees

neredeyse 10 yıl boyunca dizlerinin üstüne çökerteceğini

for nearly a decade.

pek hayal etmezdik.

This is globalization.

Küreselleşme bu işte.

This is the miracle that has enabled us

Vücutlarımızı, zihinlerimizi,

to transship our bodies and our minds

sözlerimizi, fotoğraflarımızı, fikirlerimizi,

and our words and our pictures and our ideas

derslerimizi, bilgimizi

and our teaching and our learning around the planet

çok daha hızlı ve çok daha ucuz bir şekilde

ever faster and ever cheaper.

dünyaya aktarmamıza imkan veren harika.

It's brought a lot of bad stuff,

Demin bahsettiğim şeyler gibi kötü şeyler de getirdi,

like the stuff that I just described,

but it's also brought a lot of good stuff.

ama bunun yanında çok da fazla güzel şey getirdi.

A lot of us are not aware

Pek çoğumuz Milenyum Kalkınma Hedefleri'nin sıradışı başarısının farkında değil,

of the extraordinary successes of the Millennium Development Goals,

several of which have achieved their targets

bir çoğu planlanan tarihten çok önce başarıya ulaştı.

long before the due date.

That proves that this species of humanity

Bu şeyler, insan denen canlının birlikte hareket ettiğinde

is capable of achieving extraordinary progress

ve gerçekten zorladığında olağanüstü ilerleme kaydedebileceğini kanıtlıyor.

if it really acts together and it really tries hard.

But if I had to put it in a nutshell these days,

Ama toparlamam gerekirse,

I sort of feel that globalization

bugünlerde küreselleşmenin bizi gafil avladığını

has taken us by surprise,

and we've been slow to respond to it.

ve buna cevap vermekte yavaş kaldığımızı düşünüyorum.

If you look at the downside of globalization,

Küreselleşmenin dezavantajlarına bakarsanız,

it really does seem to be sometimes overwhelming.

bazen gerçekten eziciymiş gibi görünüyor.

All of the grand challenges that we face today,

Bugün karşı karşıya olduğumuz bütün büyük sorunlar,

like climate change and human rights

iklim değişikliği, insan hakları,

and demographics and terrorism and pandemics

eğitim, terör, salgın hastalıklar,

and narco-trafficking and human slavery

uyuşturucu trafiği, insan kaçakçılığı,

and species loss, I could go on,

nesli tükenen canlılar, daha ekleyebilirim,

we're not making an awful lot of progress

bu kadar berbat problemler karşısında

against an awful lot of those challenges.

kaydettiğimiz ilerleme aslında hiç de kötü değil.

So in a nutshell, that's the challenge

Toparlayacak olursak ,tarihin bu ilginç noktasında

that we all face today

karşı karşıya olduğumuz şey

at this interesting point in history.

zorlu ve fırsatlarla dolu bir iştir.

That's clearly what we've got to do next.

Yapmamız gereken şey çok net.

We've somehow got to get our act together

Ne yapıp edip birlikte hareket etmemiz

and we've got to figure out how to globalize

ve çözümleri daha iyi nasıl küreselleştireceğimiz

the solutions better

konusunda düşünmemiz lazım ki

so that we don't simply become a species

problemlerin küreselleşmesinin kurbanı olan bir tür olmayalım.

which is the victim of the globalization of problems.

Why are we so slow at achieving these advances?

Peki neden bu ilerlemeleri kaydetmede çok yavaşız?

What's the reason for it?

Bunun sebebi ne?

Well, there are, of course, a number of reasons,

Evet, tabii ki pek çok sebebi var,

but perhaps the primary reason

ama belki de en önemli sebebi

is because we're still organized as a species

bizim türümüzün 200 - 300 yıl önce nasıl organize olduysak

in the same way that we were organized

200 or 300 years ago.

hala aynı şekilde bir organizasyonla devam etmemiz.

There's one superpower left on the planet

Yeryüzünde yedi milyarlık nüfusuyla

and that is the seven billion people,

tek bir süper güç kalsa,

the seven billion of us who cause all these problems,

tüm problemlerin kaynağı olan yedi milyar,

the same seven billion, by the way,

ve bu arada bu problemleri

who will resolve them all.

çözecek olan da bu yedi milyar.

But how are those seven billion organized?

Peki bu yedi milyar nasıl organize olacak?

They're still organized in 200 or so nation-states,

Şu anki organizasyonda 200 civarında ulus-devlet var,

and the nations have governments

ve bu devletlerin hükümetleri koydukları kurallarla

that make rules

and cause us to behave in certain ways.

belli bir şekilde hareket etmemizi sağlıyorlar.

And that's a pretty efficient system,

Oldukça etkili bir sistem,

but the problem is that the way that those laws are made

ama sorun bu kanunların yapılış şekli

and the way those governments think

ve bu hükümetlerin küresel sorunların çözümüne

is absolutely wrong for the solution of global problems,

ilişkin düşüncelerinin tamamen yanlış olması,

because it all looks inwards.

çünkü hepsi kendi içlerine bakıyorlar.

The politicians that we elect

Seçtiğimiz politikacılar

and the politicians we don't elect, on the whole,

ve seçmediğimiz politikacılar,

hepsinin kafasında mikroskop var.

have minds that microscope.

They don't have minds that telescope.

Teleskop yok.

They look in. They pretend, they behave,

Hep yerel bakıyorlar.

Sanki her ülke kendi güneş sisteminde,

as if they believed that every country was an island

kendi küçük gezegeninde, diğer hepsinden bağımsız

mutlu mesut yaşayan birer ada ülkesiymiş gibi hareket ediyorlar.

that existed quite happily, independently

of all the others

on its own little planet

in its own little solar system.

This is the problem:

Problem şu:

countries competing against each other,

ülkeler birbiriyle rekabet ediyor,

countries fighting against each other.

birbirleriyle savaşıyor.

This week, as any week you care to look at,

Bu hafta, merak edip de baktığınız her hafta gibi,

you'll find people actually trying to kill each other from country to country,

her ülkede birbirini öldürmeye çalışan insanlar göreceksiniz,

but even when that's not going on,

böyle olmadığı zamanlarda bile,

there's competition between countries,

aralarında bir çekişme var,

each one trying to shaft the next.

her biri diğerini geçmeye çalışıyor.

This is clearly not a good arrangement.

Açıkçası bu iyi bir düzen değil.

We clearly need to change it.

Bunu değiştirmemiz lazım.

We clearly need to find ways

Ülkelerin daha çok beraber çalışmasını

of encouraging countries to start working together

cesaretlendirecek yollar bulmamız lazım.

a little bit better.

And why won't they do that?

Peki neden böyle yapmıyorlar?

Why is it that our leaders still persist in looking inwards?

Neden liderlerimiz hala yerel bakmakta ısrarcı?

Well, the first and most obvious reason

İlk ve en açık sebebi

is because that's what we ask them to do.

biz onlardan öyle yapmalarını istiyoruz.

That's what we tell them to do.

Onlara bunu biz söylüyoruz.

When we elect governments

Hükümetleri seçerken

or when we tolerate unelected governments,

ya da seçilmemiş yönetimlere tahammül ederken

we're effectively telling them that what we want

onlara fiili olarak kendi ülkemizde

bazı şeyleri geliştirmelerini söylüyoruz.

is for them to deliver us in our country

a certain number of things.

We want them to deliver prosperity,

Onlara zenginliği,

growth, competitiveness, transparency, justice

büyümeyi, rekabet gücünü, şeffaflığı,

adalet sistemini, tüm bunları geliştirin diyoruz.

and all of those things.

So unless we start asking our governments

Bizi yönetenlere biraz dışarıya bakmalarını ,

to think outside a little bit,

to consider the global problems that will finish us all

bizi bitirecek küresel problemleri düşünmelerini söylemedikçe,

if we don't start considering them,

then we can hardly blame them

onları yerel düşünmeye devam etmekle,

if what they carry on doing is looking inwards,

if they still have minds that microscope

mikroskop fikirli olmakla, teleskop fikirli olmamakla suçlayamayız.

rather than minds that telescope.

That's the first reason why things tend not to change.

Bir şeylerin değişmemesinin ilk nedeni bu.

The second reason is that these governments,

İkinci sebep ise bu yönetimlerin,

just like all the rest of us,

tıpkı bizler gibi,

are cultural psychopaths.

kültürel psikopatlar olmaları.

I don't mean to be rude,

Kaba olmak istemem,

but you know what a psychopath is.

ama psikopat nedir bilirsiniz.

A psychopath is a person who,

Psikopat dediğimiz kişiler,

unfortunately for him or her,

maalesef diğer insanların duygularını anlama yetenekleri eksik olan kişilerdir.

lacks the ability to really empathize

with other human beings.

When they look around,

Etraflarına baktıklarında,

they don't see other human beings

diğer insanların hayatlarını, hedeflerini ve isteklerini

with deep, rich, three-dimensional personal lives

derin ve zengin bir şekilde 3 boyutlu olarak göremezler.

and aims and ambitions.

What they see is cardboard cutouts,

Gördükleri şey kartondan şekillerdir,

and it's very sad and it's very lonely,

çok üzücü, çok yalnız,

and it's very rare, fortunately.

ve çok şükür ki çok nadir görülen bir vakadır.

But actually, aren't most of us

Ama aslında, pek çoğumuz

not really so very good at empathy?

empati konusunda çok da iyi değiliz değil mi?

Oh sure, we're very good at empathy

Ah tabi ki biz çok iyi empati yaparız değil mi,

when it's a question of dealing with people

söz konusu kişiler bize benzeyen,

who kind of look like us

bizim gibi yürüyen, bizim gibi konuşan, bizim gibi ibadet eden,

and kind of walk and talk and eat and pray

bizim gibi giyinen kişiler olunca.

and wear like us,

but when it comes to people who don't do that,

ama iş böyle olmayan insanlara gelince,

who don't quite dress like us

bizim gibi giyinmeyen,

and don't quite pray like us

bizim gibi ibadet etmeyen,

and don't quite talk like us,

bizim gibi konuşmayan

do we not also have a tendency to see them

insanlara karşı bizim de onları kartondan şekiller

ever so slightly as cardboard cutouts too?

gibi görmeye bir yatkınlığımız yok diyebilir miyiz?

And this is a question we need to ask ourselves.

Bu kendimize sormamız gereken bir soru.

I think constantly we have to monitor it.

Bence bunu sürekli kontrol etmemiz gerekir.

Are we and our politicians to a degree

Acaba biz ve bizim politikacılarımız

cultural psychopaths?

kültürel psikopat derecesinde mi?

The third reason is hardly worth mentioning

Üçüncü sebepten bahsetmeye pek değer mi bilmem

because it's so silly,

çünkü çok saçma,

but there's a belief amongst governments

ama devletlerde,

yerel gündemle küresel gündemin birbirine zıt olduğuna ve

that the domestic agenda

and the international agenda

hep de öyle kalacağına dair bir kanaat var.

are incompatible and always will be.

This is just nonsense.

Bu sadece saçmalık.

In my day job, I'm a policy adviser.

Benim işim politika danışmanlığı.

I've spent the last 15 years or so

Son 15 yılımı ya da daha fazlasını

advising governments around the world,

dünyadaki hükümetlere tavsiyeler vererek harcadım,

and in all of that time I have never once seen

ve tüm bu zaman içinde

yerel bir sorunun uluslararası bir problemmiş gibi düşünülerek,

a single domestic policy issue

that could not be more imaginatively,

uluslararası bağlamda ele alınarak,

effectively and rapidly resolved

diğerlerinin neler yaptığıyla karşılaştırılarak,

than by treating it as an international problem,

looking at the international context,

yerel çalışmak yerine

comparing what others have done,

dışarıyla beraber çalışarak

bringing in others, working externally

çüzüldüğünden daha etkili, iyi planlanmış

instead of working internally.

ve çabuk bir çözüm yolunu görmedim.

And so you may say, well, given all of that,

Şimdi tüm bunları gördükten sonra

why then doesn't it work?

neden iş böyle yürümüyor diyeceksiniz?

Why can we not make our politicians change?

Neden politikacılarımızı dönüştüremiyoruz?

Why can't we demand them?

Neden bunu onlardan isteyemiyoruz?

Well I, like a lot of us, spend a lot of time complaining

Ben, çoğumuz gibi, insanları değiştirmenin ne kadar

about how hard it is to make people change,

zor olduğundan şikayet ederek çok vakit harcıyorum,

and I don't think we should fuss about it.

ve bundan çok da şikayetçi olmamız gerektiğini düşünmüyorum.

I think we should just accept

Bence şunu kabul etmeliyiz,

that we are an inherently conservative species.

biz özünde tutucu bir türüz.

We don't like to change.

Değişmeyi sevmiyoruz.

It exists for very sensible evolutionary reasons.

Bunun çok mantıklı gelişimsel sebepleri var.

We probably wouldn't still be here today

Değişime bu kadar dirençli olmasaydık

muhtemelen bugün burada olamazdık.

if we weren't so resistant to change.

It's very simple: Many thousands of years ago,

Çok basit:

Binlerce yıl önce,

we discovered that if we carried on

aynı şeyleri yapmaya devam edersek ölmeyeceğimizi keşfettik,

doing the same things, we wouldn't die,

because the things that we've done before

çünkü daha önce yaptığımız şeyler bizi öldürmedi,

by definition didn't kill us,

and therefore as long as we carry on doing them,

öyleyse aynı şeyleri yapmaya devam ettikçe,

we'll be okay,

bir sorun olmayacaktı,

and it's very sensible not to do anything new,

ve yeni bir şeyler yapmamak çok mantıklıydı,

because it might kill you.

çünkü sizi öldürebilirdi.

But of course, there are exceptions to that.

Ama tabii ki istisnalar var.

Otherwise, we'd never get anywhere.

Yoksa, hiç bir şey elde edemezdik.

And one of the exceptions, the interesting exception,

Ve bu istisnalardan biri, ilginçtir,

is when you can show to people

insanlara o inanışın dışına çıkarlarsa

that there might be some self-interest

bir çıkar sağlayabileceklerini gösterdiğinizde

in them making that leap of faith

onları biraz değiştirebiliyordunuz.

and changing a little bit.

So I've spent a lot of the last 10 or 15 years

Son 10 ya da 15 yılımı

trying to find out what could be that self-interest

sadece politikacıları değil iş çevrelerini ve

that would encourage not just politicians

diğer çevreleri de,

but also businesses and general populations,

hepimizi cesaretlendirecek,

all of us, to start to think a little more outwardly,

daha geniş düşünmemizi sağlayacak,

to think in a bigger picture,

büyük resme bakmamızı sağlayacak,

hep dar değil bazen geniş düşünmemizi de sağlayacak

not always to look inwards, sometimes to look outwards.

o kişisel çıkarın ne olabileceğini keşfetmek için harcadım.

And this is where I discovered

Ve işte o çok önemli şeyi keşfettiğim yer.

something quite important.

In 2005, I launched a study

2005 yılında,

Ulus Markalar Endeksi adlı bir çalışma başlattım.

called the Nation Brands Index.

What it is, it's a very large-scale study that polls

Nedir bu, dünya nüfusunun %70'ine tekabül eden

a very large sample of the world's population,

bir örneklem grubu üstünde yapılan

a sample that represents about 70 percent

çok geniş çaplı bir anket çalışması,

of the planet's population,

and I started asking them a series of questions

ve onlara diğer ülkeler hakkında

about how they perceive other countries.

ne gibi duyumları olduğu hakkında bir dizi soru sordum.

And the Nation Brands Index over the years

Ve Ulus Markalar Endeksi yıllar içinde

has grown to be a very, very large database.

çok çok büyük bir veritabanı haline geldi.

It's about 200 billion data points

Sıradan insanların diğer ülkeler hakkında ne düşündüklerini

tracking what ordinary people think about other countries

ve neden öyle düşündüklerini ölçen

and why.

yaklaşık 200 milyar veri girdisi.

Why did I do this? Well, because the governments that I advise

Bunu neden yaptım? Çünkü tavsiye verdiğim yönetimler

are very, very keen on knowing

nasıl bilindiklerini öğrenme konusunda çok hevesli.

how they are regarded.

They've known, partly because

Dünyada ayakta kalmanın ve gelişmenin

I've encouraged them to realize it,

- bunu farketmelerinde benim de biraz etkim oldu -

that countries depend

enormously on their reputations

sahip oldukları itibara bağlı olduğunu kısmen biliyorlar.

in order to survive and prosper in the world.

If a country has a great, positive image,

Eğer bir ülke güçlü ve olumlu bir imaja sahipse,

like Germany has or Sweden or Switzerland,

Almanya, İsveç veya İsviçre gibi,

everything is easy and everything is cheap.

her şey kolaydır, her şey ucuzdur.

You get more tourists. You get more investors.

Daha fazla turist ağırlarsınız. Daha fazla yatırımcınız olur.

You sell your products more expensively.

Ürünlerinizi daha pahalıya satarsınız.

If, on the other hand, you have a country

Öte yandan, eğer çok zayıf ve çok olumsuz imajı olan bir ülkeyseniz,

with a very weak or a very negative image,

everything is difficult and everything is expensive.

her şey zordur, her şey pahalıdır.

So governments care desperately

Bu yüzden hükümetler ülkelerinin imajına

about the image of their country,

ciddi biçimde özen gösterirler,

because it makes a direct difference

çünkü kitlelere verdikleri vaatleri gerçekleştirmek için

to how much money they can make,

ihtiyaç duydukları para kaynağının sağlanmasında

and that's what they've promised their populations

they're going to deliver.

doğrudan fark yapar.

So a couple of years ago, I thought I would take

Bu yüzden bir kaç yıl önce, biraz zaman ayırıp

some time out and speak to that gigantic database

bu devasa veritabanıyla konuşmam gerektiğini düşündüm,

and ask it,

ve ona şunu sordum,

why do some people prefer one country

insanlar bir ülkeyi neye göre tercih eder.

more than another?

And the answer that the database gave me

Ve veritabanının verdiği cevap

completely staggered me.

beni büsbütün sersemletti.

It was 6.8.

Bu 6.8'di.

I haven't got time to explain in detail.

Detaylarıyla anlatacak zamanım yok.

Basically what it told me was —

Temel olarak bana söylediği şey,

(Laughter) (Applause) —

(Gülüşmeler) (Alkışlar)

the kinds of countries we prefer are good countries.

tercih ettiğimiz ülkelerin "iyi" ülkeler olduğuydu.

We don't admire countries primarily because they're rich,

Ülkelere en başta, zengin oldukları için,

because they're powerful, because they're successful,

güçlü oldukları için, başarılı oldukları için ,

because they're modern, because they're technologically advanced.

modern oldukları için, teknolojik olarak ilerde oldukları için saygı göstermiyoruz.

We primarily admire countries that are good.

Öncelikle "iyi" olan ülkelere saygı gösteriyoruz.

What do we mean by good?

"İyi" derken neyi kastediyorum?

We mean countries that seem to contribute

Yaşadığımız dünyaya katkısı olan ülkeleri kastediyoruz,

something to the world in which we live,

countries that actually make the world safer

dünyayı daha güvenli ya da daha zengin

or better or richer or fairer.

ya da daha adil bir yer yapan ülkeleri.

Those are the countries we like.

Sevdiğimiz ülkeler bunlar.

This is a discovery of significant importance —

Bu çok önemli bir keşif,

you see where I'm going —

-nereye varacağımı biliyorsunuz-

because it squares the circle.

çünkü döngüyü tamamlıyor.

I can now say, and often do, to any government,

Şimdi herhangi bir hükümete, hep yaptığım gibi,

in order to do well, you need to do good.

iyi olmak için faydalı bir şeyler yapmanız lazım diyebilirim.

If you want to sell more products,

Daha çok ürün satmak istiyorsanız,

if you want to get more investment,

daha çok yatırım almak istiyorsanız,

if you want to become more competitive,

daha rekabetçi olmak istiyorsanız,

then you need to start behaving,

buna uygun davranmalısınız,

because that's why people will respect you

çünkü insanların size saygı göstermesi

and do business with you,

ve sizinle iş yapması buna bağlı.

and therefore, the more you collaborate,

ve böylece daha çok birlikte çalıştıkça,

the more competitive you become.

daha rekabet edebilir olursunuz.

This is quite an important discovery,

Bu oldukça önemli bir keşif,

and as soon as I discovered this,

ve keşfeder keşfetmez,

I felt another index coming on.

başka bir göstergenin ortaya çıktığını hissettim.

I swear that as I get older, my ideas become simpler

Yemin ederim, ben yaşlandıkça fikirlerim daha basitleşti

and more and more childish.

ve daha çocuksu bir hal aldı.

This one is called the Good Country Index,

Bunun adı İyi Ülke Endeksi,

(Gülüşmeler) (Alkışlar)

and it does exactly what it says on the tin.

ve tam olarak da onu ölçüyor.

It measures, or at least it tries to measure,

Ölçtüğü şey, ya da en azından ölçmeye çalıştığı şey,

exactly how much each country on Earth contributes

dünya üzerindeki her bir ülkenin sadece kendi nüfusuna değil,

not to its own population but to the rest of humanity.

tüm insanlığa ne ürettiği.

Bizarrely, nobody had ever thought

Tuhaftır, daha önce kimse

of measuring this before.

bunu ölçmeyi düşünmemiş.

So my colleague Dr. Robert Govers and I have spent

Arkadaşım Dr.Robert Govers ve ben

the best part of the last two years,

son iki yılın en güzel zamanlarını,

with the help of a large number of very serious and clever people,

çok sayıda ciddi ve zeki insanın yardımıyla

cramming together all the reliable data in the world

ülkelerin dünyaya ne kattıkları hakkında

we could find about what countries give

güvenilir bilgiler bulmaya çalışarak harcadık.

to the world.

And you're waiting for me to tell you which one comes top.

Ve siz hangisinin birinci olduğunu söylememi bekliyorsunuz.

And I'm going to tell you,

Söyleyeceğim,

but first of all I want to tell you

ama öncesinde iyi bir ülke dediğimde

precisely what I mean

ne demek istediğimi tam olarak söylemek istiyorum.

when I say a good country.

I do not mean morally good.

Ahlaki anlamda "iyi"yi kastetmiyorum.

When I say that Country X

X ülkesi dünyadaki "en iyi" ülke dediğimde,

is the goodest country on Earth,

and I mean goodest, I don't mean best.

dünyaya en çok katkı yapan olan ülke demek istiyorum,

Best is something different.

en güzel olan değil. En güzel farklı bir şey.

When you're talking about a good country,

İyi bir ülke hakkında konuşurken,

you can be good, gooder and goodest.

'iyi', 'çok iyi', 'en iyi' dersiniz.

It's not the same thing as good, better and best.

Bu 'güzel', 'daha güzel', 'en güzel' ile aynı şey değildir.

This is a country which simply gives more

Bu ülke temel olarak

to humanity than any other country.

insanlığa ve diğer ülkelere en çok katkı yapan ülkedir.

I don't talk about how they behave at home

Kendi içişlerinde nasıl davrandıklarından bahsetmiyorum,

because that's measured elsewhere.

çünkü o başka bir yerde ölçülüyor.

And the winner is

Ve kazananımız

Ireland.

İrlanda.

(Applause)

(Alkışlar)

According to the data here,

Burdaki verilere göre,

no country on Earth, per head of population,

başka hiç bir ülke, nüfus başına,

per dollar of GDP, contributes more

gayri safi yurtiçi hasılasına oranla,

yaşadığımız dünyaya İrlanda'dan daha fazla katkı sağlamamış.

to the world that we live in than Ireland.

What does this mean?

Bu ne anlama geliyor.

This means that as we go to sleep at night,

Bu şu anlama geliyor, geceleri yatarken,

all of us in the last 15 seconds before we drift off to sleep,

uykuya dalmadan önceki 15 saniyede,

our final thought should be,

son düşündüğümüz şey

godammit, I'm glad that Ireland exists.

"İşte bu, iyi ki İrlanda var" olmalı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And that — (Applause) —

Ve

(Alkışlar)

In the depths of a very severe economic recession,

Çok şiddetli bir ekonomik durgunluğun derinlerinde,

I think that there's a really important lesson there,

gerçekten çok önemli bir ders var bence,

that if you can remember your international obligations

ekonominizi yeniden düzeltmeye çalışırken

whilst you are trying to rebuild your own economy,

uluslararası yükümlülüklerinizi hatırlayabilirseniz,

that's really something.

bu gerçekten güzel bir şeydir.

Finland ranks pretty much the same.

Finlandiya'da neredeyse aynı seviyede.

The only reason why it's below Ireland

İrlanda'dan altta olmasının tek sebebi var,

is because its lowest score is lower than Ireland's lowest score.

o da Finlandiya'nın en düşük derecesinin

İrlanda'nın en düşük derecesinden daha düşük olması.

Now the other thing you'll notice about the top 10 there

Şimdi zirvedeki 10 hakkında farkedeceğiniz bir diğer şey,

is, of course, they're all, apart from New Zealand,

Yeni Zelanda hariç hepsinin

Western European nations.

Batı Avrupa ülkeleri olması.

They're also all rich.

Ayrıca hepsi zengin.

This depressed me,

Bu beni sıkıntıya soktu,

because one of the things that I did not want

çünkü bu değerlendirmeyle

to discover with this index

keşfetmek istemediğim şeylerden biri,

is that it's purely the province of rich countries

zengin ülkelerin fakir ülkelere yardım etmesi gerektiğini keşfetmekti.

to help poor countries.

This is not what it's all about.

Her şey bundan ibaret değil.

And indeed, if you look further down the list,

Ve gerçekten, listenin altlarına doğru bakarsanız -o slayt şu an ekranda değil-

I don't have the slide here, you will see

beni çok mutlu eden bir şey göreceksiniz,

something that made me very happy indeed,

that Kenya is in the top 30,

o da Kenya'nın ilk 30 içinde olması,

and that demonstrates one very, very important thing.

ve bu çok çok önemli bir şeyi gösteriyor.

This is not about money.

Bunun parayla ilgili bir şey olmadığını.

This is about attitude.

Bu duruşla alakalı bir şey.

This is about culture.

Kültürle alakalı bir şey.

This is about a government and a people that care

Bir yönetimin ve bir insanın

dünyanın geri kalanını ne kadar umursadığıyla alakalı,

about the rest of the world

and have the imagination and the courage

ve sadece bencilce düşünmek yerine başkalarını da

to think outwards instead of only thinking selfishly.

düşünebilme cesaretine ve vizyonuna sahip olmakla alakalı bir şey.

I'm going to whip through the other slides

Diğer slaytlara geçeceğim,

just so you can see some of the lower-lying countries.

daha alttaki ülkeleri görebilirsiniz.

There's Germany at 13th, the U.S. comes 21st,

Almanya 13'üncü, Amerika 21'inci,

Mexico comes 66th,

Meksika 66'ncı,

and then we have some of the big developing countries,

ve gelişmekte olan büyük ülkeleri görüyoruz,

like Russia at 95th, China at 107th.

işte Rusya 95'inci, Çin 107'nci sırada.

Countries like China and Russia and India,

Çin, Rusya ve Hindistan gibi ülkelerin

which is down in the same part of the index,

listenin alt sıralarında olmaları

well, in some ways, it's not surprising.

aslında sürpriz değil.

They've spent a great deal of time

Geçtiğimiz on yıllar boyunca

over the last decades building their own economy,

zamanlarının çok büyük bölümünü kendi ekonomilerini,

building their own society and their own polity,

kendi toplumlarını, kendi yönetim biçimlerini inşa etmekle harcadılar,

but it is to be hoped

ama umut edilir ki,

that the second phase of their growth

büyümelerinin ikinci aşamasında

will be somewhat more outward-looking

birinci aşamasına göre daha dışa dönük olacaklar.

than the first phase has been so far.

And then you can break down each country

Her ülkeyi içindeki veri kıstaslarına göre

in terms of the actual datasets that build into it.

ayrıntılı biçimde analiz edebileceksiniz.

I'll allow you to do that.

Bunu yapmanıza müsaade edeceğim.

From midnight tonight it's going to be on goodcountry.org,

Bu gece yarısında, goodcountry.org'da olacak,

and you can look at the country.

ülkeleri inceleyebilirsiniz.

You can look right down to the level of the individual datasets.

Her bir bülümde kaçıncı sırada olduklarına bakabilirsiniz.

Now that's the Good Country Index.

İşte İyi Ülke Endeksi bu.

What's it there for?

Ne için burda?

Well, it's there really because I want to try

Evet, burda çünkü bu önermeyi

tartışmaya açmak istiyorum ya da yeniden tartışılmasını istiyorum.

to introduce this word,

or reintroduce this word, into the discourse.

I've had enough hearing about competitive countries.

Rekabet gücü yüksek ülkeler hakkında yeterince şey duydum.

I've had enough hearing about

Müreffeh, zengin, hızla gelişen ülkeler

prosperous, wealthy, fast-growing countries.

hakkında yeterince şey duydum.

I've even had enough hearing about happy countries

Mutlu ülkeler hakkında da yeterince şey duydum

because in the end that's still selfish.

ama sonuç olarak bu hala bencilce bir şey.

That's still about us,

Hala bizle ilgili,

and if we carry on thinking about us,

ve eğer bencilce düşünmeye devam edersek,

we are in deep, deep trouble.

büyük sıkıntıya gireriz.

I think we all know what it is

Bence hepimiz neyi duymak istediğimizi biliyoruz.

that we want to hear about.

We want to hear about good countries,

İyi ülkeler hakkında bir şeyler duymak istiyoruz,

and so I want to ask you all a favor.

ve şimdi sizden bir şey rica edeceğim.

I'm not asking a lot.

Çok fazla bir şey istemiyorum.

It's something that you might find easy to do

Size çok kolay gelecek,

and you might even find enjoyable

belki eğlenceli ve faydalı bile bulacaksınız,

and even helpful to do,

and that's simply to start using the word "good"

basitçe sizden "iyi" kelimesini bu anlamıyla

in this context.

kullanmaya başlamanızı istiyorum.

When you think about your own country,

Kendi ülkeniz hakkında düşündüğünüzde,

when you think about other people's countries,

başka insanların ülkeleri hakkında düşündüğünüzde,

when you think about companies,

şirketler hakkında düşündüğünüzde,

when you talk about the world that we live in today,

bugün yaşadığımız dünya hakkında konuştuğunuzda,

start using that word

o kelimeyi bu akşam bahsettiğim anlamda kullanmaya başlayın.

in the way that I've talked about this evening.

Not good, the opposite of bad,

"Kötü"nün zıttı olan "iyi" olarak değil,

because that's an argument that never finishes.

çünkü bu hiç bitmeyen bir tartışma.

Good, the opposite of selfish,

"Bencil"in zıttı olan "iyi",

good being a country that thinks about all of us.

"iyi" olan bir ülke hepimizi düşünür.

That's what I would like you to do,

Sizden yapmanızı istediğim şey bu,

and I'd like you to use it as a stick

bu kelimeyi politikacılarınızın görüşlerini değiştirecek

with which to beat your politicians.

bir değnek olarak kullanmanız.

When you elect them, when you reelect them,

Onları seçerken,

when you vote for them, when you listen

yeniden seçerken,

onlar için oy kullanırken,

size verdikleri vaatlerini dinlerken,

to what they're offering you,

use that word, "good,"

bu kelimeyi kullanın,

and ask yourself,

ve kendinize sorun,

"Is that what a good country would do?"

"Bu iyi bir ülkenin yapacağı bir şey mi?"

And if the answer is no, be very suspicious.

Ve cevap hayırsa, şüpheyle yaklaşın.

Ask yourself, is that the behavior

Kendinize sorun, bu tavır benim ülkemin mi?

of my country?

Do I want to come from a country

Yöneticilerin benim adıma bu tarz şeyler yaptığı

where the government, in my name,

bir ülkeden mi gelmek istiyorum?

is doing things like that?

Or do I, on the other hand,

Ben diğer türlüsünü,

prefer the idea of walking around the world

dünyayı gezerken

with my head held high thinking, "Yeah,

kafamda "İyi bir ülkeden geldiğim için gurur duyuyorum" düşüncesiyle

I'm proud to come from a good country"?

gezme fikrini tercih ederim.

And everybody will welcome you.

Herkes sizi nezaketle karşılar.

And everybody in the last 15 seconds

Herkes geceleri uykuya dalmadan önceki 15 saniyede

before they drift off to sleep at night will say,

"Gosh, I'm glad that person's country exists."

"Aman Allah'ım, şu adamın ülkesi iyi ki var" der.

Ultimately, that, I think,

Sonuç olarak, farkı yapacak şey bence bu.

is what will make the change.

That word, "good,"

O kelime, "iyi",

and the number 6.8

ve o sayı, "6.8",

and the discovery that's behind it

ve bunun arkasındaki keşif

have changed my life.

benim hayatımı değiştirdi.

I think they can change your life,

Bence sizin hayatınızı da değiştirebilir,

and I think we can use it to change

ve bunu politikacılarımızın ve şirketlerimizin

the way that our politicians and our companies behave,

davranışlarını değiştirmek için kullanabiliriz,

and in doing so, we can change the world.

ve böylece dünyayı değiştirebiliriz.

I've started thinking very differently about

Bu şeyleri düşünmeye başladığımdan beri,

my own country since I've been thinking about these things.

kendi ülkem hakkında çok farklı düşünmeye başladım.

I used to think that I wanted to live in a rich country,

Zengin bir ülkede yaşamak istediğimi düşünürdüm,

and then I started thinking I wanted to live in a happy country,

sonra mutlu bir ülkede yaşamak istediğimi düşünmeye başladım,

but I began to realize, it's not enough.

ama sonra bunların yeterli olmadığını farkettim.

I don't want to live in a rich country.

Zengin bir ülkede yaşamak değil istediğim şey.

I don't want to live in a fast-growing

Hızlı büyüyen ya da rekabet gücü yüksek bir ülkede yaşamak da değil.

or competitive country.

I want to live in a good country,

Ben "iyi" bir ülkede yaşamak istiyorum,

and I so, so hope that you do too.

ve fazlasıyla ümit ediyorum ki siz de böyle istiyorsunuz.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)