Honor Harger: A history of the universe in sound

Translator: Farung Surina Reviewer: Chana Chananukul

Space,

อวกาศ...

we all know what it looks like.

เราต่างรู้ หน้าตามันเป็นอย่างไร

We've been surrounded by images of space

เราถูกห่อหุ้มไว้

our whole lives,

ด้วยภาพของอวกาศมาตลอดชีวิต

from the speculative images

จากภาพจินตนาการใน

of science fiction

นวนิยายวิทยาศาสตร์

to the inspirational visions of artists

สู่ภาพวาดที่ศิลปินสรรค์สร้าง

to the increasingly beautiful pictures

และในที่สุด จนมาเป็นภาพที่ยิ่งสวยงามมากขึ้น

made possible by complex technologies.

โดยการนำเทคโนโลยีที่ซับซ้อนเข้ามาช่วย

But whilst we have

แต่ในขณะที่เรามี

an overwhelmingly vivid

ความเข้าใจอย่างท่วมท้นและชัดเจน

visual understanding of space,

ในเรื่องของ ภาพของอวกาศ

we have no sense of what space sounds like.

เรากลับไม่เคยได้รับรู้เกี่ยวกับ เสียงของอวกาศเลย

And indeed, most people associate space with silence.

และที่จริงแล้ว ความส่วนมากก็มักเชื่อมโยง อวกาศเข้ากับความเงียบด้วยซ้ำ

But the story of how

แต่สิ่งที่จะทำให้เรา

we came to understand the universe

เข้าใจความเป็นไปของจักรวาลได้นั้น

is just as much a story of listening

การฟังเสียงของมัน ก็มีความสำคัญ

as it is by looking.

พอๆ กับการมองดูมัน

And yet despite this,

และทั้งๆ ที่เป็นเช่นนี้

hardly any of us have ever heard space.

พวกเราก็แทบจะไม่เคยมีใครได้ยินเสียงอวกาศมาก่อน

How many of you here

ในที่นี้ จะมีกี่คน

could describe the sound

ที่สามารถเล่าเรื่องราว จากการฟังเสียง

of a single planet or star?

ของดาวเคราะห์ หรือดาวฤกษ์หนึ่ง ๆ ได้?

Well in case you've ever wondered,

เอาหล่ะ สำหรับบางคนที่สงสัย

this is what the Sun sounds like.

นี่คือเสียงของดวงอาทิตย์

(Static)

(เสียงไฟฟ้าสถิต)

(Crackling)

(เสียงแตก ๆ)

(Static)

(เสียงไฟฟ้าสถิต)

(Crackling)

(เสียงแตก ๆ)

This is the planet Jupiter.

นี่คือเสียงของดาวพฤหัสบดี

(Soft crackling)

(เสียงแตกเปราะๆแบบเบาๆ)

And this is the space probe Cassini

และนี่คือเสียงของยานอวกาศแคสนินี

pirouetting through the ice rings of Saturn.

ที่ถูกส่งออกไปเพื่อศึกษาดาวเสาร์ และวงแหวนที่เย็นเฉียบของมัน

(Crackling)

(เสียงแตกๆ)

This is a a highly condensed clump

นี่คือเสียงของกลุ่มก๊าซที่มีความหนาแน่นสูง

of neutral matter,

ในขณะที่ยังมีสถานะเป็นกลาง

spinning in the distant universe.

กลุ่มก๊าซนี้หมุนรอบตัวเองอยู่ ในจัรวาลที่ห่างไกล

(Tapping)

(เสียงเคาะเบาๆ)

So my artistic practice

ดังนั้น งานศิลปะของฉัน

is all about listening

จะเกี่ยวกับการฟังเสียง

to the weird and wonderful noises

ที่ประหลาดแต่สวยงามเหล่านี้

emitted by the magnificent celestial objects

เสียงถูกปลดปล่อยมจากวัตถุท้องฟ้าอันอลังการ

that make up our universe.

ที่ประกอบกันเป็นจักรวาลของเรา

And you may wonder,

และคุณอาจสงสัยว่า

how do we know what these sounds are?

เราจะรู้ว่าเสียงพวกนี้ได้อย่างไร?

How can we tell the difference

เราจะสามารถบอกความแตกต่าง

between the sound of the Sun

ระหว่างเสียงของดวงอาทิตย์

and the sound of a pulsar?

และเสียงของพัลซาร์ ได้อย่างไร ?

Well the answer

เอาหล่ะค่ะ คำตอบก็คือ

is the science of radio astronomy.

ความรู้ทางดาราศาสตร์วิทยุ นั่นเอง

Radio astronomers

นักดาราศาสตร์วิทยุ

study radio waves from space

จะศึกษาคลื่นวิทยุที่แผ่มาจากอวกาศ

using sensitive antennas and receivers,

โดยการใช้ เสาอากาศและตัวรับสัญญาณ

which give them precise information

ที่จะแปลข้อมูลที่แม่นยำ

about what an astronomical object is

เกี่ยวกับชนิดของวัตถุนั้นว่าคืออะไร

and where it is in our night sky.

และตำแหน่งของมันว่าอยู่ตรงไหนบนท้องฟ้า

And just like the signals

และก็เหมือนกันกับกรณีของสัญญาณ

that we send and receive here on Earth,

ที่เราใช้สื่อสาร ทั้งส่งและรับ กันบนโลก

we can convert these transmissions into sound

โดยเราสามารถถ่ายทอดสัญญาณที่ได้รับ ออกมาในรูปแบบของสัญญาณเสียง

using simple analog techniques.

โดยผ่านเทคนิคแอนะล็อก อย่างง่าย

And therefore, it's through listening

ดังนั้น จากการรับฟังเสียงนี้

that we've come to uncover

เราได้ค้นพบ

some of the universe's most important secrets --

ความลับที่สำคัญบางอย่างของจักรวาล

its scale, what it's made of

ได้แก่ ขนาดของมัน มันประกอบขึ้นมาจากอะไร

and even how old it is.

และแม้กระทั่ง มันอายุเท่าไร

So today, I'm going to tell you a short story

ดังนั้น ในวันนี้ ฉันจะเล่าให้คุณฟังถึง

of the history of the universe through listening.

ประวัติศาสตร์ของจักรวาล ผ่านการฟังเสียงของมัน แบบย่อๆ

It's punctuated

อาจแบ่งออกเป็น

by three quick anecdotes,

สามช่วงสั้นๆ

which show how accidental encounters

เรื่องเล่านี้จะช่วยอธิบายว่าโดยความบังเอิญ

with strange noises

การค้นพบเสียงประหลาดเหล่านี้

gave us some of the most important information

เสียงที่ได้ให้ความรู้ที่สำคัญ

we have about space.

เกี่ยวกับอวกาศให้กับเรา

Now this story doesn't start

แต่เรื่องนี้ไม่ได้ถูกค้นพบโดยผ่าน

with vast telescopes

กล้องโทรทรรศน์ขนาดมหึมา

or futuristic spacecraft,

หรือยานอวกาศล้ำยุคแต่อย่างใด

but a rather more humble technology --

แต่ถูกพบโดยผ่านเทคโนโลยีที่เรียบง่ายกว่านั้นมาก--

and in fact, the very medium

จริง ๆ แล้ว มันก็คือสื่อ

which gave us the telecommunications revolution

การปฏิวัติทางโทรคมนาคม

that we're all part of today:

ที่เราทุกคนล้วนเป็นส่วนหนึ่งของมันในวันนี้

the telephone.

-- มันคือ โทรศัพท์

It's 1876, it's in Boston,

ในปีค.ศ. 1876 ณ เมืองบอสตัน

and this is Alexander Graham Bell

นี่คือ อเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์

who was working with Thomas Watson

ที่ขณะนั้น ทำงานร่วมกันกับ โธมัส วัทสัน

on the invention of the telephone.

เพื่อที่จะคิดค้นประดิษฐ์โทรศัพท์ขึ้น

A key part of their technical set up

หัวใจของสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขา

was a half-mile long length of wire,

คือ สายไฟยาวครึ่งไมล์

which was thrown across the rooftops

ที่วางพาดผ่านหลังคาบ้าน

of several houses in Boston.

หลายหลังในเมืองบอสตัน

The line carried the telephone signals

สายไฟนี้ ภายในบรรจุสัญญาณโทรศัพท์

that would later make Bell a household name.

ที่ต่อมาจะทำให้ชื่อเบลล์กลายเป็นชื่อเรียกเครื่องใช้ในบ้านไป

But like any long length of charged wire,

และเป็นธรรมดาที่ สายไฟยาวภายในมีประจุไฟฟ้า

it also inadvertently became

จากไม่ได้ตั้งใจกลายเป็น

an antenna.

เสาอากาศได้ โดยไม่เจตนา

Thomas Watson

ดังนั้น โธมัส วัทสัน

spent hours listening

จึงใช้เวลาหลายชั่วโมง

to the strange crackles and hisses

ฟังเสียงประหลาด ที่มีลักษณะแตก ๆ

and chirps and whistles

เสียงร้องเจี๋ยบ ๆ และเสียงหวีดหวิว

that his accidental antenna detected.

ที่เสาอากาศของเราจับได้

Now you have to remember,

ขอให้จำไว้เสมอว่า

this is 10 years before

นั้นคือ 10 ปี ก่อนที่

Heinrich Hertz proved the existence of radio waves --

ไฮนริค เฮิร์ซ จะพิสูจน์ว่า คลื่นวิทยุ มีอยู่จริง

15 years before Nikola Tesla's four-tuned circuit --

นั่นคือ 15 ปี ก่อนที่ นิโคลา เทสลา จะสร้างวงจรแบบสี่ขั้ว สำเร็จ

nearly 20 years before Marconi's first broadcast.

และเกือบจะ 20 ปี ก่อนที่บริษัทมาร์โคนี จะการทำการออกอากาศทางวิทยุเป็นครั้งแรก

So Thomas Watson wasn't listening to us.

นั่นคือ โธมัส วัทสัน ไม่ได้กำลังฟังเสียงของพวกเรากันเองอยู่

We didn't have the technology

เพราะเรายังไม่มีเทคโนโลยี

to transmit.

ในการถ่ายทอดสัญญาณเหล่านั้น

So what were these strange noises?

แล้วเสียงประหลาดพวกนี้คืออะไรกัน?

Watson was in fact listening

วัทสัน กำลังฟังเสียงของ

to very low-frequency radio emissions

คลื่นวิทยุที่มีความถี่ต่ำ

caused by nature.

ที่กำเนิดโดยธรรมชาติ

Some of the crackles and pops were lightning,

บางส่วนของเสียงแตกๆ และเสียงดังเปาะ ๆ คือเสียงของฟ้าผ่า

but the eerie whistles

แต่เสียงหวีดหวิวอันลึกลับ

and curiously melodious chirps

และเสียงเพราะแปลกดัง เจี๊ยบ ๆ

had a rather more exotic origin.

กลับมีจุดกำเนิดที่ผิดธรรมดากว่านั้น

Using the very first telephone,

การการใช้โทรศัพท์เครื่องแรกที่พวกเขาประดิษฐ์ขึ้น

Watson was in fact

ในความเป็นจริง วัตสัน

dialed into the heavens.

ได้โทรไปถึงสวรรค์แล้ว

As he correctly guessed,

เขาได้เดาถูกในบางประการ

some of these sounds were caused

ว่าเสียงเหล่านี้มีต้นกำเนิดจาก

by activity on the surface of the Sun.

ปฏิกิริยาบนพื้นผิวของดวงอาทิตย์

It was a solar wind

ซึ่งแท้จริงแล้ว มันคือเสียงของลมสุริยะ

interacting with our ionosphere

ที่ทำปฏิกิริยากับบรรยากาศโลกชั้นไอโอโนสเฟียร์

that he was listening to --

นั่นคือสิ่งที่เขาได้ยินขณะนั้น --

a phenomena which we can see

ปรากฏการณ์ที่เรามองเห็นได้

at the extreme northern and southern latitudes of our planet

ที่ขั้วโลกเหนือและขั้วโลกใต้ บนโลกเรา

as the aurora.

ที่เรียกว่าแสงเงินแสงทอง

So whilst inventing the technology

ดังนั้น ขณะที่พวกเขากำลังสร้างสรรค์เทคโนโลยี

that would usher in the telecommunications revolution,

ที่ได้นำพาเรามาสู่การปฏิวัติทางโทรคมนาคม อยู่นั้น

Watson had discovered

วัทสันก็ได้ค้นพบว่า

that the star at the center of our solar system

ดาวฤกษ์ที่อยู่ ณ ใจกลางระบบสุริยะของเรา

emitted powerful radio waves.

มีการแผ่คลื่นวิทยุที่ทรงพลังออกมาด้วย

He had accidentally been the first person

เขาได้กลายเป็นคนแรก

to tune in to them.

ที่ค้นพบมันได้โดยบังเอิญ

Fast-forward 50 years,

หลังจากนั้นอีก 50 ปี

and Bell and Watson's technology

เมื่อบริษัทของเบลล์และวัทสัน

has completely transformed

ได้ทำการแปลงรูป

global communications.

โทรคมนาคมของโลกได้สำเร็จ

But going from slinging some wire

จากการคล้องสายไฟยาว

across rooftops in Boston

ข้ามหลังคาบ้านผู้คนในเมืองบอสตัน

to laying thousands and thousands of miles of cable

สู่การวางระบบสาวเคเบิลเป็นระยะทางพัน ๆ ไมล์

on the Atlantic Ocean seabed

ลอดได้พื้นมหาสมุทรแอตแลนติค

is no easy matter.

ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ

And so before long,

และไม่ช้าหลังจากนั้น

Bell were looking to new technologies

เบลล์ก็มองหาเทคโนโลยีใหม่ ๆ

to optimize their revolution.

ที่จะทำให้ประสิทธิภาพของการเปลี่ยนแปลง

Radio could carry sound without wires.

คลื่นวิทยุสามารถพาสัญญาณเสียงไปกับตัวมันได้ โดยไม่ต้องใช้สายไฟ

But the medium is lossy --

แต่คลื่นวิทยุ มีข้อเสียคือสามารถเพี้ยนไปได้

it's subject to a lot of noise and interference.

เพราะมีสัญญาณรบกวนและสิ่งอื่นเข้าแทรกแซง

So Bell employed an engineer

ดังนั้น เบลล์จึงจ้างวิศวกรผู้หนึ่ง

to study those noises,

เพื่อให้ศึกษาที่มาของสัญญาณรบกวน

to try and find out where they came from,

เพื่อที่จะพยายามหาว่ามันมาจากไหน

with a view towards building

พร้อมกับความคิดที่จะสร้าง

the perfect hardware codec, which would get rid of them

อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ที่จะถอดรหัส และขจัดสัญญาณรบกวนเหล่านั้นออกไป

so they could think about using radio

ดังนั้น พวกเขาจึงคิดที่จะใช้คลื่นวิทยุ

for the purposes of telephony.

ในการวางระบบโทรศัพท์

Most of the noises

สัญญาณรบกวนส่วนใหญ่

that the engineer, Karl Jansky, investigated

ที่วิศวกร คาร์ล แจงสกี หาสาเหตุอยู่

were fairly prosaic in origin.

ค่อนข้างมีต้นกำเหนิดที่ธรรมดา ๆ

They turned out to be lightning

นั่นก็คือ ฟ้าผ่า

or sources of electrical power.

หรือไม่ ก็เป็นแหล่งกำเนิดพลังงานไฟฟ้าสักอย่าง

But there was one persistent noise

แต่ส่วนน้อยของสัญญาณรบกวนนั้น

that Jansky couldn't identify,

ที่แจนสกี ไม่สามารถระบุ ที่มาที่ไปได้

and it seemed to appear

และสัญญาณนี้ยังรับฟังได้

in his radio headset

ผ่านหูฟังของเขา

four minutes earlier each day.

เป็นเวลาสี่นาทีก่อนหน้านั้นเสมอ ในทุก ๆ วัน

Now any astronomer will tell you,

ปัจจุบันนี้ นักดาราศาสตร์จะบอกคุณได้ว่า

this is the telltale sign

นี่คือสัญญาณที่จะเผยความลับ

of something that doesn't originate from Earth.

ของบางสิ่งที่ไม่ได้กำเนิดมาจากโลก

Jansky had made a historic discovery,

แจนสกีได้ทำการค้นพบแห่งประวัติศาสตร์เข้าให้แล้ว

that celestial objects could emit radio waves

ว่าวัตถุท้องฟ้าสามารถแผ่คลื่นวิทยุได้

as well as light waves.

พอ ๆ กับที่มันแผ่คลื่นแสงได้

Fifty years on

หลังจากห้าสิบปี

from Watson's accidental encounter with the Sun,

วัทสันพบโดยบังเอิญ ว่าดวงอาทิตย์ก็เกิดทำเสียงสิ่งเดียวกันนี้

Jansky's careful listening

การฟังเสียงอย่างระมัดระวังของแจนสกี

ushered in a new age of space exploration:

ได้นำไปสู่ยุคใหม่ของการสำรวจอวกาศ:

the radio astronomy age.

ยุคของดาราศาสตร์วิทยุ

Over the next few years,

หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ปี

astronomers connected up their antennas to loudspeakers

นักดาราศาสตร์ต่างติดตั้งเสาอากาศ เข้ากับเครื่องกระจายเสียง

and learned about our radio sky,

และเรียนรู้เกี่ยวกับท้องฟ้าแห่งคลื่นวิทยุผืนนี้

about Jupiter and the Sun,

เกี่ยวกับ ดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์

by listening.

ด้วยการฟังเสียง

Let's jump ahead again.

เรามาก้าวกระโดดอีกครั้ง

It's 1964,

สู่ปี ค.ศ. 1964

and we're back at Bell Labs.

และเรากำลังอยู่ในห้องแลปของเบลล์

And once again,

แล้วก็เป็นอีกครั้งหนึ่ง

two scientists have got a problem with noise.

ที่นักวิทยาศาสตร์สองคน พบปัญหาเกี่ยวกับเสียงรบกวน

Arno Penzias and Robert Wilson

อาร์โน เพนเซียส และโรเบิร์ต วิลสัน

were using the horn antenna

ที่กำลังใช้เสาอากาศปล่องรับเสียง

at Bell's Holmdel laboratory

อยู่ที่ห้องแล็ปของเบลล์ในเมืองโฮล์มเดล

to study the Milky Way

เพื่อศึกษาทางช้างเผือก

with extraordinary precision.

ด้วยความแม่นยำที่สูงมาก

They were really listening

พวกเขาได้ฟังเสียงจากกาแล็กซี

to the galaxy in high fidelity.

ผ่านระบบการรับส่งสัญญาณที่ชัดและมีเสียงรบกวนน้อย

There was a glitch in their soundtrack.

แม้กระนั้น ก็ยังมีเสียงแทรกอยู่เสมอ

A mysterious persistent noise

เป็นเสียงรบกวนที่มีอยู่เสมอมา

was disrupting their research.

มันเข้าแทรกแซงงานวิจัยของพวกเขา

It was in the microwave range,

มันเป็นพลังงานในช่วงคลื่นไมโครเวฟ

and it appeared to be coming

และดูเหมือนจะพุ่งมาจากทุกทิศทาง

from all directions simultaneously.

อย่างพร้อมเพรียงกัน

Now this didn't make any sense,

นี่มันดูไม่มีเหตุผลเลย

and like any reasonable engineer or scientist,

และเช่นเดียวกันกับ วิศวกรหรือนักวิทยาศาสตร์ ผู้ยึดถือหลักแห่งเหตุผลคนอื่นๆ

they assumed that the problem must be the technology itself,

พวกเขาจึงคิดว่าสัญญาณรบกวนนี้ มันจะเกิดจากเทคโนโลยีที่ทำขึ้น

it must be the dish.

มันน่าจะเกิดจากจานรับสัญญาณรึเปล่า

There were pigeons roosting in the dish.

เพราะมีนกพิราบทำรังอยู่บนจาน

And so perhaps once they cleaned up the pigeon droppings,

เมื่อทำความสะอาดจานเอารังนกออกไป

get the disk kind of operational again,

และเริ่มการทดลองอีกครั้ง

normal operations would resume.

ผลคงจะดีขึ้น

But the noise didn't disappear.

แต่ปรากฎว่าเสียงรบกวนนั้น ก็ยังไม่หายไปไหน

The mysterious noise

เสียงลึกลับนี้

that Penzias and Wilson were listening to

ที่เพนเซียสและวิลสันกำลังฟังอยู่นั้น

turned out to be the oldest and most significant sound

กลับกลายเป็นเสียงที่เก่าแก่ที่สุดและมีความหมายที่สุด

that anyone had ever heard.

เท่าที่มนุษย์เคยได้ยินมา

It was cosmic radiation

มันคือเสียงของการแผ่รังสีคอสมิก

left over from the very birth of the universe.

ที่หลงเหลือทิ้งไว้ เมื่อครั้งจักรวาลถือกำเนิด

This was the first experimental evidence

นี่คือการทดลองครั้งแรก

that the Big Bang existed

ที่พิสูจน์ได้ว่าการระเบิดครั้งยิ่งใหญ่ หรือบิ๊กแบง เคยเกิดจริง

and the universe was born at a precise moment

และจักรวาลได้เกิดขั้น ณ ขณะเวลาหนึ่ง

some 14.7 billion years ago.

ใน 14.7 พันล้านปีก่อน

So our story ends

นั่นคือ เรื่องเล่าของเราวันนี้จบลง

at the beginning --

ณ จุดเริ่มต้น--

the beginning of all things, the Big Bang.

จุดเริ่มต้นของทุก ๆ สิ่ง -- บิ๊กแบง

This is the noise that Penzias and Wilson heard --

นี่คือเสียงที่เพนเซียส และวิลสันได้ยิน

the oldest sound that you're ever going to hear,

เสียงที่เก่าแก่ที่สุดที่มนุษย์จะได้ยิน

the cosmic microwave background radiation

เสียงของ การแผ่รังสีคอสมิคไมโครเวฟพื้นหลัง

left over from the Big Bang.

ที่หลงเหลือไว้หลังจากบิ๊กแบง

(Fuzz)

(เสียงซ่าสั่นที่คงเส้นคงวา)

Thanks.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(ปรบมือ)