Thomas Hellum: The world's most boring television ... and why it's hilariously addictive

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Rawee Ma

Thank you.

ขอบคุณครับ

I have only got 18 minutes

ผมมีเวลาเพียง 18 นาที

to explain something that lasts for hours and days,

เพื่ออธิบายเรื่องที่ ใช้เวลาหลายชั่วโมง หลายวัน

so I'd better get started.

ดังนั้น ผมจึงควรจะเริ่มต้นเสียเลย

Let's start with a clip from Al Jazeera's Listening Post.

ขอเริ่มด้วยคลิป จากรายการลิสทึนิ่งโพสท์ อัลจาซีร่า

Richard Gizbert: Norway is a country that gets relatively little media coverage.

ริชาร์ด กิสเบร์ท: นอร์เวย์เป็นประเทศที่ มีสื่อรายงานข่าวค่อนข้างน้อย

Even the elections this past week passed without much drama.

แม้แต่การเลือกตั้งสัปดาห์ที่แล้วนี้ ก็ผ่านไป ไม่มีอะไรตื่นเต้น

And that's the Norwegian media in a nutshell:

และนั่นคือ สื่อนอร์เวย์โดยสรุป:

not much drama.

ไม่มีอะไรตื่นเต้นมากนัก

A few years back,

ย้อนกลับไปสองสามปีก่อน

Norway's public TV channel NRK

โทรทัศน์สาธารณะของนอร์เวย์ ช่องเอ็นอาร์เค

decided to broadcast live coverage of a seven-hour train ride --

ตกลงจะเสนอรายการสด บนรถไฟเจ็ดชั่วโมง

seven hours of simple footage,

7 ชั่วโมง ของภาพธรรมดาๆ

a train rolling down the tracks.

รถไฟวิ่งไปตามราง

Norwegians, more than a million of them according to the ratings, loved it.

คนนอร์เวย์, กว่าล้านคน ตามเรทติ้ง, ชอบมันมาก

A new kind of reality TV show was born,

รายการแบบใหม่สดจริงทางทีวี ได้เกิดขึ้นแล้ว

and it goes against all the rules of TV engagement.

และมันดูจะขัดกับกฎระเบียบทั้งหมด ของรายการโทรทัศน์

There is no story line, no script,

ไม่มีโครงเรื่อง ไม่มีบท

no drama, no climax,

ไม่มีละคร ไม่มีจุดสุดยอดของเรื่อง

and it's called Slow TV.

และมันถูกเรียกว่า สโลว์ทีวี

For the past two months,

ช่วงสองเดือนที่ผ่านมานี้

Norwegians have been watching a cruise ship's journey up the coast,

คนนอร์เวย์เฝ้าดูการเดินทางของเรือสำราญ ไปตามชายฝั่ง

and there's a lot of fog on that coast.

และก็มีหมอกหนาทึบ ตามชายฝั่งทะเลนั้น

Executives at Norway's National Broadcasting Service

ผู้บริหารของสถานีบริการออกอากาศแห่งชาติ ของนอร์เวย์

are now considering broadcasting a night of knitting nationwide.

ขณะนี้ กำลังพิจารณาออกอากาศ คืนหนึ่งของการถักนิตติ้ง

On the surface, it sounds boring,

มองผิวเผินแล้ว ดูจะน่าเบื่อ

because it is,

เพราะว่ามันก็น่าเบื่อ

but something about this TV experiment

แต่บางอย่างเกี่ยวกับ การทดลองทีวีแบบนี้

has gripped Norwegians.

ได้เข้าเกาะกุมจิตใจชาวนอร์เวย์แล้ว

So we sent the Listening Post's Marcela Pizarro to Oslo

เราจึงส่ง มาร์เซลา พิซาร์โร ของเรา ไปออสโล

to find out what it is, but first a warning:

เพื่อค้นพบว่า มันคืออะไร, แต่ขอเตือนก่อน:

Viewers may find some of the images in the following report disappointing.

บางภาพจากการรายงานต่อไปนี้ ผู้ชมอาจผิดหวัง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Thomas Hellum: And then follows an eight-minute story on Al Jazeera

ทอมัส เฮลลัม: แล้วก็ตามด้วยเรื่อง ยาว 8 นาที ในอัลจาซีร่า

about some strange TV programs in little Norway.

เกี่ยวกับรายการทีวีแปลกต่างๆ ในนอร์เวย์น้อย

Al Jazeera. CNN. How did we get there?

อัลจาซีร่า, ซีเอ็นเอ็น เราไปถึงนั่นได้อย่างไร?

We have to go back to 2009,

เราต้องย้อนกลับไปปี 2009 เมื่อ

when one of my colleagues got a great idea.

เพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง มีความคิดยอดเยี่ยม

Where do you get your ideas?

คุณไปได้ความคิดนี้มาจากที่ไหน?

In the lunchroom.

ในห้องอาหารกลางวัน

So he said, why don't we make a radio program

แล้วเขาก็บอกว่า เรามาทำรายการวิทยุกันดีมั๊ย

marking the day of the German invasion of Norway in 1940.

เอาวันสำคัญที่เยอรมันบุกนอร์เวย์ ปี 1940

We tell the story at the exact time during the night.

เราเสนอเรื่องราว ในเวลานั้นพอดี ตอนกลางคืน

Wow. Brilliant idea, except

ว๊าว ความคิดที่หลักแหลมมาก เว้นแต่

this was just a couple of weeks before the invasion day.

นี่มันก็อีกแค่สองสัปดาห์ ก่อนวันบุกเข้ามานั่น

So we sat in our lunchroom and discussed

เราจึงนั่งในห้องอาหารกลางวัน และถกกัน

what other stories can you tell as they evolve?

มีอะไรอีกมั๊ย ที่จะนำเสนอได้ ขณะที่มันวิวัฒนาการไป?

What other things take a really long time?

มีอะไรอีกมั๊ย ที่ใช้เวลานานๆได้?

So one of us came up with a train.

พวกเราคนหนึ่ง จึงคิดเรื่องรถไฟขึ้นมา

The Bergen Railway had its 100-year anniversary that year

รถไฟเบอร์เกน ครบรอบ 100 ปี ในปีนั้น

It goes from western Norway to eastern Norway,

มันวิ่งจากนอร์เวย์ตะวันตก ไปนอร์เวย์ตะวันออก

and it takes exactly the same time as it did 40 years ago,

และใช้เวลาเดียวกันเปี๊ยบ กับเมื่อ 40 ปีก่อน

over seven hours. (Laughter)

คือ กว่า 7 ชั่วโมง (เสียงหัวเราะ)

So we caught our commissioning editors in Oslo, and we said,

เมื่อพบบรรณาธิการมอบหมายของเรา ในออสโล เราก็บออกว่า

we want to make a documentary about the Bergen Railway,

เราอยากทำสารคดี เรื่อง รถไฟเบอร์เกน

and we want to make it in full length,

และอยากจะทำให้ยาวเต็มที่

and the answer was,

และคำตอบก็คือ

"Yes, but how long will the program be?"

"ได้ แต่โปรแกรมนั้น จะใช้เวลานานแค่ไหน?"

"Oh," we said, "full length."

"อ้อ" เราตอบ "ยาวเต็มที่"

"Yes, but we mean the program."

"ใช่ แต่เราหมายถึงรายการนั้นนะ"

And back and forth.

และก็โต้ตอบกัน กลับไปกลับมา

Luckily for us, they met us with laughter, very, very good laughter,

เราโชคดี เขาพบเรา พร้อมเสียงหัวเราะที่ดีมากๆ

so one bright day in September,

จึงเป็นวันที่สดใสวันหนึ่ง ในเดือนกันยายน

we started a program that we thought should be seven hours and four minutes.

เราเริ่มรายการ ที่เราคิดว่า น่าจะยาว 7 ช.ม 4 นาที

Actually, it turned out to be seven hours and 14 minutes

จริงๆ กลับกลายเป็น 7 ช.ม 14 นาที

due to a signal failure at the last station.

เนื่องจากสัญญาณเสีย ที่สถานีสุดท้าย

We had four cameras,

เรามีกล้องถ่าย 4 ตัว

three of them pointing out to the beautiful nature.

กล้อง 3 ตัวนั้น ถ่ายไปที่ธรรมชาติที่สวยงาม

Some talking to the guests, some information.

การพูดคุยกับแขก ข้อมูลบางอย่าง

(Video) Train announcement: We will arrive at Haugastøl Station.

(วิดีโอ) ประกาศรถไฟ: เราจะถึงสถานีฮอกาสทอล

TH: And that's about it,

ทอมัส เฮลลัม: ก็เท่านี้แหละ

but of course, also

แต่แน่นอน ยังมีอีก

the 160 tunnels gave us the opportunity to do some archives.

อุโมงค์ 160 แห่ง ที่ให้เรามีโอกาส รวบรวมเก็บเอกสารไว้บ้าง

Narrator [in Norwegian]: Then a bit of flirting while the food is digested.

ผู้บรรยาย [ภาษานอร์เวย์] : แล้วก็จีบกันนิดนึง ขณะอาหารย่อย

The last downhill stretch before we reach our destination.

เนินสุดท้ายแผ่กว้างออกไป ก่อนถึงจุดหมายของเรา

We pass Mjølfjell Station.

เราผ่านสถานีมโจลฟ์เจลล์

Then a new tunnel.

แล้วก็อุโมงค์ใหม่อีก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

TH: And now we thought, yes, we have a brilliant program.

ธอมัสเฮลลัม: ถึงตอนนี้เราคิด ใช่ เรามีรายการเยี่ยม

It will fit for the 2,000 train spotters in Norway.

จะพอเหมาะกับคนสนใจรถไฟ 2000 คน ในนอร์เวย์

We brought it on air in November 2009.

เรานำมันออกอากาศ ในเดือนพฤศจิกายน 2009

But no, this was far more attractive.

แต่ไม่เลย มันดึงดูดความสนใจมากกว่านั้น

This is the five biggest TV channels in Norway on a normal Friday,

นี่คือทีวี 5 ช่องที่ใหญ่สุด ในนอร์เวย์ ในวันศุกร์ปกติ

and if you look at NRK2 over here,

ถ้าคุณดูที่ NRK2 ตรงนี้ ว่าเกิดอะไรขึ้น

look what happened when they put on the Bergen Railway show:

ดูซิ ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขาเสนอรายการ รถไฟเบอร์เกน:

1.2 million Norwegians watched part of this program.

คนนอร์เวย์ 1.2 ล้านคน ดูรายการนี้บางตอน

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

And another funny thing:

และอีกอย่างหนึ่งที่ตลก:

When the host on our main channel,

เมื่อพิธีกรที่สถานีใหญ่ของเรา

after they have got news for you,

หลังจากที่เสนอข่าวไปแล้ว

she said, "And on our second channel,

เธอก็บอกว่า "และในอีกช่องหนึ่งของเรา

the train has now nearly reached Myrdal station."

ตอนนี้รถไฟ ใกล้จะถึงสถานีเมยร์ดัลแล้ว"

Thousands of people just jumped on the train

คนหลายพันคน ก็กระโดดขึ้นมาบนรถไฟ

on our second channel like this. (Laughter)

ในอีกช่องของเรา แบบนี้เอง (เสียงหัวเราะ)

This was also a huge success in terms of social media.

นี่ยังเป็นความสำเร็จยิ่งใหญ่อีกด้วย ในแง่สื่อสังคม

It was so nice to see all the thousands of Facebook and Twitter users

รู้สึกดีมาก ที่เห็นผู้ใช้เฟทบุ๊ก ทวิตเตอร์ เป็นพันๆคน

discussing the same view,

ถกกันเกี่ยวกับภาพวิวที่เห็น

talking to each other as if they were on the same train together.

คุยกันราวกับว่า เขาอยู่ในรถไฟขบวนเดียวกัน

And especially, I like this one. It's a 76-year-old man.

และโดยเฉพาะ ผมชอบอันนี้ ชายชราวัย 76 ปี

He's watched all the program,

เขาดูรายการทั้งหมด

and at the end station, he rises up to pick up what he thinks is his luggage,

และที่สถานีสุดท้าย ก็ลุกขึ้นหยิบ สิ่งที่คิดว่าเป็นกระเป๋าเดินทาง

and his head hit the curtain rod,

หัวก็เลยชนเข้ากับราวผ้าม่าน

and he realized he is in his own living room.

เลยรู้สึกตัวว่า อยู่ในห้องนั่งเล่นของตัวเอง

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So that's strong and living TV.

นั่นจึงเป็นทีวี ที่แข็งแรงและมีชีวิต

Four hundred and thirty-six minute by minute on a Friday night,

436 นาทีต่อนาที ในคืนวันศุกร์

and during that first night,

และระหว่างคืนแรกนั้น

the first Twitter message came: Why be a chicken?

ทวิตเตอร์ข้อความแรกเข้ามาว่า ทำไมจึงเป็นคนขี้กลัว?

Why stop at 436 when you can expand that

ทำไมหยุดที่ 436 เมื่อคุณขยายออกไปได้อีก

to 8,040, minute by minute,

เป็น 8,040 นาที/นาที

and do the iconic journey in Norway,

และทำเรื่องการเดินทางที่โดดเด่น ในนอร์เวย์

the coastal ship journey Hurtigruten from Bergen to Kirkenes,

การเดินทางโดยเรือเฮอร์ธิกรูเทน จากเบอร์เกน ถึง เคอร์เคเนส

almost 3,000 kilometers, covering most of our coast.

เกือบ 3,000 กิโลเมตร เลียบตามแนวฝั่งทะเลส่วนใหญ่ของเรา

It has 120-year-old, very interesting history,

มันมีประวัติศาสตร์ยาวนาน 120 ปี ที่น่าสนใจมาก

and literally takes part in life and death along the coast.

แท้จริง มีส่วนร่วมในความเป็น/ตาย ตามแนวชายฝั่ง

So just a week after the Bergen Railway,

ดังนั้น แค่หนึ่งสัปดาห์ หลังจากรถไฟเบอร์เกน

we called the Hurtigruten company and we started planning for our next show.

เราก็โทรฯไปบริษัทเฮอร์ธิกรูเทน เริ่มแผนการสำหรับรายการนี้ต่อ

We wanted to do something different.

เราอยากจะทำสิ่งที่แตกต่างออกไป

The Bergen Railway was a recorded program.

รถไฟเบอร์เกน เป็นการรายการที่บันทึกไว้ก่อน

So when we sat in our editing room,

ดังนั้น เมื่อเรานั่งกันอยู่ ในห้องบรรณาธิการ

we watched this picture -- it's all Ål Station --

เราจึงดูภาพนี้กัน--ทั้งหมด สถานีอัล สเตชั่น--

we saw this journalist.

เราเห็นนักหนังสือพิมพ์คนนี้

We had called him, we had spoken to him,

เราได้เรียกเขา และได้พูดกับเขา

and when we left the station,

และเมื่อเราออกจากสถานี

he took this picture of us and he waved to the camera,

เขาก็ถ่ายรูปเรา และก็โบกมือให้กับกล้อง

and we thought,

แล้วเราก็คิดกันว่า

what if more people knew that we were on board that train?

จะเป็นอย่างไร ถ้าคนมากกว่านี้รู้ว่า เราอยู่บนรถขบวนรถไฟนั้น?

Would more people show up?

จะมีคนมา มากกว่านี้มั๊ย?

What would it look like?

แล้วมันจะเป็นอย่างไร

So we decided our next project, it should be live.

เราจึงตกลงใจว่า โครงการต่อไปของเรา ควรจะเป็นรายการสด

We wanted this picture of us on the fjord and on the screen at the same time.

เราต้องการภาพของเราภาพนี้ ทั้งที่อ่าวและบนจอ ในเวลาเดียวกัน

So this is not the first time NRK had been on board a ship.

นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ที่ NRK เคยขึ้นเรือ

This is back in 1964,

นี่ย้อนกลับไปในปี 1964

when the technical managers have suits and ties

ตอนนั้น ผู้จัดการฝ่ายเทคนิค ใส่เสื้อนอกและผูกเนคไท

and NRK rolled all its equipment on board a ship,

NRK ขนเครื่องมือทั้งหมดขึ้นเรือ

and 200 meters out of the shore, transmitting the signal back,

ระยะ 200 เมตรจากฝั่ง ก็ส่งสัญญาณกลับมา

and in the machine room, they talked to the machine guy,

และในห้องเครื่อง พวกเขาคุยกับหนุ่มช่างเครื่อง

and on the deck, they have splendid entertainment.

และบนดาดฟ้า ก็มีรายการบันเทิงชั้นเยี่ยม

So being on a ship, it's not the first time.

การอยู่บนเรือ จึงไม่ใช่ครั้งแรก

But five and a half days in a row, and live, we wanted some help.

แต่ติดกันห้าวันครึ่ง ถ่ายทอดสด เราต้องการความช่วยเหลือบ้าง

And we asked our viewers out there, what do you want to see?

เราถามผู้ชมตรงนั้นว่า เขาอยากดูอะไร?

What do you want us to film? How do you want this to look?

อยากให้เราถ่ายอะไร อยากให้เห็นเป็นอย่างไร

Do you want us to make a website? What do you want on it?

อยากให้เรามีเว็บไซท์มั๊ย? ต้องการให้มีอะไรบ้างในนั้น?

And we got some answers from you out there,

และเราก็ได้คำตอบมาบ้าง จากท่านที่อยู่ข้างนอก

and it helped us a very lot to build the program.

และมันช่วยเราได้อย่างมาก ในการทำรายการ

So in June 2011,

ดังนั้น ในเดือน มิถุนายน 2011

23 of us went on board the Hurtigruten coastal ship

พวกเรา 23 คน ก็ขึ้นเรือเลียบฝั่งเฮอร์ธิกรูเทน

and we set off.

และออกเดินทาง

(Music)

(เสียงดนตรี)

I have some really strong memories from that week, and it's all about people.

ที่ผมจำได้แม่นมาก จากสัปดาห์นั้น และทั้งหมดเกี่ยวกับผู้คน

This guy, for instance,

หนุ่มคนนี้, เป็นตัวอย่าง

he's head of research at the University in Tromsø

เขาเป็นหัวหน้าวิจัย ที่มหาวิทยาลัยทรอมโซ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And I will show you a piece of cloth,

และผมอยากจะให้คุณดู ผ้าชิ้นหนึ่ง

this one.

ชิ้นนี้ครับ

It's the other strong memory.

ที่จำได้แม่นอีกชิ้นหนึ่ง

It belongs to a guy called Erik Hansen.

มันเป็นของหนุ่มชื่อ อีริก แฮนเซน

And it's people like those two who took a firm grip of our program,

อย่างสองคนนี้แหละ ที่จดจ่ออยู่กับรายการของเรา

and together with thousands of others along the route,

พร้อมกับคนอื่นๆ อีกหลายพันคน ตลอดเส้นทาง

they made the program what it became.

พวกเขาสร้างรายการออกมา อย่างที่มันเป็น

They made all the stories.

พวกเขาสร้างเรื่องราวทั้งหมดขึ้นมา

This is Karl. He's in the ninth grade.

คนนี้ชื่อ คาร์ล เรียนอยู่เกรด 9

It says, "I will be a little late for school tomorrow."

เขียนว่า "พรุ่งนี้จะไปโรงเรียนสายหน่อย"

He was supposed to be in the school at 8 a.m.

ปกติต้องอยู่ที่โรงเรียนตอน 8 โมงเช้า

He came at 9 a.m., and he didn't get a note from his teacher,

เขามาเวลา 9 โมง และไม่มีใบอนุญาตจากครูด้วย

because the teacher had watched the program.

เพราะว่าครูก็ดูรายการนี้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

How did we do this?

เราทำสิ่งนี้ได้อย่างไร?

Yes, we took a conference room on board the Hurtigruten.

ครับ เราใช้ห้องประชุม บนเรือเฮอร์ธิกรูเทน

We turned it into a complete TV control room.

เปลี่ยนมันให้เป็น ห้องควบคุมรายการทีวีที่สมบูรณ์

We made it all work, of course,

เราทำให้มันใช้การได้, แน่นอนครับ

and then we took along 11 cameras.

แล้วเราก็เอากล้อง 11 ตัว มาด้วย

This is one of them.

นี่เป็นหนึ่งในนั้น

This is my sketch from February,

นี่เป็นภาพสเก็ต จากเดือนกุมภาพันธ์

and when you give this sketch to professional people

และเมื่อคุณเอาภาพสเก็ตนี้ ไปให้มืออาชีพ

in the Norwegian broadcasting company NRK,

ที่สถานีวิทยุโทรทัศน์นอร์เวย์ NRK

you get some cool stuff back.

คุณก็จะได้สิ่งที่เจ๋งๆกลับมา

And with some very creative solutions.

พร้อมกับการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ บางอย่าง

(Video) Narrator [in Norwegian]: Run it up and down.

(วิดีโอ) ผู้บรรยาย [ภาษานอร์เวย์]: ขึ้นๆลงๆ

This is Norway's most important drill right now.

นี่คือ แท่นขุดเจาะสำคัญที่สุดของนอร์เวย์ ในปัจจุบัน

It regulates the height of a bow camera in NRK's live production,

มันปรับความสูงของกล้องที่หัวเรือ ในการผลิตรายการสดของ NRK

one of 11 that capture great shots from the MS Nord-Norge.

เป็นหนึ่งใน 11 ตัว ที่จับภาพที่เยี่ยมยอด จากไมโครซอฟนอร์เวย์

Eight wires keep the camera stable.

เส้นลวด 8 เส้น ตรึงให้กล้องนั้นอยู่กับที่

Cameraman: I work on different camera solutions.

ช่างกล้อง: ผมทำงานเกี่ยวกับ การแก้ปัญหาต่างๆของกล้อง

They're just tools used in a different context.

พวกมันเป็นเพียงเครื่องมือ ที่ใช้ในเนื้อหาที่ต่างกัน

TH: Another camera is this one. It's normally used for sports.

ทอมัส เฮลลัม: อีกกล้องหนึ่ง คือ อันนี้ ปกติใช้กับกีฬา

It made it possible for us to take close-up pictures of people

ทำให้เราสามารถถ่ายภาพแบบใกล้ๆ

100 kilomteres away,

ของคนที่อยู่ไกลออกไป 100 กิโลเมตร

like this one. (Laughter)

อย่างเช่นภาพนี้ (เสียงหัวเราะ)

People called us and asked, how is this man doing?

คนโทรมาถามเราว่า ชายคนนี้เป็นอย่างไรบ้าง

He's doing fine. Everything went well.

เขาสบายดี ทุกอย่างเป็นไปอย่างดี

We also could take pictures of people waving at us,

เรายังถ่ายรูปคนที่โบกไม้โบกมือให้เรา

people along the route, thousands of them,

ผู้คนตามเส้นทาง เป็นพันๆคน

and they all had a phone in their hand.

และพวกเขาทุกคน มีโทรศัพท์อยู่ในมือ

And when you take a picture of them, and they get the message,

และเมื่อเราถ่ายภาพพวกเขา พวกเขาก็ได้รับข้อความ

"Now we are on TV, dad," they start waving back.

"ตอนนี้เราออกทีวีอยู่, พ่อ" พวกเขาก็เริ่มโบกมือกลับมา

This was waving TV for five and a half days,

เป็นทีวีโบกมือกันไปมา อยู่ห้าวันครึ่ง

and people get so extremely happy

และผู้คนก็มีความสุขกัน อย่างเหลือเกิน

when they can send a warm message to their loved ones.

เมื่อเขาสามารถส่งข้อความที่อบอุ่น ไปถึงคนที่เขารักได้

It was also a great success on social media.

มันยังเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ทางสื่อสังคม

On the last day, we met Her Majesty the Queen of Norway,

ในวันสุดท้าย เราพบพระราชินีของนอร์เวย์

and Twitter couldn't quite handle it.

แล้วทวิตเตอร์ก็เกือบจะรับไม่ไหว

And we also, on the web,

นอกจากนี้ ทางเว็บไซท์

during this week we streamed more than 100 years of video

ระหว่างสัปดาห์นี้ เราสตรีมวิดิโอออกไป กว่า 100 ปี ของวิดีโอ

to 148 nations,

ไปยัง 148 ประเทศ

and the websites are still there and they will be forever, actually,

และเว็บไซท์นั้นก็ยังคงอยู่ที่นั่น ยังจะคงอยู่ไปตลอดกาล จริงๆ

because Hurtigruten was selected

เพราะว่า เฮอธิกรูเทน ได้รับเลือก

to be part of the Norwegian UNESCO list of documents,

ให้เป็นส่วนของรายการเอกสาร UNESCO นอร์เวย์

and it's also in the Guinness Book of Records

และได้อยู่ในบันทึกกิเนสบุก อีกด้วย

as the longest documentary ever.

ว่า เป็นสารคดีที่ยาวที่สุด เท่าที่ทำกันมา

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณครับ

But it's a long program,

แต่มันเป็นโครงการที่ยาว

so some watched part of it, like the Prime Minister.

บางคนจึงดูเพียงบางส่วน เช่น นายกรัฐมนตรี

Some watched a little bit more.

บางคนก็ดูมากกว่านั้นเล็กน้อย

It says, "I haven't used my bed for five days."

บอกว่า "ไม่ได้ใช้เตียงนอนเลย ตลอด 5 วัน"

And he's 82 years old, and he hardly slept.

และเขาอายุ 82 ปี และก็เกือบจะไม่ได้หลับนอน

He kept watching because something might happen,

เขาเฝ้าดูตลอด เพราะบางสิ่งบางอย่าง อาจเกิดขึ้นก็ได้

though it probably won't. (Laughter)

แม้อาจจะไม่มีอะไรเลยก็ตาม (เสียงหัวเราะ)

This is the number of viewers along the route.

นี่เป็นตัวเลขของผู้ชม ระหว่างเส้นทาง

You can see the famous Trollfjord

เห็น โทร์ลฟยอร์ด ที่รู้จักกันดี

and a day after, all-time high for NRK2.

หนึ่งวัน หลังจากวันนั้น สำหรับ NRK2 ก็ตื่นเต้นตลอดเวลา

If you see the four biggest channels in Norway during June 2011,

ถ้าคุณเห็นช่องแคบที่ใหญ่ที่สุดทั้ง 4 แห่ง ในนอร์เวย์ ระหว่างเดือนมิถุนายน 2011

they will look like this,

พวกมันก็จะเป็นอย่างนี้

and as a TV producer, it's a pleasure to put Hurtigruten on top of it.

และในฐานะผู้ผลิตรายการโทรทัศน์ ก็ยินดีจะเอาเฮอร์ธิกรูเทน ไปอยู่บนสุด

It looks like this:

ก็จะเป็นอย่างนี้

3.2 million Norwegians watched part of this program,

คนนอร์เวย์ 3.2 ล้านคน ดูรายการนี้บางตอน

and we are only five million here.

และที่นี่ เรามีกันอยู่แค่ห้าล้านคน

Even the passengers on board the Hurtigruten coastal ship --

แม้แต่ผู้โดยสารที่อยู่บนเรือชายฝั่ง เฮอร์ธิกรูเทน--

(Laughter) --

(เสียงหัวเราะ)

they chose to watched the telly instead of turning 90 degrees

พวกเขาเลือกดูทีวี แทนที่จะหันไป 90 องศา

and watching out the window.

และมองออกไปนอกหน้าต่าง

So we were allowed to be part of people's living room

เราจึงได้รับอนุญาต ให้เป็นส่วนหนึ่งของห้องนั่งเล่นของผู้คน

with this strange TV program,

ด้วยรายการทีวีแปลกๆนี้

with music, nature, people.

พร้อมกับดนตรี ธรรมชาติ และผู้คน

And Slow TV was now a buzzword,

และตอนนั้น สโลว์ทีวี เป็นคำติดปากไปแล้ว

and we started looking for other things we could make Slow TV about.

เราจึงเริ่มมอง หาเรื่องอื่นๆ ที่จะทำสโลว์ทีวีได้

So we could either take something long and make it a topic,

เราจึงอาจเอาบางสิ่งบางอย่างที่ยาวๆ แล้วเอามาทำเป็นหัวเรื่อง ก็ได้

like with the railway and the Hurtigruten,

อย่างเช่น เรื่อง รถไฟและเรือเฮอร์ธิกรูเทน

or we could take a topic and make it long.

หรือไม่ก็ เอาหัวเรื่องมาก่อน แล้วทำให้มันยาวๆ

This is the last project. It's the peep show.

นี่เป็นโครงการสุดท้าย เป็นรายการแอบดู

It's 14 hours of birdwatching on a TV screen,

เป็น 14 ชั่วโมงของการเฝ้าดูนก ทางจอทีวี

actually 87 days on the web.

จริงๆแล้ว นาน 87 วัน ทางเว็บไซท์

We have made 18 hours of live salmon fishing.

เราได้ทำ 18 ชั่วโมง ของรายการสดจับปลาแซลมอน

It actually took three hours before we got the first fish,

จริงๆใช้เวลา 3 ชั่วโมง ก่อนจะได้ปลาตัวแรก

and that's quite slow.

ซึ่งค่อนข้างจะช้ามาก

We have made 12 hours of boat ride into the beautiful Telemark Canal,

ทำ 12 ช.ม. ล่องเรือไปในคลองเทเลมาร์ก ที่สวยงาม

and we have made another train ride with the northern railway,

และก็ทำเรื่องรถไฟอีกครั้งหนึ่ง ไปกับรถไฟสายเหนือ

and because this we couldn't do live, we did it in four seasons

และเพราะว่า เรื่องนี้ทำรายการสดไม่ได้ เราจึงทำในสี่ฤดู

just to give the viewer another experience on the way.

เพื่อให้ผู้ชม ได้ประสบการณ์อีกแบบ ตามเส้นทาง

So our next project got us some attention outside Norway.

โครงการต่อมาของเรา ได้มาสนใจนอกประเทศนอร์เวย์

This is from the Colbert Report on Comedy Central.

นี่จากรายการ โคลเบิร์ทรีพอร์ท ช่องคอมมิดีเซ็นทัล

(Video) Stephen Colbert: I've got my eye on a wildly popular program from Norway

(วิดีโอ) สตีเฟน โคลเบิร์ท: ผมได้ดูรายการ ที่เป็นที่นิยมอย่างมาก จากนอร์เวย์

called "National Firewood Night,"

ชื่อ "คืนไม้ฟืนแห่งชาติ"

which consisted of mostly people in parkas chatting and chopping in the woods,

ซึ่งประกอบด้วยผู้คนส่วนใหญ่ใส่เสื้อพาร์ก้า คุยกันไป ตัดไม้ไป ในป่า

and then eight hours of a fire burning in a fireplace. (Laughter)

แล้ว 8 ช.ม ของไฟที่ลุกอยู่ในเตาผิง (เสียงหัวเราะ)

It destroyed the other top Norwegian shows,

มันได้ทำลาย รายการชั้นนำอื่นๆ ของนอร์เวย์ไป

like "So You Think You Can Watch Paint Dry"

เช่น "คุณคิดว่าจะเฝ้าดู จนกว่าสีจะแห้งรึ"

and "The Amazing Glacier Race."

และรายการ "การแข่งความเร็วของ ธารนํ้าแข็งที่น่าทึ่ง"

And get this, almost 20 percent of the Norwegian population tuned in,

และดูนี่ เกือบ 20% ของประชากรนอร์เวย์ เปิดดูกัน

20 percent.

20 เปอร์เซ็นต์

TH: So, when wood fire and wood chopping can be that interesting,

ธอมัส เฮลลัม: เมื่อฟืนและการตัดฟืน น่าสนใจได้ขนาดนั้น

why not knitting?

แล้วทำไมไม่ทำ การถักนิตติ้งล่ะ?

So on our next project,

โครงการต่อมาของเรา

we used more than eight hours to go live from a sheep to a sweater,

เราจึงใช้เวลากว่า 8 ชั่วโมง รายการสดตั้งแต่ แกะ จนถึง เสื้อกันหนาว

and Jimmy Kimmel in the ABC show,

และ จิมมี่ คิมเมล ในรายการของ ABC

he liked that.

เขาชอบมัน

(Music)

(เสียงดนตรี)

(Video) Jimmy Kimmel: Even the people on the show are falling asleep,

(วิดีโอ) จิมมี่ คิมเมล: แม้แต่คนที่ อยู่ในรายการ ก็หลับ

and after all that, the knitters actually failed

หลังจากทั้งหมดนั้น คนถักนิตติ้ง จริงๆแล้วพลาดไป

to break the world record.

ไม่ได้ทำลายสถิติโลก

They did not succeed,

พวกเขาไม่ประสบความสำเร็จ

but remember the old Norwegian saying,

แต่ขอให้จำคำพังเพยเก่าแก่ ของคนนอร์เวย์

it's not whether you win or lose that counts.

สิ่งสำคัญไม่ได้เกี่ยวกับว่า คุณชนะหรือแพ้

In fact, nothing counts, and death is coming for us all.

จริงๆไม่มีอะไรสำคัญ ความตายจะมาหาเราทุกคน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

TH: Exactly. So why does this stand out?

ธอมัส เฮลลัม: แล้วเหตุใดเรื่องนี้ จึงโดดเด่น?

This is so completely different to other TV programming.

นี่ต่างไปจากรายการทีวีอื่น อย่างสิ้นเชิง

We take the viewer on a journey that happens right now in real time,

เราพาผู้ชมออกไปเที่ยว ที่เกิดขึ้นในขณะนั้น เวลานั้น

and the viewer gets the feeling of actually being there,

และผู้ชมได้ความรู้สึกว่า อยู่ที่นั่น จริงๆ

actually being on the train, on the boat,

ไปอยู่บนรถไฟ จริงๆ อยู่บนเรือ จริงๆ

and knitting together with others,

และถักนิตติ้งไปพร้อมๆกับคนอื่น จริงๆ

and the reason I think why they're doing that

และเหตุผลที่ผมคิดว่า ทำไมพวกเขากำลังทำอย่างนั้น

is because we don't edit the timeline.

ก็คือ เพราะเราไม่ได้กะเกณฑ์เวลาแต่อย่างใด

It's important that we don't edit the timeline,

เป็นสิ่งสำคัญที่ เราไม่ได้กะเกณฑ์เวลาอะไร

and it's also important that what we make Slow TV about

และสำคัญอีกด้วยว่า เราทำรายการที่

is something that we all can relate to, that the viewer can relate to,

เป็นบางอย่างที่ เราทุกคนสัมผัสได้ บางอย่างที่ผู้ชมสัมผัสได้

and that somehow has a root in our culture.

และบางอย่างที่ มีรากในวัฒนธรรมของเรา อย่างใดอย่างหนึ่ง

This is a picture from last summer

นี่คือ ภาพจากฤดูร้อนที่ผ่านมา

when we traveled the coast again for seven weeks.

เมื่อเราเดินทางตามชายฝั่งอีกครั้ง นาน 7 สัปดาห์

And of course this is a lot of planning, this is a lot of logistics.

และแน่นอนครับ เป็นการวางแผนมากมาย เป็นขนส่งมากมาย

So this is the working plan for 150 people last summer,

นี่จึงเป็นแผนทำงานสำหรับคน 150 คน เมื่อฤดูร้อนที่แล้ว

but more important is what you don't plan.

แต่ที่สำคัญกว่า คือ สิ่งที่คุณไม่ได้วางแผนไว้

You don't plan what's going to happen.

คุณไม่ได้วางแผนไว้ ในสิ่งที่จะเกิดขึ้น

You have to just take your cameras with you.

คุณต้องทำแค่ ถือกล้องถ่ายไป

It's like a sports event.

มันเหมือนกับ รายการแข่งขันกีฬา

You rig them and you see what's happening.

คุณหลอกล่อพวกเขา และดูซิว่า จะเกิดอะไรขึ้น

So this is actually the whole running order

นี่จึงเป็น การกำหนดลำดับภาพบนจอทั้งหมด

for Hurtigruten, 134 hours, just written on one page.

สำหรับเรือเฮอติกรูเทน, 134 ช.ม เขียนไว้แค่หน้าเดียว

We didn't know anything more when we left Bergen.

เราไม่รู้อะไรมากกว่านี้ ตอนออกจากเบอร์เกน

So you have to let the viewers make the stories themselves,

คุณจึงต้องให้ผู้ชม สร้างเรื่องราวขึ้นมาเอง

and I'll give you an example of that.

ผมจะยกตัวอย่างหนึ่ง ให้คุณดู

This is from last summer,

นี่จากฤดูร้อนที่แล้ว

and as a TV producer,

และในฐานะผู้ผลิตรายการทีวี

it's a nice picture, but now you can cut to the next one.

เป็นภาพที่ดี แต่ตอนนี้ตัดมาที่ภาพถัดไปได้

But this is Slow TV,

แต่นี่เป็น สโลว์ทีวี

so you have to keep this picture until it really starts hurting your stomach,

จึงต้องจับภาพไว้ จนเริ่มทำให้ปวดท้องมากๆ

and then you keep it a little bit longer,

แล้วคุณก็จับภาพต่อ ให้นานอีกหน่อย

and when you keep it that long,

และเมื่อคุณจับภาพไว้นานขนาดนั้น

I'm sure some of you now have noticed the cow.

ผมแน่ใจ บางท่านตอนนี้ จะสังเกตเห็นวัวนั่น

Some of you have seen the flag.

บางท่านเห็นธงอันนั้น

Some of you start wondering, is the farmer at home?

บางท่านเริ่มสงสัย ชาวนาอยู่บ้านหรือเปล่า?

Has he left? Is he watching the cow?

ออกไปแล้วใช่มั๊ง? กำลังดูวัวอยู่หรือเปล่า?

And where is that cow going?

และ วัวนั่นจะไปไหนหรือ?

So my point is, the longer you keep a picture like this,

ประเด็นคือ คุณจับภาพแบบนี้ ยิ่งนานเท่าใด

and we kept it for 10 minutes,

และเราก็เก็บมันไว้ 10 นาที

you start making the stories in your own head.

คุณก็จะเริ่มสร้างเรื่องขึ้นมา ในสมองคุณเอง

That's Slow TV.

นั่นคือ สโลว์ทีวี

So we think that Slow TV is one nice way of telling a TV story,

เราคิดว่า สโลว์ทีวี เป็นวิธีที่ดีวิธีหนึ่ง ของการเล่าเรื่องราวทางทีวี

and we think that we can continue doing it,

และเราคิดว่า เรายังคงทำรายการนี้ต่อไปได้

not too often, once or twice a year, so we keep the feeling of an event,

ไม่บ่อยนัก, 1 หรือ 2 ครั้ง/ปี เพื่อเก็บบรรยากาศเอาไว้

and we also think that the good Slow TV idea,

และเรายังเห็นอีกด้วยว่า แนวคิดสโลว์ทีวีที่ดีนั้น

that's the idea when people say,

ก็คือ แนวคิดเมื่อผู้คนบอกว่า

"Oh no, you can't put that on TV."

"ไม่ได้ เธอเอานั่นไปออกทีวีไม่ได้"

When people smile, it might be a very good slow idea,

เมื่อผู้คนยิ้ม, มันอาจเป็นแนวคิดช้าๆ ที่ดีมาก

so after all, life is best when it's a bit strange.

ถึงอย่างไร ชีวิตจะดีที่สุด ถ้ามันแปลกๆไปบ้าง

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)