Jennifer Healey: If cars could talk, accidents might be avoidable

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Duangpenh Wattanaphradorn Reviewer: Unnawut Leepaisalsuwanna

Let's face it:

เรามายอมรับกันเถอะว่า

Driving is dangerous.

การขับรถนี่อันตรายนะ

It's one of the things that we don't like to think about,

มันเป็นหนึ่งในเรื่องที่ คนไม่ค่อยชอบที่จะคิดถึง

but the fact that religious icons and good luck charms

แต่ในความเป็นจริง คนมักจะเอา เครื่องลางของศาสนา และของขลัง ต่างๆ

show up on dashboards around the world

มาตั้งบนคอนโซลรถ ทั่วทุกแห่งบนโลก

betrays the fact that we know this to be true.

เพื่อทรยศต่อความจริง ที่เราต่างก็รู้กันอยู่ว่ามันคือความจริง

Car accidents are the leading cause of death

อุบัติเหตุทางรถยนต์ เป็นสาเหตุสำคัญลำดับต้นๆที่ทำให้คน

in people ages 16 to 19 in the United States --

อายุระหว่าง 16 ถึง 19ปี ต้องจบชีวิตลงในอเมริกา

leading cause of death --

สาเหตุสำคัญของการตาย

and 75 percent of these accidents have nothing to do

และใน 75% ของอุบัติเหตุเหล่านี้ ไม่มีส่วนเกี่ยวพันกับ

with drugs or alcohol.

การใช้ยา หรือ ดื่มแอลกอฮอล์เลย

So what happens?

แล้วมันเกิดอะไรขี้นล่ะ?

No one can say for sure, but I remember my first accident.

ไม่มีใครรู้แน่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันจำอุบัติเหตุครั้งแรกของฉันได้

I was a young driver out on the highway,

ตอนนั้น ฉันก็เป็นเด็กคนหนึ่งที่ไปขับรถบนทางหลวง

and the car in front of me, I saw the brake lights go on.

ฉันเห็นไฟเบรคของรถคันที่อยู่ข้างหน้าฉัน สว่างวาบขึ้น

I'm like, "Okay, all right, this guy is slowing down,

ฉันก็ "อ๋อ ก็ได้ คันข้างหน้ากำลังลดความเร็วลง

I'll slow down too."

ฉันก็จะลดคันของฉันด้วย"

I step on the brake.

ฉันเหยียบเบรก

But no, this guy isn't slowing down.

แต่ไม่ เขาไม่ได้ชะลอความเร็วลง

This guy is stopping, dead stop, dead stop on the highway.

เขาหยุดรถ หยุดสนิท ซะอย่างนั้นบนทางหลวง

It was just going 65 -- to zero?

มันคือ จากความเร็ว 65 แล้วเป็นศูนย์เลย?

I slammed on the brakes.

ฉันเลยกระทืบเบรคไม่ยั้ง

I felt the ABS kick in, and the car is still going,

ฉันรู้สึกได้ว่าระบบ ABS เริ่มทำงาน และรถก็ยังเคลื่อนต่อไป

and it's not going to stop, and I know it's not going to stop,

แบบไม่มีทีท่าว่าจะหยุด และฉันรู้ว่ามันจะไม่หยุด

and the air bag deploys, the car is totaled,

แล้วถุงลมนิรภัยก็พองออก แล้วก็ชนแบบประกันไม่รับเคลม

and fortunately, no one was hurt.

ช่างโชคดีเหลือเกิน ที่ไม่มีใครบาดเจ็บ

But I had no idea that car was stopping,

แต่ฉันไม่สามารถรู้ได้เลยว่า รถคันหน้าจะหยุด

and I think we can do a lot better than that.

ซึ่งฉันคิดว่า เราสามารถทำให้อะไรให้มันดีขึ้นกว่านี้ได้

I think we can transform the driving experience

ฉันคิดว่า เราน่าจะนำประสบการณ์การขับรถ นี้มาปรับใช้ได้

by letting our cars talk to each other.

โดยการทำให้รถยนต์สื่อสารกันเองได้

I just want you to think a little bit

ฉันแค่อยากให้พวกคุณคิด ซักนิด

about what the experience of driving is like now.

ถึงประสบการณ์ขับรถของคุณ ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง

Get into your car. Close the door. You're in a glass bubble.

คุณเข้ารถ ปิดประตู คุณอยู่ในฟองอากาศแก้ว

You can't really directly sense the world around you.

คุณไม่สามารถรับรู้ถึงโลกรอบ ๆ ตัวคุณได้เลย

You're in this extended body.

ร่างคุณถูกครอบไว้อีกชั้นหนึ่ง

You're tasked with navigating it down

คุณถูกมอบหมายให้นำรถวิ่งไปบน

partially-seen roadways,

ทางที่คุณมองเห็นลางๆ

in and amongst other metal giants, at super-human speeds.

คุณขับมันไป รายล้อมด้วยรถคันโตๆมากมาย ด้วยความเร็วเหนือมนุษย์มาก

Okay? And all you have to guide you are your two eyes.

นั่นแหละ และคุณมีเพียงตาหนึ่งคู่ที่นำทางคุณ

Okay, so that's all you have,

ใช่ นั่นคือทั้งหมดที่คุณมี

eyes that weren't really designed for this task,

ตา 1 คู่ที่ไม่ได้ถูกออกแบบมาให้ใช้ในงานนี้

but then people ask you to do things like,

แต่แล้ว ก็จะมีคนมาถามให้คุณทำสิ่งเหล่านี้ เช่น

you want to make a lane change,

ถ้าคุณอยากเปลี่ยนเลน

what's the first thing they ask you do?

สิ่งแรกที่พวกเขาจะบอกให้คุณทำคือ?

Take your eyes off the road. That's right.

มองออกไปนอกถนน ใช่ คุณตอบถูก

Stop looking where you're going, turn,

หยุดมอง ทางที่คุณกำลังขับ เลี้ยวรถ

check your blind spot,

ตรวจดู จุดบอดที่คุณมองไม่เห็น

and drive down the road without looking where you're going.

แล้วให้ขับต่อไปในเส้นทางนั้น โดยไม่ต้องมองทาง

You and everyone else. This is the safe way to drive.

ทั้งคุณและคนอื่นๆ รู้กันว่า นี่คือวิธีขับรถอย่างปลอดภัย

Why do we do this? Because we have to,

เราทำแบบนี้ทำไม? เพราะเราต้องทำ

we have to make a choice, do I look here or do I look here?

เราต้องเลือก ว่าควรจะมองตรงนี้ หรือตรงนี้?

What's more important?

อะไรสำคัญกว่า?

And usually we do a fantastic job

โดยทั่วไป เราก็ทำได้อย่างยอดเยี่ยมทีเดียว

picking and choosing what we attend to on the road.

การหยิบ และเลือก ว่าเราจะสนใจอะไรบนถนน

But occasionally we miss something.

แต่ในบางคราว เราก็มองพลาดบางอย่าง

Occasionally we sense something wrong or too late.

ในบางครั้ง ความรู้สึกบอกเราว่ามีสิ่งผิดปกติ หรือไม่ก็รู้สึกตัวช้าเกินไป

In countless accidents, the driver says,

คนขับรถคนหนึ่งเล่าว่า ในอุบัติเหตุหลายๆครั้ง

"I didn't see it coming."

"ฉันมองไม่เห็น ว่ามันกำลังวิ่งเข้ามาหา"

And I believe that. I believe that.

และฉันก็เชื่อ ฉันเชื่อคำพูดนั้น

We can only watch so much.

เราทำอะไรได้ นอกจากมอง

But the technology exists now that can help us improve that.

แต่ ตอนนี้เรามีเทคโนโลยีที่จะช่วยพัฒนาเรื่องนี้ได้

In the future, with cars exchanging data with each other,

ในอนาคต เมื่อเรามีรถยนต์ที่พูดคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลกันได้

we will be able to see not just three cars ahead

เราจะสามารถเห็นไม่เพียงแค่รถสามคันข้างหน้า

and three cars behind, to the right and left,

และสามคันด้านหลัง คันทางขวา และ ซ้าย

all at the same time, bird's eye view,

ทั้งหมดในเวลาเดียวกัน แบบเดียวกับวิวที่นกเห็นเลย

we will actually be able to see into those cars.

เราจะสามารถมองเข้าไปข้างในรถ เหล่านั้นได้จริงๆ

We will be able to see the velocity of the car in front of us,

เราจะเห็นว่า รถคันหน้าเราวิ่งอยู่ที่ความเร็วแค่ไหน

to see how fast that guy's going or stopping.

เห็นว่า คนขับคนนั้นกำลังขับเร็วต่อไป หรือว่ากำลังจะหยุด

If that guy's going down to zero, I'll know.

ถ้าหากเขากำลังลดความเร็วลงจนเป็นศูนย์ ฉันก็จะรู้

And with computation and algorithms and predictive models,

ด้วยการใช้ ผลการคำนวณ หลักอัลกอริทึม และโมเดลการคาดเดา

we will be able to see the future.

เราจะมองอนาคตออก

You may think that's impossible.

คุณอาจคิดว่า เป็นไปไม่ได้หรอก

How can you predict the future? That's really hard.

ใครจะคาดเดาอนาคตได้? มันยากมากนะ

Actually, no. With cars, it's not impossible.

แต่ไม่นะ กับรถยนต์ เรื่องนี้เป็นไปได้จริงๆ

Cars are three-dimensional objects

รถยนต์ เป็นวัตถุแบบสามมิติ

that have a fixed position and velocity.

ที่มีการกำหนดตำแหน่ง และความเร็ว แน่นอน

They travel down roads.

รถใช้ขับบนถนน

Often they travel on pre-published routes.

เราขับมันบนเส้นทางที่คนยังไม่ค่อยรู้จักกันบ่อยๆ

It's really not that hard to make reasonable predictions

จริงๆแล้วมันไม่ได้ยากอย่างที่คิด ในการคาดเดาอย่างมีเหตุผล

about where a car's going to be in the near future.

ว่าในเวลาอันใกล้นี้ รถคันหนึ่งจะขับไปไหน

Even if, when you're in your car

ถึงแม้ว่า เมื่อคุณอยู่ในรถของคุณ

and some motorcyclist comes -- bshoom! --

และมีนักบิดมอเตอร์ไซค์ปาดเข้ามา -- เฟี๊ยว!

85 miles an hour down, lane-splitting --

85 ไมล์ต่อชั่วโมง แล้วก็ตะบึงฉีกเลนออกไป

I know you've had this experience --

ฉันรู้ว่า คุณต้องเคยเจอประสบการณ์แบบนี้มาก่อน

that guy didn't "just come out of nowhere."

นักบิดคนนั้น ไม่ใช่จู่ๆ " ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้"

That guy's been on the road probably for the last half hour.

หมอนั่น น่าจะขี่อยู่บนถนนนี้ นานไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Right? I mean, somebody's seen him.

ใช่มั้ยคะ? ฉันว่า ต้องมีคนเห็นเขา

Ten, 20, 30 miles back, someone's seen that guy,

ระยะ 10, 20, 30 ไมล์ที่ผ่านมา ต้องมีซักคนที่เห็นเขา

and as soon as one car sees that guy

และ ทันทีที่มีรถคันหนึ่ง เห็นเขา

and puts him on the map, he's on the map --

แล้วใส่เขาไว้บนแผนที่ เขาก็จะอยู่บนแผนที่

position, velocity,

ด้วยตำแหน่ง และความเร็ว ตามนั้น

good estimate he'll continue going 85 miles an hour.

กะดีๆ เขาจะขี่ด้วยความเร็ว 85 ไมล์ต่อชั่วโมงไปเรื่อยๆ

You'll know, because your car will know, because

คุณจะรู้ เพราะรถของคุณรู้

that other car will have whispered something in his ear,

เพราะรถคันอื่นๆ จะกระซิบใส่หูของรถคุณ

like, "By the way, five minutes,

ว่า "เออนี่ๆ ในอีก 5 นาทีนะ

motorcyclist, watch out."

นักบิดคนนั้นจะโผล่มานะ ระวังตัวด้วย"

You can make reasonable predictions about how cars behave.

คุณจะสามารถคาดการณ์พฤติกรรม ที่เชื่อถือได้ ของรถแต่ละคัน

I mean, they're Newtonian objects.

พวกมันก็คือ วัตถุของนิวตัน ดีๆนี่เอง

That's very nice about them.

ซึ่งเจ๋งมาก

So how do we get there?

แล้ว เราจะไปถึงตรงนั้นได้ยังไง?

We can start with something as simple

เราก็เริ่มจากเรื่องง่ายๆก่อน

as sharing our position data between cars,

อย่างเช่น การแบ่งปันข้อมูลตำแหน่งของรถเรา กับรถคันอื่นๆ

just sharing GPS.

ก็แค่ แชร์ตำแหน่ง GPS แหล่ะ

If I have a GPS and a camera in my car,

ถ้าฉันมีอุปกรณ์ GPS และ กล้องติดตั้งในรถ

I have a pretty precise idea of where I am

ฉันก็รู้ได้ อย่างแม่นยำถึงตำแหน่งของฉัน

and how fast I'm going.

และความเร็วของรถที่วิ่งอยู่

With computer vision, I can estimate where

โดยการใช้สายตาของคอมพิวเตอร์ ฉันสามารถประเมิน

the cars around me are, sort of, and where they're going.

ตำแหน่งคร่าวๆของรถคันอื่นรอบๆฉัน และ รู้ว่าพวกมันกำลังวิ่งไปทางไหน

And same with the other cars.

รถคันอื่นๆ ก็ทำอย่างเดียวกัน

They can have a precise idea of where they are,

พวกมันบอกตำแหน่งของตัวเองได้อย่างแม่นยำ

and sort of a vague idea of where the other cars are.

และ รู้ตำแหน่งคร่าวๆของรถคันอื่น

What happens if two cars share that data,

จะเกิดอะไรขึ้น เมื่อรถสองคันแบ่งปันข้อมูลนี้กัน

if they talk to each other?

ถ้ารถสามารถคุยกันเองได้

I can tell you exactly what happens.

ฉันบอกคุณตรงนี้ได้เลยว่า อะไรเกิดขึ้น

Both models improve.

โมเดลทั้งสอง จะพัฒนาดีขึ้น

Everybody wins.

ทุกคนจะชนะ

Professor Bob Wang and his team

อาจารย์ บ๊อบ หวาง และทีมงานของเขา

have done computer simulations of what happens

ได้สร้างสถานการณ์จำลองผ่านคอมพิวเตอร์ กับสิ่งที่เกิดขึ้น

when fuzzy estimates combine, even in light traffic,

กรณีรวมการประเมินแบบฟัซซี่เข้าด้วยกัน แม้ในกรณีถนนโล่ง

when cars just share GPS data,

กรณืที่รถแค่แชร์ข้อมูล GPS กัน

and we've moved this research out of the computer simulation

จากนั้น เราก็ย้ายงานวิจัยนี้ ออกจากการจำลองคอมพิวเตอร์

and into robot test beds that have the actual sensors

ไปเป็น การสร้างหุ่นยนต์ทดสอบที่มีเซนเซอร์จริง

that are in cars now on these robots:

แบบที่ใช้ติดในรถยนต์ ซึ่งตอนนี้อยู่บนหุ่นเหล่านี้:

stereo cameras, GPS,

มีทั้ง กล้องชนิดสเตริโอหลายตัว มี GPS

and the two-dimensional laser range finders

และ ตัวสืบระยะด้วยเลเซอร์แบบสองมิติ

that are common in backup systems.

ที่ใช้กันทั่วไป ในระบบสำรอง

We also attach a discrete short-range communication radio,

เรายังติด วิทยุสื่อสารคลื่นสั้นแบบระบุตัวตน ไปอีกตัวหนึ่ง

and the robots talk to each other.

แล้ว หุ่นยนต์หลายตัว ก็คุยกัน

When these robots come at each other,

เมื่อหุ่นยนต์เหล่านี้เจอหน้ากัน

they track each other's position precisely,

พวกมันจะกำหนดตำแหน่งของกันและกันอย่างแม่นยำ

and they can avoid each other.

และพวกมันก็สามารถหลบหลีกกันเองได้

We're now adding more and more robots into the mix,

เรากำลังเพิ่มจำนวนหุ่นยนต์ที่ผสมเข้าด้วยกัน

and we encountered some problems.

และ เราก็เจอปัญหาบางประการ

One of the problems, when you get too much chatter,

หนึ่งในนั้น ก็คือ เมื่อมีการคุยกันมากเกินไป

it's hard to process all the packets, so you have to prioritize,

การจะตีความให้ได้ทุกแพคเกจจะยากมาก จึงต้องเรียงลำดับความสำคัญ

and that's where the predictive model helps you.

และนั่นคือ จุดที่โมเดลคาดการณ์ ช่วยคุณได้

If your robot cars are all tracking the predicted trajectories,

ถ้ารถหุ่นยนต์ของคุณทุกตัวติดตามดูวิถีที่คาดการณ์ไว้

you don't pay as much attention to those packets.

คุณก็ไม่ต้องสนใจ ข้อความที่คุยกันอยู่ มากนัก

You prioritize the one guy

คุณให้ความสำคัญไปที่ตัวที่

who seems to be going a little off course.

ทำท่าจะออกนอกเส้นทาง

That guy could be a problem.

เพราะตัวนั้นอาจสร้างปัญหา

And you can predict the new trajectory.

และ คุณก็เริ่มคาดเดาวิถีใหม่ได้

So you don't only know that he's going off course, you know how.

คุณไม่เพียงรู้ว่า ตัวนั้นจะหลุดออกนอกวิถี คุณจะรู้ว่าเกิดขึ้นอย่างไรด้วย

And you know which drivers you need to alert to get out of the way.

แถมคุณจะรู้ว่า จะต้องแจ้งเตือนคนขับคนไหน ให้ออกไปจากวิถีให้ทันด้วย

And we wanted to do -- how can we best alert everyone?

สิ่งที่ทีมเราอยากจะทำคือ วิธีไหนจะที่ดีที่สุด ที่จะเตือนทุกคน

How can these cars whisper, "You need to get out of the way?"

ทำยังไงให้รถพวกนี้จะกระซิบบอกกันได้ว่า "เธอต้องออกจากเส้นทางนี้ทันที"

Well, it depends on two things:

นั่นก็ต้องขึ้นกับสองสิ่ง:

one, the ability of the car,

หนึ่ง ความสามารถของรถ

and second the ability of the driver.

สอง ความสามารถของคนขับ

If one guy has a really great car,

ถ้า คนๆหนึ่งกำลังขับรถสุดเจ๋งบนถนน

but they're on their phone or, you know, doing something,

แต่พวกเขากลับคุยโทรศัพท์ หรือทำอะไรบางอย่างอยู่

they're not probably in the best position

แน่นอน พวกเขาจะไม่สามารถตอบสนอง

to react in an emergency.

เมื่อเกิดเรื่องฉุกเฉินได้ดีเท่าไหร่

So we started a separate line of research

ดังนั้น เราจึงเริ่มทำการวิจัยแยกอีกหนึ่งสาย

doing driver state modeling.

นั่นคือ การทำโมเดลสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับคนขับ

And now, using a series of three cameras,

การวิจัยนี้ ใข้กล้องสามตัวด้วยกัน

we can detect if a driver is looking forward,

เราสามารถตรวจว่า คนขับกำลังมองไปข้างหน้า

looking away, looking down, on the phone,

มองไปทางอื่น ก้มลง คุยโทรศัพท์

or having a cup of coffee.

หรือดื่มกาแฟอยู่

We can predict the accident

เราทำนายได้ว่าจะเกิดเหตุ

and we can predict who, which cars,

และ เราสามารถทำนายได้ว่า ใคร คันไหน

are in the best position to move out of the way

ที่ควรย้ายออกไปจากเส้นทาง

to calculate the safest route for everyone.

เพื่อคำนวณเส้นทางที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับทุกคน

Fundamentally, these technologies exist today.

ในทางพื้นฐาน ตอนนี้เทคโนโลยีเหล่านี้ได้เกิดขึ้นแล้ว

I think the biggest problem that we face

แต่ฉันคิดว่า ปัญหาใหญ่ที่สุด ที่เราเผชิญ

is our own willingness to share our data.

คือ ความตั้งใจของเราที่จะแชร์ข้อมูลของเรา

I think it's a very disconcerting notion,

ฉันคิดว่า มันเป็นความคิด ที่น่ากระอักกระอ่วนเอามากๆ

this idea that our cars will be watching us,

เช่น ไอเดียที่ว่า รถคันของเราจะถูกคันอื่นมองเข้ามา

talking about us to other cars,

แล้วเม้าท์เกี่ยวกับเรา ให้คันอื่นฟัง

that we'll be going down the road in a sea of gossip.

ซึ่งแปลว่า เราจะลงไปสู่ทะเลแห่งการนินทา

But I believe it can be done in a way that protects our privacy,

แต่ฉันเชื่อว่า เราสามารถควบคุม ให้เกิดการปกป้องความเป็นส่วนตัวได้

just like right now, when I look at your car from the outside,

ซึ่งคล้ายๆกับตอนนี้ ตอนที่ฉันมองจากด้านนอกไปที่รถของคุณ

I don't really know about you.

ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องของคุณมากนัก

If I look at your license plate number,

ถ้า ฉันดูที่เลขป้ายทะเบียนของคุณ

I don't really know who you are.

ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคุณคือใคร

I believe our cars can talk about us behind our backs.

ฉันเชื่อว่า รถยนต์ของเราสามารถคุยลับหลังเกี่ยวกับเราได้

(Laughter)

(เลียงหัวเราะ)

And I think it's going to be a great thing.

และ​ฉันว่า นั่นเป็นสิ่งดี

I want you to consider for a moment

ฉันอยากให้คุณพิจารณาสักนิด

if you really don't want the distracted teenager behind you

ถ้าคุณไม่อยากให้ เด็กวัยรุ่นข้างหลังคุณ ที่ขับอย่างไม่ตั้งใจ

to know that you're braking,

ได้รู้ว่า คุณกำลังจะเบรก

that you're coming to a dead stop.

ว่า คุณกำลังมาถึงทางตัน ต้องหยุดแล้ว

By sharing our data willingly,

โดยแชร์ข้อมูลร่วมกันอย่างเต็มใจ

we can do what's best for everyone.

เราสามารถทำสิ่งที่ดีสุดสำหรับทุกคน

So let your car gossip about you.

ดังนั้น เรามาอนุญาตให้รถของคุณ นินทาคุณกันเถอะ

It's going to make the roads a lot safer.

เพราะ มันจะทำให้ถนนหนทางต่างๆ ปลอดภัยมากขึ้น

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)