What's missing in the global debate over refugees | Yasin Kakande

Translator: Dollaya Piumsuwan

I am an immigrant from Uganda living in the United States

ผมเป็นผู้อพยพมาจากอูกานดา อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา

while waiting for my asylum application

ระหว่างที่รอให้คำร้องขอลี้ภัย

to go through.

ได้รับการอนุมัติ

Migrants do not enjoy much freedom of movement

ผู้อพยพหลายคนไม่ได้ยินดีกับ อิสระภาพในการอพยพนัก

in our world today.

ในโลกปัจจุบัน

This certainly applies to those who are desperate enough

โดยเฉพาะกับผู้ที่สิ้นหวังมาก

to navigate choppy and stormy seas in boats.

จนยอมที่จะล่องเรือผ่านทะเล ที่คลื่นซัดแรงและพายุโหมกระหน่ำ

These are the risks my cousins from West Africa and North Africa face

นี่คือความเสี่ยงที่ญาติของผม จากแอฟริกาตะวันตกและทางตอนเหนือต้องเผชิญ

while trying to cross over to Europe.

ขณะที่พยายามข้ามมายังยุโรป

Indeed, it is a rare but fortunate opportunity

เป็นโอกาสที่ดีแต่หายากยิ่ง

for a migrant to address a gathering like this.

ที่ผู้อพยพคนหนึ่งจะพูดถึง การรวมตัวแบบนี้ได้

But this also signifies what often is missing

แต่นี้ก็เป็นเครื่องแสดงให้เห็น สิ่งที่มักหายไป

in the global debate over refugees,

ในบทสนทนาของนานาประเทศเรื่องผู้อพยพ

migrants and immigrants,

ผู้ย้ายถิ่นและผู้ลี้ภัย

voices of the disenfranchised.

ผู้ที่ไม่มีสิทธิและเสียง

Citizens of many host countries,

พลเมืองของประเทศเจ้าบ้านหลายแห่ง

even those that previously welcomed newcomers,

แม้กระทั่งประเทศที่เพิ่งเปิดต้อนรับ ผู้มาใหม่

are uneasy about the rising numbers of individuals

ยังกังวลกับการเพิ่มขึ้น ของจำนวนประชากร

coming into their countries.

ที่เข้ามายังประเทศของตน

The immediate criticism is that the newcomers upend the stability

การวิจารณ์ที่เกิดขึ้นคือ ผู้มาใหม่จะสั่นคลอนความมั่นคง

of social welfare and employment in their countries.

ทางด้านสวัสดิการสังคมและการจ้างงาน ในประเทศของพวกเขา

Uncertain and skeptical citizens look towards politicians

ประชาชนที่สงสัยและไม่มั่นใจ ฝากความหวังไว้ที่นักการเมือง

who are competing against each other to see who can claim the prize

ผู้ซึ่งแข่งขันกันเพื่อดูว่าใครจะได้รางวัล

of the loudest voice of populism and nationalism.

แห่งเสียงที่ดังที่สุด ของประชานิยมและชาตินิยม

It is a contest of who is the toughest on migrants,

มันเป็นการแข่งขันของผู้ที่ แข็งกร้าวกับผู้อพยพมากที่สุด

the most willing to impose travel bans

ผู้ที่ตั้งใจที่สุดที่จะสั่งห้ามการเดินทาง

and the most eager to propose projects in building walls.

และกระตือรือร้นที่สุด ในการทำโครงการก่อสร้างกำแพง

All these restrictions simply address symptoms of the problem,

ข้อจำกัดเหล่านี้มีขึ้นเพียง เพื่อแก้ปลายเหตุของปัญหา

not the causes.

ไม่ใช่สาเหตุ

Why are they coming?

ทำไมพวกเขาถึงมากันล่ะ

Migrants can share perspectives,

ผู้อพยพพร้อมที่จะแบ่งปันมุมมอง

if only politicians would be willing to listen.

แค่เพียงนักการเมืองเต็มใจที่จะฟัง

In Dubai, I chronicled injustices and inequalities inflicted regularly

ที่ดูไบผมบันทึกเรื่องราวของความไม่ยุติธรรม และความไม่เท่าเทียมที่เกิดขึ้นเป็นประจำ

on the migrant labor force.

กับกำลังแรงงานที่อพยพไปที่นั่น

As a result, pressures from the governments

ผลคือแรงกดดันจากรัฐบาล

of the respective countries

ของประเทศที่เกี่ยวข้อง

led to me being forced out of my career as a journalist in the Middle East.

ทำให้ผมต้องหยุดอาชีพ นักข่าวในตะวันออกกลาง

I was deported to Uganda,

ผมถูกเนรเทศไปยังอูกานดา

where economic deprivation puts everyone at the risk of starvation.

ที่ที่ความยากจนทิ้งให้ทุกคน เสี่ยงกับภาวะอดอาหาร

I fled Uganda to come to the United States

ผมจากอูกานดามายังสหรัฐอเมริกา

in the hope of sustaining a voice for my brothers and sisters

ด้วยความหวังที่จะรักษาสิทธิและเสียง ของพี่น้องของผม

who experience a more serious plight as migrants.

ผู้ที่เผชิญกับสภาพเลวร้ายในฐานะผู้อพยพ

My father told me he was not happy about me writing a book

พ่อของผมบอกว่าเขาไม่มีความสุข กับการที่ผมเขียนหนังสือ

that risked deportation and unemployment.

ที่ทำให้ผมเสี่ยงต่อการถูกเนรเทศและตกงาน

He had been diabetic for many years when I still worked in Dubai,

เขาเป็นเบาหวานมาหลายปี ในขณะที่ผมทำงานที่ดูไบ

and my salary was always sufficient to pay for his treatments.

และเงินเดือนของผมเพียงพอที่จะ จ่ายค่ารักษาเขาได้

After I was expelled,

หลังจากที่ผมถูกเนรเทศ

I could not afford to sustain his treatment,

ผมไม่สามารถจ่ายค่ารักษาเขาต่อได้

and even in the last days of his life,

แม้กระทั่งวันสุดท้ายในชีวิตของเขา

I could not afford to take him to a hospital.

ผมยังไม่มีเงินพอ ที่จะพาเขาไปโรงพยาบาล

As I carried his body in my hands to lay it in the ground

ขณะที่ผมแบกร่างของเขาด้วยมือของผม และวางร่างเขาลงบนพื้น

in June of last year,

เมื่อมิถุนายนปีที่แล้ว

I realized I had paid a profound price

ผมเข้าใจแล้วว่าผมได้รับผลกรรมที่หนักหน่วง

for amplifying my voice.

จากการให้เสียงของผมดัง

The act of speaking up against injustices that are multilayered is never easy,

การพูดต่อต้านความไม่ยุติธรรม ที่ซับซ้อนไม่ใช่เรื่องง่าย

because the problems require more than just rhetoric.

เพราะปัญหาต้องอาศัยการแก้ไข ที่มากกว่าการใช้วาทศิลป์

So long as gold mines, oilfields and large farms in Africa continue to be owned

ยิ่งเหมืองทอง บ่อน้ำมัน และไร่ขนาดใหญ่ ในแอฟริกา

เป็นของนักลงทุนต่างชาติ

by foreign investors

and those vital resources are shipped to the West,

และทรัพยากรเหล่านั้นถูกส่ง ไปยังตะวันตกนานเท่าไหร่

the stream of African migrants will flow continuously.

ผู้อพยพชาวแอฟริกัน ก็จะหลั่งไหลอย่างต่อเนื่อง

There are no restrictions that could ever be so rigorous

ไม่มีข้อจำกัดใดที่เข้มงวดพอ

to stop the wave of migration that has determined our human history.

ที่จะหยุดยั้งการหลั่งไหลของผู้อพยพ ที่มีอิทธิพลต่อประวัติศาสตร์ของมนุษย์

Before border controls can be tightened

ก่อนที่ด่านพรมแดนจะเข้มงวดขึ้น

and new visa restrictions imposed,

และข้อจำกัดในการขอวีซ่าจะถูกใช้

countries that have long received migrants

ประเทศที่เปิดรับผู้อพยพมานาน

should engage in a more open discussion.

ควรจะร่วมกันเปิดอกพูดคุยกัน

That is the only practical start for reconciling, finally,

นั่นคือจุดเริ่มต้นที่เป็นรูปธรรม ที่จะยอมรับ

a legacy of exploitation,

ความเห็นแก่ได้ที่มีมาอย่างยาวนานเสียที

slavery,

ทาส

colonialism

การล่าอาณานิคม

and imperialism,

ลัทธิจักรวรรดินิยม

so that together, we can move forward in creating a more just global economy

จากนั้น พวกเราถึงจะสามารถเดินหน้า สร้างเศรษฐกิจที่เท่าเทียมกัน

in the 21st century --

ในศตวรรษที่ 21

one that benefits all.

ที่ทุกคนได้รับประโยชน์เท่าเทียมกัน