What is so special about the human brain? | Suzana Herculano-Houzel

Translator: Peera Hemarajata Reviewer: Kanawat Senanan

What is so special about the human brain?

สมองมนุษย์นั้นมีความพิเศษอย่างไร

Why is it that we study other animals

ทำไมเราจึงศึกษาสัตว์อื่น

instead of them studying us?

แทนที่จะเป็นพวกมันมาศึกษาเรา

What does a human brain have or do

สมองคนเรามีอะไร

that no other brain does?

ที่สมองสัตว์อื่นไม่มี

When I became interested in these questions about 10 years ago,

ราวสิบปีก่อน เมื่อดิฉันเริ่มสนใจในคำถามเหล่านี้

scientists thought they knew what different brains were made of.

นักวิทยาศาสตร์คิดว่าตัวเองรู้ ว่าสมองมีองค์ประกอบอย่างไร

Though it was based on very little evidence,

ถึงแม้ขณะนั้นหลักฐานมีเพียงน้อยนิด

many scientists thought that all mammalian brains,

นักวิทยาศาสตร์หลายคนต่างคิดว่า สมองสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทุกชนิด

including the human brain,

รวมถึงสมองคนเรา

were made in the same way,

มีองค์ประกอบเหมือนกันหมด

with a number of neurons that was always

ต่างกันก็เพียงแต่จำนวนเซลล์ประสาท

proportional to the size of the brain.

ที่มากน้อยตามสัดส่วนขนาดของสมอง

This means that two brains of the same size,

ซึ่งก็หมายความว่า สมองสองก้อน ที่ขนาดเท่ากัน

like these two, with a respectable 400 grams,

อย่างเช่นสองก้อนนี้ ซึ่งมีขนาดประมาณ 400 กรัม

should have similar numbers of neurons.

ก็น่าจะมีจำนวนเซลล์ประสาทเท่ากัน

Now, if neurons are the functional

ทีนี้ ถ้าเราคิดว่าเซลล์ประสาท

information processing units of the brain,

คือตัวประมวลผลข้อมูลของสมอง

then the owners of these two brains

ถ้าเป็นเช่นนั้น เจ้าของสมองสองก้อนนี้

should have similar cognitive abilities.

ก็น่าจะมีความสามารถในการเรียนรู้ และเข้าใจเท่าเทียมกัน

And yet, one is a chimp,

แต่ที่จริงแล้ว นี่เป็นสมองของชิมแปนซี

and the other is a cow.

ส่วนอีกอันเป็นสมองวัว

Now maybe cows have a really rich

บางทีวัวอาจจะมีความคิดอ่าน

internal mental life and are so smart

ฉลาดล้ำลึกอยู่ภายใน

that they choose not to let us realize it,

ที่มันไม่อยากแสดงออกมาให้เรารู้

but we eat them.

แต่เราก็กินวัวอยู่ดี

I think most people will agree

ดิฉันคิดว่าคนส่วนใหญ่น่าจะเห็นด้วย

that chimps are capable of much more complex,

ว่าชิมแปนซีนั้นมีสติปัญญา

elaborate and flexible behaviors than cows are.

และพฤติกรรมที่ละเอียดซับซ้อนกว่าวัวมาก

So this is a first indication that the

ดังนั้น นี่คือหลักฐานแรกที่ชี้นำว่า

"all brains are made the same way" scenario

แนวความติดที่ว่า "สมองทุกก้อนมีองค์ประกอบเหมือนกัน"

is not quite right.

นั้นเป็นความคิดที่ไม่ถูกต้องนัก

But let's play along.

แต่เราจะทำเป็นไม่สนใจไปก่อน

If all brains were made the same way

ทีนี้ถ้าสมมติว่าสมองมีองค์ประกอบเหมือนกัน

and you were to compare animals with brains of different sizes,

เวลาเราเปรียบเทียบสมองสัตว์ขนาดต่างๆ กัน

larger brains should always have more neurons

สมองที่ใหญ่กว่าก็น่าจะมีเซลล์ประสาทมากกว่า

than smaller brains, and the larger the brain,

ยิ่งสมองใหญ่ขึ้น

the more cognitively able its owner should be.

ความคิดอ่านของสัตว์นั้นๆ ก็น่าจะดีกว่า

So the largest brain around should also be

ดังนั้น สัตว์ที่มีสมองใหญ่ที่สุด

the most cognitively able.

ก็น่าจะฉลาดที่สุด

And here comes the bad news:

แต่ข่าวร้ายก็คือ

Our brain, not the largest one around.

สมองคนเรา ขนาดไม่ได้ใหญ่โตเลย

It seems quite vexing.

น่าประหลาดใจมิใช่น้อย

Our brain weighs between 1.2 and 1.5 kilos,

สมองคนเราหนักประมาณ 1.2 ถึง 1.5 กิโลกรัม

but elephant brains weigh between four and five kilos,

แต่สมองช้างหนักถึงสี่ห้ากิโลกรัม

and whale brains can weigh up to nine kilos,

สมองวาฬก็หนักได้ถึงเก้ากิโลกรัม

which is why scientists used to resort to saying

เหตุผลนี่เอง นักวิทยาศาสตร์จึงอ้างได้ว่า

that our brain must be special

สมองคนเรานี่ช่างพิเศษ

to explain our cognitive abilities.

เพราะเรามีความรู้สึกนึกคิด

It must be really extraordinary,

สมองคนนี้ช่างเลิศเลอ

an exception to the rule.

จนถือเป็นข้อยกเว้นจากกฎที่เราเพิ่งพูดถึง

Theirs may be bigger, but ours is better,

สมองสัตว์อื่นอาจใหญ่กว่า แต่สมองเราดีกว่า

and it could be better, for example,

อาจจะดีกว่าที่เรามองเห็นด้วยซ้ำ ตัวอย่างเช่น

in that it seems larger than it should be,

สมองคนเราใหญ่กว่าที่เราคิด

with a much larger cerebral cortex than we should have

เพราะคนเรามีสมองชั้นนอกขนาดใหญ่มาก

for the size of our bodies.

เมื่อเทียบกับขนาดร่างกายเรา

So that would give us extra cortex

ซึ่งสมองชั้นนอกนี้แหละ

to do more interesting things than just operating the body.

ที่ทำให้เราทำอะไรได้มากกว่าการควบคุมร่างกาย

That's because the size of the brain

นั่นเป็นเพราะขนาดของสมอง

usually follows the size of the body.

มักแปรผันตามขนาดร่างกาย

So the main reason for saying that

ดังนั้นเวลาคนพูดว่า

our brain is larger than it should be

สมองคนเราใหญ่กว่าที่ควรจะเป็น

actually comes from comparing ourselves

จึงดูเหมือนเป็นการเปรียบเทียบตัวเรา

to great apes.

กับลิงขนาดใหญ่

Gorillas can be two to three times larger than we are,

กอริลลาขนาดใหญ่ว่าคนเราสองถึงสามเท่า

so their brains should also be larger than ours,

จึงควรที่จะมีสมองใหญ่กว่าเรา

but instead it's the other way around.

แต่ในความเป็นจริง กลับตรงกันข้าม

Our brain is three times larger than a gorilla brain.

สมองคนเราใหญ่กว่ากอริลลาถึงสามเท่า

The human brain also seems special

สมองคนเรานั้นยังมีข้อพิเศษ

in the amount of energy that it uses.

ในแง่การใช้พลังงาน

Although it weighs only two percent of the body,

ถึงแม้น้ำหนักสมองจะเป็นเพียงสองเปอร์เซ็นต์ของร่างกาย

it alone uses 25 percent of all the energy

แต่ใช้พลังงานคิดเป็น 25 เปอร์เซนต์

that your body requires to run per day.

ของพลังงานที่ร่างกายใช้ในแต่ละวัน

That's 500 calories out of a total of 2,000 calories,

คิดเป็น 500 แคลอรี จากทั้งหมด 2000 แคลอรี

just to keep your brain working.

เพียงเพื่อให้สมองทำงานได้ตามปกติ

So the human brain is larger than it should be,

สรุปว่า สมองคนเราใหญ่กว่าที่ควรจะเป็น

it uses much more energy than it should,

ใช้พลังงานมากกว่าที่ควรจะเป็น

so it's special.

จึงมีความพิเศษเลิศเลอ

And this is where the story started to bother me.

จุดนี้เองที่ทำให้ดิฉันหงุดหงิด

In biology, we look for rules

ทางชีววิทยา เราพยายามค้นหากฎ

that apply to all animals and to life in general,

ที่สามารถอธิบายปรากฏการณ์ในสัตว์ทุกชนิด

so why should the rules of evolution

แต่ทำไมมนุษย์จึงได้รับการยกเว้น

apply to everybody else but not to us?

จากกฎของวิวัฒนาการ

Maybe the problem was with the basic assumption

บางทีปัญหาอาจเริ่มมาจากการคิดเหมา

that all brains are made in the same way.

ว่าสมองทุกชนิดมีองค์ประกอบเหมือนกัน

Maybe two brains of a similar size

บางทีสมองขนาดเท่ากัน

can actually be made of very different numbers of neurons.

อาจจะมีจำนวนเซลล์ประสาทต่างกันมากก็ได้

Maybe a very large brain

บางทีสมองขนาดใหญ่

does not necessarily have more neurons

อาจไม่ได้มีเซลล์ประสาท

than a more modest-sized brain.

ไปมากกว่าสมองขนาดกลางๆ

Maybe the human brain actually has the most neurons

บางทีสมองมนุษย์อาจมีจำนวนเซลล์มากที่สุด

of any brain, regardless of its size,

ในบรรดาสมองทั้งหมด ไม่ว่าขนาดจะเล็กหรือใหญ่

especially in the cerebral cortex.

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสมองชั้นนอก

So this to me became

ดังนั้น คำถามสำคัญ

the important question to answer:

ที่เราต้องหาคำตอบก็คือ

how many neurons does the human brain have,

สมองคนเรามีเซลล์ประสาทจำนวนเท่าไร

and how does that compare to other animals?

และเมื่อเปรียบเทียบกับสัตว์อื่นแล้วเป็นอย่างไร

Now, you may have heard or read somewhere

ทีนี้ คุณอาจเคยได้ยินหรืออ่านมา

that we have 100 billion neurons,

ว่าคนเรามีเซลล์ประสาท 1 แสนล้านเซลล์

so 10 years ago, I asked my colleagues

เมื่อประมาณ 10 ปีก่อน ดิฉันถามเพื่อนร่วมงาน

if they knew where this number came from.

ว่ามีใครทราบหรือเปล่าว่าตัวเลขนี้มาจากไหน

But nobody did.

แต่ไม่มีใครรู้

I've been digging through the literature

ดิฉันเองก็พยายามค้นหาบทความ

for the original reference for that number,

ที่กล่าวถึงตัวเลขดังกล่าว

and I could never find it.

แต่ก็หาไม่เจอ

It seems that nobody had actually ever counted

ดูเหมือนว่า จริงๆ แล้วไม่มีใครเคยนับ

the number of neurons in the human brain,

จำนวนเซลล์ในสมองมนุษย์

or in any other brain for that matter.

หรือสมองสัตว์อื่นมาก่อน

So I came up with my own way to count cells in the brain,

ดังนั้น ดิฉันจึงคิดค้นวิธีการนับเซลล์สมอง

and it essentially consists of

ซึ่งจริงๆ แล้ว

dissolving that brain into soup.

ทำได้โดยละลายสมองให้เป็นน้ำซุป

It works like this:

หลักการเป็นเช่นนี้

You take a brain, or parts of that brain,

เอาสมอง หรือส่วนหนึ่งของสมองมา

and you dissolve it in detergent,

แล้วละลายในสารซักฟอก

which destroys the cell membranes

ซึ่งจะทำลายเยื้อหุ้มเซลล์

but keeps the cell nuclei intact,

แต่นิวเคลียสจะยังคงสภาพอยู่

so you end up with a suspension of free nuclei

เราก็จะได้สารแขวนลอยที่ประกอบไปด้วยนิวเคลียส

that looks like this,

หน้าตาเป็นแบบนี้

like a clear soup.

เหมือนน้ำซุปใส

This soup contains all the nuclei

แต่ซุปนี้ประกอบไปด้วยนิวเคลียส

that once were a mouse brain.

ซึ่งครั้งหนึ่ง มันคือสมองหนู

Now, the beauty of a soup is that because it is soup,

ทีนี้ ข้อดีของน้ำซุปนี้ก็คือ ด้วยความที่เป็นของเหลว

you can agitate it and make those nuclei

เราสามารถเขย่ามันได้ และทำให้นิวเคลียส

be distributed homogeneously in the liquid,

กระจายตัวอย่างทั่วถึงในของเหลวนั้น

so that now by looking under the microscope

จากนั้นก็ใช้กล้องจุลทรรศน์ส่องดูตัวอย่างของเหลว

at just four or five samples of this homogeneous solution,

แล้วนับจำนวนนิวเคลียส

you can count nuclei, and therefore tell

สักสี่ห้าตัวอย่างแล้วเฉลี่ยดู

how many cells that brain had.

ก็จะทราบว่าสมองนั้นมีเซลล์กี่เซลล์

It's simple, it's straightforward,

วิธีนี้ง่าย ตรงไปตรงมา

and it's really fast.

และรวดเร็วมาก

So we've used that method to count neurons

เราใช้วิธีนี้นับจำนวนเซลล์ประสาท

in dozens of different species so far,

ในสัตว์หลายๆ สายพันธุ์

and it turns out that all brains

และพบว่าสมองจากสัตว์แต่ละชนิด

are not made the same way.

มีองค์ประกอบต่างกัน

Take rodents and primates, for instance:

อย่างเช่นในสัตว์ฟันแทะและวานร

In larger rodent brains, the average size

ในสัตว์ฟันแทะขนาดใหญ่

of the neuron increases,

เซลล์ประสาทเพิ่มจำนวน

so the brain inflates very rapidly

ดังนั้น สมองจึงใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว

and gains size much faster than it gains neurons.

ในอัตราที่สูงกว่า จำนวนเซลล์ประสาทที่เพิ่มขึ้น

But primate brains gain neurons

แต่เซลล์สมองสัตว์ในอันดับวานร

without the average neuron becoming any larger,

เพิ่มจำนวนโดยไม่ทำให้ขนาดสมองโตขึ้น

which is a very economical way

ซึ่งเป็นการใช้พื้นที่ให้เป็นประโยชน์

to add neurons to your brain.

เพื่อเพิ่มปริมาณเซลล์

The result is that a primate brain

ผลลัพธ์ก็คือ สมองวานร

will always have more neurons than a rodent brain of the same size,

มีจำนวนเซลล์มากกว่าสมองสัตว์กัดแทะที่มีขนาดเท่ากัน

and the larger the brain,

และยิ่งสมองขนาดใหญ่ขึ้น

the larger this difference will be.

ความแตกต่างนี้ก็จะเพิ่มขึ้น

Well, what about our brain then?

ทีนี้ แล้วสมองของเราเองล่ะ

We found that we have, on average,

เราพบว่า สมองคนเรามี

86 billion neurons,

เซลล์ประสาท แปดหมื่นหกพันล้านเซลล์

16 billion of which are in the cerebral cortex,

หนึ่งหมื่นหกพันอยู่ในสมองชั้นนอก

and if you consider that the cerebral cortex

และถ้าเราคิดว่า สมองชั้นนอก

is the seat of functions like

มีหน้าที่สำคัญ เช่น

awareness and logical and abstract reasoning,

การสติสัมปชัญญะ การคิดทั้งในเชิงตรรกะและนามธรรม

and that 16 billion is the most neurons

และจำนวนเซลล์ในสมองชั้นนอกของมนุษย์

that any cortex has,

มีจำนวนมากที่สุดเปรียบเทียบกับสัตว์อื่น

I think this is the simplest explanation

ดิฉันก็คิดว่า นี่แหละคือคำอธิบายที่ง่ายที่สุด

for our remarkable cognitive abilities.

ว่าทำไมคนเราถึงมีความสามารถในการรับรู้มากขนาดนี้

But just as important is what the 86 billion neurons mean.

การที่เราทราบว่า สมองคนเรามีเซลล์ประสาท แปดหมื่นหกพันล้านเซลล์

Because we found that the relationship

ก็มีความสำคัญ เพราะจากความสัมพันธ์

between the size of the brain and its number of neurons

ระหว่างขนาดสมองและจำนวนเซลล์ประสาท

could be described mathematically,

เราสามารถคำนวณได้ว่า

we could calculate what a human brain

หากสมองคนเราประกอบไปด้วยเซลล์ที่ขนาด

would look like if it was made like a rodent brain.

เท่ากับเซลล์ประสาทหนู จะหน้าตาเป็นอย่างไร

So, a rodent brain with 86 billion neurons

สมองสัตว์กัดแทะที่มีเซลล์แปดหมื่นหกพันล้านเซลล์

would weigh 36 kilos.

จะหนักถึง 36 กิโลกรัม

That's not possible.

หนักอย่างนี้ก็ไม่ไหว

A brain that huge would be crushed

สมองขนาดใหญ่เช่นนี้ หนักพอที่จะ

by its own weight,

บดขยี้ตัวเองได้

and this impossible brain would go

และร่างกายที่มีสัดส่วนรับกับน้ำหนักสมองนี้

in the body of 89 tons.

ต้องหนักถึง 89 ตัน

I don't think it looks like us.

ดิฉันว่านี่หน้าตาไม่เหมือนเราเท่าไหร่

So this brings us to a very important conclusion already,

ดังนั้น เราจึงได้ข้อสรุปสำคัญ

which is that we are not rodents.

ที่ว่าเราไม่ใช่สัตว์กัดแทะ

The human brain is not a large rat brain.

สมองคนไม่ใช่สมองหนูขนาดใหญ่

Compared to a rat, we might seem special, yes,

เมื่อเทียบกับหนูแล้ว สมองเราใหญ่กว่าก็จริง

but that's not a fair comparison to make,

แต่นี่เป็นการเปรียบเทียบที่ไม่ถูกต้อง

given that we know that we are not rodents.

เพราะว่าเราไม่ใช่สัตว์กัดแทะ

We are primates,

เราเป็นสัตว์อันดับวานร

so the correct comparison is to other primates.

ดังนั้นเราต้องเปรียบเทียบกับพวกเดียวกัน

And there, if you do the math,

ดังนั้น หากเราคำนวนดูอีกครั้ง

you find that a generic primate

เราก็จะทราบว่า ในสัตว์อันดับวานร

with 86 billion neurons

ที่มีเซลล์ประสาท แปดหมื่นหกพันล้านเซลล์

would have a brain of about 1.2 kilos,

ควรมีสมองหนักประมาณ 1.2 กิโลกรัม

which seems just right,

ซึ่งก็ดูตรงกับความเป็นจริง

in a body of some 66 kilos,

รับกับร่างกายที่หนักประมาณ 66 กิโลกรัม

which in my case is exactly right,

ซึ่งในกรณีดิฉัน น้ำหนักนี้ตรงเป๊ะ

which brings us to a very unsurprising

ทั้งหมดนี้ทำให้เราได้ข้อสรุป

but still incredibly important conclusion:

ที่ไม่น่าแปลกใจ แต่ก็มีความสำคัญ

I am a primate.

ว่า ดิฉัน เป็นสัตว์อันดับวานร

And all of you are primates.

คุณทุกคน ก็เป็นสัตว์อันดับวานร

And so was Darwin.

ดาร์วินก็เช่นเดียวกัน

I love to think that Darwin would have really appreciated this.

ดิฉันนึกอยู่เสมอว่า ถ้าดาร์วินได้ทราบ คงจะพอใจมาก

His brain, like ours,

สมองของเขา

was made in the image of other primate brains.

มีองค์ประกอบเหมือนในสัตว์อันดับวานรอื่นๆ เช่นเดียวกับเรา

So the human brain may be remarkable, yes,

สมองมนุษย์อาจมีความพิเศษก็จริง

but it is not special in its number of neurons.

แต่ไม่ใช่เพราะมีจำนวนเซลล์มาก

It is just a large primate brain.

สมองเราเป็นแค่สมองสัตว์อันดับวานรที่ขนาดใหญ่

I think that's a very humbling and sobering thought

จุดนี้เอง ที่ทำให้เราได้รู้สึกเจียมเนื้อเจียมตัว

that should remind us of our place in nature.

ว่าตำแหน่งของเราในธรรมชาตินั้นอยู่ที่ใด

Why does it cost so much energy, then?

แล้วทำไมสมองเราถึงใช้พลังงานมากนัก

Well, other people have figured out

นักวิจัยอื่นๆ ได้ค้นพบว่า

how much energy the human brain

สมองคนเราและสมองสัตว์อื่นๆ

and that of other species costs,

ใช้พลังงานเท่าไร

and now that we knew how many neurons

ในเมื่อเราทราบจำนวนเซลล์สมองแล้ว

each brain was made of, we could do the math.

เราก็สามารถคำนวณได้ว่า อัตราการใช้พลังงานเป็นเท่าไร

And it turns out that both human

ผลออกมาว่าสมองมนุษย์

and other brains cost about the same,

กับสมองสัตว์อื่นใช้พลังงานเท่าๆ กัน

an average of six calories per billion neurons per day.

คือประมาณหกแคลอรี ต่อหนึ่งพันล้านเซลล์ประสาทต่อวัน

So the total energetic cost of a brain

ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างการใฃ้พลังงาน

is a simple, linear function

กับจำนวนเซลล์สมอง

of its number of neurons,

จึงแปรผันเป็นเส้นตรง

and it turns out that the human brain

และสมองคนเรา ก็ใช้พลังงาน

costs just as much energy as you would expect.

พอๆ กับเราคิดว่าควรจะเป็น

So the reason why the human brain

เพราะฉะนั้น การที่สมองคนเรา

costs so much energy is simply because

ใช้พลังงานมาก ก็เป็นเพียงเพราะ

it has a huge number of neurons,

มีจำนวนเซลล์มาก เท่านั้นเอง

and because we are primates

และเพราะเราเป็นสัตว์อันดับวานร

with many more neurons for a given body size

ที่มีจำนวนเซลล์ประสาทมากกว่า

than any other animal,

สัตว์อื่นที่มีขนาดเดียวกัน

the relative cost of our brain is large,

ต้นทุนพลังงานของสมองเราจึงสูงกว่า

but just because we're primates, not because we're special.

เพียงเพราะเราเป็นสัตว์อันดับวานร ไม่ใช่เพราะเราวิเศษมาจากไหน

Last question, then:

คำถามสุดท้ายก็คือ

how did we come by this remarkable number of neurons,

ทำไมเราจึงมีเซลล์ประสาทมากมายขนาดนี้

and in particular, if great apes

และทำไม ลิงขนาดใหญ่

are larger than we are,

ที่ตัวใหญ่กว่าเรามาก

why don't they have a larger brain than we do, with more neurons?

จึงมีสมองเล็กกว่าเรา และมีเซลล์ประสาทน้อยกว่า

When we realized how much expensive it is

พอเราได้รู้ว่า สมองที่มีเซลล์มากนั้น

to have a lot of neurons in the brain, I figured,

ใช้ต้นทุนพลังงานมากขนาดไหน

maybe there's a simple reason.

ดิฉันก็คิดว่า คำตอบอาจง่ายกว่าที่คิด

They just can't afford the energy

บางทีลิงเหล่านั้น อาจไม่สามารถสร้างพลังงาน

for both a large body and a large number of neurons.

ให้เพียงพอกับทั้งขนาดร่างกายที่ใหญ่ และจำนวนเซลล์ประสาทที่มาก

So we did the math.

เราจึงคำนวณดู

We calculated on the one hand

โดยคิดปริมาณพลังงาน

how much energy a primate gets per day

ที่สัตว์อันดับวานรได้รับในแต่ละวัน

from eating raw foods,

จากการกินอาหารดิบ

and on the other hand, how much energy

แล้วเปรียบเทียบกับพลังงาน

a body of a certain size costs

ที่ร่างกายขนาดต่างๆ ต้องใช้

and how much energy a brain of a certain number of neurons costs,

แล้วก็เปรียบเทียบกับพลังงาน ที่สมองขนาดต่างๆ ต้องใช้

and we looked for the combinations

จากนั้นเราก็นำตัวเลขมาประกอบกัน

of body size and number of brain neurons

เพื่อหาว่า สัตว์อันดับวานร สามารถมีร่างกายและจำนวนเซลล์สมอง

that a primate could afford

ได้มากเพียงใด

if it ate a certain number of hours per day.

ถ้าสัตว์ชนิดหนึ่ง ใช้เวลาตายตัวในการกินอาหารต่อหนึ่งวัน

And what we found is that

เราพบว่า

because neurons are so expensive,

เนื่องจากเซลล์สมองใช้พลังงานมาก

there is a tradeoff between body size and number of neurons.

ร่างกายจึงต้องเลือกระหว่าง ขนาดร่างกายกับจำนวนเซลล์สมอง

So a primate that eats eight hours per day

ถ้าสัตว์อันดับวานรกินอาหารวันละแปดชั่วโมง

can afford at most 53 billion neurons,

จะสามารถมีเซลล์สมองได้อย่างมาก ห้าหมื่นสามพันล้านเซลล์

but then its body cannot be any bigger

แต่ร่างกายของสัตว์นี้ จะหนักได้มากที่สุด

than 25 kilos.

แค่ 25 กิโลกรัม เท่านั้น

To weigh any more than that,

ถ้าหนักกว่านี้

it has to give up neurons.

ก็ต้องยอมเสียจำนวนเซลล์ประสาท

So it's either a large body

ดังนั้น เราจึงต้องเลือกระหว่างขนาดร่างกายใหญ่

or a large number of neurons.

หรือเซลล์ประสาทจำนวนมาก

When you eat like a primate,

ถ้าเรากินอาหารแบบสัตว์อันดับวานร

you can't afford both.

จะรักพี่เสียดายน้องไม่ได้

One way out of this metabolic limitation

หนทางออกจากข้อจำกัดนี้ทางหนึ่ง

would be to spend even more hours per day eating,

ก็คือกินให้นานขึ้น

but that gets dangerous,

แต่ก็อันตราย

and past a certain point, it's just not possible.

เพราะจะให้กินตลอดก็ไม่ได้

Gorillas and orangutans, for instance,

ตัวอย่างเช่น กอริลล่าหรืออุรังอุตัง

afford about 30 billion neurons

สร้างพลังงานเพียงพอ สำหรับเซลล์ประสาทสามหมื่นล้านเซลล์

by spending eight and a half hours per day eating,

โดยใช้เวลากินประมาณวันละแปดชั่วโมงครึ่ง

and that seems to be about as much as they can do.

ซึ่งก็มากที่สุดที่จะทำได้แล้ว

Nine hours of feeding per day

การที่ต้องกินวันละเกือบเก้าชั่วโมงต่อวัน

seems to be the practical limit for a primate.

เป็นข้อจำกัดสำหรับสัตว์อันดับวานร

What about us?

แล้วเราล่ะ

With our 86 billion neurons

เรามีเซลล์ประสาท แปดหมื่นหกพันล้านเซลล์

and 60 to 70 kilos of body mass,

กับน้ำหนักตัวประมาณ 60 ถึง 70 กิโลกรัม

we should have to spend over nine hours

เราควรต้องใช้เวลากิน

per day every single day feeding,

มากกว่าวันละ 9 ชั่วโมง

which is just not feasible.

ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลย

If we ate like a primate,

ถ้าเรากินแบบสัตว์อันดับวานรอื่นๆ

we should not be here.

เราคงมีชีวิตอยู่ไม่ได้

How did we get here, then?

แล้วเรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร

Well, if our brain costs just as much energy

ถ้าสมองเราใช้พลังงานมากขนาดนั้น

as it should, and if we can't spend

แต่เราไม่ได้ใช้เวลาทั้งวัน

every waking hour of the day feeding,

นั่งกินอาหารเพื่อสร้างพลังงาน

then the only alternative, really,

หนทางออกทางเดียวก็คือ

is to somehow get more energy

ต้องหาทางเก็บเกี่ยวพลังงานให้มากขึ้น

out of the same foods.

จากอาหารชนิดเดียวกัน

And remarkably, that matches exactly

ซึ่งจุดที่น่าสนใจก็คือ

what our ancestors are believed to have invented

บรรพบุรุษของเรา ได้คิดค้นวิธีดังกล่าว

one and a half million years ago,

มากว่า หนึ่งล้านห้าแสนปีก่อน

when they invented cooking.

ซึ่งก็คือการทำอาหารให้สุก

To cook is to use fire

การทำอาหารให้สุก ต้องใช้ไฟ

to pre-digest foods outside of your body.

เพื่อย่อยอาหารล่วงหน้า ภายนอกร่างกาย

Cooked foods are softer, so they're easier to chew

อาหารที่สุก จะอ่อนนุ่มกว่า ทำให้เคี้ยวง่าย

and to turn completely into mush in your mouth,

เป็นของเหลวเละๆ ในปาก

so that allows them to be completely digested

ซึ่งทำให้ร่างกายดูดซึมได้ทั้งหมด

and absorbed in your gut,

ในระบบทางเดินอาหาร

which makes them yield much more energy in much less time.

ทำให้เราสร้างพลังงานได้มากขึ้นในเวลาที่น้อยลง

So cooking frees time for us to do

ดังนั้น การปรุงอาหารให้สุก ทำให้เรา

much more interesting things with our day

เอาเวลาไปทำอย่างอื่นได้

and with our neurons

และใช้ประโยชน์จากเซลล์สมองที่เรามี

than just thinking about food,

แทนที่จะต้องคิดเรื่องอาหาร

looking for food, and gobbling down food

และคอยหาอาหาร และกินอาหาร

all day long.

ตลอดทั้งวัน

So because of cooking, what once was

เพราะการปรุงอาหารให้สุกนี่เอง ที่ทำให้สมองของเรา

a major liability, this large,

ซึ่งใหญ่โต ประกอบไปด้วยเซลล์ประสาทมากมาย

dangerously expensive brain with a lot of neurons,

และใช้พลังงานสูงจนเข้าขั้นอันตราย ซึ่งถือเป็นความเสี่ยงสูงสุด

could now become a major asset,

กลับกลายเป็นทรัพย์สินที่คุ้มค่า

now that we could both afford the energy for a lot of neurons

เมื่อเราหาพลังงานได้มากพอที่จะหล่อเลี้ยง เซลล์ประสาทจำนวนมาก

and the time to do interesting things with them.

และมีเวลาเหลือพอที่จะใช้มันให้เป็นประโยชน์

So I think this explains why the human brain

ดังนั้น ดิฉันคิดว่า นี่คือเหตุผลที่ทำให้สมองมนุษย์

grew to become so large so fast in evolution,

เติบโตได้อย่างรวดเร็วในวิวัฒนาการ

all of the while remaining just a primate brain.

ทั้งๆ ที่จริงแล้วสมองคนก็เป็นเพียงสมองสัตว์อันดับวานร

With this large brain now affordable by cooking,

จากการปรุงอาหาร ทำให้เราใช้สมองขนาดใหญ่นี้

we went rapidly from raw foods to culture,

เปลี่ยนจาการกินอาหารดิบ มาเป็นการเพาะปลูก

agriculture, civilization, grocery stores,

เกษตรกรรม อารยธรรม ร้านขายของชำ

electricity, refrigerators,

กระแสไฟฟ้า ตู้เย็น

all of those things that nowadays

ทุกสิ่งที่กล่าวมา ทำให้เรา

allow us to get all the energy we need

สามารถเก็บเกี่ยวพลังงานที่เราต้องการทั้งวัน

for the whole day in a single sitting

ได้จากการกินอาหารเพียงมื้อเดียว

at your favorite fast food joint.

ในร้านอาหารฟาสต์ฟูดร้านโปรดของคุณ

So what once was a solution

ดังนั้น สิ่งที่เคยเป็นทางออกของปัญหา

now became the problem,

กลับกลายมาเป็นปัญหาเสียเอง

and ironically, we look for the solution in raw food.

จนตอนนี้ มันน่าขันที่เราต้องย้อนกลับมา พิจารณาการกินอาหารดิบอีกครั้ง

So what is the human advantage?

ทั้งนี้ มนุษย์เรามีข้อได้เปรียบอย่างไร

What is it that we have

เรามีอะไร

that no other animal has?

ที่สัตว์อื่นไม่มี

My answer is that we have the largest number

คำตอบจากดิฉัน ก็คือเรามีจำนวนเซลล์ประสาท

of neurons in the cerebral cortex,

มากที่สุดในสมองชั้นนอก

and I think that's the simplest explanation

และดิฉันคิดว่า นี่คือคำอธิบายที่ง่ายที่สุด

for our remarkable cognitive abilities.

สำหรับความสามารถในการเรียนรู้ของคนเรา

And what is it that we do that no other animal does,

และสิ่งใดเล่าที่เราทำได้ แต่สัตว์อื่นทำไม่ได้

and which I believe was fundamental

ที่กลายมาเป็นองค์ประกอบสำคัญ

to allow us to reach that large,

ที่ทำให้เราสามารถมีเซลล์ประสาท

largest number of neurons in the cortex?

ในสมองชั้นนอกได้มากที่สุด

In two words, we cook.

คำตอบก็คือ เราปรุงอาหารให้สุก

No other animal cooks its food. Only humans do.

สัตว์อื่นปรุงอาหารให้สุกไม่ได้ มีแต่คนเราเท่านั้นที่ทำได้

And I think that's how we got to become human.

และดิฉันคิดว่านั่นทำให้เรากลายมาเป็นมนุษย์ได้

Studying the human brain changed the way I think about food.

การศึกษาสมองมนุษย์ ทำให้มุมมองต่ออาหารของดิฉันเปลี่ยนไป

I now look at my kitchen,

ดิฉันมองครัวของดิฉัน

and I bow to it,

และค้อมคำนับ

and I thank my ancestors for coming up

และดิฉันก็รู้สึกซาบซึ้งที่บรรพบุรุษของเรา

with the invention that probably made us humans.

คิดค้นวิธีการที่ทำให้เราวิวัฒนาการเป็นมนุษย์ได้

Thank you very much.

ขอบคุณมากค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)