Dave Troy: Social maps that reveal a city's intersections — and separations

Translator: Tanyaporn Tangjitruamboon Reviewer: Pakawat Wongwaiyut

When we think about mapping cities,

เมื่อเรานึกถึงการทำแผนที่

we tend to think about roads and streets and buildings,

เรามักนึกถึงถนนหนทางและตึก

and the settlement narrative that led to their creation,

และเรื่องเล่าเกี่ยวกับการตั้งรกราก ซึ่งนำไปสู่การสร้างเมืองเหล่านั้น

or you might think about the bold vision of an urban designer,

หรือคุณอาจนึกถึงทัศนวิสัยที่ชัดเจน ของนักออกแบบเมือง

but there's other ways to think about mapping cities

แต่ยังมีอีกทางหนึ่งในการคิดถึงการทำแผนที่

and how they got to be made.

และวิธีที่จะสร้างมันขึ้นมา

Today, I want to show you a new kind of map.

วันนี้ผมอยากจะแสดงแผนที่รูปแบบใหม่

This is not a geographic map.

นี่ไม่ใช่แผนที่ทางภูมิศาสตร์

This is a map of the relationships between people in my hometown

นี่คือแผนที่ที่แสดงความสัมพันธ์ ระหว่างผู้คนในบ้านเกิดของผม

of Baltimore, Maryland,

เมืองบัลติมอร์ รัฐแมริแลนด์

and what you can see here is that each dot represents a person,

และที่คุณเห็นตรงนี้คือ จุดแต่ละจุดจะแสดงถึงคนหนึ่งคน

each line represents a relationship between those people,

เส้นแต่ละเส้นจะแสดงถึง ความสัมพันธ์ระหว่างคนเหล่านั้น

and each color represents a community within the network.

และสีแต่ละสีแสดงถึงชุมชนในเครือข่าย

Now, I'm here on the green side, down on the far right where the geeks are,

ผมอยู่ทางฝั่งสีเขียว ตรงมุมขวาล่าง บริเวณที่คนคงแก่เรียนอยู่

and TEDx also is down on the far right. (Laughter)

และ TEDx ก็อยู่ตรงมุมขวาล่างนี้เช่นกัน

Now, on the other side of the network,

ในส่วนอีกฝั่งของเครือข่าย

you tend to have primarily African-American and Latino folks

แนวโน้มส่วนใหญ่จะเป็น คนแอฟริกัน-อเมริกันและคนละติน

who are really concerned about somewhat different things than the geeks are,

ซึ่งเป็นกลุ่มคนที่มีความสนใจแตกต่าง ออกไปจากเหล่าคนคงแก่เรียน

but just to give some sense,

แต่เพื่อให้เข้าใจมากขึ้น

the green part of the network we call Smalltimore,

ส่วนสีเขียวของเครือข่ายเราเรียกว่า สมอลล์ติมอร์

for those of us that inhabit it,

สำหรับคนที่อยู่ในบริเวณนั้น

because it seems as though we're living in a very small town.

เพราะมันดูเหมือนว่าเรากำลังอยู่ในเมืองขนาดเล็ก

We see the same people over and over again,

เราเจอผู้คนเดิมๆ ซ้ำๆ

but that's because we're not really exploring

แต่นั่นเพราะว่าเราไม่ได้ทำการสำรวจ

the full depth and breadth of the city.

เมืองอย่างทั่วถึง

On the other end of the network,

ในอีกฝั่งหนึ่งของเครือข่าย

you have folks who are interested in things like hip-hop music

จะมีคนที่สนใจในเพลงอย่างฮิปฮอป

and they even identify with living in the DC/Maryland/Virginia area

และพวกเขายังมีแนวโน้มอยากอยู่ใน รัฐวอชิงตันดีซี รัฐแมริแลนด์ และรัฐเวอร์จิเนีย

over, say, the Baltimore city designation proper.

แทนที่จะเป็นเมืองบัลติมอร์ที่พวกเขาอยู่

But in the middle, you see that there's

แต่ในตรงกลาง คุณจะเห็นว่า

something that connects the two communities together,

มีบางอย่างเชื่อมระหว่างสองชุมชนเข้าด้วยกัน

and that's sports.

และนั่นคือกีฬา

We have the Baltimore Orioles, the Baltimore Ravens football team,

เรามี บัลติมอร์ โอริโอลส์ ทีมฟุตบอลบัลติมอร์ ราเวนส์

Michael Phelps, the Olympian.

นักกีฬาโอลิมปิค ไมเคิล เฟลป์ส

Under Armour, you may have heard of, is a Baltimore company,

อันเดอร์ อาร์เมอร์ ซึ่งเป็นบริษัทในบัลติมอร์

and that community of sports acts as the only bridge

และชุมชนของกีฬาเป็นเพียงสะพานแห่งเดียวที่เชื่อม

between these two ends of the network.

ระหว่างสองฝั่งของเครือข่าย

Let's take a look at San Francisco.

มาดูในส่วนของซานฟรานซิสโก

You see something a little bit different happening in San Francisco.

คุณจะเห็นสิ่งแตกต่างกันเล็กน้อย ในซานฟรานซิสโก

On the one hand, you do have the media, politics and news lobe

ในทางหนึ่ง คุณจะเห็นสื่อ การเมือง และข่าว

that tends to exist in Baltimore and other cities,

ที่มีแนวโน้มจะปรากฏอยู่ในบัลติมอร์ และเมืองอื่นๆ

but you also have this very predominant group

แต่คุณก็ยังมีกลุ่มที่ใหญ่มากอีกกลุ่ม

of geeks and techies that are sort of taking over the top half of the network,

ของคนคงแก่เรียนและผู้ชำนาญการต่างๆ ที่ครอบคลุมอยู่ครึ่งบนของเครือข่าย

and there's even a group that's so distinct and clear

และยังมีอีกหนึ่งกลุ่มที่แตกต่างและชัดเจน

that we can identify it as Twitter employees,

ที่เราสามารถจำแนกได้ว่า เป็นพนักงานของบริษัททวิตเตอร์

next to the geeks, in between the gamers and the geeks,

ซึ่งอยู่ข้างๆ คนคงแก่เรียน และอยู่ระหว่างนักเล่นเกมและคนคงแก่เรียน

at the opposite end of the hip-hop spectrum.

โดยอยู่ตรงข้ามอีกฝั่งของแถบสีเพลงฮิปฮอป

So you can see, though,

อย่างไรก็ตาม คุณจะเห็นว่า

that the tensions that we've heard about in San Francisco

ความตึงเครียดที่เราเคยได้ยินเกี่ยวกับซานฟรานซิสโก

in terms of people being concerned about gentrification

เรื่องที่ผู้คนตระหนักเกี่ยวกับการปรับพื้นที่

and all the new tech companies that are bringing new wealth

และเรื่องที่บริษัทเทคโนโลยีต่างๆ ได้นำความเจริญเข้ามา

and settlement into the city are real,

และเรื่องการตั้งรกรากนั้นต่างเป็นความจริง

and you can actually see that documented here.

และคุณยังเห็นจากหลักฐานนี้

You can see the LGBT community

ว่าชุมชนของกลุ่มที่มีความหลากหลายทางเพศ

is not really getting along with the geek community that well,

จริงๆ แล้วเข้ากันกับชุมชนของคนคงแก่เรียนได้ไม่ดีขนาดนั้น

the arts community, the music community.

ชุมชนของคนที่ชื่นชอบศิลปะ ชุมชนของคนชื่นชอบดนตรี

And so it leads to things like this.

เลยนำไปสู่สิ่งต่างๆ เหล่านี้

["Evict Twitter"]

[ขับไล่ทวิตเตอร์]

Somebody sent me this photo a few weeks ago,

มีคนส่งรูปนี้มาให้ผมหลายสัปดาห์ก่อน

and it shows what is happening on the ground in San Francisco,

และมันแสดงถึงสิ่งที่ กำลังเกิดขึ้นจริงๆ ในซานฟรานซิสโก

and I think you can actually try to understand that

และผมคิดว่าคุณสามารถเข้าใจสิ่งนั้น

through looking at a map like this.

จากการดูแผนที่นี้ได้

Let's take a look at Rio de Janeiro.

ลองมาดูริโอเดอจาเนโร

I spent the last few weeks gathering data about Rio,

ผมใช้เวลาหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา เพื่อรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับริโอ

and one of the things that stood out to me about this city

และสิ่งหนึ่งที่ผมเห็นได้ชัดจากเมืองนี้

is that everything's really kind of mixed up.

คือทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะปนเปกันไปหมด

It's a very heterogenous city in a way that Baltimore or San Francisco is not.

เมืองนี้เป็นเมืองที่ไม่เป็นเนื้อเดียวกัน ในแง่ที่บัลติมอร์ หรือซานฟรานซิสโกไม่ได้เป็น

You still have the lobe of people involved

คุณยังมีกระจุกของกลุ่มคน

with government, newspapers, politics, columnists.

ที่เกี่ยวข้องกับรัฐบาล หนังสือพิมพ์ การเมือง และนักเขียน

TEDxRio is down in the lower right, right next to bloggers and writers.

TEDxRio อยู่มุมขวาล่าง ถัดจากคนเขียนบล็อกและนักเขียน

But then you also have this tremendous diversity of people

แต่คุณยังมีความหลากหลายที่สูงมากของกลุ่มคน

that are interested in different kinds of music.

ที่สนใจในดนตรีหลายแขนง

Even Justin Bieber fans are represented here.

แม้แต่แฟนคลับของจัสติน บีเบอร์ยังถูกแสดงในนี้

Other boy bands, country singers,

บอยแบนด์ นักร้องคันทรี

gospel music, funk and rap and stand-up comedy,

กอสเปล ฟังค์และแร็พ และเดี่ยวไมโครโฟน

and there's even a whole section around drugs and jokes.

และมันยังมีกลุ่มที่เกี่ยวกับยาเสพติด และเรื่องตลกขบขัน

How cool is that?

มันเจ๋งใช่มั้ยล่ะ

And then the Flamengo football team is also represented here.

และทีมฟุตบอลฟลามิงโกก็ถูกแสดงไว้ด้วยเช่นกัน

So you have that same kind of spread

คุณจึงมีการกระจายแบบเดียวกัน

of sports and civics and the arts and music,

ของกีฬา สังคม ศิลปะ และดนตรี

but it's represented in a very different way,

แต่มันถูกแสดงในวิธีที่แตกต่างออกไป

and I think that maybe fits with our understanding of Rio

และผมคิดว่ามันน่าจะเข้ากันกับความเข้าใจ ของพวกเราเกี่ยวกับริโอ

as being a very multicultural, musically diverse city.

ในฐานะที่เป็นเมืองที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม และความหลากหลายทางดนตรี

So we have all this data.

พวกเรามีข้อมูลทั้งหมด

It's an incredibly rich set of data that we have about cities now,

มันเป็นชุดข้อมูลที่เรามีเกี่ยวกับเมืองต่างๆ ที่มีคุณค่ามาก

maybe even richer than any data set that we've ever had before.

บางทีอาจจะมีคุณค่ามากกว่าชุดข้อมูลใดๆ ที่เราเคยมีด้วยซ้ำ

So what can we do with it?

แล้วเราจะสามารถทำอะไรกับมันได้บ้าง

Well, I think the first thing that we can try to understand

ผมคิดว่าอย่างแรกที่เราสามารถทำความเข้าใจได้

is that segregation is a social construct.

คือการแบ่งแยกเป็นโครงสร้างทางสังคมอย่างหนึ่ง

It's something that we choose to do, and we could choose not to do it,

มันคือสิ่งที่เราเลือกที่จะทำ และเราสามารถเลือกที่จะไม่ทำ

and if you kind of think about it,

และถ้าคุณลองคิดดู

what we're doing with this data is aiming a space telescope at a city

สิ่งที่เราทำกับชุดข้อมูลนี้ คือการเล็งกล้องโทรทรรศน์ไปยังเมืองนั้นๆ

and looking at it as if was a giant high school cafeteria,

และมองราวกับว่ามันเป็นโรงอาหาร ในโรงเรียนมัธยมปลายขนาดใหญ่

and seeing how everybody arranged themselves in a seating chart.

และมองดูทุกคนหาที่นั่งให้ตัวเอง

Well maybe it's time to shake up the seating chart a little bit.

นี่น่าจะเป็นเวลาที่ควรจัดตำแหน่งให้เข้าที่ซักเล็กน้อย

The other thing that we start to realize

อีกสิ่งหนึ่งที่เราเริ่มตระหนัก

is that race is a really poor proxy for diversity.

คือเชื้อชาติเป็นตัวแทนที่ไม่ดี ของความหลากหลาย

We've got people represented from all different types of races

เรามีกลุ่มคนจากเชื้อชาติต่างๆ ทั้งหมด

across the entire map here --

ที่แสดงลงบนแผนที่นี้

only looking at race

ซึ่งจริงๆ แล้วการมองดูแค่เชื้อชาตินั้น

doesn't really contribute to our development of diversity.

ไม่ได้มีส่วนในการพัฒนาความหลากหลาย

So if we're trying to use diversity

ดังนั้นหากเราพยายามจะใช้ความหลากหลาย

as a way to tackle some of our more intractable problems,

มาเป็นวิธีในการต่อกรกับปัญหาที่แก้ได้ยาก

we need to start to think about diversity in a new way.

เราต้องเริ่มคิดเกี่ยวกับความหลากหลายในแนวทางใหม่

And lastly, we have the ability to create

และท้ายที่สุด เรามีความสามารถที่จะสร้าง

interventions to start to reshape our cities in a new way,

การแทรกแซงเพื่อเริ่มแปลงโฉมเมืองของเรา ในรูปแบบใหม่

and I believe that if we have that capability,

และผมเชื่อว่าถ้าเรามีความสามารถนั้น

we may even bear some responsibility to do so.

เราอาจมีความรับผิดชอบที่จะต้องทำสิ่งนั้น

So what is a city?

แล้วเมืองคืออะไร

I think some might say that it is

ผมคิดว่าบางคนอาจจะกล่าวว่า

a geographical area or a collection of streets and buildings,

พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ หรือการรวมตัวกัน ของถนนและอาคาร

but I believe that a city is the sum of the relationships

แต่ผมเชื่อว่าเมืองคือผลลัพธ์ของความสัมพันธ์

of the people that live there,

ของผู้คนที่อาศัย ณ ที่แห่งนั้น

and I believe that if we can start to document those relationships in a real way

และผมเชื่อว่าถ้าเราสามารถ บันทึกความสัมพันธ์เหล่านั้นได้อย่างแท้จริง

then maybe we have a real shot

บางทีเราอาจจะบรรลุเป้าหมาย

at creating those kinds of cities that we'd like to have.

ในการสร้างเมืองที่เราอยากจะมี

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)