Jackie Savitz: Save the oceans, feed the world!

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Teerachart Prasert

You may be wondering

คุณอาจสงสัย

why a marine biologist from Oceana

ว่าทำไมนักชีววิทยาทางทะเลจากโอเชียนา

would come here today to talk to you

ถึงได้มาที่นี่ในวันนี้ เพื่อพูดกับคุณ

about world hunger.

เกี่ยวกับภาวะขาดอาหารของโลก

I'm here today because

ฉันอยู่ที่นี่ในวันนี้ เพราะว่า

saving the oceans is more than an ecological desire.

การรักษาท้องทะเลเป็นมากกว่า ความคิดทางนิเวศวิทยา

It's more than a thing we're doing

มันเป็นมากกว่าสิ่งที่เราทำ

because we want to create jobs for fishermen

เพราะเราต้องการทั้งสร้างอาชีพ

or preserve fishermen's jobs.

หรือรักษาอาชีพของชาวประมงเอาไว้ด้วย

It's more than an economic pursuit.

มันเป็นมากกว่าการดำเนินการทางเศรษฐศาสตร์

Saving the oceans can feed the world.

การรักษาท้องทะเล เลี้ยงโลกให้อิ่มได้

Let me show you how.

เพราะอย่างนี้ค่ะ

As you know, there are already

อย่างที่คุณรู้ ตอนนี้บนโลกใบนี้

more than a billion hungry people on this planet.

มีคนหิวโหยกว่าพันล้านคน

We're expecting that problem to get worse

เราคาดว่า ปัญหานี้จะแย่ยิ่งขึ้น

as world population grows to nine billion

เมื่อประชากรโลกเติบโตถึงเก้าพันล้าน

or 10 billion by midcentury,

หรือ หมื่นล้าน เมื่อถึงกลางศตวรรษ

and we can expect to have greater pressure

และเราคาดว่า จะมีแรงกดดันมากขึ้น

on our food resources.

ต่อแหล่งอาหารของเรา

And this is a big concern,

นี่เป็นปัญหาใหญ่

especially considering where we are now.

โดยเฉพาะเมื่อคิดว่า ตอนนี้เราอยู่ในจุดใด

Now we know that our arable land per capita

ตอนนี้ ดินแดนเพาะปลูกต่อหัวประชากร

is already on the decline

กำลังลดลง

in both developed and developing countries.

ทั้งในประเทศพัฒนาแล้ว และกำลังพัฒนา

We know that we're headed for climate change,

เรากำลังประสบภาวะอากาศแปรปรวน

which is going to change rainfall patterns,

ซึ่งจะเปลี่ยนรูปแบบของฝน

making some areas drier, as you can see in orange,

ทำให้ในบางพื้นที่ แล้งขึ้น ดังที่เห็นเป็นสีส้ม

and others wetter, in blue,

และในพื้นที่อื่น ชุ่มน้ำขึ้น ดังที่เป็นสีฟ้า

causing droughts in our breadbaskets,

ทำให้เกิดภัยแล้ง ในพื้นที่ปลูกธัญพืช

in places like the Midwest and Central Europe,

เช่นมิดเวสต์ในสหรัฐฯ และยุโรปตอนกลาง

and floods in others.

และน้ำท่วมในบางพื้นที่

It's going to make it harder for the land

เราจึงหวังพึ่งพื้นดิน

to help us solve the hunger problem.

ให้ช่วยแก้ปัญหาความหิวโหยได้ยากขึ้น

And that's why the oceans need to be their most abundant,

ท้องทะเล จึงต้องสมบูรณ์เต็มที่

so that the oceans can provide us

เพื่อที่ท้องทะเลจะสามารถ

as much food as possible.

ให้อาหารเราได้มากเท่าที่จะเป็นไปได้

And that's something the oceans have been doing

นั่นเป็นสิ่งที่ท้องทะเลได้ทำ

for us for a long time.

เพื่อเรามาเป็นเวลานาน

As far back as we can go, we've seen an increase

ย้อนกลับไปเท่าที่เราทำได้ เราได้เห็นการเพิ่มขึ้น

in the amount of food we've been able to harvest

ของปริมาณอาหารที่เราเก็บโกยได้

from our oceans.

จากท้องทะเลของเรา

It just seemed like it was continuing to increase,

มันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

until about 1980,

จนกระทั่งประมาณ 1980

when we started to see a decline.

เมื่อเราเริ่มเห็นการลดถอยลง

You've heard of peak oil.

เรามี 'จุดน้ำมันสูงสุด' แล้ว

Maybe this is peak fish.

นี่คงเป็น 'จุดปลาสูงสุด'

I hope not. I'm going to come back to that.

ฉันหวังว่าจะไม่เป็นแบบนั้น ฉันจะกลับมาพูดอีกที

But you can see about an 18-percent decline

คุณจะเห็นว่า มีการลดลงประมาณ 18%

in the amount of fish we've gotten in our world catch

ของปริมาณปลาที่เราจับได้ในโลกของเรา

since 1980.

ตั้งแต่ 1980

And this is a big problem. It's continuing.

ปัญหาใหญ่นี้ ยังดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง

This red line is continuing to go down.

เส้นสีแดงนี้ ลดต่ำลงเรื่อยๆ

But we know how to turn it around,

แต่เรารู้ว่าจะแก้ไขมันอย่างไร

and that's what I'm going to talk about today.

และนั้นเป็นสิ่งที่ฉันจะพูดในวันนี้

We know how to turn that curve back upwards.

เรารู้ว่าจะเปลี่ยนเส้นโค้งนั้นให้พุ่งขึ้นอย่างไร

This doesn't have to be peak fish.

ปริมาณการจับปลาจะไม่ลดลง

If we do a few simple things in targeted places,

ถ้าเราทำอะไรง่ายๆ สองสามอย่าง ในที่ซึ่งเราเล็งเอาไว้

we can bring our fisheries back and use them

เราจะสามารถฟื้นฟูการประมง

to feed people.

และใช้มันเลี้ยงคนได้

First we want to know where the fish are,

อย่างแรกคือ เราต้องรู้ว่าปลาอยู่ที่ไหน

so let's look where the fish are.

ลองมาดูกัน

It turns out the fish, conveniently,

จะเห็นว่า ส่วนใหญ่แล้ว

are located for the most part

ปลาจะอยู่ในบริเวณ

in our coastal areas of the countries,

ชายฝั่งของประเทศ

in coastal zones,

ซึ่งติดทะเล

and these are areas that national jurisdictions

เหล่านี้ คือเขตอำนาจทางทะเล

have control over,

ที่ใช้กฎหมายกำกับได้

and they can manage their fisheries

พื้นที่ชายฝั่งเหล่านี้ จึงสามารถบริหาร

in these coastal areas.

การประมงได้ด้วย

Coastal countries tend to have jurisdictions

ประเทศติดทะเล มักมีอำนาจทางกฎหมาย

that go out about 200 nautical miles,

กินอาณาบริเวณประมาณ 200 ไมล์ทะเล

in areas that are called exclusive economic zones,

ในอาณาเขตที่เรียกว่า เขตเศรษฐกิจจำเพาะ

and this is a good thing that they can control

เป็นเรื่องดี ที่พวกเขาควบคุม

their fisheries in these areas,

การประมงในเขตพวกนี้ได้

because the high seas,

เพราะทะเลลึก

which are the darker areas on this map,

ซึ่งเป็นจุดที่เข้มกว่าในแผนที่

the high seas, it's a lot harder to control things,

บริเวณทะเลลึกนั้น ยากกว่าในการควบคุม

because it has to be done internationally.

เพราะต้องพึ่งความร่วมมือระดับนานาประเทศ

You get into international agreements,

ต้องร่วมลงข้อตกลงระดับสากล

and if any of you are tracking the climate change agreement,

ใครที่ติดตามการทำข้อตกลง แก้ปัญหาอากาศโลกแปรปรวน

you know this can be a very slow,

จะรู้ว่า กระบวนการนี้เชื่องช้า

frustrating, tedious process.

ยืดยาด น่าเหนื่อยหน่ายมาก

And so controlling things nationally

ฉะนั้น เขตที่คุมกฎได้แค่ประเทศเดียว

is a great thing to be able to do.

ย่อมจัดการได้สะดวกกว่าเยอะ

How many fish are actually in these coastal areas

มีปลาแค่ไหนในเขตชายฝั่ง

compared to the high seas?

เมื่อเปรียบเทียบกับในทะเลลึก

Well, you can see here about

คุณจะเห็นว่า

seven times as many fish in the coastal areas

มีปลามากเป็นเจ็ดเท่าในบริเวณชายฝั่ง

than there are in the high seas,

เมื่อเทียบกับในทะเลลึก

so this is a perfect place for us to be focusing,

ชายฝั่งจึงเหมาะสมในการฟื้นฟูที่สุด

because we can actually get a lot done.

เพราะเราทำอะไรได้เยอะมาก

We can restore a lot of our fisheries

เราจะฟื้นฟูการประมงได้เยอะมากเลย

if we focus in these coastal areas.

ถ้าเราให้ความสนใจในบริเวณชายฝั่ง

But how many of these countries do we have to work in?

แต่เราจะต้องเข้าไปทำงานในสักกี่ประเทศ

There's something like 80 coastal countries.

มีประเทศติดชายฝั่งกว่า 80 ประเทศ

Do we have to fix fisheries management

เราต้องแก้ไขการจัดการประมง

in all of those countries?

ในประเทศทั้งหมดนี้เลยมั้ย

So we asked ourselves, how many countries

เราถามตัวเองว่า มีกี่ประเทศ

do we need to focus on,

ที่เราต้องให้ความสนใจ

keeping in mind that the European Union

จำไว้ว่าสหภาพยุโรป

conveniently manages its fisheries

จัดการประมงโดยทั่วไป

through a common fisheries policy?

ผ่านนโยบายประมงเดียวกัน

So if we got good fisheries management

แล้วถ้าเรามีการจัดการประมงที่ดี

in the European Union and, say, nine other countries,

ในสหภาพยุโรป และอีกเก้าประเทศ

how much of our fisheries would we be covering?

การประมงของเราจะถูกเปลี่ยนไปมากแค่ไหน

Turns out, European Union plus nine countries

ผลปรากฎว่า สหภาพยุโรปกับอีกเก้าประเทศ

covers about two thirds of the world's fish catch.

จับปลาได้ถึงสองในสาม ของการจับปลาทั้งโลก

If we took it up to 24 countries plus the European Union,

ถ้าเราเพิ่มเป็น 24 ประเทศ บวกกับสหภาพยุโรป

we would up to 90 percent,

มันจะครอบคลุมถึง 90 %

almost all of the world's fish catch.

เกือบเท่าปริมาณจับปลาทั้งโลกเลย

So we think we can work in a limited number of places

เราคิดว่า เราสามารถทำงาน แค่ในบางประเทศ

to make the fisheries come back.

เพื่อฟื้นฟูการประมงก็ได้

But what do we have to do in these places?

แต่เราจะต้องทำอะไรกันล่ะ?

Well, based on our work in the United States

จากการทำงานของเราในสหรัฐฯ

and elsewhere, we know that there are

และที่อื่นๆ เรารู้ว่า

three key things we have to do

มีสิ่งสำคัญสามอย่างที่เราต้องทำ

to bring fisheries back, and they are:

เพื่อฟื้นฟูการประมง ซึ่งได้แก่

We need to set quotas or limits

เราต้องจำกัดปริมาณ

on how much we take;

ของการจับปลา

we need to reduce bycatch, which is the accidental

เราต้องลดการจับปลา ที่ติดมาโดยบังเอิญ

catching and killing of fish that we're not targeting,

เป็นปลาที่ถูกจับและฆ่า แต่เราไม่ต้องการ

and it's very wasteful;

ซึ่งสิ้นเปลืองมากๆ

and three, we need to protect habitats,

และสาม เราต้องปกป้องแหล่งที่อยู่

the nursery areas, the spawning areas

แหล่งอนุบาลอาศัย และวางไข่

that these fish need to grow and reproduce successfully

ที่ปลาเหล่านี้ต้องการในการเจริญเติบโต และสืบพันธ์ุอย่างมีประสิทธิภาพ

so that they can rebuild their populations.

เพื่อให้มันสร้างประชากรใหม่ขี้นได้

If we do those three things, we know the fisheries will come back.

ถ้าเราทำสามอย่างที่ว่า เรารู้ว่าการประมงจะฟื้นตัว

How do we know?

เรารู้ได้อย่างไร

We know because we've seen it happening

เรารู้เพราะเราเห็นมันเกิดขึ้น

in a lot of different places.

ในที่ต่างๆ หลายแห่ง

This is a slide that shows

ในสไลด์นี้

the herring population in Norway

แสดงประชากรปลาแฮริงในนอร์เวย์

that was crashing since the 1950s.

ที่ลดจำนวนลง ตั้งแต่ยุค 1950

It was coming down, and when Norway set limits,

พวกมันลดลง และเมื่อนอร์เวย์ตั้งข้อจำกัด

or quotas, on its fishery, what happens?

ปริมาณการจับปลาแล้ว เกิดอะไรขึ้นน่ะหรือ

The fishery comes back.

การประมงก็ฟื้นตัว

This is another example, also happens to be from Norway,

นี่เป็นอีกตัวอย่าง ที่เกิดขึ้นในนอร์เวย์เช่นกัน

of the Norwegian Arctic cod.

ปลาค๊อดอาร์คติกจากนอร์เวย์

Same deal. The fishery is crashing.

เหมือนกัน การประมงนั้นลดต่ำลง

They set limits on discards.

พวกเขาจำกัดปริมาณปลาเหลือทิ้ง

Discards are these fish they weren't targeting

ปลาเหลือทิ้ง คือปลาที่จับมาได้แต่ไม่ต้องการ

and they get thrown overboard wastefully.

แล้วก็ถูกโยนทิ้งอย่างสูญเปล่า

When they set the discard limit,

เมื่อพวกเขาตั้งข้อจำกัด

the fishery came back.

การประมงก็ฟื้นตัว

And it's not just in Norway.

ไม่ใช่แค่ที่นอร์เวย์

We've seen this happening in countries

สิ่งนี้เกิดขึ้นในประเทศต่างๆ ทั่วโลก

all around the world, time and time again.

ครั้งแล้วครั้งเล่า

When these countries step in and they

เมื่อประเทศเหล่านี้ก้าวเข้ามา

put in sustainable fisheries management policies,

และผลักดันนโยบายการจัดการประมงแบบยั่งยืน

the fisheries, which are always crashing, it seems,

การประมง ซึ่งถดถอยลงตลอดมา

are starting to come back.

ก็เริ่มฟื้นตัว

So there's a lot of promise here.

แนวโน้มถือว่าดีมากๆ เลย

What does this mean for the world fish catch?

แล้วนี่มันมีความหมายอย่างไร ต่อการจับปลาในโลก

This means that if we take that fishery catch

มันหมายความว่า ถ้าเรานำการประมง

that's on the decline

ที่กำลังตกต่ำ

and we could turn it upwards, we could increase it

ฟื้นมันให้ดีขึ้น เราอาจจับปลาได้สูง

up to 100 million metric tons per year.

ถึง 100 ล้าน เมตริคตันต่อปี

So we didn't have peak fish yet.

เราจึงยังไม่ถึงปริมาณปลาสูงสุด

We still have an opportunity

เรายังมีโอกาส

to not only bring the fish back

ไม่เพียงแค่ฟื้นฟูจำนวนปลา

but to actually get more fish

แต่จะจับปลาได้มากขึ้น

that can feed more people

เพื่อเลี้ยงคนได้มากขึ้น

than we currently are now.

กว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ด้วย

How many more? Right about now,

มากกว่าเท่าไรหรือ ในตอนนี้

we can feed about 450 million people

เราเลี้ยงคนได้ 450 ล้านคน

a fish meal a day

ด้วยปลาหนึ่งมื้อต่อวัน

based on the current world fish catch,

คำนวณจากปลาที่จับได้ทั้งหมดในปัจจุบัน

which, of course, you know is going down,

ซึ่งแน่ล่ะ คุณรู้ว่ามันกำลังลดลง

so that number will go down over time

และเนิ่นนานไป ก็จะลดลงต่อไปอีก

if we don't fix it,

หากเราไม่แก้ปัญหานี้

but if we put fishery management practices

แต่ถ้าเรานำการจัดการประมงมาปฎิบัติ

like the ones I've described in place

เหมือนกับที่ฉันได้อธิบาย

in 10 to 25 countries,

ใน 10 ถึง 25 ประเทศ

we could bring that number up

เราจะเพิ่มจำนวนการจับ

and feed as many as 700 million people a year

และเลี้ยงดูคนได้ถึง 700 ล้านคนต่อปี

a healthy fish meal.

ด้วยอาหารจากปลาที่ดีต่อสุขภาพ

We should obviously do this just because

เราควรจะลงมือทำ ไม่ใช่แค่เพราะว่า

it's a good thing to deal with the hunger problem,

มันเป็นการจัดการปัญหาความหิวโหยที่ดี

but it's also cost-effective.

แต่มันยังคุ้มราคาอีกด้วย

It turns out fish is the most cost-effective protein

ปลาเป็นแหล่งโปรตีนที่คุ้มราคาที่สุด

on the planet.

ในโลกของเรา

If you look at how much fish protein you get

เมื่อคำนวณปริมาณโปรตีนที่ได้

per dollar invested

ต่อหนึ่งดอลลาร์ที่จ่ายไป

compared to all of the other animal proteins,

เทียบกับโปรตีนจากสัตว์อื่นๆ

obviously, fish is a good business decision.

เห็นได้ชัดว่า ปลาเป็นทางเลือกที่ดีทางธุรกิจ

It also doesn't need a lot of land,

ที่ดิน ซึ่งหาได้ยากขึ้น

something that's in short supply,

ก็ไม่ต้องใช้เยอะ

compared to other protein sources.

เมื่อเทียบกับแหล่งโปรตีนอื่น

And it doesn't need a lot of fresh water.

แถมน้ำจืด ก็ไม่ต้องใช้มาก

It uses a lot less fresh water than,

มันใช้น้ำจืดน้อยกว่า

for example, cattle,

การเลี้ยงวัว

where you have to irrigate a field

ซึ่งคุณต้องมีระบบชลประทาน

so that you can grow the food to graze the cattle.

จะได้ปลูกอาหารให้วัวกินได้

It also has a very low carbon footprint.

ปลายังปล่อยคาร์บอนน้อยมากด้วย

It has a little bit of a carbon footprint

ที่ยังมีคาร์บอนฟุตพริ้นท์นิดหน่อย

because we do have to get out and catch the fish.

ก็เพราะต้องออกเรือไปจับปลา

It takes a little bit of fuel,

ซึ่งใช้น้ำมันเพียงเล็กน้อย

but as you know, agriculture can have a carbon footprint,

การกสิกรรมนั้นก่อคาร์บอนฟุตพริ้นท์

and fish has a much smaller one,

แต่ปลาก่อน้อยกว่ามาก

so it's less polluting.

มันจึงสร้างมลภาวะน้อยกว่า

It's already a big part of our diet,

เรากินปลาเป็นอาหารหลักส่วนหนึ่งอยู่แล้ว

but it can be a bigger part of our diet,

แต่เรายังกินมันเพิ่มได้อีก

which is a good thing, because we know

ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี เพราะเรารู้ว่า

that it's healthy for us.

มันดีต่อสุขภาพของเรา

It can reduce our risks of cancer,

มันสามารถลดอัตราการเกิดมะเร็ง

heart disease and obesity.

โรคหัวใจ และความอ้วน

In fact, our CEO Andy Sharpless,

อันที่จริง CEO ของเรา แอนดี้ ชาร์ปเลส (Andy Sharpless)

who is the originator of this concept, actually,

ผู้ซึ่งเป็นเจ้าความคิดโครงการนี้

he likes to say fish is the perfect protein.

เขาชอบบอกว่า ปลาเป็นโปรตีนที่ดีที่สุด

Andy also talks about the fact that

แอนดี้ยังบอกว่า

our ocean conservation movement really grew

การอนุรักษ์ท้องทะเลของเรานั้นต่อยอด

out of the land conservation movement,

มาจากการอนุรักษ์ผืนดินอีกที

and in land conservation,

ในการอนุรักษ์ผืนดิน

we have this problem where biodiversity

การรักษาความหลากหลายทางชีวภาพ

is at war with food production.

จะขัดแย้งกับการผลิตอาหาร

You have to cut down the biodiverse forest

คุณต้องโค่นป่าที่หลากหลายทางชีวภาพ

if you want to get the field

เพื่อให้ได้พื้นที่

to grow the corn to feed people with,

เอาไว้ทำไร่ข้าวโพดเพื่อเลี้ยงดูผู้คน

and so there's a constant push-pull there.

กลายเป็นความขัดแย้งกันอยู่

There's a constant tough decision

เราต้องจำใจเลือกเสมอมา

that has to be made between

ระหว่างเป้าหมาย

two very important things:

ที่สำคัญมากๆ สองอย่าง

maintaining biodiversity and feeding people.

รักษาความหลากหลายทางชีวภาพ หรือเลี้ยงดูผู้คน

But in the oceans, we don't have that war.

แต่ในท้องทะเล ไม่มีความขัดแย้งแบบนั้น

In the oceans, biodiversity is not at war

ในท้องทะเล ความหลากหลายทางชีวภาพ

with abundance.

ไม่ขัดแย้งกับความอยู่ดีกินดี

In fact, they're aligned.

แต่กลับเป็นพันธมิตรกัน

When we do things that produce biodiversity,

ยิ่งเราสร้างความหลากหลายทางชีวภาพ

we actually get more abundance,

เราก็ยิ่งอยู่ดีกินดีขึ้น

and that's important so that we can feed people.

ซึ่งก็สำคัญ เพื่อโลกจะได้มีอาหารพอกิน

Now, there's a catch.

แต่ยังต้องจับ ป.ปลา อีกตัวค่ะ

Didn't anyone get that? (Laughter)

ไม่รับมุขกันเลยเหรอ? (เสียงหัวเราะ)

Illegal fishing.

ปัญหาประมงผิดกฎหมาย

Illegal fishing undermines the type of

การประมงผิดกฎหมายจะบ่อนทำลาย

sustainable fisheries management I'm talking about.

การจัดการประมงแบบยั่งยืน ที่ฉันกำลังพูดถึง

It can be when you catch fish using gears

มันอาจเป็นตอนที่คุณใช้อุปกรณ์ต้องห้าม

that have been prohibited,

ในการจับปลา

when you fish in places where you're not supposed to fish,

เมื่อคุณจับปลาในที่ซึ่งคุณไม่ควรจะทำ

you catch fish that are the wrong size or the wrong species.

คุณจับปลาที่ไม่ถูกขนาดหรือชนิด

Illegal fishing cheats the consumer

การประมงผิดกฎหมาย ฉ้อโกงทั้งผู้บริโภค

and it also cheats honest fishermen,

และชาวประมงผู้ซื่อสัตย์

and it needs to stop.

และมันต้องถูกยับยั้ง

The way illegal fish get into our market is through seafood fraud.

การประมงผิดกฎหมายเข้ามาสู่ตลาด ผ่านการฉ้อโกงอาหารทะเล

You might have heard about this.

คุณอาจเคยได้ยินเรื่องนี้

It's when fish are labeled as something they're not.

มันเกิดขึ้นเมื่อปลาถูกติดฉลาก ที่ให้ข้อมูลบิดเบือน

Think about the last time you had fish.

คิดถึงครั้งสุดท้ายที่คุณกินปลา

What were you eating?

คุณกินอะไรลงไป

Are you sure that's what it was?

คุณแน่ใจหรือว่านั้นเป็นสิ่งที่เขาบอก?

Because we tested 1,300 different fish samples

เพราะว่าเราลองทดสอบ ตัวอย่างปลา 1,300 ชนิด

and about a third of them

และหนึ่งในสามของมัน

were not what they were labeled to be.

ไม่ได้เป็นไปดังที่ติดฉลากไว้

Snappers, nine out of 10 snappers were not snapper.

เก้าในสิบของปลากระพง ไม่ใช่ปลากระพง

Fifty-nine percent of the tuna we tested

59 % ของทูน่าที่เราทดสอบ

was mislabeled.

ถูกติดฉลากผิดๆ

And red snapper, we tested 120 samples,

และปลาแดงที่เราทดสอบไป 120 ตัวอย่าง

and only seven of them were really red snapper,

มีแค่เจ็ดตัวเท่านั้น ที่เป็นปลาแดงจริงๆ

so good luck finding a red snapper.

ฉะนั้นขอให้โชคดีในการหาปลาแดงนะคะ

Seafood has a really complex supply chain,

อาหารทะเลมีโซ่อุปทานที่ซับซ้อนมาก

and at every step in this supply chain,

และในทุกขั้นตอนของโซ่อุปทานนี้

there's an opportunity for seafood fraud,

ล้วนเกิดโอกาสโกงเรื่องอาหารทะเลได้

unless we have traceability.

เว้นแต่เราจะสืบย้อนการผลิตได้

Traceability is a way where the seafood industry

การสืบย้อนการผลิต เป็นวิธีการที่อุตสาหกรรมอาหารทะเล

can track the seafood from the boat to the plate

ใช้ติดตามอาหารทะเล จากเรือสู่จาน

to make sure that the consumer can then find out

เพื่อให้มั่นใจว่า ผู้บริโภคจะตรวจสอบได้

where their seafood came from.

ว่าอาหารทะเลของเขามาจากไหน

This is a really important thing.

มันเป็นสิ่งสำคัญมาก

It's being done by some in the industry, but not enough,

บริษัทบางแห่งใช้มาตรฐานนี้แล้ว แต่มันไม่เพียงพอ

so we're pushing a law in Congress

เราจึงผลักดันกฎหมายในสภาสูง

called the SAFE Seafood Act,

ซึ่งเรียกว่า SAFE Seafood Act

and I'm very excited today to announce the release

และฉันยินดีเป็นอย่างยิ่งในวันนี้ ที่จะประกาศเปิดตัว

of a chef's petition, where 450 chefs

คำร้องของพ่อครัว ที่พ่อครัว 450 คน

have signed a petition calling on Congress

ได้ลงนามในคำร้อง เพื่อเรียกร้องให้สภาสูง

to support the SAFE Seafood Act.

สนับสนุน SAFE Seafood Act

It has a lot of celebrity chefs you may know --

มีพ่อครัวคนดังหลายคนที่คุณอาจรู้จัก

Anthony Bourdain, Mario Batali,

แอนโทนี บูร์แดง (Anthony Bourdain) มาริโอ บาเทลิ (Mario Batali)

Barton Seaver and others —

บาร์ตัน เซียเวอร์ (Barton Seaver) และอื่นๆ

and they've signed it because they believe

ที่พวกเขาลงนาม ก็เพราะเชื่อว่า

that people have a right to know

ประชาชนมีสิทธิรับรู้ข้อมูล

about what they're eating.

เกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขารับประทาน

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Fishermen like it too, so there's a good chance

ชาวประมงก็ชอบเช่นกัน จึงมีโอกาสสูง

we can get the kind of support we need

ที่เราจะได้รับการสนับสนุนมากพอ

to get this bill through,

and it comes at a critical time,

ให้อนุมัติกฎหมายนี้

และมันก็มาในเวลาวิกฤติ

because this is the way we stop seafood fraud,

เพราะนี่คือวิธีปราบ การฉ้อโกงอาหารทะเล

this is the way we curb illegal fishing,

นี่เป็นวิธียับยั้ง การประมงผิดกฎหมาย

and this is the way we make sure

เป็นวิธี เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่า

that quotas, habitat protection,

กฎการจำกัดปริมาณ การป้องกันถิ่นอาศัย

and bycatch reductions can do the jobs

และการลดการจับปลาแบบไม่ตั้งใจ จะแก้ปัญหา

they can do.

การประมงได้จริง

We know that we can manage our fisheries sustainably.

เรารู้ว่าเราสามารถจัดการการประมง ของเราแบบยั่งยืนได้

We know that we can produce

เรารู้ว่าเราสามารถผลิต

healthy meals for hundreds of millions of people

อาหารเพื่อสุขภาพ สำหรับคนเป็นร้อยล้าน

that don't use the land, that don't use much water,

ที่ไม่ต้องใช้ผืนดิน ไม่สิ้นเปลืองน้ำมาก

have a low carbon footprint,

มีอัตราการปล่อยคาร์บอนต่ำ

and are cost-effective.

และให้ผลคุ้มราคา

We know that saving the oceans

เรารู้ว่าการรักษาท้องทะเล

can feed the world,

สามารถเลี้ยงโลกให้อิ่มได้

and we need to start now.

และเราต้องเริ่มตั้งแต่ตอนนี้

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you. (Applause)

ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)