Jackie Savitz: Save the oceans, feed the world!

جکی ساویتز: با نجات اقیانوسها، جهان را تغذیه کنید

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

You may be wondering

شما ممکن است تعجب کنید

why a marine biologist from Oceana

که چرا یک زیست شناس دریایی امروز از اقیانوس

would come here today to talk to you

اینجا آمده است در مورد گرسنگی در جهان

about world hunger.

تا با شما صحبت کند.

I'm here today because

من امروز اینجا هستم چون

saving the oceans is more than an ecological desire.

نجات اقیانوس ها بیش از یک تمایل ساده ی زیست محیطی است

It's more than a thing we're doing

این موضوع فراتر از یک کار امرعادی که ما در حال انجام آن هستیم، می باشد.

because we want to create jobs for fishermen

زیرا ما می خواهیم بدین وسیله برای ماهیگیران ایجاد کار کنیم ،

or preserve fishermen's jobs.

و یا به حفظ شغل ماهیگیران کمک کنیم.

It's more than an economic pursuit.

این موضوع فراتر از یک جرقه ی اقتصادی است.

Saving the oceans can feed the world.

نجات اقیاتوس ها می تواند کل دنیا را تغذیه دهد.

Let me show you how.

بگذارید بهتون نشان دهم چطور:

As you know, there are already

همان طور که می دانید،در حال حاضر

more than a billion hungry people on this planet.

بیش از یک میلیارد انسان گرسنه بر روی کره زمین وجود دارد

We're expecting that problem to get worse

انتظار میرود که اوضاع وخیم تر شود

as world population grows to nine billion

زیرا جمعیت جهان به نه میلیارد افزایش می یابد

or 10 billion by midcentury,

و یا تا اواسط این قرن یه ۱۰ میلیارد.

and we can expect to have greater pressure

و میتوانیم انتظار فشار بیشتری بر منابع غذایی مان

on our food resources.

داشته باشیم.

And this is a big concern,

و این دغدغه ی بزرگی است،

especially considering where we are now.

به خصوص با در نظر گرفتن جایگاهی که در حال حاضر در آن هستیم.

Now we know that our arable land per capita

اکنون می دانیم که سرانه ی زمین های زراعی

is already on the decline

رو به کاهش است؛

in both developed and developing countries.

هم در کشورهای توسعه یافته هم در کشورهای در حال توسعه.

We know that we're headed for climate change,

می دانیم که تغییرات آب و هوایی را در پیش رو داریم،

which is going to change rainfall patterns,

که قرار است الگوهای بارش باران را تغییر دهد،

making some areas drier, as you can see in orange,

برخی نقاط را خشک تر کند، همانطور که می بینید نقاط نارنجی هستند،

and others wetter, in blue,

و برخی دیگر را مرطوب تر، آبی رنگ،

causing droughts in our breadbaskets,

باعث خشکسالی در سفره های نانمان می شود،

in places like the Midwest and Central Europe,

در جاهایی مثل اروپای مرکزی و و میانه غربی ،

and floods in others.

و سیل در جاهای دیگر.

It's going to make it harder for the land

کار را برای خشکی جهت حل مشکل

to help us solve the hunger problem.

گرسنگی دشوارتر می کند.

And that's why the oceans need to be their most abundant,

و بهمین خاطر اقیانوسها باید در بیشترین به حال خود رها شوند،

so that the oceans can provide us

تا به این ترتیب اقیانوسها بتوانند تا

as much food as possible.

حد امکان تامین کننده غذایمان باشند.

And that's something the oceans have been doing

و این همان چیزی است که اقیانوسها برای ما

for us for a long time.

در مدتی طولانی انجام داده اند.

As far back as we can go, we've seen an increase

هر چقدر که به عقب نگاه بیندازیم، شاهد افزایش

in the amount of food we've been able to harvest

در میزان غذایی هستیم که قادر به برداشت

from our oceans.

از اقیانوسها بوده ایم.

It just seemed like it was continuing to increase,

همینطور افزایش آن ادامه داشته

until about 1980,

تا حدود ۱۹۸۰،

when we started to see a decline.

شاهد کاهش در آن هستیم.

You've heard of peak oil.

درباره نفت در نقطه اوج شنیده اید.

Maybe this is peak fish.

شاید این ماهیگیری در نقطه اوج است.

I hope not. I'm going to come back to that.

امیدوارم اینطور نباشد. بهش برمی گردم.

But you can see about an 18-percent decline

اما می توانید ببینید که در حدود ۱۸ درصد کاهش

in the amount of fish we've gotten in our world catch

در میزان ماهی که در جهان ما صید می شود از

since 1980.

۱۹۸۰ وجود داشته.

And this is a big problem. It's continuing.

و این مشکل بزرگی است. ادامه دار است.

This red line is continuing to go down.

خط قرمز به پایین رفتنش ادامه می دهد.

But we know how to turn it around,

اما می دانیم که جهت آن را چطور تغییر دهیم،

and that's what I'm going to talk about today.

و چیزی است که امروز قصد دارم راجع به آن صحبت کنم.

We know how to turn that curve back upwards.

ما می دانیم این منحنی را چطور رو به بالا تغییر دهیم.

This doesn't have to be peak fish.

این نباید ماهی در اوج باشد.

If we do a few simple things in targeted places,

اگر چند کار ساده را در نواحی تعیین شده انجام دهیم

we can bring our fisheries back and use them

قادر به بازگرداندن ماهیها و استفاده از آنها

to feed people.

در تغذیه مردم خواهیم بود.

First we want to know where the fish are,

نخست میخواهیم بدانیم که ماهیها کجا هستند،

so let's look where the fish are.

پس بیایید ببینیم که ماهیها کجا هستند.

It turns out the fish, conveniently,

مشخص شده که ماهیها به راحتی

are located for the most part

بیش از همه در نواحی ساحلی کرانه ای

in our coastal areas of the countries,

کشورها قرار دارند،

in coastal zones,

در مناطق کرانه ای،

and these are areas that national jurisdictions

و اینها نواحی هستند که حوزه های قضایی ملی

have control over,

بر آن کنترل دارند،

and they can manage their fisheries

و می توانند شیلاتشان را در این نواحی

in these coastal areas.

کرانه ای مدیریت کنند.

Coastal countries tend to have jurisdictions

کشورهای کرانه ای تمایل به داشتن حوزه های قضایی دارند

that go out about 200 nautical miles,

که تا حدود ۳۷۵ کیلومتر دریایی را پوشش می دهد

in areas that are called exclusive economic zones,

در نواحی که مناطق اقتصادی اختصاصی نامیده می شوند،

and this is a good thing that they can control

و این چیز خوبیست که آنها قادر به کنترل شیلاتشان

their fisheries in these areas,

در این نواحی هستند،

because the high seas,

چون دریاهای آزاد

which are the darker areas on this map,

که روی این نقشه نواحی تیره تر هستند،

the high seas, it's a lot harder to control things,

کنترلشان سختتر است،

because it has to be done internationally.

چون باید از طریق بین المللی صورت بگیرد.

You get into international agreements,

شما وارد توافقهای بین المللی می شوید،

and if any of you are tracking the climate change agreement,

و حتی اگر یکی از شما تعقیب کننده موافقتنامه تغییرات اقلیمی باشید

you know this can be a very slow,

مطلع هستید که چقدر فرایند

frustrating, tedious process.

بسیار کند، ناامید کننده و ملالت آوری است.

And so controlling things nationally

و همینطور کنترل امور بصورت داخلی

is a great thing to be able to do.

مستلزم مهارت بالایی است.

How many fish are actually in these coastal areas

حقیقتا چه تعداد ماهی در این نواحی کرانه ای در

compared to the high seas?

قیاس با دریاهای آزاد وجود دارد؟

Well, you can see here about

خب، می توانید ببینید که در اینجا

seven times as many fish in the coastal areas

چیزی حدود هفت برابر ماهیهای که در آبهای آزاد است

than there are in the high seas,

در این نواحی کرانه ای وجود دارد،

so this is a perfect place for us to be focusing,

پس اینها محلهای عالی برای تمرکز کردن هستند،

because we can actually get a lot done.

چون ما راستش قادر به انجام کلی کار هستیم.

We can restore a lot of our fisheries

در صورت تمرکز بر این نواحی کرانه ای

if we focus in these coastal areas.

می توانیم یک عالم از شیلاتمان را احیاء کنیم.

But how many of these countries do we have to work in?

اما با چه تعداد از این کشورها باید کار کنیم؟

There's something like 80 coastal countries.

چیزی حدود ۸۰ کشور کرانه ای وجود دارد.

Do we have to fix fisheries management

آیا باید مدیریت شیلات را در تمامی این

in all of those countries?

کشورها اصلاح کنیم؟

So we asked ourselves, how many countries

پس از خودمان پرسیدیم، روی چند کشور

do we need to focus on,

لازم است تمرکز کنیم،

keeping in mind that the European Union

با بخاطر داشتن این که که اتحادیه اروپایی

conveniently manages its fisheries

به راحتی شیلاتش را از طریق یک سیاست

through a common fisheries policy?

شیلاتی مرسوم مدیریت می کند؟

So if we got good fisheries management

بنابراین اگر مدیریت شیلات خوبی در

in the European Union and, say, nine other countries,

اتحادیه اروپایی و بگوییم که در نه کشور دیگر داشته باشیم،

how much of our fisheries would we be covering?

چه نعداد از ماهیگیرها تحت پوشش خواهند بود؟

Turns out, European Union plus nine countries

از قراری، اتحدیه اروپایی بعلاوه نه کشور

covers about two thirds of the world's fish catch.

در حدود دو سوم صید ماهی در جهان را پوشش می دهند.

If we took it up to 24 countries plus the European Union,

اگر بعلاوه اتحادیه اروپایی آن را به ۲۴ کشور برسنانیم،

we would up to 90 percent,

تا ۹۰ درصد آن را بالا برده ایم،

almost all of the world's fish catch.

تقریبا همه صید ماهی جهانی.

So we think we can work in a limited number of places

پس باید در شمار محدودی از محلها کار کنیم

to make the fisheries come back.

تا ماهیگیرها برگردند.

But what do we have to do in these places?

اما باید در این محلها چه کرد؟

Well, based on our work in the United States

خب، بر اساس کارهایی که در ایالات متحده

and elsewhere, we know that there are

و جاهای دیگر انجام داده ایم، می دانیم که

three key things we have to do

سه مساله کلید هست که باید برای برگردان

to bring fisheries back, and they are:

ماهیگیران انجام دهیم:

We need to set quotas or limits

به سهمیه بندی یا تعییت محدودیت برای میزان ماهی

on how much we take;

که گرفته می شود نیاز داریم:

we need to reduce bycatch, which is the accidental

لازم است مازاد صید را کاهش دهیم، که صید غیرعمدی

catching and killing of fish that we're not targeting,

و کشتن ماهیهایی است که هدف نبودند،

and it's very wasteful;

و واقعا هدر ردادن است؛

and three, we need to protect habitats,

و سه، باید از زیست گاههای بومی حفاظت کنیم،

the nursery areas, the spawning areas

نواحی پرورش نوزادان ماهی، نواحی تخم ریزی،

that these fish need to grow and reproduce successfully

جایی که این ماهیها نیاز به رشد و تولید مثل موفق دارند

so that they can rebuild their populations.

تا بتوانند جمعیتشان را از نو بسازند.

If we do those three things, we know the fisheries will come back.

اگر این سه کار را انجام دهیم، می دانیم که ماهیگیرها باز خواهند گشت.

How do we know?

از کجا می دانیم؟

We know because we've seen it happening

می دانیم چون شاهد اتفاق افتادنش

in a lot of different places.

در بسیاری از جاهای مختلف بوده ایم.

This is a slide that shows

این اسلایدی هست که نشان می دهد

the herring population in Norway

جمعیت شاه ماهی در نروژ

that was crashing since the 1950s.

که رو به نابودی از دهه ۱۹۵۰ بود .

It was coming down, and when Norway set limits,

رو به انقراض بود و با اعمال محدودیت یا سهمیه بندی

or quotas, on its fishery, what happens?

از سوی دولت نروژ در بخش شیلات چه اتفاقی افتاد؟

The fishery comes back.

شیلات دوباره احیاء شد.

This is another example, also happens to be from Norway,

مثال دیگری هم هست که البته در نروژ اتفاق اتفاق افتاده،

of the Norwegian Arctic cod.

کاد ماهی شمالی نروژی.

Same deal. The fishery is crashing.

همان معامله. شیلات در حال از بین رفتن است.

They set limits on discards.

آنها برای مازاد صید محدودیت تعیین کردند.

Discards are these fish they weren't targeting

مازادها این ماهیهایی هستند که هدف نبودند

and they get thrown overboard wastefully.

و روی عرشه بعنوان ضایعات ریخته می شوند.

When they set the discard limit,

با تعیین این محدودیتها

the fishery came back.

شیلات دوباره احیاء شد.

And it's not just in Norway.

و فقط هم در نروژ نیست.

We've seen this happening in countries

شاهد رخ دادنش در کشورهای دیگر هم بودیم

all around the world, time and time again.

در سراسر دنیا، و به دفعات.

When these countries step in and they

وقتی این کشورها پاپیش می گذارند و

put in sustainable fisheries management policies,

سیاستهای مدیریتی قابل تحمل شیلات را وضع می کنند

the fisheries, which are always crashing, it seems,

شیلاتی که همواره در حال از بین رفتن است، ظاهرا

are starting to come back.

شروع به احیاء شدن می کند.

So there's a lot of promise here.

این موضوع بسیار نوید بخش است.

What does this mean for the world fish catch?

چه معنایی در جهان صید ماهی دارد؟

This means that if we take that fishery catch

به این معناست که اگر صید ماهی را در نظر گیریم که

that's on the decline

در حال کاهش است

and we could turn it upwards, we could increase it

و بتوانیم به آن روند صعودی بدهیم، قادر خواهیم بود آن را تا

up to 100 million metric tons per year.

۱۰۰ میلیون تن متریک در سال افزایش دهیم.

So we didn't have peak fish yet.

پس هنوز ماهی صید نکردیم.

We still have an opportunity

هنوز این فرصت را داریم

to not only bring the fish back

نه تنها ماهیها را برگردانیم

but to actually get more fish

بلکه ماهی بیشتری هم بگیریم

that can feed more people

تا آدمهای بیشتری تغذیه شوند

than we currently are now.

در مقایسه با وضعیت حال حاضر.

How many more? Right about now,

چه مقدار بیشتر؟ درست همین حالا،

we can feed about 450 million people

روزانه می توانیم ۴۵۰ میلیون انسان را با یک

a fish meal a day

وعده ماهی تغذیه کنیم

based on the current world fish catch,

براساس روند صید فعلی در دنیا

which, of course, you know is going down,

که البته همانطور که می دانید در حال نزول است،

so that number will go down over time

بنابراین این رقم با گذر زمان کمتر خواهد شد

if we don't fix it,

اگر به دادش نرسیم،

but if we put fishery management practices

اما با تعیین راههای کاربردی مدیریتی در شیلات

like the ones I've described in place

مثل آنهایی که در آن ۱۰ تا ۲۵ کشور

in 10 to 25 countries,

درباره شان توضیح دادم

we could bring that number up

قادر به بالا بردن آن رقم خواهیم بود

and feed as many as 700 million people a year

و تا ۷۰۰ میلیون نفر را در سال با یک وعده سالم غذایی

a healthy fish meal.

از گوشت ماهی تغذیه کنیم.

We should obviously do this just because

مسلما باید این کار را انجام بدهیم چون

it's a good thing to deal with the hunger problem,

بسیار روش موثری در مقابله با مشکل گرسنگی است،

but it's also cost-effective.

در حین حال نیز مقرون به صرفه.

It turns out fish is the most cost-effective protein

مشخص شده که ماهی مقرون به صرفه ترین پروتئین

on the planet.

در سیاره زمین است

If you look at how much fish protein you get

اگر میزان پروتئین ماهی بدست آمده از

per dollar invested

هر دلار سرمایه گذاری شده

compared to all of the other animal proteins,

را با سایر انواع پروتئینها حیوانی مقایسه کنیم

obviously, fish is a good business decision.

قطعا، ماهی یک تصمیم خوب تجاری است.

It also doesn't need a lot of land,

نیاز به زمین زیادی ندارد،

something that's in short supply,

چیزیکه در مقایسه با سایر منابع پروتئین

compared to other protein sources.

عرضه کمتری دارد.

And it doesn't need a lot of fresh water.

و نیاز به آب تازه فراوانی ندارد.

It uses a lot less fresh water than,

از آب تازه به مراتب کمتری استفاده می کند،

for example, cattle,

برای مثال، یک گله،

where you have to irrigate a field

در جایی که باید مزرعه ای را آبیاری کنید

so that you can grow the food to graze the cattle.

تا بتوانید محصولی را برای چریدن گله پرورش دهید.

It also has a very low carbon footprint.

رد کربنی بسیاری پایینی هم دارد.

It has a little bit of a carbon footprint

رد کربنی بسیاری پایینی دارد

because we do have to get out and catch the fish.

چون باید به آب بزنیم و ماهی صید کنیم

It takes a little bit of fuel,

سوخت خیلی کمی را مصرف می کنه.

but as you know, agriculture can have a carbon footprint,

اما همانطور که مطلع هستید، کشاورزی می تواند ردپای کربنی باقی بگذارد

and fish has a much smaller one,

و همینطور ماهیگیری در مقیاسی کوچکتر،

so it's less polluting.

بنابراین کمتر آلاینده است.

It's already a big part of our diet,

همین حالا بخش بزرگی از رژیم خوراکی ماست،

but it can be a bigger part of our diet,

اما قابلیت تبدیل شدن به بخش بزرگتری از آن را دارد،

which is a good thing, because we know

که چیز خوبیست، چون می دانیم

that it's healthy for us.

که غذای سالمی برای ماست.

It can reduce our risks of cancer,

می تواند خطرات ابتلا به سرطان، بیماریهای قلبی

heart disease and obesity.

وچاقی را کاهش دهد.

In fact, our CEO Andy Sharpless,

در واقع، مدیر عامل مان اندی شارپلس

who is the originator of this concept, actually,

که راستش مبتکر این ایده است،

he likes to say fish is the perfect protein.

علاقمند است بگوید که ماهی پروتئین کامل است،

Andy also talks about the fact that

اندی همینطور درباره این واقعیت حرف میزنه که

our ocean conservation movement really grew

جنبش حفاظت از اقیانوس ها در واقع نشت گرفته از

out of the land conservation movement,

جنبش حفاظت منابع طبیعی در خشکی هاست،

and in land conservation,

در حفاظت از منابع طبیعی در خشکی ،

we have this problem where biodiversity

با این مشکل مواجه هستیم که تنوع زیستی

is at war with food production.

در نبرد با تولید غذاست قرار گرفته.

You have to cut down the biodiverse forest

برای داشتن مزرعه ای جهت پرورش

if you want to get the field

ذرت برای تغذیه انسانها باید

to grow the corn to feed people with,

جنگلهای تنوع زیست را قلع و قمع کنید،

and so there's a constant push-pull there.

و در نتیجه شاهد یک پوش-پول مداوم هستیم.

There's a constant tough decision

این تصمیم گیری دشوار دائمی که باید

that has to be made between

بین دو چیز خیلی مهم

two very important things:

اتخاذ شود:

maintaining biodiversity and feeding people.

نگهداری و حفظ تنوع زیست محیطی و تغذیه افراد.

But in the oceans, we don't have that war.

اما در اقیانوسها، این جنگ را نداریم.

In the oceans, biodiversity is not at war

در اقیانوسها، تنوع زیستی در جنگ با

with abundance.

فزونی نیست.

In fact, they're aligned.

در واقع، هم ردیف هستند.

When we do things that produce biodiversity,

وقتی چیزهایی را تولید می کنیم که تنوع زیستی تولید می کنند،

we actually get more abundance,

در وافع فزونی بیشتری بدست میاوریم،

and that's important so that we can feed people.

و این حائز اهمیت است چون قادر به غذا رسانی به افراد خواهیم بود.

Now, there's a catch.

الان، یک چیزی رو بورس هست.

Didn't anyone get that? (Laughter)

کسی نکته رو نگرفت؟ ( خنده)

Illegal fishing.

ماهیگیری غیرقانونی.

Illegal fishing undermines the type of

ماهیگیری غیرقانونی آن نوع از

sustainable fisheries management I'm talking about.

مدیریت تاب آوردنی شیلات که برایتان توضیح دادم را از پایه خراب می کند.

It can be when you catch fish using gears

این زمانی است که با استفاده از چرخ دنده ها ماهیهایی می گیرید

that have been prohibited,

که ممنون شده است.

when you fish in places where you're not supposed to fish,

وقتی در جاهایی ماهی می گیرید که قرار نیست ماهی بگیرید،

you catch fish that are the wrong size or the wrong species.

ماهیهایی را می گیرید که سایز اشتباه یا گونه های اشتباهی دارند.

Illegal fishing cheats the consumer

ماهیگیری غیرقانونی خیانت به مصرف کننده است

and it also cheats honest fishermen,

و همچنین خیانت به ماهیگیران صادق است،

and it needs to stop.

و باید متوقف شود.

The way illegal fish get into our market is through seafood fraud.

نحوه ای که ماهی قاچاق به بازارهای ما می رسد از طریق شیادی غذای دریایی است.

You might have heard about this.

شاید راجع به آن شنیده باشید.

It's when fish are labeled as something they're not.

وقتی ماهیها با چیزی برچسب می خورند که نیستند.

Think about the last time you had fish.

به آخرین باری که ماهی خوردید فکر کنید.

What were you eating?

چی خوردید؟

Are you sure that's what it was?

آیا مطمئنید به چیزی که خوردید؟

Because we tested 1,300 different fish samples

چون ما ۱٫۳۰۰ نمونه ماهی مختلف را امتحان کردیم

and about a third of them

و حدود یک سومشان

were not what they were labeled to be.

آن چیزی که برچسب خورده بودند نبودند.

Snappers, nine out of 10 snappers were not snapper.

اسنپرها، نه تا از ده تای آنها اسنپر نبود.

Fifty-nine percent of the tuna we tested

پنجاه و نه تا از ماهیهای تن که ما تست کردیم

was mislabeled.

اشتباهی برچسب خورده بودند.

And red snapper, we tested 120 samples,

و اسنپر قرمز سرخ، ۱۲۰ تا را تست کردیم

and only seven of them were really red snapper,

و تنها ۷ تای آنها اسنپر سرخ واقعی بودند.

so good luck finding a red snapper.

پس در یافتن یک اسنپر سرخ موفق باشید.

Seafood has a really complex supply chain,

خوراک دریایی زنجیره عرضه واقعا پیچیده ای دارد،

and at every step in this supply chain,

و در هر گام این زنجیره عرضه،

there's an opportunity for seafood fraud,

فرصتی برای کلاه برداری خوراک دریایی مهیا است،

unless we have traceability.

مگر این که قابلیت ردیابی داشته باشیم.

Traceability is a way where the seafood industry

قابلیت ردیابی روشی که صنعت خوراک دریایی

can track the seafood from the boat to the plate

می تواندخوراک دریایی را توی قایق به داخل بشقاب ردیابی کند

to make sure that the consumer can then find out

تا اطمینان حاصل شود که مصرف کننده قادر به فهمیدن

where their seafood came from.

این باشد که خوراک دریایی از کجا ناشی می شود.

This is a really important thing.

واقعا مساله مهمی است.

It's being done by some in the industry, but not enough,

توسط برخی در صنعت انجام می شود اما کافی نیست.

so we're pushing a law in Congress

بنابراین بدنبال پیشبرد قانون جدیدی در کنگره هستیم

called the SAFE Seafood Act,

که لایحه خوراک دریایی مطمئن نامیده می شود،

and I'm very excited today to announce the release

و امروز با هیجان بسیار خبر از انتشار پتیشن سرآشپز می دهم

of a chef's petition, where 450 chefs

جاییک ۴۵۰ سرآشپز

have signed a petition calling on Congress

درخواستی را امضاء کرده اند که از کنگره تقاضای

to support the SAFE Seafood Act.

حمایت از لایحه خوراک دریایی ایمن را دارد.

It has a lot of celebrity chefs you may know --

کلی سرآشپز مشهور تویش هست که شاید بشناسید

Anthony Bourdain, Mario Batali,

آنتونی بوردین، ماریو باتالی،

Barton Seaver and others —

بارتون سیور و دیگران--

and they've signed it because they believe

و آنها امضاء ش کرده اند چونکه معتقدند

that people have a right to know

مردم حق دارند

about what they're eating.

درباره آنچه می خورند، بدانند.

(Applause)

(تشویق)

Fishermen like it too, so there's a good chance

ماهیگیران هم دوستش دارند، بنابراین شانس خوبی برای این که

we can get the kind of support we need

بتوانیم از پشتیبانی لازم جهت تصویب این لایحه

to get this bill through,

and it comes at a critical time,

یرخوردار شویم باشد،

و در حال نزدیک شدن به زمان بحرانی است

because this is the way we stop seafood fraud,

زیرا روشی که شیادی در غذای دریایی را متوقف می کند،

this is the way we curb illegal fishing,

این روشی است که مانع ماهیگیری غیرقانونی می شویم.

and this is the way we make sure

و با این روش اطمینان خاص می کنیم

that quotas, habitat protection,

که سهمیه ها، حفاظت زیست گاههای بومی

and bycatch reductions can do the jobs

و تقلیل مازاد صید قادر به انجام وظایفی هستند

they can do.

که قابلیتش را دارند.

We know that we can manage our fisheries sustainably.

می دانیم که قادر به مدیریت دوام آوری شیلاتمان هستیم.

We know that we can produce

می دانیم که قادریم وعدهای خوراکی

healthy meals for hundreds of millions of people

سالم برای صدها میلیون انسان تولید کنیم

that don't use the land, that don't use much water,

که از خاک استفاده نمی کنه، آب چندانی استفاده نمی کنه،

have a low carbon footprint,

رد پای کربنی کمی داره،

and are cost-effective.

و از لحاظ اقتصادی بهینه است.

We know that saving the oceans

می دونیم که نجات دادن اقیانوسها

can feed the world,

جهان را تغذیه می کند،

and we need to start now.

و لازم که همین حالا شروع کنیم.

(Applause)

(تشویق)

Thank you. (Applause)

متشکرم. (تشویق)