Wadah Khanfar: A historic moment in the Arab world

Translator: Sarinee Achavanuntakul Reviewer: Unnawut Leepaisalsuwanna

Ten years ago exactly,

10 ปีที่แล้วพอดี

I was in Afghanistan.

ผมอยู่ในอัฟกานิสถาน

I was covering the war in Afghanistan,

ไปทำข่าวสงครามในอัฟกานิสถาน

and I witnessed, as a reporter for Al Jazeera,

ในฐานะนักข่าวของอัลจาซีเราะห์ ผมได้พบเห็น

the amount of suffering and destruction

ความทุกข์ยากและการทำลายล้างมหาศาล

that emerged out of a war like that.

ที่เกิดจากสงครามแบบนั้น

Then, two years later,

สองปีถัดมา

I covered another war -- the war in Iraq.

ผมไปทำข่าวสงครามอีกสงครามหนึ่ง ครั้งนี้ในอิรัก

I was placed at the center of that war

ผมถูกส่งไปอยู่ตรงจุดศูนย์กลางของสงคราม

because I was covering the war

ผมทำข่าวสงครามนั้น

from the northern part of Iraq.

จากภาคเหนือของอิรัก

And the war ended

และสงครามก็สิ้นสุดลง

with a regime change,

โดยไม่มีการเปลี่ยนระบอบการปกครอง

like the one in Afghanistan.

เหมือนกับที่เกิดในอัฟกานิสถาน

And that regime

ระบอบการปกครอง

that we got rid of

ที่เรากำจัดไปนั้น

was actually a dictatorship,

ที่จริงเป็นระบอบเผด็จการ

an authoritarian regime,

เป็นระบอบที่กดขี่ประชาชน

that for decades

ที่ตลอดเวลาหลายทศวรรษ

created a great sense of paralysis

ได้สร้างความรู้สึกเป็นอัมพาต

within the nation, within the people themselves.

ภายในใจของประชาชนในชาตินั้นเอง

However,

อย่างไรก็ตาม

the change that came through foreign intervention

การเปลี่ยนแปลงที่มาจากการแทรกแซงของต่างชาติ

created even worse circumstances for the people

ทำให้ประชาชนตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายกว่าเดิม

and deepened the sense

และทำให้ความรู้สึกฝังลึกลงไปอีก

of paralysis and inferiority

ความรู้สึกว่าเป็นอัมพาตและต้อยต่ำ

in that part of the world.

ในโลกแถบนั้น

For decades,

นานหลายทศวรรษแล้วที่

we have lived under authoritarian regimes --

เราใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ระบอบเผด็จการ

in the Arab world, in the Middle East.

ในโลกอาหรับ ในตะวันออกกลาง

These regimes

ระบอบเหล่านี้

created something within us during this period.

ได้สร้างอะไรบางอย่างในตัวเรา ในช่วงเวลานั้น

I'm 43 years old right now.

วันนี้ผมอายุ 43 ปี

For the last 40 years,

ตลอดเวลา 40 ปีที่ผ่านมา

I have seen almost the same faces

ผมได้เห็นหน้าเดิมๆ แทบทุกคน

for kings and presidents ruling us --

ของกษัตริย์และประธานาธิบดีที่ปกครองเรา --

old, aged, authoritarian,

พวกเขาแก่ชรา บ้าอำนาจ

corrupt situations --

คอร์รัปชั่่น --

regimes that we have seen around us.

ระบอบที่เราเห็นอยู่รอบตัวเรา

And for a moment I was wondering,

ผมเคยคิดเหมือนกันว่า

are we going to live in order to see

เราจะมีชีวิตอยู่เพื่อรอเห็น

real change happening on the ground,

ความเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงหรือไม่

a change that does not come through foreign intervention,

ความเปลี่ยนแปลงที่ไม่ได้มาจากการแทรกแซงของต่างชาติ

through the misery of occupation,

จากความทุกข์ทรมานของการยึดครอง

through nations invading our land

จากชาติอื่นที่บุกรุกดินแดนของเรา

and deepening the sense of inferiority sometimes?

ซึ่งบางครั้งก็ทำให้ความรู้สึกต่ำต้อยฝังรากลึก

The Iraqis: yes, they got rid of Saddam Hussein,

สำหรับชาวอิรัก แน่นอน พวกเขากำจัด ซัดดัม ฮุสเซน ออกไปได้

but when they saw

แต่เมื่อพวกเขาพบว่า

their land occupied by foreign forces

ดินแดนถูกยึดครองโดยกองกำลังต่างด้าว

they felt very sad,

พวกเขาก็รู้สึกเศร้าใจมาก

they felt that their dignity had suffered.

พวกเขารู้สึกว่าศักดิ์ศรีถูกหมิ่นหยาม

And this is why they revolted.

และนี่คือสาเหตุที่พวกเขาลุกฮือขึ้นต่อต้าน

This is why they did not accept.

นี่คือสาเหตุที่พวกเขาไม่ยอมรับ

And actually other regimes, they told their citizens,

ที่จริง ระบอบการปกครองที่อื่นบอกพลเมืองว่า

"Would you like to see the situation of Iraq?

"แกอยากเห็นสถานการณ์แบบอิรักเหรอ?

Would you like to see civil war, sectarian killing?

อยากเห็นสงครามกลางเมือง คนต่างนิกายฆ่ากันเหรอ?

Would you like to see destruction?

อยากเห็นการทำลายล้างอย่างนั้นหรือ?

Would you like to see foreign troops on your land?"

อยากเห็นทหารต่างด้าวบนแผ่นดินเกิดหรือไง?"

And the people thought for themselves,

ประชาชนก็เลยคิดในใจว่า

"Maybe we should live with

"บางที เราควรจะทำใจอยู่กับ

this kind of authoritarian situation that we find ourselves in,

ระบอบเผด็จการในประเทศของเรา

instead of having the second scenario."

แทนที่จะเสี่ยงรอสถานการณ์ที่เลวร้ายกว่า"

That was one of the worst nightmares that we have seen.

กลายเป็นว่าเราตกอยู่ในฝันร้ายที่เลวร้ายที่สุด

For 10 years,

เป็นเวลา 10 ปี

unfortunately we have found ourselves

โชคร้ายที่เราต้องรายงาน

reporting images of destruction,

ภาพข่าวการทำลายล้าง

images of killing,

ภาพการฆ๋าฟัน

of sectarian conflicts,

ความขัดแย้งต่างนิกาย

images of violence,

ภาพความรุนแรง

emerging from a magnificent piece of land,

จากดินแดนที่มหัศจรรย์

a region that one day was the source

ภูมิภาคที่เคยเป็นแหล่งกำเนิด

of civilizations and art and culture

ของอารยธรรม ศิลปะ และวัฒนธรรม

for thousands of years.

ต่อเนื่องหลายพันปี

Now I am here to tell you

วันนี้ผมมาอยู่ที่ีนี่เพื่อมาบอกคุณ

that the future

ว่าอนาคต

that we were dreaming for

ที่พวกเราเคยใฝ่ฝันถึง

has eventually arrived.

ได้มาถึงแล้วในที่สุด

A new generation,

คนรุ่นใหม่

well-educated,

ที่มีการศึกษา

connected,

มีสายสัมพันธ์กัน

inspired by universal values

ได้รับแรงบันดาลใจจากคุณค่าสากล

and a global understanding,

และความเข้าใจระดับโลก

has created a new reality for us.

ได้สร้างโลกแห่งความเป็นจริงใหม่ให้กับเรา

We have found a new way

เราได้พบวิธีใหม่

to express our feelings

ในการแสดงออกว่ารู้สึกอย่างไร

and to express our dreams:

และแสดงความฝันของเรา

these young people

หนุ่มสาวเหล่านี้

who have restored self-confidence

ได้ฟื้นฟูความเชื่อมั่นในตัวเอง

in our nations in that part of the world,

ในประเทศของเราในแถบนั้นของโลก

who have given us

พวกเขาได้มอบ

new meaning for freedom

ความหมายใหม่ของเสรีภาพ

and empowered us to go down to the streets.

และทำให้เรามีพลังที่จะออกไปกลางถนน

Nothing happened. No violence. Nothing.

ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ไม่มีความรุนแรง ไม่มีเลย

Just step out of your house,

แค่เดินออกไปจากบ้านของคุณ

raise your voice

ขึ้นเสียง

and say, "We would like to see the end of the regime."

แล้วตะโกนว่า "เราอยากเห็นจุดจบของระบอบนี้"

This is what happened in Tunisia.

นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในตูนีเซีย

Over a few days,

ในช่วงเวลาไม่กี่วัน

the Tunisian regime that invested billions of dollars

ระบอบตูนีเซียที่ทุ่มทุนไปหลายพันล้านเหรียญสหรัฐ

in the security agencies,

ในหน่วยงานด้านความมั่นคง

billions of dollars

หลายพันล้านเหรียญสหรัฐ

in maintaining, trying to maintain,

ในการควบคุม พยายามควบคุม

its prisons,

เรือนจำทั่วประเทศ

collapsed, disappeared,

ระบอบนี้ก็ล่มสลาย อันตรธานไป

because of the voices of the public.

เนื่องจากเสียงของประชาชน

People who were inspired to go down to the streets

คนที่รู้สึกอยากลงไปที่ถนน

and to raise their voices,

ไปตะโกนให้สุดเสียง

they tried to kill.

คนที่ระบอบนี้พยายามฆ่า

The intelligence agencies wanted to arrest people.

หน่วยงานข่าวกรองอยากจับกุมประชาชน

They found something called Facebook.

แต่ประชาชนพบสิ่งที่เรียกว่า เฟซบุ๊ก

They found something called Twitter.

เจอสิ่งที่เรียกว่า ทวิตเตอร์

They were surprised by all of these kinds of issues.

เจ้าหน้าที่รัฐแยกประเด็นต่างๆ ออกจากกัน

And they said,

พวกเขาบอกว่า

"These kids are misled."

"เด็กพวกนี้ถูกชักนำไปผิดทาง"

Therefore, they asked their parents

ดังนั้น รัฐจึงขอให้ผู้ปกครองของหนุ่มสาวเหล่านี้

to go down to the streets

เข้าไปในพื้นที่ชุมนุม

and collect them, bring them back home.

ไปหาลูกหลานและพาเขากลับบ้าน

This is what they were telling. This is their propaganda.

รัฐบาลบอกอย่างนี้ นี่คือโฆษณาชวนเชื่อของรัฐ

"Bring these kids home

"ไปพาเด็กๆ กลับบ้าน

because they are misled."

เพราะพวกเขาถูกชักจูงไปผิดๆ"

But yes,

แต่ที่จริง

these youth

คนหนุ่มสาวนั่นแหละ

who have been inspired

คือคนที่ได้รับแรงบันดาลใจ

by universal values,

จากคุณค่าอันเป็นสากล

who are idealistic enough

เป็นนักอุดมคตินิยมเพียงพอ

to imagine a magnificent future

ที่จะจินตนาการถึงอนาคตอันรุ่งโรจน์

and, at the same time, realistic enough

และในขณะเดียวกัน ก็เป็นนักปฏิบัตินิยมพอ

to balance this kind of imagination

ที่จะถ่วงดุลจินตนาการทำนองนี้

and the process leading to it --

ถ่วงดุลกระบวนการสร้างอนาคต --

not using violence,

ด้วยการไม่ใช้ความรุนแรง

not trying to create chaos --

ไม่พยายามก่อความวุ่นวาย

these young people,

คนหนุ่มสาวเหล่านี้

they did not go home.

ไม่ได้กลับบ้าน

Parents actually went to the streets

พ่อแม่ของพวกเขาออกไปบนถนนจริงๆ

and they supported them.

แต่ไปสนับสนุนลูกหลาน

And this is how the revolution was born in Tunisia.

การปฏิวัติเกิดขึ้นแบบนี้ในตูนีเซีย

We in Al Jazeera

พวกเราในอัลจาซีเราะห์

were banned from Tunisia for years,

ถูกแบนในตูนีเซียนานหลายปี

and the government did not allow

รัฐบาลไม่อนุญาตให้มี

any Al Jazeera reporter to be there.

นักข่าวอัลจาซีเราะห์ในประเทศ

But we found that these people in the street,

แต่เราค้นพบผู้คนเหล่านี้บนท้องถนน

all of them are our reporters,

พวกเขาทั้งหมดคือนักข่าวของเรา

feeding our newsroom

ส่งข้อมูลให้ห้องข่าวของเรา

with pictures, with videos

ทั้งภาพถ่าย คลิปวีดีโอ

and with news.

และเนื้อข่าว

And suddenly that newsroom in Doha

ทันทีทันใด ห้องข่าวของเราในโดฮา

became a center

ก็กลายเป็นศูนย์

that received all this kind of input from ordinary people --

ที่รับข้อมูลนานาชนิดทั้งหมดนี้มาจากคนธรรมดาๆ --

people who are connected and people who have ambition

คนที่เชื่อมโยงถึงกัน มีความทะเยอทะยาน

and who have liberated themselves

และได้ปลดปล่อยตัวเอง

from the feeling of inferiority.

ออกจากความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ

And then we took that decision:

แล้วเราก็ตัดสินใจว่า

We are unrolling the news.

เราจะกระจายข่าวออกไป

We are going to be the voice for these voiceless people.

เราจะเป็นเสียงให้กับคนที่ไม่มีเสียงเหล่านี้

We are going to spread the message.

เราจะเผยแพร่สารของพวกเขา

Yes, some of these young people

แน่นอน คนหนุ่มสาวเหล่านี้บางคน

are connected to the Internet,

เชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตแล้ว

but the connectivity in the Arab world

แต่อัตราการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตในโลกอาหรับ

is very little, is very small,

ก็ยังน้อยมาก ยังเป็นกลุ่มคนที่เล็กมาก

because of many problems that we are suffering from.

เนื่องจากปัญหานานัปการที่ทำให้เราเดือดร้อน

But Al Jazeera took the voice from these people

แต่ อัล จาซีเราะห์ นำเสียงจากคนเหล่านี้

and we amplified [it].

มาทำให้มันดังขึ้น

We put it in every sitting room in the Arab world --

เราถ่ายทอดเสียงนี้เข้าสู่ห้องนั่งเล่นทุกห้องในโลกอาหรับ --

and internationally, globally,

เผยแพร่ไปต่างแดน ไปทั่วโลก

through our English channel.

ผ่านช่องภาษาอังกฤษของเรา

And then people started to feel

เสร็จแล้วทุกคนก็เริ่มรู้สึกว่า

that there's something new happening.

ปรากฏการณ์ใหม่กำลังเกิดขึ้น

And then Zine al-Abidine Ben Ali

เสร็จแล้ว ซีน อัล-อาบิดีน เบน อาลี

decided to leave.

ก็ตัดสินใจลาออก

And then Egypt started,

เสร็จแล้วอียิปต์ก็ลุกฮือ

and Hosni Mubarak decided to leave.

และ ฮอสนี มูบารัก ก็ตัดสินใจลาออก

And now Libya as you see it.

และตอนนี้ก็มาถึงลิเบีย ที่คุณเห็นอยู่

And then you have Yemen.

แล้วก็เยเมนด้วย

And you have many other countries trying to see

คุณเห็นแล้วว่ามีหลายประเทศที่พยายามมองให้เห็น

and to rediscover that feeling

และพยายามรื้อฟื้นความรู้สึก

of, "How do we imagine a future

ว่า "เราจะจินตนาการถึงอนาคต

which is magnificent and peaceful and tolerant?"

ที่รุ่งโรจน์ สันติ และอดทนอดกลั้นได้อย่างไร?"

I want to tell you something,

ผมอยากจะบอกคุณว่า

that the Internet and connectivity

อินเทอร์เน็ตและการเชื่อมต่อถึงกัน

has created [a] new mindset.

ได้สร้างโลกทัศน์ใหม่

But this mindset

แต่โลกทัศน์นี้

has continued to be faithful

ยังเต็มเปี่ยมด้วยศรัทธา

to the soil and to the land

ต่อผืนแผ่นดินและบ้านเกิด

that it emerged from.

ที่มันถือกำเนิดขึ้นมา

And while this was the major difference

และในขณะที่มันเป็นความแตกต่างประการสำคัญ

between many initiatives before

กับความพยายามหลายครั้งก่อนหน้านี้

to create change,

ที่จะสร้างความเปลี่ยนแปลง

before we thought, and governments told us --

ก่อนหน้านี้เราคิด และรัฐบาลก็บอกเรา --

and even sometimes it was true --

ซึ่งบางครั้งมันก็เป็นความจริง --

that change was imposed on us,

ว่าเราถูกยัดเยียดการเปลี่ยนแปลง

and people rejected that,

และประชาชนปฏิเสธมัน

because they thought that it is alien to their culture.

เพราะพวกเขาคิดว่ามันแปลกแยกกับวัฒนธรรมของตัวเอง

Always, we believed

เราเชื่อตลอดมาว่า

that change will spring from within,

การเปลี่ยนแปลงจะอุบัติขึ้นจากภายใน

that change should be a reconciliation

เชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงควรเป็นการสมานฉันท์

with culture, cultural diversity,

กับวัฒนธรรม ความหลากหลายทางวัฒนธรรม

with our faith in our tradition

กับศรัทธาของเราในประเพณีเก่าแก่

and in our history,

และกับประวัติศาสตร์ของเรา

but at the same time,

แต่ในขณะเดียวกัน

open to universal values, connected with the world,

มันก็ต้องเปิดรับคุณค่าที่เป็นสากล เชื่อมโยงกับโลกภายนอก

tolerant to the outside.

ประนีประนอมกับโลกภายนอก

And this is the moment

และนี่ก็คือห้วงยาม

that is happening right now in the Arab world.

ที่การเปลี่ยนแปลงแบบนี้กำลังเกิดขึ้นในโลกอาหรับ

This is the right moment, and this is the actual moment

มันคือห้วงยามที่ถูกจังหวะ เป็นห้วงยามที่เกิดขึ้นจริงๆ

that we see all of these meanings meet together

ที่เราเห็นความหมายเหล่านี้มาบรรจบกัน

and then create the beginning

และสร้างจุดเริ่มต้น

of this magnificent era

ของยุคอันรุ่งโรจน์

that will emerge from the region.

ที่กำลังอุบัติขึ้นในภูมิภาค

How did the elite deal with that --

ชนชั้นนำรับมือกับเรื่องนี้อย่างไร --

the so-called political elite?

คนที่เราเรียกว่า ชนชั้นนำทางการเมือง?

In front of Facebook,

ต่อหน้าเฟซบุ๊ก

they brought the camels in Tahrir Square.

พวกเขาเอาอูฐเข้ามาในจัตุรัสตาเฮียร์

In front of Al Jazeera,

ต่อหน้า อัล จาซีเราะห์

they started creating tribalism.

พวกเขาเริ่มสร้างลัทธิแบ่งแยกเผ่าพันธุ์

And then when they failed,

และเมื่อพวกเขาล้มเหลว

they started speaking about conspiracies

ก็เริ่มพูดถึงขบวนการสมคบคิด

that emerged from Tel Aviv and Washington

ที่โผล่จากเมือง เทลอาวิฟ

in order to divide the Arab world.

เพื่อแบ่งโลกอาหรับให้แตกแยกกัน

They started telling the West,

พวกเขาเริ่มบอกโลกตะวันตกว่า

"Be aware of Al-Qaeda.

"ระวังอัลไกดานะ

Al-Qaeda is taking over our territories.

อัลไกดากำลังเข้ายึดครองดินแดนของเรา

These are Islamists

พวกนี้มันเป็นมุสลิมหัวรุนแรง

trying to create new Imaras.

ที่พยายามสร้างประเทศใหม่

Be aware of these people

จงระวังเจ้าพวกนี้ให้ดี

who [are] coming to you

พวกมันกำลังรุกรานคุณ

in order to ruin your great civilization."

เพื่อทำลายอารยธรรมอันยิ่งใหญ่ของคุณ

Fortunately,

แต่โชคดีที่

people right now cannot be deceived.

ตอนนี้ประชาชนไม่ถูกหลอกอีกแล้ว

Because this corrupt elite

เนื่องจากชนชั้นนำที่คดโกง

in that region

ในภูมิภาคนั้น

has lost even the power of deception.

ได้สูญเสียแม้แต่พลังแห่งการหลอกลวงไปแล้ว

They could not, and they cannot, imagine

ชนชั้นนำนึกไม่ออกและนึกไม่ถึง

how they could really deal with this reality.

ว่าพวกเขาจะรับมือกับความเป็นจริงใหม่นี้ได้อย่างไร

They have lost.

พวกเขาสูญเสีย --

They have been detached

พวกเขาถูกตัดขาด

from their people, from the masses,

ออกจากประชาชนของตัวเอง จากมวลชน

and now we are seeing them collapsing

และตอนนี้พวกเราก็เห็นว่าพวกเขากำลังล่มสลาย

one after the other.

ไปตามลำดับ

Al Jazeera is not

อัล จาซีเราะห์ ไม่ใช่

a tool of revolution.

เครื่องมือของการปฏิวัติ

We do not create revolutions.

เราไม่ได้สร้างการปฏิวัติ

However,

อย่างไรก็ตาม

when something of that magnitude happens,

เมื่ออะไรที่ใหญ่ขนาดนี้เกิดขึ้น

we are at the center of the coverage.

เราก็อยู่ที่จุดศูนย์กลางของการเสนอข่าว

We were banned from Egypt,

เราถูกแบนจากอียิปต์

and our correspondents,

และนักข่าวของเรา

some of them were arrested.

บางคนก็ถูกทางการจับกุม

But most of our camera people

แต่ช่างภาพส่วนใหญ่ของเรา

and our journalists,

และนักข่าวส่วนใหญ่ของเรา

they went underground in Egypt -- voluntarily --

พวกเขาลงไปในใต้ดินอียิปต์ -- อย่างโดยสมัครใจ --

to report what happened in Tahrir Square.

เพื่อรายงานว่าเกิดอะไรขึ้นในจัตุรัสตาเฮียร์

For 18 days,

ตลอดระยะเวลา 18 วัน

our cameras were broadcasting, live,

กล้องของเราถ่ายทอดสด

the voices of the people in Tahrir Square.

เสียงของประชาชนในจัตุรัสตาเฮียร์

I remember one night

คืนหนึ่งผมจำได้

when someone phoned me on my cellphone --

มีคนโทรฯ เข้าโทรศัพท์มือถือของผม --

ordinary person who I don't know -- from Tahrir Square.

คนธรรมดาที่ผมไม่รู้จัก -- โทรมาจากจัตุรัสตาเฮียร์

He told me, "We appeal to you

เขาบอกผมว่า "เราขอร้องให้คุณ

not to switch off the cameras.

อย่าปิดกล้องเลย

If you switch off the cameras tonight,

ถ้าคุณปิดกล้องคืนนี้

there will be a genocide.

จะมีการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

You are protecting us

คุณกำลังปกป้องเรา

by showing what is happening at Tahrir Square."

ด้วยการแสดงให้โลกเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นในจัตุรัสตาเฮียร์"

I felt the responsibility

ผมรู้สึกถึงความรับผิดชอบ

to phone our correspondents there

ที่ต้องโทรฯ หานักข่าวของเราที่นั่น

and to phone our newsroom

และโทรฯ หาคนในห้องส่ง

and to tell them, "Make your best

เพื่อบอกพวกเขาว่า "ทำให้ดีที่สุดเท่าที่คุณทำได้

not to switch off the cameras at night,

พยายามให้ถึงที่สุดที่จะไม่ปิดกล้องตอนกลางคืน

because the guys there really feel confident

เพราะคนในจัตุรัสนั้นรู้สึกเชื่อมั่นจริงๆ

when someone is reporting their story --

เวลาที่มีใครรายงานเรื่องราวของพวกเขา --

and they feel protected as well."

และพวกเขาก็รู้สึกว่าได้รับการคุ้มครองด้วย"

So we have a chance

ดังนั้น เราจึงมีโอกาส

to create a new future

ที่จะสร้างอนาคตใหม่

in that part of the world.

ให้กับโลกในแถบนั้น

We have a chance

เรามีโอกาส

to go and to think of the future

ที่จะออกไปคิดถึงอนาคต

as something which is open to the world.

ว่าเป็นสิ่งที่โลกกำลังเปิดรับ

Let us not repeat the mistake of Iran,

ขอให้เราอย่าซ้ำรอยความผิดพลาดของอิหร่าน

of [the] Mosaddeq revolution.

ความผิดพลาดของการปฏิวัติมิสดัก

Let us free ourselves -- especially in the West --

ขอให้เราปลดปล่อยตัวเอง -- โดยเฉพาะเราในโลกตะวันตก --

from thinking about that part of the world

ออกจากความคิดเกี่ยวกับโลกอาหรับ

based on oil interest,

ที่ผูกโยงอยู่กับผลประโยชน์จากน้ำมัน

or based on interests

หรือผูกโยงกับผลประโยชน์

of the illusion of stability and security.

จากมายาคติว่าด้วยเสถียรภาพและความมั่นคง

The stability and security

เสถียรภาพและความมั่นคง

of authoritarian regimes

ของระบอบเผด็จการนั้น

cannot create

ไม่อาจสร้างอะไรได้

but terrorism and violence and destruction.

นอกจากลัทธิก่อการร้าย ความรุนแรง และการทำลายล้าง

Let us accept the choice of the people.

ผมขอให้พวกเรายอมรับสิ่งที่ประชาชนเลือก

Let us not pick and choose

ขออย่าให้เราในที่นี้เลือกเองว่า

who we would like to rule their future.

ใครที่เราอยากให้ปกครองอนาคตของพวกเขา

The future should be ruled

อนาคตควรถูกปกครอง

by people themselves,

ด้วยประชาชนเอง

even sometimes if they are voices

ถึงแม้ว่าบางครั้งพวกเขาอาจเป็นเสียง

that might now scare us.

ที่วันนี้ทำให้เรารู้สึกกลัว

But the values of democracy

แต่คุณค่าต่างๆ ของประชาธิปไตย

and the freedom of choice

และอิสรภาพในการเลือก

that is sweeping the Middle East at this moment in time

ที่กำลังโถมถั่งไปทั่วทั้งตะวันออกกลางในห้วงเวลานี้

is the best opportunity for the world,

คือโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับโลก

for the West and the East,

ทั้งโลกตะวันตกและตะวันออก

to see stability and to see security

ที่จะได้เห็นเสถียรภาพและความมั่นคง

and to see friendship and to see tolerance

ที่จะได้เห็นมิตรภาพและความอดทนอดกลั้น

emerging from the Arab world,

อุบัติขึ้นจากโลกอาหรับ

rather than the images of violence and terrorism.

แทนที่ภาพของความรุนแรงและการก่อการร้าย

Let us support these people.

ขอให้เราสนับสนุนประชาชน

Let us stand for them.

ขอให้ยืนเคียงข้างพวกเขา

And let us give up

และขอให้เราละทิ้ง

our narrow selfishness

ความเห็นแก่ตัวที่คับแคบ

in order to embrace change,

เพื่อที่จะโอบอุ้มการเปลี่ยนแปลง

and in order to celebrate with the people of that region

และเพื่อที่จะเฉลิมฉลองร่วมกับผู้คนในแถบนั้น

a great future

ฉลองอนาคตที่ยิ่งใหญ่

and hope and tolerance.

ฉลองความหวัง และความอดทนอดกลั้น

The future has arrived,

อนาคตได้มาถึงแล้วครับ

and the future is now.

และอนาคตนั้นคือเวลานี้

I thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Chris Anderson: I just have a couple of questions for you.

คริส แอนเดอร์สัน: ผมอยากถามคำถามสองสามข้อนะครับ

Thank you for coming here.

ขอบคุณที่มาอยู่ที่นี่

How would you characterize the historical significance

คุณจะอธิบายความสำคัญทางประวัติศาสตร์

of what's happened?

ของเหตุการณ์นี้ว่าอย่างไรครับ?

Is this a story-of-the-year, a story-of-the-decade

นี่ืคือปรากฏการณ์แห่งปี ปรากฏการณ์แห่งทศวรรษ

or something more?

หรือเป็นมากกว่านั้น?

Wadah Khanfar: Actually, this may be the biggest story that we have ever covered.

วาดะห์ คันฟาร์: ที่จริง นี่อาจเป็นข่าวที่ใหญ่ที่สุดที่เราเคยทำครับ

We have covered many wars.

เรารายงานข่าวสงครามมาแล้วมากมาย

We have covered a lot of tragedies, a lot of problems,

ทำข่าวโศกนาฏกรรม ปัญหานานาชนิด

a lot of conflict zones, a lot of hot spots in the region,

เข้าไปในเขตความขัดแย้ง เขตอันตรายเยอะมากในแถบนี้

because we were centered at the middle of it.

เพราะเราอยู่ตรงศูนย์กลางของจุดที่เกิดเรื่อง

But this is a story -- it is a great story; it is beautiful.

แต่นี่คือข่าว -- เป็นข่าวที่ยิ่งใหญ่และงดงาม

It is not something that you only cover

ไม่ใช่เรื่องที่คุณจะไปรายงาน

because you have to cover a great incident.

เพียงเพราะคุณต้องเป็นพยานรู้เห็นเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่

You are witnessing change in history.

แต่คุณกำลังเป็นพยานรู้เห็นการเปลี่ยนหน้าประวัติศาสตร์

You are witnessing the birth of a new era.

คุณกำลังเป็นพยานกำเนิดของยุคใหม่

And this is what the story's all about.

นี่คือประเด็นของข่าวนี้

CA: There are a lot of people in the West

คริส: มีคนในโลกตะวันตกจำนวนมาก

who are still skeptical,

ที่ยังมองโลกในแง่ร้าย

or think this may just be an intermediate stage

หรือคิดว่านี่เป็นแค่ระยะเปลี่ยนผ่านชั่วคราว

before much more alarming chaos.

ก่อนเกิดความสับสนอลหม่านที่น่ากลัวกว่าเดิม

You really believe

คุณเชื่อจริงๆ ไหมครับว่า

that if there are democratic elections in Egypt now,

ถ้าตอนนี้มีการเลือกตั้งที่เป็นประชาธิปไตยในอียิปต์

that a government could emerge

คนอียิปต์จะสามารถได้รัฐบาล

that espouses some of the values you've spoken about so inspiringly?

ที่เชิดชูคุณค่าบางส่วน ที่คุณกล่าวถึงในทางที่สร้างแรงบันดาลใจอย่างยิ่ง?

WK: And people actually,

วาดะห์: ที่จริงนะครับ

after the collapse of the Hosni Mubarak regime,

หลังจากที่ระบอบมูบารักล่มสลายลง

the youth who have organized themselves

คนหนุ่มสาวที่จัดการตัวเอง รวมกลุ่มกัน

in certain groups and councils,

เป็นกลุ่มๆ และสภาต่างๆ

they are guarding the transformation

พวกเขากำลังปกป้องระยะเปลี่ยนผ่านนี้

and they are trying to put it on a track

พยายามที่จะปรับมันให้เดินตามทางที่ควรเป็น

in order to satisfy

เพื่อให้สอดคล้องกับ

the values of democracy,

คุณค่าของประชาธิปไตย

but at the same time

แต่ในขณะเดียวกัน

also to make it reasonable

ก็ทำให้มันเป็นไปได้

and to make it rational,

และทำให้มันมีเหตุมีผล

not to go out of order.

ไม่ใช่ไถลลงเป็นความวุ่นวาย

In my opinion, these people are much more wiser

ในความเห็นของผม หนุ่มสาวเหล่านี้มีปัญญายิ่งกว่า

than, not only the political elite,

ไม่ใช่แค่ชนชั้นนำทางการเมือง

even the intellectual elite, even opposition leaders

แต่มีปัญญากว่าชนชั้นนำทางความคิด แม้แต่ผู้นำฝ่ายค้าน

including political parties.

รวมถึงพรรคการเมืองต่างๆ ด้วย

At this moment in time, the youth in the Arab world

ในห้วงเวลานี้ หนุ่มสาวในโลกอาหรับ

are much more wiser

มีปัญญามากกว่า

and capable of creating the change

และมีความสามารถสูงกว่าที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลง

than the old --

มากกว่าคนเก่าๆ --

including the political and cultural

รวมทั้งระบอบการเมือง วัฒนธรรม

and ideological

และอุดมการณ์

old regimes.

อันเก่าแก่ทั้งหมด

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

CA: We are not to get involved politically and interfere in that way.

คริส: เราไม่ควรไปแทรกแซงทางการเมืองใช่ไหมครับ

What should people here at TED,

แล้วคนที่อยู่ที่นี่ ที่งาน TED

here in the West,

ที่นี่ในโลกตะวันตก

do if they want to connect or make a difference

ถ้าพวกเขาอยากช่วยเชื่อมโยงหรือสร้างการเปลี่ยนแปลง

and they believe in what's happening here?

และเชื่อมั่นในสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาควรจะทำอะไร?

WK: I think we have discovered a very important issue in the Arab world --

วาดะห์: ผมคิดว่าเราได้ค้นพบประเด็นที่สำคัญมากๆ ในโลกอาหรับ --

that people care,

นั่นคือ ผู้คนใส่ใจ

people care about this great transformation.

ใส่ใจกับการเปลี่ยนผ่านอันยิ่งใหญ่นี้

Mohamed Nanabhay who's sitting with us,

โมฮัมเม็ด นานาเบย์ ที่นั่งอยู่กับเราตรงนี้

the head of Aljazeera.net,

ผู้อำนวยการเว็บ Aljazeera.net

he told me that a 2,500 percent increase

เขาบอกผมว่า 2,500 เปอร์เซ็นต์

of accessing our website

คืออัตราการเพิ่มขึ้นของคนเข้าเว็บเรา

from various parts of the world.

จากที่ต่างๆ ในโลก

Fifty percent of it is coming from America.

50 เปอร์เซ็นต์ที่เพิ่มขึ้นมาจากอเมริกา

Because we discovered that people care,

เพราะเราค้นพบว่าผู้คนใส่ใจ

and people would like to know --

และผู้คนก็อยากรู้ --

they are receiving the stream through our Internet.

พวกเขาดูการรายงานสดผ่านอินเทอร์เน็ต

Unfortunately in the United States,

โชคร้ายที่ในสหรัฐอเมริกา

we are not covering but Washington D.C. at this moment in time

เราไม่ได้รายงานข่าวที่เกิดขึ้นนอกเมืองวอชิงตัน ดี.ซี.

for Al Jazeera English.

ผมหมายถึงช่องภาษาอังกฤษของ อัล จาซีเราะห์

But I can tell you, this is the moment to celebrate

แต่ผมบอกคุณได้ว่า นี่คือห้วงยามแห่งการเฉลิมฉลอง

through connecting ourselves

ด้วยการเชื่อมโยงเข้าหากัน

with those people in the street

กับผู้คนบนท้องถนน

and expressing our support to them

และแสดงออกว่าพวกเราสนับสนุนพวกเขา

and expressing this kind of feeling, universal feeling,

และแสดงออกถึงความรู้สึกอันเป็นสากล

of supporting the weak and the oppressed

ว่าเราอยากสนับสนุนผู้อ่อนแอ และผู้ที่ถูกกดขี่

to create a much better future for all of us.

เพื่อสร้างอนาคตที่ดีกว่าเดิมสำหรับเราทุกคน

CA: Well Wadah, a group of members of the TED community,

คริส: วาดะห์ครับ สมาชิกประชาคม TED กลุ่มหนึ่ง

TEDxCairo,

คือ เท็ดเอ็กซ์ ไคโร (TEDxCairo)

are meeting as we speak.

กำลังเจอกันขณะที่เราคุยอยู่นี้

They've had some speakers there.

พวกเขาเชิญวิทยากรบางคนมาพูด

I believe they've heard your talk.

ผมเชื่อว่าพวกเขาได้ยินคุณ

Thank you for inspiring them and for inspiring all of us.

ขอบคุณครับที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับพวกเขา และพวกเราทุกคน

Thank you so much.

ขอบคุณมากครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)