Wadah Khanfar: A historic moment in the Arab world

Translator: Saravana kumar Sankaramoorthy Reviewer: vidya raju

Ten years ago exactly,

10 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு,

I was in Afghanistan.

நான் ஆப்கானிஸ்தானில் இருந்தேன்.

I was covering the war in Afghanistan,

அல் ஜசீரா தொலைகாட்சியின் நிருபராக

and I witnessed, as a reporter for Al Jazeera,

அங்கு நடந்து கொண்டிருந்த போரை பற்றி செய்தி சேகரித்து கொண்டிருந்த நான்,

the amount of suffering and destruction

இது போன்ற யுத்தத்தால் ஏற்படும் பிரச்சனைகளையும், அழிவுகளையும்

that emerged out of a war like that.

முழுமையாக உணர்ந்தேன்.

Then, two years later,

இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு பின்னர்,

I covered another war -- the war in Iraq.

ஈராக்கில் நிகழ்ந்த இன்னொரு யுத்தத்தின் செய்தி சேகரிப்பில் ஈடுபட்டேன்.

I was placed at the center of that war

நான் யுத்தகளத்தின் மையமான ஈராக்கின் வடக்கு பகுதியில் இருந்தேன்.

because I was covering the war

நான் யுத்தகளத்தின் மையமான ஈராக்கின் வடக்கு பகுதியில் இருந்தேன்.

from the northern part of Iraq.

நான் யுத்தகளத்தின் மையமான ஈராக்கின் வடக்கு பகுதியில் இருந்தேன்.

And the war ended

யுத்தம் முடிந்து ஆப்கானிஸ்தானை போல

with a regime change,

இங்கும் ஆட்சி மாற்றம் நடந்தது.

like the one in Afghanistan.

இங்கும் ஆட்சி மாற்றம் நடந்தது.

And that regime

கவிழ்க்கப்பட்ட அந்த ஆட்சி

that we got rid of

பல ஆண்டுகளாக நாட்டு மக்களிடையே

was actually a dictatorship,

பல ஆண்டுகளாக நாட்டு மக்களிடையே

an authoritarian regime,

மோசமான இயலாமையை விதைத்து கொண்டிருந்த

that for decades

மோசமான இயலாமையை விதைத்து கொண்டிருந்த

created a great sense of paralysis

சர்வாதிகார தன்னிச்சையான கொடுங்கோலாட்சி ஆகும்.

within the nation, within the people themselves.

சர்வாதிகார தன்னிச்சையான கொடுங்கோலாட்சி ஆகும்.

However,

இருந்தாலும், அந்நிய நாட்டின்

the change that came through foreign intervention

தலையீட்டில் உருவான மாற்றம்

created even worse circumstances for the people

இந்த பகுதி மக்களிடையே இருந்த

and deepened the sense

இயலாமையையும், தாழ்வு உணர்ச்சியையும்

of paralysis and inferiority

இயலாமையையும், தாழ்வு உணர்ச்சியையும்

in that part of the world.

அதிகப்படுத்தியது.

For decades,

மத்திய கிழக்கு அரபு நாடுகள்

we have lived under authoritarian regimes --

பல ஆண்டுகளாக சர்வாதிகார

in the Arab world, in the Middle East.

தன்னிச்சையான ஆளுமைக்கு உட்பட்டு இருந்தது.

These regimes

இது எங்களிடையே ஒரு விதமான

created something within us during this period.

தாக்கத்தை ஏற்படுத்தி விட்டது.

I'm 43 years old right now.

எனக்கு தற்போது 43 வயதாகிறது.

For the last 40 years,

கடந்த 40 ஆண்டுகளாக,

I have seen almost the same faces

ஒரே வகையான வயது முதிர்ந்த,

for kings and presidents ruling us --

தன்னிச்சையான, ஊழல் மிகுந்த

old, aged, authoritarian,

தன்னிச்சையான, ஊழல் மிகுந்த

corrupt situations --

அரசர்களையும், ஜனாதிபதிகளையுமே பார்த்துள்ளேன்.

regimes that we have seen around us.

அரசர்களையும், ஜனாதிபதிகளையுமே பார்த்துள்ளேன்.

And for a moment I was wondering,

அந்நிய தலையீடு இன்றி,

are we going to live in order to see

அடுத்த நாடு ஊடுருவல் இன்றி,

real change happening on the ground,

மக்களின் தாழ்வு உணர்ச்சியையை அதிகப்படுத்தாத

a change that does not come through foreign intervention,

ஒரு உண்மையான மாற்றத்தை

through the misery of occupation,

நம் வாழ்நாளில் காண்போமா என சில நேரங்களில்

through nations invading our land

நம் வாழ்நாளில் காண்போமா என சில நேரங்களில்

and deepening the sense of inferiority sometimes?

நான் எண்ணியதுண்டு.

The Iraqis: yes, they got rid of Saddam Hussein,

ஈராக்கியர்கள்: சதாம் ஹுசைனை ஒழித்தார்கள்.

but when they saw

ஆனால், அவர்களது தேசம் அந்நிய

their land occupied by foreign forces

படைகளால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டதை பார்க்கும் பொழுது,

they felt very sad,

அவர்கள் கவலையுற்றனர்,

they felt that their dignity had suffered.

தங்கள் சுயமரியாதை இழந்ததாக துயரமுற்றனர்.

And this is why they revolted.

அதனாலேயே கிளர்ச்சி ஏற்பட்டது.

This is why they did not accept.

அதனாலேயே அவர்களால் ஏற்று கொள்ள முடியவில்லை.

And actually other regimes, they told their citizens,

பிற ஆட்சிகள், இதையே தம் மக்களை கேட்க தொடங்கின

"Would you like to see the situation of Iraq?

"ஈராக் போன்ற நிலை ஏற்பட வேண்டுமா?"

Would you like to see civil war, sectarian killing?

"உள் நாட்டு போரும், இனவாத படுகொலைகளும் அரங்கேற வேண்டுமா?"

Would you like to see destruction?

"நீங்கள் அழிவை காண வேண்டுமா?"

Would you like to see foreign troops on your land?"

"அந்நிய படைகளை நமது மண்ணில் காண வேண்டுமா?"

And the people thought for themselves,

இது மக்களை சிந்திக்க வைத்தது..

"Maybe we should live with

"இது போன்றதொரு நிலைமையை விட

this kind of authoritarian situation that we find ourselves in,

தற்போது இருக்கும் கொடுங்கோலாட்சியே மேல்

instead of having the second scenario."

என எண்ணச் செய்தது"

That was one of the worst nightmares that we have seen.

அந்த எண்ணமே கனவிலும் எண்ணாத ஒரு நிலைக்கு நம்மை தள்ளி விட்டது

For 10 years,

கடந்த 10 ஆண்டுகளாக,

unfortunately we have found ourselves

மிக கொடூரமான அழிவுகளையும்,

reporting images of destruction,

கொலைகளையும், வன்முறைகளையும்,

images of killing,

இனவாத பிரச்சனைகளையுமே பார்க்க வேண்டிய

of sectarian conflicts,

அவல நிலைக்கு நாம் தள்ளப்பட்டிருக்கிறோம்.

images of violence,

இந்த நிலை பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக

emerging from a magnificent piece of land,

நாகரிகம், கலை மற்றும் கலாச்சாரத்தின்

a region that one day was the source

பிறப்பிடமாக திகழ்ந்த ஒரு பிராந்தியத்தில்

of civilizations and art and culture

பிறப்பிடமாக திகழ்ந்த ஒரு பிராந்தியத்தில்

for thousands of years.

நிகழ்வது வேதனை அளிக்கிறது.

Now I am here to tell you

இப்பொழுது நாம் கனவு கண்ட

that the future

அந்த தருணம் வந்து விட்டது

that we were dreaming for

என அறிவிக்கவே நான் உங்கள்

has eventually arrived.

முன்னால் வந்துள்ளேன்.

A new generation,

படித்த, ஒருங்கிணைந்த ஒரு புதிய தலைமுறை

well-educated,

பொதுவான உணர்வுகளோடும்,

connected,

உலகளாவிய புரிதலோடும் ஒரு நிதர்சனமான

inspired by universal values

உலகளாவிய புரிதலோடும் ஒரு நிதர்சனமான

and a global understanding,

உண்மை நிலையை நமக்காக

has created a new reality for us.

உருவாக்கியுள்ளனர்.

We have found a new way

நமது உணர்வுகளை,

to express our feelings

கனவுகளை வெளிப்படுத்த

and to express our dreams:

ஒரு புதிய வழியை கண்டுள்ளோம்.

these young people

இந்த இளைய தலைமுறையினர்

who have restored self-confidence

தன்னம்பிக்கையை மீட்டெடுத்துள்ளனர்,

in our nations in that part of the world,

சுதந்திரத்துக்கு புதிய அர்த்தம் தந்துள்ளனர்,

who have given us

சுதந்திரத்துக்கு புதிய அர்த்தம் தந்துள்ளனர்,

new meaning for freedom

நம்மை களத்தில் இறங்கி போராட உந்தியுள்ளனர்.

and empowered us to go down to the streets.

நம்மை களத்தில் இறங்கி போராட உந்தியுள்ளனர்.

Nothing happened. No violence. Nothing.

வன்முறை எதுவுமில்லை..

Just step out of your house,

வீட்டிற்கு வெளியே வந்து

raise your voice

குரல் எழுப்புங்கள்

and say, "We would like to see the end of the regime."

"உங்கள் ஆட்சி முடிய வேண்டும் என விரும்புகிறோம்."

This is what happened in Tunisia.

இது தான் துனிசியாவில் நடந்தது.

Over a few days,

துனிசியா அரசாங்கம் கோடிகணக்கான

the Tunisian regime that invested billions of dollars

பணத்தை பாதுகாப்பு என்ற பெயரில்

in the security agencies,

செலவழித்து காக்க முயன்ற சிறைகள்

billions of dollars

செலவழித்து காக்க முயன்ற சிறைகள்

in maintaining, trying to maintain,

மக்கள் எழுச்சியால் சில நாட்களிலேயே

its prisons,

மக்கள் எழுச்சியால் சில நாட்களிலேயே

collapsed, disappeared,

சிதறின, இருந்த தடம் தெரியாமல்

because of the voices of the public.

தொலைந்து போயின.

People who were inspired to go down to the streets

விழிப்புணர்வு பெற்ற மக்கள் தெருவில் இறங்கி

and to raise their voices,

குரல் கொடுத்தனர்.

they tried to kill.

அரசாங்கம் அவர்களை கொல்லப் பார்த்தது.

The intelligence agencies wanted to arrest people.

உளவு நிறுவனங்கள் மக்களை கைது செய்ய நினைத்தது.

They found something called Facebook.

மக்கள் பேஸ்புக், ட்விட்டர்

They found something called Twitter.

இணையதளங்களை கண்டனர்.

They were surprised by all of these kinds of issues.

அரசாங்கம் இது போன்ற புதிய உத்திகளால் அதிர்ந்து போனது.

And they said,

"இந்த குழந்தைகள் தவறாக வழிநடத்த படுவதாக குற்றம் சாட்டியது"

"These kids are misled."

"இந்த குழந்தைகள் தவறாக வழிநடத்த படுவதாக குற்றம் சாட்டியது"

Therefore, they asked their parents

ஆகவே அவர்களை வீட்டிற்கு திரும்ப

to go down to the streets

அழைக்குமாறு அவர்கள் பெற்றோரை அறிவுறித்தியது.

and collect them, bring them back home.

அழைக்குமாறு அவர்கள் பெற்றோரை அறிவுறித்தியது.

This is what they were telling. This is their propaganda.

"இந்த குழந்தைகள் தவறாக வழிநடத்தப்படுகின்றனர்.எனவே,

"Bring these kids home

அவர்களை வீட்டிற்கு அழையுங்கள்"

because they are misled."

இதுவே அரசாங்க பிரச்சாரமாக இருந்தது.

But yes,

ஆனால்,

these youth

பொதுவான கோட்பாடுகளால் ஈர்க்கப்பட்ட

who have been inspired

இந்த இளைய சமுதாயத்தினர்

by universal values,

ஒரு அற்புதமான எதிர்காலத்தை அனுமானிக்கவும்,

who are idealistic enough

ஒரு அற்புதமான எதிர்காலத்தை அனுமானிக்கவும்,

to imagine a magnificent future

அந்த அனுமானத்தை

and, at the same time, realistic enough

அறப்போர் மூலம், வன்முறை எதுவும் இன்றி,

to balance this kind of imagination

மக்கள் மத்தியில் எந்த குழப்பமும் ஏற்படுத்தாமல் அடைய

and the process leading to it --

மக்கள் மத்தியில் எந்த குழப்பமும் ஏற்படுத்தாமல் அடைய

not using violence,

தேவையான வழிமுறைகளை தெரிந்து

not trying to create chaos --

வைத்துள்ளனர்.

these young people,

ஆனால் இந்த இளைஞர்கள்

they did not go home.

தங்கள் வீட்டிற்கு செல்லவில்லை.

Parents actually went to the streets

மாறாக அவர்கள் பெற்றோர் வீதிகளில்

and they supported them.

இறங்கி இளைஞர்களுக்கு ஆதரவளித்தனர்.

And this is how the revolution was born in Tunisia.

இப்படிதான் துனிசியாவில் புரட்சி பிறந்தது.

We in Al Jazeera

அல் ஜசீரா தொலைகாட்சி துனிசியாவில்

were banned from Tunisia for years,

பல ஆண்டுகளாக தடை செய்ய பட்டிருந்தது.

and the government did not allow

துனிசியா அரசாங்கம் அல் ஜசீரா

any Al Jazeera reporter to be there.

நிருபர்களை உள்ளே அனுமதிக்கவில்லை.

But we found that these people in the street,

ஆனால் வீதிகளில் இறங்கி போராடிய

all of them are our reporters,

மக்களே நிருபர்களாக மாறி

feeding our newsroom

செய்தி, புகைப்படம் மற்றும்

with pictures, with videos

காணொளிகளை எங்கள் நிறுவனத்திற்கு

and with news.

அனுப்பினர்.

And suddenly that newsroom in Doha

தோகாவில் இருந்த எங்கள் செய்தி மையம்

became a center

நொடிப்பொழுதில் சாதாரண குடிமக்களின்-

that received all this kind of input from ordinary people --

இணைந்த, குறிக்கோளுடைய,

people who are connected and people who have ambition

தாழ்வு நிலையிலிருந்து

and who have liberated themselves

எழுச்சி பெற்ற மக்களின்

from the feeling of inferiority.

கருத்துக்களை தெரிவிக்கும் முக்கிய நிலையமானது.

And then we took that decision:

நாங்கள் அப்பொழுது ஒரு முடிவு எடுத்தோம்:

We are unrolling the news.

நாங்கள் செய்திகளை ஒளிபரப்புவோம்.

We are going to be the voice for these voiceless people.

ஒடுக்கப்பட்ட இந்த மக்களுக்கு குரலாக இருப்போம்.

We are going to spread the message.

இந்த செய்தியை பரப்புவோம்.

Yes, some of these young people

சில இளைஞர்களுக்கு இணையத்தொடர்பு

are connected to the Internet,

இருந்தாலும், பல்வேறு பிரச்சனைகளால்

but the connectivity in the Arab world

அரபு நாடுகளில் இருக்கும் இணையத்தொடர்பு

is very little, is very small,

மிகவும் சிறிதே.

because of many problems that we are suffering from.

மிகவும் சிறிதே.

But Al Jazeera took the voice from these people

ஆனால், அல் ஜசீரா இந்த மக்களின் அந்த

and we amplified [it].

மெல்லிய குரலினை பெற்று அதை பெருக்கியது.

We put it in every sitting room in the Arab world --

அந்த செய்தியை அரபு நாடு மட்டுமல்லாது

and internationally, globally,

உலகத்தின் உள்ள அனைத்து வீட்டின்

through our English channel.

வரவேற்பு அறைக்கும் கொண்டு சென்றது.

And then people started to feel

மக்கள் புதிதாக சில நடப்பதாக

that there's something new happening.

உணரத் தொடங்கினர்.

And then Zine al-Abidine Ben Ali

இதனால் சைன் அல்-ஆபிதீன் பென் அலி

decided to leave.

பதவி இறங்கினார்.

And then Egypt started,

இதன் தொடர்ச்சியாக எகிப்தில் புரட்சி வெடித்தது.

and Hosni Mubarak decided to leave.

ஹோசினி முபாரக் பதவி இறங்கினார்.

And now Libya as you see it.

இப்பொழுது லிபியாவில் புரட்சி நடக்கின்றது.

And then you have Yemen.

ஏமனிலும் கூட..

And you have many other countries trying to see

இன்னும் பல நாடுகளில் மக்கள்

and to rediscover that feeling

"அமைதியும், சகிப்புத்தன்மையும் கொண்ட வளமான

of, "How do we imagine a future

எதிகாலத்தை பெற என்ன வழி?", என

which is magnificent and peaceful and tolerant?"

எண்ணத் தொடங்கி விட்டனர்.

I want to tell you something,

இணையமும், இணையத்தொடர்பும்

that the Internet and connectivity

மக்களிடையே ஒரு புதிய மனநிலையை

has created [a] new mindset.

உருவாகியுள்ளது.

But this mindset

ஆனால் இந்த மனநிலை

has continued to be faithful

எங்கு உதித்ததோ, அந்த மண்ணுக்கும்

to the soil and to the land

மக்களுக்கும் உண்மையானதாக

that it emerged from.

இருப்பது அவசியம்.

And while this was the major difference

முன்னர் மாற்றங்களை பெற

between many initiatives before

நடந்த நிகழ்வுகளுக்கும், தற்போதைய நிகழ்வுக்கும்

to create change,

இது தான் வேறுபாடு.

before we thought, and governments told us --

இந்த மாற்றம் அரசு சில நேரங்களில்

and even sometimes it was true --

சொல்வது போல்,

that change was imposed on us,

எங்கள் மீது திணிக்கப்பட்டது.

and people rejected that,

மக்கள் அதை இப்போது நிராகரித்துள்ளனர்.

because they thought that it is alien to their culture.

ஏனென்றால் அவை அவர்களது கலாசாரத்துக்கு ஒவ்வாதவை.

Always, we believed

நாங்கள் எங்கள் கலாச்சாரம், கலாசார வேறுபாட்டுடன்

that change will spring from within,

ஒத்த எங்கள் மரபுகளிலும், வரலாற்றிலும்

that change should be a reconciliation

நம்பிக்கையுடைய மாற்றம், அதே சமயம் உலக எங்கள் ஆழ்மனதில்

with culture, cultural diversity,

நம்பிக்கையுடைய மாற்றம், அதே சமயம் உலக எங்கள் ஆழ்மனதில்

with our faith in our tradition

இருந்து வெளிவரும் என நம்பினோம்.

and in our history,

இருந்து வெளிவரும் என நம்பினோம்.

but at the same time,

அதே சமயம்,

open to universal values, connected with the world,

நாங்கள் சகிப்புத்தன்மையையும், உலகோடு

tolerant to the outside.

ஒத்து வாழ்வதையும் ஏற்று கொண்டுள்ளோம்.

And this is the moment

நாங்கள் எதிர்பார்த்த அந்த தருணம்

that is happening right now in the Arab world.

இப்பொழுது அரபு நாடுகளில் நிகழ்ந்து கொண்டுள்ளது.

This is the right moment, and this is the actual moment

நாங்கள் காண விழைந்த எல்லா எண்ணங்களும்

that we see all of these meanings meet together

ஒன்று சேர்ந்து ஒரு புதிய யுகத்தை

and then create the beginning

இந்த பிராந்தியத்தில் உருவாக்க

of this magnificent era

இதுவே சரியான தருணம்.

that will emerge from the region.

இதுவே சரியான தருணம்.

How did the elite deal with that --

இந்த நிலையை அரசியல்

the so-called political elite?

பிரமுகர்கள் எப்படி எதிர்கொண்டார்கள்?

In front of Facebook,

பேஸ்புக்கிற்கு எதிராக தஹ்ரிர் சதுக்கத்தில்

they brought the camels in Tahrir Square.

ஒட்டகங்களை கொண்டு வந்து நிறுத்தினர்.

In front of Al Jazeera,

அல்ஜசீரா தொலைகாட்சிக்கு எதிராக

they started creating tribalism.

காட்டுமிராண்டித்தனத்தை கட்டவிழ்த்து விட்டனர்.

And then when they failed,

அதில் அவர்கள் தோற்றதால்

they started speaking about conspiracies

அரபு நாடுகளுக்குள் பிரிவினையை ஏற்படுத்த

that emerged from Tel Aviv and Washington

டெல் அவிவ் மற்றும் வாஷிங்டன் சதி

in order to divide the Arab world.

வேளைகளில் ஈடுபடுவதாக சொல்லத் தொடங்கினர்.

They started telling the West,

மேற்கத்திய நாடுகளிடம்,

"Be aware of Al-Qaeda.

"அல்-கொய்தா எங்கள் பகுதிகளை

Al-Qaeda is taking over our territories.

ஆக்கிரமிக்க பார்க்கிறார்கள். எச்சரிக்கை.

These are Islamists

இந்த இஸ்லாமியர்கள் புதிய இம்ரான்களை

trying to create new Imaras.

உருவாக்கப் பார்க்கிறார்கள்.

Be aware of these people

உங்களின் சீர்மிகுந்த வாழ்க்கைமுறையை

who [are] coming to you

சீரழிக்க முயலும் இவர்களிடம்

in order to ruin your great civilization."

எச்சரிக்கையாக இருங்கள்", எனக் கூறினர்.

Fortunately,

ஆனால்,

people right now cannot be deceived.

மக்கள் விழித்துக் கொண்டனர்.

Because this corrupt elite

ஏனெனில், மக்களை ஏமாற்றும்

in that region

திறமையை கூட இங்கு வாழும்

has lost even the power of deception.

ஊழல் பெருச்சாளிகள் இழந்து விட்டனர்.

They could not, and they cannot, imagine

அவர்களால் இந்த நிதர்சன உண்மையை

how they could really deal with this reality.

கனவிலும் எதிர்கொள்ள முடியாது.

They have lost.

அவர்கள் மக்கள் முன்பாக

They have been detached

ஒன்றன் பின் ஒன்றாக தோற்று

from their people, from the masses,

ஒன்றன் பின் ஒன்றாக தோற்று

and now we are seeing them collapsing

வெளியேறி கொண்டுள்ளனர்.

one after the other.

வெளியேறி கொண்டுள்ளனர்.

Al Jazeera is not

அல் ஜசீரா புரட்சியை

a tool of revolution.

தூண்டும் கருவி அல்ல.

We do not create revolutions.

நாங்கள் புரட்சியை உருவாக்குவதில்லை.

However,

ஆனால்,

when something of that magnitude happens,

அப்படி ஒரு நிகழ்வு நடக்கும் போது,

we are at the center of the coverage.

அதை மக்களுக்கு கொண்டு சேர்க்கும் பொறுப்பை செய்கிறோம்.

We were banned from Egypt,

எங்களை எகிப்தில் தடை செய்தனர்.

and our correspondents,

எங்கள் நிருபர்களில் சிலரை

some of them were arrested.

கைது செய்தனர்.

But most of our camera people

ஆனாலும் எங்களின் பல நிருபர்களும், புகைப்பட

and our journalists,

வல்லுநர்களும் தன்னிச்சையாக மறைந்திருந்து

they went underground in Egypt -- voluntarily --

தஹ்ரிர் சதுக்கத்தில் நடக்கும்

to report what happened in Tahrir Square.

நிகழ்வுகளை மக்களுக்கு வெளிப்படுத்தினர்.

For 18 days,

எங்கள் தொலைக்காட்சி தொடர்ந்து

our cameras were broadcasting, live,

18 நாட்கள் தஹ்ரிர் சதுக்கத்தில் இருந்த

the voices of the people in Tahrir Square.

மக்களின் எண்ணங்களை நேரடியாக ஒளிபரப்பியது.

I remember one night

ஒரு நாள் இரவில்,

when someone phoned me on my cellphone --

தஹ்ரிர் சதுக்கத்தில் இருந்து எனக்கு தெரியாத

ordinary person who I don't know -- from Tahrir Square.

ஒரு சாதாரண மனிதர் என் செல்லிடைபேசியில் அழைத்தார்.

He told me, "We appeal to you

"தயவு செய்து நேரடி ஒளிபரப்பை

not to switch off the cameras.

நிறுத்தி விடாதீர்கள். நீங்கள்

If you switch off the cameras tonight,

ஒளிபரப்பை நிறுத்தினால் இங்கு ஒரு

there will be a genocide.

பெரிய பிரளயமே நடக்கும்.

You are protecting us

தஹ்ரிர் சதுக்கத்தில் நடப்பதை நேரடியாக

by showing what is happening at Tahrir Square."

ஒளிபரப்பி எங்களை காத்து கொண்டிருக்கிறீர்கள்", என்றார்.

I felt the responsibility

நான் எனது நிருபர்களையும், நிறுவன

to phone our correspondents there

ஊழியர்களையும் தொலைபேசியில் அழைத்து

and to phone our newsroom

"உங்களால் இயன்றவரையில் இரவில் கூட

and to tell them, "Make your best

நேரடி ஒளிபரப்பை நிறுத்தாதீர்கள்.

not to switch off the cameras at night,

ஏனெனில் நாம் ஒளிபரப்புவது

because the guys there really feel confident

அங்குள்ள மக்களுக்கு நம்பிக்கையையும்,

when someone is reporting their story --

பாதுகாப்பும் வழங்குவதாக

and they feel protected as well."

உணருகின்றனர்"

So we have a chance

இந்தப் பகுதியில் ஒரு புதிய எதிர்காலத்தை

to create a new future

உருவாக்க நமக்கு

in that part of the world.

வாய்ப்பு கிடைத்துள்ளது.

We have a chance

இந்த மொத்த உலகத்திற்கும்

to go and to think of the future

கிடைத்துள்ள ஒரு தெளிவான எதிர்காலத்தை

as something which is open to the world.

நாமும் எண்ண ஒரு வாய்ப்பு கிடைத்துள்ளது.

Let us not repeat the mistake of Iran,

ஈரானில் மிஷ்டாக் புரட்சியில் செய்த தவறை மீண்டும்

of [the] Mosaddeq revolution.

செய்ய வேண்டாம்.

Let us free ourselves -- especially in the West --

மற்றவர்கள், குறிப்பாக மேற்கத்திய நாடுகள்

from thinking about that part of the world

இந்தப் பகுதியின் எண்ணெய் வளங்கள்,

based on oil interest,

பாதுகாப்பு, ஸ்திரத்தன்மை

or based on interests

போன்ற மாயைகளை விட்டு

of the illusion of stability and security.

வெளியே வர வேண்டும்.

The stability and security

சர்வாதிகார ஆட்சியின் பாதுகாப்பும், ஸ்திரத்தன்மையும்

of authoritarian regimes

வன்முறை, தீவிரவாதம்,அழிவைத்

cannot create

தவிர வேறு எதையும்

but terrorism and violence and destruction.

உருவாக்க முடியாது.

Let us accept the choice of the people.

மக்களின் விருப்பத்தை ஏற்போம்.

Let us not pick and choose

அவர்கள் எதிர்காலத்தை ஆள்பவர்

who we would like to rule their future.

யார் என நாம் தீர்மானிக்க வேண்டாம்.

The future should be ruled

இப்பொழுது இந்த குரல்கள்

by people themselves,

நம்மை பயமுறுத்தினாலும்,

even sometimes if they are voices

எதிர்காலத்தில் மக்களை ஆள்பவர்

that might now scare us.

மக்களாகவே இருக்கட்டும்.

But the values of democracy

மக்களாட்சி, தேர்ந்தெடுக்கும் சுதந்திரம் வழியாக மத்திய கிழக்கு நாடுகளில்

and the freedom of choice

தற்போது நடக்கும் இந்த நிகழ்வு,

that is sweeping the Middle East at this moment in time

மொத்த உலகுக்கும் அரபு நாடுகளில்

is the best opportunity for the world,

தோன்றும் பாதுகாப்பு,

for the West and the East,

ஸ்திரத்தன்மை, நட்பு, சகிப்புத்தன்மை

to see stability and to see security

ஆகியவற்றை காண கிடைத்த வாய்ப்பாகும்.

and to see friendship and to see tolerance

அதை விடுத்து, இதை

emerging from the Arab world,

வன்முறை அல்லது தீவிரவாதம் என்ற

rather than the images of violence and terrorism.

கண்ணோட்டத்தில் காண கூடாது.

Let us support these people.

இந்த மக்களை ஆதரிப்போம்.

Let us stand for them.

அவர்களுக்கு தோள் கொடுப்போம்.

And let us give up

நமது குறுகிய சுயநலத்தை

our narrow selfishness

விடுத்து மாற்றங்களை வரவேற்போம்.

in order to embrace change,

இந்தப் பகுதி மக்களின் புதிய

and in order to celebrate with the people of that region

எதிர்காலத்தையும், கனவையும்,

a great future

சகிப்புத்தன்மையையும்

and hope and tolerance.

கொண்டாடுவோம்.

The future has arrived,

எதிர்காலம் வந்து விட்டது.

and the future is now.

அந்த எதிர்காலம் இக்கணம் தான்.

I thank you very much.

நன்றி. வணக்கம்.

(Applause)

(கரவொலி)

Thank you very much.

மிக்க நன்றி!!

(Applause)

(கரவொலி)

Chris Anderson: I just have a couple of questions for you.

க்ரிஸ் அன்டர்சன்: உங்களிடம் ஒரு சில கேள்விகள்.

Thank you for coming here.

இங்கு வந்தமைக்கு முதலில் நன்றி!!

How would you characterize the historical significance

இப்போது நடக்கும் இந்த நிகழ்வின் வரலாற்று

of what's happened?

முக்கியத்துவத்தை எப்படி சித்தரிப்பீர்கள்?

Is this a story-of-the-year, a story-of-the-decade

இது இந்த ஆண்டின் முக்கிய நிகழ்வா அல்லது கடந்த பத்து ஆண்டின் நிகழ்வா?

or something more?

அல்லது அதற்கும் மேலானதா?

Wadah Khanfar: Actually, this may be the biggest story that we have ever covered.

வாதா கான்பர்:நாங்கள் தொகுத்த செய்திகளிலேயே இது தான் தலையானது.

We have covered many wars.

நாங்கள் பல யுத்தங்களை பற்றி சொல்லியிருக்கிறோம்.

We have covered a lot of tragedies, a lot of problems,

பல இன்னல்களை, பிரச்சனைகளை,

a lot of conflict zones, a lot of hot spots in the region,

சிக்கலான பகுதிகளை, இப்பகுதியின் முக்கிய நிகழ்வுகளை.

because we were centered at the middle of it.

ஆனால், இது வேறு. ஒரு அழகான, மிகப் பெரிய சம்பவம்.

But this is a story -- it is a great story; it is beautiful.

நாங்கள் இதை அதன் மையத்தில் இருந்து சொன்னோம்.

It is not something that you only cover

இது ஒரு பெரிய நிகழ்வை பற்றி சொல்ல வேண்டுமே

because you have to cover a great incident.

என்பதற்காக சொல்லப்பட்டதல்ல.

You are witnessing change in history.

வரலாற்றின் ஒரு மாற்றத்தை நம் கண்முன்னே காண்கிறோம்.

You are witnessing the birth of a new era.

ஒரு புதிய யுகத்தின் பிறப்பை காண்கிறோம்.

And this is what the story's all about.

இந்த சம்பவம் அவ்வளவு முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.

CA: There are a lot of people in the West

க்ரிஸ் அன்டர்சன்: இன்னும் மேற்கத்திய நாட்டு மக்களிடம்

who are still skeptical,

ஒரு வித சந்தேகமும், பின்னால் வரப்போகும் ஒரு

or think this may just be an intermediate stage

குழப்பமான நிலையின் முன்னோட்டம் தான் இந்த

before much more alarming chaos.

சம்பவம் என்ற எண்ணமும் இருக்கிறது.

You really believe

எகிப்தில் இப்போது நடக்கும் பொதுத்தேர்தல் மூலம்

that if there are democratic elections in Egypt now,

ஒரு அரசாங்கம் உருவாகி இப்போது நீங்கள் உணர்வு

that a government could emerge

பொங்க பேசிய கருத்துக்களில் சிலவற்றையாவது நிறைவேற்றும்

that espouses some of the values you've spoken about so inspiringly?

என நீங்கள் நம்புகிறீர்களா?

WK: And people actually,

வாதா கான்பர்:ஹாசினி முபாரக்கின் ஆட்சி கவிழ்ந்த பிறகு,

after the collapse of the Hosni Mubarak regime,

மக்கள் குறிப்பாக இளைஞர்கள்

the youth who have organized themselves

பல கூட்டங்களாகவும், குழுக்களாகவும் ஒருங்கிணைந்து

in certain groups and councils,

இந்த மாற்றங்களை நெறி தவறாமல்,

they are guarding the transformation

இந்த மாற்றங்களை நெறி தவறாமல்,

and they are trying to put it on a track

குடியரசின் மேன்மை நழுவாமல்

in order to satisfy

குடியரசின் மேன்மை நழுவாமல்

the values of democracy,

நிறைவேற்ற பாடுபடுகின்றனர்.

but at the same time

அதே சமயம், இந்த மாற்றங்கள்

also to make it reasonable

சரியானதாகவும், ஏற்று கொள்ளக்

and to make it rational,

கூடியதாகவும் நெறி தவறாததாகவும்

not to go out of order.

பார்த்து கொள்வர்.

In my opinion, these people are much more wiser

தற்போது மக்கள் அரசியல் வல்லுநர்கள், எதிர்க்கட்சி தலைவர்கள்,

than, not only the political elite,

தற்போது மக்கள் அரசியல் வல்லுநர்கள், எதிர்க்கட்சி தலைவர்கள்,

even the intellectual elite, even opposition leaders

அறிவார்ந்த மேதைகளை விட புத்திசாலிகளாக

including political parties.

இருக்கின்றனர் என்பது எனது கருத்து.

At this moment in time, the youth in the Arab world

இத்தருணத்தில், அரபு நாடுகளின் இளைஞர்கள்

are much more wiser

வயது முதிர்ந்த

and capable of creating the change

அரசியல், கலாச்சார,

than the old --

தத்துவ மேதைகளை விட

including the political and cultural

புத்திசாலிகளாகவும்,

and ideological

மாற்றங்களை உருவாக்கும்

old regimes.

திறமை நிறைந்தவர்களாகவும் திகழ்கிறார்கள்.

(Applause)

(கரவொலி)

CA: We are not to get involved politically and interfere in that way.

க்ரிஸ் அன்டர்சன்: நாங்கள் இதில் அரசியல் ரீதியாக நுழைய விரும்பவில்லை.

What should people here at TED,

TEDல் இருக்கும் மேற்கத்திய மக்கள்

here in the West,

உங்களோடு இணையவும், தங்களுடைய பங்களிப்பை

do if they want to connect or make a difference

தரவும் எண்ண செய்ய வேண்டும் என

and they believe in what's happening here?

நீங்கள் கருதுகிறீர்கள்?

WK: I think we have discovered a very important issue in the Arab world --

வாதா கான்பர்: நாங்கள் அரபு நாடுகளில் முக்கியமான ஒன்றை கண்டுள்ளோம் என நான் நினைக்கிறேன்.

that people care,

உலக மக்கள்

people care about this great transformation.

இந்த மிகப் பெரிய மாற்றத்தில் அக்கறை கொண்டுள்ளனர்.

Mohamed Nanabhay who's sitting with us,

நம்மோடு அமர்ந்திருக்கும் அல்ஜசீரா இணையதளத்தின்

the head of Aljazeera.net,

தலைவரான முஹமது நானாபாய், எமது இணையதளத்தை

he told me that a 2,500 percent increase

பார்க்கும் பல்வேறு நாட்டவரின் எண்ணிக்கை 2500 சதவிகிதம்

of accessing our website

பார்க்கும் பல்வேறு நாட்டவரின் எண்ணிக்கை 2500 சதவிகிதம்

from various parts of the world.

உயர்ந்திருப்பதாக கூறுகிறார்.

Fifty percent of it is coming from America.

50 சதவிகிதம் அமெரிக்காவில் இருந்து பார்க்கப்பட்டுள்ளது.

Because we discovered that people care,

மக்களுக்கு அக்கறையும், ஆர்வமும்

and people would like to know --

இருப்பதால் தான் இணையத்தில் இருந்து

they are receiving the stream through our Internet.

பதிவிறக்கம் செய்கின்றனர் என கண்டறிந்தோம்.

Unfortunately in the United States,

அமெரிக்காவின் வாஷிங்டன் மாகாணத்தை தவிர

we are not covering but Washington D.C. at this moment in time

பிற பகுதிகளை அல் ஜசீராவின் ஆங்கில தொலைக்காட்சி

for Al Jazeera English.

சேவை தற்போது கவரவில்லை.

But I can tell you, this is the moment to celebrate

வீதிகளில் இருக்கும்

through connecting ourselves

மக்களுக்கு ஆதரவாகவும், அவர்களுக்கு

with those people in the street

நாம் உறுதுணையாக இருக்கிறோம் என

and expressing our support to them

உணர்த்தவும் உலகம் முழுவதும் இத்தருணத்தை

and expressing this kind of feeling, universal feeling,

கொண்டாட வேண்டும் என சொல்லிக் கொள்கிறேன்.

of supporting the weak and the oppressed

இது நலிந்த ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் சீரிய

to create a much better future for all of us.

எதிர்காலத்திற்கு நாம் கொடுக்கும் ஆதரவாகும்.

CA: Well Wadah, a group of members of the TED community,

க்ரிஸ் அன்டர்சன்:TEDX கைரோ பகுதியின் குழு நண்பர்கள்

TEDxCairo,

க்ரிஸ் அன்டர்சன்:TEDX கைரோ பகுதியின் குழு நண்பர்கள்

are meeting as we speak.

இப்பொழுது கூடி இருக்கின்றனர்

They've had some speakers there.

அவர்கள் அறையில் சில ஒலிப்பெருக்கிகள் இருக்கின்றன.

I believe they've heard your talk.

கண்டிப்பாக உங்கள் உரையை அவர்கள் கேட்டிருப்பார்கள்.

Thank you for inspiring them and for inspiring all of us.

அவர்களையும், எங்கள் அனைவரையும் ஈர்த்தமைக்கு மிகவும் நன்றி.

Thank you so much.

நன்றி. வணக்கம்.

(Applause)

(கரவொலி)