Gabriel Barcia-Colombo: My DNA vending machine

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Penchan Kongpet

This is a vending machine in Los Angeles.

นี่คือตู้หยอดเหรียญในลอสแองเจลิส

It's in a shopping mall, and it sells fish eggs.

มันอยู่ในห้างสรรพสินค้า และมันก็ขายไข่ปลาครับ

It's a caviar-vending machine.

มันเป็นตู้ขายไข่ปลาคาเวียแบบหยอดเหรึยญ

This is the Art-o-mat, an art-vending machine

นี่คือ อาร์ท-โอ-เมท (Art-o-mat)

ตู้ขายหยอดเหรึยญแนวศิลป์ๆ

that sells small artistic creations by different artists,

ที่ขายผลงานศิลปะเล็กๆ โดยศิลปินหลากหลาย

usually on small wood blocks or matchboxes, in limited edition.

โดยทั่วไปแล้วจะเป็นงานจากแท่งไม้หรือกลักไม้ขึด

ซึ่งจำกัดจำนวนในการผลิต

This is Oliver Medvedik.

นี่คือ โอลิเวอร์ เมดวีดิค เขาไม่ใช่เครื่องหยอดเหรียญนะครับ

He is not a vending machine, but he is one of the founders of Genspace,

แต่เขาเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้ง เจนสเปส (Genspace)

กลุ่มคนสายห้องแลปชีววิทยาในบรู๊คลิน นิวยอร์ค

a community biolab in Brooklyn, New York,

ที่ซึ่งใครๆ ก็สามารถจะไปที่นั้น ลงทะเบียนเรียน

where anybody can go and take classes

และเรียนรู้สิ่งต่างๆ เช่น การเลี้ยง อีโคไล (E. coli) ที่เรืองแสงในที่มืด

and learn how to do things like grow E. coli that glows in the dark

หรือเรียนรู้ว่าจะสกัดดีเอ็นเอจากสตอเบอรี่ได้อย่างไร

or learn how to take strawberry DNA.

In fact, I saw Oliver do one of these strawberry DNA extractions

อันที่จริง ผมเห็นโอลิเวอร์ ทำการสกัดดีเอ็นเอสตอเบอรี่ เมื่อหลายปีก่อน

about a year ago, and this is what led me into this bizarre path

และนั่นก็นำผมไปสู่เส้นทางอันแสนพิลึก

ที่ผมกำลังจะเล่าให้คุณฟัง

that I'm going to talk to you right now.

เพราะว่าดีเอ็นเอสตอเบอรี่นั้นมันน่าสนใจ เพราะว่ามันสวยงาม

Strawberry DNA is really fascinating, because it's so beautiful.

ผมไม่เคยคิดถึงดีเอ็นเอของสิ่งที่สวยงามมาก่อนเลย

I'd never thought about DNA being a beautiful thing before,

ก่อนที่ผมจะเห็นมันในรูปแบบนี้

before I saw it in this form.

และหลายๆ คน โดยเฉพาะในกลุ่มคนสายศิลป์

A lot of people, especially in the art community,

ก็ที่ไม่ได้ข้องเกี่ยวอะไร กับวิทยาศาสร์ในรูปแบบนี้อยู่แล้ว

don't necessarily engage in science in this way.

ผมเข้าร่วมเจนสเปสเลยในทันทีหลังจากนั้น

I instantly joined Genspace after this,

และผมถามโอลิเวอร์ว่า "อืม ถ้าเราสามารถที่จะทำแบบนี้กับสตอเบอรี่ได้

and asked Oliver, "If we can do this with strawberries,

เราทำแบบนี้กับคนได้ด้วยหรือเปล่า"

และประมาณ 10 นาทีต่อมา เราทั้งคู่

can we do this with people?"

About 10 minutes later, we were both spitting in vials,

ก็ปั่นมันในหลอดแก้วและคิด

ขั้นตอนในการสกัดดีเอ็นเอของมนุษย์

coming up with a protocol for human DNA extraction.

และผมเริ่มที่จะทำโดยตัวผมเอง

I started doing this on my own.

และดีเอ็นเอของผมก็หน้าตาแบบนี้

This is what my DNA actually looks like.

และผมก็อยู่ที่งานเลี้ยงอาหารมื้อค่ำกับเพื่อน เพื่อนๆ ศิลปิน

And I was at a dinner party with some artist friends,

และผมก็เล่าให้พวกเขาฟังเกี่ยวกับโครงการนี้

and I was telling them about this project,

และพวกเขาก็ไม่อยากจะเชื่อว่า คุณเห็นดีเอ็นเอได้จริงๆ

and they couldn't believe that you could actually see DNA.

So I said, all right, let's get out some supplies right now.

ผมก็เลยบอกว่า เอาล่ะ ออกไปหาอุปกรณ์กันเลยดีกว่า

และผมก็เริ่มจะจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำแสนพิลึก ที่บ้านผม ตอนคืนวันศุกร์

And I started having these bizarre dinner parties on Friday nights,

ซึ่งทุกคนจะมา

where people would come over and we'd do DNA extractions,

และเราก็จะทำการสกัดดีเอ็นเอ

and I would capture them on video,

และผมก็จะถ่ายวีดีโอพวกเขาไว้

เพราะว่ามันเก็บรู้ภาพคนแบบฮาๆ เช่นนี้ได้เหมือนกัน

because it created this kind of funny portrait as well.

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

มีคนที่ตามปกติแล้วไม่ได้ยุ่งเกี่ยวอะไร

These are people who don't necessarily regularly engage with science.

กับวิทยาศาสตร์เลย

You can kind of tell from their reactions.

คุณสามารถเดาได้จากการตอบสนองของพวกเขา

(Laughter)

But they became fascinated by it,

แต่กลายเป็นว่าพวกเขาสนใจมัน

and it was really exciting for me to see them get excited about science.

และมันก็น่าตื่นเต้นมากสำหรับผมที่เห็นพวกเขา

ตื่นเต้นเพราะวิทยาศาสตร์

And so I started doing this regularly.

และผมก็เริ่มที่จะทำสิ่งนี้เป็นประจำ

(Laughter)

มันเหมือนว่าเป็นอะไรแปลกๆ ที่คุณทำในคืนวันศุกร์

It's an odd thing to do with your Friday nights,

แต่นั่นเป็นสิ่งที่ผมเริ่มทำ

but this is what I started doing.

และผมก็เริ่มเก็บสะสม

I started collecting a whole group of my friends' DNA in small vials

ดีเอ็นเอของเพื่อนๆ ผมทั้งกลุ่ม ลงในหลอดแก้วเล็กๆ

และจัดประเภทพวกมัน

and categorizing them.

มันมีหน้าตาเป็นแบบนี้ครับ

This is what that looked like.

และมันก็เริ่มจะทำให้ผมคิดอะไรสองสามอย่าง

And it started to make me think about a couple of things.

อย่างแรก นี่มันยังกับหน้าเฟสบุ๊คของผมเลย

First, this looked a lot like my Facebook wall.

ก็ในแง่หนึ่งอะนะ ผมได้สร้างเครือข่ายพันธุกรรม

So in a way, I created sort of a genetic social network.

เป็นสังคมออนไลน์เชิงพันธุกรรมจริงๆ

And the second thing was,

และอย่างที่สองก็คือ มีครั้งหนึ่งที่เพื่อนคนหนึ่งมาหา

one time a friend came over and looked at this on my table

และมองไปที่โต๊ะของผม แล้วเขาก็แบบว่า "โอ้"

and was like, "Uh ... why are they numbered?

ทำไมพวกมันมีตัวเลขกำกับด้วยล่ะ คนๆ นี้หายากกว่าอีกคนหรอ

Is this person more rare than the other one?"

และผมก็ไม่ได้คิดถึงสิ่งนี้ด้วยซ้ำ

And I hadn't even thought about that.

พวกมันถูกกำกับด้วยตัวเลขเพียงเพราะว่า นั่นเป็นลำดับที่ผมสกัดดีเอ็นเอ

They were just numbered

because that was the order that I extracted the DNA in.

แต่มันทำให้ผมคิดถึงการสะสมของเล่น

But that made me think about collecting toys,

และนี่คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้

and what's going on right now in the toy world with blind box toys,

ในโลกแห่งของเล่นที่มีกล่องของเล่นปริศนา

และการที่จะได้สะสมของเล่นหายยากเหล่านี้

and being able to collect these rare toys.

คุณซื้อกล่องเหล่านี้มา คุณไม่แน่ใจว่ามันมีอะไรในกล่องนั้น

You buy these boxes, but aren't sure what's going to be inside.

แต่เมื่อคุณเปิดมันออก

But when you open them, you have different rarities of the toys.

คุณก็จะพบของเล่นหายากหลากหลายแบบ

และผมก็คิดว่ามันน่าสนใจ

I thought that was interesting; I thought about this

ผมเริ่มที่จะคิดถึงสิ่งนี้และ ตู้ขายไข่ปลาคาเวียแบบหยอดเหรึยญและ อาร์ท-โอ-เมท

and the caviar vending machine and the Art-o-mat all together.

และดังเหตุผลบางประการ คืนหนึ่งผมก็ร่างภาพเครื่องหยอดเหรียญ

And for some reason, I was one night drawing a vending machine,

คิดถึงการทาสีเครื่องหยอดเหรึยญ

thinking of doing paintings of a vending machine.

และในนั้นก็มีหลอดแก้วเล็กๆ ที่บรรจุดีเอ็นเอของผม

และผมก็เห็นสิ่งที่เป็นเหมือนของสะสมอันงดงาม

The vial of my DNA was sitting there,

ระหว่างสายดีเอ็นเอและขดลวดของเครื่องหยอดเหรียญ

and I saw a beautiful collaboration between the strands of DNA

and the coils of a vending machine.

และแน่ล่ะ ผมตัดสินใจที่จะสร้างผลงานศิลปะจัดวาง

So I decided to create an art installation called the DNA Vending Machine.

ที่มีชื่อว่า เครื่องขายดีเอ็นเอแบบหยอดเหรึยญ

นี่ครับ

Here it is.

(เสียงดนตรี)

(Music)

[DNA Vending Machine is an art installation

["เครื่องขายดีเอ็นเอแบบหยอดเหรียญเป็นงานศิลปะจัดวาง แสดงว่ามีการเข้าถึงเทคโนโลยีชีวภาพมากขึ้น"]

about our increasing access to biotechnology.]

(Music)

[For a reasonable cost, you can purchase a sample of human DNA

["ด้วยราคาที่ย่อมเยา คุณสามารถจะซื้อตัวอย่างดีเอ็นเอมนุษย์

from a traditional vending machine.]

จากเครื่องหยอดเหรียญแบบฉบับดั้งเดิมนี้ได้"]

(Music)

["แต่ละตัวอย่างมาพร้อมกับหีบห่อ

[Each sample comes packaged

with a collectible limited edition portrait of the human specimen.]

ที่มีภาพน่าสะสมจำนวนจำกัดของมนุษย์เจ้าของตัวอย่าง"]

(Music)

["เครื่องขายดีเอ็นเอหยอดเหรึยญให้ความสำคัญดีเอ็นเอ

[DNA Vending Machine treats DNA as a collectible material

เป็นดั่งวัตถุสะสมและชักจูงความสนใจ

and brings to light legal issues over the ownership of DNA.]

มายังปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับความเป็นเจ้าของดีเอ็นเอ"]

(Music ends)

เกเบรียล บาร์เซีย-โคลัมโบ: ครับ เครื่องขายดีเอ็นเอแบบหยอดเหรียญนี้

Gabriel Barcia-Colombo:

The DNA Vending Machine is currently in a couple of galleries in New York,

กำลังถูกแสดงอยู่ในหอศิลป์สองแห่งในนิวยอร์ค

และมันทำรายได้ค่อนข้างดีซะด้วยนะที่จริง

and it's selling out pretty well.

พกวเรากำลังอยู่ในช่วงการผลิต 100 ชิ้นแรก

We're in the first edition of 100 pieces,

และหวังว่าจะทำการผลิตครั้งถัดไปเร็วๆ นี้

hoping to do another edition pretty soon.

ที่จริงผมอยากที่จะนำมันไปยัง จุดเชื่อมสถานีรถไฟให้มากกว่านี้

I'd like to get it into more of a metro hub,

อย่างเช่น แกรนด์ เซ็นเตอร์ (Grand Central) หรือ เพนน์ สเตชั่น (Penn Station)

like Grand Central or Penn Station,

โดยวางไว้ถัดจากเครื่องหยอดเหรียญจริงๆ ในที่นั้นๆ

next to some of the other vending machines in that location.

แต่ที่จริงแล้ว ด้วยโครงการนี้ และอีกหลายๆ โครงการศิลปะของผม

But really, with this and a lot of my art projects,

ผมอยากถามคำถามกับผู้ชม ซึ่งคำถามนั้นก็คือว่า

I want to ask the audience a question:

เมื่อเทคโนโลยีชีวภาพและการหาลำดับดีเอ็นเอ

When biotechnology and DNA sequencing becomes as cheap as, say, laser cutting

กลายเป็นสิ่งที่ถูกพอๆ กับการตัดด้วยเลเซอร์

or 3D printing or buying caviar from a vending machine,

หรือการพิมพ์แบบสามมิติ หรือการซื้อไข่ปลาคาเวียจากเครื่องหยอดเหรียญ

will you submit your sample of DNA to be part of the vending machine?

คุณจะยังส่งตัวอย่างของคุณให้มาเป็นส่วนหนึ่ง ของเครื่องหยอดเหรียญนี้ไหม

และตัวอย่างเหล่านี้จะมีค่าเท่าไร

How much will these samples be worth?

และคุณจะซื้อตัวอย่างของคนอื่นหรือ

Will you buy someone else's sample?

And what will you be able to do with that sample?

และคุณจะทำอะไรได้กับตัวอย่างเหล่านี้

ขอบคุณครับ

Thank you.

(Applause)

(เสียงปรบมือ)