Why do I make art? To build time capsules for my heritage | Kayla Briët

Vertaald door: Marena Marshall Nagekeken door: Peter van de Ven

When I was four years old,

Toen ik vier jaar oud was,

my dad taught me the Taos Pueblo Hoop Dance,

leerde ik van mijn vader de Taos Pueblo Hoop Dans,

a traditional dance born hundreds of years ago in Southwestern USA.

een eeuwenoude, traditionele dans uit het zuidwesten van de VS.

A series of hoops are created out of willow wood,

Een aantal hoepels van wilgenhout

and they're threaded together to create formations of the natural world,

worden zo aaneengeregen dat ze natuurlijke formaties uitbeelden,

showing the many beauties of life.

die al het mooie van het leven tonen.

In this dance, you're circling in a constant spin,

In deze dans draai je voortdurend in het rond,

mimicking the movement of the Sun

waarmee je de beweging van de zon nabootst

and the passage of time.

en het voortschrijden van de tijd.

Watching this dance was magic to me.

Naar deze dans kijken was voor mij iets magisch.

Like with a time capsule,

Alsof ik met een tijdcapsule

I was taking a look through a cultural window to the past.

door een cultureel raam naar het verleden keek.

I felt a deeper connection

Ik voelde nog sterker

to how my ancestors used to look at the world around them.

hoe mijn voorouders de wereld om hen heen hadden gezien.

Since then, I've always been obsessed with time capsules.

Sindsdien ben ik geobsedeerd door tijdcapsules.

They take on many forms,

Ze nemen verschillende vormen aan,

but the common thread is that they're uncontrollably fascinating

maar wat ze gemeen hebben, is dat ze heel fascinerend zijn

to us as human beings,

voor ons mensen.

because they're portals to a memory,

Ze zijn een toegangsdeur tot een herinnering

and they hold the important power of keeping stories alive.

en ze bezitten het belangrijke vermogen om verhalen levend te houden.

As a filmmaker and composer,

Als filmmaker en componist

it's been my journey to find my voice,

ben ik op zoek naar een stem

reclaim the stories of my heritage and the past

om de verhalen van mijn erfgoed en het verleden terug te halen

and infuse them into music and film time capsules to share.

en ze in tijdcapsules van film en muziek te gieten.

To tell you a bit about how I found my voice,

Om uit te leggen hoe ik mijn stem heb gevonden,

I'd like to share a bit about how I grew up.

wil ik graag wat zeggen over mijn jeugd.

In Southern California, I grew up in a multigenerational home,

In Zuid-Californië deelde ik een huis met meerdere generaties.

meaning I lived under the same roof

Ik woonde dus onder hetzelfde dak

as my parents, aunts, uncles and grandparents.

als mijn ouders, tantes, ooms en grootouders.

My mother is Dutch-Indonesian and Chinese with immigrant parents,

Mijn moeder is een kind van Chinees- Nederlands-Indonesische immigranten

and my father is Ojibwe

en mijn vader is een Ojibweg

and an enrolled tribal member

en geregistreerd stamlid

of the Prairie Band's Potawatomi Tribe in Northeastern Kansas.

van de Prairie Band Potawatomi stam in noordoost Kansas.

So one weekend I'd be learning how to fold dumplings,

Zodoende leerde ik het ene weekend hoe je dumplings maakt

and the next, I'd be traditional-style dancing

en het volgende deed ik een traditionele dans

at a powwow,

tijdens een pow wow,

immersed in the powerful sounds of drums and singers.

gedompeld in het krachtige geluid van drums en zangers.

Being surrounded by many cultures was the norm,

Veel culturen om me heen hebben, was voor mij normaal,

but also a very confusing experience.

maar het was ook een verwarrende ervaring.

It was really hard for me to find my voice,

Ik vond het moeilijk om mijn stem te vinden,

because I never felt I was enough --

ik had altijd het gevoel dat ik niet voldeed --

never Chinese, Dutch-Indonesian or Native enough.

nooit Chinees, Nederlands-Indonesisch of Amerikaans-Indiaans genoeg.

Because I never felt I was a part of any community,

Ik behoorde voor mijn gevoel nooit echt bij een gemeenschap.

I sought to learn the stories of my heritage

Ik trachtte de verhalen uit mijn cultuur te achterhalen

and connect them together to rediscover my own.

en in de rode draad mijn eigen verhaal te herontdekken.

The first medium I felt gave me a voice was music.

Het eerste medium dat me een stem gaf, was muziek.

With layers of sounds and multiple instruments,

Met klanklagen en verschillende instrumenten

I could create soundscapes and worlds that were much bigger than my own.

kon ik een soundscape maken en een wereld die veel groter was dan de mijne.

Through music, I'm inviting you into a sonic portal

Mijn muziek brengt je in een geluidsportal

of my memories and emotions,

waar mijn herinneringen en emoties zijn

and I'm holding up a mirror to yours.

en die voor jullie als spiegel dient.

One of my favorite instruments to play is the guzheng zither,

Een instrument dat ik graag bespeel is de guzheng,

a Chinese harp-like instrument.

een soort liggende Chinese harp.

While the hoop dance is hundreds of years old,

De hoepeldans is honderden jaren oud,

the guzheng has more than 2,000 years of history.

maar de guzheng heeft een geschiedenis van meer dan 2000 jaar.

I'm playing the styles that greatly influence me today,

Ik speel de muziekstijlen die me nu erg beïnvloeden,

like electronic music,

zoals electronische muziek,

with an instrument that was used to play traditional folk music long ago.

met een instrument dat lang geleden voor folkloristische muziek werd gebruikt.

And I noticed an interesting connection:

En ik zag een interessant verband:

the zither is tuned to the pentatonic scale,

de guzheng volgt de pentatonische toonladder,

a scale that is universally known in so many parts of music

die veel gebruikt wordt in verschillende soorten muziek

around the world,

overal ter wereld,

including Native American folk songs.

ook binnen de Amerikaans- Indiaanse folkloristische muziek.

In both Chinese and Native folk,

In deze en ook in de Chinese muziek

I sense this inherent sound of longing and holding onto the past,

bespeur ik een diep gevoel van verlangen naar het verleden,

an emotion that greatly drives the music I create today.

en dit gevoel heeft een grote invloed op de muziek die ik nu maak.

At the time, I wondered if I could make this feeling of immersion

Op een gegeven moment vroeg ik me af of ik dit gevoel van onderdompeling

even more powerful,

nog meer kon versterken

by layering visuals and music --

door lagen te maken van beelden en muziek,

visuals and images on top of the music.

beelden en afbeeldingen bovenop de muziek.

So I turned to internet tutorials to learn editing software,

Ik zocht op internet naar handleidingen voor het bewerken van software,

went to community college to save money

volgde een middelbare beroepsopleiding

and created films.

en maakte films.

After a few years experimenting,

Na een aantal jaar experimenteren,

I was 17 and had something I wanted to tell and preserve.

had ik op mijn 17e iets om over te vertellen en wat ik wilde behouden.

It started with a question:

Het begon met de vraag:

What happens when a story is forgotten?

wat gebeurt er als een verhaal vergeten wordt?

I lead with this in my latest documentary film,

Deze vraag staat centraal in mijn laatste documentaire,

"Smoke That Travels,"

'Smoke That Travels',

which immerses people into the world of music, song, color and dance,

die mensen onderdompelt in de wereld van muziek, lied, kleur en dans,

as I explore my fear that a part of my identity, my Native heritage,

terwijl ik besef dat mijn Amerikaans-Indiaanse achtergrond

will be forgotten in time.

op termijn gedeeltelijk vergeten wordt.

Many indigenous languages are dying due to historically forced assimilation.

Veel inheemse talen sterven uit vanwege historisch gedwongen assimilatie.

From the late 1800s to the early 1970s,

Vanaf de late 19e eeuw tot begin jaren zeventig

Natives were forced into boarding schools,

werden Indianen gedwongen naar kostscholen gestuurd,

where they were violently punished if they practiced traditional ways

waar ze zwaar gestraft werden als ze volgens hun eigen tradities leefden

or spoke their native language,

of hun eigen taal spraken,

most of which were orally passed down.

meestal mondeling aan de kinderen doorgegeven.

As of now, there are 567 federally recognized tribes in the United States,

Op dit moment zijn er 567 officieel erkende stammen in de VS,

when there used to be countless more.

maar er waren er ontelbaar veel meer.

In my father's words,

Mijn vader zei altijd:

"Being Native is not about wearing long hair in braids.

"Je haar in lange vlechten dragen, maakt je niet Indiaans.

It's not about feathers or beadwork.

Het gaat niet om veren of kralen.

It's about the way we all center ourselves in the world as human beings."

Het gaat erom hoe wij onszelf als mens in de wereld plaatsen."

After traveling with this film for over a year,

In ruim het jaar dat ik reisde voor deze film

I met indigenous people from around the world,

heb ik inheemse volken uit de hele wereld ontmoet,

from the Ainu of Japan,

zoals de Aino in Japan,

Sami of Scandinavia,

de Samen uit Scandinavië,

the Maori

de Maori

and many more.

en zo verder.

And they were all dealing with the exact same struggle

Allemaal voeren ze precies dezelfde strijd

to preserve their language and culture.

om hun taal en cultuur te behouden.

At this moment, I not only realize the power storytelling has

Ik zie nu niet alleen de kracht die verhalen hebben

to connect all of us as human beings

om ons allen als mensen tot elkaar te brengen,

but the responsibility that comes with this power.

maar ook de verantwoordelijkheid die deze kracht met zich mee brengt.

It can become incredibly dangerous when our stories are rewritten or ignored,

Het is heel gevaarlijk als onze verhalen herschreven of genegeerd worden,

because when we are denied identity,

want als onze identiteit ontkend wordt,

we become invisible.

dan worden we onzichtbaar.

We're all storytellers.

We zijn allemaal vertellers.

Reclaiming our narratives and just listening to each other's

Door onze eigen vertellingen op te eisen en naar die van elkaar te luisteren,

can create a portal that can transcend time itself.

creëren we een toegangsdeur die de tijd kan overstijgen.

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus)