Rory Stewart: Time to end the war in Afghanistan

Vertaald door: Axel Saffran Nagekeken door: Kevin Keyaert

The question today is not:

De vraag is niet:

Why did we invade Afghanistan?

Waarom vielen we Afghanistan binnen?

The question is:

De vraag is:

why are we still in Afghanistan

Waarom zijn we nog steeds in Afghanistan,

one decade later?

tien jaar later?

Why are we spending

Waarom geven we

$135 billion?

135 miljard dollar uit?

Why have we got 130,000 troops on the ground?

Waarom hebben we 130.000 manschappen op de grond?

Why were more people killed

Waarom zijn in de afgelopen maand

last month

meer mensen gedood

than in any preceding month

dan in alle voorgaande maanden

of this conflict?

van dit conflict?

How has this happened?

Hoe is dit kunnen gebeuren?

The last 20 years

De afgelopen 20 jaar

has been the age of intervention,

waren het tijdperk van de interventie,

and Afghanistan is simply one act

en Afghanistan is eenvoudig één bedrijf

in a five-act tragedy.

in een tragedie met 5 bedrijven.

We came out of the end of the Cold War

We kwamen uit de Koude Oorlog

in despair.

en waren wanhopig.

We faced Rwanda;

We kregen Rwanda;

we faced Bosnia,

we kregen Bosnië;

and then we rediscovered our confidence.

en toen herontdekten we ons zelfvertrouwen.

In the third act, we went into Bosnia and Kosovo

In het derde bedrijf gingen we Bosnië en Kosovo aan

and we seemed to succeed.

en we schenen te slagen.

In the fourth act, with our hubris,

In het vierde bedrijf, met onze hoogmoed,

our overconfidence developing,

onze zelfoverschatting groeiende,

we invaded Iraq and Afghanistan,

vielen we Irak en Afghanistan binnen.

and in the fifth act,

En in het vijfde bedrijf

we plunged into a humiliating mess.

stortten we ons in een beschamende chaos.

So the question is: What are we doing?

Dus is de vraag: Wat zijn we aan het doen?

Why are we still stuck in Afghanistan?

Waarom zitten we nog steeds vast in Afghanistan?

And the answer, of course,

En het antwoord daarop

that we keep being given

luidt keer op keer

is as follows:

als volgt.

we're told that we went into Afghanistan

Ons werd verteld dat we Afghanistan binnenvielen

because of 9/11,

vanwege 9/11,

and that we remain there

en dat we daar blijven

because the Taliban poses an existential threat

omdat de Taliban een existentiële dreiging vormt

to global security.

voor de internationale veiligheid.

In the words of President Obama,

In de woorden van president Obama,

"If the Taliban take over again,

"Als de Taliban weer de macht grijpen,

they will invite back Al-Qaeda,

zullen ze Al Qaeda uitnodigen,

who will try to kill as many of our people

die zullen trachten zoveel van onze mensen

as they possibly can."

te doden als ze kunnen".

The story that we're told

Het verhaal dat ons verteld werd,

is that there was a "light footprint" initially --

is dat er aanvankelijk een minimale aanwezigheid was --

in other words, that we ended up in a situation

met andere woorden, dat we in een situatie beland waren

where we didn't have enough troops,

waarin we niet genoeg troepen hadden,

we didn't have enough resources,

niet genoeg middelen hadden,

that Afghans were frustrated --

dat de Afghanen gefrustreerd waren.

they felt there wasn't enough progress

Ze vonden dat er niet genoeg vooruitgang was

and economic development and security,

en economische ontwikkeling en veiligheid,

and therefore the Taliban came back --

en daarom de Taliban terugkwam.

that we responded in 2005 and 2006

Dat we reageerden met troepenstationeringen

with troop deployments,

in 2005 en 2006,

but we still didn't put enough troops on the ground.

maar we nog steeds niet genoeg troepen op de grond hadden.

And that it wasn't until 2009,

En dat het pas in 2009 was,

when President Obama signed off on a surge,

toen president Obama een troepenvermeerdering goedkeurde

that we finally had,

dat we eindelijk,

in the words of Secretary Clinton,

in de woorden van minister Clinton,

"the strategy, the leadership and the resources."

"de strategie, het leiderschap en de middelen" hadden

So, as the president now reassures us,

om, zoals de president ons nu verzekert,

we are on track to achieve our goals.

op de juiste weg te zijn onze doelen te verwezenlijken.

All of this is wrong.

Dit klopt allemaal niet.

Every one of those statements is wrong.

Ieder van die uitspraken klopt niet.

Afghanistan does not

Afghanistan vormt geen

pose an existential threat

existentiële dreiging voor

to global security.

de internationale veiligheid.

It is extremely unlikely

Het is extreem onwaarschijnlijk

the Taliban would ever be able to take over the country --

dat de Taliban ooit in staat zouden zijn het land over te nemen --

extremely unlikely they'd be able to seize Kabul.

extreem onwaarschijnlijk dat ze Kaboel kunnen innemen.

They simply don't have a conventional military option.

Ze hebben simpelweg geen conventionele militaire optie.

And even if they were able to do so, even if I'm wrong,

En zelfs al zouden ze het kunnen, zelfs als ik het mis heb,

it's extremely unlikely

is het extreem onwaarschijnlijk

the Taliban would invite back Al-Qaeda.

dat de Taliban Al Qaeda terug zou verwelkomen.

From the Taliban's point of view,

Vanuit het standpunt van de Taliban,

that was their number one mistake last time.

was dat de vorige keer hun grootste fout.

If they hadn't invited back Al-Qaeda,

Als ze Al Qaeda niet hadden verwelkomd,

they would still be in power today.

zouden ze nu nog steeds aan de macht zijn.

And even if I'm wrong about those two things,

En zelfs al had ik het mis wat deze dingen betreft,

even if they were able to take back the country,

zelfs al zouden ze het land terug veroveren,

even if they were to invite back Al-Qaeda,

zelfs al zouden ze Al Qaeda terug ontvangen,

it's extremely unlikely

dan is het extreem onwaarschijnlijk

that Al-Qaeda would significantly enhance

dat Al Qaeda's vermogen zou toenemen om schade

its ability to harm the United States

te berokkenen aan de Verenigde Staten

or harm Europe.

of aan Europa.

Because this isn't the 1990s anymore.

Dit zijn de jaren '90 niet meer.

If the Al-Qaeda base

Als de Al Qaeda basis

was to be established near Ghazni,

zou worden gevestigd bij Ghazni,

we would hit them very hard,

zouden we heel hard toeslaan,

and it would be very, very difficult

en het zou erg moeilijk zijn

for the Taliban to protect them.

voor de Taliban om hen te beschermen.

Furthermore, it's simply not true

Verder is het simpelweg niet waar

that what went wrong in Afghanistan

dat wat er mis ging in Afghanistan

is the light footprint.

de minimale aanwezigheid was.

In my experience, in fact,

In mijn ervaring was

the light footprint was extremely helpful.

die minimale aanwezigheid in feite zeer nuttig.

And these troops that we brought in --

En de troepen die we binnenbrachten --

it's a great picture of David Beckham

dit is een mooie foto van David Beckham

there on the sub-machine gun --

achter het machinegeweer --

made the situation worse, not better.

maakten de situatie erger, niet beter.

When I walked across Afghanistan

Toen ik door Afghanistan liep

in the winter of 2001-2002,

in de winter van 2001-2002,

what I saw was scenes like this.

zag ik taferelen als dit.

A girl, if you're lucky,

Een meisje, als je goed kijkt,

in the corner of a dark room --

in de hoek van een donkere kamer --

lucky to be able to look at the Koran.

bevoorrecht dat ze de Koran kon inkijken.

But in those early days

Maar in die beginperiode

when we're told we didn't have enough troops and enough resources,

toen ons verteld werd dat we niet genoeg troepen en middelen hadden,

we made a lot of progress in Afghanistan.

boekten we een hoop vooruitgang in Afghanistan.

Within a few months,

Binnen enkele maanden

there were two and a half million more girls in school.

gingen tweeënhalf miljoen meer meisjes naar school.

In Sangin where I was sick in 2002,

In Sangin waar ik ziek was in 2002,

the nearest health clinic

was het dichtstbijzijnde hospitaal

was within three days walk.

drie dagen lopen.

Today, there are 14 health clinics

Nu zijn er 14 hospitaaltjes

in that area alone.

alleen al in dat gebied.

There was amazing improvements.

Er was enorme vooruitgang.

We went from almost no Afghans

We gingen van een situatie waarin bijna geen Afghanen

having mobile telephones during the Taliban

mobiele telefoons hadden onder de Taliban,

to a situation where, almost overnight,

naar een situatie waarin, bijna plotseling,

three million Afghans had mobile telephones.

3 miljoen Afghanen mobiele telefoons hadden.

And we had progress in the free media.

En we boekten vooruitgang in de vrije media.

We had progress in elections --

We boekten vooruitgang in verkiezingen --

all of this with the so-called light footprint.

allemaal met een zogezegde minimale aanwezigheid.

But when we began to bring more money,

Maar toen we er meer geld in gingen stoppen,

when we began to invest more resources,

toen we meer middelen gingen investeren,

things got worse, not better. How?

werden de dingen slechter, niet beter. Hoe dan?

Well first see, if you put 125 billion dollars a year

Ten eerste, wanneer je 125 miljard dollar per jaar

into a country like Afghanistan

in een land als Afghanistan stopt,

where the entire revenue of the Afghan state

waar de totale inkomsten van de Afghaanse staat

is one billion dollars a year,

één miljard dollar per jaar is,

you drown everything.

verzuip je gewoonweg alles.

It's not simply corruption and waste

Het is niet enkel corruptie en verspilling

that you create;

die je creëert;

you essentially replace the priorities of the Afghan government,

je vervangt in feite de prioriteiten van de Afghaanse regering,

the elected Afghan government,

de verkozen Afghaanse regering,

with the micromanaging tendencies

door neigingen tot micromanagement

of foreigners on short tours

van buitenlanders op tijdelijke posten

with their own priorities.

met hun eigen pioriteiten.

And the same is true for the troops.

Hetzelfde geldt voor de troepen.

When I walked across Afghanistan,

Toen ik door Afghanistan liep,

I stayed with people like this.

verbleef ik bij mensen als deze.

This is Commandant Haji Malem Mohsin Khan of Kamenj.

Dit is commandant Haji Malem Mohsin Khan van Kamenj.

Commandant Haji Malem Mohsin Khan of Kamenj was a great host.

Hij was een uitstekende gastheer.

He was very generous,

Hij was erg genereus,

like many of the Afghans I stayed with.

net als veel andere Afghanen bij wie ik logeerde.

But he was also considerably more conservative,

Maar hij was tevens aanzienlijk conservatiever,

considerably more anti-foreign,

aanzienlijk meer gekant tegen buitenlanders,

considerably more Islamist

aanzienlijk islamistischer

than we'd like to acknowledge.

dan we graag zouden willen geloven.

This man, for example, Mullah Mustafa,

Deze man bijvoorbeeld, Mullah Mustafa,

tried to shoot me.

probeerde me neer te schieten.

And the reason I'm looking a little bit perplexed in this photograph

En de reden waarom ik wat verbijsterd kijk op deze foto,

is I was somewhat frightened,

is omdat ik ietwat bang was.

and I was too afraid on this occasion

Ik was te bang bij deze gelegenheid,

to ask him, having run for an hour through the desert

na een uur door de woestijn te hebben gerend,

and taken refuge in this house,

en beschutting te hebben gezocht in dit huis, om hem te vragen

why he had turned up and wanted to have his photograph taken with me.

waarom hij hier was, en met mij op de foto wilde.

But 18 months later, I asked him

Maar 18 maanden later vroeg ik hem

why he had tried to shoot me.

waarom hij me had geprobeerd neer te schieten.

And Mullah Mustafa -- he's the man with the pen and paper --

Mulllah Mustafa -- hij is de man met pen en papier --

explained that the man sitting immediately to the left as you look at the photograph,

legde uit dat de man die meteen links zit als je naar de foto kijkt,

Nadir Shah

Nadir Shah

had bet him that he couldn't hit me.

had gewed dat hij me niet zou kunnen raken.

Now this is not to say

Nu wil dit niet zeggen

Afghanistan is a place full of people like Mullah Mustafa.

dat Afghanistan vooral een plek is met mensen zoals Mullah Mustafa.

It's not; it's a wonderful place

Zeker niet; het is een fantastische plek

full of incredible energy and intelligence.

vol ongelofelijke energie en intelligentie.

But it is a place

Maar het is een plek

where the putting-in of the troops

waar de stationering van de troepen

has increased the violence rather than decreased it.

het geweld eerder heeft doen toenemen dan afnemen.

2005, Anthony Fitzherbert,

In 2005 kon Anthony Fitzherbert,

an agricultural engineer,

een landbouwkundig ingenieur,

could travel through Helmand,

door Helmand reizen,

could stay in Nad Ali, Sangin and Ghoresh,

verblijven in Nad Ali, Sangin en Ghoresh,

which are now the names of villages where fighting is taking place.

welke nu namen zijn van dorpen waar gevochten wordt.

Today, he could never do that.

Vandaag zou hij dat nooit kunnen doen.

So the idea that we deployed the troops

Dus het idee dat we troepen inzetten

to respond to the Taliban insurgency

om het oproer van de Taliban aan te pakken

is mistaken.

is niet juist.

Rather than preceding the insurgency,

In plaats van voorafgaan aan de troepentoename,

the Taliban followed the troop deployment,

volgde de Taliban de troepeninzet.

and as far as I'm concerned,

En als je het mij vraagt,

the troop deployment caused their return.

heeft de troepeninzet hun heropleving veroorzaakt.

Now is this a new idea?

Is dit nu een nieuw gegeven?

No, there have been any number of people

Nee, er zijn een hoop mensen geweest

saying this over the last seven years.

die dit zeiden in de laatste zeven jaar.

I ran a center at Harvard

Ik runde een centrum aan Harvard

from 2008 to 2010,

van 2008 tot 2010.

and there were people like Michael Semple there

Daar waren mensen zoals Michael Semple,

who speak Afghan languages fluently,

die vloeiend de Afghaanse talen spreken,

who've traveled to almost every district in the country.

die in haast ieder district gereisd hebben.

Andrew Wilder, for example,

Andrew Wilder bijvoorbeeld,

born on the Pakistan-Iranian border,

geboren aan de Pakistaans-Iraanse grens,

served his whole life

diende zijn hele leven

in Pakistan and Afghanistan.

in Pakistan en Afghanistan.

Paul Fishstein who began working there in 1978 --

Paul Fishstein, die hier begon te werken in 1978 --

worked for Save the Children,

voor Save the Children,

ran the Afghan research and evaluation unit.

runde de Afghaanse eenheid voor onderzoek en evaluatie.

These are people

Dit zijn mensen

who were able to say consistently

die in staat waren om voortdurend te zeggen

that the increase in development aid

dat de toename van ontwikkelingshulp

was making Afghanistan less secure, not more secure --

Afghanistan minder veilig maakte, in plaats van veiliger --

that the counter-insurgency strategy

dat de anti-oproerstrategie

was not working and would not work.

niet werkte en ook nooit zou gaan werken.

And yet, nobody listened to them.

En toch luisterde er niemand naar hen.

Instead,

In plaats daarvan

there was a litany of astonishing optimism.

was er een litanie van verbijsterend optimisme.

Beginning in 2004,

Beginnend in 2004

every general came in saying,

kwam elke generaal binnen en zei,

"I've inherited a dismal situation,

"Ik heb een ellendige situatie geërfd,

but finally I have the right resources and the correct strategy,

maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie,

which will deliver,"

die zullen zorgen voor",

in General Barno's word in 2004,

in generaal Barno's woorden in 2004,

the "decisive year."

het "beslissende jaar".

Well guess what? It didn't.

Raad eens? Dat was het geenszins.

But it wasn't sufficient to prevent General Abuzaid saying

Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen

that he had the strategy and the resources

dat hij de strategie en middelen had

to deliver, in 2005,

om in 2005 te zorgen voor

the "decisive year."

het "beslissende jaar".

Or General David Richards to come in 2006

Of generaal David Richards die in 2006

and say he had the strategy and the resources

zei dat hij de strategie en de middelen had

to deliver the "crunch year."

om te zorgen voor het "kanteljaar".

Or in 2007,

Of in 2007,

the Norwegian deputy foreign minister, Espen Eide,

Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken,

to say that that would deliver the "decisive year."

die zei dat hij zou zorgen voor het "beslissende jaar".

Or in 2008, Major General Champoux

Of in 2008, generaal-majoor Champoux

to come in and say he would deliver the "decisive year."

die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het "beslissende jaar"

Or in 2009, my great friend,

Of in 2009, mijn grote vriend,

General Stanley McChrystal,

generaal Stanley McChrystal,

who said that he was "knee-deep in the decisive year."

die zei dat hij "tot zijn knieën in het beslissende jaar" stond.

Or in 2010,

Of in 2010,

the U.K. foreign secretary, David Miliband,

David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken,

who said that at last we would deliver the "decisive year."

die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het "beslissende jaar".

And you'll be delighted to hear in 2011, today,

En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011,

that Guido Westerwelle, the German foreign minister,

dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken,

assures us that we are in the "decisive year."

ons verzekert dat we aanbeland zijn in het "beslissende jaar".

(Applause)

(Applaus)

How do we allow

Hoe kan het dat we

any of this to happen?

dit allemaal laten gebeuren?

Well the answer, of course, is,

Het antwoord is uiteraard

if you spend 125 billion or 130 billion

dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar

dollars a year in a country,

per jaar uitgeeft in een land,

you co-opt almost everybody.

je bijna iedereen erbij betrekt.

Even the aid agencies,

Zelfs de hulpverleningsorganisaties --

who begin to receive an enormous amount of money

die dan enorme hoeveelheden geld krijgen

from the U.S. and the European governments

van de Amerikaanse en Europese overheden

to build schools and clinics,

om scholen en hospitalen te bouwen --

are somewhat disinclined

zijn niet echt bereid om

to challenge the idea

tegen te spreken dat

that Afghanistan is an existential threat

Afghanistan een existentieel gevaar vormt

to global security.

voor de internationale veiligheid.

They're worried, in other words,

Ze vrezen met andere woorden,

that if anybody believes that it wasn't such a threat --

dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is --

Oxfam, Save the Children

Oxfam, Save the children --

wouldn't get the money

geen geld zouden krijgen

to build their hospitals and schools.

om hun scholen en hospitalen te bouwen.

It's also very difficult to confront a general

Ook is het erg moeilijk om een generaal

with medals on his chest.

met medailles op zijn borst, tegen te spreken.

It's very difficult for a politician,

Het is erg moeilijk voor een politicus,

because you're afraid that many lives have been lost in vain.

want je bent bang dat vele levens voor niets verloren zijn gegaan.

You feel deep, deep guilt.

Je voelt een diepe, diepe schuld.

You exaggerate your fears,

Je overdrijft je angsten.

and you're terrified about the humiliation

Je bent doodsbang voor de vernedering

of defeat.

van een nederlaag.

What is the solution to this?

Wat is hiervoor de oplossing?

Well the solution to this

De oplossing hiervoor is

is we need to find a way

dat we een manier vinden

that people like Michael Semple, or those other people,

waardoor mensen als Michael Semple, of die andere mensen,

who are telling the truth, who know the country,

die de waarheid vertellen, die het land kennen,

who've spent 30 years on the ground --

die er 30 jaar gewoond hebben --

and most importantly of all,

en het belangrijkste van al,

the missing component of this --

het ontbrekende element hierin --

Afghans themselves,

De Afghanen zelf,

who understand what is going on.

die begrijpen wat er zich afspeelt;

We need to somehow get their message

we moeten hun verhaal hoe dan ook

to the policymakers.

bij de beleidsmakers kunnen brengen.

And this is very difficult to do

Dit is erg moeilijk om te doen

because of our structures.

vanwege onze structuren.

The first thing we need to change

Het eerste wat we moeten veranderen

is the structures of our government.

zijn de structuren van onze overheden.

Very, very sadly,

Het is betreurenswaardig dat

our foreign services, the United Nations,

onze diplomatieke diensten, de Verenigde Naties,

the military in these countries

het leger in deze landen

have very little idea of what's going on.

weinig weten over wat er zich afspeelt.

The average British soldier is on a tour of only six months;

De gemiddelde Britse soldaat dient er slechts 6 maanden;

Italian soldiers, on tours of four months;

Italiaanse soldaten, vier maanden;

the American military, on tours of 12 months.

het Amerikaanse leger periodes van 12 maanden.

Diplomats are locked in embassy compounds.

Diplomaten zitten opgesloten in ambassades.

When they go out, they travel in these curious armored vehicles

Als ze erop uit gaan, reizen ze in vreemde gepanserde voertuigen

with these somewhat threatening security teams

met nogal dreigend uitziende beveiligingsteams

who ready 24 hours in advance

die zich 24 uur van tevoren voorbereiden

who say you can only stay on the ground for an hour.

en zeggen dat je slechts een uur ergens mag blijven.

In the British embassy in Afghanistan

In de Britse ambassade in Afghanistan,

in 2008,

in 2008,

an embassy of 350 people,

een ambassade van 350 mensen,

there were only three people who could speak Dari,

waren slechts drie mensen die redelijk Dari spraken,

the main language of Afghanistan, at a decent level.

de voornaamste taal van Afghanistan.

And there was not a single Pashto speaker.

Er was niet één persoon die Pasjtoe sprak.

In the Afghan section in London

In de Afghaanse sectie in Londen,

responsible for governing Afghan policy on the ground,

verantwoordelijk voor de uitvoering van het Afghaanse beleid ter plaatse,

I was told last year

zo vertelde men me vorig jaar,

that there was not a single staff member

was er niemand van de kantoorstaf

of the foreign office in that section

van buitenlandse zaken in die sectie

who had ever served

die ooit naar Afghanistan

on a posting in Afghanistan.

uitgezonden was geweest.

So we need to change that institutional culture.

Dus we moeten de institutionele cultuur veranderen.

And I could make the same points about the United States

En ik zou hetzelfde kunnen zeggen over de Verenigde Staten

and the United Nations.

en de Verenigde Naties.

Secondly, we need to aim off of the optimism of the generals.

Ten tweede moeten we het optimisme van de generaals niet zo serieus nemen.

We need to make sure that we're a little bit suspicious,

We moeten zorgen dat we een beetje wantrouwig blijven,

that we understand that optimism

en begrijpen dat optimisme

is in the DNA of the military,

in het DNA van het leger zit,

that we don't respond to it

dat we er niet met zoveel

with quite as much alacrity.

gretigheid op reageren.

And thirdly, we need to have some humility.

Ten derde hebben we bescheidenheid nodig.

We need to begin from the position

We moeten beginnen bij de notie

that our knowledge, our power,

dat onze kennis, onze macht,

our legitimacy

onze legitimiteit

is limited.

beperkt is.

This doesn't mean

Dit betekent niet

that intervention around the world is a disaster.

dat interventie wereldwijd een ramp is.

It isn't.

Dat is het niet.

Bosnia and Kosovo

Bosnië en Kosovo

were signal successes,

waren lichtende successen

great successes.

grote successen.

Today when you go to Bosnia

Als je vandaag naar Bosnië gaat

it is almost impossible to believe

is het niet te geloven dat wat we zagen

that what we saw in the early 1990s happened.

in de begin jaren '90, echt gebeurd is.

It's almost impossible to believe the progress we've made

Het is niet te geloven hoeveel vooruitgang er is geboekt

since 1994.

sinds 1994.

Refugee return,

Terugkeer van vluchtelingen,

which the United Nations High Commission for Refugees

hetgeen het VN-Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen

thought would be extremely unlikely,

bijzonder onwaarschijnlijk achtte,

has largely happened.

heeft grotendeels plaatsgevonden.

A million properties have been returned.

Een miljoen bezittingen zijn teruggegeven.

Borders between the Bosniak territory

De grenzen tussen Bosniaks grondgebied

and the Bosnian-Serb territory have calmed down.

en het Bosnisch-Servisch grondgebied zijn rustiger.

The national army has shrunk.

Het nationale leger is gekrompen.

The crime rates in Bosnia today

De huidige criminaliteitscijfers in Bosnië

are lower than they are in Sweden.

zijn lager dan in Zweden.

This has been done

Dit werd bewerkstelligd

by an incredible, principled effort

door een ongelofelijke, principiële actie

by the international community,

van de internationale gemeenschap,

and, of course, above all,

en, natuurlijk, bovenal

by Bosnians themselves.

door de Bosniërs zelf.

But you need to look at context.

Maar je moet naar de context kijken.

And this is what we've lost in Afghanistan and Iraq.

Dat is wat we verloren hebben in Afghanistan en Irak.

You need to understand that in those places

Je moet begrijpen dat op die plekken

what really mattered

het belangrijkste was:

was, firstly, the role of Tudman and Milosevic

ten eerste, de rol van Tudjman en Milosevic

in coming to the agreement,

in het bereiken van een akkoord,

and then the fact those men went,

en dan het feit dat deze mannen vertrokken,

that the regional situation improved,

dat de regionale situatie verbeterde,

that the European Union could offer Bosnia

dat de Europese Unie Bosnië iets buitengewoons

something extraordinary:

kon aanbieden:

the chance to be part

de kans om deel uit te maken

of a new thing, a new club,

van iets nieuws, een nieuwe club,

a chance to join something bigger.

een kans om tot iets groters toe te treden.

And finally, we need to understand that in Bosnia and Kosovo,

En als laatste moeten we begrijpen dat in Bosnië en Kosovo,

a lot of the secret of what we did,

een groot deel van het geheim van wat we deden,

a lot of the secret of our success,

een groot deel van het geheim van ons succes,

was our humility --

onze bescheidenheid was --

was the tentative nature of our engagement.

de tijdelijke aard van onze inzet was.

We criticized people a lot in Bosnia

We bekritiseerden mensen in Bosnië vaak

for being quite slow to take on war criminals.

vanwege hun traagheid bij het aanpakken van oorlogsmisdadigers.

We criticized them

We bekritiseerden ze

for being quite slow to return refugees.

voor de trage terugkeer van vluchtelingen.

But that slowness, that caution,

Maar die traagheid, die omzichtigheid,

the fact that President Clinton initially said

het feit dat president Clinton meteen zei

that American troops would only be deployed for a year,

dat Amerikaanse troepen slechts een jaar ingezet zouden worden,

turned out to be a strength,

bleken een pluspunt te zijn,

and it helped us to put our priorities right.

en het hielp ons om onze prioriteiten te bepalen.

One of the saddest things

Een van de treurigste aspecten

about our involvement in Afghanistan

van onze betrokkenheid in Afghanistan

is that we've got our priorities out of sync.

is dat we onze prioriteiten niet op elkaar hebben afgestemd.

We're not matching our resources to our priorities.

We zetten onze middelen niet in volgens onze prioriteiten.

Because if what we're interested in is terrorism,

Want als we geïnteresseerd zijn in terrorisme,

Pakistan is far more important than Afghanistan.

is Pakistan veel belangrijker dan Afghanistan.

If what we're interested in is regional stability,

Als we geïnteresseerd zijn in regionale stabiliteit,

Egypt is far more important.

is Egypte veel belangrijker.

If what we're worried about is poverty and development,

Als we inzitten over armoede en ontwikkeling,

sub-Saharan Africa is far more important.

is Sub-Saharisch Afrika veel belangrijker.

This doesn't mean that Afghanistan doesn't matter,

Dit betekent niet dat Afghanistan niet telt,

but that it's one of 40 countries in the world

maar dat het één van 40 landen in de wereld is

with which we need to engage.

waarmee we aan de slag moeten.

So if I can finish with a metaphor for intervention,

Dus als ik mag afsluiten met een metafoor voor interventie...

what we need to think of

waaraan we moeten denken

is something like mountain rescue.

is iets dat lijkt op bergreddingswerk.

Why mountain rescue?

Waarom bergreddingswerk?

Because when people talk about intervention,

Omdat wanneer mensen het hebben over interventie,

they imagine that some scientific theory --

denken ze dat een wetenschappelijke theorie --

the Rand Corporation goes around

de Rand Corporation gaat kijken naar

counting 43 previous insurgencies

43 voorgaande opstanden,

producing mathematical formula

en produceert wiskundige formules

saying you need one trained counter-insurgent

die je vertellen dat je één getrainde soldaat

for every 20 members of the population.

nodig hebt per 20 inwoners.

This is the wrong way of looking at it.

Dat is de verkeerde manier om er tegenaan te kijken.

You need to look at it in the way that you look at mountain rescue.

Je moet het op dezelfde manier zien als bergreddingswerk.

When you're doing mountain rescue,

Als je in de bergen reddingswerk doet,

you don't take a doctorate in mountain rescue,

behaal je niet eerst een doctoraat in reddingswerk.

you look for somebody who knows the terrain.

Je zoekt iemand die het terrein kent.

It's about context.

Het draait om context.

You understand that you can prepare,

Je begrijpt dat je je kunt voorbereiden,

but the amount of preparation you can do

maar de hoeveelheid voorbereiding die mogelijk is,

is limited --

is beperkt.

you can take some water, you can have a map,

Je kunt water meenemen, en een kaart,

you can have a pack.

en een rugzak.

But what really matters

Maar wat echt een rol speelt,

is two kinds of problems --

zijn twee soorten problemen --

problems that occur on the mountain

problemen die optreden op het terrein

which you couldn't anticipate,

die je niet kon voorzien,

such as, for example, ice on a slope,

zoals bijvoorbeeld ijs op een helling,

but which you can get around,

maar waar je wel omheen kunt.

and problems which you couldn't anticipate

En problemen die je niet kon voorzien

and which you can't get around,

en waar je niet omheen kunt,

like a sudden blizzard or an avalanche

zoals een plotse storm of lawine

or a change in the weather.

of een verandering van weer.

And the key to this

Cruciaal hier

is a guide who has been on that mountain,

is een gids die op die berg is geweest

in every temperature,

in elke temperatuur,

at every period --

in elke periode.

a guide who, above all,

Een gids die, bovenal

knows when to turn back,

weet wanneer terug te keren.

who doesn't press on relentlessly

Iemand die niet onophoudelijk doorduwt

when conditions turn against them.

wanneer de omstandigheden zich tegen hem keren.

What we look for

Wat we zoeken in

in firemen, in climbers, in policemen,

brandweerlieden, in klimmers, in politiemensen,

and what we should look for in intervention,

en wat we zouden moeten zoeken voor interventie,

is intelligent risk takers --

zijn intelligente risiconemers --

not people who plunge blind off a cliff,

niet mensen die blindelings in een afgrond springen,

not people who jump into a burning room,

niet mensen die een brandende kamer binnenvallen,

but who weigh their risks,

maar die de risico's afwegen,

weigh their responsibilities.

hun verantwoordelijkheden afwegen.

Because the worst thing we have done in Afghanistan

Want het ergste wat we in Afghanistan hebben gedaan

is this idea

is het idee

that failure is not an option.

dat falen geen optie is,

It makes failure invisible,

Het maakt falen onzichtbaar,

inconceivable and inevitable.

ondenkbaar en onvermijdelijk.

And if we can resist

Als we deze krankzinnige slogan

this crazy slogan,

kunnen weerstaan,

we shall discover --

zullen we ontdekken --

in Egypt, in Syria, in Libya,

In Egypte, in Syrië en in Libië,

and anywhere else we go in the world --

en waar dan ook ter wereld --

that if we can often do much less than we pretend,

dat ook al kunnen we vaak veel minder dan we pretenderen,

we can do much more than we fear.

we veel meer kunnen dan we vrezen.

Thank you very much.

Dank u zeer.

(Applause)

(Applaus)

Thank you. Thank you very much.

Dank u. Dank u zeer.

Thank you. Thank you very much.

Dank u. Dank u zeer.

Thank you. Thank you. Thank you.

Dank u. Dank u. Dank u.

(Applause)

(Applaus)

Thank you.

Dank u.

Thank you. Thank you.

Dank u. Dank u.

Thank you.

Dank u.

(Applause)

(Applaus)

Bruno Giussani: Rory, you mentioned Libya at the end.

Bruno Giussani: Rory, je noemde Libië aan het eind.

Just briefly, what's your take on the current events there

In het kort, wat zijn jouw gedachten over de huidige situatie daar

and the intervention?

en de interventie?

Rory Stewart: Okay, I think Libya poses the classic problem.

Rory Stewart: Oké, Ik denk dat Libië het klassieke probleem laat zien.

The problem in Libya

Het probleem in Libië

is that we are always pushing for the black or white.

is dat we de oplossing altijd zwart of wit zien.

We imagine there are only two choices:

We denken dat er slechts twee oplossingen zijn:

either full engagement and troop deployment

ofwel volwaardige deelname met troepeninzet

or total isolation.

of totale isolatie.

And we are always being tempted up to our neck.

We laten ons altijd verleiden tot aan onze nek.

We put our toes in and we go up to our neck.

We voelen met een teen en gaan er tot de nek in.

What we should have done in Libya

Wat we hadden moeten doen in Libië

is we should have stuck to the U.N. resolution.

is ons aan de V.N. resolutie houden.

We should have limited ourselves very, very strictly

We hadden onszelf zeer strikt moeten beperken

to the protection of the civilian population in Benghazi.

tot de bescherming van de burgers van Benghazi.

We could have done that.

Dat hadden we kunnen doen.

We set up a no-fly zone within 48 hours

We creëeren een no-flyzone binnen 48 uur

because Gaddafi had no planes

want Gaddafi had geen vliegtuigen

within 48 hours.

binnen 48 uur.

Instead of which, we've allowed ourselves to be tempted

In plaats daarvan laten we onszelf verleiden

towards regime change.

tot omverwerping van het regime.

In doing so, we've destroyed our credibility with the Security Council,

Hiermee hebben we onze geloofwaardigheid verspeeld bij de Veiligheidsraad.

which means it's very difficult

Dat betekent dat het erg moeilijk is

to get a resolution on Syria,

om een resolutie voor Syrië te kijgen,

and we're setting ourselves up again for failure.

en we stevenen weer af op falen.

Once more, humility,

Nogmaals, bescheidenheid,

limits, honesty,

grenzen, eerlijkheid,

realistic expectations

realistische verwachtingen,

and we could have achieved something to be proud of.

en we hadden iets kunnen bereiken om trots op te zijn.

BG: Rory, thank you very much.

BG: Rory, dank je wel.

RS: Thank you. (BG: Thank you.)

RS: Dank u (BG: Dank u)