Embrace the Shake | Phil Hansen | TED Talks

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Vertaald door: Valérie Boor Nagekeken door: Els De Keyser

So, when I was in art school,

Toen ik op de kunstacademie zat

I developed a shake in my hand,

kreeg ik een tremor in mijn hand.

and this was the straightest line I could draw.

De meest rechte lijn die ik kon tekenen, was dit.

Now in hindsight, it was actually good for some things,

Achteraf was het juist goed voor sommige dingen,

like mixing a can of paint or shaking a Polaroid,

zoals een verfblik mixen of een Polaroid drogen,

but at the time this was really doomsday.

maar op het moment zelf stortte mijn wereld in.

This was the destruction of my dream of becoming an artist.

Dit was de verwoesting van mijn droom om kunstenaar te worden.

The shake developed out of, really,

Mijn getril ontwikkelde zich vanuit

a single-minded pursuit of pointillism,

een verwoed najagen van pointillisme,

just years of making tiny, tiny dots.

jarenlang piepkleine stipjes zetten.

And eventually these dots went from being perfectly round

Uiteindelijk werden deze, eerst perfect ronde, stipjes

to looking more like tadpoles, because of the shake.

meer kikkervisvormig door het getril.

So to compensate, I'd hold the pen tighter,

Ter compensatie hield ik mijn pen steviger vast,

and this progressively made the shake worse,

wat het getril verergerde,

so I'd hold the pen tighter still.

dus hield ik hem nog steviger vast.

And this became a vicious cycle that ended up

Dit werd een vicieuze cirkel die uiteindelijk

causing so much pain and joint issues,

zo veel pijn en gewrichtsproblemen veroorzaakte,

I had trouble holding anything.

dat ik nauwelijks nog iets kon vasthouden.

And after spending all my life wanting to do art,

Na mijn hele leven kunst te willen maken,

I left art school, and then I left art completely.

verliet ik de kunstacademie en daarna verliet ik de kunst helemaal.

But after a few years, I just couldn't stay away from art,

Maar na een paar jaar kon ik gewoon niet wegblijven van kunst.

and I decided to go to a neurologist about the shake

Ik besloot naar een neuroloog te gaan met mijn getril.

and discovered I had permanent nerve damage.

Daar ontdekte ik dat ik blijvende zenuwbeschadiging had.

And he actually took one look at my squiggly line,

Hij wierp één blik op mijn bibberlijntje

and said, "Well, why don't you just embrace the shake?"

en zei: „Maar waarom omarm je het getril niet gewoon?”

So I did. I went home, I grabbed a pencil,

Dus dat deed ik. Ik ging naar huis, pakte een potlood

and I just started letting my hand shake and shake.

en begon gewoon mijn hand maar te laten trillen.

I was making all these scribble pictures.

Ik maakte al deze bibberplaatjes.

And even though it wasn't the kind of art

En, al was het niet het soort kunst

that I was ultimately passionate about, it felt great.

waar mijn uiteindelijke passie lag, het voelde geweldig.

And more importantly, once I embraced the shake,

En, belangrijker, toen ik eenmaal het getril omarmd had,

I realized I could still make art.

realiseerde ik me dat ik nog steeds kunst kon maken.

I just had to find a different approach

Ik moest gewoon een andere aanpak vinden

to making the art that I wanted.

om de kunst te maken die ik wilde maken.

Now, I still enjoyed the fragmentation of pointillism,

Ik hield nog steeds van de fragmentatie van het pointillisme,

seeing these little tiny dots come together

om deze piepkleine stipjes te zien samenkomen

to make this unified whole.

tot een samengesteld geheel.

So I began experimenting with other ways to fragment images

Dus begon ik te experimenteren met andere beeldfragmentatie-technieken,

where the shake wouldn't affect the work,

waar het getril het werk niet zou beïnvloeden,

like dipping my feet in paint and walking on a canvas,

zoals mijn voeten in verf dopen en op een doek lopen

or, in a 3D structure consisting of two-by-fours,

of in een 3D-balkenstructuur

creating a 2D image by burning it with a blowtorch.

een 2D-beeld te maken door het met een gasbrander te bewerken.

I discovered that, if I worked on a larger scale and with bigger materials,

Ik ontdekte dat, als ik op grotere schaal en met grotere materialen werkte,

my hand really wouldn't hurt,

mijn hand geen pijn deed.

and after having gone from a single approach to art,

Eerst had ik kunst op slechts één manier benaderd,

I ended up having an approach to creativity

nu benaderde ik creativiteit zo

that completely changed my artistic horizons.

dat mijn artistieke horizon volledig veranderde.

This was the first time I'd encountered this idea

Dit was mijn eerste aanraking met het idee

that embracing a limitation could actually drive creativity.

dat een beperking omarmen zowaar creativiteit kon voortbrengen.

At the time, I was finishing up school,

Destijds rondde ik mijn opleiding af,

and I was so excited to get a real job and finally afford new art supplies.

enthousiast over een echte baan, om eindelijk nieuw materiaal te kunnen betalen.

I had this horrible little set of tools, and I felt like

Ik had maar verschrikkelijk weinig gereedschap, en dacht

I could do so much more with the supplies

dat ik zoveel meer kon doen met het materiaal

I thought an artist was supposed to have.

dat je als kunstenaar, dacht ik, hoorde te hebben.

I actually didn't even have a regular pair of scissors.

Ik had niet eens een gewone schaar.

I was using these metal shears until I stole a pair

Ik gebruikte een blikschaar, totdat ik bij mijn bijbaantje een schaar pikte.

from the office that I worked at.

Ik gebruikte een blikschaar, totdat ik bij mijn bijbaantje een schaar pikte.

So I got out of school, I got a job, I got a paycheck,

Dus ik verliet school, kreeg een baan en salaris

I got myself to the art store,

en ging naar de kunstmaterialenhandel

and I just went nuts buying supplies.

en sloeg als een bezetene in.

And then when I got home, I sat down

En toen ik thuiskwam, ging ik zitten

and I set myself to task to really try to create something

en nam me voor echt iets enorm vernieuwends te creëren.

just completely outside of the box.

en nam me voor echt iets enorm vernieuwends te creëren.

But I sat there for hours, and nothing came to mind.

Urenlang zat ik daar, maar er kwam niets in me op.

The same thing the next day, and then the next,

Hetzelfde gebeurde de volgende dag, en die daarop.

quickly slipping into a creative slump.

Ik verviel algauw in een creatieve dip.

And I was in a dark place for a long time, unable to create.

Het zag er lange tijd somber uit, ik was niet in staat om te creëren.

And it didn't make any sense, because I was finally able

Dat was helemaal niet logisch, want ik was eindelijk in staat

to support my art, and yet I was creatively blank.

om mijn kunst te financieren, maar ik had geen inspiratie.

But as I searched around in the darkness,

Speurend in mijn somberheid,

I realized I was actually paralyzed by all of the choices

realiseerde ik me dat ik verlamd was door alle keuzes

that I never had before.

die ik nooit had gehad.

And it was then that I thought back to my jittery hands.

En toen dacht ik terug aan mijn trillende handen.

Embrace the shake.

Omarm het getril.

And I realized, if I ever wanted my creativity back,

En ik realiseerde me dat, als ik mijn creativiteit ooit terugwilde,

I had to quit trying so hard to think outside of the box

ik moest ophouden zo hard buiten de box te willen denken

and get back into it.

en er weer in te gaan.

I wondered, could you become more creative, then,

Ik vroeg me af of je dan creatiever kon worden

by looking for limitations?

door naar beperkingen te zoeken.

What if I could only create with a dollar's worth of supplies?

Wat als ik alleen maar kon creëren met een euro aan materiaal?

At this point, I was spending a lot of my evenings in --

Destijds bracht ik een hoop van mijn avonden door in --

well, I guess I still spend a lot of my evenings in Starbucks —

nu ja, eigenlijk breng ik nog steeds veel avonden door in Starbucks.

but I know you can ask for an extra cup if you want one,

Ik weet dat je een extra beker kunt vragen als je dat wilt,

so I decided to ask for 50.

dus ik vroeg er 50.

Surprisingly, they just handed them right over,

Verrassend genoeg, gaven ze die gewoon.

and then with some pencils I already had,

Met een paar potloden die ik al had,

I made this project for only 80 cents.

heb ik dit project voor maar 80 cent gemaakt.

It really became a moment of clarification for me

Dat was echt een verhelderend moment voor me:

that we need to first be limited

dat we eerst begrensd moeten zijn

in order to become limitless.

om grenzeloos te kunnen worden.

I took this approach of thinking inside the box

Ik benaderde mijn doek vanuit dezelfde gedachte:

to my canvas, and wondered what if, instead of

„Hoe zou het zijn, als ik in plaats van

painting on a canvas, I could only paint on my chest?

op doek, alleen op mijn borst kon schilderen?“

So I painted 30 images, one layer at a time,

Dus schilderde ik 30 beelden, laag na laag,

one on top of another,

over elkaar,

with each picture representing an influence in my life.

met elk beeld als voorstelling van een invloed op mijn leven.

Or what if, instead of painting with a brush,

Of wat als ik, in plaats van met een penseel,

I could only paint with karate chops? (Laughter)

alleen met karateslagen kon schilderen? (Gelach)

So I'd dip my hands in paint,

Met verf op mijn handen

and I just attacked the canvas,

viel ik het doek aan

and I actually hit so hard that I bruised a joint in my pinkie

en sloeg zo hard dat ik zelf mijn pink kneusde,

and it was stuck straight for a couple of weeks.

zodat die een paar weken recht bleef staan.

(Laughter) (Applause)

(Gelach) (Applaus)

Or, what if instead of relying on myself,

Of, wat als ik, in plaats van op mijzelf,

I had to rely on other people

op andere mensen moest vertrouwen

to create the content for the art?

voor de inhoud van de kunst?

So for six days, I lived in front of a webcam.

Zes dagen lang leefde ik voor een webcam.

I slept on the floor and I ate takeout,

Ik sliep op de vloer en at meeneemmaaltijden

and I asked people to call me and share a story with me

en vroeg mensen om een verhaal over een keerpunt in hun leven met me te delen.

about a life-changing moment.

en vroeg mensen om een verhaal over een keerpunt in hun leven met me te delen.

Their stories became the art

Hun verhalen werden de kunst

as I wrote them onto the revolving canvas.

terwijl ik ze op het ronddraaiende canvas schreef.

(Applause)

(Applaus)

Or what if instead of making art to display,

Of wat als ik mijn kunst niet maakte om te laten zien,

I had to destroy it?

maar moest vernietigen?

This seemed like the ultimate limitation,

Dat leek de ultieme beperking:

being an artist without art.

een kunstenaar zijn zonder kunst.

This destruction idea turned into a yearlong project

Dit vernietigingsidee werd een jaarlang project

that I called Goodbye Art,

dat ik <i>'Vaarwel kunst' </i> noemde,

where each and every piece of art had to be destroyed after its creation.

waar absoluut ieder kunststuk na voltooiing vernietigd moest worden.

In the beginning of Goodbye Art, I focused on

In het begin van <i>Goodbye Art</i> focuste ik op

forced destruction, like this image of Jimi Hendrix,

gedwongen destructie, zoals dit beeld van Jimi Hendrix,

made with over 7,000 matches.

gemaakt van ruim 7.000 lucifers.

(Laughter)

(Gelach)

Then I opened it up to creating art that was destroyed naturally.

Toen verruimde ik het naar het maken van kunst die natuurlijk verging.

I looked for temporary materials,

Ik zocht tijdelijke materialen,

like spitting out food --

zoals het uitspugen van voedsel --

(Laughter) —

(Gelach) --

sidewalk chalk

stoepkrijt

and even frozen wine.

en zelfs bevroren wijn.

The last iteration of destruction

De laatste destructie van het rijtje

was to try to produce something that didn't actually exist in the first place.

was proberen iets op te leveren wat er eigenlijk helemaal niet was.

So I organized candles on a table, I lit them, and then blew them out,

Dus zette ik kaarsen op tafel, stak ze aan en blies ze uit.

then repeated this process over and over with the same set of candles,

Dat proces herhaalde ik steeds weer met dezelfde kaarsen.

then assembled the videos into the larger image.

Daarna combineerde ik de beelden in een groter beeld.

So the end image was never visible as a physical whole.

Het eindbeeld heeft dus nooit als fysiek geheel bestaan.

It was destroyed before it ever existed.

Dat werd al voordat het bestond vernietigd.

In the course of this Goodbye Art series,

Tijdens deze <i>Goodbye Art</i> serie

I created 23 different pieces

cre&euml;erde ik 23 verschillende stukken

with nothing left to physically display.

zonder dat er fysiek materiaal over is om tentoon te stellen.

What I thought would be the ultimate limitation

Wat ik dacht dat de ultieme beperking zou zijn,

actually turned out to be the ultimate liberation,

bleek achteraf de ultieme bevrijding te zijn.

as each time I created,

Elke keer dat ik een creatie maakte,

the destruction brought me back to a neutral place

bracht de vernietiging me terug bij nul,

where I felt refreshed and ready to start the next project.

verfrist en klaar om het volgende project te starten.

It did not happen overnight.

Dat gebeurde niet van de ene op de andere dag.

There were times when my projects failed to get off the ground,

Soms kwamen mijn projecten niet van de grond,

or, even worse, after spending tons of time on them

dan weer, erger nog, was het eindresultaat

the end image was kind of embarrassing.

enigszins beschamend, terwijl er enorm veel tijd in zat.

But having committed to the process, I continued on,

Maar omdat ik me had geëngageerd, ging ik door.

and something really surprising came out of this.

En er kwam iets heel verrassends uit.

As I destroyed each project,

Door het vernietigen van elk project,

I was learning to let go,

leerde ik los te laten:

let go of outcomes, let go of failures,

resultaten los te laten, falen los te laten

and let go of imperfections.

en imperfecties los te laten.

And in return, I found a process of creating art

In ruil daarvoor, kwam ik tot een eindeloos

that's perpetual and unencumbered by results.

creatief proces dat niet wordt belast door resultaten.

I found myself in a state of constant creation,

Ik merkte dat ik constant aan het cre&euml;ren was,

thinking only of what's next

alleen denkend aan de volgende

and coming up with more ideas than ever.

en dat ik meer idee&euml;n had dan ooit.

When I think back to my three years away from art,

Als ik terugdenk aan de drie jaar dat ik de kunst had verlaten,

away from my dream, just going through the motions,

weg van mijn droom, bezig zonder bezieling,

instead of trying to find a different way to continue that dream,

in plaats dat ik probeerde die droom op een andere manier voort te zetten,

I just quit, I gave up.

stopte ik gewoon, gaf ik het op.

And what if I didn't embrace the shake?

Wat als ik het getril niet omarmd had?

Because embracing the shake for me

Want het getril omarmen

wasn't just about art and having art skills.

ging voor mij over meer dan kunst of het hebben van kunstvaardigheden.

It turned out to be about life, and having life skills.

Het bleek uiteindelijk over leven te gaan en het hebben van levensvaardigheden.

Because ultimately, most of what we do

Omdat het meeste wat we doen uiteindelijk

takes place here, inside the box, with limited resources.

hier plaatsvindt, binnen de box, met begrensde middelen.

Learning to be creative within the confines of our limitations

Creatief leren zijn binnen de grenzen van onze beperkingen,

is the best hope we have to transform ourselves

is het beste uitgangspunt voor transformatie van onszelf

and, collectively, transform our world.

en, collectief, voor transformatie van onze wereld.

Looking at limitations as a source of creativity

Kijken naar beperkingen als bron van creativiteit

changed the course of my life.

heeft mijn levensloop veranderd.

Now, when I run into a barrier

Als ik nu op een hindernis stuit

or I find myself creatively stumped,

of geen inspiratie heb,

I sometimes still struggle,

worstel ik soms nog,

but I continue to show up for the process

maar ik blijf doorgaan met het proces

and try to remind myself of the possibilities,

en probeer mezelf de mogelijkheden te herinneren,

like using hundreds of real, live worms to make an image,

zoals honderden levensechte wormen om een beeld te maken,

using a pushpin to tattoo a banana,

een banaan met een prikpen tatoe&euml;ren

or painting a picture with hamburger grease.

of een schilderij maken met hamburgervet.

(Laughter)

(Gelach)

One of my most recent endeavors

E&eacute;n van mijn recenste ondernemingen

is to try to translate the habits of creativity that I've learned

is te proberen de creatieve gewoonten die ik geleerd heb,

into something others can replicate.

te vertalen in iets wat anderen ook kunnen doen.

Limitations may be the most unlikely of places

Beperkingen zijn misschien wel de meest onwaarschijnlijke plek

to harness creativity, but perhaps

om creativiteit te benutten, maar misschien

one of the best ways to get ourselves out of ruts,

één van de beste manieren om onszelf uit een sleur te halen,

rethink categories and challenge accepted norms.

categoriën om te vormen en erkende normen tegen het licht te houden.

And instead of telling each other to seize the day,

En in plaats van elkaar aan te raden de koe bij de horens te vatten,

maybe we can remind ourselves every day

kunnen we onszelf er misschien aan herinneren om elke dag

to seize the limitation.

de beperking te vatten.

Thank you.

Bedankt.

(Applause)

(Applaus)