Chris Burkard: The joy of surfing in ice-cold water

Vertaald door: Robert de Ridder Nagekeken door: Petra van der Burg

So if I told you that this was the face of pure joy,

Als ik zou zeggen dat dit het aangezicht van pure vreugde is,

would you call me crazy?

zouden jullie me dan voor gek verklaren?

I wouldn't blame you,

Dat zou ik wel begrijpen,

because every time I look at this Arctic selfie, I shiver just a little bit.

want als ik naar deze poolselfie kijk, moet ik altijd een beetje bibberen.

I want to tell you a little bit about this photograph.

Ik wil jullie iets over deze foto vertellen.

I was swimming around in the Lofoten Islands in Norway,

Ik was aan het zwemmen bij de Lofoten-eilandengroep in Noorwegen,

just inside the Arctic Circle,

net binnen de poolcirkel

and the water was hovering right at freezing.

en de watertemperatuur schommelde rond het vriespunt.

The air? A brisk -10 with windchill,

De luchttemperatuur? Een frisse gevoelstemperatuur van -23 ºC.

and I could literally feel the blood trying to leave my hands,

Ik voelde het bloed wegkruipen uit mijn handen,

feet and face, and rush to protect my vital organs.

voeten en gezicht om mijn vitale organen te beschermen.

It was the coldest I've ever been.

Mijn koudste ervaring ooit.

Maar zelfs met gezwollen lippen, ingevallen ogen en rode wangen,

But even with swollen lips, sunken eyes, and cheeks flushed red,

I have found that this place right here is somewhere I can find great joy.

merkte ik dat ik op deze plek veel genot kan beleven.

Now, when it comes to pain, psychologist Brock Bastian

Wat pijn aangaat, gaf psycholoog Brock Bastian

probably said it best when he wrote,

waarschijnlijk de beste beschrijving:

"Pain is a kind of shortcut to mindfulness.

"Pijn leidt direct tot een staat van aandacht.

It makes us suddenly aware of everything in the environment.

Opeens nemen we alles in onze omgeving beter waar.

It brutally draws us in

Op brute wijze komen we

to a virtual sensory awareness of the world much like meditation."

tot een virtueel zintuigelijk bewustzijn van de wereld, net als bij meditatie.

If shivering is a form of meditation, then I would consider myself a monk.

Als bibberen een vorm van meditatie is, dan ben ik een monnik.

(Laughter)

(Gelach)

Now, before we get into the why

Voordat we het over de reden hebben

would anyone ever want to surf in freezing cold water?

waarom iemand in ijskoud water zou willen surfen,

I would love to give you a little perspective

wil ik jullie een idee geven

on what a day in my life can look like.

van hoe een dag in mijn leven eruit kan zien.

(Music)

(Muziek)

(Video) Man: I mean, I know we were hoping for good waves,

(Video) Man: We hoopten op mooie golven,

but I don't think anybody thought that was going to happen.

maar niemand had echt gedacht dat die zouden komen.

I can't stop shaking.

Ik kan niet ophouden met rillen.

I am so cold.

Ik heb het zo koud.

(Music)

(Muziek)

(Applause)

(Applaus)

Chris Burkard: So, surf photographer, right?

Chris Burkard: Dus, surffotograaf?

I don't even know if it's a real job title, to be honest.

Ik weet eigenlijk niet eens of dat wel een echt beroep is.

My parents definitely didn't think so

Mijn ouders vonden in ieder geval van niet

when I told them at 19 I was quitting my job to pursue this dream career:

toen ik ze op mijn 19e vertelde dat ik mijn baan opgaf voor deze droomcarrière:

blue skies, warm tropical beaches, and a tan that lasts all year long.

blauwe hemels, warme tropische stranden en het hele jaar door zongebruind.

I mean, to me, this was it. Life could not get any better.

Voor mij was dit het. Het leven kon niet beter.

Sweating it out, shooting surfers in these exotic tourist destinations.

Me in het zweet werken om foto's van surfers op exotische locaties te schieten.

But there was just this one problem.

Er was maar één probleem.

You see, the more time I spent traveling to these exotic locations,

Hoe meer ik naar deze exotische locaties afreisde,

the less gratifying it seemed to be.

hoe minder me dat bevredigde.

I set out seeking adventure, and what I was finding was only routine.

Ik ging op zoek naar avontuur en vond alleen routine.

It was things like wi-fi, TV, fine dining, and a constant cellular connection

Dingen zoals wifi, tv, lekker eten en altijd bereik op je mobiel,

that to me were all the trappings of places heavily touristed

duidde voor mij op massatoerisme,

in and out of the water,

in het water en daarbuiten.

and it didn't take long for me to start feeling suffocated.

Het duurde niet lang voordat dat me verstikte.

I began craving wild, open spaces,

Ik verlangde naar wilde, open natuur,

and so I set out to find the places others had written off

dus ging ik op zoek naar de plekken die anderen afgeschreven hadden

as too cold, too remote, and too dangerous to surf,

als te koud, te afgelegen en te gevaarlijk om te surfen.

and that challenge intrigued me.

Die uitdaging trok me aan.

I began this sort of personal crusade against the mundane,

Ik ondernam een soort persoonlijke kruistocht tegen het gewone.

because if there's one thing I've realized,

Want één ding werd me duidelijk:

it's that any career,

elke loopbaan,

even one as seemingly glamorous as surf photography,

zelfs iets schijnbaar flitsends als surffotografie,

has the danger of becoming monotonous.

loopt het gevaar om monotoon te worden.

So in my search to break up this monotony, I realized something:

In mijn zoektocht om deze monotonie te onderbreken, bedacht ik:

There's only about a third of the Earth's oceans that are warm,

slechts een derde van de oceanen is warm

and it's really just that thin band around the equator.

en dat is eigenlijk alleen een smalle ring rond de evenaar.

So if I was going to find perfect waves,

Dus als ik perfecte golven ging vinden,

it was probably going to happen somewhere cold,

dan was dat waarschijnlijk in een koud gebied,

where the seas are notoriously rough,

berucht om hun ruwe zee,

and that's exactly where I began to look.

en dat is dus precies waar ik begon te zoeken.

And it was my first trip to Iceland

Op mijn eerste reis naar IJsland

that I felt like I found exactly what I was looking for.

vond ik naar mijn gevoel precies wat ik wilde.

I was blown away by the natural beauty of the landscape,

Ik werd overrompeld door de natuurlijke schoonheid van het landschap,

but most importantly, I couldn't believe we were finding perfect waves

maar wat belangrijker was: ik kon niet geloven dat er zulke perfecte golven

in such a remote and rugged part of the world.

in zo'n afgelegen en ongerept deel van de wereld te vinden waren.

At one point, we got to the beach

Op een gegeven moment kwamen we op het strand

only to find massive chunks of ice had piled on the shoreline.

en zagen dat dat vol lag met enorme brokken ijs.

They created this barrier between us and the surf,

Hierdoor was er een barrière tussen ons en de golven,

and we had to weave through this thing like a maze

een doolhof waar we doorheen moesten

just to get out into the lineup.

om bij de line-up te komen.

and once we got there,

Toen we daar kwamen,

we were pushing aside these ice chunks trying to get into waves.

duwden we grote stukken ijs weg om bij de golven te komen.

It was an incredible experience, one I'll never forget,

Een ongelooflijke ervaring die ik nooit zal vergeten.

because amidst those harsh conditions,

Want in die moeilijke omstandigheden,

I felt like I stumbled onto one of the last quiet places,

had ik het gevoel op één van de laatste stille plaatsen gestuit te zijn.

somewhere that I found a clarity and a connection with the world

Een plek waar ik zuiverheid en een band met de wereld ervoer,

I knew I would never find on a crowded beach.

waarvan ik wist dat ik dat nooit op een vol strand zou vinden.

I was hooked. I was hooked. (Laughter)

Ik werd erdoor gegrepen. (Gelach)

Cold water was constantly on my mind,

Ik dacht alleen nog maar aan koud water

en vanaf dat moment

and from that point on,

my career focused on these types of harsh and unforgiving environments,

heb ik mijn carrière gericht op deze harde en gevaarlijke omgevingen.

and it took me to places like Russia, Norway, Alaska, Iceland, Chile,

Dus ging ik naar plekken als Rusland, Noorwegen, Alaska, IJsland, Chili,

the Faroe Islands, and a lot of places in between.

de Faeröer-eilanden en vele andere plekken.

And one of my favorite things about these places

Een van mijn favoriete dingen aan al die plekken

was simply the challenge and the creativity it took just to get there:

was gewoon al de uitdaging en de benodigde creativiteit om er te komen:

hours, days, weeks spent on Google Earth

uren, dagen, weken rondhangen op Google Earth

trying to pinpoint any remote stretch of beach or reef we could actually get to.

om elk mogelijk afgelegen stuk strand of rif te vinden waar we heen konden.

And once we got there, the vehicles were just as creative:

En eenmaal daar, waren de voertuigen al net zo creatief:

snowmobiles, six-wheel Soviet troop carriers,

sneeuwmobielen, zeswielige Sovjet troepentransporters

and a couple of super-sketchy helicopter flights.

en enkele helicoptervluchten die slecht af hadden kunnen lopen.

(Laughter)

(Gelach)

Helicopters really scare me, by the way.

Ik ben trouwens doodsbang voor helicopters.

There was this one particularly bumpy boat ride

Zo was er een boottochtje op ruwe zee

up the coast of Vancouver Island to this kind of remote surf spot,

voor de kust van Vancouvereiland naar een afgelegen surfplek,

where we ended up watching helplessly from the water

waarbij we uiteindelijk hulpeloos vanuit het water toekeken

as bears ravaged our camp site.

hoe beren door ons kamp raasden.

They walked off with our food and bits of our tent,

Ze gingen er vandoor met ons eten en een deel van onze tent,

clearly letting us know that we were at the bottom of the food chain

en maakten ons duidelijk dat wij onderaan de voedselketen stonden

and that this was their spot, not ours.

en dat dit hun plek was, niet de onze.

But to me, that trip

Maar die tocht was voor mij

was a testament to the wildness I traded for those touristy beaches.

het bewijs dat ik toeristenstranden voor echte wildernis had ingeruild.

Now, it wasn't until I traveled to Norway -- (Laughter) --

Maar pas toen ik naar Noorwegen afreisde -- (Gelach) --

that I really learned to appreciate the cold.

leerde hoe koud het kan worden.

So this is the place

Op deze plek

where some of the largest, the most violent storms in the world

zorgen de grootste en wildste stormen ter wereld

send huge waves smashing into the coastline.

voor enorme golven die tegen de kust beuken.

We were in this tiny, remote fjord, just inside the Arctic Circle.

We bevonden ons in een klein, afgelegen fjord net binnen de poolcirkel.

It had a greater population of sheep than people,

Daar woonden meer schapen dan mensen,

so help if we needed it was nowhere to be found.

dus op hulp hoefden we niet te rekenen.

I was in the water taking pictures of surfers,

Ik lag in het water foto's te nemen van surfers,

and it started to snow.

toen het begon te sneeuwen.

And then the temperature began to drop.

De temperatuur begon te dalen.

And I told myself, there's not a chance you're getting out of the water.

Ik dacht er niet over om het water uit te gaan.

You traveled all this way, and this is exactly what you've been waiting for:

Je bent hier helemaal heengereisd en dit is precies wat je wilde:

freezing cold conditions with perfect waves.

ijzig koude omstandigheden en perfecte golven.

And although I couldn't even feel my finger to push the trigger,

En ook al voelde ik mijn vinger niet meer waarmee ik afdrukte,

I knew I wasn't getting out.

ik wist dat ik erin bleef.

So I just did whatever I could. I shook it off, whatever.

Dus deed ik wat ik kon, schudde mijn handen, wat dan ook.

But that was the point that I felt

Maar op dat moment voelde ik

this wind gush through the valley and hit me,

de koude wind uit de vallei op me.

and what started as this light snowfall quickly became a full-on blizzard,

Wat begon als lichte sneeuw, werd een regelrechte sneeuwstorm,

and I started to lose perception of where I was.

zodat ik alle gevoel van richting verloor.

I didn't know if I was drifting out to sea or towards shore,

Ik wist niet meer of ik naar of van het strand af dreef.

and all I could really make out was the faint sound of seagulls

Ik hoorde alleen nog vaag meeuwen krijsen

and crashing waves.

en het gebeuk van de golven.

Now, I knew this place had a reputation for sinking ships and grounding planes,

Ik wist dat deze plek bekend stond om de vele verloren schepen en vliegtuigen,

and while I was out there floating, I started to get a little bit nervous.

dus al drijvend in het water begon ik toch wat nerveus te worden.

Actually, I was totally freaking out --

Eigenlijk raakte ik volledig overstuur --

(Laughter) -- and I was borderline hypothermic,

(Gelach) -- en ik begon onderkoeld te raken,

and my friends eventually had to help me out of the water.

zodat mijn vrienden me uiteindelijk uit het water moesten redden.

And I don't know if it was delirium setting in or what,

Ik weet niet of ik al aan het ijlen was,

but they told me later

maar later vertelden ze me

I had a smile on my face the entire time.

dat ik de hele tijd een grote glimlach op mijn gezicht had gehad.

Now, it was this trip

Het was juist deze tocht

and probably that exact experience where I really began to feel

en waarschijnlijk ook juist die ervaring, waardoor ik het gevoel kreeg

like every photograph was precious,

dat elke foto erg waardevol is,

because all of a sudden in that moment, it was something I was forced to earn.

want op dat moment heb ik die foto's echt moeten verdienen.

And I realized, all this shivering had actually taught me something:

Door al dat bibberen heb ik dan ook nog wat geleerd:

In life, there are no shortcuts to joy.

het leven kent geen kortere weg naar geluk.

Anything that is worth pursuing is going to require us to suffer

Voor alles wat nastrevenswaardig is, moeten we lijden,

just a little bit,

minstens een beetje.

and that tiny bit of suffering that I did for my photography,

Dat kleine beetje lijden dat ik voor mijn fotografie overhad,

it added a value to my work that was so much more meaningful to me

gaf mijn werk een waarde die voor mij meer betekende

than just trying to fill the pages of magazines.

dan gewoon plaatjes voor in een blad.

See, I gave a piece of myself in these places,

Weet je, ik gaf deze plekken een stukje van mezelf

and what I walked away with

en kreeg hiervoor

was a sense of fulfillment I had always been searching for.

een gevoel van voldoening terug, waarnaar ik altijd had gezocht.

So I look back at this photograph.

Terugkijkend op deze foto,

It's easy to see frozen fingers and cold wetsuits

zie ik dus bevroren vingers en koude wetsuits

and even the struggle that it took just to get there,

en zelfs de moeilijke tocht om daar te komen...

but most of all, what I see is just joy.

... maar wat ik vooral zie, is vreugde.

Thank you so much.

Dankjewel.

(Applause)

(Applaus)