Jarrett J. Krosoczka: Why lunch ladies are heroes

Vertaald door: Feike Laffeber Nagekeken door: Heleen van Maanen

When my first children's book was published

Toen mijn eerste kinderboek in 2001 gepubliceerd werd,

in 2001,

I returned to my old elementary school

ging ik naar mijn oude basisschool

to talk to the students about being an author

om de leerlingen te vertellen over mijn leven als schrijver en tekenaar.

and an illustrator,

and when I was setting up my slide projector

Terwijl ik in de kantine mijn diaprojector neerzette,

in the cafetorium,

I looked across the room,

keek ik naar de andere kant van de ruimte

and there she was:

en daar stond

my old lunch lady.

mijn oude kantinejuffrouw

She was still there at the school

nog steeds op dezelfde school de lunch te bereiden.

and she was busily preparing lunches for the day.

So I approached her to say hello,

Ik ging haar gedag zeggen en zei: "Hoi Jeannie! Hoe is het?"

and I said, "Hi, Jeannie! How are you?"

And she looked at me, and I could tell

Ze keek naar me en ik wist dat ze me herkende, maar moeilijk kon plaatsen.

that she recognized me,

but she couldn't quite place me, and she looked at me and she said,

Ze keek naar me en zei: "Stephen Krosoczka?"

"Stephen Krosoczka?"

Ik was verbaasd dat ze me herkende als een Krosoczka,

And I was amazed that she knew I was a Krosoczka,

but Stephen is my uncle who is 20 years older than I am,

maar Stephen is mijn 20 jaar oudere oom

and she had been his lunch lady when he was a kid.

en ze was zijn kantinejuf toen hij een kind was.

And she started telling me about her grandkids,

(Gelach)

Ze vertelde me over haar kleinkinderen en ik stond versteld:

and that blew my mind.

My lunch lady had grandkids,

mijn kantinejuf had kleinkinderen en dus ook kinderen

and therefore kids,

and therefore left school at the end of the day?

en aan het eind van de dag ging zij dus ook naar huis.

I thought she lived in the cafeteria

Ik dacht dat ze in de kantine woonde, Ik had er nooit bij stilgestaan.

with the serving spoons.

I had never thought about any of that before.

Well, that chance encounter inspired my imagination,

Die toevallige ontmoeting prikkelde mijn fantasie

and I created the Lunch Lady graphic novel series,

en ik maakte de 'Lunch Lady' beeldromans,

a series of comics about a lunch lady

een stripreeks over een kantinejuf die vissticks als nunchucks gebruikt

who uses her fish stick nunchucks

to fight off evil cyborg substitutes,

om te vechten met boze cyborg-invaldocenten,

a school bus monster, and mutant mathletes,

een schoolbusmonster en gemuteerde wiskundeknobbels,

and the end of every book,

en aan het eind van elke boek, vangen ze de slechterik met hun haarnetje

they get the bad guy with their hairnet,

and they proclaim, "Justice is served!"

en roepen ze: "Gerechtigheid is opgediend!"

(Laughter) (Applause)

(Gelach, applaus)

And it's been amazing, because the series

Het is geweldig dat de reeks zo goed is ontvangen door kinderen.

was so welcomed into the reading lives of children,

and they sent me the most amazing letters

Ze stuurden me de mooiste brieven, kaarten en kunstwerken.

and cards and artwork.

And I would notice as I would visit schools,

Het viel me op tijdens schoolbezoeken,

the lunch staff would be involved in the programming

dat het kantinepersoneel betrokken was bij de programmering

in a very meaningful way.

op een zinvolle manier.

And coast to coast,

In de hele VS zeiden kantinejuffen hetzelfde tegen me:

all of the lunch ladies told me the same thing:

"Thank you for making a superhero in our likeness."

"Bedankt dat je van ons een superheld hebt gemaakt."

Because the lunch lady has not been treated

Want de kantinejuf is weinig positief afgebeeld in recente populaire cultuur.

very kindly in popular culture over time.

But it meant the most to Jeannie.

Maar het betekende het meest voor Jeannie.

When the books were first published,

Ik nodigde haar uit voor de feestelijke lancering van de boeken.

I invited her to the book launch party,

and in front of everyone there,

Samen met alle mensen die ze jarenlang van eten had voorzien,

everyone she had fed over the years,

I gave her a piece of artwork and some books.

gaf ik haar een van mijn schilderijen en een aantal boeken.

And two years after this photo was taken,

Twee jaar na deze foto is ze heengegaan.

she passed away,

and I attended her wake,

Ik was bij haar wake en had nooit durven dromen wat ik daar zag:

and nothing could have prepared me for what I saw there,

because next to her casket was this painting,

naast haar kist lag het schilderijtje.

and her husband told me it meant so much to her

Haar man vertelde me dat het zoveel betekende voor haar,

that I had acknowledged her hard work,

dat ik haar harde werk erkende.

I had validated what she did.

Ik bevestigde haar in wat ze deed.

And that inspired me to create a day

Dat gaf de inspiratie om een dag uit te roepen

where we could recreate that feeling

om dat gevoel opnieuw te beleven.

in cafeterias across the country:

School Lunch Hero Day, a day where kids

Schoollunch-heldendag, waarop kinderen iets creatiefs doen voor kantinepersoneel.

can make creative projects for their lunch staff.

And I partnered with the School Nutrition Association,

Ik werk samen met het Voedingscentrum --

and did you know that a little over 30 million kids

Wist je dat meer dan 30 miljoen kinderen dagelijks meedoen met een lunchprogramma?

participate in school lunch programs every day.

That equals up to a little over five billion lunches

Dat zijn ruim vijf miljard lunches per schooljaar.

made every school year.

And the stories of heroism go well beyond

De heldenverhalen gaan verder dan een kind extra kipnuggets geven.

just a kid getting a few extra chicken nuggets

on their lunch tray.

There is Ms. Brenda in California,

Zo houdt mevrouw Brenda in Californië, een oogje op alle leerlingen

who keeps a close eye on every student that comes through her line

and then reports back to the guidance counselor

en vertelt het de mentor als er iets mis is.

if anything is amiss.

There are the lunch ladies in Kentucky

Of de kantinejuffen in Kentucky die zagen dat 67% van hun leerlingen

who realized that 67 percent of their students

relied on those meals every day,

afhankelijk waren van die schoollunch en tijdens de zomer minder aten.

and they were going without food over the summer,

so they retrofitted a school bus

Dus richtten ze een schoolbus in als afhaalpunt,

to create a mobile feeding unit,

and they traveled around the neighborhoods

ze gingen 's zomers de wijken in om 500 kinderen eten te geven.

feedings 500 kids a day during the summer.

And kids made the most amazing projects.

De kinderen maakten fantastische projecten, ik wist het gewoon.

I knew they would.

Kids made hamburger cards

Kinderen maakten hamburgerkaarten van karton,

that were made out of construction paper.

They took photos of their lunch lady's head

ze plakten foto's van de kantinejuffrouw over mijn Lunch Lady-cartoon,

and plastered it onto my cartoon lunch lady

and fixed that to a milk carton

zetten dat op een melkpak, wat ze gaven met een bosje bloemen erin.

and presented them with flowers.

And they made their own comics,

Ze maakte hun eigen strips met mijn stripfiguur én hun eigen kantinejuf.

starring the cartoon lunch lady

alongside their actual lunch ladies.

And they made thank you pizzas,

En ze maakten 'bedankt'-pizza's,

where every kid signed a different topping

met een persoonlijke boodschap van elk kind als topping.

of a construction paper pizza.

For me, I was so moved by the response

Ik was zo geraakt door de reacties die ik kreeg van het kantinepersoneel.

that came from the lunch ladies,

because one woman said to me, she said,

Een vrouw zei tegen me:

"Before this day, I felt like I was

"Tot vandaag voelde ik me op school alsof ik aan de rand van de planeet leefde.

at the end of the planet at this school.

I didn't think that anyone noticed us down here."

Ik dacht dat wij onzichtbaar waren."

Another woman said to me,

Een ander zei:

"You know, what I got out of this

"Weet je wat ik heb geleerd?

is that what I do is important."

Dat wat ik doe belangrijk is."

And of course what she does is important.

Natuurlijk is wat ze doet belangrijk. Dat geldt voor hen allemaal.

What they all do is important.

They're feeding our children every single day,

Ze voeden onze kinderen elke dag.

and before a child can learn,

En een kind kan niet leren op een lege maag.

their belly needs to be full,

and these women and men

Deze mannen en vrouwen werken aan de frontlinie

are working on the front lines to create

an educated society.

van een geschoolde samenleving.

So I hope that

Ik hoop dat je niet wacht tot Schoollunch-heldendag

you don't wait for School Lunch Hero Day

to say thank you to your lunch staff,

om je kantinepersoneel te bedanken

and I hope that you remember

Ik hoop dat je weet hoe krachtig een bedankje kan zijn.

how powerful a thank you can be.

A thank you can change a life.

Een bedankje kan een leven veranderen.

It changes the life of the person who receives it,

Het verandert de ontvanger

and it changes the life of the person

en het verandert degene die het zegt.

who expresses it.

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus, gejuich)