Jarrett J. Krosoczka: Why lunch ladies are heroes

Jarret Krosocka: Yemek görevlisi bayanlar neden kahramandır

Çeviri: şeref bacak Gözden geçirme: Başak Karadağ

When my first children's book was published

İlk çocuk kitabım yayımlandığında

in 2001,

2001'de

I returned to my old elementary school

oradaki öğrencilerle yazar-çizer olma

to talk to the students about being an author

hakkında konuşmak için eski

and an illustrator,

ilkokuluma geri döndüm.

and when I was setting up my slide projector

Kafeteryada slayt projektörünü

in the cafetorium,

hazırlarken

I looked across the room,

odadan karşıya baktım,

and there she was:

işte o:

my old lunch lady.

eski yemek görevlisi bayan.

She was still there at the school

Hala bu okuldaydı

and she was busily preparing lunches for the day.

ve meşgul bir şekilde günün yemeklerini hazırlıyordu.

So I approached her to say hello,

"Merhaba" demek için yaklaştım

and I said, "Hi, Jeannie! How are you?"

"Selam, Jeannie! Nasılsın?" dedim.

And she looked at me, and I could tell

Bana baktı,

that she recognized me,

beni anımsadığını söyleyebilirim;

but she couldn't quite place me, and she looked at me and she said,

ama kim olduğumu tam olarak çıkaramadı. Bana baktı ve

"Stephen Krosoczka?"

"Stephen Krosoczka?" dedi.

Şaşırdım. Bir Krosoczka olduğumu bildi.

And I was amazed that she knew I was a Krosoczka,

but Stephen is my uncle who is 20 years older than I am,

Ancak, Stephen benden 20 yaş büyük olan amcamdı.

and she had been his lunch lady when he was a kid.

Çocukken onun da yemek görevlisiydi.

And she started telling me about her grandkids,

Bana torunlarını anlatmaya başladı.

and that blew my mind.

Aklım karıştı.

Yemek görevlisi bayanın torunları vardı,

My lunch lady had grandkids,

and therefore kids,

dolaysıyla çocukları da...

and therefore left school at the end of the day?

O yüzden akşamları okuldan ayrılırdı?

Kafeteryada yemek kaşıkları ile

I thought she lived in the cafeteria

with the serving spoons.

birlikte yaşadığını sanırdım.

I had never thought about any of that before.

Önceden bunların hiçbirini düşünmemiştim.

Well, that chance encounter inspired my imagination,

O tesadüf karşılaşma bana ilham verdi.

and I created the Lunch Lady graphic novel series,

Yemek Görevlisi Bayan çizgi romanı serisini,

a series of comics about a lunch lady

balık çubuklarını minçıka olarak kullanıp

who uses her fish stick nunchucks

saybörglerle, okul servisi canavarlarıyla

to fight off evil cyborg substitutes,

ve mutasyona uğramış matematikçilerle mücadele eden

a school bus monster, and mutant mathletes,

yemek leydisi ile ilgili mizah dergisi serisini ortaya çıkardım.

and the end of every book,

Her kitabın sonunda

they get the bad guy with their hairnet,

kötü adamı saç filesi ile yakalayıp

and they proclaim, "Justice is served!"

"Adalet yerini buldu!" diye seslenirlerdi.

(Laughter) (Applause)

(Kahkaha)(Alkış)

And it's been amazing, because the series

İnanılmazdı, çünkü seriler

was so welcomed into the reading lives of children,

çocukların okuma hayatına güzel bir şekilde girdi.

and they sent me the most amazing letters

Çocuklar bana çok güzel mektuplar,

and cards and artwork.

kartlar ve resimler gönderdi.

And I would notice as I would visit schools,

Okulları ziyaret ederken

the lunch staff would be involved in the programming

yemekhane personelinin de programlara

in a very meaningful way.

anlamlı bir şekilde dahil edilebileceğini fark ettim.

And coast to coast,

Tüm ülkedeki

all of the lunch ladies told me the same thing:

bütün yemek görevlisi bayanlar bana aynı şeyi söyledi:

"Thank you for making a superhero in our likeness."

"Bizden bir süper kahraman yaptığınız için teşekkür ederiz."

Because the lunch lady has not been treated

Çünkü yemek görevlisi bayanlara popüler kültürde

very kindly in popular culture over time.

eskiden beri nazik davranılmazdı.

But it meant the most to Jeannie.

Ama en çok Jeannie'ye anlamlı geldi.

Kitaplar ilk basıldığında

When the books were first published,

I invited her to the book launch party,

onu, kitabın piyasaya çıkış partisine davet ettim

and in front of everyone there,

Orada herkesin önünde,

everyone she had fed over the years,

yıllardır beslediği insanların önünde

I gave her a piece of artwork and some books.

ona bir resim ve birkaç kitap verdim.

And two years after this photo was taken,

Bu fotoğraf çekildikten iki yıl sonra,

she passed away,

Jeannie vefat etti.

and I attended her wake,

Cenazesine katıldım.

and nothing could have prepared me for what I saw there,

Orada karşılaştığım manzaraya hiçbir şey beni hazırlayamazdı.

because next to her casket was this painting,

Tabutunun yanında bu resim vardı.

and her husband told me it meant so much to her

Kocası bana, Jeannie'nin yaptığı zor işi kabullenmem

that I had acknowledged her hard work,

ve muteberleştirmemin ona

I had validated what she did.

çok şey ifade ettiğini söyledi.

And that inspired me to create a day

Bu, ülke çapındaki kafeteryalarda

where we could recreate that feeling

bu hissiyatı yeniden oluşturabilmek için

in cafeterias across the country:

beni bir gün belirlemeye yöneltti.

School Lunch Hero Day, a day where kids

Okul Yemeği Kahramanı Günü. Çocukların

can make creative projects for their lunch staff.

yemekhane personeline yaratıcı projeler yapabilecekleri bir gün.

And I partnered with the School Nutrition Association,

Okul Beslenme Birliği ile işbirliği yaptım.

and did you know that a little over 30 million kids

Her gün 30 milyondan biraz daha fazla çocuğun

participate in school lunch programs every day.

okul yemek programlarına katıldığını biliyor muydunuz?

That equals up to a little over five billion lunches

Bu da, her okul dönemimde yaklaşık 5 milyar öğle yemeği

made every school year.

hazırlandığı anlamına geliyor.

And the stories of heroism go well beyond

Bu kahramanlik hikayeleri,

just a kid getting a few extra chicken nuggets

bir çocuğun tepsisine fazladan birkaç

on their lunch tray.

kıtır tavuk almasından öte bir şey.

There is Ms. Brenda in California,

California'dan Bayan Brenda,

who keeps a close eye on every student that comes through her line

onun sırasından geçen tüm öğrencileri çok dikkatli bir şekilde süzüyor

and then reports back to the guidance counselor

ve aksi bir şey gördüğünde

if anything is amiss.

rehber öğretmeni bilgilendiriyor.

Kentucky'daki bayan yemek görevlileri

There are the lunch ladies in Kentucky

who realized that 67 percent of their students

öğrencilerin yüzde 67'sinin beslenmek için

okuldaki yemeklere muhtaç olduğunu,

relied on those meals every day,

yaz boyunca ise yemeksiz kaldıklarını fark etti.

and they were going without food over the summer,

so they retrofitted a school bus

Bir okul otobüsünü tadilattan geçirip

to create a mobile feeding unit,

mobil beslenme ünitesi haline getirdiler.

and they traveled around the neighborhoods

Bununla çevre mahalleleri dolaşıp

feedings 500 kids a day during the summer.

yaz boyunca her gün 500 çocuğu doyurdular.

And kids made the most amazing projects.

Çocuklar en harika projeleri yaptı.

I knew they would.

Yapacaklarını biliyordum.

Kids made hamburger cards

Çocuklar elişi kartonlarından

that were made out of construction paper.

hamburger kutuları yaptı.

They took photos of their lunch lady's head

Bayan yemek görevlisinin resmini çekip

bayan yemek görevlisi karikatürümün

and plastered it onto my cartoon lunch lady

and fixed that to a milk carton

üstüne koyup bir süt kutusuna yapıştırdılar.

and presented them with flowers.

Bunu da çiçeklerle birlikte hediye ettiler.

And they made their own comics,

Bir de kendi mizah dergilerini yapıyorlardı.

starring the cartoon lunch lady

Bayan yemek görevlisi karikatürü ile gerçek bayan yemek görevlilerinin

alongside their actual lunch ladies.

baş rolde olduğu mizahlar.

And they made thank you pizzas,

Bir de, elişi kartonundan,

where every kid signed a different topping

her çocuğun ayrı bir malzemeyi imzaladığı

of a construction paper pizza.

teşekkür pizzaları yaptılar.

For me, I was so moved by the response

Bana gelince, yemekhane görevlilerinin

tepkilerinden çok etkilendim.

that came from the lunch ladies,

because one woman said to me, she said,

Çünkü bir bayan bana, "Bugünden önce,

"Before this day, I felt like I was

bu okulda dünyanın öbür ucundaymışım

at the end of the planet at this school.

gibi hissediyordum.

I didn't think that anyone noticed us down here."

Kimsenin bizi burada fark ettiğini zannetmemiştim." dedi.

Another woman said to me,

Bir başka bayan

"You know, what I got out of this

"Biliyor musun, anladım ki

is that what I do is important."

benim yaptığım iş aslında önemliymiş." dedi.

And of course what she does is important.

Elbette yaptığı önemli.

What they all do is important.

Hepsinin yaptığı iş önemli.

They're feeding our children every single day,

Her gün bizim çocuklarımızı doyuruyorlar.

and before a child can learn,

Çocukların öğrenmeye başlamadan önce

their belly needs to be full,

karınlarının tok olması lazım.

and these women and men

Bu bayanlar ve baylar

are working on the front lines to create

eğitimli bir toplum oluşturmak için

an educated society.

en ön safta çalışıyorlar.

So I hope that

O yüzden, umarım

you don't wait for School Lunch Hero Day

yemekhane personeline teşekkür etmek için

to say thank you to your lunch staff,

Yemek Kahramanı Gününü beklemezsiniz.

and I hope that you remember

Umarım bir teşekkürün ne kadar güçlü

how powerful a thank you can be.

olabileceğini hatırlarsınız.

Bir teşekkür bir hayatı değiştirebilir.

A thank you can change a life.

It changes the life of the person who receives it,

Teşekkürü alanın da hayatını değiştirebilir,

and it changes the life of the person

o teşekkürü edenin de

who expresses it.

hayatını değiştirebilir.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)