Sally Kohn: Don’t like clickbait? Don’t click

Translator: shkofa bakhtyar Reviewer: zhila mawlood

So recently,

بەم دواییانە،

some white guys and some black women

هەندێک پیاوانى سپیپێست و هەندێک ئافرەتانی ڕەشپێست

swapped Twitter avatars, or pictures online.

دروشمى تویتەریان، یان وێنەکانى سەرهێڵیان ئاڵوگۆر کرد.

They didn't change their content,

ئەوان ناوەڕۆکەکەیان نەگۆڕى،

they kept tweeting the same as usual,

وەک جاران لەتویتکردن بەردەوام بوون،

but suddenly, the white guys noticed

بەڵام لەناکاو، پیاوە سپىپێستەکان تێبینیان کرد

they were getting called the n-word all the time

بانگ دەکران n ئەوان بەردەوام بەوشەى

and they were getting the worst kind of online abuse,

و لەڕێگاى سەرهێڵەوە خراپترین جۆرى سوکایەتیان پێدەکرا،

whereas the black women all of a sudden

لەکاتێکدا لەناکاو ئافرەتە ڕەشپێستەکان

noticed things got a lot more pleasant for them.

تێبینیان کرد شتەکان بۆیان زۆر خۆش بووە.

Now, if you're my five-year-old,

ئێستا، گەر تۆ له‌ پێنج ساڵى من دابى،

your Internet consists mostly of puppies and fairies

ئینتەرنێتەکەت زۆربەى لەگوجیلەکان و پەریەکان پێکدێت

and occasionally fairies riding puppies.

جاروبار پەریەکان سوارى گوجیلەکان دەبن.

That's a thing. Google it.

ئەمە ڕاستیەکەیە. لە گۆگڵ بگەڕێ.

But the rest of us know that the Internet

بەڵام زۆربەمان ئەوە دەزانێت کە ئینتەرنێت

can be a really ugly place.

دەکرێت شوێنێکى ناشیرین بێت.

I'm not talking about the kind of colorful debates

من قسە لەسەر گفتوگۆیە ڕەنگاوڕەنگەکان ناکەم

that I think are healthy for our democracy.

کە بڕوام وایە سودى بۆ تەندروستى دیموکراسیمان دەبێ.

I'm talking about nasty personal attacks.

من قسە لەسەر هێڕشى ناشیرینى کەسایەتیەکان دەکەم.

Maybe it's happened to you, but it's at least

ڕەنگە لەگەڵ تۆ ڕوى دابێت، لێ بەلایەنى کەمەوە

twice as likely to happen, and be worse,

ئەگەرەکە زۆر زیاتر دەبێت، و خراپتر بێت،

if you're a woman, a person of color, or gay,

گەرتۆ ژنبى، کەسێکى ڕەنگاوڕەنگ، یا ڕەگەزباز،

or more than one at the same time.

یان لەهەمان کاتدا زیاتر لە یەکێکیان بیت.

In fact, just as I was writing this talk,

لەڕاستی دا، لەکاتێکدا ئەم وتارەم دەنوسى،

I found a Twitter account called @SallyKohnSucks.

من هەژمارى تویتەرێکم دۆزیەوە بەناوى @sallyKohnSuckds.

The bio says that I'm a

بیۆکەى دەڵێت کەوا من

"man-hater and a bull dyke and the only thing I've ever accomplished with my career

"ڕقم لە پیاوە و ڕەگەزخوازم و تاکەشت لەژیانمدا ئەنجامم دابێت

is spreading my perverse sexuality."

بڵاوکردنەوەى لاسارى ڕەگەزیە."

Which, incidentally, is only a third correct.

کەوا، بەمبۆنەیەوە، تەنها سێیەمى ڕاستە.

I mean, lies! (Laughter)

(مەبەستم، درۆیەکان! (پێکەنین

بەڵام بەڕاستی، هەموان دەڵێین ڕقمان لەم پیسییه‌یە.

But seriously, we all say we hate this crap.

The question is whether you're willing to make

پرسیارەکە ئەوەیە ئامادەیت هەیە بۆ

a personal sacrifice to change it.

قوربانیدانی کەسایەتی لە پێناو گۆرینی ئەوە.

I don't mean giving up the Internet.

مەبەستم وازهێنان لە ئینتەرنیت نیە.

I mean changing the way you click,

مەبەستم گۆڕینی ڕێگای کلیک کردنەکەتە،

because clicking is a public act.

چونکە کلیک کردن کردارێکی گشتیە.

It's no longer the case

چیتر دۆسیەکە ئەوە نیە

that a few powerful elites control all the media

کەوا بژاردەی بەهێزی کەم کۆنترۆڵی هەموو میدیا دەکات

and the rest of us are just passive receivers.

و ئەوانی ترمان تەنها وەرگری نەرێنیەکانین.

Increasingly, we're all the media.

لەڕاستیدا، ئێمە هەموومان میدیاین.

I used to think, oh, okay, I get dressed up,

من ڕاهاتبووم وابیربکەمەوە، ئۆی، من جلەکان لەبەردەکەم،

I put on a lot of makeup,

مکیاژێکی زۆر دەکەم،

I go on television, I talk about the news.

دەچمە سەر تیڤی، باسی هەواڵەکان دەکەم.

That is a public act of making media.

ئەمە کردارێکی گشتی درووستکردنی میدیایە.

And then I go home and I browse the web

و دواتر دەچمە ماڵەوە چاو بە وێبەکەدا دەخشێنم

and I'm reading Twitter,

و تویتەکان دەخوێنمەوە،

and that's a private act of consuming media.

ئەمە کردارێکی تایبەتی بەکارهێنانی میدیایە.

I mean, of course it is. I'm in my pajamas.

مەبەستم ئەوەیە، بە دڵنیایەوە. من بە جلی خەوم.

Wrong.

هەڵەیە.

Everything we blog, everything we Tweet,

هەموو ئەو شتانەی کە بڵۆگی دەکەین، تویتی دەکەی

and everything we click

و هەموو ئەو شتانەى کەکلیکى دەکەین

is a public act of making media.

کردارێکى گشتیە لە دروستکردنى میدیا.

We are the new editors.

ئێمە سەرنوسەرە نوێیەکانین.

We decide what gets attention

ئێمە بڕیارمانداوە چ شتێ سەرنج ڕادەکێشێ

based on what we give our attention to.

لەسەر بنەماى ئەوەى گرینگى بە چ شتێک دەدەین.

That's how the media works now.

ئێستا ئەمە شێوەى کارى میدیا.

There's all these hidden algorithms that decide

لەوێ هەموو خواریزمیە شاراوەکانى لێیە کەوا دیاریدەکات

what you see more of and what we all see more of

تۆ چ شتێک زیاتر دەبینى وهەموومان زیاتر چ دەبینین

based on what you click on,

لەسەر بنەماى ئەوەى کلیکی سەر چ دەکەى،

and that in turn shapes our whole culture.

ئەمەش بەڕۆڵى خۆى بەتەواوى ڕۆشنبیریمان بنیاد دەنێت.

Over three out of five Americans think we have

سێ لە پێنجى ئەمریکەکان وابیردەکەنەوە ئێمە

a major incivility problem in our country right now,

ئێستا ئێمە بەدەست کێشەى گەورەى بێڕەوشتى دەناڵێنین،

but I'm going to guess that at least three out of five

لێ من واى دادەنێم کە بەلایەنى کەمەوە

Americans are clicking on the same insult-oriented,

سێ لە پێنجى ئەمریکیەکان کلیک لەسەر هەمان پێگە دەکەن،

rumor-mongering trash that feeds

کە دەنگۆ پیسەکان بڵاودەکاتەوە و خۆراکى

the nastiest impulses in our society.

خراپترین ویستراوى کۆمەڵگاکەمان دەدەن.

In an increasingly noisy media landscape,

لەڕوانگەى میدیاییدا بەشێوەیەکى زۆر ئاژاوە،

the incentive is to make more noise to be heard,

بنەماى دروستکردنى ژاوەژاوى زیاترە تاوەکو ببیسترێ،

and that tyranny of the loud

و ئەمە زاڵبوونى دەنگە بەرزەکانە

encourages the tyranny of the nasty.

هانى ستەمکارى پیسیەکان دەدا.

It does not have to be that way.

نابێ شتەکە بەک شێوەیە بێت.

It does not.

نابێت.

We can change the incentive.

ئێمە دەتوانین بنەماکە بگۆرین.

For starters, there are two things we can all do.

پێشەکى، دووشت هەن دەتوانین بیکەین.

First, don't just stand by the sidelines when you see someone getting hurt.

یەکەم، تەنها لەلایەک مەوەستە کاتێک دەبینى کەسێک ئازار دەدرێت.

If someone is being abused online, do something.

گەر یەکێک لەسەرهێڵ جنێوى پێدرا، شتێک بکە.

Be a hero. This is your chance.

ببە بەپاڵەوان. ئەمە هەلى تۆیە.

Speak up. Speak out. Be a good person.

دەنگت بەرزبکەوە. دەنگ هەڵبڕە. ببە بەکەسێکى باش.

Drown out the negative with the positive.

شتە نەرێنیەکان لە ئەرێنیەکان جیا بکەوە.

And second, we've got to stop clicking

و دووەمیان، پێویستە ئێمە لەکلیک کردنى

on the lowest-common-denominator, bottom-feeding

ناوەڕۆکە بێسودەکان بووەستین - بەپێدانى دوگمەى

linkbait.

لینکبایت.

If you don't like the 24/7 all Kardashian

ئەگەر تۆ ٢٤/٧ بەرنامەکانى کارداشیانت بەدڵ نییە

all the time programming,

هەموو کاتى بەرنامەکردنەکان،

you've got to stop clicking on the stories

پێویستە تۆ لەکلیککردنى چیرۆکەکانى بوەستى

about Kim Kardashian's sideboob.

دەربارەى سایدبووبى کیم کارداشیان.

I know you do it. (Applause)

(دەزانم تۆ ئەوە دەکەی. ( چەپڵەلێدان

You too, apparently.

تۆش، ئاشکرایە.

I mean, really, same example:

مەبەستم، هەمان نموونە:

if you don't like politicians calling each other names,

ئەگەر تۆ حەزنەکەى سیاسیەکان ناو لەیەکترى بنێن،

stop clicking on the stories

لەکلیک کردنى چیرۆکەکانیان بووەستە

about what one guy in one party called the other guy in the other party.

دەربارەى ئەوەى ئەندامى پارتێک باسى ئەندامى پارتێکی تر کردوە.

Clicking on a train wreck just pours gasoline on it.

بەتەنها کلیککردن لەبەرنامەیەکى ڕاستی تۆ بەنزینى پێدادەکەین.

It makes it worse, the fire spreads.

خراپتر دەکەى، ئاگرەکە زیاتر بڵاودەبێتەوە.

Our whole culture gets burned.

تەواوى ڕۆشنبیریمان دەسوتێت.

If what gets the most clicks wins,

ئەگەر پێگەیەک بەزۆرترین کلیک براوەبێت،

then we have to start shaping the world we want

کەوایە پێویستە ئێمە شێوەى ئەم جیهانە دروستبکەین کە دەمانەوێت

with our clicks,

لەگەڵ کلیکەکانمان،

because clicking is a public act.

چونکە کلیک کردن کردارێکى گشتیە.

So click responsibly. Thank you.

بۆیە بە بەرپرسیاریتیەوە کلیک بکە. سوپاس.

(Applause)

( چەپڵەلێدان)