The magic ingredient that brings Pixar movies to life | Danielle Feinberg

Translator: Hiwa Foundation Reviewer: hiwa foundation

When I was seven years old,

کە حەوت ساڵان بووم،

some well-meaning adult asked me what I wanted to be when I grew up.

کەسێکی پێگەیشتوو پێی وتم ئەتەوێ ببی بە چی کە گەورە بوویت,

Proudly, I said: "An artist."

بە شانازییەوە وتم : وێنەکێش

"No, you don't," he said,

وتی "نەخێر، نابێت"،

"You can't make a living being an artist!"

ناتوانيت بە وێنەکێشان ژیان بە ڕێکەیت"

My little seven-year-old Picasso dreams were crushed.

خەونە بچووکە - حەوت – ساڵانە بيكاسۆييەكەم تێكشكيَنرا

But I gathered myself,

بەڵام خۆم کۆکردەوە،

went off in search of a new dream,

وە بەدوايى خەونێكى نوێدا گەرِام،

eventually settling on being a scientist,

لەكۆتاييدا گەشتم بەوەى كە ببم بە زانا،

perhaps something like the next Albert Einstein.

لەوانەيە شتێكى وەك ئەلبێرت ئەنيشتاينێكى تر

(Laughter)

(پێكەنين)

I have always loved math and science,

هەميشە حەزم لە بيركارى و زانست بووە،

later, coding.

دواى ئەوە، كۆدكردن

And so I decided to study computer programming in college.

بۆيە بڕيارمدا كە پرِۆگرامكردنی كۆمپيوتەر بخوێنم لە کۆلێژ

In my junior year,

لە سالَى سەرەتامدا

my computer graphics professor showed us these wonderful short films.

پرِۆفيسۆرەکەمان لە گرافیکی کۆمپیتەردا ئەم كورتەفليمانەی پیشانداین.

It was the first computer animation any of us had ever seen.

ئەوە يەكەم ئەنيمەيشنى كۆمپیوتەر بوو كە ئێمە بينيبيَتمان

I watched these films in wonder, transfixed,

زۆر بەتامەزرۆييەوە سەيرى ئەم فليمانەم دەكرد، چوومە ناخيەوە،

fireworks going off in my head,

يارى ئاگرين دەرپەرِى لەسەرمەوە،

thinking, "That is what I want to do with my life."

بيرمكردەوە،" ئەمە ئەوەيە كە دەمويست لەژيانمدا بيكەم."

The idea that all the math, science and code I had been learning

ئەو بيرۆكەيە كە هەموو بيركارى، زانست وە كۆدكردن كە فێربووبووم

could come together to create these worlds and characters

دەكرێت بەيەكەوە يەكبگرن بۆ ئەوەى ئەم جیهان و کەسایەتی و چیرۆکانە

and stories I connected with,

درووست بکەم کەبەسترانەوە پێمەوە،

was pure magic for me.

ئەوە جادوويەكى تەواوەتی بوو بۆ من.

Just two years later, I started working

هەر دوو ساڵ دواتر،

دەستم بەكار كرد لەو شويَنە كە ئەم فيلمانە دروست دەکات، ستۆديۆكانى ئەنيمەيشنى پيكسار.

at the place that made those films, Pixar Animation Studios.

It was here I learned how we actually execute those films.

لێرە بوو كە بەرِاستى فێربووم كە چۆن ئەم فليمانە تەواو تەواو دەكرێن.

To create our movies,

بۆ ئەوەى فيلمەكانمان دروست بكەين،

we create a three-dimensional world inside the computer.

ئێمە دنيايەكى سێ ڕەهەندی دروست دەكەين لەناو كۆمپيوتەردا.

We start with a point that makes a line that makes a face

بەخاڵێك دەستپێدەكەين كە هيَلَيَك. دروست دەكات كە رِوخساريَك دروستدەكات

that creates characters,

كە كەسایەتيەك دروست دەكات

or trees and rocks that eventually become a forest.

يان دار و بەرد كە لەئەنجامدا دەبيَت بە دارستان.

And because it's a three-dimensional world,

وە لەبەرئەوەى كە دنيايەكى سێ ڕەهەندییە

we can move a camera around inside that world.

دەتوانين كامێراى تيادا بجوڵێنين لەناو ئەو دنيايەدا.

I was fascinated by all of it.

هەموويم بەلاوە سەرنجڕاكێش بوو.

But then I got my first taste of lighting.

بەڵام دواتر بۆ یەكەم جار ڕووناككردنم تاقيكردەوە.

Lighting in practice is placing lights inside this three-dimensional world.

ڕووناككردن لە كرداردا بريتييە لە دانانى رِووناكى لەناو ئەم دونيا سێ دوورييەدا.

I actually have icons of lights I move around in there.

لە ڕاستيدا من ئايكۆنى رِووناكيم هەبوو كە لەوێدا دەمجوڵاند

Here you can see I've added a light,

لێرە دەتوانيت ببينيت ڕووناكيم زيادكردووە،

I'm turning on the rough version of lighting in our software,

من نەوەیەکی توندی ڕووناکردنەوە هەلَدەكەم لە سۆفتوێرەكەماندا و

turn on shadows

سێبەرەكان چالاك دەكەم و

and placing the light.

رِووناكييەكان دادەنێم.

As I place a light,

لەگەڵ دانانى رِووناكييەكەدا،

I think about what it might look like in real life,

بيرلەوە دەكەمەوە كە چۆن دەردەچێت لەژيانى رِاستيدا،

but balance that out with what we need artistically and for the story.

بەڵام گونجاندنى ئەوە لەگەڵ ئەوەى چي هونەريمان پێویستە بۆ چيرۆكەكە

So it might look like this at first,

بۆيە لەوانەيە وەك ئەمە دەربكەوێت لەسەرەتادا،

but as we adjust this and move that

،بەڵام كە دەيگونجێنين و دەيجوڵێنين

in weeks of work,

لەماوەى چەند هەفتەیەک کارکردندا

in rough form it might look like this,

لە شێوە زبرەکەیدا لەوانەیە وەك ئەمە بيَت،

and in final form, like this.

دوايين شيَوەشی، وەك ئەمە.

There's this moment in lighting that made me fall utterly in love with it.

چرکەساتێک هەیە کە وام لێدەکات بە تەواوەتی بکەومە خۆشەویستییەوە

It's where we go from this

ئەو ساتەیە کە لەمەوە دەستپێدەکەین

to this.

بۆ ئەمە.

It's the moment where all the pieces come together,

ئەو چرکە ساتەی كە هەموو پارچەكان يەكدەگرن،

and suddenly the world comes to life

وە لەكۆتاييدا دونياكە ديَتە ژيانەوە

as if it's an actual place that exists.

وەك ئەوەى شوێنيَك بێت کەبەرِاستى بوونى هەبێت.

This moment never gets old,

ئەم چركەيە هەرگيز كۆن نابێت،

especially for that little seven-year-old girl that wanted to be an artist.

بەتايبەتى بۆ ئەو كچە بچوكە حەوت ساڵەی كە دەيويست ببيَت بە نیگارکێش.

As I learned to light,

كە فێرى كارى ڕووناكى بووم،

I learned about using light to help tell story,

فيَرى ئەوە بووم كە رِووناكى بەكاربهێنم بۆ کارئاسانی گەیاندنی چیرۆک،

to set the time of day,

بۆ دانانى كاتى ڕۆژ،

to create the mood,

بۆ دروستكردنى باری دەروون،

to guide the audience's eye,

بۆ ڕێنمايى كردنى چاوى تەماشاکەرەکان،

how to make a character look appealing

چۆن وا لەكەسایەتيەك بكەيت سەرنجڕاکێش بێت

or stand out in a busy set.

يان دەربكەوێت لە شوێنيَكى قەرەباڵغدا.

Did you see WALL-E?

ۆاڵ ئیتان بینیوە؟

(Laughter)

(پێکەنین)

There he is.

ئەوە خۆيەتى.

As you can see,

وەك دەبينن،

we can create any world that we want inside the computer.

دەتوانين هەر جيهانێکمان بوێت دروستبكەين لەناو كۆمپيووتەردا.

We can make a world with monsters,

دەتوانين جيهانێك دروستبكەين بە دڕندەکانەوە،

with robots that fall in love,

بەو ڕۆبۆتانەوە کە دەکەونە خۆشەویستییەوە،

we can even make pigs fly.

تەنانەت دەتوانين وا لە بەراز بكەين بفرِێت.

(Laughter)

(پێکەنین)

While this is an incredible thing,

لەكاتێكدا ئەمە شتێکی باوەڕپێنەکراوە،

this untethered artistic freedom,

ئەم ئازادييە هونەرييە بێ سنورە،

it can create chaos.

بێ سەروبەرى دروست دەكات.

It can create unbelievable worlds,

دەتوانێت جيهانى باوەڕپێنەكراو دروستبكات

unbelievable movement,

جوڵەى باوەرِپێنەكراو،

things that are jarring to the audience.

چەندین شت كە وەڕزكەربن بۆتەماشاکەرەکان.

So to combat this, we tether ourselves with science.

بۆيە بۆ ڕێگری لەمە، ئێمە خۆمان سنوردار دەكەين بە زانستەوە.

We use science and the world we know

ئێمە زانست و ئەو جیهانەی ئاشناین پێین بەکاردێنین

as a backbone,

وەك بڕبڕەی پشت،

to ground ourselves in something relatable and recognizable.

بۆ سنووردارکردنمان بە شتێکەوە کە ئاشناین پێی و دەناسرێتەوە.

"Finding Nemo" is an excellent example of this.

"دۆزینەوەی نیمۆ" نموونەیەکی زۆر باشی ئەمەیە.

A major portion of the movie takes place underwater.

بەشێکی گەورەی فيلمەكە لەزێر ئاودايە.

But how do you make it look underwater?

بەڵام چۆن وايليَدەكەيت وەك ژێر ئاو بيَت؟

In early research and development,

لەدوايين تويَژينەوە و بەرەوپيَشچوندا،

we took a clip of underwater footage and recreated it in the computer.

گرتەيەكى ژێرئاومان گرت و لەناو كۆمپيوتەرەكەدا درووستمان کردەوە.

Then we broke it back down

دواتر پارچەپارچەمان كرد

to see which elements make up that underwater look.

بۆ ئەوەى بزانين ئەو توخمانە چين .كە ئەو ديمەنى ژێرئاوە پێکدەهێنن

One of the most critical elements

يەكێك لە توخمە گرنگەکان

was how the light travels through the water.

بريتي بوو لەوەى كە چۆن ڕووناكى بەئاودا دەڕوات.

So we coded up a light that mimics this physics --

بۆيە ئێمە کۆدینگمان بۆ ڕووناکییەک كرد كە لاسايى فيزياى دەكردەوە - -

first, the visibility of the water,

سەرەتا، بینایی ناو ئاوەكە

and then what happens with the color.

دواریش چى بەسەر ڕەنگەكاندا دێت.

Objects close to the eye have their full, rich colors.

كەرەستەى نزيك لەچاوەوە ڕەنگی پڕ و دەولَەمەنديان هەيە.

As light travels deeper into the water,

هەر كە ڕووناكى دەڕوات بەرەو قوڵایی ئاوەكە،

we lose the red wavelengths,

درێژى شەپۆلى سوور لەدەست دەدەين،

then the green wavelengths,

دواتر درێژى شەپۆلى سەوز

leaving us with blue at the far depths.

تەنها شين دەمێنێتەوە لە قوڵاییە زۆرەكاندا.

In this clip you can see two other important elements.

لەم گرتەيەدا دەتوانيت دوو توخمى تری گرنگ ببينيت.

The first is the surge and swell,

يەكەم هەڵاوسان و دەرپەڕینە،

or the invisible underwater current

يان تەوژمە نەبينراوەكانى ژێر ئاو

that pushes the bits of particulate around in the water.

كە گەردیلەکانی ئاو دەخولێنێتەوە لە ناو ئاودا.

The second is the caustics.

دووەم بريتييە لە کەوستیکەکان.

These are the ribbons of light,

ئەمانە شريتى ڕووناكين،

like you might see on the bottom of a pool,

وەك ئەوەى كە لەوانەیە بيبينيت لەبنى مەلەوانگەدا،

that are created when the sun bends through the crests

کە درووست دەبێت کاتێک تیشکی خۆر دەچەمێتەوە بەناو توێژاڵەکانی

of the ripples and waves on the ocean's surface.

سەر شەپۆلە بچووکەکانی سەر ڕووی زەریاکان.

Here we have the fog beams.

ليَرەدا تيشكى تەممان هەيە،

These give us color depth cues,

ئەمانە ئاماژەى قولَى ڕەنگەکانمان دەدەنێ،

but also tells which direction is up

هەروەها ئەوەش كە كام ئاڕاستە لەسەرەوەيە

in shots where we don't see the water surface.

لە گرتەكاندا كە ئيَمە ناتوانين سەر ڕووی ئاوەكە ببينين.

The other really cool thing you can see here

شتێکی تری سەرنج ڕاکێش کە دەتوانیت لێرە بیبینیت

is that we lit that particulate only with the caustics,

ئەوەيە ئيَمە ئەو گەردانە ڕووناک دەكەينەوە بە كەوستيك،

so that as it goes in and out of those ribbons of light,

بۆیە کاتێک دەچێتە ناوەوە و دەرەوەی ئەو شریتە ڕووناکییە،

it appears and disappears,

دەردەكەوێت و ديارناميَێيَت،

lending a subtle, magical sparkle to the underwater.

ئەمەش درەوشانەوەیەکی ورد و تەلیسماوی دەبەخشێتە بنكى ئاوەكە.

You can see how we're using the science --

دەتوانيت ببينيت كە ئێمە چۆن زانست –

the physics of water, light and movement --

فيزيايى ئاو، ڕووناكى و جوڵە –

to tether that artistic freedom.

بەكاردێنين بۆ ئەوەى ئەو ئازادييە هونەرييە سنوردار بكەين.

But we are not beholden to it.

بەڵام ناشچينە ژێربارييەوە.

We considered each of these elements

ئێمە بايەخ بە هەر یەکێک لەم توخمانە دەدەين و

and which ones had to be scientifically accurate

کامیان لە ڕووی زانستییەوە وردترن و

and which ones we could push and pull to suit the story and the mood.

کامیان دەتوانین زیاتر بیکشێنین و بیهێنین و بیگونجێنین لەگەڵ چیرۆکەکە و شێوازەکەدا.

We realized early on that color was one we had some leeway with.

هەر زوو زانیمان کە کەمێک ئازادیمان هەیە بۆ ئەو ڕەنگە.

So here's a traditionally colored underwater scene.

كەواتە ئەمە ديمەنيَكى باوى ڕەنگی ژيَرئاوە.

But here, we can take Sydney Harbor and push it fairly green

بەڵام لێرەدا، دەتوانين بەندەرى سيدنى بەکاربێنین و کەمێک بيكەين بە سەوز

to suit the sad mood of what's happening.

بۆ ئەوەی بگونجێت لەگەڵ کەشە خەمبارەکەی ڕووداوەکاندا.

In this scene, it's really important we see deep into the underwater,

لەم ديمەنەدا، زۆر گرنگە ئێمە بە قوڵى ژێرئاوەكە ببینین،

so we understand what the East Australian Current is,

بۆ ئەوەی تێبگەین لەوەی تەوژمەکەی ڕۆژهەڵاتی ئوسترالیا چییە،

that the turtles are diving into and going on this roller coaster ride.

کە کیسەڵەکان خۆیان دەخەنە بەری و وەک ئەوە وایە چووبێتنە سەر ڕاڕەوی مەرگ.

So we pushed the visibility of the water

بۆیە توانای بینینی ژێر ئاوەکەمان زیاتر کرد

well past anything you would ever see in real life.

بە شێوەیەکی زۆر زیاتر لەوەی کە بتوانیت لە ژیانی ڕاستیدا بیبینیت.

Because in the end,

چونکە لە کۆتاییدا،

we are not trying to recreate the scientifically correct real world,

ئێمە ناتوانین جیهانە ڕاستییە زانستییەکە درووست بکەینەوە،

we're trying to create a believable world,

دەمانەوێت جیهانێک درووست بکەین باوەڕی پێبکرێت،

one the audience can immerse themselves in to experience the story.

جیهانێک بینەر بتوانێت خۆی تیا نوقم بکات و ئەزموونی چیرۆکەکە بکات.

We use science to create something wonderful.

زانست بەکاردەهێنین بۆ ئەوەى شتيَكى سەرنجرِاكێش دروست بكەين.

We use story and artistic touch to get us to a place of wonder.

ئێمە چیرۆک و دەستکاریکردنێکی هونەریانە بەکار دەهێنین بۆ ئەوەی بگەینە سەرسامکردن.

This guy, WALL-E, is a great example of that.

ئەم برادەرە ، واڵ- ئى، نمونەيەكى زۆر باشى ئەمەيە.

He finds beauty in the simplest things.

ئەو جوانی لە شتە هەرە سادەکاندا دەدۆزێتەوە.

But when he came in to lighting, we knew we had a big problem.

بەڵام کە زیاتر هاتە بەر ڕووناکی، زانیمان کە کێشەیەکی گەورەمان هەیە.

We got so geeked-out on making WALL-E this convincing robot,

خەریکی ئەوە بووین ۆڵ ئی وەک ڕۆبۆتێکی قایلکەر دەربخەین،

that we made his binoculars practically optically perfect.

دووربینەکانیشیمان وا درووستکرد کە وەک چاو تەواو بێت.

(Laughter)

(پێکەنين)

His binoculars are one of the most critical acting devices he has.

دووربینەکانی یەکێکن لە گرنگترین ئامێرەکانی کە هەیەتی.

He doesn't have a face or even traditional dialogue, for that matter.

بگرە تەنانەت دەم و چاوێک یان دیالۆگێکی باویشی نییە .

So the animators were heavily dependent on the binoculars

بۆیە ئەوانەی وێنەی جوڵاویان دروست دەکرد زۆر پشتیان بەو دووربینانە بەستبوو

to sell his acting and emotions.

بۆ دەربڕینی نواندنەکەی و هەستەکانی.

We started lighting and we realized

دەستمان كرد بە كارى ڕووناكيەكە و زانيمان

the triple lenses inside his binoculars were a mess of reflections.

سێ هاوێنەکەی ناو دووربینەکانی شێواوییەکی تیشکدانەوەکان بوون.

He was starting to look glassy-eyed.

خەریکبوو وا دەرکەوێت چاوی وەک شووشەیە.

(Laughter)

(پێکەنین)

Now, glassy-eyed is a fundamentally awful thing

چاوێک کە هیچ دەربڕینێکی تیا نەبێت شتێکی خراپە

when you are trying to convince an audience

كاتێك هەولَدەدەيت بینەرەکان قايل بكەيت

that a robot has a personality and he's capable of falling in love.

کە ڕۆبۆتەکە کەسایەتییەکی هەیە و دەکەوێتە داوی خۆشەویستی.

So we went to work on these optically perfect binoculars,

بۆیە دەستمان کرد بە کارکردن لەسەر ئەم دووربینەی چاوی لێوەدیارە،

trying to find a solution that would maintain his true robot materials

بۆ دۆزینەوەی چارەسەرێک هەتا بتوانین وەک ڕۆبۆتێکی ڕاستەقینە بیهێڵینەوە

but solve this reflection problem.

بەڵام کێشەی ئەم وێنەدانەوەیەش چارەسەر بکەین.

So we started with the lenses.

بۆيە لە هاوێنەکانییەوە دەستمان پێكرد.

Here's the flat-front lens,

ئەمە هاوێنە – تەختەکەی پێشەوەيە،

we have a concave lens

هاوێنەيەكى قوپاومان هەیە

and a convex lens.

هاوێنەیەکی قۆقزیش.

And here you see all three together,

لێرەشدا هەرسێکیان پێکەوە دەبینیت،

showing us all these reflections.

هەموو ئەم وێنەدانەوانەمان نیشان دەدەن.

We tried turning them down,

هەوڵماندا كەميان بكەينەوە،

we tried blocking them,

هەولَماندا بیانگرین،

nothing was working.

هيچ شتێك سوودی نەبوو.

You can see here,

لێرەدا دەبینیت،

sometimes we needed something specific reflected in his eyes --

هەندێک جار پێویستمان بەوەبوو شتێکی دیاریکراو وێنەبداتەوە لە چاوەکانیدا --

usually Eve.

زۆربەى كات ئيڤا.

So we couldn't just use some faked abstract image on the lenses.

نەماندەتوانی لێرەدا چەند وێنەیەکی ساختەی پوخت بخەینە سەر هاوێنەکان.

So here we have Eve on the first lens,

بۆيە لێرەدا ئيڤامان هەيە لەسەر یەکەم هاوێنە،

we put Eve on the second lens,

ئيڤا دادەنێین لە دووەم هاوێنە،

it's not working.

ناگونجێت.

We turn it down,

کەمی دەکەینەوە .

it's still not working.

هەر سەرناگرێت.

And then we have our eureka moment.

وە دوايى ساتى يوريكامان بۆ هات.

We add a light to WALL-E that accidentally leaks into his eyes.

ڕووناكيمان دا لە واڵ – ئى كە بەڕێکەوت چووە ناو چاويەوە.

You can see it light up these gray aperture blades.

دەتوانى بيبينيت كە لێوارە خۆڵەمێشييەكانى چاوى ڕووناك دەکاتەوە.

Suddenly, those aperture blades are poking through that reflection

لەهەمان كاتدا ئەم لێوارانەى چاوى بەناو وێنەدانەوەكاندا دەجوڵێن

the way nothing else has.

بەشێوەيەك هيچ شتێكى تر نايكات.

Now we recognize WALL-E as having an eye.

ئێستا وا واڵ – ئى وا دەناسين كە چاوى هەبێت.

As humans we have the white of our eye,

وەك مرۆڤ سپێنەى چاومان هەيە،

the colored iris

گلێنەیەكى ڕەنگدار و

and the black pupil.

وە بيلبيلەيەكى ڕەش

Now WALL-E has the black of an eye,

ئێستا واڵ – ئى رِەشێنەى چاوى هەيە،

the gray aperture blades

ليَوارە خۆڵەمێشيەكانى و

and the black pupil.

بيلبيلەيەكى ڕەش.

Suddenly, WALL-E feels like he has a soul,

لەپڕ، هەست دەکەیت ۆڵ ئی ڕۆحێکیشی هەبێت،

like there's a character with emotion inside.

وەك ئەوەى کەسایەتی هەبێت هەستیشی هەبێت لەناوەوە.

Later in the movie towards the end,

دواتر لەفيلمەكەدا بەرەو كۆتاييەكەى،

WALL-E loses his personality,

ۆڵ ئى كەسایەتیەكەى لەدەست دەدات،

essentially going dead.

وە بەرەو مردن دەڕوات.

This is the perfect time to bring back that glassy-eyed look.

ئەمە کاتێکی تەواوە بۆ ئەوەى ئەو چاوە شووشەييە بگەڕێنینەوە.

In the next scene, WALL-E comes back to life.

لەديمەنى دواتر، ۆڵ ئى دەگەڕێتەوە بۆ ژيان.

We bring that light back to bring the aperture blades back,

ڕووناکییەکە دەگەڕێنینەوە بۆ ئەوەی لێوارەكانى چاوەكانی ببێتەوە بەڕەش، و

and he returns to that sweet, soulful robot we've come to love.

ئەويش دەبێتەوە بەو ڕۆبۆتە ڕۆح لەبەرە ئێسك سووكە كە خۆشمان دەوێت.

(Video) WALL-E: Eva?

(ڤیدیۆ) ۆڵ ئی: ئێڤا؟

Danielle Feinberg: There's a beauty in these unexpected moments --

لەم ساتە چاوەرِوان نەكراوانەدا جوانىییەک هەیە –

when you find the key to unlocking a robot's soul,

كە كليلى كردنەوەى ڕۆحى رِۆبۆتێك دەدۆزيتەوە،

the moment when you discover what you want to do with your life.

ئەو ساتەى كە دەزانيت چيت دەوێت لەژيانتدا.

The jellyfish in "Finding Nemo" was one of those moments for me.

ماسىیە نەرمەلیقەکان لە "دۆزينەوەى نيمۆ "دا يەكێك بوو لەو ساتانە بۆ من

There are scenes in every movie that struggle to come together.

كۆمەڵێك ديمەن هەيە لەهەر فيلمێكدا کە زۆر بە قورسی درووست دەکرێت.

This was one of those scenes.

ئەمە يەكيَك بوو لەو ديمەنانە.

The director had a vision for this scene

دەرهێنەرەكە ئامانجێکی هەبوو بۆ ئەم ديمەنە

based on some wonderful footage of jellyfish in the South Pacific.

بەپێى هەندێك دیمەنی جوانى ماسى نەرمەلیقە لە ئۆقيانوسى باشوور.

As we went along,

لەگەڵی رۆشتین ،

we were floundering.

تێكەڵ و پێكەڵمان دەكرد.

The reviews with the director

پێداچوونەوەكانمان لەگەڵ دەرهێنەرەكەدا

turned from the normal look-and-feel conversation

لە گفتوگۆيەكى ئاساييەوە

into more and more questions about numbers and percentages.

بوو بە پرسيارگەلێكى زۆر و زۆرتر لەسەر ژمارە و ڕێژەکان.

Maybe because unlike normal,

لەوانەيە بەهۆى ئەوەى كە نائاساييانە،

we were basing it on something in real life,

لەسەر شتێكی ژیانی ڕاستی بنياتمان نابوو،

or maybe just because we had lost our way.

يان لەوەيە بەهۆى ئەوە بيَت کە ڕێمان وونكردبوو.

But it had become about using our brain without our eyes,

بەڵام وەك ئەوە بوو كە مێشكمان بەكارهێنابێ بەبێ چاومان،

the science without the art.

زانست بەبێ هونەر.

That scientific tether was strangling the scene.

ئەو هێڵە زانستييە ديمەنەكەى دەخنكاند.

But even through all the frustrations,

بەڵام لەگەڵ هەموو ئەو دامركاندنەوەيەدا،

I still believed it could be beautiful.

هێشتا باوەڕم وابوو كە جوان دەبێت.

So when it came in to lighting,

بۆيە كاتێك هاتە سە ر كارى ڕووناكييەكە،

I dug in.

بە پەرۆشەوە دەستمپێکرد.

As I worked to balance the blues and the pinks,

کاتێک کارم دەکرد بۆ هاوسەنگکردنی شینەکان و پەمەییەکان،

the caustics dancing on the jellyfish bells,

كەوستيكەكان سەمايان دەكرد لەسەر زەنگەکانی ماسییە نەرمەلیقەکان،

the undulating fog beams,

شەپۆلى تيشكە تەماوييەكان،

something promising began to appear.

شتێک دەرکەوت کە هیوابەخش بوو.

I came in one morning and checked the previous night's work.

بەيانيەكيان هاتم و سەيرێکى كارەكانى شەوى پێشوومم كرد.

And I got excited.

زۆر سەرسام بووم و

And then I showed it to the lighting director

دوايى پيشانى بەڕێوەبەری ڕووناکییەکانمدا و

and she got excited.

ئەویش سەرسام بوو پێی.

Soon, I was showing to the director in a dark room full of 50 people.

زۆری پێنەچوو، لە ژوورێکی تاریکدا کە ٥٠ کەسی تێدابوو پیشانی بەڕێوبەرەکەمم دا

In director review,

لە قسەکانی دەرهێنەرەکەدا،

you hope you might get some nice words,

هیوا دەخوازیت هەندێک قسەی خۆشت پێ بوترێت،

then you get some notes and fixes, generally.

ئینجا هەندێک سەرنج و تێبینیت پێبدرێت، بە شێوەیەکی گشتی.

And then, hopefully, you get a final,

ئینجا دواتر، هیوا دەخوازیت، دوایین ئاماژە وەرگریت.

signaling to move on to the next stage.

بۆ ئەوەى بچێتە خاڵی دواتر

I gave my intro, and I played the jellyfish scene.

سەرەتاكەم پێشكەش كرد، و ديمەنى ماسييە نەرمەلیقەکانم لێدا و

And the director was silent for an uncomfortably long amount of time.

دەرهێنەرەکە بۆ ماوەیەکی زۆر درێژ و نائاسایی بێدەنگ بوو.

Just long enough for me to think,

ئەوەندە زۆر بگەمە ئەوەی بڵێم،

"Oh no, this is doomed."

"ئاه نەخێر، ئەمە کۆتاییەکەیەتی."

And then he started clapping.

دواتر دەستى كرد بە چەپڵەلێدان.

And then the production designer started clapping.

دواتر ديزاينەرى بەرهەمهێنان دەستى كرد بەچەپڵەلێدان.

And then the whole room was clapping.

دوايى هەموو ژوورەكە چەپڵەيان لێدەدا..

This is the moment that I live for in lighting.

ئەمە ئەو ساتە بوو کە من بۆی دەژیام.

The moment where it all comes together

ئەو ساتەى كە هەمووى یەکیانگرت و

and we get a world that we can believe in.

ئەو جيهانەمان دروست كرد كە بتوانین باوەڕی پێبکەین.

We use math, science and code to create these amazing worlds.

ئێمە بيركارى، زانست و كۆدكردن بەكاردەهێنين بۆ ئەوەى ئەم جيهانە سەرسوڕهێنەرانە دروست بكەين,

We use storytelling and art to bring them to life.

چيرۆك و هونەر بەكاردەهێنين بۆ ئەوەى بيانهێنينە ژيانەوە.

It's this interweaving of art and science

ئەم تێكەڵكردنى هونەر و زانستەیە

that elevates the world to a place of wonder,

كە جيهان بەرزدەكاتەوە بۆ شوێنێ كە تامەزرۆين

a place with soul,

شوێنێك بەڕۆحەوە،

a place we can believe in,

شوێنێک كە بتوانين باوەڕی پێبكەين،

a place where the things you imagine can become real --

شوێنێک كە ئەو شتانەى خەیاڵن دەبنە ڕاستی --

and a world where a girl suddenly realizes

وە جيهانێك كە كچێك لەناكاو بۆی دەردەکەوێت

not only is she a scientist,

،كە نەك تەنها ئەو زانایە

but also an artist.

بەلَكو بووەتە وێنەكێشيش.

Thank you.

سوپاس .

(Applause)

(چەپڵە)