The beauty of being a misfit | Lidia Yuknavitch

Translator: Hiwa Foundation Reviewer: hiwa foundation

So I know TED is about a lot of things that are big,

ئەزانم کە تێد دەربارەی زۆر شت دەدوێت کە گەورەن،

but I want to talk to you about something very small.

بەڵام من ئەمەوێت باسی شتێکتان بۆ بکەم کە زۆر بچووکە.

So small, it's a single word.

ئەوەنە بچووک، کە یەک وشەیە.

The word is "misfit."

وشەکەش "نەگونجاندنە".

It's one of my favorite words, because it's so literal.

یەکێکە لەو وشانەی کە زۆرم حەزلێیە، چونکە وشەیەکە پڕ بە واتای خۆیەتی.

I mean, it's a person who sort of missed fitting in.

مەبەستم ئەوەیە، کەسێکە کە نەیتوانیوە لەو شوێنەیا خۆی بگونجێنێت.

Or a person who fits in badly.

یان کەسێک خراپ خۆی گونجاندبێت لەو شوێنەیا.

Or this: "a person who is poorly adapted

یان ئەمە: "کەسێک باش خۆی نەگونجاندبێت

to new situations and environments."

بۆ بارودۆخ و ژینگە نوێکان."

I'm a card-carrying misfit.

من نەگونجاوێکی هەڵگری کارتێکم

And I'm here for the other misfits in the room,

وە بۆ کەسەکانی تری ئەم ژوورە لێرەم کە نەگونجاون لە شوێنی خۆیاندا

because I'm never the only one.

چونکە من هیچ کات تەنیا کەس نیم

I'm going to tell you a misfit story.

من چیرۆکێکی نەگونجانتان بۆ دەگێڕمەوە

Somewhere in my early 30s,

لە سەرەتای تەمەنی سییەکانمدا.

the dream of becoming a writer came right to my doorstep.

خەونی بوون بە نوسەر ڕێک هاتە بەر دەرگای ماڵەکەم

لە ڕاستیدا ئەوە بۆ سندوقی پۆستەکەم هات.

Actually, it came to my mailbox

in the form of a letter that said I'd won a giant literary prize

لە شێوەی نامەیەکدا کە دەیووت من خەڵاتێکی گەورەم بردۆتەوە.

for a short story I had written.

بەهۆی کورتە چیرۆکێک کە نوسیبووم.

The short story was about my life as a competitive swimmer

کورتە چیرۆکەکە دەربارەی ژیانم بوو وەک مەلەوانێکی پێشبڕکێکار.

and about my crappy home life,

وە دەربارەی ژیانە ناخۆشەکەم لە ماڵەوە.

and a little bit about how grief and loss can make you insane.

هەروەها کەمێک دەربارەی ئەوەی چۆن خەم و لەدەستدان دەتوانێ شێتت بکات.

The prize was a trip to New York City to meet big-time editors and agents

خەڵاتەکە گەشتێک بوو بۆ شاری نیویۆرک بۆ بینینی سەرنوسەر و بریکارە گەورەکان

and other authors.

وە نوسەرەکانی تر.

So kind of it was the wannabe writer's dream, right?

بۆیە لەو خەونە دەچوو هەموو نوسەرێک ئەیەوێت، وانییە؟

You know what I did the day the letter came to my house?

دەزانن چیم کرد ئەو ڕۆژەی نامەکەم پێ گەیشت؟

Because I'm me,

لەبەر ئەوەی من خۆمم

I put the letter on my kitchen table,

نامەکەم لەسەر مێزی چێشتخانەکە دانا.

I poured myself a giant glass of vodka

یەک پەرداخی گەورەی ڤۆدگام پڕکرد

with ice and lime,

لە لیمۆ و سەهۆڵ،

and I sat there in my underwear for an entire day,

بە درێژایی رۆژەکە دانیشتم بە جلەکانی ژێرەوە،

just staring at the letter.

تەنیا سەیری نامەکەم ئەکرد

I was thinking about all the ways I'd already screwed my life up.

بیرم لەو ڕێگایانە دەکردەوە کە تا ئێستا ژیانی خۆمم پێ تێک داوە.

Who the hell was I to go to New York City

من کێم تا بچم بۆ شاری نیویۆرک

and pretend to be a writer?

وە وا خۆم پیشان بدەم کە نوسەرم؟

Who was I?

من کێم؟

I'll tell you.

پێتان دەڵێم.

I was a misfit.

من نەگونجاو بوم.

Like legions of other children,

وەک کۆمەڵێک منداڵی تر،

I came from an abusive household

من لە خێزانێکی توندوتیژ هاتبووم

that I narrowly escaped with my life.

کە بە حاڵ ژیانی خۆمم ڕزگار کرد.

I already had two epically failed marriages underneath my belt.

من پێشتر دوو هاوسەرگیری سەرنەکەوتووم هەبوو

I'd flunked out of college not once but twice

نەک جارێک بەڵکوو دوو جار وازم لە زانکۆ هێناوە

and maybe even a third time that I'm not going to tell you about.

.لەوانەیە سێ جاریش بەڵام ئەوەتان پێ ناڵێم

(Laughter)

(پێکەنین)

And I'd done an episode of rehab for drug use.

وە چارەسەرم وەرگرتبوو بەهۆی بەکارهێنانی دەرمانی هۆشبەرەوە.

And I'd had two lovely staycations in jail.

وە دوو پشووی جوانیشم وەرگرتبوو بۆ ناو بەندیخانە

So I'm on the right stage.

کەواتە من لەسەر ڕێگا ڕاستەکە بووم

(Laughter)

(پێکەنین)

But the real reason, I think, I was a misfit,

بەڵام ئەوەی وایکرد هەست بکەم کە کەسێکی نەگونجاوم،

is that my daughter died the day she was born,

ئەوەبوو کە کچەکەم لە ڕۆژی لەدایکبوونیدا مرد، و

and I hadn't figured out how to live with that story yet.

تا ئێستا ڕێگایەکم نەدۆزیوەتەوە تا بتوانم لەگەڵ ئەو ڕاستیەیا بژیم

After my daughter died I also spent a long time homeless,

دوای مردنی کچەکەم ماوەیەکی زۆر بێلانە بووم،

living under an overpass

ژیان لە ژێر پردێکدا

in a kind of profound state of zombie grief and loss

لە بارودۆخێکی کاریگەری وەک پەستی زۆمبییەک و لەدەستدانێک

that some of us encounter along the way.

کە هەندێکمان پێیدا تێپەڕ دەبین لە ژیانماندا.

Maybe all of us, if you live long enough.

لەوانەیە هەموومان، ئەگەر بەشی پێویست بژین.

You know, homeless people are some of our most heroic misfits,

وەک دەزانن، بێلانەکان جۆرێکن لە پاڵەوانەکانی نەگونجان.

because they start out as us.

چونکە ئەوان وەک ئێمە دەستپێدەکەن

So you see, I'd missed fitting in to just about every category out there:

کەواتە وەک دەبینن من نەمتوانیوە :شوێنی خۆم بکەمەوە لە هیچ کایەیەکی ژیاندا

daughter, wife, mother, scholar.

کچ، هاوسەر، دایک، خوێندن.

And the dream of being a writer

وە خەونی بوون بە نوسەر

was really kind of like a small, sad stone in my throat.

وەک بەردێکی بچوک بوو لە قورگمدا.

It was pretty much in spite of myself that I got on that plane

زۆرم لە خۆم کرد تا سواری تەیارەکە بووم

and flew to New York City,

وە فڕیم بەرەو شاری نیویۆرک

where the writers are.

کە نوسەرەکانی لێبوون

Fellow misfits, I can almost see your heads glowing.

هاوپۆلە نەگونجاوەکانم، ئەتوانم ببینم کە سەرتان ئەبریسکێتەوە.

I can pick you out of a room.

ئەتوانم لە ژورێکدا بتانناسمەوە.

At first, you would've loved it.

لە سەرەتادا ئەبێت پێت خۆش بێت.

You got to choose the three famous writers you wanted to meet,

تۆ ئەبێت ئەو سێ نوسەرە ناودارە هەلبژێری کە دەتەوێ بیانبینی

and these guys went and found them for you.

ئەو هاوڕێیانە دەچن بۆت دەدۆزنەوە.

You got set up at the Gramercy Park Hotel,

دەڕۆیت بۆ گرام پارک هۆتێل

where you got to drink Scotch late in the night

لەوێ دەتوانی سکۆتچیش بخۆیتەوە بە درەنگانی شەو

with cool, smart, swank people.

لەگەڵ خەڵکی سەرنجڕاکێش و زیرەک و خۆبەزلزان

And you got to pretend you were cool and smart and swank, too.

وە دەبێ وا پیشان بدەی کە تۆش .سەرنجراکێش و زیرەک و خۆبەزلزانی

And you got to meet a bunch of editors and authors and agents

وە دەرفەتی ئەوەت دەبێت کە کۆمەڵێ سەرنوسەر و نوسەر و بریکار ببینی

at very, very fancy lunches and dinners.

لەسەر خوانە ئەفسوناویەکانی ئێوارە و نیوەڕۆ

Ask me how fancy.

.لێم بپرسم چۆن ئەفسوناوی

Audience: How fancy?

بینەر: چۆن ئەفسوناوی؟

Lidia Yuknavitch: I'm making a confession: I stole three linen napkins --

لیدیا: من دانپیانانێکم هەیە: من سێ دەسڕی کەتانم دزی --

(Laughter)

(پێکەنین)

from three different restaurants.

لە سێ چێشتخانەی جیاواز.

And I shoved a menu down my pants.

وە مینیویەکیشم خستە ناو پانتۆڵەکەمەوە.

(Laughter)

(پێکەنین)

I just wanted some keepsakes so that when I got home,

من تەنیا کۆمەڵێ یادگارییەکم دەویست بۆ ئەوەی کە چومە ماڵەوە

I could believe it had really happened to me.

باوەڕ بکەم ئەوە لە ژیانی مندا ڕویداوە.

You know?

باوەڕدەکەن؟

The three writers I wanted to meet

سێ نوسەرەکەی کە دەمویست بیانبینم

were Carole Maso, Lynne Tillman and Peggy Phelan.

بریتی بوون لە کارۆڵ مۆسۆ، لینی تیلمان، پێگی فێلان.

These were not famous, best-selling authors,

ئەوان نە زۆر ناسراو نە پیشەگەرترین بوون

but to me, they were women-writer titans.

بەڵام بۆ من، ئەوان ژنە نوسەرە گەورەکان بوون

Carole Maso wrote the book that later became my art bible.

کارۆڵ ماسۆ ئەو کتێبەی نوسی کە دواتر بوو بە ئینجیلی هونەریم.

Lynne Tillman gave me permission to believe

لینی تیلمان ئەو هەلەی پێ بەخشیم کە بڕوا بکەم

that there was a chance my stories could be part of the world.

کە هەلێک هەیە چیرۆکەکەی من بەشێک بێت لە جیهان

And Peggy Phelan reminded me

وە پێگی فێلان بیری هێنامەوە

that maybe my brains could be more important than my boobs.

کە لەوانەیە مێشکم گرنگتر بێت لە سنگم.

They weren't mainstream women writers,

ئەوان ژنە نوسەری رێڕەوی گشتی نەبوون

but they were cutting a path through the mainstream

بەڵام ئەوان ڕێڕەوی گشتیان دەبڕی

with their body stories,

بە چیرۆکەکانی لەشیان

I like to think, kind of the way water cut the Grand Canyon.

حەزدەکەم وا بیر بکەمەوە، بەو شێوەی ئاو گراند کانیۆن دەبڕێت

It nearly killed me with joy

خەریک بوو لە خۆشیدا دەمردم

to hang out with these three over-50-year-old women writers.

کاتێک لەگەڵ ئەو سێ ژنە نوسەرە سەرو پەنجا ساڵە کاتم بەسەر دەبرد

And the reason it nearly killed me with joy

وە ئەو هۆکارەی وای لێ دەکردم خەریک بوو لە خۆشدا بمرم

is that I'd never known a joy like that.

ئەوەبوو من پێشتر خۆشییەکی وام نەبینیبوو

I'd never been in a room like that.

وە هەرگیز لە ژورێکی ئاوادا نەبووم

My mother never went to college.

دایکم هەرگیز نەچووەتە زانکۆ

And my creative career to that point

وە پیشەکەم تا ئەوکات

was a sort of small, sad, stillborn thing.

بریتی بوو لە شتێکی بچوکی، خەمگینی، بیهیوا

So kind of in those first nights in New York I wanted to die there.

لە شەوەکانی سەرەتام لە نیییۆرک دەمویست هەر لەوێ بمرم

I was just like, "Kill me now. I'm good. This is beautiful."

ڕێک بەم شێوەیە بووم "ئێستا بمکوژە، من باشم، ئەمە زۆر جوانە"

Some of you in the room will understand what happened next.

هەندێک لە ئێوە لەم ژورەدا .تێدەگەن کە دواتر چی ڕویدا

First, they took me to the offices of Farrar, Straus and Giroux.

سەرەتا ئەوان منیان برد بۆ نوسینگەی فارەر، ستراوس و گیرۆکس

Farrar, Straus and Giroux was like my mega-dream press.

فارەر ستراوس، گیرۆکس وەک خەونێکی گەورە وابوون لای من

I mean, T.S. Eliot and Flannery O'Connor were published there.

مەبەستم ئەوەیە کە ئیلیۆت و ئۆکۆنەر لەوێ بڵاو کراونەتەوە

The main editor guy sat me down and talked to me for a long time,

سەرنوسەرە سەرەکییەکی منی دانیشاند و ماوەیەکی زۆر قسەی لەگەڵ کردم

trying to convince me I had a book in me

دەیویست قایلم بکات بەوەی دەتوانم کتێبێک بنوسم

about my life as a swimmer.

دەربارەی ژیانم وەک مەلەوانێک

You know, like a memoir.

ئێوە ئەزانن، وەک یادەوەریەک

The whole time he was talking to me,

هەموو ئەو کاتەی ئەو قسەی لەگەڵ دەکردم

I sat there smiling and nodding like a numb idiot,

من دانیشتبووم و پێدەکەنیم و سەرم دەلەقاند و سڕبووم وەک گەمژەیەک

with my arms crossed over my chest,

دەستم لەسەر سنگم دانابوو

while nothing, nothing, nothing came out of my throat.

لەو کاتەیا هیچ هیچ هیچ شتێ لە قورگم نەدەهاتە دەر

So in the end, he patted me on the shoulder

بۆیە لە کۆتاییدا ئەو دەستی کێشا بە شانەکانمدا

like a swim coach might.

وەک راهێنەرێکی مەلەوانی

And he wished me luck

وە هیوای بەختێکی باشی بۆ خواستم

and he gave me some free books

وە هەندێ کتێبی بێبەرامبەری پێ بەخشیم

and he showed me out the door.

وە رێگای دەرەوەی پیشان دام

Next, they took me to the offices of W.W. Norton,

دوای ئەوە بردیانم بۆ نوسینگەی دەبلیو دەبلیو نۆرتن

where I was pretty sure I'd be escorted from the building

ئەو شوێنەی زۆر دڵنیا بووم کە یاوەریم دەکەن لە بیناکەدا

just for wearing Doc Martens.

لەبەر ئەوەی دۆک مارتینزم پۆشیبوو

But that didn't happen.

بەڵام ئەوە ڕووی نەدا

Being at the Norton offices

بوونم لە نوسینگەی نۆرتن

felt like reaching up into the night sky and touching the moon

هەستێکی وای پێ بەخشیم وەک ئەوەی لە ئاسمانی شەودا دەستم لە مانگ دابێت

while the stars stitched your name across the cosmos.

کاتێ ئەستێرەەکان ناوت ئەدورن بە درێژایی گەردوونەوە

I mean, that's how big a deal it was to me.

مەبەستم ئەوەیە، ئەوەندە شتێکی گرنگ بوو بۆم

You get it?

تێگەیشتن؟

Their lead editor, Carol Houck Smith,

سەرنوسەرە سەرەکیەکە، کارۆل هۆک سمیث

leaned over right in my face with these beady, bright, fierce eyes

بەڕووی مندا نوشتایەوە بەو چاوە بچووک و پڕشنگدار و تیژانەوە و

and said, "Well, send me something then, immediately!"

وتی: زۆر باشە کەواتە بە زوویی شتێکم بۆ بنێرە

See, now most people, especially TED people,

سەیرکە، ئێستا زۆربەی خەڵک بە تایبەتی خەڵکانی تێد

would have run to the mailbox, right?

هەر بە زوویی ڕادەکەن بۆ ، سندوقی پۆستەکە وایە؟

It took me over a decade to even imagine

ئەوە بۆ من دە ساڵی ویست تا بیر لەوە بکەمەوە

putting something in an envelope and licking a stamp.

شتێک بخەمە زەرفی نامەوە و مۆرەکەی بلێسمەوە

On the last night,

لە ئەخیر شەودا،

I gave a big reading at the National Poetry Club.

لە یانەی نشتیمانی هۆنراوەدا وتارێکی درێژم خوێندەوە

And at the end of the reading,

لە کۆتایی خوێندنەوەکەمدا،

Katharine Kidde of Kidde, Hoyt & Picard Literary Agency,

کاترین کیدی، کە سەر بە دەزگای کیدی، هۆیت، پیکارد بوو

walked straight up to me and shook my hand

بەرەو ڕووم هات و تەوقەیەکی لەگەڵ کردم و

and offered me representation, like, on the spot.

نوێنەرایەتی بۆ پێشنیار کردم، هەر لەوێ.

I stood there and I kind of went deaf.

لەوێدا بە جۆرێک وەستابووم ئەتووت کەڕم.

Has this ever happened to you?

ئەمە قەت بەسەر ئێوە هاتووە؟

And I almost started crying

وە خەریک بوو دەست بکەم بە گریان

because all the people in the room were dressed so beautifully,

لەبەر ئەوەی هەموو خەڵکی ئەو ژورە زۆر بە جوانی خۆیان گۆڕیبوو

and all that came out of my mouth was:

هەموو ئەوەی لە دەمم هاتە دەرەوە ئەمە بوو:

"I don't know. I have to think about it."

"نازانم، ئەبێت بیری لێ بکەمەوە"

And she said, "OK, then," and walked away.

وە ئەو ووتی: "کەواتە باشە" و ڕۆیشت

All those open hands out to me, that small, sad stone in my throat ...

ئەو هەموو دەستە بۆ من کرابوونەوە، ئەو بەردە بچوکە غەمگینەی ناو قورگم

You see, I'm trying to tell you something about people like me.

ئەبینن، هەوڵ دەدەم شتێکیان پێ بڵیم لەسەر خەڵکانی وەک خۆم

Misfit people -- we don't always know how to hope or say yes

خەڵکانی نەگوونجاو -- ئێمە هەموو کاتێ نازانین چۆن ئاوات بخوازین یان بڵێین بەڵێ

or choose the big thing,

یان شتی گەورە هەڵبژێرین

even when it's right in front of us.

تەنانەت کاتێک لەبەردەممانە

It's a shame we carry.

ئەوە شورەییەکە کە ئێمە هەڵیدەگرین

It's the shame of wanting something good.

ئەوە شورەیی ویستنی شتێکی باشە

It's the shame of feeling something good.

ئەوە شورەیی هەستکردنە بە شتێکی باش

It's the shame of not really believing we deserve to be in the room

ئەوە شەرمی باوەڕ نەکردنە کە ئێمە شایستەین لەو ژورەدا بین

with the people we admire.

لەگەڵ ئەو کەسانەی ئێمە ڕێزیان دەگرین

If I could, I'd go back and I'd coach myself.

ئەگەر بمتوانیبایە ، ئەگەڕامەوە دواوە و ڕاهێنانم بە خۆم دەکرد

I'd be exactly like those over-50-year-old women who helped me.

ڕێک وەک ئەو ژنە سەروو پەنجا ساڵانە دەبووم کە یارمەتییان دام

I'd teach myself how to want things,

کە خۆم فێر بکەم چۆن شتەکانم بوێت

how to stand up, how to ask for them.

کە چۆن هەستم و داوایان بکەم

I'd say, "You! Yeah, you! You belong in the room, too."

من دەڵێم، "تۆ! بەڵێ تۆ! تۆش بەشێکیت لەم ژورە"

The radiance falls on all of us,

پڕشنگەکە دەکەوتە سەر هەمومان و

and we are nothing without each other.

ئێمە هیچ نین بەبێ یەکتری

Instead, I flew back to Oregon,

لە جیاتی ئەوە، ڕۆشتمەوە بۆ ئۆریگۆن

and as I watched the evergreens and rain come back into view,

کاتێک دەمبینی هەمیشە سەوز و باران دەهاتنەوە بەر ئاسۆم،

I just drank many tiny bottles of airplane "feel sorry for yourself."

لە ناوفڕۆکەکەدا کۆمەڵی بوتڵی بچوکم خواردەوە "هەست بە غەمباری بکە بۆ خۆت"

I thought about how, if I was a writer, I was some kind of misfit writer.

بیرم لەوە دەکردەوە، کە ئەگەر من نوسەر بومایە، نوسەرێکی نەگونجاو دەبووم

What I'm saying is,

ئەوەی من دەمەوێ بیڵێم

I flew back to Oregon without a book deal,

گەڕامەوە بۆ ئۆریگۆن بە بێ هیچ ڕێککەوتنێک

without an agent,

بە بێ هیچ کاربەدەستێک

and with only a headful and heart-ful of memories

بەڵام دڵ و مێشکم پڕبوو لە یادگاری

of having sat so near

لەو دانیشتنانە

the beautiful writers.

لەگەڵ ئەو نوسەرە جوانانە

Memory was the only prize I allowed myself.

یادگارییەکان تاکە خەڵات بوون کە من بەدەستم هێنا

And yet, at home in the dark,

وە هێشتا، لە ماڵەوە لە تاریکیدا

back in my underwear,

کە تەنها جلەکانی ژێرەوەم لەبەردا بێت

I could still hear their voices.

هێشتا دەمتوانی گوێم لە دەنگیان بێت

They said, "Don't listen to anyone who tries to get you to shut up

دەیانگووت: "ڕێگا بە هیچ کەسێ مەدە کە هەوڵ دەدات بێدەنگت بکات"

or change your story."

یان چیرۆکەکەت بگۆڕێ."

They said, "Give voice to the story only you know how to tell."

دەیانگووت: "دەنگەکەت ببەخشە بە چیرۆکێک کە تەنها تۆ دەزانیت چۆن بیگێڕیتەوە"

They said, "Sometimes telling the story

دەیانگووت: "هەندێ جار گێڕانەوەی چیرۆکێک

is the thing that saves your life."

ئەو شتەیە کە ژیانت ڕزگار دەکات"

Now I am, as you can see, the woman over 50.

ئێستا من، وەک دەبینن، ژنێکم لە سەرووی پەنجا ساڵ

And I'm a writer.

وە نوسەرم

And I'm a mother.

وە دایکێکم

And I became a teacher.

وە بووم بە مامۆستا

Guess who my favorite students are.

هەڵیبێنن خۆشەویستترین خوێندکارەکانم کێن.

Although it didn't happen the day

هەرچەندە ئەوە ئەو ڕۆژە ڕووینەدا

that dream letter came through my mailbox,

کە نامەی خەونەکانم گەیشتە سندوقی نامەکە،

I did write a memoir,

من یاداشتێکم نووسی،

called "The Chronology of Water."

ناوم نا "مێژووی ڕوداوەکانی ئاو"

In it are the stories of how many times I've had to reinvent a self

لە ناویدا ئەو چیرۆکانەی تێدایە کە چەند جار ئەبوو خۆم پێک بهێنایەتەوە

from the ruins of my choices,

لەبەر ئەوەی بڕیارەکانم منیان شێواندبوو

the stories of how my seeming failures were really just weird-ass portals

چیرۆکەکانی کە چۆن شکستە دیارەکانم تەنیا ڕێگایەکی نامۆ بوون

to something beautiful.

بۆ شتێکی جوان

All I had to do was give voice to the story.

هەموو ئەوەی من دەبوو بیکەم ئەوەبوو دەنگم ببەخشم بە چیرۆکێک

There's a myth in most cultures about following your dreams.

لە زۆربەی کلتورەکاندا ئەفسانە هەیە دەربارەی شوێنکەوتنی خەونەکانت

It's called the hero's journey.

ئەوە پێی دەوترێ گەشتی پاڵەوانەکە

But I prefer a different myth,

بەڵام من ئەفسانەیەکی تر پەسەند دەکەم

that's slightly to the side of that

کە ئەوە کەمێک لایداوە لەوەی پێشوو

or underneath it.

یان لەژێریەوەیەتی

It's called the misfit's myth.

ئەوە پێی دەوترێ ئەفسانەی نەگوونجان

And it goes like this:

وە بەم شێوەیەیە:

even at the moment of your failure,

تەنانەت لە کاتی شکستدا

right then, you are beautiful.

لەو کاتەشدا، تۆ جوانیت

You don't know it yet,

تۆ ئاگات لەوە نییە،

but you have the ability to reinvent yourself

بەڵام تۆ توانات هەیە خۆت پێک بهێنیتەوە

endlessly.

بە بەردەوامی.

That's your beauty.

ئەوە جوانی تۆیە.

You can be a drunk,

تۆ دەتوانی سەرخۆش بیت،

you can be a survivor of abuse,

دەتوانی ڕزگاربوویەکی دەستی توند و تیژی بیت

you can be an ex-con,

دەتوانی بەندکراوێکی کۆن بیت

you can be a homeless person,

دەتوانی بێ لانەیەک بیت

you can lose all your money or your job or your husband

دەتوانی هەموو پارە و ئیش و هاوسەرەکەشت لەدەست بدەی

or your wife, or the worst thing of all,

یان ژنەکەت، یان لە هەموویان خراپتر

a child.

منداڵەکەت لە دەست بدەیت

You can even lose your marbles.

تەنانەت دەتوانی مێشکت لەدەست بدەی

You can be standing dead center in the middle of your failure

تۆ ئەتوانی لە ناوەڕاستی شکستەکەتدا بە مردوویی بوەستی

and still, I'm only here to tell you,

وە هێشتا، من تەنها بۆ ئەوە لێرەم پێت بڵێم،

you are so beautiful.

تۆ زۆر جوانی.

Your story deserves to be heard,

وە چیرۆکەکەت شایستەی بیستنە

because you, you rare and phenomenal misfit,

لەبەر ئەوەی تۆ، نەگونجاوێکی دەگمەن و ئاشکرا و گەورەی

you new species,

ئێوەی وەچەی تازە

are the only one in the room

تەنها کەسن لەم ژورەدا

who can tell the story

کە دەتوانن چیرۆکەکە بگێڕنەوە

the way only you would.

بەو شێوەیەی تەنها ئێوە دەتوانن

And I'd be listening.

منیش گوێتان لێ دەگرم

Thank you.

سوپاس

(Applause)

(چەپڵە)