Ricardo Semler: Radical wisdom for a company, a school, a life

Translator: Capstone Group Reviewer: Sandro Subeliani

On Mondays and Thursdays, I learn how to die.

ორშაბათს და სამშაბათს ვსწავლობ როგორ მოვკვდე..

I call them my terminal days.

მათ ჩემს უკანასკნელ დღეებს ვუწოდებ.

My wife Fernanda doesn't like the term,

ჩემს ცოლს, ფერნანდას, ეს ტერმინი არ მოსწონს,

but a lot of people in my family died of melanoma cancer

მაგრამ ჩემს ოჯახში მელანომას სიმსივნით ძალიან ბევრი ადამიანი გარდაიცვალა,

and my parents and grandparents had it.

ჩემს მშობლებს, ბებიებსა და ბაბუებსაც კი ჰქონდათ ეს დაავადება.

And I kept thinking, one day I could be sitting in front of a doctor

გამუდმებით ვფიქრობდი, ერთ დღესაც, შეიძლება ექიმის წინ ვიჯდე,

who looks at my exams and says,

რომელიც ჩემი კვლევების პასუხებს დასცქერის და ამბობს,

"Ricardo, things don't look very good.

„რიკარდო, ვშიშობ საქმე არც ისე კარგადაა.

You have six months or a year to live."

6 თვის ან მაქსიმუმ ერთი წლის სიცოცხლე დაგრჩა.“

And you start thinking about what you would do with this time.

და იწყებ ფიქრს, რას გააკეთებ ამ პერიოდში.

And you say, "I'm going to spend more time with the kids.

ამბობ „ბავშვებთან მეტ დროს გავატარებ.

I'm going to visit these places,

სხვადასხვა ადგილებს ვნახავ,

I'm going to go up and down mountains and places

მთებს და უამრავ ადგილს მოვივლი.

and I'm going to do all the things I didn't do when I had the time."

გავაკეთებ ყველაფერს რაც არ გამიკეთებია, როცა დრო მქონდა."

But of course, we all know

მაგრამ რა თქმა უნდა, ყველამ ვიცით, რომ

these are very bittersweet memories we're going to have.

ეს მხოლოდ მწარე მოგონებებია, რომელიც გაგვახსენდება.

It's very difficult to do.

ამის გაკეთება ძალიან რთულია.

You spend a good part of the time crying, probably.

ალბათ საკმაოდ დიდ დროს ტირილში გაატარებთ.

So I said, I'm going to do something else.

ამიტომ მე ვთქვი, რომ რაღაც სხვა უნდა გემეკეთებინა.

Every Monday and Thursday, I'm going use my terminal days.

ყოველ ორშაბათსა და სამშაბათს, ჩემს უკანასკნელ დღეებს გამოვიყენებ.

And I will do, during those days,

და ამ დღეებში გავაკეთებ იმას,

whatever it is I was going to do if I had received that piece of news.

რასაც მაშინ გავაკეთებდი ჩემთვის მსგავსი ამბავი რომ ეთქვათ..

(Laughter)

(სიცილი)

When you think about --

როცა ფიქრობთ...

(Applause)

(ტაში)

when you think about the opposite of work,

როცა მუშაობის საპირისპირო საქმიანობაზე ფიქრობთ,

we, many times, think it's leisure.

რა თქმა უნდა, მაშინვე დასვენება გახსენდებათ.

And you say, ah, I need some leisure time, and so forth.

და ამბობთ, ოჰ, დასვენებისთვის დრო მჭირდება და ა.შ.

But the fact is that, leisure is a very busy thing.

მაგრამ საქმე იმაშია, რომ დასვენება ძალიან დატვირთული რამაა.

You go play golf and tennis, and you meet people,

მიდიხარ გოლფის და ჩოგბურთის სათამაშოდ, ხვდები ადამიანებს,

and you're going for lunch, and you're late for the movies.

და ერთად სადილობთ. და კინოზე ერთად გაგვიანდებათ.

It's a very crowded thing that we do.

რასაც ჩვენ ვაკეთებთ ძალიან დატვირთული საქმიანობაა.

The opposite of work is idleness.

მუშაობის საპირისპირო, უსაქმურობაა.

But very few of us know what to do with idleness.

მაგრამ ძალიან ცოტამ თუ იცის, რა მოუხერხოს უსაქმურობას.

When you look at the way that we distribute our lives in general,

როცა ვუყურებთ იმას, თუ როგორ ვანაწილებთ ჩვენს ცხოვრებას მთლიანობაში,

you realize that in the periods in which we have a lot of money,

ვხვდებით რომ მაშინ როცა ბევრი ფული გვაქვს,

we have very little time.

ძალიან ცოტა დრო გვაქვს. და როცა ბოლოს და ბოლოს,

And then when we finally have time, we have neither the money nor the health.

დროს გამოვნახავთ, აღმოვაჩენთ,რომ აღარც ფული გვაქვს და აღარც ჯანმრთელობა.

So we started thinking about that as a company for the last 30 years.

ასე რომ, ბოლო 30 წელია, ჩვენ, როგორც კომპანიამ, დავიწყეთ ამ ყველაფერზე ფიქრი.

This is a complicated company with thousands of employees,

ეს არის რთული კომპანია, ათასობით თანამშრომლით,

hundreds of millions of dollars of business

ასობით მილიონი დოლარის ბიზნესით, რომელიც

that makes rocket fuel propellent systems, runs 4,000 ATMs in Brazil,

სარაკეტო საწვავის სისტემებს ქმნის, ამუშავებს 4000 ბანკომატს ბრაზილიაში,

does income tax preparation for dozens of thousands.

აწარმოებს ათობით ათასი საშემოსავლო გადასახადის აღრიცხვას.

So this is not a simple business.

ერთი სიტყვით, მარტივი ბიზნესი არ არის.

We looked at it and we said,

ამ ყველაფერს გადავხედეთ და ვთქვით:

let's devolve to these people, let's give these people a company

მოდით გადავცეთ ამ ხალხს, მოდით ამ ხალხს მივცეთ კომპანია

where we take away all the boarding school aspects

და ჩამოვაშოროთ სკოლა-პანსიონის ყველა ასპექტი,

of, this is when you arrive, this is how you dress,

მაგალითად როდის მოდიხარ, როგორ გაცვია,

this is how you go to meetings, this is what you say,

როგორ დადიხარ შეხვედრებზე, რა უნდა თქვა,

this is what you don't say,

რა არ უნდა თქვა

and let's see what's left.

და ვნახოთ რა დაგვრჩება.

So we started this about 30 years ago,

მოკლედ, ეს დაახლოებით 30 წლის წინ დავიწყეთ,

and we started dealing with this very issue.

და დავიწყეთ ამ პრობლემის მოგვარება.

And so we said, look, the retirement,

და ვთქვით, აი ნახეთ, პენსიაზე გასვლა,

the whole issue of how we distribute our graph of life.

მთელი პრობლემა იმაშია, თუ როგორ გადავანაწილებთ ჩვენი ცხოვრების გრაფიკს.

Instead of going mountain climbing when you're 82,

ნაცვლად იმისა, რომ მთებში ლაშქრობაზე 82 წლის ასაკში წახვიდე,

why don't you do it next week?

ხომ შეიძლება წახვიდე მომავალ კვირას?

And we'll do it like this,

და აი ასე ვაკეთებთ,

we'll sell you back your Wednesdays for 10 percent of your salary.

ოთხშაბათს თქვენი ხელფასის 10%-ად მოგყიდით.

So now, if you were going to be a violinist, which you probably weren't,

ასე რომ, თუ აპირებდით მევიოლინე ყოფილიყავით, რაც დიდი ალბათობით არ ხართ,

you go and do this on Wednesday.

წახვალთ და ოთხშაბათობით ამ საქმით დაკავდებით.

And what we found --

და რა აღმოვაჩინეთ -

we thought, these are the older people

გვეგონა, რომ ამ პროგრამით

who are going to be really interested in this program.

ხანდაზმული ადამიანები დაინტერესდებოდნენ.

იმ ადამიანების საშუალო ასაკი, რომლებიც პირველები შემოგვიერთდნენ,

And the average age of the first people who adhered

were 29, of course.

იყო 29 წელი, რა თქმა უნდა.

And so we started looking,

ამიტომ დავიწყეთ ძიება,

and we said, we have to do things in a different way.

და ვთქვით, საქმეს სხვაგვარად უნდა მივხედოთ.

So we started saying things like,

ასე რომ დავიწყეთ მსაგავსი სიტყვებით,

why do we want to know what time you came to work,

რატომ გვინდა ვიცოდეთ რა დროს მოხვედით სამსახურში,

what time you left, etc.?

როდის წახვედით და ა.შ.?

Can't we exchange this for a contract

განა არ შეგვიძლია გავცვალოთ

for buying something from you, some kind of work?

თქვენგან რაიმეს შესყიდვის ხელშეკრულებაზე, მაგალითად რაიმე საქმეზე?

Why are we building these headquarters?

რატომ ვაშენებთ ამ სათაო ოფისებს?

Is it not an ego issue that we want to look solid

ნუთუ ეგოს საკითხი არაა, რომ გვინდა უფრო სოლიდური,

and big and important?

დიდი და მნიშვნელოვანი გამოვჩნდეთ?

But we're dragging you two hours across town because of it?

მაგრამ ამის გამო ორი საათი ქალაქში აქეთ-იქით დაგატარებთ?

So we started asking questions one by one.

ასე რომ, დავიწყეთ კითხვების დასმა სათითაოდ.

We'd say it like this:

ჩვენ ასე ვეკითხებოდით:

One: How do we find people?

პირველი: როგორ ვიპოვოთ ხალხი?

We'd go out and try and recruit people and we'd say,

გარეთ გავიდოდით, ვცდიდით და ვასაქმებდით ხალხს და ვეუბნებოდით,

look, when you come to us,

როცა ჩვენთან მოხვალთ,

we're not going to have two or three interviews

ორი ან სამი გასაუბრება არ გვექნება

and then you're going to be married to us for life.

და ამის შემდგ მთელი ცხოვრება ჩვენზე იქნებით დაქორწინებული.

That's not how we do the rest of our lives.

ასე არ ვაკეთებთ საკუთარ ცხოვრებაში.

So, come have your interviews.

ასე რომ, მობრძანდით, გასაუბრება გაიარეთ.

Anyone who's interested in interviewing, you will show up.

თუ ვინმე გასაუბრებით დაინტერესდება, მაშინ მოხვალთ.

And then we'll see what happens out of the intuition that rises from that,

და შემდეგ ვნახავთ რა გამოვა ინტუიციისგან, რომელიც წვრილმანი

instead of just filling out the little items of whether you're the right person.

დეტალების შევსების ნაცვლად გრძნობს შესაფერისი ადამიანი ხართ თუ არა.

And then, come back.

და შემდეგ, დაბრუნდით.

Spend an afternoon, spend a whole day, talk to anybody you want.

მთელი შუადღე, მთელი დღე, ელაპარკეთ ვისაც გინდათ.

Make sure we are the bride you thought we were

დარწმუნდით რომ ის პატარძალი ხართ, როელზეც ოცნებობდით

and not all the bullshit we put into our own ads.

და არა ის სისულელე, რომელსაც ჩვენივე რეკლამებში ვდებთ.

(Laughter)

(სიცილი)

Slowly we went to a process where we'd say things like,

თანდათანობით მივედით პროცესამდე, როცა ვამბობთ,

we don't want anyone to be a leader in the company

არ გვინდა კომპანიაში ლიდერი იყოს ისეთი ვინმე,

if they haven't been interviewed and approved

ვისაც გასაუბრება არ გაუვლია

by their future subordinates.

მომავალ დაქვემდებარებულებთან.

Every six months, everyone gets evaluated, anonymously, as a leader.

ყოველ 6 თვეში, ყველა ლიდერი იღებს ანონიმურ შეფასებას.

And this determines whether they should continue in that leadership position,

ეს განსაზღვრავს უნდა გააგრძელოს თუ არა ლიდერის პოზიციაზე მუშაობა,

which is many times situational, as you know.

რომელიც როგორც მოგეხსენებათ, უმეტესად სიტუაციურია.

And so if they don't have 70, 80 percent of a grade, they don't stay,

თუ შეფასებების 70-80% ვერ მიიღებენ, თანამდებობაზე არ რჩებიან, რაც ალბათ

which is probably the reason why I haven't been CEO for more than 10 years.

იმის მიზეზია, რომ უკვე ათი წელია აღმასრულებელი დირექტორი არ ვყოფილვარ.

And over time, we started asking other questions.

დროთა განმავლობაში კი - დავიწყეთ სხვა კითხვების დასმა.

We said things like,

ვისაუბრეთ ისეთ საკითხებზე, როგორიცაა

why can't people set their own salaries?

მაგალითად, რატომ არ შეუძლიათ ადამიანებს თვითონ დაადგინონ საკუთარი ხელფასი?

What do they need to know?

ამისთვის რა უნდა იცოდნენ?

There's only three things you need to know:

მხოლოდ სამი რამის ცოდნა გჭირდებათ:

how much people make inside the company,

კომპანიის შიგნით ხალხი რამდენს გამოიმუშავებს,

how much people make somewhere else in a similar business

რამდენს გამოიმუშავებენ სხვა მსგავს კომპანიაში

and how much we make in general to see whether we can afford it.

და ზოგადად რამდენს გამოვიმუშავებთ, შეგვიძლია თუ არა თავს ამის უფლება მივცეთ.

So let's give people these three pieces of information.

მოკლედ, მოდით ხალხს ინფორმაციის ეს სამი ნაწილი მივაწოდოთ.

So we started having, in the cafeteria,

ამისთვის დავსხედით კაფეში,

a computer where you could go in and you could ask

დავდგით კომპიუტერი, სადაც შეგეძლოთ მისულიყავით და გეკითხათ,

what someone spent, how much someone makes,

სხვა რამდენს ხარჯავს, რამდენს შოულობს,

what they make in benefits, what the company makes,

რა სარგებელს იღებს, კომპანია რას აკეთებს,

what the margins are, and so forth.

რა არის ფინანსური მარჟები და ა.შ.

And this is 25 years ago.

ეს იყო 25 წლის წინ.

As this information started coming to people,

როცა ეს ინფორმაცია ადამიანებამდე მივიდა,

we said things like, we don't want to see your expense report,

ვამბობდით - არ გვაინტერესებს თქვენი ხარჯთაღრიცხვა,

we don't want to know how many holidays you're taking,

არ გვაინტერესებს რამდენ დღეს ისვენებთ,

we don't want to know where you work.

არ გვაინტერესებს სად მუშაობთ.

We had, at one point, 14 different offices around town,

ქალაქში, ერთდროულად, 14 სხვადსხვა ოფისი გვქონდა და ვეუბნებოდით

and we'd say, go to the one that's closest to your house,

მიბრძანდით ოფისში, რომელიც თქვენს სახლთან ყველაზე ახლოს არის,

to the customer that you're going to visit today.

ან კლიენტთან ვისთანაც დღეს გაქვთ შეხვედრა.

Don't tell us where you are.

არ გვითხრათ სად ხართ.

And more, even when we had thousands of people, 5,000 people,

და კიდევ, როცა ათასობით ადამიანი გვყავდა, 5 ათასი,

we had two people in the H.R. department,

H.R.-ის განყოფილებაში მუშაობდა მხოლოდ ორი ადამიანი

and thankfully one of them has retired.

და მადლობა ღმერთს, ერთი პენსიაზე გავიდა.

(Laughter)

(სიცილი)

And so, the question we were asking was, how can we be taking care of people?

მაშ ასე, კითხვა, რომელსაც ჩვენ ვსვამდით იყო, როგორ უნდა ვიზრუნოთ ადამიანებზე?

People are the only thing we have.

ხალხი ერთადერთია რაც გვაქვს.

We can't have a department that runs after people and looks after people.

ვერ გვექნება დეპარტამენტი, რომელიც ყურადღებას აქცევს და ზრუნავს ადამიანზე.

So as we started finding that this worked, and we'd say, we're looking for --

ასე რომ, როცა აღმოვაჩინეთ, რომ ამან გაამართლა, შეგვეძლო გვეთქვა,

რომ რასაც ვეძებდით - ჩემი აზრით, უმთავრესი, რასაც მე ვეძებდი

and this is, I think, the main thing I was looking for

in the terminal days and in the company,

უკანასკნელ დღეებში და კომპანიაში,

which is, how do you set up for wisdom?

ესაა როგორ შევქმნათ სიბრძნე?

We've come from an age of revolution, industrial revolution,

ჩვენ გამოვიარეთ რევოლუციის ხანა, ინდუსტრიული რევოლუციის,

an age of information, an age of knowledge,

ინფორმაციის ხანა, ცოდნის ხანა,

but we're not any closer to the age of wisdom.

მაგრამ ახლოსაც კი არ ვართ სიბრძნის ხანასთან.

How we design, how do we organize, for more wisdom?

როგორ ვქმნით, როგორ ვაკეთებთ ორგანიზებას მეტი სიბრძნისთვის?

So for example, many times,

მაგალითად, ხშირად

what's the smartest or the intelligent decision doesn't jive.

როგორ არ ამართლებს ყველაზე ჭკვიანური ან ყველაზე გონივრული გადაწყვეტილება.

So we'd say things like,

დავუშვათ,

let's agree that you're going to sell 57 widgets per week.

შევთანხმდით რომ კვირაში 57 ვიჯეტს გაყიდით.

If you sell them by Wednesday, please go to the beach.

ოთხშაბათამდე თუ გაყიდით, სანაპიროზე წადით.

Don't create a problem for us, for manufacturing, for application,

ნუ შეგვიქმნით პრობლემას ჩვენ, წარმოებას, აპლიკაციას, თორემ მოგვიწევს

then we have to buy new companies, we have to buy our competitors,

შევისყიდოთ ახალი კომპანიები, მოგვიწევს შევისყიდოთ ჩვენი კონკურენტები,

we have to do all kinds of things because you sold too many widgets.

ყველაფერზე წასვლა მოგვიწევს, და ეს მარტო იმიტომ, რომ ძალიან ბევრი ვიჯეტი გაყიდეთ.

So go to the beach and start again on Monday.

ასე რომ, წადით სანაპიროზე და ისევ დაიწყეთ ორშაბათს.

(Laughter) (Applause)

(სიცილი) (ტაში)

So the process is looking for wisdom.

მოკლედ, პროცესი არის სიბრძნის ძიება.

And in the process, of course, we wanted people to know everything,

და ამ პროცესში, რა თქმა უნდა, გვინდოდა ხალხს სცოდნოდა ყველაფერი,

and we wanted to be truly democratic about the way we ran things.

და გვინდოდა ვყოფილიყავით ნამდვილად დემოკრატიულები, თუ როგორ ვხელმძღვანელობთ.

So our board had two seats open with the same voting rights,

ჩვენს სააგენტოს ჰქონდა ორი თავისუფალი ადგილი თანაბარი კენჭისყრით,

for the first two people who showed up.

პირველი ორი ადამიანისთვის, ვინც გამოჩნდებოდა.

(Laughter)

(სიცილი)

And so we had cleaning ladies voting on a board meeting,

გვყავდნენ დამლაგებლები, რომლებიც მონაწილეობას იღებდნენ საბჭოს კენშისყრაში,

და ასევე ძალიან ბევრი სხვა პიჯაკში და ჰალსტუხებში გამოწყობილი ადამიანიც.

which had a lot of other very important people in suits and ties.

And the fact is that they kept us honest.

და ფაქტია რომ ეს კეთილსინდისიერებას გვინარჩუნებდა.

This process, as we started looking at the people who came to us,

პროცესი, როცა ჩვენთან მოსულ ადამიანებს ვუყურებდით,

we'd say, now wait a second,

ვამბობდით, ერთი წუთით,

people come to us and they say, where am I supposed to sit?

ხალხი, ვინც მოდიოდა ჩვენთან გვეკითხებოდა, სად უნდა დავჯდე?

How am I supposed to work? Where am I going to be in 5 years' time?

როგორ უნდა ვიმუშაო? 5 წლის შემდეგ სად ვიქნები?

ჩვენ ამას ვუყურებდით და ვამბობდით, ყველაფერი დიდი ხნის წინ უნდა დაგვეწყოო.

And we looked at that and we said, we have to start much earlier.

Where do we start?

საიდან უნდა დაგვეწყო?

We said, oh, kindergarten seems like a good place.

ოჰ, საბავშვო ბაღიდან მგონი კარგი იქნებოდა.

So we set up a foundation, which now has, for 11 years, three schools,

ასე რომ, შევქმენით ფონდი, რომელსაც ახლა, უკვე 11 წელია, 3 სკოლა აქვს,

where we started asking the same questions,

სადაც ყველას ვუსვამდით ერთსა და იმავე კითხვას,

how do you redesign school for wisdom?

რას შეცვლიდით სიბრძნის სკოლაში?

It is one thing to say, we need to recycle the teachers,

ერთია, როცა ამბობ, რომ მასწავლებლების გადამზადება გვჭირდება,

we need the directors to do more.

რომ გვჭირდება დირექტორებმა მეტი აკეთონ.

But the fact is that what we do with education is entirely obsolete.

მაგრამ საქმე იმაშია, რომ ის, რასაც განათლებისთვის ვაკეთებთ,

სრულიად მოძველებულია. სრულიად მოძვლეებულია მასწავლებლის როლი.

The teacher's role is entirely obsolete.

Going from a math class, to biology, to 14th-century France is very silly.

მათემატიკიდან დაწყებული ბიოლოგიით დასრულებული და

(Applause)

მე-14 საუკუნის საფრანგეთით დასრულებული. ყველაფერი სისულელეა. (ტაში)

So we started thinking, what could it look like?

ასე რომ, დავიწყეთ ფიქრი როგორი შეიძლებოდა ყოფილიყო.

And we put together people, including people who like education,

თავი მოვუყარეთ ადამიანებს, მათ შორის ისეთ ადამიანებს, ვისაც განათლება უყვართ,

people like Paulo Freire, and two ministers of education in Brazil

ადამიანებს როგორიცაა პაულო ფრეირე, და ბრაზილიის ორი განათლების მინისტრი

and we said, if we were to design a school from scratch,

და ვუთხარით, ახლა რომ სკოლას ნულიდან ვქმნიდეთ,

what would it look like?

როგორი უნდა ყოფილიყო?

And so we created this school, which is called Lumiar,

აი, ასე შევქმენით ეს სკოლა, რომელსაც ლუმიარი ეწოდება,

and Lumiar, one of them is a public school,

და ლუმიარი, ერთ-ერთი საჯარო სკოლათაგანია,

and Lumiar says the following:

და ლუმიარი ამბობს შემდეგს:

Let's divide this role of the teacher into two.

მოდით მასწავლებლის როლი ორად გავყოთ.

One guy, we'll call a tutor.

ერთს რეპეტიტორს დავარქმევთ.

A tutor, in the old sense of the Greek "paideia": Look after the kid.

რეპეტიტორი ძველი ბერძნული სიტყვაა „პაიდეია“, და ბავშვის მოვლას ნიშნავს.

What's happening at home, what's their moment in life, etc..

რა ხდება სახლში, როგორია ცხოვერებაში მათი მომენტი და ა.შ.

But please don't teach,

მაგრამ გთხოვთ ნუ ასწავლით,

because the little you know compared to Google, we don't want to know.

რადგან Google-თან შედარებით ცოტა იცით, არ გვაინტერესებს.

Keep that to yourself.

თქვენთვის შემოინახეთ.

(Laughter)

(სიცილი)

Now, we'll bring in people who have two things:

ახლა მოვიზიდავთ ადამიანებს, რომლებსაც აქვთ ორი რამ:

passion and expertise, and it could be their profession or not.

ენთუზიაზმი და გამოცდილება, და ეს შეიძლება მათი პროფესია იყოს, ან არა.

And we use the senior citizens,

ჩვენ გამოვიყენეთ უფროსი ადამიანები, რომლებიც

who are 25 percent of the population with wisdom that nobody wants anymore.

ჭკვიანი მოსახლეობის 25% შეადგენენ და რომლებიც აღარავის სჭირდებიან.

So we bring them to school and we say,

მოვიყვანეთ სკოლაში და ვუთხარით,

teach these kids whatever you really believe in.

ასწავლეთ ბავშვებს ის რისიც გწამთ.

So we have violinists teaching math.

გვყავს მევიოლინეები, რომლებიც მათემატიკას ასწავლიან.

We have all kinds of things where we say,

ჩვენ გვაქვს ყველაფერი, რითაც შეგვიძლია ვთქვათ,

don't worry about the course material anymore.

კურსის მასალაზე არ იდარდოთ.

We have approximately 10 great threads that go from 2 to 17.

გვაქვს დაახლოებით 10 საოცარი თემა, რომელიც 2-დან 17-მდე ფასდება.

Things like, how do we measure ourselves as humans?

მაგალითად, როგორ ვაფასებთ ჩვენს თავს როგორც ადამიანებს?

So there's a place for math and physics and all that there.

ასე რომ გვაქვს ადგილი მათემატიკისთვის, ფიზიკისთვის და ყველაფერი მსგავსისთვის.

How do we express ourselves?

როგორ გადმოვცემთ საკუთარ თავს?

So there's a place for music and literature, etc.,

გვაქვს ადგილები მუსიკისთვის, ლიტერატურისთვის და ა.შ.

but also for grammar.

მაგრამ ასევე გრამატიკისთვის.

And then we have things that everyone has forgotten,

და კიდევ გვაქვს ისეთი რამ, რაც უკვე ყველამ დაივიწყა,

which are probably the most important things in life.

რაც შეიძლება ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი იყოს.

The very important things in life, we know nothing about.

ძალიან მნიშვნელოვანი რამ ცხოვრებაში, რომლის შესახებაც არაფერი ვიცით.

We know nothing about love,

არაფერი ვიცით სიყვარულზე,

we know nothing about death,

არაფერი ვიცით სიკვდილზე,

we know nothing about why we're here.

არაფერი ვიცით იმაზე აქ რატომ ვართ.

So we need a thread in school that talks about everything we don't know.

ასე რომ, სკოლაში გვჭირდება თემა, რომელიც ლაპარაკობს იმ ყველაფერზე რაც არ ვიცით.

So that's a big part of what we do.

ეს არის იმის დიდი ნაწილი, რასაც ჩვენ ვაკეთებთ.

(Applause)

(ტაში)

So over the years, we started going into other things.

წლებთან ერთად სხვა საკითხებითაც დავკავდით.

We'd say, why do we have to scold the kids

რატომ უნდა დავტუქსოთ ბავშვი

and say, sit down and come here and do that, and so forth.

და ვუთხრათ, მოდი აქ, დაჯექი, ეს გააკეთე და ა.შ.

We said, let's get the kids to do something we call a circle,

ჩვენ ვთქვით, მოდით ბავშვებს მოვანდომოთ ისეთი რამის კეთება რასაც წრეს ვეძახით,

which meets once a week.

რომელიც კვირაში ერთხელ იკრიბება.

And we'd say, you put the rules together

წესები ერთად მოაგროვე და

and then you decide what you want to do with it.

შენ გადაწყვიტე რა გსურს მოუხერხო მათ.

So can you all hit yourself on the head?

ასე რომ, შეგიძლიათ ყველამ თავი იმტვრიოთ?

Sure, for a week, try.

რა თქმა უნდა, ერთი კვირით, სცადეთ.

They came up with the very same rules that we had,

მოიფიქრეს ზუსტად იგივე წესები, რაც ჩვენ გვაქვს,

except they're theirs.

იმ გამონაკლისით, რომ ეს წესები მათია.

And then, they have the power,

და თან, მათ აქვთ ძალა,

which means, they can and do suspend and expel kids

რაც ნიშნავს, რომ შეუძლიათ ბავშვი სწავლას ჩამოაშორონ და გარიცხონ,

so that we're not playing school, they really decide.

ისე რომ სკოლა არაფერში ერევა, გადაწყვეტილებას თვითონ იღებენ.

And then, in this same vein,

და, ამავე დროს,

we keep a digital mosaic,

ვინარჩუნებთ ციფრულ მოზაიკას,

because this is not constructivist or Montessori or something.

რადგან ეს არ არის კონსტრუქტივისტი ან მონტესორი ან რამე მსგავსი.

It's something where we keep the Brazilian curriculum

ეს არის ის, სადაც გვაქვს ბრაზილიური სასწავლო გეგმა

with 600 tiles of a mosaic,

600 მოზაიკის ფილით,

which we want to expose these kids to by the time they're 17.

რომელიც გვინდა ვაჩვენოთ ამ ბავშვებს, როცა 17 წლის გახდებიან.

And follow this all the time and we know how they're doing

გამუდმებით ამ გზას გავყვეთ და ვიცოდეთ თავს როგორ ართმევენ.

and we say, you're not interested in this now, let's wait a year.

ხშირად ვამბობთ, ახლა არ გაინტერესებთ, მაგრამ ერთი წელი მოვიცადოთ.

And the kids are in groups that don't have an age category,

ბავშვები არიან ჯგუფებში, სადაც არ არსებობს ასაკობრივი კატეგორიები,

so the six-year-old kid who is ready for that with an 11-year-old,

6 წლის ბავშვი, რომელიც ამისთვის მზად არის, 11 წლის ბავშვთან

that eliminates all of the gangs and the groups

ერთად ანადგურებს ყველა ბანდას, ჯგუფს

and this stuff that we have in the schools, in general.

და მსგავს დაჯგუფებებს, რაც ზოგადად სკოლებში გვაქვს.

And they have a zero to 100 percent grading,

აქვთ 0-დან 100-მდე შეფასების სისტემა,

which they do themselves with an app every couple of hours.

რომელსაც აპლიკაციის მეშვეობით ყოველ ორ საათში ავსებენ.

Until we know they're 37 percent of the way we'd like them to be on this issue,

როცა გვეცოდინება, რომ 37%-ზე არიან იქიდან, სადაც ჩვენ გვინდა, რომ იყვნენ,

so that we can send them out in the world with them knowing enough about it.

შეგვიძლია გარე სამყაროში გავუშვათ, რადგან მასზე უკვე საკმარისი წარმოდგენა აქვთ.

And so the courses are World Cup Soccer, or building a bicycle.

და ეს კურსები მსოფლიო თასის ფეხბურთის ან ველოსიპედის აგების კურსები.

And people will sign up for a 45-day course on building a bicycle.

ხალხი ველოსიპედის ასაწყობ 45 დღიან კურსებზე დარეგისტრირდება.ახლა სცადეთ

Now, try to build a bicycle without knowing that pi is 3.1416.

ააგოთ ველოსიპედი თუ არ გეცოდინებათ, რომ რიცხვი „პი“ უდრის 3.1416.

You can't.

ვერ შეძლებთ.

And try, any one of you, using 3.1416 for something.

ან ნებისიერმა თქვენგანმა სცადეთ 3.1416 სხვა რამეში გამოიყენოთ.

აღარაფერი იცი.

You don't know anymore.

So this is lost and that's what we try to do there,

ეს უკვე დაკარგულია და ეს არის ის, რასაც ჩვენ ამ სკოლაში

which is looking for wisdom in that school.

სიბრძნის ძიებით ვცდილობთ.

And that brings us back to this graph and this distribution of our life.

და ეს გვაბრუნებს ამ გრაფასთან და ჩვენი ცხოვრების განაწილებასთან.

I accumulated a lot of money when I think about it.

ბევრი ფული მოვაგროვე, როცა ამაზე ვფიქრობდი.

When you think and you say, now is the time to give back --

როცა ფიქრობთ და ამბობთ, დროა გავცე -

well, if you're giving back, you took too much.

თუ გასცემთ, ე.ი. ძალიან ბევრი აიღეთ.

(Laughter) (Applause)

(სიცილი) (ტაში)

I keep thinking of Warren Buffet waking up one day

გამუდმებით ვფიქრობ იმაზე, რომ Warren Buffet-მა ერთ დღესაც გაიღვიძოს

and finding out he has 30 billion dollars more than he thought he had.

და აღმოაჩინოს რომ აქვს 30 მილიარდი დოლარით მეტი ვიდრე ეგონა.

And he looks and he says, what am I going to do with this?

დგას და ფიქრობს, ამ ფულს რა მოვუხერხო?

And he says, I'll give it to someone who really needs this.

ვინმე ისეთს მივცემ ვისაც მართლა სჭირდება.

I'll give it to Bill Gates. (Laughter)

ბილ გეითსს მივცემ. (სიცილი)

And my guy, who's my financial advisor in New York,

ჩემი ფინანსური კონსულტანტი ნიუ-იორკში კი მიყურებს

he says, look, you're a silly guy

და ამბობს, სულელი ხართ,

because you would have 4.1 times more money today

რადგან 4.1-ჯერ მეტი გექნებოდათ

if you had made money with money instead of sharing as you go.

ამ ფულით ისევ ფული, რომ გეშოვათ გაჩუქების ნაცვლად.

But I like sharing as you go better.

მაგრამ, როცა საქმე კარგად მიდის, ფულის გაცემა მიყვარს.

(Applause)

(სიცილი)

I taught MBAs at MIT for a time

რაღაც პერიოდი მასაჩუსეტის ტექნოლოგიის ინსტიტუტში MBA-ს ვასწავლიდი

and I ended up, one day, at the Mount Auburn Cemetery.

და ერთ დღესაც მაუნთ-ობერნის სასაფლაოზე აღმოვჩნდი.

It is a beautiful cemetery in Cambridge.

ლამაზი სასაფლაოა კემბრიჯში.

And I was walking around. It was my birthday and I was thinking.

ვსეირნობდი, ჩემი დაბადების დღე იყო და ვფიქრობდი.

And the first time around, I saw these tombstones

მაშინ პირველად ვნახე ეს საფლავები

and these wonderful people who'd done great things

და ეს საოცარი ადაიანები, რომლებმაც ბევრი რამ გააკეთეს

and I thought, what do I want to be remembered for?

და ვიფიქრე, რითი მინდა, რომ დამიმახსოვრონ?

And I did another stroll around,

შემდეგ მეორედ გავისეირნე

and the second time, another question came to me,

და მეორე ჯერზე უკვე სხვა კითხვა დამებადა,

which did me better, which was,

რაც ძალიან დამეხმარა. ეს იყო,

why do I want to be remembered at all?

საერთოდ რატომ მინდა ვინმეს ვახსოვდე?

(Laughter)

(სიცილი)

And that, I think, took me different places.

და ამან, ვფიქრობ, სხვადასხვა ადგილას წამიყვანა.

When I was 50, my wife Fernanda and I sat for a whole afternoon,

როცა 50-ის გავხდი, მე და ჩემი ცოლი ფერნანდა მთელი შუადღე

we had a big pit with fire,

დიდი ცეცხლის გარშემო ვისხედით

and I threw everything I had ever done into that fire.

და ყველაფერი, რაც გამიკეთებია ამ ცეცხლში ჩავყარე.

This is a book in 38 languages,

წიგნი 38 ენაზე,

hundreds and hundreds of articles and DVDs, everything there was.

ასეულობით სტატია, DVD, ყველაფერი იქ იყო.

And that did two things.

და ამან ორი რამ მოგვიტანა.

One, it freed our five kids from following in our steps, our shadow --

პირველი - ჩვენი ხუთი შვილი გაათავისუფლა იმისგან, რომ ჩვენს კვალს,

ჩვენ აჩრდილებს გაყოლოდნენ. არ იციან რას ვსაქმიანობ.

They don't know what I do.

(Laughter)

(სიცილი)

Which is good.

რაც კარგია.

And I'm not going to take them somewhere

კარგია. აღარ მომიწევს ერთ დღესაც სადმე მივიყვანო

and say, one day all of this will be yours.

და ვუთხრა, ეს ყველაფერი თქვენი იქნება.

(Laughter)

(სიცილი)

The five kids know nothing, which is good.

ხუთმა შვილმა არაფერი იცის, რაც კარგია.

And the second thing is,

და მეორე:

I freed myself from this anchor of past achievement or whatever.

გავთავისუფლდი წარსული მიღწევების ღუზისგან.

I'm free to start something new every time and to decide things from scratch

თავისუფლად შემიძლია დავიწყო რამე ახალი ნებისმიერ დროს

in part of those terminal days.

და ამ უკანასკნელ დღეებში ყველაფერი ნულიდან ავაწყო.

And some people would say,

ვიღაცამ შეიძლება თქვას,

oh, so now you have this time, these terminal days,

ო, ახლა ეს უკანასკნელი დღეები გაქვს,

and so you go out and do everything.

შეგიძლია ადგე და ის აკეთო, რაც გინდა.

No, we've been to the beaches,

არა, სანაპიროებზე ვიყავით,

so we've been to Samoa and Maldives and Mozambique,

ვიყავით სამოაზე, მალდივიასა და მოზამბიკზე

so that's done.

და მორჩა.

I've climbed mountains in the Himalayas.

ასევე, დავლაშქრე ჰიმალაი,

I've gone down 60 meters to see hammerhead sharks.

ჩავედი 60 მეტრის სიღმეზე ჩაქუჩისთავიანი ზვიგენების სანახავად,

I've spent 59 days on the back of a camel from Chad to Timbuktu.

59 დღე გავატარე აქლემის ზურგზე ჩადადან ტიმბაქტუმდე,

I've gone to the magnetic North Pole on a dog sled.

მარხილში შებმული ძაღლებით ვიყავი მაგნიტურ ჩრდილოეთ პოლუსზე.

So, we've been busy.

მოკლედ, დატვირთული ვიყავი.

It's what I'd like to call my empty bucket list.

ეს არის ის, რასაც ჩემს ცარიელ “სურვილების სიას” დავარქმევდი.

(Laughter)

(სიცილი)

And with this rationale, I look at these days and I think,

ამ რაციონალით, ვუყურებ დღეებს და ვფიქრობ,

I'm not retired. I don't feel retired at all.

ჯერ პენსიაზე არ ვარ. ვერ ვგრძნობ, რომ პენსიაზე უნდა ვიყო.

And so I'm writing a new book.

და ახალი წიგნის წერას ვიწყებ.

We started three new companies in the last two years.

ბოლო ორ წელში სამი ახალი კომპანია დავაარსე. ამ ეტაპზე ვმუშაობ

I'm now working on getting this school system for free out into the world,

იმაზე, რომ ეს სასკოლო სისტემა მთელს მსოფლიოში გავავრცელო უფასოდ,

and I've found, very interestingly enough, that nobody wants it for free.

და აღმოვაჩინე, რაც ძალიან საინტერესოა, რომ უფასოდ არავის უნდა.

And so I've been trying for 10 years

ამიტომ ათი წლის განმავლობაში ვცდილობდი

to get the public system to take over this school rationale,

სახელმწიფო სისტმას მიეღო ეს სასკოლო საფუძვლები,

much as the public schools we have,

ისევე როგორც საჯარო სკოლები, რომლებსაც

which has instead of 43 out of 100, as their rating, as their grades,

100-დან 43-ის ნაცვლად,

has 91 out of 100.

100-91 ბალიანი შეფასება აქვთ.

But for free, nobody wants it.

მაგრამ უფასოდ არავის უნდა.

So maybe we'll start charging for it and then it will go somewhere.

იქნებ ფასი რომ დაგვედო რამე შეცვლილიყო.

But getting this out is one of the things we want to do.

მაგრამ ჩვენ ხომ გვინდა, რომ ასე გამოგვივიდეს.

And I think what this leaves us as a message for all of you,

და ვფიქრობ რომ ამით ყველა თქვენგანს გიგზავნით შეტყობინებას,

I think is a little bit like this:

რომელიც ასეთია: ყველამ ვისწავლეთ

We've all learned how to go on Sunday night

კვირა საღამოს როგორ შევამოწმოთ ელექტრონული ფოსტა

to email and work from home.

და ვიმუშაოთ სახლიდან,

But very few of us have learned

მაგრამ ძალიან ცოტამ თუ ისწავლა,

how to go to the movies on Monday afternoon.

როგორ წავიდეს კინოში ორშაბათს შუადღით.

And if we're looking for wisdom, we need to learn to do that as well.

და თუ სიბრძნეს ვეძებთ, მაშინ ამის კეთებაც უნდა ვისწავლოთ.

And so, what we've done all of these years is very simple,

რასაც მთელი ამ წლების განმავლობაში ვაკეთებდით, ძალიან მარტივი,

is use the little tool, which is ask three whys in a row.

პატარა ხელსაწყოს გამოყენებაა, რომელიც წარმოშობს სამ "რატომს."

Because the first why you always have a good answer for.

პირველი, რატომ გაქვთ ყოველთვის კარგი პასუხი.

The second why, it starts getting difficult.

მეორე, რატომ არის დაწყება რთული.

By the third why, you don't really know why you're doing what you're doing.

მესამე რატომ, არ იცით თუ რატომ აკეთებთ იმას რასაც აკეთებთ.

What I want to leave you with is the seed and the thought that maybe if you do this,

მინდა დაფიქრდეთ, თუ ამას იზამთ ხომ არ მიხვალთ კითხვამდე

you will come to the question, what for?

რისთვის?

What am I doing this for?

რისთვის ვაკეთებ ამას?

And hopefully, as a result of that, and over time,

და იმედია, ამის შედეგად, დროთა განმავლობაში,

I hope that with this, and that's what I'm wishing you,

ამის დიდი იმედი მაქვს და რასაც ყველას გისურვებთ,

you'll have a much wiser future.

ბევრად უფრო ბრძნული მომავალი გექნებათ.

Thank you very much.

დიდი მადლობა.

(Applause)

(სიცილი)

Chris Anderson: So Ricardo, you're kind of crazy.

კრის ანდერსონი: რიკარდო, მგონი ცოტა გიჟი ხართ.

(Laughter)

(სიცილი)

To many people, this seems crazy.

ძალიან ბევრისთვის ეს სიგიჟეა.

And yet so deeply wise, also.

მაგრამ ამავდროულად ძალიან ბრძნულიც.

The pieces I'm trying to put together are this:

ვცდილობ ყველაფერი ერთად მოვაგროვო:

Your ideas are so radical.

შენი იდეები ძალიან რადიკალურია.

How, in business, for example, these ideas have been out for a while,

მაგალითად, ბიზნესში სადაც რაღაც პერიოდში ამ იდეების რეალიზება მოხდა,

probably the percentage of businesses that have taken some of them

ალბათ ამ ბიზნესების პროცენტულობა

is still quite low.

ჯერ კიდევ ძალიან დაბალია.

Are there any times you've seen some big company

ყოფილა ისეთი შემთხვევა, როცა თქვენი იდეები რომელიმე

take on one of your ideas and you've gone, "Yes!"?

მსხვილ კომპანიას გამოუყენებია და უთქვამთ - „დიახ!“?

Ricardo Semler: It happens. It happened about two weeks ago

რიკარდო სემლერი: რა თქმა უნდა. მსგავსი რამ მოხდა ორი კვირის წინ,

with Richard Branson, with his people saying,

რიკარდო ბრენსონთან, როცა მისი ხალხი ამბობდა

oh, I don't want to control your holidays anymore,

აღარ მინდა თქვენს დასვენებებს ვაკონტროლებდე,

or Netflix does a little bit of this and that,

ნეტფლიქსიც იგივეს აკეთებს,

but I don't think it's very important.

მაგრამ არამგონია ეს ძალიან მნიშვნელოვანი იყოს.

I'd like to see it happen maybe a little bit in a bit of a missionary zeal,

მინდა,რომ ეს ყველაფერი ცოტა უფრო მისიონერული ენთუზიაზმით კეთდებოდეს,

but that's a very personal one.

მაგრამ ეს ძალიან პირადულია.

But the fact is that it takes a leap of faith about losing control.

ფაქტია, რომ კონტროლის დაკარგვის რწმენა უნდა დავკარგოთ. და თითქმის არავინ,

And almost nobody who is in control is ready to take leaps of faith.

ვინც აკონტროლებს, არ არის მზად მიიღოს რწმენაში ასეთი ნახტომი.

It will have to come from kids and other people

ეს უნდა მოდიოდეს ბავშვებისგან და იმ ადამიანებისგან,

who are starting companies in a different way.

რომლებიც კომპანიებს სხვა გზით იწყენებ.

CA: So that's the key thing?

კრისი: ანუ ეს არის მთავარი?

From your point of view the evidence is there,

თქვენი აზრით, მტკიცებულებები არსებობს,

in the business point of view this works,

ბიზნესის თვალსაზრისით, ეს მუშაობს,

but people just don't have the courage to -- (Whoosh)

მაგრამ ხალხს უბრალოდ გამბედაობა არ აქვს.

RS: They don't even have the incentive.

რიკარდო: სტიმულიც კი არ აქვთ.

You're running a company with a 90-day mandate.

თქვენ მართავთ კომპანიას 90 დღიანი მანდატით.

It's a quarterly report.

ეს კვარტალური ანგარიშია.

If you're not good in 90 days, you're out.

თუ 90 დღეში ვერ ივარგე, გიშვებენ. მიდიხართ და ეუბნებით:

So you say, "Here's a great program that, in less than one generation --"

„ მე მაქვს საოცარი პროგრამა, რომელიც სულ მცირე ერთ თაობას გაყვება.“

And the guy says, "Get out of here."

იქ კი გპასუხობენ: „ აქედან მიბრძანდით.“

So this is the problem.

აი, ეს არის პრობლემა.

(Laughter)

(სიცილი)

CA: What you're trying to do in education seems to me incredibly profound.

კრისი: რის დანერგვასაც განათლების სფეროში აპირებთ, წარმოუდგენლად

Everyone is bothered about their country's education system.

სიღრმისეული მეჩვენება. ყველა წუხს საკუთარი ქვეყნის განათლების სისტემაზე.

No one thinks that we've caught up yet to a world

არავინ ფიქრობს, რომ არ ჩამოვრჩებით მსოფლიოს,

where there's Google and all these technological options.

რომელშიც არის Google და სხვა ტექნოლოგიური შესაძლებელობები.

So you've got actual evidence now that the kids so far going through your system,

თქვენ გაქვთ რეალური მტკიცებულება იმისა, რომ ბავშვები, რომლებიც

there's a dramatic increase in performance.

თქვენი სისტემით გადიან, წარმოებაში მკვეთრ ზრდას აჩვენებენ.

How do we help you move these ideas forward?

როგორ უნდა დაგეხმაროთ ამ იდეების წინსვლაში?

RS: I think it's that problem of ideas whose time has come.

რიკარდო: ვფიქრობ, ეს არის იდეების პრობლემა, რომლის დროც დადგა.

And I've never been very evangelical about these things.

ამ საკითხის მიმართ ევანგელურად განწყობილი არასდროს ვყოფილვარ.

We put it out there.

ჩვენ ეს გარეთ გამოვიტანეთ.

Suddenly, you find people --

მოულოდნელად,

გვხვდებიან ადამიანები, მაგალითად ძალიან მაშინებს

there's a group in Japan, which scares me very much,

ადამიანთა ჯგუფი იაპონიაში, სემლერისტები, 120 კომპანია აქვთ.

which is called the Semlerists, and they have 120 companies.

მეც მიმიწვიეს. იქ წასვლის ყოველთვის მეშინოდა.

They've invited me. I've always been scared to go.

ასევე, არსებობს ჯგუფი ჰოლანდიაში, 600 პატარა, ჰოლანდიური კომპანიით.

And there is a group in Holland that has 600 small, Dutch companies.

ესენი, ისეთი რაღაცეებია, რაც თავისით აყვავდებიან.

It's something that will flourish on its own.

ნაწილი მცდარი იქნება, მაგრამ მნიშვნელობა არ აქვს.

Part of it will be wrong, and it doesn't matter.

თავის ადგილს მაინც იპოვიან.

This will find its own place.

იმ მეორე ნაწილის მეშინია, რომელიც ამბობს,

And I'm afraid of the other one, which says,

ისეთი კარგია, რომ აუცილებლად უნდა გააკეთო.

this is so good you've got to do this.

მოდით შევქმნათ სისტემა, ჩავდოთ დიდი ფული

Let's set up a system and put lots of money into it

და ხალხი ამას მაინც გააკეთებს, ყველაფრის მიუხედავად.

and then people will do it no matter what.

კრისი: მოკლედ, მთელი თქვენი ცხოვრება უჩვეულო კითხვებს სვამთ.

CA: So you have asked extraordinary questions your whole life.

ვფიქრობ ზუსტად ეს არის თქვენი მამოძრავებელი ძალა.

It seems to me that's the fuel that's driven a lot of this.

ჩვენთვისაც ხომ არ გაქვთ შეკითხვები, TED-ისთვის, აქ მყოფი ჯგუფისთვის?

Do you have any other questions for us, for TED, for this group here?

რიკარდო: ყოველთვის ვუბრუნდები იმ კითხვების ვარიაციებს,

RS: I always come back to variations of the question

რომლებიც შვილმა სამი წლის ასაკში დამისვა.

that my son asked me when he was three.

ჯაკუზში ვისხედით და მეკითხება: “მამა, რატომ ვარსებობთ?“

We were sitting in a jacuzzi, and he said, "Dad, why do we exist?"

სხვა კითხვა არ არსებობს.

There is no other question.

სხვა კითხვა არავის აქვს.

Nobody has any other question.

სამი წლის ასაკიდან მხოლოდ ამ ერთი კითხვის ვარიაციები გვაწუხებს.

We have variations of this one question, from three onwards.

ასე რომ, როცა ატარებთ დროს კომპანიაში, ბიუროკრატიაში

So when you spend time in a company, in a bureaucracy, in an organization

ან ორგანიზაციაში და ამბობთ -

რამდენ ადამიანს იცნობთ ვინც სიკვდილის წინ თქვა,

and you're saying, boy --

how many people do you know who on their death beds said,

ნეტავ ოფისში უფრო მეტი დრო გამეტარებინაო?

boy, I wish I had spent more time at the office?

მთავარია ახლა მოიკრიბოთ გამბედაობა -

So there's a whole thing of having the courage now --

და არა ერთ კვირაში, არა ორ თვეში,

not in a week, not in two months,

არა მაშინ როცა აღმოაჩენთ, რომ რაღაც გჭირთ.

not when you find out you have something --

არა, ახლა და თქვათ, ამას რისთვის ვაკეთებ?

to say, no, what am I doing this for?

შეწყვიტეთ ყველაფერი. მაკეთებინეთ სხვა რამ,

Stop everything. Let me do something else.

და ყველაფერი უფრო კარგად იქნება,

And it will be okay,

ბევრად უფრო კარგად, ვიდრე ახლა,

it will be much better than what you're doing,

როცა პროცესში ხართ ჩაძირული.

if you're stuck in a process.

კრისი: ვფიქრობ, ნამდვილად სიღრმისეული და ლამაზი გზაა

CA: So that strikes me as a profound and quite beautiful way to end

TED-ის ბოლოს წინა დღის დასასრულებლად.

this penultimate day of TED.

რიკარდო სემლერი, დიდი მადლობა.

Ricardo Semler, thank you so much.

რიკარდო: ასევე, უღრმესი მადლობა.

RS: Thank you so much.

(Applause)