Brenda Laurel on making video games for girls

برندا لارل و ساختن بازی برای دخترها

Translator: AmirH Hassaneini Reviewer: zahra soleimanian

Back in 1992, I started working for a company

در سال ۱۹۹۲، من کارم را در یک شرکت

called Interval Research,

به نام اینتروال ریسرچ آغاز کردم،

which was just then being founded

که در همان زمان‌ها توسط

by David Lidell and Paul Allen

دیوید لیدل و پاول آلن

as a for-profit research enterprise in Silicon Valley.

به عنوان یک موسسه تحقیقاتی انتفاعی بنیان گذاری شده بود.

I met with David

من دیوید را برای صحبت کردن

to talk about what I might do in his company.

پیرامون کاری که قرار بود در شرکت‌اش انجام دهم ملاقات کردم.

I was just coming out of a failed virtual reality business

من تقریبا در تجارت واقعیت مجازی (VR) شکست خورده بودم

and supporting myself by being on the speaking circuit

و خودم را از طریق سخنرانی و کنفراس

and writing books --

و نوشتن کتاب

after twenty years or so in the computer game industry

تامین می‌کردم. بعد از ۲۰ سال تلاشم در صنعت بازی‌های رایانه‌ای.

having ideas that people didn't think they could sell.

با داشتن ایده‌هایی که مردم فکر نمی‌کردند که بتوان آنها را فروخت.

And David and I discovered

و دیود و من این را فهمیدیم

that we had a question in common,

که یک سوال مشترک داریم،

that we really wanted the answer to,

که واقعا می‌خواستیم به آن پاسخ بدهیم،

and that was,

و آن این بود که،

"Why hasn't anybody built any computer games for little girls?"

«چرا هیچکس تا باحال یک بازی رایانه‌ای برای دختران کوچک نساخته است؟»

Why is that?

چرا این طور است؟

It can't just be a giant sexist conspiracy.

نمی توانست دلیل آن یک توطئه بزرگ خیات بار باشد.

These people aren't that smart.

این مردم آن قدر هم باهوش نیستند.

There's six billion dollars on the table.

شش میلیون دلار روی میز است.

They would go for it if they could figure out how.

آنها اگر می‌دانستند چطور آن را زنده کنند، حتما به سراغ آن می‌رفتند.

So, what is the deal here?

پس، مشکل کجاست؟

And as we thought about our goals --

و همین طور که به اهدافمان فکر می‌کردیم --

I should say that Interval is really a humanistic institution,

باید این را بگویم که اینتروال یک موسسه انسان‌محور یا اومانیستی است

in the classical sense

در معنای عام،

that humanism, at its best,

امانیسم، در بهترین حالت، تلاش می‌کند

finds a way to combine clear-eyed empirical research

راهی را بیابد که پژوهش و تحقیقات تجربی روشن را با

with a set of core values

یک مجموعه از ارزش‌های بنیادی ترکیب کند

that fundamentally love and respect people.

که اساسا مردم را دوست بدارد و به آنها احترام بگذارد.

The basic idea of humanism

ایده اصلی اومانیسم

is the improvable quality of life;

ارتفا کیفیت زندگی است،

that we can do good things,

اینکه ما می‌توانیم کارهای خوب انجام دهیم،

that there are things worth doing

و چیزهایی هستند که ارزش انجام دادن را دارند

because they're good things to do,

زیرا آنها سزاوار انجام دادن هستند.

and that clear-eyed empiricism

و آن تجربه‌گرایی روشن

can help us figure out how to do them.

می‌تواند به ما کمک کند تا راهی برای انجام دادن آنها بیابیم.

So, contrary to popular belief,

پس، برخلاف باور عمومی،

there is not a conflict of interest between empiricism and values.

کشاکشی میان تجربه‌گرایی و ارزش‌ها وجود ندارد.

And Interval Research is kind of the living example

و اینتروال ریسرچ یک نمونه زنده است از

of how that can be true.

اینکه چطور می‌تواند این موضوع واقعیت داشته باشد.

So David and I decided to go find out,

پس من و دیوید تصمیم گرفتیم راه حلی از میان

through the best research we could muster,

بهترین تحقیقاتی که می‌توانستیم تنظیم کنیم، پیدا کنیم.

what it would take to get a little girl

چه چیزی می‌تواند دستان یک دختر بچه را

to put her hands on a computer,

روی کامپیوتر قرار دهد.

to achieve the level of comfort and ease with the technology

برای رسیدن به درجه‌ای از راحتی و آسانی با تکنولوژی

that little boys have because they play video games.

که آن پسربچه به دلیل بازی کردن با بازی‌های رایانه‌ای به آن رسیده است.

We spent two and a half years conducting research;

ما دو سال و نیم تحقیقات مان را انجام دادیم؛

we spent another year and a half in advance development.

ما یک سال و نیم دیگر هم برای توسعه پیشرفته وقت گذاشتیم.

Then we formed a spin-off company.

بعد ما یک شرکت دیگر تشکیل دادیم.

In the research phase of the project at Interval,

و فاز تحقیقات پروژه در اینتروال را،

we partnered with a company called Cheskin Research,

با یک شرکت به اسم چکسین ریسرچ شریک شدیم.

and these people -- Davis Masten and Christopher Ireland --

و این آدم‌ها، یعنی دیویس ماستن و کریستفر ایرلند،

changed my mind entirely about what market research was

ذهن مرا به طور کامل تغییردادند درباره اینکه تحقیقات تجاری چه چیزی هست،

and what it could be.

و چه چیزی می‌تواند باشد.

They taught me how to look and see,

آنها به من یاد دادند که چگونه تماشا کنم و ببینم،

and they did not do the incredibly stupid thing

و آنها این کار احمقانه را تکرار نکردند که

of saying to a child,

به یک بچه بگویند،

"Of all these things we already make you,

«از میان تمام چیزهایی که ما برای تو ساخته ایم،

which do you like best?" --

از کدام یک بیشتر خوشت می‌آید؟»

which gives you zero answers that are usable.

که هیچ جواب قابل استفاده ای به شما نمی دهد.

So, what we did for the first two and a half years

پس، آن چیزی که ما در دو سال و نیم اول انجام دادیم،

was four things:

۴ چیز بود:

We did an extensive review of the literature

ما بررسی گسترده‌ای درباره هنر و ادبیات انجام دادیم

in related fields, like cognitive psychology,

در زمینه‌های مرتبط همچون روانشناسیِ شناختی،

spatial cognition, gender studies,

شناخت فضایی، مطالعات جنسی،

play theory, sociology, primatology.

تئوری بازی‌ها، جامعه شناسی، پستاندار شناسی --

Thank you Frans de Waal, wherever you are,

تشکر می‌کنم از فرنس دی وال، هر جا که هستی،

I love you and I'd give anything to meet you.

دوستت دارم و هر چیزی میدم که دوباره ببینمت.

After we had done that with a pretty large team of people

بعد از اینکه که این کار را با یک گروه تقریبا بزرگ انجام دادیم

and discovered what we thought the salient issues were

و فهمیدیم که موضوعات برجسته چه چیزی‌هایی هستند

with girls and boys and playing --

درباره دختر ها و پسرها و بازی کردن --

because, after all, that's really what this is about --

چون بالاخره درنهایت بازی‌کردن موضوع اصلی ما است --

we moved to the second phase of our work,

ما به فاز دوم کارمان رفتیم،

where we interviewed adult experts

جایی که با حرفه‌ای‌ها مصاحبه کردیم

in academia, some of the people

در مراکز آکادمیک یا بعضی از مردمی که

who'd produced the literature that we found relevant.

درباره ادبیات و هنر مرتبط، کارهایی تولید کرده بودند.

Also, we did focus groups with people who were on the ground with kids every day,

همچنین روی کسانی تمرکز کردیم که هر روز با کودکان بودند

like playground supervisors. We talked to them,

مثل سرپرستان زمین‌های بازی کودکان. با آنها صحبت کردیم،

confirmed some hypotheses and identified some serious questions

بعضی از فرضیه‌ها را تایید کردیم، سوال‌های جدی ای را شناسایی کردیم،

about gender difference and play.

درباره تفاوت جنسیت و بازی کردن.

Then we did what I consider to be the heart of the work:

بعد ما کاری را انجام دادیم که من آن را قلب کار می‌دانم --

interviewed 1,100 children, boys and girls,

با ۱۱۰۰ کودک مصاحبه کردیم، پسر و دختر،

ages seven to 12, all over the United States --

سن بین ۷ تا ۱۲ سال، در تمام ایالات متحده.

except for Silicon Valley, Boston and Austin

به غیر از سیلیکون ولی، بوستون و آستن

because we knew that their little families would have millions of computers in them

چون می‌دانستیم خانواده‌های آنها میلیون‌ها کامپیوتر برای آنها آماده می‌کنند

and they wouldn't be a representative sample.

و نمی‌توانستند نمونه خوبی برای ما باشند.

And at the end of those remarkable conversations

و در انتهای آن صحبت‌های قابل توجه

with kids and their best friends across the United States,

با بچه‌ها و بهترین دوستانشان در سرار ایالات متحده،

after two years, we pulled together some survey data from another 10,000 children,

بعد از ۲ سال، ما با یکدیگر از ۱۰ هزار کودک دیگر هم داده جمع‌آوری کردیم

drew up a set up of what we thought were the key findings of our research,

و برداشتمان را از اینکه نکات کلیدی این تحقیقات چه بوده ترسیم کردیم.

and spent another year transforming them into design heuristics,

و یک سال دیگر هم برای تبدیل آنها یه یک فرمول طراحی،

for designing computer-based products --

برای ساخت محصولات برپایه رایانه وقت صرف کردیم.

and, in fact, any kind of products -- for little girls, ages eight to 12.

و در واقع، هر نوع محصولی که برای دختران کوچک، بین سنین ۸ تا ۱۲ سال باشد.

And we spent that time designing interactive prototypes for computer software

در آن زمان ما نمونه‌های تعاملی را برای نرم‌افزارهای رایانه‌ای طراحی

and testing them with little girls.

و با دختران کوجک آزمایش کردیم.

In 1996, in November, we formed the company Purple Moon

در نوامبر ۱۹۹۶، ما شرکت پرپل مون (ماه ‌بنفش) را تشکیل دادیم

which was a spinoff of Interval Research,

که برپایه اینتروال ریسرچ بود،

and our chief investors were Interval Research, Vulcan Northwest,

و مدیران سرمایه‌گذاری ما اینتروال ریسرچ، ولکان نرث‌وست،

Institutional Venture Partners and Allen and Company.

همکاران اقتصادی سازمانی و آلن‌اند‌کمپانی.

We launched a website on September 2nd

ما در دوم سپتامبر یک وب‌سایت راه‌اندازی کردیم،

that has now served 25 million pages,

که تا الان ۲۵ میلیون صفحه ارائه می‌دهد،

and has 42,000 registered young girl users.

و ۴۲ هزار کاربر ثبت‌نام شده از دختران جوان دارد

They visit an average of one and a half times a day,

که به طور متوسط روزانه، تا ۱.۵ بار به سایت سر می‌زنند،

spend an average of 35 minutes a visit,

و به طور میانگین هر بازدید ۳۵ دقیقه به طول می‌انجامد،

and look at 50 pages a visit.

و در هر بار ۵۰ صفحه را بازدید می‌کنند.

So we feel that we've formed a successful online community with girls.

پس ما حس می کنیم که یک جامعه آنلاین موفق با دختران تشکیل داده‌ایم.

We launched two titles in October --

ما در ماه اکتبر دو موضوع را مطرح کردیم --

"Rockett's New School" -- the first of a series

«مدرسه جدید راکت» ، که اولین بخش از یک سری

of products -- is about a character called Rockett beginning her first day of school

از تولیداتمان مربوط به یک شخصیت به نام «راکت» است که اولین روز مدرسه خود را

in eighth grade at a brand new place, with a blank slate,

در پایه هشتم در یک جای جدید تجربه می‌کند، با یک لوح سفید،

which allows girls to play with the question of, "What will I be like when I'm older?"

که به دختران امکان کلنجار با سوال‌های «وقتی بزرگ شدم چه شکلی می‌شوم؟»،

"What's it going to be like to be in high school or junior high school?

«راهنمایی یا دبیرستانی چه جوریه و چه حسی داره؟»

Who are my friends?";

«دوستان من چه کسانی هستند؟»

to exercise the love of social complexity

تا عشق در جوامع پیچیده و

and the narrative intelligence that drives most of their play behavior;

آن هوشی که اکثر رفتارهای آنها در بازی را باعث می‌شود را تجربه کنند،

and which embeds in it values about noticing that we have lots of choices

که در درون ارزش‌های خودش را دارد. درباره اینکه ما انتخاب‌های زیادی

in our lives and the ways that we conduct ourselves.

در زندگی داریم و راه‌هایی که خودمان آنها را می‌سازیم.

The other title that we launched is called "Secret Paths in the Forest,"

عنوان دیگری که ما به راه انداختیم «مسیرهای مخفی در جنگل» نام دارد

which addresses the more fantasy-oriented, inner lives of girls.

که به بخش خیال‌محور زندگی درونی دخترها مربوط می‌شود

These two titles both showed up in the top 50 entertainment titles in PC Data --

هر دوی این عنوان‌ها در ۵۰ عنوان اول سرگرمی در PC Data --

entertainment titles in PC Data

عنوان‌های سرگرمی در PC Data -- حاضر شدن

in December, right up there with "John Madden Football,"

در ماه دسامبر، درست در کنار «John Madden Football»

which thrills me to death.

که من را تا سرحد مرگ به هیجان درمی‌آورد.

So, we're real,

پس، ما واقعی بودیم و حضور داشتیم،

and we've touched several hundreds of thousands of little girls.

و به چند صد تا از هزاران دختر کوچک دسترسی پیدا کرده بودیم.

We've made half-a-billion impressions

پس از اون، ما نیم میلیارد سرمایه‌گذاری کردیم

with marketing and PR for this brand, Purple Moon.

با بازاریابی و روابط‌عمومی برای این عنوان‌تجاری، Purple Moon

Ninety-six percent of them, roughly, have been positive;

به طور کلی بازخورد ۹۶ درصد از آنها مثبت بود

four percent of them have been "other."

چهار درصد دیگر این طور نبود.

I want to talk about the other,

من می‌خواهم درباره آن چهار درصد صحبت کنم،

because the politics of this enterprise, in a way,

که به نحوی به خاطر سیاست‌ها و امور این تجارت

have been the most fascinating part of it, for me.

جذاب‌ترین بخش برای من بوده است.

There are really two kinds of negative reviews that we've received.

به واقع ما دو نوع انتقاد منفی دریافت کردیم.

One kind of reviewer is a male gamer

یک نوع از منتقدین, خوره های بازی‌(gamer) پسر بودند

who thinks he knows what games ought to be,

که فکر می‌کنند می‌دانند بازی‌ها چطور باید باشند،

and won't show the product to little girls.

و اصلا محصول را به دختران کوچک نشان نمی‌دهند.

The other kind of reviewer is a certain flavor of feminist

نوع دیگر از منتقدین کسانی بودند که به نحوی طرفدار حقوق زنان بودند

who thinks they know what little girls ought to be.

که فکر می‌کنند می‌دانند دختران کوچک چطور باید باشند.

And so it's funny to me that these interesting, odd bedfellows

و برای من خیلی خنده‌دار است که این موجودات عجیب و جالب

have one thing in common:

یک چیز مشترک دارند.

they don't listen to little girls.

آنها اصلا به دخترهای کوچک توجهی ندارند.

They haven't looked at children

آنها به بچه‌ها نگاه نکردند

and they're certainly not demonstrating any love for them.

و مسلما هیچ عشق و علاقه‌ای هم به آنها نشان نداده‌اند.

I'd like to play you some voices of little girls

می‌خواهم چند صدا از دخترهای کوچک برای شما پخش کنم

from the two-and-a-half years of research that we did --

از دو سال و نیمی که برای این تحقیق انجام دادیم

actually, some of the voices are more recent.

البته بعضی از صداها جدیدتر هستند.

And these voices will be accompanied by photographs

و این صداها همراه با عکس‌هایی خواهد بود

that they took for us of their lives,

که آنها از زندگی‌شان برای ما گرفته‌اند،

of the things that they value and care about.

از چیزهایی که برای آنها ارزش داشته‌است و به آنها اهمیت می‌دادند.

These are pictures the girls themselves never saw, but they gave to us

اینها تصاویری هستند که خود دخترها هیچ‌وقت نمی‌بینند ولی به ما داده‌اند

This is the stuff those reviewers don't know about and aren't listening to

اینها چیزهایی هستند که آن منتقدان درباره آنها نمی‌دانند و به آنها توجه ندارند

and this is the kind of research I recommend to those

و این همان نوع تحقیق و پژوهشی است که من به شما پیشنهاد می‌کنم

who want to do humanistic work.

برای کسانی که می‌خواهند یک کار انسانی انجام دهند.

Girl 1: Yeah, my character is usually a tomboy.

ویدئو: دختر اول: بله شخصیت من معمولا یک دختر ِ پسروار (tomboy) است

Hers is more into boys.

او بیشتر به فکر پسرها است.

Girl 2: Uh, yeah.

دختر دوم: اوه، آره.

Girl 1: We have -- in the very beginning of the whole game, always we do this:

دختر اول: ما -- تقریبا در اولین قسمت بازی این کارها را انجام می‌دهیم

we each have a piece of paper; we write down our name, our age --

هر کدام از ما یک تکه کاغذ داریم، که روی آن اسم‌مان، سن،

are we rich, very rich, not rich, poor, medium, wealthy,

اینکه پولدار یا خیلی پولدار هستیم. یا پولدار نیستیم. فقیر، متوسط یا دارا هستیم،

boyfriends, dogs, pets -- what else -- sisters, brothers, and all those.

دوست‌پسرهایمان، سگ، حیوان خانگی -- هر چیزی -- خواهر، برادر و همه این‌ها را می‌نویسیم.

Girl 2: Divorced -- parents divorced, maybe.

دختر دوم: طلاق -- طلاق پدرومادر، شاید.

Girl 3: This is my pretend [unclear] one.

دختر سوم: این یک مورد نامشخص برای من است.

Girl 4: We make a school newspaper on the computer.

دختر چهارم: ما یک روزنامه دیواری برای مدرسه روی رایانه می‌سازیم.

Girl 5: For a girl's game also usually they'll have really pretty scenery

دختر پنجم: بازی‌های دخترها معمولا صحنه‌های بسیار زیبایی دارند

with clouds and flowers.

که با ابرها و گل‌ها همراه است.

Girl 6: Like, if you were a girl and you were really adventurous and a real big tomboy,

اگر شما هم یک دختر بودید که بسیار ماجراجو است و واقعا مثل پسرها می‌ماند

you would think that girls' games were kinda sissy.

به نظرتان بازی‌های دخترها خیلی لوس و دخترانه می‌آمد.

Girl 7: I run track, I played soccer,

دختر ششم: آهنگ می‌گذارم، فوتبال بازی می‌کنم،

I play basketball, and I love a lot of things to do.

بسکتبال بازی می‌کنم، و عاشق خیلی کارها هستم.

And sometimes I feel like I can't really enjoy myself unless it's like a vacation,

و گاهی اوقات حس می‌کنم به تمام معنا نمی‌توانم لذت ببرم تا زمانی که زمان تعطیلات شود،

like when I get Mondays and all those days off.

مثل وقتی که دوشنبه‌ها و بقیه روزها تعطیل هستند.

Girl 8: Well, sometimes there is a lot of stuff going on

دختر هفتم: خب، بعضی وقت‌ها خیلی چیزها برای انجام دادن هست

because I have music lessons and I'm on swim team --

چون هم درس موسیقی دارم و هم عضو تیم شنا هستم

all this different stuff that I have to do,

و با وجود همه این کارهایی که باید انحام بدهم،

and sometimes it gets overwhelming.

گاهی وقت‌ها خیلی سخت و طاقت‌فرسا می‌شود.

Girl 9: My friend Justine

دوستم جاستین

kinda took my friend Kelly, and now they're being mean to me.

یه جورایی کِلی رو از من گرفت و حالا اونها نسبت به من بدرفتار شده‌اند.

Girl 10: Well, sometimes it gets annoying when your brothers and sisters,

دختر هشتم: خب، بعضی وقت‌ها خیلی آزاردهنده است که مثلا خواهرها یا برادرهایت

or brother or sister, when they copy you and you get your idea first

یا خواهر یا برادرت، از شما یه ایده می‌گیرند و آن را کپی می‌کنند

and they take your idea and they do it themselves.

و ایده شما را می‌دزدند و خودشان آن را انجام می‌دهند.

Girl 11: Because my older sister, she gets everything

دختر نهم: چون خواهر بزرگتر من، همه چیز را به دست می‌آورد.

and, like, when I ask my mom for something, she'll say, "No" -- all the time.

و، مثلا وقتی من چیزی به مادرم می‌گویم، او می‌گوید: «نه» .. همیشه

But she gives my sister everything.

ولی به خواهرم همه‌چیز می‌دهد.

Brenda Laurel: I want to show you, real quickly, just a minute

برندا لارل: می‌خواهم خیلی سریع و برای یک دقیقه قسمتی از

of "Rockett's Tricky Decision," which went gold two days ago.

«تصمیم سخت راکت» را نشانتان بدهم که برای دو روز بهترین بود.

Let's hope it's really stable.

به این امید که همین طور بماند.

This is the second day in Rockett's life.

این دومین روز در زندگی راکت است،

The reason I'm showing you this

و دلیل اینکه من دارم این را به شما نشان می‌دهم

is I'm hoping that the scene that I'm going to show you will look familiar

این است که امیدوارم صحنه‌ای قرار است نشانتان بدهم

and sound familiar, now that you've listened to some girls' voices.

به نظرتان آشنا بیاید، با توجه به اینکه به صدای بعضی از دخترها گوش دادید.

And you can see how we've tried to incorporate the issues that matter to them

و می‌توانید ببینید که ما چگونه سعی کردیم موضوعی که برای آنها اهمیت دارد را

in the game that we've created.

در بازی‌ای که ساخته‌ایم، بگنجانیم.

Miko: Hey Rockett! C'mere!

ویدئو: مایکو: سلام راکت! بیا اینجا!

Rockett: Hi Miko! What's going on?

راکت: سلام مایکو! چه خبره؟

Miko: Did you hear about Nakilia's big Halloween party this weekend?

مایکو: درباره مهمونیِ بزرگِ هالووینِ ناکیلا چیزی شنیدی؟

She asked me to make sure you knew about it.

اون به من گفت که ازت بپرسم که مطمئن بشه درباره‌اش میدونی.

Nakilia invited Reuben too, but --

ناکیلا روبن هم دعوت کرده، اما

Rockett: But what? Isn't he coming?

راکت: اما چی؟ اون نمیاد؟

Miko: I don't think so.

مایکو: فکر نکنم.

I mean, I heard his band is playing at another party the same night.

منظورم اینه که شنیدم گروهشون همون شب قراره یه جایی دیگه بنوازه.

Rockett: Really? What other party?

راکت: واقعا؟ کجا؟

Girl: Max's party is going to be so cool, Whitney.

دختر: مهمونیِ مکس عالی میشه، ویتنی.

He's invited all the best people.

اون همه بهترین‌ها رو دعوت کرده.

BL: I'm going to fast-forward to the decision point

برندا لارل: می‌خواهم شما رو به نقطه تصمیم‌گیری ببرم.

because I know I don't have a lot of time.

چون می‌دانم وقت زیادی ندارم.

After this awful event occurs, Rocket gets to decide how she feels about it.

بعد از این اتفاق، راکت درباره اینکه چطور درباره‌اش فکر کند تصمیم می‌گیرد.

Rockett: Who'd want to show up at that party anyway?

ویدئو: راکت: اصلا کی دلش می‌خواد که به اون مهمونی بره؟

I could get invited to that party any day if I wanted to.

من اگه بخوام، هر روزی می‌تونم به اون مهمونی برم.

Gee, I doubt I'll make Max's best people list.

خدایا، من شک دارم توی لیست بهتریم آدم‌های مکس باشم.

BL: OK, so we're going to emotionally navigate.

برندا لارل: خب، ما می‌خواهیم به صورت هیجانی و احساسی او را هدایت کنیم،

If we were playing the game, that's what we'd do.

به طوری که اگر به جای او بودیم، این کار را انجام می‌دادیم.

If at any time during the game we want to learn more about the characters,

اگر، در هر زمانی، در حین بازی بخواهیم درباره یک شخصیت بیشتر بدانیم

we can go into this hidden hallway,

می‌توانیم به این راهرو مخفی برویم،

and I'll quickly just show you the interface.

و من خیلی سریع فقط شکل آن را نشانتان می‌دهم.

We can, for example, go find Miko's locker

ما، به عنوان مثال، می‌توانیم به سراغ قفسه مایکو برویم

and get some more information about her.

و اطلاعات بیشتری درباره او بدست بیاوریم.

Oops, I turned the wrong way.

اوخ، راه رو اشتباه رفتم.

But you get the general idea of the product.

ولی خب شما ایده کلی محصول را فهمیدید.

I wanted to show you the ways, innocuous as they seem,

من می‌خواستم راه‌ها را به شما نشان بدهم، به همان شکل بی‌ضرر،

in which we're incorporating what we've learned about girls --

به نحوی که آنها را از چیزهایی که از دخترها فهمیدیم ساختیم--

their desires to experience greater emotional flexibility,

آرزوهای آنها از اینکه احساسات منعطف‌تری را تجربه کنند

and to play around with the social complexity of their lives.

و اینکه در پیچیدگی‌های اجتماعی زندگی‌شان بازی کنند.

I want to make the point that what we're giving girls, I think, through this effort,

من می‌خواهم به این نکته برسیم که ما با انجام این کار، به نظر من،

is a kind of validation,

به دخترها حس اعتبار دادیم،

a sense of being seen.

حس دیده شدن.

And a sense of the choices that are available in their lives.

و حس انتخاب‌هایی که در زندگی آنها وجود دارد.

We love them.

ما عاشق آنها هستیم.

We see them.

ما آنها را می‌بینیم.

We're not trying to tell them who they ought to be.

تلاش ما این نیست که به آنها بگوییم چگونه باید باشند.

But we're really, really happy about who they are.

بلکه، به واقع، از اینکه چگونه هستند بسیار خوشحالیم.

It turns out they're really great.

به نظر میاد آنها بسیار عالی هستند.

I want to close by showing you a videotape

در پایان یک فیلم ویدئویی که به شما نشان می‌دهم

that's a version of a future game in the Rockett series

که نسخه‌ای از آینده سری بازی‌های راکت خواهد بود

that our graphic artists and design people put together,

که هنرمندهای بصری و طراحان ما آن را ساخته‌اند،

that we feel would please that four percent of reviewers.

که فکر می‌کنیم باعث خشنودی بعضی از منتقدین ما خواهد شد.

"Rockett 28!"

«راکت ۲۸»

Rockett: It's like I'm just waking up, you know?

ویدئو: راکت: مثل این میمونه که فقط بیدار شدم، میدونید..

BL: Thanks.

برندا لارل: خیلی ممنون.