Jimmy Carter: Why I believe the mistreatment of women is the number one human rights abuse

Translator: Maryam Manzoori Reviewer: soheila Jafari

As a matter of fact,

راستش را بخواهید،

I was trying to think about my career since I left the White House,

تلاش کردم به زندگی حرفه‌ای خودم از زمانی که کاخ سفید را ترک کردم فکر کنم،

and the best example I have is a cartoon in The New Yorker a couple of years ago.

و بهترین نمونه ای که دارم، کارتونی است که چند سال پیش در نیویورکر منتشر شد.

This little boy is looking up at his father,

پسر بچه ای دارد به پدرش نگاه می کند،

and he says, "Daddy, when I grow up, I want to be a former president."

و می گوید، «بابا، وقتی بزرگ شدم می خواهم رئیس جمهور سابق بشم.»

(Laughter)

(خنده حاضران)

Well, I have had a great blessing as a former president,

خب، من به عنوان رئیس جمهور سابق سعادت بزرگی نصیبم شده،

because I have had an access

چون دسترسی داشته ام

that very few other people in the world have ever had

که افراد بسیار کمی در جهان دسترسی مشابهی داشته اند،

to get to know so many people around this whole universe.

در شناختن افراد زیادی در سراسر این دنیا.

Not only am I familiar with the 50 states in the United States,

من نه تنها با ۵۰ ایالت آمریکا آشنایی دارم،

but also my wife and I have visited more than 145 countries in the world,

بلکه من و همسرم بیش از ۱۴۵ کشور جهان را دیده ایم،

and the Carter Center has had full-time programs in 80 nations on Earth.

و مرکز کارتر در ۸۰ کشور جهان برنامه های تمام وقت دارد.

And a lot of times, when we go into a country,

و خیلی از اوقات، وقتی به کشوری می رویم،

we not only the meet the king or the president,

نه تنها با پادشاه یا رئیس جمهور ملاقات می کنیم،

but we also meet the villagers who live in the most remote areas of Africa.

بلکه با روستاییانی دیدار می کنیم که در دورافتاده ترین مناطق آفریقا زندگی می کنند.

So our overall commitment at the Carter Center

بنابراین، تعهد کلی ما در مرکز کارتر

is to promote human rights,

ارتقاء حقوق بشر است،

and knowing the world as I do, I can tell you without any equivocation

و اینطور که من جهان را می شناسم، می توانم بدون کوچکترین ابهامی بگویم

that the number one abuse of human rights on Earth

که سوءاستفاده عمده از حقوق بشر در روی زمین،

is, strangely, not addressed quite often, is the abuse of women and girls.

که چندان به آن پرداخته نشده، سوءاستفاده از زنان و دختران است.

(Applause)

(تشویق حاضران)

There are a couple of reasons for this that I'll mention to begin with.

این چند دلیل دارد که برای شروع ذکر می کنم.

First of all is the misinterpretation of religious scriptures, holy scriptures,

اول از همه قرائت بد از متون مذهبی، و کتب مقدس.

in the Bible, Old Testament, New Testament, Quran and so forth,

در کتاب مقدس، عهد قدیم، عهد جدید، قرآن و بقیه کتاب ها،

and these have been misinterpreted by men who are now in the ascendant positions

از این کتاب ها مردانی قرائت بد ارائه داده اند که حالا در موقعیت برتر قرار دارند

in the synagogues and the churches and in the mosques.

در کنیسه و کلیسا و مسجد.

And they interpret these rules to make sure that women

این مردان کتب فوق را طوری قرائت و تفسیر کرده اند که مطمئن شوند زنان

are ordinarily relegated to a secondary position

به شکل عادی تنزل داده شده اند به موقعیت درجه دو

compared to men in the eyes of God.

در مقایسه با مردان، در چشم خداوند.

This is a very serious problem. It's ordinarily not addressed.

این مشکلی بسیار جدی است. که معمولا به آن توجه و پرداخته نشده است.

A number of years ago, in the year 2000,

چند سال پیش، در سال ۲۰۰۰،

I had been a Baptist, a Southern Baptist for 70 years --

تعمید دهنده بودم، در کلیسای ساوترن برای ۷۰ سال--

I tell you, I still teach Sunday school every Sunday;

به شما بگویم که من هنوز هم هر یکشنبه در کلاس‌های یکشنبه درس می دهم،

I'll be teaching this Sunday as well --

این یکشنبه هم تدریس می کنم--

but the Southern Baptist Convention in the year 2000 decided

اما کلیسای ساوترن باپتیست در سال ۲۰۰۰ تصمیم گرفت

that women should play a secondary position,

که زنان باید در موقعیت دوم باشند،

a subservient position to men.

در موقعیت پایینتر نسبت به مردان.

So they issued an edict, in effect,

کلیسا حکمی صادر و اجرا کرد،

that prevents women from being priests, pastors, deacons in the church,

که اجازه نمی داد زنان بتوانند کشیش، پاستور یا شماس کلیسا شوند.

or chaplains in the military,

یا کشیش ارتش شوند.

and if a woman teaches a classroom

و اگر زنی مدرس کلاس باشد،

in a Southern Baptist seminary,

در یک حوزه علمیه کلیسای ساوترن،

they cannot teach if a boy is in the room,

اگر شاگرد پسر در کلاس باشد، نمی تواند درس دهد،

because you can find verses in the Bible,

زیرا در انجیل آیاتی هست،

there's over 30,000 verses in the Bible,

بیش از ۳۰٫۰۰۰ آیه در انجیل وجود دارد،

that say that a woman shouldn't teach a man, and so forth.

که می گوید زن نباید به مرد درس بدهد، و از این قبیل.

But the basic thing is the scriptures are misinterpreted

اما مسئله اصلی این است که متون سوءتعبیر شده اند

to keep men in an ascendant position.

تا مردها را در موقعیت برتر قرار دهند.

That is an all-pervasive problem,

این یک مشکل فراگیر است،

because men can exert that power

زیرا مردها می توانند از این قدرت استفاده کنند

and if an abusive husband or an employer, for instance, wants to cheat women,

و اگر مثلا یک شوهر یا یک رئیس بدرفتار، بخواهد زنی را گول بزند،

they can say that if women are not equal in the eyes of God,

می گوید اگر زنان به چشم خداوند برابر نیستند،

why should I treat them as equals myself?

چرا من باید با آن ها برابر با خودم رفتار کنم؟

Why should I pay them equal pay for doing the same kind of work?

چرا باید به آنها در قبال کار مشابه، حقوق برابر با مردها بدهم؟

The other very serious blight

دیگر نکته بسیار مایوس کنده

that causes this problem is the excessive resort to violence,

که این مشکل را سبب شده

and that is increasing tremendously around the world.

توسل بیش از حد به خشونت است،

که به شدت در جهان رو به افزایش است.

In the United States of America, for instance, we have had

در ایالات متحده آمریکا، به عنوان مثال،

an enormous increase in abuse of poor people,

ما افزایش شدید سوءاستفاده از فقرا

mostly black people and minorities, by putting them in prison.

اغلب سیاه پوستان و اقلیت ها از طریق زندانی کردن آن ها را داریم.

When I was in office as governor of Georgia,

وقتی که فرماندار جرجیا بودم،

one out of every 1,000 Americans were in prison.

از هر هزار آمریکایی یک نفر زندانی بود.

Nowadays, 7.3 people per 1,000 are in prison.

امروزه، از هر هزار نفر ۷/۳ نفر زندانی است.

That's a sevenfold increase.

این افزایش هفت برابری است.

And since I left the White House,

و از وقتی که کاخ سفید را ترک کردم،

there's been an 800 percent increase in the number of women

شمار زنان سیاه پوست زندانی، ۸۰۰ درصد افزایش یافته است.

who are black who are in prison.

We also have [one of the only countries] on Earth

ما همچنین یکی از کشورهای توسعه یافته در کره زمین هستیم

that still has the death penalty that is a developed country.

که هنوز مجازات اعدام دارد.

And we rank right alongside the countries that are most abusive

و جایگاهمان برابر است با کشورهایی که بدترین کارنامه را دارند

in all elements of human rights in encouraging the death penalty.

از نظر تمامی عناصر حقوق بشر در ترغیب حکم اعدام.

We're in California now, and I figured out the other day

الان در کالیفرنیا هستیم، و همین چند روز پیش متوجه شدم

that California has spent four billion dollars

که کالیفرنیا چهار میلیارد دلار خرج کرده

in convicting 13 people for the death penalty.

روی محکوم کردن ۱۳ نفر تا برایشان حکم اعدام صادر کند.

If you add that up, that's 307 million dollars it costs California

حساب و کتاب که بکنیم، به این ترتیب می شود که کالیفرنیا ۳۰۷ میلیون دلار

to send a person to be executed.

خرج یک فرد کرده تا اعدام شود.

Nebraska this week just passed a law abolishing the death penalty,

این هفته ایالت نبراسکا قانون منع مجازات اعدام را تصویب کرد.

because it costs so much. (Applause)

چرا که هزینه زیادی دارد. (تشویق حاضران)

So the resort to violence and abuse of poor people and helpless people

پس توسل به خشونت و سوءاستفاده از فقرا و افراد محتاج

is another cause of the increase in abuse of women.

دلیل دیگر افزایش سوءاستفاده از زنان است.

Let me just go down a very few abuses of women that concern me most,

بگذارید به چند نکته از موارد سوءاستفاده از زنان اشاره کنم که بیش از همه چیز نگرانم می کند،

and I'll be fairly brief, because I have a limited amount of time, as you know.

و سعی می کنم مختصر بگویم، زیرا همانطور که می دانید وقتم اندک است.

One is genital mutilation.

یکی از این موارد ناقص سازی عضو جنسی زنان است.

Genital mutilation is horrible and not known by American women,

ختنه زنان امری دهشتناک است که زنان آمریکایی شناختی از آن ندارند.

but in some countries, many countries,

اما در برخی کشورها، در بسیاری از کشورها،

when a child is born that's a girl, very soon in her life,

وقتی کودکی متولد می شود و دختر است، خیلی زود در طول حیاتش

her genitals are completely cut away by a so-called cutter

عضو جنسی اش به طور کامل توسط فردی بریده می شود،

who has a razor blade and, in a non-sterilized way,

که تیغی در دست دارد و به روشی غیربهداشتی،

they remove the exterior parts of a woman's genitalia.

بخش های خارجی عضو جنسی زنان را برمی دارند.

And sometimes, in more extreme cases but not very rare cases,

و گاهی در برخی موارد حاد، که کم هم نیستند،

they sew the orifice up so the girl can just urinate or menstruate.

دهانه آن را می دوزند تا دختر فقط بتواند ادرار کند و خونریزی قاعدگی داشته باشد.

And then later, when she gets married, the same cutter goes in

و بعد که ازدواج کرد، همان فرد دوباره پیدایش می شود

and opens the orifice up so she can have sex.

و دهانه را باز می کند تا او بتواند رابطه جنسی داشته باشد.

This is not a rare thing, although it's against the law in most countries.

این موارد نادر نیست، هرچند در بیشتر کشورها غیرقانونی است.

In Egypt, for instance,

در مصر، به عنوان مثال،

91 percent of all the females that live in Egypt today

۹۱ درصد زنانی که امروز در مصر زندگی می کنند

have been sexually mutilated in that way.

به همین روش ناقص سازی جنسی شده اند.

In some countries, it's more than 98 percent

در برخی کشورها، بیش از ۹۸ درصد

of the women are cut that way before they reach maturity.

از زنان، قبل از آن که به سن باروری برسند، به این روش ختنه می شوند.

This is a horrible affliction

این مصیبتی وحشتناک است

on all women that live in those countries.

که بر زنان مقیم آن کشورها وارد می شود.

Another very serious thing is honor killings,

یک چیز بسیار جدی دیگر قتل های ناموسی است،

where a family with misinterpretation, again, of a holy scripture --

وقتی که خانواده ای با برداشتی نادرست از متون کتب مقدس--

there's nothing in the Quran that mandates this --

قرآن چیزی در این باره نمی گوید-

will execute a girl in their family

دختری را در خانواده به قتل می رسانند

if she is raped

اگر که مورد تجاوز قرار گیرد

or if she marries a man that her father does not approve,

یا اگر با مردی که پدرش تایید نکرده ازدواج کند،

or sometimes even if she wears inappropriate clothing.

یا این که اگر لباس های نامناسب بپوشد.

And this is done by members of her own family,

و این را یکی از اعضای خانواده خودش انجام می دهد.

so the family becomes murderers

پس خانواده تبدیل به قاتل هایی می شوند

when the girl brings so-called disgrace to the family.

وقتی که دختری برای خانواده بی آبرویی و بی ناموسی به بار آورد.

An analysis was done in Egypt not so long ago by the United Nations

اخیرا سازمان ملل متحد در مصر تحلیلی را انجام داد

and it showed that 75 percent of these murders of a girl

که نشان داد ۷۵ درصد دختران به قتل رسیده

are perpetrated by the father, the uncle or the brother,

به دست پدر، عمو یا برادرشان کشته شده اند،

but 25 percent of the murders are conducted by women.

اما ۲۵ درصد قتل ها هم توسط زنان انجام شده اند.

Another problem that we have in the world

مشکل دیگری که در جهان وجود دارد

that relates to women particularly is slavery,

که مربوط به زنان است، برده داری است،

or human trafficking it's called nowadays.

یا همان چیزی که این روزها قاچاق انسان نامیده می شود.

There were about 12.5 million people sold from Africa into slavery

حدود ۱۲ و نیم میلیون نفر از مردم آفریقا به بردگی گرفته و

in the New World back in the 19th century and the 18th century.

در آمریکا در قرن ۱۹ و ۱۸ فروخته شدند.

There are 30 million people now living in slavery.

امروز ۳۰ میلیون نفر در بردگی به سر می برند.

The United States Department of State now has a mandate from Congress

وزارت خارجه ایالات متحده آمریکا دستورالعملی برای کنگره تعیین کرده

to give a report every year,

که هر سال یگ گزارش ارائه دهد،

and the State Department reports that 800,000 people are sold

و وزارت خارجه می گوید که ۸۰۰ هزار نفر

across international borders every year into slavery,

سالانه بین مرزهای بین المللی فروخته می شوند و به بردگی گرفته می شوند،

and that 80 percent of those sold are women,

و بیش از ۸۰ درصد افراد فروخته شده زنانی هستند

into sexual slavery.

که به بردگی جنسی گرفته می شوند.

In the United States right this moment,

در ایالات متحده در همین لحظه

60,000 people are living in human bondage, or slavery.

۶۰ هزار نفر در اسارت یا بردگی به سر می برند.

Atlanta, Georgia, where the Carter Center is located

آتلانتا، در جورجیا، جایی که مرکز کارتر در آن قرار دارد

and where I teach at Emory University,

و شهری که من در دانشگاه ایموری درس می دهم،

they have between 200 and 300 women, people sold into slavery every month.

هر ماه ۲۰۰ تا ۳۰۰ زن به بردگی فروخته می شوند.

It's the number one place in the nation because of that.

آتلانتا از این نظر مقام اول را در آمریکا دارد.

Atlanta has the busiest airport in the world,

فرودگاه آتلانتا شلوغ ترین فرودگاه جهان است،

and they also have a lot of passengers that come from the Southern Hemisphere.

و مسافران فراوانی از نیمکره جنوبی کره زمین به آنجا می آیند.

If a brothel owner

اگر مالک یک روسپی خانه

wants to buy a girl that has brown or black skin,

بخواهد دختری با پوست قهوه ای یا سیاه بخرد،

they can do it for 1,000 dollars.

با ۱٫۰۰۰ دلار می تواند.

A white-skinned girl brings several times more than that,

خرید دختر سفید پوست چند هزار دلار بیشتر می خواهد،

and the average brothel owner in Atlanta and in the United States now

و یک روسپی خانه دار در آتلانتا و در آمریکا در حال حاضر

can earn about $35,000 per slave.

می تواند به ازای هر برده ۳۵٫۰۰۰ دلار بسازد.

The sex trade in Atlanta, Georgia, exceeds the total drug trade in Atlanta, Georgia.

تجارت سکس در آتلانتای جورجیا، از کل تجارت مواد مخدر در آتلانتا بالاتر است.

So this is another very serious problem, and the basic problem is prostitution,

خب، این هم یک مشکل بسیار جدی دیگر، و مشکل اصلی فشحا است،

because there's not a whorehouse in America

چرا که در آمریکا حتی یک فاحشه خانه هم نداریم که

that's not known by the local officials,

مسئولان محلی از آن بی خبر باشند،

the local policemen, or the chief of police or the mayor and so forth.

پلیس های محلی، یا رئیس پلیس یا شهردار و غیره.

And this leads to one of the worst problems,

و این به یکی از بدترین مشکلات منجر می شود،

and that is that women are bought increasingly and put into sexual slavery

یعنی افزایش خرید و فروش زنان و به بردگی جنسی گرفتنشان

in all countries in the world.

در تمام کشورهای جهان.

Sweden has got a good approach to it.

سوئد رویکرد خوبی به ماجرا دارد.

About 15 to 20 years ago, Sweden decided to change the law,

حدود ۱۵ تا ۲۰ سال پیش، سوئد تصمیم گرفت قانون را عوض کند،

and women are no longer prosecuted

و زنان دیگر تحت تعقیب قرار نمی گیرند

if they are in sexual slavery,

اگر که در کار بردگی جنسی باشند،

but the brothel owners and the pimps and the male customers are prosecuted,

بلکه این روسپی خانه دار ها و پاانداذها و مشتریان مرد هستند که تحت تععقیب قرار می گیرند،

and -- (Applause) -- prostitution has gone down.

و --(تشویق حاضران)-- فحشا کاهش یافته است.

In the United States, we take just the opposite position.

در ایالات متحده آمریکا، ما درست برعکس کار می کنیم.

For every male arrested for illegal sex trade,

به ازای هر مردی که به خاطر تجارت غیرقانونی سکس بازداشت می شود،

25 women are arrested in the United States of America.

۲۵ زن در ایالات متحده آمریکا بازداشت می شوند.

Canada, Ireland, I've already said Sweden,

کانادا، ایرلند، سوئد را که گفتم،

France, and other countries are moving now towards this so-called Swedish model.

فرانسه و دیگر کشورها دارند به سمت مدل سوئد حرکت می کنند.

That's another thing that can be done.

این کار دیگری است که می شود کرد.

We have two great institutions in this country that all of us admire:

ما دو موسسه در این کشور داریم که همه ما تحسینشان می کنیم:

our military and our great university system.

ارتش ما و نظام عالی دانشگاهی ما.

In the military, they are now analyzing how many sexual assaults take place.

در ارتش، دارند بررسی می کنند که چند مورد تجاوز جنسی صورت می گیرد.

The last report I got, there were 26,000 sexual assaults

آخرین گزارشی که دیدم می گفت، ۲۶ هزار مورد تجاوز

that took place in the military --

در ارتش انجام شده است--

26,000.

۲۶٫۰۰۰.

Only 3,000, not much more than 1 percent, are actually prosecuted,

تنها ۳٫۰۰۰ مورد، کمی بیشتر از یک درصد، مورد تعقیب قرار گرفته،

and the reason is that the commanding officer of any organization --

و دلیلش این است که فرمانده هر سازمانی--

a ship like my submarine, or a battalion in the Army

یک کشتی مثل زیردریایی، یا گردانی در ارتش

or a company in the Marines --

یا شرکتی در درون تفنگداران دریایی--

the commanding officer has the right under law to decide

مقام فرماندهی طبق قانون حق تصمیم گیری دارد

whether to prosecute a rapist or not,

که یک متجاوز را تحت تعقیب بگذارد یا نه،

and of course, the last thing they want is for anybody to know

و البته، چیزی که نمی خواهند دیگران بدانند این است که

that under their command, sexual assaults are taking place,

تحت فرماندهی آنان، تجاوز جنسی صورت گرفته،

so they do not do it.

پس به کسی چیزی نمی گویند.

That law needs to be changed.

این قانون باید عوض شود.

About one out of four girls who enter American universities

تقریبا از هر چهار دختری که وارد دانشگاه های آمریکا می شوند یک نفرشان

will be sexually assaulted before she graduates,

قبل از فارغ التحصیلی مورد تعرض جنسی قرار می گیرد،

and this is now getting a lot of publicity,

و این مسئله اخیرا زیاد مورد توجه قرار گرفته،

partially because of my book, but other things,

که بخشی از آن به خاطر کتاب من است، و البته به خاطر چیزهای دیگر،

and so 89 universities in America are now condemned

و ۸۹ دانشگاه در آمریکا محکوم شده اند

by the Department of Education under Title IX

توسط وزارت آموزش طبق قانون «تایتل ۹»

because the officials of the universities are not taking care of the women

زیرا مقامات آن دانشگاه ها به زنان اهمیتی نمی دهند

to protect them from sexual assault.

تا در مقابل تعرض جنسی از آن ها حفاظت کنند.

The Department of Justice says that more than half of the rapes

وزارت دادگستری می گوید بیش از نیمی از تعرض ها

on a college campus take place by serial rapists,

در محیط دانشگاه، توسط متجاوزین زنجیره ای انجام می شود،

because outside of the university system,

چرا که در خارج از نظام دانشگاه

if they rape somebody, they'll be prosecuted,

اگر به کسی تعرض کنند تحت تعقیب قرار می گیرند،

but when they get on a university campus, they can rape with impunity.

ولی وقتی در محیط دانشگاهی هستند، می توانند با مصونیت تعرض کنند.

They're not prosecuted.

و تحت تعقیب قرار نگیرند.

Those are the kinds of things that go on in our society.

این ها چیزهایی هستند که در جامعه ما جریان دارد.

Another thing that's very serious about the abuse of women and girls

یک مسئله بسیار جدی دیگر درباره سوءاستفاده از زنان و دختران

is the lack of equal pay for equal work,

دستمزد نابرابر در ازای کار برابر است،

as you know. (Applause)

همانطوری که می دانید. (تشویق حاضران)

And this is sometimes misinterpreted, but for full-time employment,

و این گاهی به غلط تعبیر می شود، اما برای کار تمام وقت،

a woman in the United States now gets 23 percent less than a man.

در حال حاضر یک زن در آمریکا ۲۳ درصد کمتر از یک مرد دستمزد می گیرد.

When I became president, the difference was 39 percent.

وقتی که من رئیس جمهور شدم، این تفاوت ۳۹ درصد بود.

So we've made some progress, partially because I was president

از برخی جهات پیشرفت کردیم، بویژه به این دلیل که من رئیس جمهوری بودم

and so forth -- (Applause) (Laughter) --

و باقی قضایا-- (تشویق و خنده حاضران)

but in the last 15 years, there's been no progress made,

اما در ۱۵ سال گذشته، هیچ پیشرفتی صورت نگرفته،

so it's been just about 23 or 24 percent difference

و این تفاوت حدود ۲۳ یا ۲۴ درصد بوده

for the last 15 years.

در ۱۵ سال گذشته.

These are the kind of things that go on.

بعضی چیزها هست که ادامه دارد.

If you take the Fortune 500 companies,

اگر۵۰۰ شرکت موفق (Fortune 500 companies)را در نظر بگیرید،

23 of them have women CEOs,

تنها ۲۳ نفر از مدیران ارشد آنها زن هستند.

out of 500,

از بین ۵۰۰ شرکت.

and those CEOs, I need not tell you,

و این مدیران ارشد زن، لازم نیست یادتان بیاورم که،

make less on an average

کمتر از میانگین

than the other CEOs.

دیگر مدیران دستمزد می گیرند.

Well, that's what goes on in our country.

خب، کشور ما اینطوری است.

Another problem with the United States

مشکل دیگر ایالات متحده

is we are the most warlike nation on Earth.

این است که ما بزرگترین جنگ طلب روی زمین هستیم.

We have been to war with about 25 different countries

ما با حدود ۲۵ کشور مختلف جهان جنگیده ایم

since the Second World War.

از زمان جنگ دوم جهانی به بعد.

Sometimes, we've had soldiers on the ground fighting.

گاهی سربازانی داریم که در میدان نبرد هستند.

The other times, we've been flying overhead

و گاهی هنگام پرواز در آسمان

dropping bombs on people.

روی سر مردم بمب می اندازیم.

Other times, of course, now, we have drones that attack people and so forth.

و گاهی دیگر، مثل همین حالا، هواپیماهای بدون سرنشینی داریم که به مردم حمله می کنند.

We've been at war with 25 different countries

ما با ۲۵ کشور مختلف جهان وارد جنگ شده ایم

or more since the Second World War.

یا بیشتر از این، از پس از جنگ دوم جهانی.

There was four years, I won't say which ones,

چهار سال داشتیم که نمی گویم کدام چهار سال،

where we didn't --

که در جنگ نبودیم--

(Applause) -- we didn't drop a bomb, we didn't launch a missile,

(تشویق حاضران)-- بمباران نکردیم، موشک پرتاب نکردیم،

we didn't fire a bullet.

و گلوله ای شلیک نکردیم.

But anyway, those kinds of things, the resort to violence

اما در هر صورت، این جور چیزها، اعمال خشونت

and the misinterpretation of the holy scriptures

و سوءتعبیر کتاب های مقدس

are what causes, are the basic causes, of abuse of women and girls.

دلیل وقوع، دلیل اولیه وقوع سوءاستفاده از زنان و دختران است.

There's one more basic cause that I need not mention,

یک دلیل اولیه دیگر هم هست که باید ذکر کنم،

and that is that in general, men don't give a damn.

و آن این است که به طور کلی، مردها به هیچ چیز اهمیت نمی دهند.

(Applause) That's true.

(تشویق حاضران) این حقیقت دارد.

The average man that might say, I'm against the abuse of women and girls

یک مرد معمولی که بگوید، من مخالف سوءاستفاده از زنان و دختران هستم

quietly accepts the privileged position that we occupy,

به خوبی موقعیت بالایی که نصیبمان شده را می پذیرد،

and this is very similar to what I knew when I was a child,

این خیلی شبیه چیزی است که در بچگی می دانستم،

when separate but equal had existed.

وقتی که قانون جدا ولی برابر وجود داشت.

Racial discrimination, legally, had existed for 100 years,

تبعیض نژادی به مدت صد سال قانونی بود.

from 1865 at the end of the War Between the States, the Civil War,

از ۱۸۶۵ در پایان جنگ داخلی آمریکا،

all the way up to the 1960s,

تا دهه ۱۹۶۰،

when Lyndon Johnson got the bills passed

و زمانی که لیندون جانسون متمم های قانون اساسی را تصویب کرد

for equal rights.

برای حقوق برابر.

But during that time, there were many white people

اما در آن زمان، سفیدپوستان زیادی بودند که

that didn't think that racial discrimination was okay,

فکر نمی کردند تبعیض نژادی چیز خوبی است،

but they stayed quiet,

اما سکوت کردند،

because they enjoyed the privileges of better jobs,

چرا که می توانستند از امتیاز گرفتن شغل بهتر استفاده کنند،

unique access to jury duty,

دسترسی و نفوذ خوبی در دادگاه ها داشته باشند،

better schools, and everything else,

همینطور به مدارس و دانشگاه های بهتر، و همه چیز،

and that's the same thing that exists today,

و این همان چیزی است که امروز هم وجود دارد،

because the average man really doesn't care.

زیرا یک آدم عادی واقعا اهمیتی نمی دهد.

Even though they say, "I'm against discrimination against girls and women,"

حتی اگر بگوید، «من با تبعیض علیه زنان و دختران مخالفم،»

they enjoy a privileged position.

او از یک موقعیت برتر این را می گوید.

And it's very difficult to get the majority of men

کار سختی است جلب توجه اکثریت مردانی

who control the university system,

که نظام دانشگاهی را کنترل می کنند،

the majority of men that control the military system,

اکثریت مردانی که سیستم ارتش را کنترل می کنند،

the majority of men that control the governments of the world,

اکثریت مردانی که دولت های جهان را کنترل می کنند،

and the majority of men that control the great religions.

و اکثریت مردانی که ادیان بزرگ را کنترل می کنند.

So what is the basic thing that we need to do today?

خب، اولین چیزی که باید امروز انجام دهیم چیست؟

I would say the best thing that we could do today

به نظر من بهترین کاری که امروز می شود کرد

is for the women in the powerful nations

این است که زنان کشورهای قدرتمند

like this one, and where you come from,

مثل این کشور، و کشور شما

Europe and so forth, who have influence and who have freedom to speak and to act,

اروپایی ها، که نفوذ دارند و از آزادی بیان و عمل برخوردارند،

need to take the responsibility on yourselves

شما باید مسئولیت را برعهده بگیرید

to be more forceful in demanding

در مطالباتتان سرسخت تر باشید

an end to racial discrimination against girls and women

و به تبعیض نژادی علیه زنان و دختران

all over the world.

در تمام جهان پایان دهید.

The average woman in Egypt

یک زن متوسط در مصر

doesn't have much to say about her daughters

چیز زیادی ندارد که بگوید درباره این که

getting genitally mutilated and so forth.

دخترهایش ناقص سازی جنسی شده اند.

I didn't even go down to detail about that.

من حتی تا آن حد جزییات پیش نرفتم.

But I hope that out of this conference,

اما امیدوارم بعد از این کنفرانس،

that every woman here will get your husbands to realize

همه شما زنانی که اینجا هستید به شوهرانتان توضیح دهید

that these abuses on the college campuses and the military and so forth

که این سوءاستفاده ها در محیط های دانشگاه و در ارتش و غیره

and in the future job market,

و در بازار آینده کار،

need to protect your daughters and your granddaughters.

باید از دختران و نوه‌ های دختر شما مراقبت کنند.

I have 12 grandchildren, four children, and 10 great-grandchildren,

من ۱۲ نوه دارم، چهار فرزند و ۱۰ نتیجه،

and I think often about them

و اغلب بهشان فکر می کنم

and about the plight that they will face in America,

و به گرفتاری هایی که در آمریکا با آن مواجه خواهند شد،

not only if they lived in Egypt or a foreign country,

نه تنها به این که اگر در مصر یا یک کشور خارجی زندگی می‌ کردند،

in having equal rights,

در داشتن حق برابر،

and I hope that all of you will join me

و امیدوارم همه شما به من ملحق شوید

in being a champion for women and girls around the world

در این که قهرمانی باشیم برای زنان و دختران در سراسر جهان

and protect their human rights.

و از حقوق بشر آن ها حمایت کنیم.

Thank you very much.

بسیار سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق حاضران)