Paula Johnson: His and hers ... healthcare

پائولا جانسون: بهداشت و درمان در زنان و مردان

Translator: soheila Jafari Reviewer: Farnaz Saghafi

Some of my most wonderful memories of childhood

بهترین خاطرات من از دوران کودکیم

are of spending time with my grandmother, Mamar,

بودن با مادربزرگم، مامار

in our four-family home in Brooklyn, New York.

در خانه مان در بروکلین، نیویورک است.

Her apartment was an oasis.

آپارتمان اوبهشت بود.

It was a place where I could sneak a cup of coffee,

جایی که می‌توانستم یک فنجان قهوه دزدکی بخورم

which was really warm milk with just a touch of caffeine.

که در واقع شیرداغ بود که فقط کمی قهوه درآن بود.

She loved life.

او عاشق زندگی بود.

And although she worked in a factory,

با وجود اینکه در یک کارخانه کار می‌کرد،

she saved her pennies and she traveled to Europe.

او تمامی پولش را برای سفر به اروپا پس‌انداز کرد.

And I remember poring over those pictures with her

به خاطر دارم تو بحر اون عکسها می رفتیم

and then dancing with her to her favorite music.

و بعدش با آهنگ مورد علاقه اش با هم می‌رقصیدیم.

And then, when I was eight and she was 60,

و هنگامی که من هشت ساله و او ۶۰ ساله بود،

something changed.

چیزی تغییر کرد.

She no longer worked or traveled.

او دیگر نه کار کرد و نه به مسافرت رفت.

She no longer danced.

دیگر نرقصید.

There were no more coffee times.

و دیگر قهوه خوردنی وجود نداشت.

My mother missed work and took her to doctors

مادرم سرکار نرفت و او را پیش دکترهایی می‌برد

who couldn't make a diagnosis.

که نمی توانستند بیماری او را تشخیص دهند.

And my father, who worked at night, would spend every afternoon with her,

و پدرم که شب‌ها کار می کرد، تمامی بعد از ظهرها را با او می گذراند،

just to make sure she ate.

که مطمئن شود او چیزی بخورد.

Her care became all-consuming for our family.

تمامی وقت خانواده صرف مراقبت از او می‌شد.

And by the time a diagnosis was made,

زمانی که بیماری او تشخیص داده شد،

she was in a deep spiral.

او در افسردگی عمیقی بود.

Now many of you will recognize her symptoms.

اکنون خیلی از شما نشانه های بیماری او را تشخیص می‌دهید.

My grandmother had depression.

او افسرده بود.

A deep, life-altering depression,

افسردگی عمیقی که زندگی او را تغییر داد،

from which she never recovered.

و هرگز او بهبودی نیافت.

And back then, so little was known about depression.

و در آن زمان اطلاعات کمی در مورد افسردگی وجود داشت.

But even today, 50 years later,

اما حتی امروز، پنجاه سال پس از آن زمان،

there's still so much more to learn.

هنوز خیلی چیزهاست که باید در مورد آن یاد گرفت.

Today, we know that women are 70 percent more likely

امروز، ما می‌دانیم زنان در مقایسه با مردان

to experience depression over their lifetimes

۷۰ درصد بیشتر احتمال تجربه افسردگی را

compared with men.

در طول زندگیشان دارند.

And even with this high prevalence,

و حتی با رواج بسیار بالای این بیماری،

women are misdiagnosed between 30 and 50 percent of the time.

بین۳۰ تا ۵۰ درصد اوقات این بیماری در زنان درست تشخیص داده نمی‌شود.

Now we know that women are more likely

حالا ما می‌دانیم که زنان نسبت به مردان، احتمال بیشتری دارد

to experience the symptoms of fatigue, sleep disturbance,

که علائم بیماری که خستگی مفرط، بد خوابی،

pain and anxiety compared with men.

درد و اضطراب را تجربه کنند.

And these symptoms are often overlooked

و این علائم بیماری اغلب به عنوان

as symptoms of depression.

علائم بیماری افسردگی نادیده گرفته‌ می‌شوند.

And it isn't only depression in which these sex differences occur,

و این تفاوت جنسیت تنها در بیماری افسردگی بچشم نمی خورد

but they occur across so many diseases.

بلکه در بیمارهای زیادی رخ می‌دهد.

So it's my grandmother's struggles

خُب کشمکش مادربزرگم با این بیماری

that have really led me on a lifelong quest.

منجر شد که من برای همه عمر در جستجوی این موضوع باشم.

And today, I lead a center in which the mission

امروز، من مرکزی را سرپرستی می کنم که هدفش

is to discover why these sex differences occur

کشف دلیل وجود تفاوت جنسیت در بیمارها،

and to use that knowledge

و بکارگیری آن دانش

to improve the health of women.

برای بهبود بخشیدن به سلامت زنان است.

Today, we know that every cell has a sex.

امروزه ما میدانیم که هر سلولی جنسیت دارد.

Now, that's a term coined by the Institute of Medicine.

این اصطلاح توسط موسسه پزشکی بکار گرفته می شود.

And what it means is that men and women are different

و این بدین معنی‌است که مردان و زنان با هم متفاوت هستند

down to the cellular and molecular levels.

حتی تا سطح سلول و مولکول.

It means that we're different across all of our organs.

بدین معنا که ما در تمامی اندامهای بدن متفاوت هستیم.

From our brains to our hearts, our lungs, our joints.

از مغز ، قلب‌، ریه ها و تا مفاصل در همه متفاوت هستیم.

Now, it was only 20 years ago

همین ۲۰ سال پیش هم

that we hardly had any data on women's health

بسختی اطلاعاتی در مورد سلامت زنان

beyond our reproductive functions.

فراتر از عملکرد تولید مثلی آنها داشتیم.

But then in 1993,

اما در سال ۱۹۹۳،

the NIH Revitalization Act was signed into law.

موسسه ملی تجدید قانون بهداشت به عنوان یک قانون امضا شد.( قانونی که طبق آن تحقیقات پزشکی برای زنان و مردان می بایستی برابر باشد)

And what this law did was it mandated

و این قانون موظف میکند

that women and minorities be included in clinical trials

که زنان و اقلیت ها، در آزمایش های بالینی

that were funded by the National Institutes of Health.

که توسط موسسه ملی بهداشت اداره می شود، نیز قرار گیرند.

And in many ways, the law has worked.

این قانون در خیلی موارد موثر بود.

Women are now routinely included in clinical studies,

امروزه زنان بصورت معمول در مطالعات بالینی قرار دارند،

and we've learned that there are major differences

و ما آموختیم که تفاوتهای بسیار زیادی

in the ways that women and men

در شیوه هایی که زنان و مردان

experience disease.

بیمار ها را تجربه می‌کنند وجود دارد.

But remarkably,

اما قابل ذکر است،

what we have learned about these differences is often overlooked.

آنچه که ما درباره این تفاوت ها فهمیدیم اغلب نادیده گرفته می‌شوند.

So, we have to ask ourselves the question:

بنابراین، باید از خود بپرسیم:

Why leave women's health to chance?

چرا سلامت زنان را به احتمال بسپاریم؟

And we're leaving it to chance in two ways.

ما این را به دو شیوه ریسک می کنیم.

The first is that there is so much more to learn

اول اینکه چیزیهای زیادی هست که باید یاد بگیریم

and we're not making the investment

و ما سرمایه گذاری لازم را

in fully understanding the extent of these sex differences.

برای فهم عمق تفاوت های جنسیتی نمی‌کنیم.

And the second is that we aren't taking what we have learned,

و دوم اینکه آنچه را که آموختیم بکار نمی‌گیریم،

and routinely applying it in clinical care.

به طور معمول از آن در مراقبت های بالینی استفاده می‌کنیم.

We are just not doing enough.

ما به اندازه کافی در این زمینه کار نمیکنیم.

So, I'm going to share with you three examples

خُب، می خواهم سه مثالی را با شما مطرح کنم

of where sex differences have impacted the health of women,

که در آن تفاوتهای جنیستی بر سلامت زنان تاثیر داشته ،

and where we need to do more.

ولازمه بر روی آن بیشتر کار کنیم.

Let's start with heart disease.

اجازه دهید با بیمار‌یهای قلبی شروع کنیم.

It's the number one killer of women in the United States today.

امروزه این بیماری اولین قاتل زنان در ایالات متحده است.

This is the face of heart disease.

این حقیقت بیماری قلبی‌ست.

Linda is a middle-aged woman,

لیندا زن میانسالی‌ست

who had a stent placed in one of the arteries

که در یکی از سرخرگ های رگهای قلبش

going to her heart.

استنت (نوعی فنر) داشت.

When she had recurring symptoms she went back to her doctor.

هنگامی که بیماری او عود کرد، پیش دکترش رفت.

Her doctor did the gold standard test:

دکترش بهترین آزمایشات ممکن را برای او انجام داد:

a cardiac catheterization.

کاتتریزاسیون قلبی

It showed no blockages.

هیچ انسداد خونی نشان نداد.

Linda's symptoms continued.

علائم بیماری لیندا ادامه داشت.

She had to stop working.

او می‌بایست از کار کردن دست بکشد.

And that's when she found us.

و این زمانی بود که او ما را پیدا کرد.

When Linda came to us, we did another cardiac catheterization

هنگامی که پیش ما آمد، ما یک کاتتریزاسیون قلبی دیگری برای او انجام دادیم

and this time, we found clues.

اینبار ما سر نخی را یافتیم.

But we needed another test

اما نیاز به آزمایش دیگری نیز داشتیم

to make the diagnosis.

تا بتوانیم بیماری را تشخیص دهیم.

So we did a test called an intracoronary ultrasound,

ما یک آزمایش به نام سونوگرافی داخلی عروق قلبی انجام دادیم

where you use soundwaves to look at the artery

که به وسیله امواج صدا، عروق سرخرگی

from the inside out.

را کاملا بررسی می کنیم.

And what we found

آنچه که فهمیدیم این بود

was that Linda's disease didn't look like

که بیماری لیندا مانند

the typical male disease.

بیماری قلبی معمول در مردان نیست.

The typical male disease looks like this.

بیماری قلبی معمول در مردان این شکلی است.

There's a discrete blockage or stenosis.

یک انسداد یا تنگی گسسته وجود دارد.

Linda's disease, like the disease of so many women,

بیماری لیندا، مثل بیماری خیلی از زنان،

looks like this.

این شکلی است.

The plaque is laid down more evenly, more diffusely

پلاگ در رگ بطور یکسان پخش شده،

along the artery, and it's harder to see.

و دیدن آنها مشکل تر است.

So for Linda, and for so many women,

بنابراین در مورد لیندا، و خیلی از زنان دیگر،

the gold standard test wasn't gold.

بالاترین استاندارد آزمایشات واقعا کافی نبود.

Now, Linda received the right treatment.

حالا او درمان درست را دریافت کرد.

She went back to her life and, fortunately, today

خوشبختانه او امروز به زندگی عادی برگشته،

she is doing well.

و حالش بسیار خوبه.

But Linda was lucky.

اما لیندا خوش شانس بود.

She found us, we found her disease.

او ما را پیدا کرد و ما بیماری او را یافتیم.

But for too many women, that's not the case.

اما برای خیلی از زنان، اینطور نیست.

We have the tools.

ما ابزارهای مناسبی را داریم.

We have the technology to make the diagnosis.

ما فن‌آوری مناسب برای تشخیص بیماری را داریم.

But it's all too often that these sex diffferences

اما بیشتر اوقات تفاوت جنسیت

are overlooked.

نادیده گرفته می‌شود.

So what about treatment?

اما در مورد درمان چه؟

A landmark study that was published two years ago

تحقیق برجسته‌ای که دو سال پیش منتشرشد

asked the very important question:

پرسش بسیار مهمی را مطرح کرد:

What are the most effective treatments for heart disease in women?

موثرترین درمان برای بیماری قلبی زنان چیست؟

The authors looked at papers written over a 10-year period,

نویسندگان آن، مطالعات یک دوره ده ساله را بررسی کردند،

and hundreds had to be thrown out.

و صدها مورد از انها میبایست دور ریخته می شد.

And what they found out was that of those that were tossed out,

چیزی که آنها متوجه شدند این بود که ۶۵ درصد از اون موارد

65 percent were excluded

نادیده گرفته شده بودند

because even though women were included in the studies,

زیرا با اینکه زنان جز این پژوهش بودند،

the analysis didn't differentiate between women and men.

تحلیل و بررسی آن، تفاوتی بین زن و مرد قائل نشد.

What a lost opportunity.

چه فرصت بزرگی از دست رفت.

The money had been spent

این پول صرف شده بود

and we didn't learn how women fared.

و ما نفهمیدیم که چگونه با زنان تا می شود.

And these studies could not contribute one iota

این پژوهش ها ذره ای به این پرسش

to the very, very important question,

بسیار، بسیار مهم که

what are the most effective treatments

موثرترین شیوه درمانی برای

for heart disease in women?

بیماریهای قلبی زنان چیست ، کمک نمی‌کند.

I want to introduce you to Hortense, my godmother,

می‌خواهم مادر خوانده ام هورتنس،

Hung Wei, a relative of a colleague,

هونگ وی، اقوام یکی از همکارم،

and somebody you may recognize --

و یک نفر که شاید بشناسید--

Dana, Christopher Reeve's wife.

دانا، همسر کریستوفر ریوز را به شما معرفی کنم.

All three women have something very important in common.

همه این سه نفر در یک چیز بسیار مهم مشترک بودند.

All three were diagnosed with lung cancer,

هر سه انها به سرطان ریه مبتلا شدند،

the number one cancer killer of women

سرطانی که امروزه قاتل شماره یک زنان

in the United States today.

در ایلات متحده است.

All three were nonsmokers.

هیچ یک ازاین سه زن سیگار نمی کشید.

Sadly, Dana and Hung Wei died of their disease.

متسفانه، دانا و هونگ وی بر اثر این بیماری درگذشتند.

Today, what we know is that women who are nonsmokers are three times more likely

امروز آنچه می دانیم این است که احتمال ابتلا به سرطان ریه برای

to be diagnosed with lung cancer than are men

زنان غیر سیگاری سه برابر بیشتر از

who are nonsmokers.

مردان غیر سیگاری‌ست.

Now interestingly, when women are diagnosed with lung cancer,

و جالب اینکه هنگامی که سرطان ریه در زنها تشخیص داده می‌شود،

their survival tends to be better than that of men.

گرایش به بهبودی در زنان بهتر از مردان است.

Now, here are some clues.

و اینها چند سرنخ برای این موارد هستند.

Our investigators have found that there are

پژوهشگران ما دریافتند

certain genes in the lung tumor cells of both women and men.

که ژنهای بخصوصی در سلولهای غددی ریه زنان و مردان وجود دارد.

And these genes are activated

و این ژن ها غالبا توسط

mainly by estrogen.

استروژن فعال می‌شود.

And when these genes are over-expressed,

هنگامی که این ژنها بیش از اندازه تحریک می‌شوند،

it's associated with improved survival

باعث نجات تدریجی از این بیماری می شوند

only in young women.

البته فقط در زنان جوان.

Now this is a very early finding

این یافته‌ها در ابتدای راه است

and we don't yet know whether it has relevance

و ما هنوز نمیدانیم که آیا اینها

to clinical care.

با درمان بالینی مرتبط هستند یا نه.

But it's findings like this that may provide hope

اما چنین یافته ها یی ممکن است که امید برای بهبودی را ایجاد کند

and may provide an opportunity to save lives

و فرصتی برای نجات جان زنان و مردان فراهم کند.

of both women and men.

و فرصتی برای نجات جان زنان و مردان فراهم کند.

Now, let me share with you an example

اجازه دهید تا مثالی را

of when we do consider sex differences, it can drive the science.

درباره تفاوت جنسیت مطرح کنم که می‌تواند حرکتی علمی باشد.

Several years ago a new lung cancer drug

چند سال پیش یک داروی جدید سرطان ریه

was being evaluated,

مورد بررسی قرار گرفت،

and when the authors looked at whose tumors shrank,

و هنگامی که محققان، کسانی که تومورهای‌شان کوچک شده بود را بررسی کردند،

they found that 82 percent were women.

متوجه شدند که ۸۲ درصد آنها زنان بودند.

This led them to ask the question: Well, why?

این امر منجر به پرسش سوالی برای آنها شد: خُب چرا؟

And what they found

چیزی که آنها یافتند

was that the genetic mutations that the drug targeted

این بود که جهش ژنیتکی مورد هدف این دارو

were far more common in women.

در زنان بسیار متداول تر بود.

And what this has led to

و این منجر به

is a more personalized approach

یک رویکرد شخصی تر

to the treatment of lung cancer that also includes sex.

به درمان سرطان ریه شد که شامل جنسیت هم می‌شود .

This is what we can accomplish

این موفقیتی است که می‌توانیم به آن نایل شویم

when we don't leave women's health to chance.

وقتی سلامت زنان را به شانس نسپاریم.

We know that when you invest in research,

می‌دانیم که وقتی روی پژوهش‌ها سرمایه گذاری کنید

you get results.

نتیجه خواهید گرفت.

Take a look at the death rate from breast cancer over time.

نگاهی به میزان مرگ و میر ناشی از سرطان سینه در طی زمان بینیدازید.

And now take a look at the death rates

و حالا نگاهی به میزان مرگ و میر

from lung cancer in women over time.

ناشی از سرطان ریه در زنان بیندازید.

Now let's look at the dollars invested in breast cancer --

حالا نگاهی به مبالغی که برای سرطان سینه هزینه شده

these are the dollars invested per death --

-- این مبالغ سرمایه گذاری شده برای هر مرگ است--

and the dollars invested in lung cancer.

و مبالغی که برای سرطان ریه سرمایه گذاری شده بیندازید.

Now, it's clear that our investment in breast cancer

خیلی روشن است که سرمایه گذاری ما برای سرطان سینه

has produced results.

نتیجه داده است.

They may not be fast enough,

شاید تحقیقات به اندازه کافی سریع نبوده،

but it has produced results.

اما نتیجه داده است.

We can do the same

ما می‌توانیم همین کار را

for lung cancer and for every other disease.

برای سرطان ریه و دیگر بیماریها انجام دهیم.

So let's go back to depression.

اجازه دهید برگردیم به افسرگی.

Depression is the number one cause

افسردگی علت شماره یک

of disability in women in the world today.

از کار افتادگی زنان در جهان امروزی است.

Our investigators have found

پژوهشگران ما دریافتند

that there are differences in the brains

که بین مغز زنان و مردا ن

of women and men

در مناطق مرتبط به خلق و خوی

in the areas that are connected with mood.

تفاوت هست.

And when you put men and women

هنگامی که زنان و مردان

in a functional MRI scanner --

را دردستگاه اسنکر ام آر آی (MRI) عملکردی میگذاریم

that's the kind of scanner that shows how the brain is functioning when it's activated --

-- اسکنری که عملکرد مغز را هنگام تحریک نشان می دهد --

so you put them in the scanner and you expose them to stress.

پس شما آنها را در دستگاه اسکنر قرار داده و به آنها اضطراب وارد می کنید.

You can actually see the difference.

شما تفاوت را خواهید دید.

And it's findings like this

و چنین یافته هایی

that we believe hold some of the clues

به اعتقاد ما سرنخی‌ست

for why we see these very significant sex differences

برای آینکه چرا تفاوت عمده و معنا داری بین

in depression.

جنسیت در بیماری افسردگی می بینیم.

But even though we know

گرچه ما می‌دانیم

that these differences occur,

که این تفاوتها رخ می‌دهد،

66 percent

اما ۶۶ درصد

of the brain research that begins in animals

از پژوهشهای مربوط به مغز بر

is done in either male animals

روی حیوانات نر و یا

or animals in whom the sex is not identified.

حیواناتی که جنسیت آنها مشخص نشده، صورت پذیرفته است.

So, I think we have to ask again the question:

بنابراین فکر می‌کنم دوباره باید این سوال را بپرسیم:

Why leave women's health to chance?

چرا سلامت زنان را به شانس بسپاریم؟

And this is a question that haunts those of us

و این پرسشی‌ست که همواره برخی از

in science and medicine

ما را در علوم و پزشکی دنبال کرده

who believe that we are on the verge of being able to dramatically improve

امثال ما که باور داریم که در آستانه آن هستیم که بتوانیم پیشرفت چشمگیری در

the health of women.

سلامت زنان ایجاد کنیند.

We know that every cell has a sex.

ما می‌دانیم که هر سلول جنسیت دارد.

We know that these differences are often overlooked.

ما می‌دانیم که این تفاوتها اغلب نادیده گرفته می‌شوند.

And therefore we know that women are not getting the full benefit

از این روی ما می‌دانیم که زنان از مزایای کامل

of modern science and medicine today.

علوم و پزشکی مدرن و روز بهرمند نیستند.

We have the tools

ما ابزارهای مناسب را داریم

but we lack the collective will and momentum.

اما ما فاقد اراده و حرکت جمعی در این خصوص هستیم.

Women's health is an equal rights issue

مسئله سلامت برابر زنان به همان اندازه مهم است

as important as equal pay.

که مسئله دستمزد برابر آنان مهم است.

And it's an issue of the quality

و این مسئله برابری

and the integrity of science and medicine.

و مسئله‌ی کیفیت و یکپارچگی در علوم و پزشکی است.

(Applause)

( تشویق زنان)

So imagine the momentum we could achieve

تصور کنید که درمورد سلامت زنان

in advancing the health of women

به چه پیشرفتی می توانستیم نايل شویم

if we considered whether these sex differences were present

اگر در همان ابتدای برنامه ریزی پژوهشی،

at the very beginning of designing research.

وجود تفاوتهای جنسیتی را در نظر می گرفتیم.

Or if we analyzed our data by sex.

و یا اگر داده هایمان را با توجه به جنسیت مورد تجزیه و تحلیل قرار می دادیم.

So, people often ask me:

خُب اغلب مردم از من می‌پرسند:

What can I do?

چکاری می‌توانیم بکنیم:

And here's what I suggest:

و این چیزی‌ست که من پیشنهاد می‌کنم:

First, I suggest that you think about women's health

اول از همه، من پیشنهاد می‌کنم که در مورد سلامت زنان

in the same way

به همان شیوه‌‌ی فکر کنید

that you think and care about other causes that are important to you.

که در مورد دیگر مسائلی که برایتان مهم است فکر می‌کنید.

And second, and equally as important,

و نکته دوم که به همان اندازه مهم است،

that as a woman,

اینکه به عنوان یک زن،

you have to ask your doctor

شما باید از پزشک‌ خودتان

and the doctors who are caring for those who you love:

و پزشک‌هایی که از کسانی که دوستشان دارید مراقبت می‌کنند این پرسش را بکنید:

Is this disease or treatment different in women?

آیا این بیماری و این درمان برای زنان متفاوت است؟

Now, this is a profound question because the answer is likely yes,

و این پرسش بسیار عمیقی‌ست زیرا پاسخ احتمالا بله هست،

but your doctor may not know the answer, at least not yet.

اما پزشک شما شاید پاسخ را نداند، حداقل تا زمانی که این سوال از او پرسیده‌ نشده.

But if you ask the question, your doctor will very likely

اما اگر شما این پرسش را از پزشک بکنید

go looking for the answer.

احتمالا او به دنبال پاسخ خواهد رفت.

And this is so important,

این بسیار مهم است،

not only for ourselves,

نه تنها برای خودمان،

but for all of those whom we love.

بلکه برای همه کسانی که دوستشان داریم.

Whether it be a mother, a daughter, a sister,

چه مادر، دختر و خواهر

a friend or a grandmother.

دوست و یا مادربزرگ‌تان باشد.

It was my grandmother's suffering

این رنج و درد مادربزرگم بود

that inspired my work

که الهام بخش

to improve the health of women.

من برای کارکردن روی مسئله سلامت زنان بود.

That's her legacy.

و این این میراث اوست.

Our legacy can be to improve the health of women

و میراث ما می‌تواند بهبود بخشیدن به سلامت زنان

for this generation

برای نسل حاضر

and for generations to come.

و نسل‌های آینده باشد.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق تماشگران)