The state of the climate crisis | Climate Action Tracker

Transcriber: Joseph Geni Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Translator: Kimia Kiani Reviewer: Masoud Motamedifar

In November 2015, 197 countries came together in Paris

در نوامبر سال ۲۰۱۵، ۱۹۷ کشور در پاریس گرد هم آمدند

and agreed to pursue efforts

و توافق کردند تا تلاش کنند

to limit the temperature increase on our planet to 1.5 degrees Celsius.

تا افزایش دمای سیاره‌مان را به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد برسانند.

The Climate Action Tracker monitors the climate commitments

دنبال‌کننده‌ی عملکرد اقلیمی بر تعهد‌های اقلیمی نظارت می‌کند

and actions of 36 countries,

و عملکرد ۳۶ کشور

totalling roughly 80 percent of today's global greenhouse gas emissions.

که روی هم حدود ۸۰ درصد از انتشار گاز‌های گلخانه‌ای جهانی را دارند.

Here's the bad news: those emissions are still rising

خبر بد این‌جاست: این آلایند‌گی‌ها هنوز در حال افزایش‌‌اند

and have already warmed the globe by 1.1 degrees Celsius.

و همین الان کره‌ی زمین را تا ۱.۱ درجه سانتی‌گراد گرم کرده‌اند.

The tracker makes two problems clear.

دنبال‌کننده دو مشکل را آشکار کرد.

First, countries have not set emissions targets

اول، کشور‌ها هدفی برای آلایندگی‌ها نگذاشته‌اند

ambitious enough to reach the goals of the Paris Agreement.

که به اندازه‌ای بلندپروازانه باشند که به اهداف توافق پاریس برسند.

Even if every country hit their targets, the temperature would still increase

حتی اگر همه‌ی کشور‌ها به هدفشان برسند دما هم‌چنان افزایش می‌آید

by more than two degrees Celsius over the next 70 years,

تا بیش از دو درجه سانتی‌گراد در طی ۷۰ سال آینده،

and continue to rise into the 22nd century and beyond.

و هم‌چنان در صده‌ی ۲۲۰۰ و بعد از آن افزایش می‌یابد.

Second, governments are simply not delivering

دوم، دولت‌ها به سادگی به هدفشان نمی‌رسند

even on their unambitious targets.

حتی به اهداف غیربلندپروازانه‌شان.

Everything these 36 countries have done so far,

همه‌ی آن‌چه که این ۳۶ کشور تا به حال انجام داده‌اند،

and everything they are currently planning,

و همه‌ی آن‌چه که الان دارند برنامه می‌ریزند،

will only slow the growth in emissions.

تنها سرعت افزایش آلایندگی‌ها را کاهش می‌دهد.

We need to do more than that.

ما نیاز داریم که بیشتر از این کار کنیم.

To have a hope of limiting global warming to 1.5 degrees,

برای این که امید داشته باشیم گرمایش زمین را به ۱.۵ درجه برسانیم،

we need to cut global emissions in half by 2030 and get to net zero by 2050.

نیاز داریم که آلایندگی‌های جهانی را تا ۲۰۳۰ به نصف برسانیم و تا ۲۰۵۰ به صفر.

Let's go through the numbers.

بیایید ارقام را بررسی کنیم.

Of the 36 countries analyzed,

از بین ۳۶ کشور بررسی شده

only two are taking enough action to restrain global warming to 1.5 degrees.

تنها دو کشور به اندازه‌ای کار می‌کنند که گرمایش جهانی را به ۱.۵ درجه مهار کنند.

The Gambia has pledged to reduce its emissions,

گامبیا متعهد شده که آلایندگی‌هایش را کاهش دهد

despite being one of the developing countries

با وجود این که یکی از کشور‌های درحال توسعه است

that has contributed least to the problem.

که از همه کمتر به این مشکل دامن زده.

And Morocco is building more and more solar power.

و مراکش بیشتر و بیشتر در حال ساختن نیروی خورشیدیست.

Every other country is failing.

همه‌ی کشور‌های دیگر دارند شکست می‌خورند.

2020 is the year national governments were supposed to come together

۲۰۲۰ سالی بود که دولت‌های جهانی باید گرد هم می‌آمدند

and strengthen their targets.

و اهدافشان را بهتر می‌کردند.

So far, only a few have done so while others have announced

تا به حال تعداد کمی چنین کرده‌اند در حالی که بقیه اعلام کرده‌اند

they're sticking with their existing insufficient targets.

که روی همان اهداف ناکافیِ کنونیشان می‌مانند.

Now, some countries aren't too far behind The Gambia and Morocco,

حال، بعضی کشورها خیلی از گامبیا و مراکش عقب‌تر نیستند

such as India and Kenya.

مثل هند و کنیا.

But the countries with the most advanced economies,

ولی کشور‌هایی که بیشترین پیشرفت اقنصادی را دارند

those with the greatest capacity to innovate and help others,

آن‌هایی که بیشترین حجم برای نوآوری و کمک به دیگران را دارند

are shirking their responsibilities to lead.

دارند از زیر بار مسئولیت رهبریشان فرار می‌کنند.

The United States is currently withdrawing from the Paris Agreement.

ایالات متحده در حال حاضر از توافق پاریس عقب‌نشینی می‌کند.

China shows promise;

چین نوید خوبی می‌دهد.

its pledge to balance out its carbon emissions by 2060

تعهدش که آلایندگی‌های کربنیش را تا سال ۲۰۶۰ متعادل کند

could save the world as much as 0.3 degrees Celsius of global warming.

می‌تواند دنیا را تا سه دهم درجه سانتی‌گراد در گرمایش جهانی نجات دهد.

But actions on the ground remain divided.

ولی اقدامات انجام شده همچنان پراکنده‌‌اند.

China is the largest market for wind and solar power,

چین بزرگ‌ترین بازار برای نیروی بادی و خورشیدی را دارد،

but also for new coal-fired power plants.

ولی در عین حال نیروگاه زغال‌سنگ را هم دارد.

And the EU is taking steps in the right direction

و اتحادیه اروپا دارد قدم‌هایی در جهت درست برمی‌دارد

with its green deal to make member countries more sustainable.

با قرارداد سبزش که کشور‌های عضو را بیشتر پایدار کنند.

But this deal is still not enough for 1.5 degrees.

ولی این قرارداد هم‌چنان برای ۱.۵ درجه کافی نیست.

So are there any signs of hope?

خب آیا نشانه‌هایی برای امید هست؟

One key measure is a country's willingness to clean up electricity.

یک معیار، تمایل کشورها برای پاک کردن الکتریسیته است.

Clean power can enable other sectors to reduce or eliminate emissions.

نیروی پاک می‌تواند دیگر بخش‌ها را توانمند کند تا آلاینده‌هایشان را حذف کنند.

More than 50 countries, 30 regions, 160 cities and 200 businesses

بیش از ۵۰ کشور، ۳۰ منطقه، ۱۶۰ شهر و ۲۰۰ کسب و کار

have committed to 100 percent clean electricity.

به صد درصد نیروی پاک متعهد شده‌اند.

Denmark, Scotland and the state of South Australia

دانمارک، اسکاتلند و استان استرالیای جنوبی

are almost there already,

تقریبا به آن‌ها رسیده‌اند،

but much of the world still needs to commit to, and accelerate,

ولی بیشتر دنیا هم‌چنان نیاز دارد که متعهد شود

this energy transition.

و این انتقال انرژی را تسریع کند.

There's more good news in the transportation sector.

اخبار در بخش حمل و نقل بهتر است.

More than 20 countries, five regions, 50 cities and 60 businesses

بیش از ۲۰ کشور، ۵ منطقه، ۵۰ شهر و ۶۰ کسب و کار

have already committed to 100 percent emission-free cars,

همین حالا به ۱۰۰ درصد بدون آلاینده ساختن

ماشین‌ها، موتورسیکلت‌ها و اتوبوس‌ها متعهد شده‌اند.

motorcycles and buses.

Norway is mandating the end of all sales of fossil fuel cars by 2025.

نروژ به پایان دادن فروش تمام ماشین‌های سوخت فسیلی تا سال ۲۰۲۵ متعهد شده.

Meanwhile, the US is allowing companies

هم‌زمان، آمریکا به شرکت‌ها اجازه می‌دهد

to make cars that don't travel as far on a gallon of gas,

که ماشین‌هایی بسازند که مسافت چندانی را با یک گالن بنزین طی نکنند

rolling back fuel efficiency standards.

و استاندارد‌های مصرف بهینه سوخت را به عقب برگرداند.

Other sectors, such as steel and cement-making

بقیه‌ی بخش‌ها مثل فولاد و ساخت سیمان

or aviation and shipping,

یا هواپیمایی و کشتیرانی،

are even further behind and trickier to clean up.

خیلی عقب‌تر هستند و حتی پاک‌سازیشان پیچیده‌تر است.

But some steel and cement companies are developing carbon-free production,

ولی برخی شرکت‌های فولاد و سیمان دارند راهی برای تولید بدون کربن می‌سازند

and Norway and Scotland are targeting carbon-free short-haul flights.

و نروز و اسکاتلند برای پرواز‌های کوتاهِ بدون کربن هدف‌گذاری کرده‌اند.

In November 2015, 197 countries came together in Paris

در نوامبر ۲۰۱۵، ۱۹۷ کشور در پاریس گرد هم آمدند

and set targets to fight climate change.

و هدف گذاشتند که با تغییرات اقلیمی مبارزه کنند.

These targets were already insufficient to reach the stated goal

این اهداف همین الان ناکافی هستند تا به هدف ذکر شده

of limiting global warming to 1.5 degrees Celsius,

برای محدود کردن گرمایش زمین تا ۱.۵ درجه سانتی‌گراد برسیم.

and most are not on track to achieve even their own inadequate targets.

و خیلی از آن‌ها در مسیر درستی نیستند که به همان اهداف ناکافی خود برسند.

We need more ambitious targets and much more ambitious actions.

ما اهداف بلند‌پروازانه بیشتر و عملکرد بلند‌پروازانه بیشتری نیاز داریم.

In the next decade, we need to transform key sectors of the global economy

در دهه آینده، ما نیاز داریم که بخش‌های کلیدیِ اقتصاد جهانی را تغییر دهیم

in order to reduce emissions.

تا آلایندگی‌ها را کاهش دهیم.

These changes will be difficult but not impossible,

این تغییرات سخت خواهند بود ولی غیرممکن نیستند،

because they will also bring enormous opportunities

چون با خود موفقیت‌های بزرگی را درست می‌کنند

like creating millions of jobs.

مثل درست‌کردن میلیون‌ها کار

And don't lose track of this key point:

و از این نکته کلیدی غافل نشوید:

such a transformation will also mean cleaner air

چنین تغییری به معنای هوای پاک‌تر هم هست

and a safer, more stable climate for all.

و اقلیمی امن‌تر و پایدار‌تر برای همه.