The opportunity of adversity | Aimee Mullins

فرصت در دل مشکلات

Translator: naghme effat Reviewer: Behrad Tehrani

I'd like to share with you a discovery that I made a few months ago

علاقمندم نتیجه ای را که چند ماه قبل به دست آوردم با شما در میان بگذارم

while writing an article for Italian Wired.

هنگامی که مشغول نوشتن مقاله ای در نشریه "ایتالین وایرد"بودم

I always keep my thesaurus handy whenever I'm writing anything,

من هر جا که مشغول نوشتن چیزی باشم فرهنگ لغتم را کنار دستم دارم

but I'd already finished editing the piece,

امادر حال حاظر ویرایش آن متن را تمام کرده ام

and I realized that I had never once in my life

و فهمیدم که من هیچ وقت در زندگیم

looked up the word "disabled" to see what I'd find.

به مفهوم کلمه ناتوان دقت نکرده بودم

Let me read you the entry.

اجازه بدهید معانی واژه را برایتان بخوانم(از فرهنگ وبستر 1982)

"Disabled, adjective: crippled, helpless, useless, wrecked,

ناتوان, "صفت":,فلج,درمانده,به درد نخور,خسته

stalled, maimed, wounded, mangled, lame, mutilated,

بی انرژی,معیوب,مجروح,متلاشی شده,فلج,ناقص

run-down, worn-out, weakened, impotent, castrated, paralyzed, handicapped,

بیمار,خسته,ضعیف,عاجز,عقیم,فلج,معلول

senile, decrepit, laid-up, done-up, done-for, done-in

سالخورده,فرتوت,از کار افتاده,شکست خورده,بی رمق

cracked-up, counted-out;

در هم شکسته, طرد شده

see also hurt, useless and weak.

همچنین نگاه کنید به معانی واژه های مصدوم,بی فایده و ضعیف

Antonyms, healthy, strong, capable."

و متضاد آنها سالم,قوی ,توانا

I was reading this list out loud to a friend and at first was laughing,

من داشتم این لیست را با صدای بلند برای یکی از دوستانم می خواندم, ما در ابتدا خندیدیم

it was so ludicrous,

خیلی خنده دار بود

but I'd just gotten past "mangled," and my voice broke,

اما همین که از کلمه " متلاشی شده" رد شدم ,صدایم لرزید

and I had to stop and collect myself

من مجبور شدم مکث کنم تا بتوانم در برابر

from the emotional shock and impact that the assault from these words unleashed.

احساسات ناگهانی و تاثیر هجوم این کلمات به خودم مسلط شوم

You know, of course, this is my raggedy old thesaurus

البته می دونید ,این از یک فرهنگ لغت کهنه و قدیمی من است

so I'm thinking this must be an ancient print date, right?

فکر می کردم تاریخ چاپ آن باید خیلی قدیمی باشد

But, in fact, the print date was the early 1980s,

اما در واقع تاریخ چاپ آن مربوط با اوایل دهه 80 است

when I would have been starting primary school

وقتی که من داشتم مدرسه ابتدایی را شروع می کردم

and forming an understanding of myself outside the family unit

و در حال شکل دادن شناختی از خودم خارج از محیط خانواده بودم

and as related to the other kids and the world around me.

در ارتباط با بچه های دیگر و دنیای اطرافم

And, needless to say, thank God I wasn't using a thesaurus back then.

و نیازی به گفت نیست که خدارا شکر من در آن زمان از فرهنگ لغت استفاده نمی کردم

I mean, from this entry, it would seem that I was born into a world

منظورم اینه که بر اساس این نوشته اینطور به نظر می رسید که من در دنیایی متولد می شدم

that perceived someone like me

که درک آن از کسی مانند من

to have nothing positive whatsoever going for them,

این است که هیچ چیز مثبتی ندارد که برازنده آن باشد

when in fact, today I'm celebrated for the opportunities and adventures

در حالی که در واقع امروز من به خاطر ماجراجویی ها و فرصت هایی که در زندگی

my life has procured.

به دست آورده ام مشهور هستم

So, I immediately went to look up the 2009 online edition,

بنابراین ,من فورا به سراغ ویرایش آنلاین سال 2009 رفتم

expecting to find a revision worth noting.

و انتظار داشتم چیزی پیدا کنم که ارزش نوشتن داشته باشد

Here's the updated version of this entry.

این نسخه به روز شده همان متن است

Unfortunately, it's not much better.

متاسفانه خیلی بهتر نشده است

I find the last two words under "Near Antonyms," particularly unsettling:

این دو کلمه آخر را به عنوان متضاد کلمه "ناتوان" دیدم, نگران کننده است

"whole" and "wholesome."

"کامل " و "سالم"

So, it's not just about the words.

خب , نگرانی من فقط به خاطر کلمات نیست

It's what we believe about people when we name them with these words.

این چیزی است که ما در مورد مردم باور داریم وقتی که آنها را با این کلمات نامگذاری می کنیم

It's about the values behind the words, and how we construct those values.

این در مورد ارزشهای پنهان شده در کلمات است ,و اینکه چطور این ارزشها را ساخته ایم

Our language affects our thinking and how we view the world

زبان ما بر طرز فکر ما و طرز نگاه ما به دنیا اثر می گذارد

and how we view other people.

و اینکه چطور آدمهای دیگر را می بینیم

In fact, many ancient societies, including the Greeks and the Romans,

خیلی از جوامع باستانی مثل یونان و روم

believed that to utter a curse verbally was so powerful,

اعتقاد داشتند گفتن یک سوگند به صورت شفاهی تاثیر بیشتری دارد

because to say the thing out loud brought it into existence.

زیرا گفتن چیزی با صدای بلند آن را به واقعیت تبدیل می کند

So, what reality do we want to call into existence:

خب, ما می خواهیم چه چیزی را به واقعیت تبدیل کنیم

a person who is limited, or a person who's empowered?

یک آدم محدود یا یک آدم قدرتمند؟

By casually doing something as simple as naming a person, a child,

با سر سری انجام دادن کاری به سادگی نام گذاری یک فرد,یک کودک

we might be putting lids and casting shadows on their power.

ممکن است توانایی های آنها را سرکوب کنیم

Wouldn't we want to open doors for them instead?

آیا ما به جای این کار نمی خواهیم فرصت هایی را برای آنها فراهم کنیم؟

One such person who opened doors for me was my childhood doctor

چنین شخصی که فرصتی را در زندگی من ایجاد کرد پزشک زمان کودکیم بود

at the A.I. duPont Institute in Wilmington, Delaware.

در موسسه ا.آی .دپاند در ویلمینگتون,دلاور

His name was Dr. Pizzutillo,

اسم او دکتر پیتزاتیلو است

an Italian American, whose name, apparently,

یک اسم ایتالیایی-آمریکایی

was too difficult for most Americans to pronounce,

و چون تلفظ این اسم برای بیشتر آمریکایی ها مشکل بود

so he went by Dr. P.

او اسم دکتر "پی" را برای خودش انتخاب کرد

And Dr. P always wore really colorful bow ties

دکتر پی همیشه پاپیون های رنگی می بست

and had the very perfect disposition to work with children.

و هنگام کار کردن با بچه ها رفتاری دوستانه داشت

I loved almost everything about my time spent at this hospital,

من تقریبا از تمام مدتی که در بیمارستان بودم لذت می بردم

with the exception of my physical therapy sessions.

البته به جز جلسات فیزیو تراپی ام

I had to do what seemed like innumerable repetitions of exercises

من مجبور بودم تمریناتی را با نوارهای سفت پلاستیکی به تعدادی

with these thick, elastic bands -- different colors,

که به نظرم بی شمار میامد انجام بدهم

you know -- to help build up my leg muscles,

این کار به تقویت ماهیچه های پای من کمک می کرد

and I hated these bands more than anything --

و من از این نوار ها بیشتر از هر چیزی متنفر بودم

I hated them, had names for them. I hated them.

از آنها متنفر بودم,برایشان اسم گذاشته بودم, از آنها متنفر بودم

And, you know, I was already bargaining, as a five year-old child,

میدونید,من که اون موقع یک بچه پنج ساله بودم با دکتر پی چانه می زدم

with Dr. P to try to get out of doing these exercises,

تا بتوانم از انجام دادن آن تمرینات شانه خالی کنم

unsuccessfully, of course.

البته ناموفق بودم

And, one day, he came in to my session --

تا اینکه یک روز,او به یکی از جلسات فیزیو تراپی من آمد

exhaustive and unforgiving, these sessions --

همان جلسات خسته کننده و نا خوشایند

and he said to me, "Wow. Aimee, you are such a strong and powerful little girl,

او به من گفت :واو, امی, تو چه دختر کوچولو قوی و پر زوری هستی

I think you're going to break one of those bands.

من فکر می کنم امروز می خوای یکی از این نوارها را پاره کنی

When you do break it, I'm going to give you a hundred bucks."

هر وقت که پاره اش کردی من به تو 100 دلار می دهم

Now, of course, this was a simple ploy on Dr. P's part

البته این یکی از ترفندهای ساده دکتر پی بود

to get me to do the exercises I didn't want to do

تا منو ترغیب کنه تمریناتی را انجام بدهم که

before the prospect of being the richest five-year-old in the second floor ward,

تا قبل از اینکه قرار باشه پولدارترین بچه پنج ساله طبقه دوم بیمارستان بشم دوست نداشتم انجام بدم

but what he effectively did for me was reshape an awful daily occurrence

اما کاری که او به طور موثر انجام داد,تبدیل یک اتفاق وحشتناک روزانه به یک

into a new and promising experience for me.

فعالیت جدید و امید بخش برای من بود

And I have to wonder today to what extent his vision

من امروز در شگفتم که چقدر دیدگاه او

and his declaration of me as a strong and powerful little girl

و نظر او در مورد من به عنوان یک دختر کوچولو قوی و پر زور

shaped my own view of myself

نگاه من به خودم را

as an inherently strong, powerful and athletic person well into the future.

به عنوان یک فرد ذاتا قوی,نیرومند و ورزشکار در آینده شکل داد

This is an example of how adults in positions of power

این یک مثال بود از اینکه چطور بزرگسالانی که در جایگاه قدرت هستند

can ignite the power of a child.

می توانند نیروی یک کودک را شعله ور کنند

But, in the previous instances of those thesaurus entries,

اما با توجه با مثال قبلی از معانی فرهنگ لغت

our language isn't allowing us to evolve into the reality that we would all want,

زبان ما اجازه نمی دهد با واقعیتی درگير شويم که همه ما آن را می خواهیم

the possibility of an individual to see themselves as capable.

امکان اینکه هر کسی خودش را به عنوان یک فرد توانا ببیند

Our language hasn't caught up with the changes in our society,

زبان ما با تغییراتی که در جامعه اتفاق افتاده هماهنگ نشده است

many of which have been brought about by technology.

خیلی از تغییراتی که به واسطه تکنولوژی انفاق افتاده اند

Certainly, from a medical standpoint,

بدون شك از نظر پزشكي

my legs, laser surgery for vision impairment,

پاهای من, عمل لیزر برای درمان اختلالات بینایی

titanium knees and hip replacements for aging bodies

مفاصل تيتانيومي ران و زانو براي افراد سالخورده

that are allowing people to more fully engage with their abilities,

چيزهايي هستند كه به آدمها اجازه مي دهند تا بتوانند هر چه بيشتر از توانايي هايشان استفاده كنند

and move beyond the limits that nature has imposed on them --

و بتوانند بر محدوديت هايي كه طبيعت به آنها اجبار كرده است غلبه كنند

not to mention social networking platforms

علاوه بر این امروزه شبکه های اجتماعی وجود دارند

allow people to self-identify, to claim their own descriptions of themselves,

که به انسانها کمک می کند تا خودشان را بهتر بشناسند و به دنبال تصویری که از خود ساخته اند باشند

so they can go align with global groups of their own choosing.

بنابراین آنها می توانند با گروه های جهانی که خودشان انتخاب کردند همراه شوند

So, perhaps technology is revealing more clearly to us now

بنابراين شايد امروز تكنولوژي دارد چيزي را براي ما آشكار مي كند

what has always been a truth:

كه هميشه وجود داشته است

that everyone has something rare and powerful to offer our society,

اينكه هر كسي چيزي منحصر به فرد و قوي دارد كه به جامعه ارائه كند

and that the human ability to adapt is our greatest asset.

و اينكه توانايي انسان در سازگار شدن بزرگترين دارايي ماست

The human ability to adapt, it's an interesting thing,

توانايي انسان در سازگار شدن چيز جالبي است

because people have continually wanted to talk to me about overcoming adversity,

مردم هميشه مي خواهند كه بامن در مورد غلبه كردن بر مشكلات صحبت كنند

and I'm going to make an admission:

من مي خواهم به چيزي اعتراف كنم

This phrase never sat right with me,

اين اصطلاح هيچ وقت براي من قابل قبول نبوده است

and I always felt uneasy trying to answer people's questions about it,

هيچ وقت از جواب دادن به اين سوال احساس راحتي نمي كردم

and I think I'm starting to figure out why.

فكر مي كنم دارم دليل آن را مي فهمم

Implicit in this phrase of "overcoming adversity"

مفهوم ضمني كه در عبارت غلبه بر سختي ها پنهان شده است

is the idea that success, or happiness,

اين است كه موفقيت یا شادی

is about emerging on the other side of a challenging experience

بعد از عبور از تجربه های سخت و چالش ها پدیدار می شوند

unscathed or unmarked by the experience,

و نشانه ای از آن تجربه با خود ندارند

as if my successes in life have come about from an ability

موفقیت های من در زندگی در نتیجه داشتن یک توانایی بود

to sidestep or circumnavigate the presumed pitfalls of a life with prosthetics,

توانایی نادیده گرفتن مشکلات فرضی زندگی با یک عضو مصنوعی

or what other people perceive as my disability.

و توجه نکردن به آنچه مردم در مورد ناتوانی من فکر می کردند

But, in fact, we are changed. We are marked, of course, by a challenge,

اما در واقع,ما تغییر کرده ایم . همه ما با چالش هایی که از سر گذراندیم شناخته شده ایم

whether physically, emotionally or both.

چه فیزیکی ,چه احساسی یا هر دو

And I'm going to suggest that this is a good thing.

من می خواهم بگویم که این چیز خوبی است

Adversity isn't an obstacle that we need to get around

سختی ها مثل یک مانع نیستند که مجبور باشیم

in order to resume living our life.

برای ادامه زندگی از آن عبور کنیم

It's part of our life.

این مثل قسمتی از زندگی ماست

And I tend to think of it like my shadow.

من می خواهم آن را مثل سایه خودم تصور کنم

Sometimes I see a lot of it, sometimes there's very little,

بعضی وقتها مقدار زیادی از آن را می بینم بعضی وقتا مقدار کمی

but it's always with me.

اما آن همیشه با من است

And, certainly, I'm not trying to diminish the impact, the weight, of a person's struggle.

مطمئنا من نمی خواهم که اثر یا وزن تلاش تلاش انسان ها را نادیده بگیرم

There is adversity and challenge in life,

سختی و چالش ها در زندگی وجود دارد

and it's all very real and relative to every single person,

این واقعیتی است که برای هر کسی اتفاق افتاده

but the question isn't whether or not you're going to meet adversity,

اما مسئله این نیست که آیا شما با سختی ها رو به رو خواهید شد یا نه

but how you're going to meet it.

بلکه مهم این است که چطور با آنها برخورد کنید

So, our responsibility is not simply shielding those we care for from adversity,

بنابراین,مسئولیت ما تنها این نیست که از کسانی که برایمان مهم هستند در برابر سختی ها محافظت کنیم

but preparing them to meet it well.

بلکه ما باید آنها را برای مواجهه با سختی ها آماده کنیم

And we do a disservice to our kids

ما به کودکانمان خیانت می کنیم وقتی

when we make them feel that they're not equipped to adapt.

کاری می کنیم تا احساس کنند نمی توانند با شرایط هماهنگ شوند

There's an important difference and distinction

اختلاف مهمی بین این دو تعریف وجود دارد

between the objective medical fact of my being an amputee

که من از نظر پزشکی ناقص العضو هستم

and the subjective societal opinion of whether or not I'm disabled.

و اینکه آیا از نظر جامعه من یک آدم معلول هستم یا نه؟

And, truthfully, the only real and consistent disability I've had to confront

صادقانه بگم تنها یک ناتوانی واقعی وجود دارد که من مجبورم با آن روبه رو شوم

is the world ever thinking that I could be described by those definitions.

و آن طرز فکر دنیاست که من می توانم با این تعاریف توصیف شوم

In our desire to protect those we care about

ما تمایل داریم از عزیزانمان محافظت کنیم

by giving them the cold, hard truth about their medical prognosis,

چه با گفتن حقیقت سرد و تلخی در مورد وضعیت بهبودیشان

or, indeed, a prognosis on the expected quality of their life,

چه با ایجاد انگیزه بهبودی برای رسیدن به کیفیتی که ما از زندگی آنها انتظار داریم

we have to make sure that we don't put the first brick in a wall

در هر صورت باید مطمئن باشیم در این روند چیزی را پایه گذاری نمی کنیم

that will actually disable someone.

که منجر به ناتوان کردن آنها شود

Perhaps the existing model of only looking at what is broken in you

شاید الگوی موجود که تنها بر چیزی که در شما شکسته است تمرکز می کند

and how do we fix it, serves to be more disabling to the individual

و به جای اینکه به آسیب شناسی مشکل بپردازد به دنبال راهی برای درست کردن آن است

than the pathology itself.

باعث ناتوان تر شدن افراد می شود

By not treating the wholeness of a person,

با نادیده گرفتن سلامت یک فرد

by not acknowledging their potency,

با توجه نکردن به پتانسیلهای او

we are creating another ill on top of whatever natural struggle they might have.

ما بیماری دیگری را در راس چیزی که شاید آنها به طور طبیعی درگیرش باشند ایجاد می کنیم

We are effectively grading someone's worth to our community.

ما میزان ارزشمندی هر کسی را در جامعه تعیین می کنیم

So we need to see through the pathology

پس لازم است که از آسیب شناسی

and into the range of human capability.

و محدوده توانایی های انسان آگاه باشیم

And, most importantly, there's a partnership

و مهمتر از همه مشارکتی وجود دارد

between those perceived deficiencies

بین کسانی که نقص ها را درک می کنند

and our greatest creative ability.

و توانایی خلاقیت ما

So it's not about devaluing, or negating, these more trying times

پس این شامل بی ارزش کردن و حذف کردن نمی شود

as something we want to avoid or sweep under the rug,

یعنی چیزهایی که ما سعی می کنیم از آنها اجتناب کرده و نادیده بگیریم

but instead to find those opportunities wrapped in the adversity.

به جای اینکه فرصت های پنهان شده در آن ها را پیدا کنیم

So maybe the idea I want to put out there is

بنابراین نتیجه ای که من می خواهم بگیرم این است که

not so much overcoming adversity

بیش از این نخواهید که بر مشکلات غلبه کنید

as it is opening ourselves up to it,

زیرا آنها فرصت هایی را برای ما ایجاد می کنند

embracing it,

آنها را در آغوش بگیرید

grappling with it,

با آنها گلاویز شوید

to use a wrestling term,

این یک اصلاح کشتی گیری است

maybe even dancing with it.

حتی با آنها برقصید

And, perhaps, if we see adversity as natural, consistent and useful,

شاید اگر به مشکلات به عنوان یک اتفاق طبیعی,ثابت و مفید نگاه کنیم

we're less burdened by the presence of it.

با ظهور آنها کمتر دچار مشکل شویم

This year we celebrate the 200th birthday of Charles Darwin,

امسال ما دویستمین سالگرد تولد داروین را جشن گرفتیم

and it was 150 years ago, when writing about evolution,

150 سال پیش وقتی که داروین مشغول نوشتن نظریه تکاملی خود بود

that Darwin illustrated, I think, a truth about the human character.

از نظر من حقیقتی را در مورد ویژگیهای انسان شرح داد

To paraphrase: It's not the strongest of the species that survives,

او گفت: انسان نه قوی ترین موجود بین نجات یافتگان است

nor is it the most intelligent that survives;

نه باهوش ترین آنها

it is the one that is most adaptable to change.

بلکه او هنگام تغییرات وفق پذیر ترین گونه موجودات است

Conflict is the genesis of creation.

تعارض اساس آفرینش است

From Darwin's work, amongst others, we can recognize that

از نظریه داروین می توانیم بفهمیم که

the human ability to survive and flourish

توانایی انسان برای نجات و پیشرفت

is driven by the struggle of the human spirit through conflict

بر اساس میزان تلاشی است که در نبرد با تعابیر و تفاسیر می کند به دست مي آيد

into transformation.

.

So, again, transformation, adaptation, is our greatest human skill.

بنابراین تکرار می کنم ,تغییر کردن و سازگار شدن بزگترین مهارت ما انسان هاست

And, perhaps, until we're tested, we don't know what we're made of.

شاید تا زمانی که مورد آزمایش قرار نگرفته باشیم به توانایی هایمان پی نبریم

Maybe that's what adversity gives us:

شاید چیزی که مشکلات به ما می دهند

a sense of self, a sense of our own power.

شناخت از خود و شناخت تواناییهایمان باشد

So, we can give ourselves a gift.

بنابراین ما می توانیم با پذیرش مشکلات به خودمان یک هدیه بدهیم

We can re-imagine adversity as something more than just tough times.

ما می توانیم تصور دوباره ای از مشکلات به عنوان چیزی فراتر از زمان های دشوار داشته باشیم

Maybe we can see it as change.

شاید بتوانیم آن را به عنوان یک تغییر ببینیم

Adversity is just change that we haven't adapted ourselves to yet.

مشکلات فقط تغییراتی هستند که ما هنوز با آن ها سازگار نشدیم

I think the greatest adversity that we've created for ourselves

من فکر می کنم بزرگترین مشكلي که ما خودمان برای خود ساخته ایم

is this idea of normalcy.

ایده نرمال بودن است

Now, who's normal?

حالا,چه کسی نرمال است؟

There's no normal.

نرمال وجود ندارد

There's common, there's typical. There's no normal,

رایج وجود دارد, معمولی وجود دارد اما نرمال وجود ندارد

and would you want to meet that poor, beige person if they existed?

و اگر وجود داشت ,شما دوست داشتید آن آدم بی چاره را ببینید؟

(Laughter)

(خنده حضار)

I don't think so.

من که فکر نمی کنم.

If we can change this paradigm from one of achieving normalcy

اگر ما بتوانیم این الگو را عوض کنیم که به جای رسیدن به نرمال

to one of possibility -- or potency, to be even a little bit more dangerous --

به توانمندی و استعداد تکیه کنیم ,هر چند کمی خطرناک تر باشد

we can release the power of so many more children,

ما می توانیم استعداد کودکان خیلی بیشتری را شکوفا کنیم

and invite them to engage their rare and valuable abilities with the community.

و از آنها دعوت کنیم تا استعدادهای خاص و با ارزششان را به جامعه ارائه کنند

Anthropologists tell us that the one thing

انسان شناسان به ما می گویند که

we as humans have always required of our community members

چیزی که ما به عنوان یک انسان همیشه از اعضای جامعه خود می خواهیم

is to be of use, to be able to contribute.

مفید بودن و مشارکت داشتن است

There's evidence that Neanderthals, 60,000 years ago,

شواهدی وجود دارد که 60 هزار سال پیش هلندی ها

carried their elderly and those with serious physical injury,

افراد پیر و کسانی که جراحات جدی داشتند را به دوش می گرفتند و حمل می کردند

and perhaps it's because the life experience of survival of these people

شاید به خاطر اینکه تجربه این افراد از نجات یافتن

proved of value to the community.

ارزش هایی را برای جامعه اثبات می کرد

They didn't view these people as broken and useless;

آنها به این افراد به چشم آدمهای بی استفاده نگاه نمی کردند

they were seen as rare and valuable.

آنها به عنوان آدمهای خاص و با ارزش دیده می شدند

A few years ago, I was in a food market in the town where I grew up

چند سال پیش ,من در سوپر مارکتی در شهری که بزرگ شده ام بودم

in that red zone in northeastern Pennsylvania,

در پنسیلوانیای شمالی

and I was standing over a bushel of tomatoes.

من جلوي سبد گوجه فرنگي ايستاده بودم

It was summertime: I had shorts on.

تابستان بود و من شلوارک پوشیده بودم

I hear this guy, his voice behind me say, "Well, if it isn't Aimee Mullins."

این صدا را پشت سرم شنیدم :" خب, این امی مولینس نیست؟"

And I turn around, and it's this older man. I have no idea who he is.

من به طرف صدا برگشتم ,اون یک مرد مسن بود که من نمی شناختمش

And I said, "I'm sorry, sir, have we met? I don't remember meeting you."

گفتم:" ببخشید,آیا ما قبلا همدیگر را دیده ایم؟ من یادم نمی آید که شما را دیده باشم"

He said, "Well, you wouldn't remember meeting me.

او گفت :"خب, تو نباید هم منو به خاطر بیاوری"

I mean, when we met I was delivering you from your mother's womb."

منظورم اینه که وقتی ما همدیگر را ملاقات کردیم من داشتم تو را از رحم مادرت خارج می کردم

(Laughter)

(خنده حضار)

Oh, that guy.

اه ,این همان فرد بود

And, but of course, actually, it did click.

البته ناگهان فهمیدم

This man was Dr. Kean,

این مرد دکتر کین بود

a man that I had only known about through my mother's stories of that day,

مردی که من فقط به واسطه داستان هایی که مادرم از او تعریف میکرد می شناختمش

because, of course, typical fashion, I arrived late for my birthday by two weeks.

من دو هفته دیر تر از پیش بینی تاریخ تولدم به دنیا آمدم

And so my mother's prenatal physician had gone on vacation,

و خب پزشک خانوادگی مادرم به مسافرت رفته بود

so the man who delivered me was a complete stranger to my parents.

بنابراین ,مردی که منو به دنیا آورد برای والدینم کامل غریبه بود

And, because I was born without the fibula bones,

چون من بدون استخوان نازک نی به دنیا آمده بودم

and had feet turned in, and a few toes in this foot and a few toes in that,

و پاهای من به داخل خم شده بود ,یه کمی انگشت در این پا چند انگشت در اون یکی

he had to be the bearer -- this stranger had to be the bearer of bad news.

این غریبه مجبور بود حامل خبرهای بدی باشد

He said to me, "I had to give this prognosis to your parents

او به من گفت : من مجبور بودم اینو به والدینت بگم که

that you would never walk,

تو هیچ وقت نمی توانی راه بری

and you would never have the kind of mobility that other kids have

و هیچ وقت نمی توانی تحرکی را که سایر بچه ها دارند داشته باشی

or any kind of life of independence,

و یا هیچ گونه زندگی مستقلی

and you've been making liar out of me ever since."

و تو از آن زمان تا حالا از من یک دروغ گو ساخته ای

(Laughter)

(خنده حضار)

(Applause)

(تشویق حضار)

The extraordinary thing is that he said he had saved

و چیز عجیبی که او به من گفت این بود که

newspaper clippings throughout my whole childhood,

که او اخبار مربوط به تمام دوران کودکی من را جمع می کرده است

whether winning a second grade spelling bee,

چه در مورد کسب مقام دوم در تلفظ کلمه زنبور

marching with the Girl Scouts, you know, the Halloween parade,

چه راهپیمایی با گروه پیش آهنگ دختران,جشن هالوین

winning my college scholarship, or any of my sports victories,

برنده شدن بورسیه کالج ,یا هر کدام از موفقیت های ورزشی من

and he was using it, and integrating it into teaching resident students,

او این اطلاعات را جمع آوری می کرد و از آنها برای تدریس دانشجویان استفاده می کرد

med students from Hahnemann Medical School and Hershey Medical School.

دانش جویان پزشکی از مدارس پزشکی هانمن و هرشی

And he called this part of the course the X Factor,

او این قسمت درس را با عنوان عامل "اکس" نام گذاری کرده بود

the potential of the human will.

نیروی پنهان در اراده انسان

No prognosis can account for how powerful this could be

هیچ پیش بینی نمی تواند قدرت آن را به عنوان

as a determinant in the quality of someone's life.

یک عامل تعیین کننده در کیفیت زندگی انسان تخمین بزند

And Dr. Kean went on to tell me,

دکتر کین اینطور ادامه داد

he said, "In my experience, unless repeatedly told otherwise,

او گفت ، "بر اساس تجربیات من، هر چند مکرراً خلاف آن گفته می شود

and even if given a modicum of support,

اگر بگذارید یک کودک هر آنچه را که می خواهد انجام دهد

if left to their own devices, a child will achieve."

حتی اگر از پشتیبانی کمی برخوردار باشد موفق خواهد شد

See, Dr. Kean made that shift in thinking.

می بینید دکتر کین طرز فکرش را تغییر داد

He understood that there's a difference between the medical condition

او فهمید که وضعیت پزشکی یک فرد متمایز از چیزی است که

and what someone might do with it.

آن فرد در رو یا رویی با شرایطش ممکن است انجام دهد

And there's been a shift in my thinking over time,

و البته در طول زمان طرز فکر من هم تغییر کرده است

in that, if you had asked me at 15 years old,

به طوری که اگر وقتی 15 سالم بود از من می پرسیدید

if I would have traded prosthetics for flesh-and-bone legs,

که آیا دوست دارم یک پای مصنوعی را با گوشت و استخوان عوض کنم ؟

I wouldn't have hesitated for a second.

حتی برای یک ثانیه هم تامل نمی کردم

I aspired to that kind of normalcy back then.

من در آن زمان به آن نوع از نرمال بودن علاقه داشتم

But if you ask me today, I'm not so sure.

اما اگر امروز این را از من بپرسید ,خیلی مطمئن نیستم

And it's because of the experiences I've had with them,

و این به دليل تجربیاتی است که من با آنها داشتم

not in spite of the experiences I've had with them.

نه علی رغم تجربیاتی که با آنها داشتم

And perhaps this shift in me has happened

و شاید این تغییر از آنجایی در من ایجاد شد

because I've been exposed to more people who have opened doors for me

که من بیشتر با افرادی سر و کار داشتم که من را تشویق کردند

than those who have put lids and cast shadows on me.

تا این که من را سرکوب کنند

See, all you really need is one person

می بینید تنها چیزی که شما واقعا نیاز دارید

to show you the epiphany of your own power, and you're off.

کسی است که تواناییهایتان را به شما نشان دهد

If you can hand somebody the key to their own power --

اگر بتوانید کلید قدرت کسی را به دستش بدهید

the human spirit is so receptive -- if you can do that

خواهید دید که روح انسان بسیار پذیرنده است

and open a door for someone at a crucial moment,

اگر بتوانید این کار را انجام دهید و در لحظه ای حساس فرصتی را برای کسی ایجاد کنید

you are educating them in the best sense.

به بهترین شکل دارید یه آنها یاد می دهید

You're teaching them to open doors for themselves.

كه بتوانند خودشان فرصت ها را پدید بیاورند

In fact, the exact meaning of the word "educate"

در واقع معنی دقیق کلمه آموزش

comes from the root word "educe."

از ریشه کلمه "educe" می آید

It means "to bring forth what is within,

که به معنی بيرون آوردن چیزی است که پنهان شده

to bring out potential."

شکوفا کردن استعدادها

So again, which potential do we want to bring out?

خب دوباره می پرسم,ما چه پتانسیلی را می خواهیم به ظهور برسانیم؟

There was a case study done in 1960s Britain,

در دهه 1960 مطالعه موردی در انگلستان انجام شد

when they were moving from grammar schools to comprehensive schools.

وقتی دانش آموزان از مدرسه عادی به مدرسه جامع می رفتند

It's called the streaming trials. We call it "tracking" here in the States.

این کار "استعداد یابی" نامیده می شد,اینجا در آمریکا آن را مسیر یابی می نامیم

It's separating students from A, B, C, D and so on.

این به معنی جداسازی دانش آموزان در گروه های مختلف ازD,C,B,A و ... است

And the "A students" get the tougher curriculum, the best teachers, etc.

گروه A برنامه آموزشی فشرده تر و معلم های بهتری دارند

Well, they took, over a three-month period,

این تحقیق سه ماه طول کشید

D-level students, gave them A's,

آنها به دانش آموزانی که در سطح D بودند نمره A دادند

told them they were "A's," told them they were bright,

به آنها گفتند در سطح A هستند و گفتند که دانش آموزان باهوشی هستند

and at the end of this three-month period,

در پایان سه ماه

they were performing at A-level.

بازدهی آنها در سطح A بود

And, of course, the heartbreaking, flip side of this study,

و البته قسمت ناراحت کننده این تحقیق این بود که

is that they took the "A students" and told them they were "D's."

آنها دانش آموزان سطح A را جدا کردند و به آنها گفتند در سطح D هستند

And that's what happened at the end of that three-month period.

و آنچه در پایان این سه ماه اتفاق افتاد این بود که

Those who were still around in school, besides the people who had dropped out.

آنهایی که هنوز در مدرسه بودند جای کسانی را گرفته بودند که مدرسه را ترک کرده بودند

A crucial part of this case study was that the teachers were duped too.

قسمت مهم این بررسی موردی این بود که معلمان هم فریب خوردند

The teachers didn't know a switch had been made.

معلمان هم نمی دانستند که جابه جایی صورت گرفته است

They were simply told, "These are the 'A-students,' these are the 'D-students.'"

به آنها به سادگی گفته شده بود :اینها دانش آموزان سطح A هستند و اینها دانش آموزان سطح D

And that's how they went about teaching them and treating them.

و آنها بر این اساس به تعلیم و تربیت دانش آموزان پرداختند

So, I think that the only true disability is a crushed spirit,

من فکر می کنم تنها ناتوانی واقعی داشتن یک روح آسیب دیده است

a spirit that's been crushed doesn't have hope,

یک روح آسیب دیده امیدی ندارد

it doesn't see beauty,

زیبایی ها را نمی بیند

it no longer has our natural, childlike curiosity

دیگر نه کنجکاوی بچگی را دارد

and our innate ability to imagine.

نه توانایی ذاتی تصور کردن

If instead, we can bolster a human spirit to keep hope,

به جای این ما می توانیم به روح انسان کمک کنیم تا امیدوار باشد

to see beauty in themselves and others,

تا زیبایی های خودش و دیگران را ببیند

to be curious and imaginative,

تا کنجکاو و خلاق باشد

then we are truly using our power well.

آن موقع ما داریم از قدرت خود به خوبی استفاده می کنیم

When a spirit has those qualities, we are able to create new realities

وقتی روح انسان بتواند چنین ویژگی هایی را داشته باشد ما می توانیم واقعیت های جدیدی را بسازیم

and new ways of being.

و شیوه های جدیدی برای زندگی کردن

I'd like to leave you with a poem

و در پایان می خوام شعری را برای شما بخوانم

by a fourteenth-century Persian poet named Hafiz

از شاعر ایرانی قرن هشتم (شمسی), حافظ

that my friend, Jacques Dembois told me about,

که دوستم ,جاکز دباز, او را به من معرفی کرد

and the poem is called "The God Who Only Knows Four Words":

اسم این شعر هست ," خدایی که تنها چهار کلمه را می داند "

"Every child has known God,

همه کودکان خدا را می شناسند

not the God of names,

نه خدای نامها

not the God of don'ts,

نه خدایی که ممنوع می کند

but the God who only knows four words and keeps repeating them,

بلکه خدایی که تنها چهار کلمه را می داند و آنها را تکرار می کند

saying, 'Come dance with me.

می گوید: بیا ,با من برقص

Come, dance with me. Come, dance with me.'"

بیا با من برقص

Thank you.

متشکرم

(Applause)

(تشویق حضار)