Matthew Childs' 9 life lessons from rock climbing

۹ درس زندگی که متیو چایلدز از صخره نوردی الهام گرفته است.

Translator: Ali Moeeny Reviewer: Hasan Moeeni

It's pretty simple. There are nine, sort of, rules

قضیه خیلی ساده است. ۹ قانون وجود دارد که

that I discovered after 35 years of rock climbing.

من در طی ۳۵ سال صخره نوردی کشف کرده ام.

Most of them are pretty basic.

بیشتر قوانین خیلی مبنایی هستند.

Number one: don't let go --

قانون اول:‌ ول نکن.

very sure success method.

با این روش موفقیت حتمی است.

But really, truly -- often you think about

معمولا شما خیلی زودتر از اینکه بدن تان تسلیم بشود

letting go way before your body does.

به فکر ول کردن می افتید.

So hang in there,

مقاومت بکنید.

and you come up with some pretty peculiar solutions.

مطمئن باشید راه حل های بسیار عجیب و غیر منتظره ای پیدا خواهید کرد.

Number two: hesitation is bad.

قانون دوم: این دست آن دست کردن بد است.

This is a friction climb, up in Tuolumne Meadows,

این یک صعود اصطکاکی است در ارتفاعات بالای مراتع تولومن،

in the Yosemite high country.

در یوسمیتی.

Friction climbing doesn't have any sort of hard positive edges.

صعود اصطکاکی، بدون استفاده از هیچ لبه و دستگیره مشخصی انجام می شود.

You're climbing on little dimples and nubbins in the rock.

در واقع شما با کمک چین و چروک های کوچک و گره هایی که در صخره وجود داره بالا می روید.

The most friction you have is when you first put your hand

بیشترین اصطکاکی که وجود دارد در همان لحظه اولی است که

or your foot on the rock.

شما دست یا پایتان را روی صخره می گذارید.

And then from that point on, you're basically falling.

از آن لحظه به بعد در واقع شما در حال سقوط هستید.

So momentum is good. Don't stop.

شتاب خوب است. توقف نکنید.

Rule number three: have a plan.

قانون سوم: برنامه داشته باشید.

This is a climb called the Naked Edge,

اسم این بلندی «لبه برهنه» است.

in El Dorado Canyon, outside of Boulder.

در دره الدورادی نزدیکی های بولدر.

This climber is on the last pitch of it.

این صخره نورد در آخرین شیب این مسیر است.

He's actually right about where I fell.

در واقع این عکس دقیقا قبل از اینکه من سقوط بکنم گرفته شده است.

There is about 1,000 feet of air below him.

در واقع زیر پایش تا حدود ۳۰۰ متر خالی است.

And all the hard pitches are actually below him.

همه شیب های سخت را پشت سر گذاشته است.

Often what happens is

معمولا اتفاقی که رخ می دهد این است که

you're planning so hard for like,

شما آنقدر خودتان را درگیر

"How do I get through the hardest part? How do I get through the hardest part?"

برنامه ریزی برای قسمت های سخت کار کرده اید که مثلا چطور از آن سختی ها بگذرم؟

And then what happens?

و می دانید چه اتفاقی می افتد؟

You get to the last pitch. It's easy.

شما به آخرین شیب می رسید. شیب آسانی است.

And you're completely flamed out. Don't do it.

ولی شما اصلا به این قسمت فکر نکرده بوده اید و بریده اید. این کار را نکنید.

You have to plan ahead to get to the top.

باید از قبل برای رسیدن به قله برنامه داشته باشید.

But you also can't forget that each individual move

ولی نباید فراموش بکنید که شما باید تک تک مراحل را درست انجام بدهید.

you have to be able to complete.

تا بتوانید به قله برسید.

This is a climb called the Dike Route,

این یک بلندی است به اسم دایک روت.

on Pywjack Dome, up in the Yosemite high country.

بالای قله پیرات در یوسمیتی.

The interesting thing about this climb is it's not that hard.

نکته جالب در مورد این صعود این است که صعود آنقدر ها سختی نیست.

But if you're the leader on it,

ولی اگر شما نفر جلو باشید،

at the hardest move, you're looking at about 100 foot fall,

در سخت ترین قسمت مسیر، شما با یک سقوط ۳۰ متری

onto some low angle slabs.

روی یک تخته سنگ با زاویه کم مواجه هستید.

So you've got to focus.

بنابراین شما باید تمرکز داشته باشید.

You don't want to stop in the middle like

شما نمی توانید آنجا توقف کنید.

Coleridge's Kubla Kahn.

مثل کوبلا خان در نوشته های کوله ریج!

You've got to keep going.

باید ادامه بدهید.

Rule number five: know how to rest.

قانون پنجم: یاد بگیرید که چطور استراحت کنید.

It's amazing. The best climbers

خیلی جالبه که بهترین صخره نورد ها

are the ones that in the most extreme situations

آنهایی هستند که می دانند چطور در سخت ترین شرایط

can get their bodies into some position

بدنشان را در وضعیتی قرار بدهند که

where they can rest,

بتوانند استراحت کنند.

regroup, calm themselves, focus,

و خودشان را جمع و جور بکنند و آرام بشوند و تمرکز بکنند

and keep going.

و دومرتبه کار را ادامه بدهند.

This is a climb in the Needles, again in California.

این یکی یک صعود در نیدلز در کالیفرنیا است.

Fear really sucks because what it means is

ترسیدن واقعا مزخرف است چون که وقتی می ترسید معنی اش این است که

you're not focusing on what you're doing.

شما روی کاری که می کنید تمرکز ندارید.

You're focusing on the consequences of

بلکه دارید به عاقبت کار فکر می کنید.

failing at what you're doing

به اینکه، اگر موفق نشوید چه می شود، فکر می کنید.

because any given move should require

هر حرکتی باید

all your concentration and thought processes

با تمام تمرکز شما انجام بشود و تمام فرایند های فکری شما لازم است

to execute it effectively.

تا بتوانید یک حرکت را به درستی انجام بدهید.

One of the things in climbing is, most people

یکی از چیزهای مهم در صعود این است که بیشتر افراد

sort of take it straight on. And they follow the most obvious solution.

همینطور به جلو می روند و سر راست ترین راه حل را انتخاب می کنند.

This is the Devils Tower in Wyoming,

این برجهای شیطان در وایومینگ است.

which is a columnar basalt formation

اینها ستونهای بازالتی هستند.

that most of you probably know from "Close Encounters."

شما این ستونها را در فیلم مواجهه نزدیک احتمالا دیده اید.

With this, typically crack climbers

معمولا صخره نوردها

would put their hands in and their toes in

انگشتهایشان را وارد شیار ها می کنند

and just start climbing.

و شروع به بالارفتن می کنند.

The cracks are too small to get your toes into

ولی اینجا شکافها کوچکتر از این هستند که انگشتهای شما واردشان بشوند

so the only way to climb is using your fingertips

و تنها راه بالا رفتن از اینها این است که نوک انگشتها

in the cracks,

لبه شکافها را بگیرند و

and using opposing pressure

با استفاده از فشار متقابل به دو طرف شیار وزن را تحمل کنید.

and forcing yourself up.

و اینطوری خودتان را بالا بکشید.

Rule number eight: strength doesn't always equal success.

قانون هشتم: قدرت همیشه مساوی موفقیت نیست.

In the 35 years I've been a climbing guide

در طی این ۳۵ سالی که من راهنمای صخره نوردی هستم

and taught on indoor walls, and stuff like that,

و روی دیوارهای داخل سالن و این جور جاها کار کرده ام،

the most important thing I've learned

چیزی که من فهمیده ام این است که

was, guys will always try to do pull-ups.

مردها همیشه خیلی بارفیکس تمرین می کنند،

Beginning guys, it's like, they thrash, they thrash,

مردهای تازه کار خیلی سعی می کنند خودشان را با دست بالا بکشند و بالا بکشند،

they get 15 feet up --

و مثلا سه متر خودشون را بالا می کشند.

and they can do about 15 pull-ups right --

مثلا می توانند ۱۵ تا بارفیکس انجام بدهند.

And then they just flame out.

و بعد از آن دیگه می برند.

Women are much more in balance

در عوض خانمها خیلی متعادل تر هستند.

because they don't have that idea

چرا که از اول اصلا چنین فکری نمی کنند که

that they're going to be able to do 100 pull-ups.

ممکن است بتوانند صد تا بارفیکس بروند.

They think about how to get the weight over their feet

بنابراین دنبال این هستند که وزنشان را روی پاهایشان نگه دارند.

because it's sort of natural -- they carry you all day long.

چرا که این طبیعی تر است و همه روز وزن روی پاها هست.

So balance is really critical,

تعادل واقعا حیاتی است.

and keeping your weight on your feet,

و اینکه وزنتان را روی پاهایتان نگه دارید.

which is your strongest muscle.

که قوی ترین عضلاتتان هستند.

And of course there is rule number nine.

و در آخر قانون شماره نه است.

I came up with rule number nine after

من قانون شماره نه را وقتی فهمیدم که یک بار

I actually didn't plan for a fall,

برنامه ای برای نحوه سقوط نداشتم

and went about 40 feet and cracked a rib.

و حدود ۱۵ متر پایین افتادم و یکی از دنده هایم شکست.

Once you get to that point where you know it's going to happen,

وقتی به جایی می رسید که می دانید سقوط غیر قابل اجتناب است،

you need to start thinking about how you're going to let go

شما باید به این قضیه فکر کنید که چطوری می خواهید ول بکنید.

because that is the critical piece

چون برای اینکه آسیب نبینید،

of not getting hurt --

این کار حیاتی است.

how you're going to fall onto the rope,

چطور می خواهید خودتان را روی طناب بیاندازید.

or if you're climbing without a rope,

یا اگر بدون طناب بالا می روید،

fall to a place where you can actually control the fall.

روی جایی بیافتید که بتوانید خودتان را کنترل بکنید.

So don't hang on till the bitter end.

تا لحظه تلخ آخرصبر نکنید.

Thank you very much.

خیلی ممنون

(Applause)

(تشویق)