Esta Soler: How we turned the tide on domestic violence (Hint: the Polaroid helped)

Translator: soheila Jafari Reviewer: Leila Ataei

I want you to imagine

می‌خواهم تصور کنید

what a breakthrough this was

که اين چه موفقیت بزرگى

for women who were victims of violence

برای زنان قربانى خشونت در دهه هشتاد

in the 1980s.

محسوب مى‌‌شود.

They would come into the emergency room

آنها به به اورژانس می رفتند

with what the police would call "a lovers' quarrel,"

با چیزی که پلیس به آن می‌گفت "نزاع عاشقانه،"

and I would see a woman who was beaten,

و زنی را می‌بینم می‌‌کنم که کتک خورده،

I would see a broken nose and a fractured wrist

با بینی شکسته و مچ ترک خورده

and swollen eyes.

و چشمان ورم کرده.

And as activists, we would take our Polaroid camera,

به عنوان یک فعال اجتماعی، ما دوربین پولارویدمان را بر می داشتیم،

we would take her picture,

از او عکس می‌گرفتیم،

we would wait 90 seconds,

و ۹۰ ثانیه صبر می‌کردیم،

and we would give her the photograph.

و عکس را به او می دادیم.

And she would then have

تا شاهدی داشته باشد

the evidence she needed to go to court.

که با آنها به دادگاه برود.

We were making what was invisible visible.

ما چیز نامرئی و غیر قابل رويت را به مرئی تبدیل می‌کردیم.

I've been doing this for 30 years.

من این کار را برای ۳۰ سال انجام داده‌ام.

I've been part of a social movement

و من عضوی از جنبشى اجتماعی بودم

that has been working on ending

که برای خاتمه دادن به

violence against women and children.

خشونت علیه زنان و کودکان کار می‌‌کند.

And for all those years,

و در همه این سالها،

I've had an absolutely passionate

من بسیار پرشور و مشتاق

and sometimes not popular belief

بر باوری که عامه پسند نبود کار کردم

that this violence is not inevitable,

اینکه این خشونت‌‌ها اجتناب پذیرند،

that it is learned, and if it's learned,

اینها آموختنی هستند، و اگر اینها آموختنی هستند

it can be un-learned, and it can be prevented.

پس می‌توانند آموخته نشوند، و می‌توان از آنها جلوگیری کرد.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

Why do I believe this?

چرا من این باور را دارم؟

Because it's true.

چون حقیقت است.

It is absolutely true.

حقیقت محض است.

Between 1993 and 2010,

بین سالهای ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۰،

domestic violence among adult women

خشونتهای خانوادگی در ایالات متحده

in the United States

بین زنان بزرگسال

has gone down by 64 percent,

حدود ۶۵ درصد کاهش داشته است

and that is great news.

و این خبر بسیار خوبی‌ست.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

Sixty-four percent. Now, how did we get there?

شصت و پنج درصد، خُب ما چگونه این را بدست آوردیم؟

Our eyes were wide open.

چشمان ما کاملا باز بود.

Thirty years ago, women were beaten,

سی سال پیش، زنان کتک می‌‌خوردند،

they were stalked, they were raped,

به کمین‌ شان می نشستند، و به آنها تجاوز می‌شد،

and no one talked about it.

و کسی راجع به آن صحبت نمی‌کرد.

There was no justice.

عدالتی در کار نبود.

And as an activist, that was not good enough.

به عنوان یک فعال اجتماعی، اين - ۶۵ درصد برای من - کافی نبود.

And so step one on this journey

بدین ترتیب گام اول این سفر

is we organized,

را سازماندهی کردیم،

and we created this extraordinary

و شبکه‌ای باورنکردنی از

underground network of amazing women

زنان بسیار توانمندی که

who opened shelters,

پناهگاه‌هایی را باز کردند ایجاد نمودیم،

and if they didn't open a shelter,

در صورتى هم كه پناهگاهی باز نمی‌کردند،

they opened their home

در خانه هایشان را باز می کردند

so that women and children could be safe.

که زنان و کودکان در آنجا بتوانند ایمن باشند.

And you know what else we did?

آیا می‌دانید که ما چه کارهایی دیگری کردیم؟

We had bake sales, we had car washes,

ما فروش پخت و پز خانگی داشتیم، ما کارواش داشتیم،

and we did everything we could do to fundraise,

ما هر کاری که می‌توانستیم برای جمع آوری پول بکنیم را انجام داده،

and then at one point we said,

و سپس در یک مرحله ما گفتیم،

you know, it's time that we went

می‌دانید، زمانی بود که ما به

to the federal government

دولت فدرال رفتیم

and asked them to pay for these

و خواستیم که برای این خدمات

extraordinary services that are saving people's lives.

فوق‌العاده که برای نجات جانهاست به ما پول بپردازد.

Right? (Applause)

درسته؟( تشویق)

And so, step number two,

خُب ، گام دوم،

we knew we needed to change the laws.

ما می‌دانستیم که به تغییر قانون نیاز داریم.

And so we went to Washington,

ما به واشینگتن رفتیم،

and we lobbied for the first piece of legislation.

و برای اولین در مورد مواردی از قانون گفتگو کردیم.

And I remember walking through the halls

و به خاطر دارم در راهرو ساختمان کنگره

of the U.S. Capitol,

راه می رفتیم،

and I was in my 30s, and my life had purpose,

و در در دهه سی زندگیم بودم و این هدف زندگیم بود

and I couldn't imagine

و نمی‌توانستم تصور کنم

that anybody would ever challenge

که هرگز کسی در مورد

this important piece of legislation.

این مسئله به این مهمی تلاشی کرده باشد

I was probably 30 and naive.

من حدود ۳۰ ساله و خام و کم تجربه بودم

But I heard about a congressman

اما در مورد یک نمایند کنگره شنیده بودم

who had a very, very different point of view.

که نظر کاملا متفاوتی با بقیه داشت

Do you know what he called

می دانید او این بخش مهم قانون را

this important piece of legislation?

چه می نامید؟

He called it the Take the Fun Out of Marriage Act.

او می‌گفت بخش خوش ازدواج را از قانون بیرون بکشید.

The Take the Fun Out of Marriage Act.

بخش خوش ازدواج را از قانون بیرون بکشید. ( کتک زدن زنان بخش خوش ازدواج برای او بود)

Ladies and gentlemen, that was in 1984

خانمها و آقایان، این سال ۱۹۸۳

in the United States, and I wish I had Twitter.

در ایالات متحده بود، آرزو می کردم که آن زمان توئیتر داشتم

(Laughter)

( خنده تماشاگران)

Ten years later, after lots of hard work,

ده سال بعد، بعد از کارهای بسیار سختی که انجام شد،

we finally passed the Violence Against Women Act,

نهایتا ما قانون خشونت علیه زنان را به تصویب رساندیم

which is a life-changing act

که جنبشی برای تغییر زندگی ها بود

that has saved so many lives. (Applause)

که خیلی از زندگی ها را نجات داد.( تشویق تماشاگران)

Thank you.

سپاسگزارم.

I was proud to be part of that work,

من مفتخرم که بخشی از این جنبش بودم،

and it changed the laws

که این قانون را تغییر داد

and it put millions of dollars into local communities.

و میلیون دلار را به اجتماعات محلی اختصاص داد.

And you know what else it did? It collected data.

و می‌دانید این چه کار دیگری نیز کرد؟ این اطلاعات را نیز تغییر داد.

And I have to tell you, I'm passionate about data.

باید به شما بگویم، من اشتیاق زیادی به اطلاعات دارم.

In fact, I am a data nerd.

در حقیقت، من خوره اطلاعات هستم

I'm sure there are a lot of data nerds here.

و مطمئن هستم که افراد زیادی در اینجا هستند که خوره اطلاعات هستند.

I am a data nerd,

من که خوره اطلاعاتم،

and the reason for that is I want to make sure

و دلیلم برای این است که مطمئن شوم

that if we spend a dollar, that the program works,

که یک دلار را جایی خرج کنیم که تاثیر مثبت داشته باشد

and if it doesn't work, we should change the plan.

و اگر این تاثیر مثبتی نداشت، باید برنامه کار را تغییر دهیم.

And I also want to say one other thing:

همچنین می‌خواهم یک مورد دیگر را هم بگویم:

We are not going to solve this problem

ما تصمیم نداریم با ساختن زندان بیشتر

by building more jails

و یا حتى ساختن پناهگاه بیشتر

or by even building more shelters.

مسئله را حل کنیم.

It is about economic empowerment for women,

این در مورد توانمند سازی اقتصادی زنان است،

it is about healing kids who are hurt,

در مورد شفای کودکان آسیب دیده است،

and it is about prevention with a capital P.

و در مورد پیشگيری به بهترين نحو است.

And so, step number three on this journey:

خُب گام سوم در این سفر:

We know, if we're going to keep making this progress,

می دانیم، اگر بخواهیم پیشرفتمان را در این زمینه ادامه دهیم،

we're going to have to turn up the volume,

باید فعالیتمان را بیشتر کنیم،

we're going to have to increase the visibility,

و باید بیشتر مطرح شویم

and we're going to have to engage the public.

و باید با مردم در این زمینه تعامل داشته باشیم.

And so knowing that, we went to the Advertising Council,

با آگاهی بر این ما پیش مشاوران تبلیغاتی رفتیم،

and we asked them to help us

و از آنها خواستیم که به ما کمک کنند

build a public education campaign.

تا مبارزه تبليغاتى برای آموزش اجتماعی ایجاد کنیم.

And we looked around the world to Canada

ما به سراسر دنیا نگاه کردیم، کانادا، استرالیا

and Australia and Brazil and parts of Africa,

برزیل و بخشی از آفریقا را بررسی کردیم،

and we took this knowledge

ما این دانش ها را گرفتیم

and we built the first national

و اولین مبارزه تبليغاتى آموزشی

public education campaign

را به نام " بهانه‌‌ای برای خشونتهای خانوادگی وجود ندارد "

called There's No Excuse for Domestic Violence.

را ایجاد کردیم.

Take a look at one of our spots.

نگاهی به یک لحظه کنید.

(Video) Man: Where's dinner?

(ویدئو) مرد: شام کجاست؟

Woman: Well, I thought you'd be home a couple hours ago, and I put everything away, so—

زن: خوب، من فکر کردم تو چند ساعت پیش خونه خواهی بود و همه چیز را کنار کذاشتم، خُب

Man: What is this? Pizza. Woman: If you had just called me, I would have known—

این چیه؟ پیتزا. زن: اگر فقط به من تلفن زده بودی، من میدونستم---

Man: Dinner? Dinner ready is a pizza? Woman: Honey, please don't be so loud.

مرد: شام؟ شام آماده یک پیتزاست؟

Please don't—Let go of me!

لطفا اینکار را نکن-- ولم کن!

Man: Get in the kitchen! Woman: No! Help!

مرد: برو تو آشپز خونه! نه کمک!

Man: You want to see what hurts? (Slaps woman)

مرد: میخواهی ببینی که چه چیزی درناکه و ازار می رسونه؟( سیلی به صورت زن)

That's what hurts! That's what hurts! (Breaking glass)

این چیزی که دردناکه! این چیزی دردناکه! ( شکستن شیشه)

Woman: Help me!

زن: کمکم کنید!

["Children have to sit by and watch. What's your excuse?"]

[ کودکان باید بنشینند و تماشا کنند. بهانه شما چیست؟]

Esta Soler: As we were in the process

استا سُلر: همانطور که ما در

of releasing this campaign,

روند نهايى کردن این مبارزه تبليغاتى بودیم،

O.J. Simpson was arrested

او. جی. سیمپسون (هنرپیشه امریکایی) برای قتل

for the murder of his wife and her friend.

همسر و دوست همسرش دستگیر شد.

We learned that he had a long history

ما فهمیدیم که او سابقه طولانی از

of domestic violence.

خشونتهای خانوادگی دارد.

The media became fixated.

رساناها تثيبت شدند.

The story of domestic violence

داستانهاى مربوط به خشونت خانوادگی

went from the back page,

از صفحه آخر روزنامه‌‌ها برداشته شد

but actually from the no-page, to the front page.

و در واقع از صفحات هيچ به صفحه اول رفت.

Our ads blanketed the airwaves,

تبلیغات ما تحت پوشش امواج رادیو و تلویزیونی قرار گرفت،

and women, for the first time,

و زنان برای اولین بار،

started to tell their stories.

شروع به گفتن داستانهایشان کردند.

Movements are about moments,

جنبش لحظه‌‌ای شد،

and we seized this moment.

و ما لحظات را ضبط گرفتیم.

And let me just put this in context.

اجازه دهید این را هم بگویم.

Before 1980, do you have any idea

آیا می‌‌دانيد قبل از سال ۱۹۸۰ چند تا مقاله

how many articles were in The New York Times

در مجله نیویورک تایمز

on domestic violence?

درباره خشونتهای خانوادگی نوشته شد؟

I'll tell you: 158.

من به شما میگویم: ۱۵۸ مورد.

And in the 2000s, over 7,000.

و در دهه‌ی ٢٠٠٠ میلادی حدود ۷٫۰۰۰ مورد.

We were obviously making a difference.

ما چیزی کاملا متفاوت آفریدم.

But we were still missing a critical element.

ولی با اینجال ما یک موضوع حیاتی را کم داشتیم.

So, step four: We needed to engage men.

خُب، گام چهارم: ما باید مردان را هم درگیر این موضوع می‌کردیم.

We couldn't solve this problem

ما نمی‌توانستیم با گذاشتن ۵۰ درصد از جمعیت

with 50 percent of the population on the sidelines.

در كنارى این مشکل را حل کنیم.

And I already told you I'm a data nerd.

قبلا به شما گفتم که من خوره اطلاعات هستم.

National polling told us that men felt indicted

رای گیری ملی به ما گفت که مردان احساس متهم شدن می کنند

and not invited into this conversation.

و نه اینکه به این گفتگو دعوت شده باشند.

So we wondered, how can we include men?

بنابر این ما فکر کردیم که چگونه میتوانیم مردان را ملحق به این گفتگو کنیم؟

How can we get men to talk about

چگونه می‌توانیم مردان را وادار كنیم که درباره

violence against women and girls?

خشونت علیه زنان و دختران گفتگو کنند؟

And a male friend of mine pulled me aside

یک دوست مذکرم مرا به کنار کشید

and he said, "You want men to talk about violence

و گفت، "تو میخواهی مردان درباره خشونت علیه زنان و دختران

against women and girls. Men don't talk."

صحبت کنند. مردان دراین باره صحبت نخواهند کرد."

(Laughter)

(خنده تماشاگران)

I apologize to the men in the audience.

من از آقایان حاضر در اینجا پوزش می‌خواهم.

I know you do.

می دانم که من را خواهيد بخشيد.

But he said, "Do you know what they do do?

اما او گفت،"می‌دانی چه کاری می‌کنند؟

They do talk to their kids.

آنها با کودکانشان صحبت خواهند کرد.

They talk to their kids as parents, as coaches."

آنها با کودکانشان به عنوان پدر صحبت می‌کنند، به عنوان یک مربی."

And that's what we did.

و این کاری بود که ما کردیم.

We met men where they were at

ما با مردان در جایی که بودند

and we built a program.

ملاقات کردیم.

And then we had this one event

سپس ما این برنامه را داشتیم

that stays in my heart forever

که برای همیشه در قلب من خواهد ماند،

where a basketball coach

جایی که یک مربی بسکتبال

was talking to a room filled with male athletes

در اتاقى پر از ورزشکار مذكر و مردان

and men from all walks of life.

از تمامی طبقات اجتماعی مشغول صحبت بود.

And he was talking about the importance

او درباره اهمیت مربيگرى پسران

of coaching boys into men

در مردن شدن

and changing the culture of the locker room

و تغییر فرهنگ از اتاق رخت کن

and giving men the tools to have healthy relationships.

و دادن ابزار به مردان برای داشتن روابط سالم صحبت میکرد.

And all of a sudden, he looked at the back of the room,

ناگهان، او به انتهاى اتاق نگاه کرد،

and he saw his daughter,

و دخترش را دید،

and he called out his daughter's name, Michaela,

او دخترش را صدا زد، مايكلا،

and he said, "Michaela, come up here."

او گفت، "مايکلا، بیا اینجا."

And she's nine years old, and she was kind of shy,

او نُه ساله بود، و از اين بچه‌‌هاى خجالتی بود،

and she got up there,

به آنجا رفت،

and he said, "Sit down next to me."

و به دخترش گفت،"کنار من بنشین."

She sat right down next to him.

او كنار دست پدرش نشست.

He gave her this big hug, and he said,

دخترش را محكم در آغوش كشيد و گفت،

"People ask me why I do this work.

"مردم از من می‌پرسند چرا من اینکار را می‌‌کنم.

I do this work because I'm her dad,

من اینکار را می‌‌کنم زیرا پدرش هستم،

and I don't want anyone ever to hurt her."

و نمی‌‌خواهم هیچ کسی به او آزاری برساند."

And as a parent, I get it.

و به عنوان یک پدر من این را درک کردم.

I get it,

من این را فهمیدم،

knowing that there are so many sexual assaults

با اين اطلاع که تجاوزات جنسی زیادی

on college campuses

در محیط‌‌های دانشگاهی وجود دارد

that are so widespread and so under-reported.

كه بسيار گسترده است و گزارش نمى‌‌شوند.

We've done a lot for adult women.

ما کارهای زیادی برای زنان انجام دادیم.

We've got to do a better job for our kids.

ما باید کارهای بهتری برای کودکانمان انجام دهیم.

We just do. We have to. (Applause)

ما به تازگی شروع کردیم. ما باید (تشویق تماشاگران)

We've come a long way

ما از زمان عکسهای پولاروید

since the days of the Polaroid.

راه زیادی را آمده‌ایم.

Technology has been our friend.

فن‌اوری دوست ما بوده است.

The mobile phone is a global game changer

تلفن همراه یک تغییر دهنده جهانی بازى

for the empowerment of women,

برای توانمند‌سازی زنان هست،

and Facebook and Twitter and Google and YouTube

و فیسبوک، تویتر، گوگل، یوتوب

and all the social media helps us organize

و همه رساناهای اجتماعی به ما کمک کردند تا سازماندهی کنیم

and tell our story in a powerful way.

و تمامی داستانها و موضوعاتمان را به شکل قدرتمندی بگویم.

And so those of you in this audience

خُب حاضرین در اینجا

who have helped build those applications

کمک به ساخت این برنامه های کاربردی

and those platforms, as an organizer,

و سیستم عامل کردند، به عنوان یک سازمان دهنده،

I say, thank you very much.

از شما بسیار سپاسگزارم .

Really. I clap for you.

واقعا، من برای شما دست می‌زنم.

(Applause)

( تشویق )

I'm the daughter of a man

من دختر مردی هستم

who joined one club in his life,

که به باشگاهی در زندگیش پیوست،

the Optimist Club.

به باشگاه خوشبینان.

You can't make that one up.

شما نمى‌‌توانید يك همچين چيزى را بسازيد.

And it is his spirit and his optimism

این روحیه او بود و خوشبینی او در

that is in my DNA.

دی ان ای من وجود دارد.

I have been doing this work

من اینکار را

for over 30 years,

برای ۳۰ سال انجام دادم،

and I am convinced, now more than ever,

و معتقدم، امروز ظرفیت تغییر در

in the capacity of human beings to change.

انسان بیشتر از هر زمان دیگری‌ست.

I believe we can bend the arc of human history

من معتقدم ما می‌‌توانیم قوس تاریخ بشر را

toward compassion and equality,

به همدلی و برابری تغییر دهیم،

and I also fundamentally believe

و همچنین اساساً باور دارم

and passionately believe

و عاشقانه بر این باورم

that this violence does not have to be part

که این خشونت ها نباید بخشی

of the human condition.

از شرایط انسانی باشد.

And I ask you, stand with us

و من از شما می‌ خواهم، با ما بمانید

as we create futures without violence

تا ما آینده‌‌ای بدون خشونت

for women and girls and men and boys everywhere.

برای زنان، دختران، مردان و پسران را در همه جا بسازیم.

Thank you very much.

بسیار از شما سپاسگزارم.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)