A plan to recycle the unrecyclable | Ashton Cofer

Translator: Masih Bakhshandeh Reviewer: Leila Ataei

It was just an ordinary Saturday.

يك روز یکشنبه عادی بود.

My dad was outside mowing the lawn,

پدرم بیرون داشت چمنها را میزد،

my mom was upstairs folding laundry,

مادرم طبقه بالا داشت لباسها را تا می‌زد،

my sister was in her room doing homework

خواهرم در اتاقش داشت تکالیفش را انجام می‌داد

و من تو زیرزمین داشتم بازی ویدئویی می‌کردم.

and I was in the basement playing video games.

وقتی رفتم طبقه بالا تا نوشیدنی بخورم،

And as I came upstairs to get something to drink,

I looked out the window

یه نگاهی به پنجره انداختم.

and realized that there was something that I was supposed to be doing,

و فهمیدم کاری بوده که من باید انجام می‌دادم ،

و این چیزی بود که دیدم.

and this is what I saw.

No, this wasn't my family's dinner on fire.

نه ، این شام ما نبود که روی آتش بود.

پروژه علمی من بود.

This was my science project.

شعله‌ها درحال زبانه کشیدن بودند،

Flames were pouring out,

smoke was in the air

دود در هوا پرشده بود

and it looked like our wooden deck was about to catch fire.

و انگار تراس چوبی ما آتش گرفته بود.

I immediately started yelling.

من بی‌درنگ شروع به فریاد زدن کردم.

مادرم ترسیده بود،

My mom was freaking out,

my dad ran around to put out the fire

پدرم این ور و اونور می دوید که آتیش رو خاموش کنه

and of course my sister started recording a Snapchat video.

والبته خواهرم شروع کرد به ضبط فیلم با Snapchat.

(Laughter)

(خنده حضار)

This was just the beginning of my team's science project.

این فقط شروع پروژه علمی تیمی من بود.

My team is composed of me and three other students

تیم من متشکل از من و سه دانش اموز دیگر است

که امروز در بین حضار هستن.

who are here in the audience today.

We competed in FIRST LEGO League

ما در لیگ FIRST LEGO رقابت کردیم.

which is an international LEGO robotics competition for kids,

که یک مسابقه رباتیک با LEGO برای کودکان است.

and in addition to a robotics game,

علاوه بر یک بازی رباتیک،

we also worked on a separate science project,

ما همچنین روی پروژه‌های علمی جداگانه‌ای کار می‌کردیم.

and this was the project that we were working on.

و این پروژه‌ای بود که ما روش کار می‌کردیم.

So the idea for this project all started

خب ایده‌ای که کل این پروژه با آن شروع شد

when a few months earlier,

چند ماه قبلتر بود،

دوتا از هم تیمی‌هام به مسافرتی در آمریکای مرکزی رفته بودن

a couple of my teammates took a trip to Central America

و سواحل اونجا رو پر از اشغال از یونولیت دیدند،

and saw beaches littered with Styrofoam,

or expanded polystyrene foam.

یا همان پلی استایرن انبساطی.

و وقتی برگشتند و درباره‌اش با ما صحبت کردند

And when they came back and told us about it,

we really started thinking about the ways in which we see Styrofoam every day.

ما واقعاً به این فکرکردیم که همه روزه به روشهای مختلف یونولیت می‌بینیم.

Get a new flat-screen TV?

گرفتن یه تلوزیون صفحه‌تخت نو؟

You end up with a block of Styrofoam bigger than the TV itself.

شما در نهایت بلوکهای یونولیت که بزرگتر از خود تلوزیون است را دور می‌ریزید.

نوشیدن یه لیوان قهوه؟

Drink a cup of coffee?

Well, those Styrofoam coffee cups are sure going to add up.

خب، این لیوانهای یونولیتی قهوه یقیناً کم کم جمع می‌شوند.

And where do all these items go after their one-time use?

تمام این چیزها بعدازیکبار استفاده کجا می‌روند؟

از آنجا که هیچ راه حلی برای استفاده از یونولیت ندارد،

Since there aren't any good existing solutions for used Styrofoam,

almost all of them end up right in the landfill,

تقریبا تمام آنها در محل های دفع زباله یا

به اقیانوس‌ها و سواحل دور ریخته می‌شوند،

or the oceans and beaches,

taking over 500 years to degrade.

در طول بیش از ۵۰۰ سال

And in fact, every year, the US alone

در حقیقت، هر ساله، آمریکا به تنهایی

produces over two billion pounds of Styrofoam,

بیش از ۹۰۷ میلیون تن یونولیت تولید می‌کند.

filling up a staggering 25 percent of landfills.

که در حال پرکردن ۲۵ درصد محل های دفع زباله است.

So why do we have these ghost accumulations of Styrofoam waste?

چرا ما این همه انباشت یونولیت دورریخته شده داریم؟

چرامثل خیلی پلاستیکهای دیگر نمی‌تونیم آن را بازیافت کنیم؟

Why can't we just recycle them like many plastics?

Well, simply put, recycled polystyrene is too expensive

خب، خیلی ساده، یونولیت بازیافتی خیلی گران

and potentially contaminated,

و عملاً آلوده است،

so there is very little market demand for Styrofoam that has to be recycled.

پس تقاضای بسیار کمی در بازار برای یونولیتی که بازیافت شده، وجود دارد.

And as a result, Styrofoam is considered a nonrenewable material,

و درنتیجه یونولیت ماده‌ای تجدید‌ناپذیر محسوب می‌شود،

because it is neither feasible nor viable to recycle polystyrene.

چون بازیافت یونولیت ازنظر اقتصادی نه امکان پذیر است و نه با دوام

And in fact, many cities across the US

و در حقیقت ، خیلی شهرها در سراسر آمریکا

have even passed ordinances

قوانینی را تصویب کرده‌اند

that simply ban the production of many products containing polystyrene,

که خیلی ساده، تولید محصولات حاوی پلی استایرن را ممنوع می‌کند،

which includes disposable utensils,

که شامل ظروف یکبار مصرف،

packing peanuts, takeout containers

مواد بسته‌بندی بادام زمینی، ظروف نگهدارنده خوراک

and even plastic beach toys,

و حتی اسباب بازیهای پلاستیکی که در ساحل بچه‌ها بازی می‌کنند،

all products that are very useful in today's society.

همه محصولاتی که در جامع امروز ما خیلی مفیدند.

And now France has become the first country

و الان فرانسه اولین کشور برای

to completely ban all plastic utensils,

ممنوعیت کامل ظروف پلاستیکی،

cups and plates.

فنجان و بشقاب شده است.

But what if we could keep using Styrofoam

اما چطور می‌شود اگربتوانیم به استفاده از یونولیت ادامه بدهیم

and keep benefiting from its cheap, lightweight, insulating

و بتوانیم باز از ارزانی ، وزن کم، خاصیت عایق کننده

and excellent packing ability,

و قابلیت بسته‌بندی عالی آن استفاده کنیم.

while not having to suffer from the repercussions

وقتی که تحت تاثیر پیامد‌های

of having to dispose of it?

استفاده نکردن از آن قرار خواهیم گرفت.

What if we could turn it into something else that's actually useful?

چه می‌شد اگر آن را به چیزی دیگر که واقعاً مفید است تبدیل کنیم؟

What if we could make the impossible possible?

چه می‌شد اگر می‌توانستیم غیر ممکن را ممکن کنیم؟

My team hypothesized that we could use the carbon that's already in Styrofoam

تیم من فرض کرد که ما می‌توانیم از کربنی که در استایروفم قرار دارد

در تولید کربن فعال استفاده کنیم،

to create activated carbon,

which is used in almost every water filter today.

که تقریباً در هر فیلتر آبی استفاده می‌شود.

And activated carbon works by using very small micropores

و کربن فعال شده با استفاده از خلل و فرج‌های بسیار ریز

آلاینده‌ها را از آب یا حتی هوا فیلترمی‌کند.

to filter out contaminants from water or even air.

So we started out by doing a variety of heating tests,

بنابراین ما شروع به انجام یک سری آزمایشهای مختلف حرارتی کردیم،

و متاسفانه شکستهای بسیاری داشتیم.

and unfortunately, we had many failures.

Literally, nothing worked.

و هیچ کدام عمل نکرد.

Besides my dad's grill catching on fire,

علاوه بر آن کبابپز پدرم در آتش سوخت،

most of our samples vaporized into nothing,

بیشتر نمونه‌های ما بخار شد و از بین رفت،

یا داخل کورههای گران قیمت منفجر شد،

or exploded inside expensive furnaces,

leaving a horribly sticky mess.

یک ظرف غذای چسبناک باقی ماند.

In fact, we were so saddened by our failures that we almost gave up.

در حقیقت ما خیلی از شکستهایمانغمگین بودیم و تقریباً منصرف شده بودیم.

خب چرا به تلاشمان ادامه دادیم

So why did we keep trying

when all the adults said it was impossible?

وقتی که همه بزرگترا می‌گفتند غیرممکن است ؟

شاید به این بخاطر که بچه‌ایم. چیزی بهتر از این را بلد نیستیم.

Well, maybe it's because we're kids. We don't know any better.

But the truth is, we kept trying because we thought it was still possible.

اما حقیقت این است که تلاشمان را ادامه دادیم چون فکرمی‌کردیم هنوز ممکن است.

We knew that if we were successful,

ما می‌دانستیم که اگر موفق شویم ،

به محیط زیست کمک خواهیم کرد و دنیا را به یک جای بهتر تبدیل خواهیم کرد.

we would be helping the environment and making the world a better place.

So we kept trying

پس ما به تلاش ادامه دادیم

و شکست خوردیم.

and failing

and trying

و تلاش کردیم

and failing.

و شکست خوردیم،

داشتیم منصرف می‌شدیم

We were so ready to give up.

But then it happened.

که این اتفاق افتاد.

With the right temperatures, times and chemicals,

با دما، زمان و مواد شیمیایی درست،

we finally got that successful test result

نهایتاً به نتیجه موفقیت ‌آمیز أزمایشی رسیدیم

showing us that we had created activated carbon from Styrofoam waste.

که نشان می‌داد کربن فعال را از یونولیت دورریخته شده ساخته بودیم.

و در آن لحظه، غیرممکن

And at that moment, the thing that had been impossible

all of a sudden wasn't.

بطور ناگهانی ممکن شد.

این به ما نشون می‌دهد که اگرچه در شروع شکستهای بسیاری داشتیم

It showed us that although we had many failures at the beginning,

we were able to persevere through them to get the test results that we wanted.

توانستیم باوجود آنها مقاومت کنیم تا به نتیجه‌ای که می خواستیم دست پیدا کنیم.

And moreover, not only were we able to create activated carbon

و علاوه براین نه فقط توانستیم کربن فعال بسازیم

for purifying water,

برای تصفیه آب،

but we were also able to reduce Styrofoam waste,

بلکه توانستیم یونولیت دورریخته شده را کاهش دهیم.

حل کردن دو مشکل جهانی فقط با یک راه حل.

solving two global problems with just one solution.

So from then on, we were inspired to take our project further,

بنابراین از آن پس ما تشویق شدیم که پروژه‌مان را بیشتر ادامه دهیم،

performing more tests to make it more effective

انجام تست‌های بیشتر برای ایجاد اثربخشی بیشتر

and testing it in real world situations.

و آزمایش کردن آن در شرایط دنیای واقعی.

We then proceeded to receive funding

ما برای دریافت منابع مالی اقدام کردیم.

from the NSTA's eCYBERMISSION STEM-in-Action program

از انجمن eCYBERMISSION STEM مربوط به NSTA در یک برنامه فعال

sponsored by the US Army,

که توسط ارتش آمریکا حمایت می‌شد.

as well as FIRST Global Innovation Awards

همچنین در کنفرانس FIRST Global Innovation Awards

sponsored by XPRIZE.

توسط سازمان XPRIZE حمایت شد.

And we were also honored

همچنین ما مفتخر به برد جایزه

with the Scientific American Innovator Award

Scientific American Innovator Award

from Google Science Fair.

از بخش Google Science Fair شدیم.

And using these funds, we plan to file a full patent on our process

وب ا استفاده از این منابع مالی، برای ثبت فرآیند اختراع خود

and to continue to work on our project.

و ادامه دادن کار بر پروژه برنامه‌ریزی کردیم.

So yes, although we started with catching my dad's grill on fire

بله‌، اگرچه ما با سوزاندن کباب‌پز پدرم شروع کردیم،

and failing so many times that we almost quit,

و چندین بار شکست خوردیم تقریباً داشتیم منصرف می‌شدیم،

it was well worth it when we look back at it now.

اما الان وقتی دوباره به آن نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که ارزشش را داشت.

We took a problem that many people said was impossible

ما به مشکلی برخوردیم که خیلی افراد گفتند که غیر‌ممکن است

and we made it possible,

و ما از آن ممکن ساختیم،

و وقتی طچظاهرا هیچ کدام از کارها درست پیش نمی‌رفت پافشاری کردیم.

and we persevered when it looked like nothing that we did would work.

We learned that you can't have success

آموختیم که موفق ممکن نیست مگر با

without a little,

اندکی شکست،

یا با شکست خوردن‌های بسیار.

or a lot, of failure.

پس در آینده نترسید اگر کباب‌پزتان در آتش بسوزد،

So in the future, don't be afraid if your grill goes up in flames,

چون هرگز نمیدانید چه موقع ایده‌تان جرقه خواهد خورد.

because you never know when your idea might just catch fire.

Thank you.

متشکرم.

(تشویق حضار)

(Applause)