Why is it so hard to escape poverty? - Ann-Helén Bay

Çeviri: Gizem Nur Denizer Gözden geçirme: Cihan Ekmekçi

Imagine that you’ve been unemployed and seeking work for months.

İşsiz olduğunuzu ve aylardır iş aradığınızı hayal edin.

Government benefit programs have helped you cover rent, utilities, and food,

Devlet yardımı, kira, yan gereksinimler ve yiyeceği karşılamanıza yardımcı oldu

but you're barely getting by.

fakat yine de zar zor geçiniyorsunuz.

Finally, you hear back about a job application.

Sonunda, bir iş başvurusundan cevap geliyor.

You receive your first paycheck in months, and things seem to be turning around.

Aylardır ilk maaşınızı alıyorsunuz ve işler sonunda yoluna girmiş gibi duruyor.

But there’s a catch.

Ama bir şey var.

Your new job pays just enough to disqualify you from the benefit programs,

Yeni işinizden aldığınız maaş sizi yardım programlarından yararlanmaktan men ediyor

and not enough to cover the same costs.

ve aynı giderleri karşılamaya yetmiyor.

To make things worse, you have to pay for transportation to work,

Daha da kötüsü, işe giderken ulaşıma ve ofisteyken

and childcare while you’re at the office.

çocuğunuzun bakımına ödeme yapmanız gerekiyor.

Somehow, you have less money now than when you were unemployed.

Nasıl oluyorsa işsiz olduğunuz dönemden daha az paraya sahipsiniz.

Economists call this demoralizing situation the welfare trap—

Ekonomistler bu moral bozucu duruma refah tuzağı adını veriyor ki bu,

one of the many different poverty traps affecting millions of people

dünya çapında milyonları etkileyen yoksulluk tuzaklarından

around the world.

sadece biri.

Poverty traps are economic and environmental circumstances

Yoksulluk tuzakları, yoksulluğun nesiller boyunca kalıcı olmasını sağlayan,

that reinforce themselves, perpetuating poverty for generations.

kendi kendilerini besleyen ekonomik ve çevresel koşullardır.

Some poverty traps are tied to an individual’s circumstances,

Bazı yoksulluk tuzakları bir bireyin koşullarına bağlıdır,

like a lack of access to healthy food or education.

sağlıklı yiyeceğe ya da eğitime erişimin olmaması gibi.

Others can affect entire nations,

Diğerleri bütün bir milleti etkileyebilir,

such as cycles of corrupt government or climate change.

birbiri ardına gelen yozlaşmış hükümetler ya da iklim değişikliği gibi.

But the cruel irony of welfare traps in particular

Ancak özellikle refah tuzaklarının acımasız ironisi

is that they stem from the very policies designed to battle poverty.

bunların yoksullukla savaşmak için düzenlenen politikalardan köken almasıdır.

Most societies throughout history employed some strategies

Tarihteki birçok toplum yoksul insanlara temel ihtiyaçlarını ulaştırmak için

to help people in poverty meet basic needs.

çeşitli stratejiler uyguladılar.

Before the 20th century, religious groups and private charities

20. yüzyıldan önce, genellikle dini gruplar ve özel yardım kuruluşları

often led such initiatives.

buna benzer girişimlerde bulundu.

Today, these are called welfare programs,

Günümüzde bunlara, refah programları denilmektedir

and they usually take the form of government-provided subsidies

ve genellikle konutlandırma, yiyecek, ve sağlık hizmetleri gibi

for housing, food, energy, and healthcare.

devlet tarafından sağlanan teşvikler şeklinde bulunurlar.

Typically, these programs are means-tested,

Genellikle, bu programlar gelir yoklaması yapar,

meaning that only people who fall below a certain income level

yani yalnızca belli bir gelir seviyesinin altına düşen kişiler

are eligible for benefits.

yardım almaya hak kazanır.

This policy is designed to ensure aid goes to those who need it most.

Bu politika, yardımın en çok ihtiyacı olanlara gitmesi için tasarlanmıştır.

But it also means people lose access as soon as they earn more

Ancak bu, yeterlik eşiğinden daha fazlasını kazanır kazanmaz kişilerin

than the qualification threshold,

erişimi kaybetmesi anlamına gelir,

regardless of whether or not they're financially stable enough to stay there.

mali açıdan orada kalacak kadar istikrarlı olup olmadıklarına bakılmadan.

This vicious cycle is harmful to both those in poverty and those outside of it.

Bu kısır döngü hem fakirliğin içinde hem de dışında olanlar için zararlıdır.

Mainstream economic models assume people are rational actors

Yaygın ekonomik modeller, insanları seçeneklerinin maliyet ve çıkarlarını

who weigh the cost and benefits of their options

ölçen ve ileriye yönelik en avantajlı yolu seçen

and choose the most advantageous path forward.

rasyonel aktörler olarak varsayar.

If those in poverty know they'll gain no net benefit from working,

Yoksullar, çalışırken net bir gelir kazanamayacaklarını bilirlerse,

they're incentivized to remain in government assistance.

devlet yardımında kalmaya teşvik edilirler.

Of course, people work for many reasons,

Tabii ki insanlar birçok nedenden çalışır,

including societal norms and personal values.

sosyal normlar ve kişisel değerler de dahil.

But income is a major incentive to pursuing employment.

Ancak gelir, istihdamı sürdürmek için başlıca teşvik sebebidir.

And when less people take on new jobs, the economy slows down,

Daha az insan işe girdiğinde, ekonomi zayıflar,

keeping people in poverty

insanları fakirleştirir

and potentially pushing people on the cusp of poverty over the edge.

ve potansiyel olarak insanları yoksulluğun eşiğine iter.

Some have suggested this feedback loop could be removed

Bazıları, bu dönüt döngüsünün, devlet yardım programlarının

by eliminating government assistance programs altogether.

tamamen ortadan kaldırılmasıyla, giderilebileceğini öne sürdü.

But most agree the solution is neither realistic nor humane.

Ancak çoğu kişi, çözümün ne gerçekçi ne de insancıl olduğu konusunda hemfikir.

So how can we redesign benefits in a way that doesn't penalize people for working?

İnsanlara çalıştıkları için ceza vermeyen çıkarları nasıl yeniden tasarlayabiliriz?

Many countries have tried different ways to circumvent this problem.

Birçok ülke bu sorunu aşmak için farklı yollar denedi.

Some allow people to continue receiving benefits for a given period

Bazıları, insanların iş bulduktan sonra belli bir süre yardım almaya

after finding a job,

devam etmesine izin verirken,

while others phase out benefits gradually as income increases.

diğerleri, gelir arttıkça yardımları aşamalı olarak kaldırıyor.

These policies still remove some financial incentive to work,

Bu politikalar, çalışmaya yönelik bazı mali teşvikleri kaldırır,

but the risk of a welfare trap is lower.

ancak refah tuzağı riski daha düşük.

Other governments provide benefits like education, childcare, or medical care

Diğer devletler, eğitim, çocuk bakımı veya tıbbi yardım gibi faydalar sağlarlar,

equally across all their citizens.

tüm vatandaşları arasında eşit olarak.

One proposed solution takes this idea of universal benefits even further.

Önerilen bir çözüm, bu evrensel fayda fikrini daha da ileri götürüyor.

A universal basic income would provide a fixed benefit to all members of society,

Evrensel temel gelir, servet veya istihdam durumundan bağımsız olarak

regardless of wealth or employment status.

toplumun tüm üyelerine sabit bir fayda sağlar.

This is the only known policy that could entirely remove welfare traps,

Bu, refah tuzaklarını tamamen ortadan kaldırabilecek bilinen tek politikadır

since any earned wages would supplement the benefit rather than replace it.

çünkü kazanılan herhangi bir maaş faydayı değiştirmek yerine onu tamamlayacaktır.

In fact, by creating a stable income floor below which no one can fall,

Hatta, kimsenin altına düşemeyeceği bir sabit gelir tabanı oluşturarak

basic income might prevent people from falling into poverty in the first place.

temel gelir ilk önce insanların fakirliğe düşmesini engelleyebilir.

Numerous economists and thinkers

Çok sayıda ekonomist ve düşünür,

have championed this idea since the 18th century.

18. yüzyıldan beri bu fikri savundu.

But for now, universal basic income remains largely hypothetical.

Fakat şimdilik, evrensel temel gelir fikri büyük ölçüde varsayımsal kalıyor.

Although it's been tried in some places on a limited scale,

Bazı yerlerde sınırlı alanlarda, denenmiş olsa da bu yerel deneyler

these local experiments don’t tell us much about how the policy

politikanın tüm ulusta veya -gezegende- nasıl işleyeceği

would play out across an entire nation— or a planet.

hakkında bize pek bir şey göstermiyor.

Whatever strategy governments pursue,

Hükümetler hangi stratejiyi izlerse izlesin

solving the welfare trap requires respecting people’s agency and autonomy.

refah tuzağını çözmek, insanların eylem ve özerkliğine saygı duymayı gerektirir.

Only by empowering individuals to create long-term change

Yalnızca bireyleri, hayatlarında ve toplumlarında,

in their lives and communities

değişim yaratmaları için yetkilendirerek

can we begin to break the cycle of poverty.

uzun vadeli bir fakirlik döngüsünü kırmaya başlayabiliriz.