History's deadliest king - by Georges Nzongola-Ntalaja

Translator: Chanon Sukhumdecha Reviewer: Yada Sattarujawong

On December 12, 1904, Chief Lontulu laid 110 twigs

เมื่อวันที่ 12 ธันวาคม 1904 หัวหน้าหมู่บ้านลอนตูลูวางกิ่งไม้ 110 กิ่ง

in front of a foreign commission.

ต่อหน้าคณะกรรมการจากต่างชาติ

Every twig represented a person in his village who died

แต่ละกิ่งเป็นตัวแทนของ คนแต่ละคนในหมู่บ้านของเขาที่เสียชีวิต

because of King Leopold’s horrific regime in the Congo—

จากระบอบปกครองอันเหี้ยมโหด ของสมเด็จพระเจ้าเลออปอลในคองโก

all in the name of rubber.

ทั้งหมดเพียงเพื่อยาง

Chief Lontulu separated the twigs into four piles:

หัวหน้าหมู่บ้านลอนตูลู แยกกิ่งไม้ออกเป็น 4 กอง

tribal nobles, men, women, and children—

ได้แก่ ผู้สูงศักดิ์ของหมู่บ้าน ผู้ชาย ผู้หญิง และเด็ก

then proceeded to name the dead of one-by-one.

แล้วจากนั้นก็เอ่ยชื่อของผู้ล่วงลับทีละคน ๆ

His testimony joined hundreds of others to help bring an end

คำให้การของเขาและอีกหลายร้อยคน ช่วยยุติความโหดร้ายทารุณ

to one of the greatest atrocities in history.

ครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์

Beginning in the late 1800s,

ตั้งแต่ช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19

European countries participated in the so-called “Scramble for Africa.”

ชาติยุโรปต่างร่วมในสิ่งที่เรียกว่า “การแก่งแย่งชิงแอฟริกา”

They colonized 90% of the continent,

90% ของแอฟริกาตกเป็นอาณานิคมของยุโรป

exploiting African resources and enriching their countries.

หาประโยชน์จากทรัพยากรในแอฟริกา เพื่อทำให้ประเทศตนร่ำรวย

Belgium had recently become an independent kingdom.

เบลเยียมเพิ่งสถาปนาเป็นอาณาจักร

Its ruler, Leopold II, wanted to acquire what he called

สมเด็จพระเจ้าเลออปอลที่ 2 ผู้ปกครองประเทศ อยากได้สิ่งที่เขาเรียกว่า

“a slice of this magnificent African cake.”

“เค้กแอฟริกาอันเลิศรสนี้สักชิ้น”

Meanwhile, he read colonial explorer Henry Morton Stanley’s reports

ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้อ่านรายงานของ เฮนรี มอร์ตอน สแตนลี นักสำรวจยุคอาณานิคม

about traveling through Africa.

เกี่ยวกับการเดินทางในแอฟริกา

Stanley emphasized the Congo basin’s majesty.

สแตนลีเน้นย้ำถึงความอลังการ ของลุ่มน้ำคองโก

So, in 1879, Leopold contracted him to return to the Congo.

เมื่อปี 1879 สมเด็จพระเจ้าเลออปอล จึงทำสัญญาว่าจ้างให้สแตนลีกลับไปยังคองโก

There, Stanley deceived leaders into signing some 450 treaties

ที่นั่น สแตนลีได้หลอกให้ผู้นำกลุ่มต่าง ๆ ลงนามในสนธิสัญญาประมาณ 450 ฉบับ

allowing for land use.

ที่อนุญาตให้ใช้ที่ดินได้

Leopold persuaded the US and European powers to grant him ownership

สมเด็จพระเจ้าเลออปอลเกลี้ยกล่อมให้สหรัฐ และชาติยุโรปให้อำนาจในการปกครองคองโกแก่ตน

of the Congo,

pledging to protect free trade in the region.

โดยเขาให้คำมั่นว่า จะปกป้องการค้าเสรีในคองโก

And on May 29, 1885, a territory more than 80 times the size of Belgium

และเมื่อวันที่ 29 พ.ค. 1885 ดินแดนที่มีขนาดใหญ่กว่าเบลเยียม 80 เท่า

and home to 20 million people was declared his own private colony—

และเป็นบ้านเกิดของคน 20 ล้านคน ก็ถูกประกาศ ให้เป็นอาณานิคมส่วนพระองค์

by no one it actually belonged to.

ทั้งที่คองโกไม่เคยขึ้นอยู่กับใครมาก่อนเลย

Leopold lost no time consolidating power in what he called the Congo Free State.

สมเด็จพระเจ้าเลออปอลไม่รอช้าในการรวบอำนาจ ในดินแดนที่เขาเรียกรัฐเสรีคองโก

He claimed land, raised an army,

เขายึดที่ดิน จัดตั้งกองทัพ

and forced many Congolese men to complete unpaid labor.

และบังคับให้ชาวคองโกจำนวนมาก ใช้แรงงานฟรี

Things got even worse when, in 1887,

สถานการณ์ก็เลวร้ายขึ้นไปอีกเมื่อปี 1887

a Scottish inventor redeveloped the pneumatic tire,

นักประดิษฐ์ชาวสก็อต พัฒนายางสูบลมขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

creating a massive international market for rubber.

ทำให้เกิดตลาดนานาชาติขนาดใหญ่สำหรับยาง

The Congo had one of the world’s largest supplies.

คองโกเป็นแหล่งผลิตยาง ที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก

Leopold seized the opportunity,

สมเด็จพระเจ้าเลออปอลคว้าโอกาสนี้

requiring villages to meet ever-greater rubber quotas.

บังคับให้หลายหมู่บ้านทำงานเพื่อให้ได้ยาง ตามเป้าที่มากขึ้นกว่าเดิม

Congolese men had to harvest the material from wild vines.

ชาวคองโกต้องเก็บเกี่ยววัตุดิบจากเถาไม้ป่า

As supplies drained, they walked for days to gather enough.

เมื่อยางร่อยหรอลง พวกเขาก็ต้องเดินหลายวัน เพื่อเก็บเกี่ยวให้ได้เพียงพอ

Leopold’s army entered villages and held women and children hostage

กองทัพสมเด็จพระเจ้าเลออปอลบุกรุกหมู่บ้าน และจับผู้หญิงและเด็กเป็นตัวประกัน

until the impossible quota was met.

จนกว่าจะได้ของครบตามเป้าที่เป็นไปไม่ได้

Soldiers sexually violated women and deprived children of food and water.

ทหารข่มขืนกระทำชำเราผู้หญิง และไม่ให้อาหารและน้ำแก่เด็ก

Congolese people rebelled—

ชาวคองโกลุกขึ้นมาต่อต้าน

they refused to cooperate, fought Leopold’s soldiers,

พวกเขาปฏิเสธที่จะร่วมมือ ต่อสู้กับทหารของสมเด็จพระเจ้าเลออปอล

hid in the forests, and destroyed rubber vines.

หลบในป่า และทำลายเถาต้นยาง

Leopold’s army responded to resistance or failure to meet quotas

กองทัพของสมเด็จพระเจ้าเลออปอลตอบโต้ การขัดขืนและความล้มเหลวที่ทำตามเป้าไม่ได้

with unflinching torture and executions.

ด้วยการทารุณกรรมอย่างไม่หวั่นเกรง และการประหารชีวิต

Because guns and ammunition were expensive,

เนื่องจากปืนและกระสุนมีราคาแพง

officers ordered soldiers to prove they used their bullets in the line of duty

เจ้าหน้าที่สั่งให้ทหารยืนยันว่า ได้ใช้กระสุนไปจริง ๆ ระหว่างปฏิบัติหน้าที่

by removing a hand from anyone they killed.

ด้วยการตัดมือข้างหนึ่งของคนที่ฆ่ามา

However, many soldiers hunted using their guns.

อย่างไรก็ตาม ทหารจำนวนมากล่าสัตว์ด้วยปืน

To avoid harsh penalties and account for lost bullets,

เพื่อไม่ให้โดนทำโทษร้ายแรง และอธิบายถึงกระสุนที่หายไป

they cut off living people’s hands.

พวกเขาจึงตัดมือคนเป็น ๆ

They also used this practice as punishment.

นอกจากนี้ พวกเขายังใช้วิธีนี้ในการลงโทษ

If rubber quotas weren’t met,

หากได้ยางไม่ครบตามเป้า

soldiers would sever people’s hands and bring them to their commanders

ทหารก็จะตัดมือคนไปให้ผู้บัญชาการแทนยาง

instead of rubber.

The regime dramatically upended daily life and agriculture,

ระบอบการปกครองนี้พลิกวิถีชีวิต และการทำเกษตรจากหน้ามือเป็นหลังมือ

causing widespread starvation and disease.

ทำให้เกิดความอดอยากและโรคภัยเป็นวงกว้าง

Meanwhile, King Leopold built monuments and private estates

ขณะเดียวกันสมเด็จพระเจ้าเลออปอลก็สร้าง อนุสาวรีย์และที่อยู่ส่วนตัว

with the wealth he extracted.

ด้วยความมั่งคั่งที่เขากอบโกยมา

Soon, people brought international attention to the horrific abuses

แต่ไม่ช้า ความสนใจจากนานาชาติก็มุ่งไปที่ การทารุณกรรมอันโหดร้าย

of Leopold’s Congo Free State.

ในรัฐเสรีคองโกของสมเด็จพระเจ้าเลออปอล

In 1890, American journalist George Washington Williams

เมื่อปี 1890 จอร์จ วอชิงตัน วิลเลียม นักหนังสือพิมพ์สหรัฐ

accused King Leopold of “deceit, fraud, robberies, arson,

กล่าวหาสมเด็จพระเจ้าเลออปอลด้วยข้อหา “ฉ้อฉล หลอกลวง ปล้นขโมย วางเพลิง

murder, slave-raiding, and [a] general policy of cruelty.”

ฆาตกรรม จับทาส และนโยบายทั่วไปอันโหดร้าย”

In 1903, Diplomat Roger Casement wrote a report that corroborated

เมื่อปี 1903 โรเจอร์ คาเซมอง นักการทูต เขียนรายงานที่เป็นหลักฐานยืนยัน

the nature and scale of the atrocities.

สภาพและขนาดของความโหดร้ายทารุณนี้

It was published the following year.

รายงานฉบับนี้ได้รับการตีพิมพ์ในปีถัดมา

In response, Leopold appointed his own commission to investigate the accusations.

เพื่อตอบโต้ สมเด็จพระเจ้าเลออปอลแต่งตั้ง คณะกรรมการเพื่อตรวจสอบข้อกล่าวหาข้างต้น

They heard numerous witness statements in the Congo— Chief Lontulu’s included.

คณะกรรมการนี้รับฟังคำให้การจำนวนมากในคองโก รวมไปถึงคำให้การของหัวหน้าหมู่บ้านลอนตูลู

The report only confirmed the worst.

รายงานฉบับนี้ยืนยันแต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุด

Facing pressure, Leopold relinquished control of the Congo

สมเด็จพระเจ้าเลออปอลเผชิญกับแรงกดดัน และสละอำนาจปกครองคองโก

to the Belgian government in 1908.

ให้รัฐบาลเบลเยียมเมื่อปี 1908

But this did not mean justice.

แต่นี่ก็ไม่ได้ทำให้เกิดความยุติธรรมใด ๆ

The Belgian state awarded Leopold 50 million francs

เบลเยียมถวายเงินมูลค่า 50 ล้านฟรังก์ให้แก่ สมเด็จพระเจ้าเลออปอล

“in testimony for his great sacrifice in favor of the Congo.”

“เพื่อเป็นหลักฐานแก่ การเสียสละอันใหญ่หลวงเพื่อคองโก”

He died the following year.

สมเด็จพระเจ้าเลออปอลสิ้นพระชนในปีถัดมา

Crowds booed his funeral procession.

ฝูงชนโห่ร้องใส่ขบวนพิธีศพ

For more than 50 years following, the Congo remained a Belgian colony,

คองโกยังคงเป็นอาณานิคมของเบลเยียม ไปอีก 50 ปีถัดมา

until declaring independence in 1960.

จนกระทั่งประกาศเอกราชเมื่อปี 1960

That year, the Congo elected its first prime minister, Patrice Lumumba.

ในปีเดียวกัน คองโกเลือกพาทรีซ ลูมุมบา เป็นนายกรัฐมนตรีคนแรก

But months later, he was unseated in a US and Belgium backed coup.

แต่หลายเดือนให้หลัง เขาถูกขับออกจากตำแหน่ง ในการรัฐประหารที่สหรัฐและเบลเยียมหนุนหลัง

In early 1961, Lumumba was assassinated under Belgian supervision.

ช่วงต้นปี 1961 ลูมุมบาถูกลอบสังหาร ภายใต้การกำกับดูแลของเบลเยียม

The coup launched the country into a decades-long dictatorship.

การรัฐประหารทำให้คองโกตกอยู่ใน การปกครองแบบเผด็จการนานหลายสิบปี

Around 10 million Congolese people are thought to have died

คาดกันว่าชาวคองโกราว 10 ล้านคนได้เสียชีวิต

during Leopold’s occupation and looting of the Congo.

ในช่วงการปกครองและการปล้นสะดมคองโก โดยสมเด็จพระเจ้าเลออปอล

Despite this devastation, calls for reparations have gone unanswered.

แม้เสียหายรุนแรงขนาดนี้ ข้อเรียกร้องเงินชดใช้ก็ไม่ได้รับการตอบรับ

To this day, throughout Belgium can be found the monuments King Leopold built

อนุสาวรีย์ที่สมเด็จพระเจ้าเลออปอลสร้าง จากความโหดเหี้ยมที่มิอาจคาดคิดได้

on a foundation of inconceivable cruelty.

ยังคงเห็นได้ทั่วเบลเยียมจนถึงทุกวันนี้