The mystery box | JJ Abrams

J.J. Abrams'ın gizemli kutusu

Çeviri: Kemal Seçkin Gözden geçirme: Hakan Ergin

Here's my thing.

Bugün üzerinde konuşacağım şey - bir saniye, evet işte.

Hold on. There I go. Hey.

I want to start today -- talk about the structure of a polypeptide.

Evet, bugün bir polipeptidin yapısını anlatarak başlayacağım. (Kahkaha)

(Laughter)

I get a lot of people asking me, in terms of "Lost," you know,

Birçok insan bana Lost ile alakalı şeyler soruyor.

"What the hell's that island?"

"O adada neler oluyor?"

You know, it's usually followed by,

ve genellikle soruyu şu takip ediyor:

"No, seriously, what the hell is that island?"

"Yok, gerçekten, o adada neler oluyor?"

Why so many mysteries?

(Kahkaha)

What is it about mystery that I seem to be drawn to?

Neden bu kadar gizem?

And I was thinking about this, what to talk about at TED.

Aslında bunun hakkında düşünüyordum. TED'de ne konuşsam diye...

When I talked to the kind rep from TED,

TED temsilcisiyle konuşurken ona dedim ki:

and I said, "Listen, you know, what should I talk about?"

"Baksana, sence ne hakkında konuşmalıyım?"

He said, "Don't worry about it. Just be profound."

O da bana: "Endişe etmene gerek yok, içten ol yeter." dedi.

(Laughter)

(Kahkaha) Bu beni gerçekten rahatlattı.

And I took enormous comfort in that.

So thank you, if you're here.

Eğer buradaysan, sana çok teşekkür ederim.

I was trying to think, what do I talk about? Good question.

Ne hakkında konuşmam gerektiği üzerine düşünüyordum.

Why do I do so much stuff that involves mystery?

Neden gizem içeren bu kadar çok şey yapıyorum? Bunun cevabını aramaya başladım.

And I started trying to figure it out.

And I started thinking about why do I do any of what I do,

Ve yaptığım her işi neden yaptığımı düşünmeye başladım.

sonra da dedem aklıma geldi.

and I started thinking about my grandfather.

Dedemi çok severdim. Adı Harry Kelvin'di.

I loved my grandfather.

Harry Kelvin was his name, my mother's father.

He died in 1986. He was an amazing guy.

Annemin babasıydı. 1986'da yaşamını yitirdi. İnanılmaz bir adamdı.

And one of the reasons he was amazing:

İnanılmaz olmasının nedenlerinden biri de,

After World War II, he began an electronics company.

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra bir elektronik firmasını kurdu.

He started selling surplus parts, kits, to schools and stuff.

Okullara falan yedek parça ve kitler satmaya başladı.

So he had this incredible curiosity.

Bu tür şeylere inanılmaz bir merakı vardı. Çocukken

As a kid, I saw him come over to me

with radios and telephones and all sorts of things.

bana radyo, telefon ve bunun gibi şeyler getirir,

And he'd open them up, he'd unscrew them and reveal the inner workings --

onların içini açardı. Vidalarını sökerdi ve çoğumuzun kanıksadığı

which many of us, I'm sure, take for granted.

iç düzenekleri gösterirdi.

But it's an amazing gift to give a kid.

Ama bu bir çocuğa verilebilecek harika bir hediyeydi.

To open up this thing and show how it works

O şeylerin içini açmak, nasıl çalıştığını, ne işe yaradığını ve ne olduklarını göstermek...

and why it works and what it is.

He was the ultimate deconstructor, in many ways.

Bir çok açıdan o tam bir çözümlemeciydi.

And my grandfather was a kind of guy who would not only take things apart,

Büyükbabam sadece eşyaların içini açmakla kalmıyor,

but he got me interested in all sorts of different odd crafts,

aynı zamanda benim de garip şeylere ilgi duymamı sağlıyordu.

like, you know, printing, like the letter press.

Örneğin, baskı işleri, tipo baskı gibi, matbaa işine kafayı takmış durumdayım.

I'm obsessed with printing.

I'm obsessed with silk-screening and bookbinding and box making.

Kumaş baskı, ciltleme ve kutu yapımı konusunda takıntılıyım.

When I was a kid, I was always, like, taking apart boxes and stuff.

Çocukken, her zaman kutuları ve bunun gibi şeyleri parçalardım.

And last night in the hotel, I took apart the Kleenex box.

Dün akşam da otelde bu Kleenex kutusunu parçaladım.

I was just looking at it. And I'm telling you --

Sadece kutuya bakıyordum. Dediğim gibi... Bu...Bu harika birşey.

(Laughter)

It's a beautiful thing. I swear to God.

Yemin ederim. Yani, kutuya baktığınızda, nasıl çalıştığını anlıyorsunuz.

I mean, when you look at the box and you sort of see how it works.

İşte Rives, onunla yıllar önce bir kitap fuarında tanıştım, fırlayan kitaplar yapıyordu.

Rives is here, and I met him years ago at a book fair;

he does pop-up books.

And I'm obsessed with engineering of paper.

Taktım kafayı, sanki, kağıt mühendisliği gibi.

The scoring of it, the printing of it,

Ama daha ziyade çizimi, basımı, yapışan yerleri,

where the thing gets glued, the registration marks for the ink.

işte mürekkep işaretleri. Kutuları seviyorum.

I just love boxes.

My grandfather was the guy

Aslında büyükbabam, yani...

who kind of got me into all sorts of these things.

benim bu cins şeylerle alakalı olmamı sağlayan kişi.

He would also supply me with tools.

Aynı zamanda bana alet edevat da verirdi.

He was this amazing encourager -- this patron, sort of, to make stuff.

İnanılmaz cesaret verirdi -- göz kulak olurdu, birşeyler yapmak için.

And he got me a Super 8 camera when I was 10 years old.

10 yaşıma geldiğimde bana bir Super 8 kamera hediye etti.

And in 1976, that was sort of an anomaly,

1976 için bu biraz alışılmadık bir durum,

to be a 10-year-old kid that had access to a camera.

yani, 10 yaşındaki bir çocuğun kamerası olması.

And you know, he was so generous; I couldn't believe it.

Ama, o kadar cömertti ki, inanamamıştım.

He wasn't doing it entirely without some manipulation.

Bütün bunları hiçbir dış etki olmadan yapıyor değildi.

I mean, I would call him, and I'd be like,

Demek istediğim onu arardım ve derdim ki;

"Büyükbaba, bu kameraya gerçekten ihtiyacım var

"Listen, Grandpa, I really need this camera.

You don't understand. This is, like, I want to make movies.

"Anlamıyorsun, yani böyle filmler falan çekmek istiyorum.

I'll get invited to TED one day --"

"Bir gün TED'e davet edileceğim, falan..." (Kahkaha)

(Laughter)

And, you know, my grandmother was the greatest.

Ninem de harika bir kadındı.

Because she'd be like, you know -- she'd get on the phone.

O da şöyle ki - telefonu alırdı

She'd be like, "Harry, it's better than the drugs.

ve "Harry, bu uyuşturucudan daha iyi sonuçta. Yani bunu yapsa....."

She was fantastic.

Olağanüstüydü. (Kahkaha)

So I found myself getting this stuff, thanks to her assist,

Sonra kendimi -onun da yardımıyla-

and suddenly, you know,

bunlar elimdeyken buldum ve birden

I had a synthesizer when I was 14 years old --

14 yaşındayım ve bir orgum var - işte böyle şeyler,

this kind of stuff.

And it let me make things, which, to me, was sort of the dream.

ve ortaya birşeyler çıkartıyordum, bu benim için bir nevi rüyaydı.

He sort of humored my obsession to other things too, like magic.

Başka şeylere olan takıntılarıma da bir şekilde ayak uyduruyordu, mesela sihir.

The thing is, we'd go to this magic store in New York City

Hikaye şu, New York'ta Lou Tannen Sihircisi diye bir sihir dükkanına gittik

called Lou Tannen's Magic.

It was this great magic store.

Müthiş bir sihir dükkanıydı. Şehir merkezinde dandik küçük bir binadaydı.

It was a crappy little building in Midtown,

but you'd be in the elevator, the elevator would open --

ama asansörle çıkarsınız, kapılar bir açılır --

işte böyle küçük, minik bir sihir dükkanı. Sihir dükkanındasınız.

there'd be this little, small magic store.

You'd be in the magic store. And it was a magical place.

ve orası gerçekten, sihirli bir yerdi.

Neyse, ordan bu cins sihir oyunları alırdım. Hah, burda. Göstereyim.

So I got all these magic tricks. Here. I'll show you.

Böyle şeyler işte. Sonra şöyle yapıyorsun, tamam mı?

This is the kind of thing. So it would be like, you know.

Which is good, but now I can't move.

Güzel, ama şimdi hareket edemiyorum.

Now, I have to do the rest of the thing like this.

Şimdi, geri kalanında şöyle bir şey yapmam lazım, mesela

I'm like, "Oh, wow. Look at my computer over there!"

işte "Aaa! Bak bilgisayarıma!" falan diyeceğim. (Kahkaha)

(Laughter)

Her neyse, sihir dükkanından aldığım şeylerden bir tanesi de buydu:

So one of the things that I bought at the magic store was this:

Tannen's Mystery Magic Box.

Tannen'ın Gizemli Sihir Kutusu

The premise behind the Mystery Magic Box was the following:

Gizemli sihir kutusunun asıl olayı da şuydu:

15 dollars buys you 50 dollars worth of magic.

15 dolara 50 dolarlık sihir alın.

Which is a savings.

Yani tasarruf. (Kahkaha)

(Laughter)

Now, I bought this decades ago and I'm not kidding.

Neyse, bunu asırlar önce aldım ve dalga geçmiyorum.

If you look at this, you'll see it's never been opened.

Buna bakarsanız hiç açılmamış olduğunu göreceksiniz.

But I've had this forever.

Ama kendimi bildim bileli bendedir.

Now, I was looking at this,

it was in my office, as it always is, on the shelf,

Neyse, ofiste buna baktım, her zaman olduğu gibi rafta duruyordu,

ve neden hiç açmadığımı düşündüm.

and I was thinking, why have I not opened this?

And why have I kept it?

Niye sakladım? Çünkü çöpçü sayılmam. Herşeyi saklamam,

Because I'm not a pack rat.

I don't keep everything,

but for some reason I haven't opened this box.

ama bir şekilde bu kutuyu açmamışım.

And I felt like there was a key to this, somehow,

Bir şekilde anahtarın bu olduğunu hissettim,

in talking about something at TED that I haven't discussed before,

TED'de anlatacağım şeyin ve daha önce bundan bahsedip

and bored people elsewhere.

insanların canını başka bir yerde sıkmamıştım.

So I thought, maybe there's something with this.

Dedim ki, bununla ilgili birşeyler var. Düşünmeye başladım.

And there was this giant question mark.

Bir de üzerinde bu kocaman soru işareti var. Tasarımını seviyorum, tam da

I love the design, for what it's worth, of this thing.

buna uygun. Düşünmeye başladım, acaba neden açmadım?

And I started thinking, why haven't I opened it?

Farkettim ki açmadım, çünkü benim için çok önemli bir anlamı var.

And I realized that I haven't opened it

because it represents something important -- to me.

Dedemi temsil ediyor.

It represents my grandfather.

Am I allowed to cry at TED?

TED' de ağlanabiliyor mu? Çünkü... - Yok ağlamayacağım. Ama- (Kahkaha)

Because -- no, I'm not going to cry.

(Laughter)

But --

(Laughter)

The thing is that it represents infinite possibility.

--konu şu ki, bu kutu sonsuz olasılığı temsil ediyor.

It represents hope. It represents potential.

Bu kutu umudu simgeliyor. Potansiyeli simgeliyor.

And what I love about this box,

Ve bu kutunun en sevdiğim yanı,

and what I realize I sort of do in whatever it is that I do,

- anlıyorum ki yaptığım her tür işte bir şekilde kendimi

is I find myself drawn to infinite possibility,

sonsuz olasılıklar dünyasında buluyorum - bu potansiyel hissi.

that sense of potential.

And I realize that mystery is the catalyst for imagination.

Ve anladım ki gizem, hayal gücü için en iyi katalizör.

Now, it's not the most ground-breaking idea,

Bu tabii ki çığır açan bir fikir değil,

but when I started to think that maybe there are times

ama buna olan ilgim, zaman zaman gizemin bilgiden daha önemli

when mystery is more important than knowledge.

olabileceğini düşünmemle başladı.

I started getting interested in this.

And so I started thinking about "Lost" and the stuff that we do,

Sonra "Lost" ve diğer yaptığımız şeyler hakkında düşünmeye başladım,

ve farkettim ki, Aman Tanrım! Yaptığım her işte gizemli kutular var!

and I realized, oh my God, mystery boxes are everywhere in what I do!

Mesela "Lost"u yaratırken, diziyi beraber yarattığımız

In the creation of "Lost," Damon Lindelof and I,

who created the show with me,

Damon Lindelof ve ben, temelde diziyi yaratırken oldukça kısıtlı bir

we were basically tasked with creating this series

that we had very little time to do.

zamanımız vardı. 11 buçuk hafta içinde yazmamız, oyuncuları bulmamız,

We had 11 and a half weeks

to write it, cast it, crew it, shoot it, cut it, post it, turn in a two-hour pilot.

ekibi kurmamız, çekmemiz, kurgulamamız, hazırlayıp 2 saatlik bir pilot bölüm yapmamız gerekiyordu.

So it was not a lot of time.

Yani pek uzun bir zaman sayılmaz. Bir de olasılıklar dünyası - neler yapılabilir?

And that sense of possibility -- what could this thing be?

There was no time to develop it.

Bunları geliştirmek için zaman yoktu.

I'm sure you're all familiar with people

Eminim hepiniz bu tip insanlara aşinasınızdır

who tell you what you can't do and what you should change.

size yapamayacaklarınızı ve değiştirmeniz gerekenleri söylerler.

Bir de bunlar için zaman yok; aslında bu heyecan verici durum.

There was no time for that, which is kind of amazing.

Sonra bu diziyi yaptık, diziyi bilmeyenler ya da hiç seyretmemiş

And so we did this show,

and for those of you who haven't seen it, or don't know it,

olanlar için deneme bölümünden bu küçük parçayı gösterebilirim,

I can show you one little clip from the pilot,

just to show you some stuff that we did.

yaptığımız şeylerden bir kısmını paylaşmak için.

(Engine roaring)

(Video) Claire: Help!

Claire: İmdat! Ne olur yardım edin! Yardım edin!

Please help me!

Help me! Please, help me!

Jack: Get him out of here! Get him away from the engine!

Jack: Onu buradan çıkarın! Motordan uzak tutun! Çabuk uzaklaştırın buradan!

Get him out of here!

(Engine roaring)

C: Help me, please! I'm having contractions!

C: Sancılarım başladı!

J: How many months pregnant are you?

J: Kaç aylık hamilesin?

C: Sadece sekiz aylık.

C: I'm only eight months.

J: And how far apart are they coming?

J: Aralarında ne kadar süre var?

C: Bilmiyorum. Sanırım şimdi oldu.

C: I don't know. I think it just happened.

Adam: Hey! Hey! Çabuk oradan --

Man: Hey! Hey! Hey, get away from --

JJ Abrams: 10 years ago, if we wanted to do that,

JJA: 10 sene önce eğer böyle birşey yapmak isteseydik, dublörün tekini öldürmemiz gerekiyordu.

we'd have to kill a stuntman.

(Laughter)

Aslında biz... (Kahkaha)

It would be harder.

daha zor olurdu. En azından - 2. tekrar, tam karın ağrısı.

Take two would be a bitch.

(Laughter)

İnanılmaz olan da bu zaten, böyle şeyler yapabilmemiz.

So the amazing thing was, we were able to do this thing.

And part of that was the amazing availability of technology,

İşin bir kısmı da teknolojinin sunduğu muhteşem olanaklar,

knowing we could do anything.

herşeyi yapabileceğimizi biliyoruz. Yani, bunu hiç yapamayabilirdik.

I mean, we could never have done that.

We might have been able to write it;

Belki yazabilirdik; ama görsel olarak burada gösterdiğim gibi

we wouldn't have been able to depict it like we did.

ifade edemeyebilirdik. Benim için bunun en heyecan verici yanı, yaratıcı süreç,

So part of the amazing thing for me is in the creative process,

teknoloji bana aklımı başımdan alacak kadar ilham veriyor.

technology is mind-blowingly inspiring to me.

I realize that that blank page is a magic box, you know?

Anladım ki bu boş sayfa bir gizemli kutu, değil mi?

It needs to be filled with something fantastic.

Fantastik birşeylerle doldurmak gerekiyor.

I used to have the "Ordinary People" script that I'd flip through.

Elimde "Ordinary People"ın senaryosu varken sayfalara şöyle bir göz attım.

Senaryodaki aşk hikayesi beni çok etkiledi, ilham verdi.

The romance was amazing to me; it would inspire me.

I wanted to try and fill pages

Bir sürü sayfayı bu senaryonun yaptığı gibi ruh, düşünce

with the same kind of spirit and thought and emotion

ve duyguyla doldurmak istedim.

that that script did.

So, you know, I love Apple computers.

Bu arada, Apple bilgisayarları seviyorum. Takıntım var.

I'm obsessed.

Bir Apple bilgisayar, -işte bunlar gibi, buradaki Powerbook mesela,

So the Apple computer -- the PowerBook -- this computer,

it challenges me.

bana meydan okuyor. Temelde şöyle diyor:

It basically says, what are you going to write worthy of me?

"Bana layık olacak ne yazabileceksin ki?" (Kahkaha)

I feel this -- I'm compelled.

Aşağı yukarı böyle hissettiriyor. Kendimi mecbur hissediyorum.

(Laughter)

And I often am like, you know, dude, today I'm out.

Ve çoğu zaman da, "Adamım, bugün bittim. Benden birşey çıkmaz." (Kahkaha)

I got nothing. You know? So there's that.

In terms of the content of it,

Böyleyken böyle. İçerik açısından baktığınızda hikayeler ve

you look at stories, you think, what are stories but mystery boxes?

gizemli kutular arasındaki ilişki nedir?

There's a fundamental question -- in TV, the first act is called the teaser.

Çok temel bir mesele var -- TV'de ilk perdeye "teaser" (meraklandırıcı) denir.

It's literally the teaser. It's the big question.

Kelimenin tam anlamıyla meraklandırıcı. Büyük mesele bu.

İçine çekilirsiniz. Sonra tabii ki,

So you're drawn into it. Then there's another question.

başka bir mesele vardır. Böyle devam eder gider.

And it goes on. Look at "Star Wars."

Mesela "Star Wars"a bakın. Droidler gider gizemli kadınla tanışır.

The droids meet the mysterious woman.

O kim? Bilmiyoruz. Gizemli kutu. Değil mi?

Who's that? We don't know. Mystery box! Then you meet Luke Skywalker.

Sonra Luke Skywalker gelir. Droid'i alır, holografik görüntü görünür.

He gets the droid, you see the holographic image.

Anlarsın ki, bu bir mesaj, tamam mı?

You learn it's a message. She wants to find Obi Wan Kenobi.

Obi Wan Kenobi'yi bulmak istiyordur. Kadının tek umudu budur.

He's her only hope. But who's Obi Wan Kenobi?

Ama kim bu lanet Obi Wan Kenobi? Gizemli kutu!

Sonra bakarsın Ben Kenobi'yle tanışmış. Ben Kenobi de aslında Obi Wan Kenobi.

Mystery box! So then he meets Ben Kenobi.

Ben Kenobi is Obi Wan Kenobi. Holy shit! So it keeps us --

Kahretsin! Anlatabiliyor muyum? Sürekli...

(Laughter)

(Kahkaha) - yoksa hiç seyretmediniz mi?

Have you guys not seen that?

(Laughter)

(Kahkaha) Gerçekten iyidir! Neyse -

It's huge! Anyway --

So there's this thing with mystery boxes that I started feeling compelled.

gizemli kutularla ilgili buna benzer şeyler hissetmeye başladım, buna zorlandım.

Then there's the thing of mystery in terms of imagination --

Bir de şu var ki, hayal gücü açısından gizem -

the withholding of information.

bilgiyi kendinde saklı tutma.

You know, doing that intentionally is much more engaging.

Yani, bunu sezgisel olarak hissettirmek çok daha cazip.

Whether it's like the shark in "Jaws" --

Mesela "Jaws"taki köpekbalığı,

if Spielberg's mechanical shark, Bruce, had worked,

- eğer Spielberg'in mekanik köpekbalığı Bruce çalışsaydı

it would not be remotely as scary; you would have seen it too much.

bu kadar korkutucu olamazdı, onu çok sık görürdünüz.

"Alien"da aslında yaratığı hiç göstermediler! Dehşet verici!

In "Alien", they never really showed the alien: terrifying!

Even in a movie like a romantic comedy, "The Graduate,"

"The Graduate" gibi bir romantik komedide bile

öyle bir randevu yaşıyorlar. Hatırlar mısınız?

they're having that date, and they're in the car,

Arabadalar, ses çok açık, bu yüzden arabanın üstünü kapatırlar.

and it's loud, and so they put the top up.

You don't hear anything they're saying!

İçerideler işte - söyledikleri hiç birşeyi duyamıyorsunuz! Tek kelime bile!

You can't hear a word! But it's the most romantic date ever.

Ama gelmiş geçmiş en romantik randevudur. Sevmenizin sebebi de hiç bir şey duymamanızdır.

And you love it because you don't hear it.

So to me, there's that. And then, finally, there's this idea --

Neyse, bana göre mesele bu.

İşte en sonunda, mesele bu - işin yapısını biraz esnetmek-

stretching the paradigm a little bit --

but the idea of the mystery box.

gizemli kutu fikri bu.

Meaning, what you think you're getting, then what you're really getting.

Yani, anladığını sandığın şeyler ve aslında sana gösterilenler.

Ve bu, birçok film ve öykü için de geçerlidir.

And it's true in so many movies and stories.

Look at "E.T.," for example --

Mesela, E.T.'ye bakalım. E.T., işte bu, peki;

"E.T." is this unbelievable movie about what?

filmin konusu ne? Çocuğun tekiyle karşılaşan bir uzaylı, değil mi?

It's about an alien who meets a kid, right?

Well, it's not. "E.T." is about divorce.

Maalesef, değil! E.T.'nin konusu boşanma. E.T., acı dolu,

"E.T." is about a heartbroken, divorce-crippled family,

boşanma etkisinde bir aile ve aslında ne yapacağını bilemeyen bir çocuk hakkında.

and ultimately, this kid who can't find his way.

"Die Hard," right? Crazy, great, fun, action-adventure movie in a building.

"Zor Ölüm"? Bir binada geçen manyak, süper, eğlenceli aksiyon filmi.

It's about a guy who's on the verge of divorce.

Boşanmanın eşiğinde bir adam hakkında.

He's showing up to L.A., tail between his legs.

Kuyruğunu ayaklarının arasına sıkıştırıp, Los Angeles'a geliyor.

There are great scenes --

Müthiş sahneleri var -- belki sinema tarihindeki en güzel

maybe not the most amazing dramatic scenes in the history of time,

dram sahneleri değil ama, oldukça güzel sahneler.

but pretty great scenes.

There's a half an hour of investment in character

Asıl izlemek için gittiğiniz şeyi görmeden önce yarım saat boyunca

before you get to the stuff that you're expecting.

karaktere yatırım yapılıyor.

When you look at a movie like "Jaws,"

Mesela "Jaws" gibi bir filme baktığınızda,

asıl görmeyi beklediğiniz sahne - perdede görebiliyor muyuz?

the scene that you expect -- we have the screen?

These are the kind of scenes

İşte "Jaws"ta bu tip sahneler hatırlarsınız ve filmden de beklentiniz budur.

that you remember and expect from "Jaws."

And she's being eaten;

Ve işte bir köpekbalığı var, kadını yiyecek.

there's a shark.

(Woman screaming)

The thing about "Jaws" is, it's really about a guy

"Jaws"ın asıl olayı, bir şekilde dünyadaki

who is sort of dealing with his place in the world -- with his masculinity,

yerini sorgulayan bir adam hakkındadır - erkekliğiyle,

with his family, how he's going to, you know, make it work in this new town.

ailesiyle; gittiği yeni şehirde nasıl ayakta kalacağını bulmaya çalışır.

This is one of my favorite scenes ever,

Bu benim en sevdiğim sahnelerden biri,

and this is a scene that you wouldn't necessarily think of

ve "Jaws"ı düşünürken aklımıza gelecek ilk sahnelerden biri olmayacaktır.

when you think of "Jaws." But it's an amazing scene.

Ama gerçekten müthiş bir sahne.

(Video) Father: C'mere.

Baba: Gel buraya. Bir öpücük ver.

Give us a kiss.

Son: Why?

Oğul: Neden?

Father: 'Cause I need it.

Baba: Çünkü ihtiyacım var.

JJA: Come on. "Why? 'Cause I need it"?

JJA: "Neden? Çünkü ihtiyacım var?" Gelmiş geçmiş en iyi sahne, değil mi?

Best scene ever, right?

(Laughter)

Hadi! "Jaws"ı düşündüğünde -

Come on! So you think of "Jaws" --

so that's the kind of stuff that,

işte bu tip şeyler, karaktere yapılan yatırım,

like, you know -- the investment of character,

which is the stuff that really is inside the box, you know?

aslında kutunun içinde olan şey. Değil mi?

It's why when people do sequels, or rip off movies, you know, of a genre,

İşte bu yüzden insanlar ikinci filmi çekerken ya da başka filmi taklit ederken,

they're ripping off the wrong thing.

yanlış şeyi aşırıyorlar.

You're not supposed to rip off the shark or the monster.

Taklit etmen gereken köpekbalığı ya da canavar değil.

Eğer aşıracaksan -yani illa ki aşıracaksan- karakteri aşır.

You know, if you rip something off -- rip off the character.

Rip off the stuff that matters.

İşe yarayan kısmı taklit et. Yani, kendi içine bak ve içinde olanı ortaya çıkar.

I mean, look inside yourself and figure out what is inside you.

Çünkü sonuçta, gizemli kutu biziz. Konu bu.

Because ultimately, the mystery box is all of us.

So there's that. Then the distribution.

What's a bigger mystery box than a movie theater? You know?

Sonra da dağıtım. Bir sinema salonundan daha büyük gizemli kutu var mı?

You go to the theater, you're just so excited to see anything.

Sinemaya gidince, göreceğiniz şeyler için heyecanlanırsınız.

Işıkları kapattıkları an çoğunlukla en iyi andır, değil mi?

The moment the lights go down is often the best part.

Heyecanla dolmuşsunuzdur -

And you're full of that amazing -- that feeling of excited anticipation.

coşkulu bir bekleyiş duygusu ile.

And often, the movie's there and it's going,

Genelde de, film başlar, devam eder, sonra birşeyler olur

and then something happens and you go, "Oh --", and then, "Mmm ..."

"Ha-" dersiniz, başka birşey olur, "Hmmm" dersiniz.

Eğer iyi bir filmse, film boyunca böyle devam edersiniz,

When it's a great movie, you're along for the ride

çünkü kendini kaptırmaya isteklisinizdir.

because you're willing to give yourself to it.

Bana göre; ister böyle bir film olsun; ister televizyon, ister iPod, bilgisayar, cep telefonu.

So to me, whether it's a TV, an iPod, computer, cell phone --

It's funny, I'm an -- as I said, Apple fanatic --

Tuhaf tabi - ben bir Apple fanatiğiyim, dediğim gibi. Geçenlerde, geçen sene ya da o civarlarda,

and one day, about a year or so ago,

I was signing on online in the morning to watch Steve Jobs' keynote,

sabah Steve Jobs'un konuşmasını izlemek için internete girdim,

because I always do.

çünkü hep izlerim. Neyse; adam çıktı, video gösteren iPod'u tanıtıyordu

And he came on, he was presenting the video iPod,

and what was on the enormous iPod behind him?

ve arkasındaki devasa iPod'da ne vardı?

"Lost"! I had no idea!

"Lost!" Hiç beklemiyordum! Dedim ki, Vay anasını! Çember tamamlandı!

And I realized, holy shit, it'd come full circle.

The inspiration I get from the technology

Bana ilham veren teknoloji, şimdi benim ürettiğim şeyi kullanıyor,

is now using the stuff that I do to sell technology. It's nuts!

ve teknoloji satmak için ondan ilham alıyor. Yani, manyakça! (Kahkaha)

(Laughter)

I was going to show you a couple of other things I'm going to skip.

Size göstermeye niyetlendiğim başka şeyler vardı, ama şimdi onları atlayacağım.

Size şimdi herhangi birşeyle hiçbir alakası olmayan başka birşey göstereceğim.

I'll show you one other thing that has nothing to do with anything.

Bu internette var, daha önce seyrettiniz mi bilmiyorum.

This is something online; six years ago, they did this.

Bunu 6 yıl önce yaptılar. Bu, biraz görsel efekt tecrübesi olan

This is an online thing done by guys who had some visual effects experience.

birileri tarafından yapılmış bir video. Asıl önemli olan,

But the point was, that they were doing things

kendilerinde nasıl gizemli kutular varsa onları kullanarak yaptılar --

that were using these mystery boxes that they had -- everyone has now.

şu an herkeste olduğu gibi.

What I've realized is what my grandfather did for me when I was a kid,

Dedemin küçükken benim için yaptıklarına artık herkesin

everyone has access to now.

erişimi olduğunu farkediyorum.

You don't need to have my grandfather, though you wish you had.

İlla benimkisi gibi bir dedeniz olmasına gerek yok, tabi keşke olsaydı.

But I have to tell you --

Ama diyeceğim şu ki - bu eleman bir Quadro 950 bilgisayarda çalışırken

this is a guy doing stuff on a Quadra 950 computer --

the resolution's a little bit low --

- çözünürlük birazcık düşük -

15 senedir üretilmeyen Infinity diye bir yazılım kullanıyor.

using Infinity software they stopped making 15 years ago.

Hollywood'dan çıkan görüntüler kadar inanılmaz görüntüler üretiyor.

He's doing stuff that looks as amazing

as stuff I've seen released from Hollywood.

The most incredible sort of mystery, I think,

Gizemin en akıl almaz türü ise, bence, bundan sonra ne olacak sorusudur.

is now the question of what comes next.

Because it is now democratized.

Zira şimdi herşey çok demokratik. Şimdi, görüntü üretimi dört bir yanımızda.

So now, the creation of media -- it's everywhere.

The stuff that I was lucky and begging for to get when I was a kid

Çocukken benim olsun diye yalvardığım ve şans eseri sahip olduğum herşey artık her köşe başında var.

is now ubiquitous.

And so, there's an amazing sense of opportunity out there.

Yani, dışarıda bizi inanılmaz bir fırsatlar dünyası bekliyor.

And when I think of the filmmakers who exist out there now

Film yapan bir sürü filmciyi ele alırsak, ki bunlar sessizliğe gömülecekler,

who would have been silenced, you know --

who have been silenced in the past --

- sesi çıkmayan eskileri düşünün -

it's a very exciting thing.

bu oldukça ilginç bir konu.

I used to say in classes and lectures and stuff,

Ders verdiğim ve konuşma yaptığım yerlerde,

to someone who wants to write, "Go! Write! Do your thing."

yazmak isteyenlere, "Hadi! Yaz! Hemen!" diyordum. Çünkü yazmak serbest ve bedava,

It's free, you don't need permission.

kimseden izin almanız gerekmiyor. Ama artık,

But now I can say, "Go make your movie!" There's nothing stopping you

"Hadi filmini yap!" diyebiliyorum. Dışarı çıkıp teknolojiye

ulaşmanızı engelleyen hiçbir şey yok.

from going out there and getting the technology.

Leasing yapabileceğin, kiralayabileceğin, ikinci el alabileceğin

You can lease, rent, buy stuff off the shelf

malzemeler var ve bunların kalitesi en azından, bazen de

that is either as good, or just as good,

as the stuff that's being used by the, you know, "legit people."

tırnak içinde "Profesyoneller"in kullandıklarıyla aynı kalitede olacaktır.

No community is best served when only the elite have control.

Sadece seçkin kesimin üretebildiği bir toplum hiç bir işe yaramaz.

And I feel like this is an amazing opportunity

Bunu gizli kalmış bir sürü şeyin ortaya çıkması için büyük bir fırsat olarak görüyorum.

to see what else is out there.

"Görevimiz Tehlike 3" filmini çekerken, harika bir görsel efekt ekibimiz vardı.

When I did "Mission: Impossible III," we had amazing visual effects.

Efektleri ILM yapmıştı ve inanılmazdı.

ILM did the effects; it was incredible.

Sanki hayallerim gerçeğe dönüyordu.

And sort of my dream to be involved.

Filmde birkaç sahne var ki,

And there are a couple of sequences in the movie,

like these couple of moments I'll show you.

şimdi göstereceğim kısım mesela.

There's that.

İşte.

(Video) Luther: Ethan, move!

(Explosion)

Obviously, I have an obsession with big crazy explosions.

Tamam, görüldüğü üzere büyük patlamalara karşı bir saplantım var.

So my favorite visual effect in the movie is the one I'm about to show you.

Şimdi izleteceğim ise filmdeki en sevdiğim görsel efekt.

It's a scene in which Tom's character wakes up.

Bu sahne Tom'un oynadığı karakterin uyandığı sahne. Uykulu, kızgın

He's drowsy. He's crazy.

ve adam uyanır,

And the guy wakes up, and he shoves this gun in his nose

sonra diğeri silahı burnuna sokup beynine ufak bir kapsul enjekte eder

and shoots this little capsule into his brain

ki daha sonra onu öldürmek için kullanacak, kötü adamların yaptığı gibi.

that he's going to use later to kill him, as bad guys do.

(Video) Brownway: Good morning.

Kötü Adam: Günaydın.

JJA: OK, now.

JJA: Tamam. Bu sahneyi çektiğimizde, orda bununla uğraşırken,

When we shot that scene,

the actor who had the gun, an English actor, Eddie Marsan --

silahlı oyuncu, bir İngiliz aktör, Eddie Marsan - canım benim, müthiş bir adamdır -

sweetheart, great guy --

he kept taking the gun and putting it into Tom's nose,

silahı Tom'un burnuna sokup duruyordu ve bu Tom'un canını yakıyordu.

and it was hurting Tom's nose.

And I learned this very early on in my career:

Bunu kariyerimin ilk zamanlarında öğrendim: "Tom'un burnunu acıtma!" (Kahkaha)

Don't hurt Tom's nose.

(Laughter)

There are three things you don't want to do.

Yapmamanız gereken 3 şey vardır. İkincisi: Tom'un burnunu acıtma.

Number two is: Don't hurt Tom's nose.

Neyse, Eddie'nin elinde silah var - bu arada muhteşem bir adamdır - işte bu

So Eddie has this gun -- and he's this sweet English guy.

gerçekten tatlı İngiliz adam. Sürekli "Özür dilerim, canını yakmak istemedim." deyip

He's like, "Sorry, I don't want to hurt you."

dururken diğer tarafta ben bunun iyi gözükmesini becermeliyiz diyordum.

I'm like, "We have to make this look good."

Halihazırdaki durumun işe yaramadığını farkedince başka bir çözüm aradım.

And I realized that we had to do something because it wasn't working.

Gerçekten de, geçmişe dönüp dedemin bana aldığı o Super 8 kamerayla,

And I thought back to what I would have done

using the Super 8 camera that my grandfather got me

o odada çekiyor olsam ne yapardım diye düşündüğümde,

sitting in that room,

bu elin illa ki Eddie Marsan'ın eli olması gerekmediğini farkettim. Tom'un elini de kullanabilirdik.

and I realized that hand didn't have to be Eddie Marsan's.

It could be Tom's.

And Tom would know just how hard to push the gun.

Tom silahı ne kadar zorlayabileceğini bilirdi. Kendi canını acıtmazdı.

He wouldn't hurt himself.

So we took his hand and we painted it to look a little bit more like Eddie's.

Elini aldık, Eddie'nin eline benzemesi için biraz makyaj yaptık.

Eddie'nin eldivenini giydirdik,

We put it in Eddie's sleeve,

and so the hand that you see --

ve burada gördüğünüz el - bir daha gösteriyorum,

that's not Eddie's hand, that's Tom's. So Tom is playing two roles.

Eddie'nin değil, Tom'un eli.

Yani aslında Tom iki rol birden oynuyor. (Kahkaha)

(Laughter)

And he didn't ask for any more money.

Daha fazla para da istemedi.

So here, here. Watch it again.

İşte burası. Bir daha seyredin.

There he is. He's waking up.

İşte adam. Uyanıyor. Uykulu, başından çok şey geçmiş.

He's drowsy, been through a lot.

(Video) Brownway: Good morning.

JJA: Tom's hand. Tom's hand. Tom's hand.

Tom'un eli. Tom'un eli. Tom'un eli. (Kahkaha) Her neyse.

Anyway.

So ...

Yani...

(Applause)

Teşekkürler.

Thanks.

Yani filmlerde izlediğimiz şeyleri yapmak için yüksek teknolojiye ihtiyacınız yok.

(Applause)

So you don't need the greatest technology to do things that can work in movies.

ve bu gizemli kutu, dedemin onuruna, kapalı durmaya devam edecek.

And the mystery box, in honor of my grandfather, stays closed.

Teşekkürler. (Alkış)

Thank you.

(Applause)