The mystery box | JJ Abrams

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Pattapon Kasemtanakul

Here's my thing.

วันนี้ผมจะมาพูด เดี๋ยวนะครับ เอาหล่ะได้ละ

Hold on. There I go. Hey.

I want to start today -- talk about the structure of a polypeptide.

ผมอยากจะเริ่มต้นวันนี้ด้วยการพูดเกี่ยวกับโครงสร้างของ พอลิเพปไทด์ (Polypeptide) (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

I get a lot of people asking me, in terms of "Lost," you know,

หลายคนมาถามผมเกี่ยวกับ "อสูรกายดงดิบ" (Lost, หนังซีรีส์ชื่อดังของอเมริกาที่สร้างโดยเอบรัมส์เอง) ประมาณว่า

"What the hell's that island?"

"ไอ้เกาะนั้นมันอะไรของมันหน่ะ" ประมาณนั้น

You know, it's usually followed by,

แล้วก็มักตามมาด้วยคำถามที่ว่า

"No, seriously, what the hell is that island?"

"เฮ้ย เอาจริงๆดิ ไอ้เกาะนั้นมันอะไรกันนักหนา?"

Why so many mysteries?

(เสียงหัวเราะ)

What is it about mystery that I seem to be drawn to?

ทำไมถึงมีปริศนาตั้งมากมาย อะไรคือสิ่งที่ปริศนามันดึงดูดผม

And I was thinking about this, what to talk about at TED.

ผมคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ ว่าผมจะมาพูดอะไรที่ TED ดี

When I talked to the kind rep from TED,

เมื่อผมได้พูดกับตัวแทนใจดีจาก TED ผมพูดว่า

and I said, "Listen, you know, what should I talk about?"

"เอ่อคือ ผมควรพูดอะไรดีครับ"

He said, "Don't worry about it. Just be profound."

เขาบอกว่า "โอ้ย ไม่ต้องห่วง แค่พูดให้ซาบซึ้งก็พอละ"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ) และผมก็เลยรู้สึกสบายใจสุดๆเลยครับ

And I took enormous comfort in that.

So thank you, if you're here.

ก็ ขอบคุณนะครับ ถ้าคุณอยู่นี่

I was trying to think, what do I talk about? Good question.

ผมพยายามคิด ผมพูดเกี่ยวกับอะไรดี นั่นเป็นคำถามที่ดี

Why do I do so much stuff that involves mystery?

ทำไมผมถึงทำอะไรเยอะแยะเกี่ยวกับปริศนา ผมเลยเริ่มที่จะหาคำตอบ

And I started trying to figure it out.

And I started thinking about why do I do any of what I do,

ผมพยายามคิดว่าทำไมผมถึงทำในสิ่งที่ผมทำ

และผมก็เริ่มคิดถึงคุณตาของผม

and I started thinking about my grandfather.

ผมรักคุณตาของผม แฮรี่ เคลวิน (Harry Kelvin) คือชื่อของท่าน

I loved my grandfather.

Harry Kelvin was his name, my mother's father.

He died in 1986. He was an amazing guy.

พ่อของคุณแม่ผม คุณตาเสียไปเมื่อปี 1986 ท่านเป็นคนน่าทึ่งครับ

And one of the reasons he was amazing:

และสาเหตุที่ท่านน่าทึ่งก็เพราะว่า

After World War II, he began an electronics company.

หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง ท่านเริ่มตั้งบริษัทอิเล็กทรอนิกส์

He started selling surplus parts, kits, to schools and stuff.

ท่านเริ่มที่จะขายอะไหล่ต่างๆ อุปกรณ์ต่างๆให้กับโรงเรียน

So he had this incredible curiosity.

และท่านมีความอยากรู้อยากเห็นสุดๆ และตอนผมเป็นเด็ก

As a kid, I saw him come over to me

with radios and telephones and all sorts of things.

ผมเห็นท่านมาหาผมพร้อมกับวิทยุโทรศัพท์และของอื่นๆ

And he'd open them up, he'd unscrew them and reveal the inner workings --

และท่านก็เปิดมัน ไขสกรูออก และเผยให้เห็นส่วนข้างใน

which many of us, I'm sure, take for granted.

ซึ่งสำหรับเราหลายๆคน ผมมั่นใจเลย ว่าคงไม่สนใจอะไร

But it's an amazing gift to give a kid.

แต่ว่ามันเป็นของขวัญที่อัศจรรย์สำหรับเด็ก

To open up this thing and show how it works

ที่ได้เปิดดูข้างในและเห็นว่ามันทำงานอย่างไร ทำไมมันถึงทำงานได้และมันคืออะไร

and why it works and what it is.

He was the ultimate deconstructor, in many ways.

ท่านเป็นนักรื้อชั้นเยี่ยม ในหลายๆด้าน

And my grandfather was a kind of guy who would not only take things apart,

คุณตาของผมไม่ใช่แค่คนที่จะแยกของออกจากกันเป็นชิ้นๆ

but he got me interested in all sorts of different odd crafts,

แต่ท่านยังทำให้ผมสนใจในของชนิดต่างๆด้วย

like, you know, printing, like the letter press.

อย่างเช่น เครื่องพิมพ์ เครื่องอัดกระดาษ เป็นต้น ผมคลั่งใคล้การพิมพ์นะ

I'm obsessed with printing.

I'm obsessed with silk-screening and bookbinding and box making.

ผมหมกมุ่นอยู่กับการพิมพ์ผ้าไหม การเย็บหนังสือ และการทำกล่อง

When I was a kid, I was always, like, taking apart boxes and stuff.

ตอนผมเป็นเด็ก ผมชอบถอดชิ้นส่วนกล่องและของต่างๆเป็นประจำ

And last night in the hotel, I took apart the Kleenex box.

เมื่อคืนที่โรงแรม ผมถอดชิ้นส่วนกล่องทิชชู่

I was just looking at it. And I'm telling you --

ผมแค่จ้องดูมัน แล้วจะบอกอะไรให้นะ (เสียงหัวเราะ) ผมว่ามันสิ่งที่สวยงาม

(Laughter)

It's a beautiful thing. I swear to God.

ให้สาบานเลยก็ได้ ดูสิ เมื่อคุณดูกล่องนี่และคุณก็แบบว่าเห็นว่ามันทำงานยังไง

I mean, when you look at the box and you sort of see how it works.

รีฟ (Rives) อยู่ที่นี่ และผมพบเขาเมื่อหลายปีก่อนที่งานหนังสือ เขาทำหนังสือสามมิติ (Pop-up book)

Rives is here, and I met him years ago at a book fair;

he does pop-up books.

And I'm obsessed with engineering of paper.

และผมหมกมุ่นอยู่กับมัน คุณนึกออกมั้ย วิศวกรรมของกระดาษน่ะ

The scoring of it, the printing of it,

ทั้งการทำรอยพับ การพิมพ์ ตรงไหนที่มันจะติดกัน

where the thing gets glued, the registration marks for the ink.

การบันทึกเครื่องหมายจากหมึก ผมชอบกล่องมาก

I just love boxes.

My grandfather was the guy

คุณตาของผมเป็นคนที่แบบที่ว่า

who kind of got me into all sorts of these things.

นำผมเข้าสู่สิ่งเหล่านี้

He would also supply me with tools.

ท่านยังจัดแจงเอาอุปกรณ์มาให้ผมด้วย

He was this amazing encourager -- this patron, sort of, to make stuff.

ท่านเป็นคนที่คอยเอาใจช่วย เป็นคนอุปถัมภ์

And he got me a Super 8 camera when I was 10 years old.

แล้วท่านก็ให้กล้องวีดีโอ 8 มม. (Super 8 Camera) กับผม ตอนผม 10 ขวบ

And in 1976, that was sort of an anomaly,

และในปี 1976 มันเป็นอะไรที่ค่อนข้างไม่ธรรมดา

to be a 10-year-old kid that had access to a camera.

ที่เด็ก 10 ขวบจะได้เล่นกล้อง

And you know, he was so generous; I couldn't believe it.

และท่านก็ใจดีมาก ผมไม่อยากจะเชื่อเลย

He wasn't doing it entirely without some manipulation.

แต่ท่านก็ไม่ได้ทำไปทั้งหมดนี้โดยขาดการชี้นำนะครับ

I mean, I would call him, and I'd be like,

ผมโทรหาท่านแหละครับ แต่จะเป็นแบบว่า

"คุณตา ผมอยากได้กล้องนี้จริงๆ นะ

"Listen, Grandpa, I really need this camera.

You don't understand. This is, like, I want to make movies.

ตาไม่เข้าใจ ผมอยากทำหนังมากเลย

I'll get invited to TED one day --"

ผมจะได้รับเชิญไป TED ในสักวัน นี่มัน ..... " (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

And, you know, my grandmother was the greatest.

และคุณรู้มั้ย คุณยายผมนี่สุดยอด

Because she'd be like, you know -- she'd get on the phone.

เพราะว่าท่านจะเป็นแบบว่า ท่านจะดึงโทรศัพท์มา

She'd be like, "Harry, it's better than the drugs.

แล้วบอกว่า "แฮรี่ นี่มันดีกว่าไปติดยงติดยานะ เด็กมันกำลังจะ....."

She was fantastic.

ท่านเยี่ยมมากครับ (เสียงหัวเราะ)

So I found myself getting this stuff, thanks to her assist,

และผมก็ได้ของนั้นมา

and suddenly, you know,

ต้องขอบคุณความช่วยเหลือของยาย และทันทีทันใด คุณรู้มั้ย

I had a synthesizer when I was 14 years old --

ผมได้เครื่องสังเคราะห์เสียง (Synthesizer) ตอนผมอายุ 14 อะไรแบบนี้

this kind of stuff.

And it let me make things, which, to me, was sort of the dream.

และมันทำให้ผมได้ประดิษฐ์ของต่างๆ ซึ่งมันก็เป็นราวกับฝัน

He sort of humored my obsession to other things too, like magic.

ท่านขำกับความหมกมุ่นของผมในสิ่งอื่นๆเช่นกัน ตัวอย่างเช่น มายากล

The thing is, we'd go to this magic store in New York City

พวกเราไปที่ร้านมายากลในนิวยอร์ค ชื่อ ลูว์ แทนแนนส์ เมจิก (Lou Tannen's Magic)

called Lou Tannen's Magic.

It was this great magic store.

มันเป็นร้านมายากลสุดเจ๋ง เป็นตึกน่ากลัวๆเล็กๆใจกลางเมือง

It was a crappy little building in Midtown,

but you'd be in the elevator, the elevator would open --

คุณจะเข้าไปในลิฟต์ และพอมันเปิดออกเท่านั้นแหละ

มันก็จะมีร้านมายากลเล็กๆตั้งอยู่

there'd be this little, small magic store.

You'd be in the magic store. And it was a magical place.

มันเป็นสถานที่ที่สุดมหัศจรรย์

ผมได้วิธีเล่นกลพวกนี้มา โอ้ นี่ๆ เดี๋ยวทำให้ดู

So I got all these magic tricks. Here. I'll show you.

อะไรแบบนี้ คุณรู้ใช่มั้ย

This is the kind of thing. So it would be like, you know.

Which is good, but now I can't move.

ก็เจ๋งดี แต่ตอนนี้ผมขยับไม่ได้ละ

Now, I have to do the rest of the thing like this.

ตอนนี้ ผมต้องทำแบบนี้ไปตลอดการปาฐกถา

I'm like, "Oh, wow. Look at my computer over there!"

ผมคงต้อง "โอ้ๆ นั่น ดูคอมพิวเตอร์ผมนั่น" (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

นั่นแหละ สิ่งนึงที่ผมซื้อมาจากร้านนั้นคือ

So one of the things that I bought at the magic store was this:

Tannen's Mystery Magic Box.

กล่องมหัศจรรย์ของ แทนแนน

The premise behind the Mystery Magic Box was the following:

ข้างๆกล่องเขียนบรรยายไว้ว่า

15 dollars buys you 50 dollars worth of magic.

เพียง 15 ดอลล่าร์ คุณจะได้มายากลมูลค่าถึง 50 ดอลล่าร์

Which is a savings.

ประหยัดดีเนอะ (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

Now, I bought this decades ago and I'm not kidding.

ตอนนี้ ผมซื้อมันมาหลายสิบปีแล้ว และผมไม่ได้ล้อเล่นนะ

If you look at this, you'll see it's never been opened.

ถ้าคุณลองดู คุณจะเห็นว่ามันไม่เคยถูกเปิดออกเลย

But I've had this forever.

แต่ผมเก็บมันมาตลอด

Now, I was looking at this,

it was in my office, as it always is, on the shelf,

ผมมองไปที่มัน มันอยู่ในออฟฟิศผม อยู่บนหิ้งตลอดเวลา

และผมก็คิดว่า ทำไมผมไม่คิดที่จะเปิดหล่ะ

and I was thinking, why have I not opened this?

And why have I kept it?

แล้วทำไมผมถึงเก็บมันไว้ เพราะผมไม่ใช่ประเภทชอบอยู่ในรังหนู ผมไม่ได้ช่างเก็บไปทุกอย่าง

Because I'm not a pack rat.

I don't keep everything,

but for some reason I haven't opened this box.

แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมไม่ได้เปิดกล่องนี้

And I felt like there was a key to this, somehow,

และผมรู้สึกว่ามันมีกุญแจสู่สิ่งนี้ ไม่ทางใดก็ทางนึง

in talking about something at TED that I haven't discussed before,

ในการมาพูดอะไรสักอย่างที่ TED ซึ่งผมไม่เคยไปเสวนาที่ไหนมาก่อน

and bored people elsewhere.

และทำให้คนที่อื่นเบื่อ

So I thought, maybe there's something with this.

ผมเลยคิดว่า บางทีมันน่าจะมีอะไรน่าสนใจ และผมก็เริ่มที่จะคิดถึงมัน

And there was this giant question mark.

และมันก็มีเครื่องหมายคำถามอันใหญ่ ผมชอบการออกแบบๆนี้ มันออกมาดูสมราคาดี

I love the design, for what it's worth, of this thing.

และผมก็คิด ว่าทำไมผมไม่เปิดมัน

And I started thinking, why haven't I opened it?

และผมก็รู้ว่า ที่ผมไม่เปิดมัน ก็เพราะมันเป็นตัวแทนของสิ่งที่สำคัญ

And I realized that I haven't opened it

because it represents something important -- to me.

ต่อตัวผม มันเป็นตัวแทนของคุณตา

It represents my grandfather.

Am I allowed to cry at TED?

ผมร้องไห้ที่ TED ได้มั้ยครับ เพราะว่า....ไม่...ผมจะไม่ร้อง...แต่... (เสียงหัวเราะ)

Because -- no, I'm not going to cry.

(Laughter)

But --

(Laughter)

The thing is that it represents infinite possibility.

เพราะว่า..มันเป็นตัวแทนของความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด

It represents hope. It represents potential.

มันเป็นตัวแทนของความหวัง มันเป็นตัวแทนของศักยภาพ

And what I love about this box,

และสิ่งที่ผมรักเกี่ยวกับกล่องใบนี้

and what I realize I sort of do in whatever it is that I do,

และมันทำให้ผมได้รู้ว่าทำไมผมถึงได้ทำสิ่งเหล่านี้ที่ผมทำ

is I find myself drawn to infinite possibility,

ก็เพราะผมพบตัวเองถูกดึงไปสู่ความน่าจะเป็นที่ไร้ที่สิ้นสุด ความรู้สึกถึงศักยภาพ

that sense of potential.

And I realize that mystery is the catalyst for imagination.

และผมก็รู้ว่าปริศนาเป็นตัวจุดชนวนให้จินตนาการ

Now, it's not the most ground-breaking idea,

มันไม่ใช่ความคิดที่สุดล้ำเลิศอะไร

but when I started to think that maybe there are times

แต่เมื่อผมเริ่มคิดว่าบางที มันน่าจะมีตอนที่ปริศนา

when mystery is more important than knowledge.

สำคัญไปว่าความรู้ ผมเริ่มที่จะสนใจมัน

I started getting interested in this.

And so I started thinking about "Lost" and the stuff that we do,

และผมก็ได้เริ่มคิดถึง "อสูรกายดงดิบ" และสิ่งที่พวกเราทำ

ผมถึงได้รู้ว่า โอ้พระเจ้า กล่องปริศนามันอยู่ในทุกอย่างที่ผมทำเลย

and I realized, oh my God, mystery boxes are everywhere in what I do!

ในการสร้าง "อสูรกายดงดิบ" ผมกับเดมอน ลินดีลอฟ (Damon Lindelof)

In the creation of "Lost," Damon Lindelof and I,

who created the show with me,

ผู้ที่สร้างหนังร่วมกับผม เราได้รับมอบหมายให้สร้างหนังซีรีส์นี้

we were basically tasked with creating this series

that we had very little time to do.

เรามีเวลาน้อยมาก แค่ 11 สัปดาห์ครึ่งเท่านั้น

We had 11 and a half weeks

to write it, cast it, crew it, shoot it, cut it, post it, turn in a two-hour pilot.

ที่จะเขียน คัดตัวนักแสดง ถ่ายทำ ตัดต่อ จัดทำ ส่งหนังตัวอย่างความยาวสองชั่วโมง

So it was not a lot of time.

เวลาก็มีไม่มาก และเรายังไม่ทันได้คิดถึงความเป็นไปได้ ว่าเจ้าสิ่งนี้มันเป็นอะไรกันแน่

And that sense of possibility -- what could this thing be?

There was no time to develop it.

มันไม่มีเวลามากพอที่จะคิดถึงมันน่ะ

I'm sure you're all familiar with people

ผมมั่นใจว่าคุณคุ้นเคยกับคนพวกนี้

who tell you what you can't do and what you should change.

คนที่คอยบอกคุณว่าอะไรที่คุณทำไม่ได้ และอะไรที่คุณควรเปลี่ยนแปลง

และมันก็ไม่มีเวลาสำหรับสิ่งเหล่านั้นด้วย ซึ่งมันก็แปลกดีนะ

There was no time for that, which is kind of amazing.

และพวกเราก็ทำหนังเรื่องนี้ และสำหรับคนที่ยังไม่เคยดู

And so we did this show,

and for those of you who haven't seen it, or don't know it,

หรือไม่รู้จัก ผมจะให้คุณดูคลิปสั้นๆจากหนังตัวอย่าง

I can show you one little clip from the pilot,

just to show you some stuff that we did.

ให้คุณเห็นสิ่งที่เราทำนิดหน่อย

(Engine roaring)

(Video) Claire: Help!

แคลร์: ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยฉันที

Please help me!

Help me! Please, help me!

Jack: Get him out of here! Get him away from the engine!

แจ๊ค: เอาเขาออกไปจากตรงนี้ ห่างๆเครื่องยนต์ เอาออกไป

Get him out of here!

(Engine roaring)

C: Help me, please! I'm having contractions!

แคลร์: ฉันคิดว่าฉันกำลังปวดท้องคลอดแล้ว

J: How many months pregnant are you?

แจ๊ค: คุณท้องกี่เดือนแล้ว

แคลร์: แค่แปดเดือน

C: I'm only eight months.

J: And how far apart are they coming?

แจ๊ค: แล้วมันมาถึ่แค่ไหน

แคลร์: ฉันไม่รู้เหมือนกัน มันเพิ่งเป็นนะ

C: I don't know. I think it just happened.

ผู้ชาย: เฮ้ยๆๆๆ ออกไปจาก--

Man: Hey! Hey! Hey, get away from --

JJ Abrams: 10 years ago, if we wanted to do that,

10 ปีก่อน ถ้าเราต้องการจะทำอะไรแบบนี้ เราคงต้องฆ่าสตั๊นท์แมน

we'd have to kill a stuntman.

(Laughter)

เราต้อง.. (เสียงหัวเราะ)

It would be harder.

มันคงจะยาก มันคงจะ.. ถ่ายเทคสองคงจะแย่น่าดู

Take two would be a bitch.

(Laughter)

ฉะนั้นสิ่งที่น่าทึ่งคือ เราสามารถทำสิ่งนี้ได้

So the amazing thing was, we were able to do this thing.

And part of that was the amazing availability of technology,

และส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะความน่าพิศวงของเทคโนโลยี

knowing we could do anything.

การที่รู้ว่าเราสามารถทำอะไรก็ได้ ผมหมายถึงว่า เราไม่เคยทำอะไรแบบนี้ได้

I mean, we could never have done that.

We might have been able to write it;

เราอาจเขียนถึงมันได้ แต่เราคงไม่สามารถสร้างเป็นภาพออกมาได้

we wouldn't have been able to depict it like we did.

ในแบบที่เราทำ และสิ่งที่น่าทึ่งสำหรับผมก็คือในกระบวนการสร้างสรรค์

So part of the amazing thing for me is in the creative process,

เทคโนโลยีเป็นอะไรที่ให้แรงบันดาลใจกับผมมาก

technology is mind-blowingly inspiring to me.

I realize that that blank page is a magic box, you know?

ผมได้รู้ว่าหน้ากระดาษที่ว่างเปล่าก็คือกล่องปริศนา

It needs to be filled with something fantastic.

มันต้องการการเติมเต็มด้วยอะไรสักอย่างที่เจ๋งๆ

I used to have the "Ordinary People" script that I'd flip through.

ผมเคยมีบทของ "คนธรรมดา" ที่ผมจะเปิดผ่านๆไป

ความรักในบทประพันธ์เป็นอะไรที่ทำให้ผมอัศจรรย์ใจ มันให้แรงบันดาลใจผม

The romance was amazing to me; it would inspire me.

I wanted to try and fill pages

ผมอยากที่จะพยายามเติมเต็มกระดาษ

with the same kind of spirit and thought and emotion

ด้วยจิตวิญญาณและความคิดและอารมณ์ที่บทนั้นควรเป็น

that that script did.

So, you know, I love Apple computers.

คุณรู้มั้ย ผมรักคอมพิวเตอร์ของแอปเปิ้ล ผมหมกมุ่นกับมันเลยหล่ะ

I'm obsessed.

คอมพิวเตอร์ของแอปเปิลก็เหมือนกับตัวนั้น พาวเวอร์บุค ถูกมั้ย

So the Apple computer -- the PowerBook -- this computer,

it challenges me.

มันท้าทายผม มันบอกว่า

It basically says, what are you going to write worthy of me?

จะเขียนอะไรที่สมกับฉัน (เสียงหัวเราะ)

I feel this -- I'm compelled.

ผมเดาว่าผมรู้สึก ผมถูกบังคับ

(Laughter)

And I often am like, you know, dude, today I'm out.

และบ่อยๆผมก็แบบว่า นี่นาย วันนี้ฉันไม่เอาละนะ ไม่มีอะไรจะเขียน เข้าใจป่าว

I got nothing. You know? So there's that.

In terms of the content of it,

ก็นั่นแหละ ในเนื้อหาของมัน คุณมองไปที่เรื่อง และคิด

you look at stories, you think, what are stories but mystery boxes?

ว่ากล่องปริศนามันอยู่ตรงไหน

There's a fundamental question -- in TV, the first act is called the teaser.

มีคำถามหลักอยู่ข้อหนึ่งธุรกิจสื่อโทรทัศน์ หนังตอนแรกที่เรียกว่าหนังตัวอย่าง

It's literally the teaser. It's the big question.

มันเป็นตัวล่อความสนใจจริงๆ เป็นคำถามข้อใหญ่

คุณจะถูกดึงดูดเข้าไป และแน่นอน

So you're drawn into it. Then there's another question.

มันก็เกิดคำถามข้อถัดไป และถัดไป

And it goes on. Look at "Star Wars."

ลองดู "สตาร์ วอร์" (Star Wars) คุณเจอพวกหุ่น พวกมันพบผู้หญิงปริศนา

The droids meet the mysterious woman.

ใครกัน เราไม่รู้ นี่แหละกล่องปริศนา

Who's that? We don't know. Mystery box! Then you meet Luke Skywalker.

และคุณก็เจอ ลุค สกายวอร์กเกอร์ (Luke Skywalker) เขาจัดการพวกหุ่น คุณเห็นภาพฮอโลกราฟิก (Holographic)

He gets the droid, you see the holographic image.

คุณรู้ว่า อ้อ มันเป็นข้อความ

You learn it's a message. She wants to find Obi Wan Kenobi.

หล่อนอยากจะหา โอบิ วัน เคโนบี (Obi Wan Kenobi) เขาเป็นเพียงความหวังเดียว

He's her only hope. But who's Obi Wan Kenobi?

แต่ใครกัน โอบิ วัน กล่องปริศนาอีกแล้ว

และพอคุณเจอ เบน เคโนบี (Ben Kenobi) เบน เคโนบี คือ โอบิ วัน เคโนบี

Mystery box! So then he meets Ben Kenobi.

Ben Kenobi is Obi Wan Kenobi. Holy shit! So it keeps us --

เฮ้ย! เห็นไหมครับ มันทำให้เราติดตาม

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ) ไม่เคยดูหรอครับ

Have you guys not seen that?

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ) หนังดังนะครับ

It's huge! Anyway --

So there's this thing with mystery boxes that I started feeling compelled.

และนี่แหละคือกล่องปริศนา ที่ผมรู้สึกว่ามันกระตุ้นความสนใจผม

Then there's the thing of mystery in terms of imagination --

และก็ยังมีปริศนาแบบที่มันเป็นเชิงจินตนาการ

the withholding of information.

แบบที่ตั้งใจเก็บงำข้อมูลเอาไว้

You know, doing that intentionally is much more engaging.

การที่ทำเช่นนั้นมันมีเสน่ห์กว่ามาก

Whether it's like the shark in "Jaws" --

ไม่ว่ามันจะเหมือนฉลามในเรื่อง "จอว์ส" (Jaws)

if Spielberg's mechanical shark, Bruce, had worked,

ถ้าบรูส (Bruce) ฉลามหุ่นยนต์ของสปีลเบิร์ก ได้ผลดีหล่ะก็

it would not be remotely as scary; you would have seen it too much.

มันคงไม่น่ากลัวมากมาย คุณคงได้เห็นมันมากเกินไป

ใน "เอเลี่ยน" (Alien) พวกเขาไม่ให้คุณเห็นตัวเอเลี่ยนซะที อืม..น่ากลัว

In "Alien", they never really showed the alien: terrifying!

Even in a movie like a romantic comedy, "The Graduate,"

แม้ในหนังตลกโรแมนติก "พิษรักแรงสวาท" (The Graduate)

พวกเขามีนัด จำได้ไหม

they're having that date, and they're in the car,

พวกเขาอยู่ในรถ และมันก็เสียงดัง พวกเขาเลยยกประทุนขึ้น

and it's loud, and so they put the top up.

You don't hear anything they're saying!

พวกเขาอยู่ในนั้น และคุณไม่ได้ยินอะไรว่าพวกเขาพูดอะไรเลย

You can't hear a word! But it's the most romantic date ever.

แต่มันเป็นเดทที่โรแมนติกที่สุด และคุณก็ชอบมัน เพราะคุณไม่ได้ยินอะไร

And you love it because you don't hear it.

So to me, there's that. And then, finally, there's this idea --

เรื่องพวกนี้นั่นแหละ

และ สุดท้ายก็ไอเดียนี้ ที่ขยายขอบความเป็นจริงไปอีกนิด

stretching the paradigm a little bit --

but the idea of the mystery box.

แต่ก็ยังเป็นไอเดียของกล่องปริศนา

Meaning, what you think you're getting, then what you're really getting.

แบบที่คุณคิดว่าคุณกำลังจะได้อะไรสักอย่าง แต่จริงๆ แล้วคุณกลับได้อีกอย่างนึงแทน

และมันก็เป็นแบบนั้นในหนังและเรื่องหลายๆเรื่อง

And it's true in so many movies and stories.

Look at "E.T.," for example --

เมื่อคุณดู "อี.ที. เพื่อนรัก" (E.T.)

"E.T." is this unbelievable movie about what?

มันเป็นหนังที่ไม่น่าเชื่อ เกี่ยวกับเอเลี่ยนที่เจอกับเด็ก ใช่ไหมครับ

It's about an alien who meets a kid, right?

Well, it's not. "E.T." is about divorce.

เปล่าเลย มันเกี่ยวกับการหย่าร้าง เกี่ยวกับหัวใจที่แตกสลาย

"E.T." is about a heartbroken, divorce-crippled family,

ครอบครัวที่แตกแยก และที่สุดแล้ว เด็กคนนี้ไม่มีที่ไป

and ultimately, this kid who can't find his way.

"Die Hard," right? Crazy, great, fun, action-adventure movie in a building.

"ดาย ฮาร์ด" (Die Hard) หนังแอคชั่นบ้าดีเดือด สุดมัน ผจญภัยในตัวตึก

It's about a guy who's on the verge of divorce.

คือเรื่องเกี่ยวกับชายผู้หนึ่งที่กำลังจะหย่าร้าง

He's showing up to L.A., tail between his legs.

เขามาที่ลอสแอนเจลิส (Los Angeles) คอตกหดหู่

There are great scenes --

นี่เป็นฉากที่เยี่ยมมาก แม้ว่ามันอาจจะไม่สะเทือนอารมณ์ที่สุด

maybe not the most amazing dramatic scenes in the history of time,

ในประวัติศาสตร์ก็ตาม แต่ว่าเป็นฉากที่ดีมาก

but pretty great scenes.

There's a half an hour of investment in character

มันใช้เวลาราวๆครึ่งชั่วโมงในการลงทุนไปกับตัวละคร ก่อนที่คุณจะได้สิ่งที่ต้องการ

before you get to the stuff that you're expecting.

สิ่งที่คุณหวังว่าจะได้

When you look at a movie like "Jaws,"

เมื่อคุณดูหนัง ดังเช่น "จอวส์"

ฉากที่คุณอยากจะเห็น

the scene that you expect -- we have the screen?

These are the kind of scenes

มันเป็นสิ่งที่คุณจำได้ และหวังจะได้เห็น

that you remember and expect from "Jaws."

And she's being eaten;

มีผู้หญิงถูกกิน มีฉลาม

there's a shark.

(Woman screaming)

The thing about "Jaws" is, it's really about a guy

จริงๆแล้วหนังเรื่องนี้เกี่ยวกับชายคนนึง

who is sort of dealing with his place in the world -- with his masculinity,

ที่กำลังจัดการกับปัญหาของตัวเอง ด้วยมาดแมนๆ

with his family, how he's going to, you know, make it work in this new town.

กับครอบครัว ซึ่งเขาอยากจะให้มันออกมาดี ในเมืองใหม่นี้

This is one of my favorite scenes ever,

นี่คือฉากโปรดของผม

and this is a scene that you wouldn't necessarily think of

และอาจเป็นฉากที่คุณไม่ได้นึกถึงเมื่อดูเรื่อง จอวส์

when you think of "Jaws." But it's an amazing scene.

แต่มันน่าทึ่งครับ

(Video) Father: C'mere.

พ่อ: มานี่ หอมแก้มพ่อหน่อย

Give us a kiss.

Son: Why?

ลูกชาย: ทำไม

Father: 'Cause I need it.

พ่อ: เพราะพ่อต้องการ

JJA: Come on. "Why? 'Cause I need it"?

ไงหล่ะ "ทำไม" "เพราะพ่อต้องการ" ฉากที่เจ๋งที่สุดตลอดกาล ใช่ไหมครับ

Best scene ever, right?

(Laughter)

อะไรกัน คุณคิดว่า จอวส์

Come on! So you think of "Jaws" --

so that's the kind of stuff that,

นั่นเป็นสิ่งที่ลงทุนไปกับตัวละคร

like, you know -- the investment of character,

which is the stuff that really is inside the box, you know?

ซึ่งมันก็คือสิ่งที่อยู่ในกล่องปริศนา

It's why when people do sequels, or rip off movies, you know, of a genre,

นั่นเป็นเหตุว่าทำไมคนทำหนังภาคต่อ หรือหนังเลียนแบบประเภทต่างๆ

they're ripping off the wrong thing.

พวกเขากำลังเลียนแบบสิ่งที่ผิดอยู่

You're not supposed to rip off the shark or the monster.

คุณไม่ควรจะเลียนแบบ ฉลาม หรือสัตว์ประหลาด

คุณต้องเลียนแบบตัวละคร

You know, if you rip something off -- rip off the character.

Rip off the stuff that matters.

เลียนแบบสิ่งที่สำคัญ ลองดูในตัวคุณ และมองให้ออกว่าอะไรอยู่ในนั้น

I mean, look inside yourself and figure out what is inside you.

เพราะว่าสุดท้ายแล้ว กล่องปริศนาคือเราทุกคน

Because ultimately, the mystery box is all of us.

So there's that. Then the distribution.

What's a bigger mystery box than a movie theater? You know?

ทีนี้มาถึงการแจกจ่ายมันกันบ้าง จะมีอะไรใหญ่ไปกว่าโรงหนังอีกล่ะ

You go to the theater, you're just so excited to see anything.

คุณไปโรงหนัง คุณตื่นเต้นทีจะได้เห็นอะไรสักอย่าง

วินาทีที่แสงหรี่ลงเป็นช่วงที่ดีที่สุดเลย

The moment the lights go down is often the best part.

และคุณก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

And you're full of that amazing -- that feeling of excited anticipation.

รู้สึกตั้งตารออย่างตื่นเต้น

And often, the movie's there and it's going,

และบ่อยครั้งที่หนังจะเป็นแบบที่ว่า ดำเนินไปเรื่อยๆ และทันใดนั้นก็มีอะไรเกิดขึ้น

and then something happens and you go, "Oh --", and then, "Mmm ..."

คุณก็จะออกอาการแบบว่า "โอ้" แล้วพอมีอย่างอื่นเกิดขึ้น คุณก็จะ "อืมมม"

เมื่อมันเป็นหนังที่ดี คุณก็จะเฝ้ารอที่จะได้สัมผัสมัน

When it's a great movie, you're along for the ride

เพราะว่าคุณต้องการที่จะเข้าถึงมัน

because you're willing to give yourself to it.

ดังนั้นสำหรับผม ไม่ว่ามันจะเป็นโทรทัศน์ ไอพอด (iPod) คอมพิวเตอร์ โทรศัพท์มือถือ

So to me, whether it's a TV, an iPod, computer, cell phone --

It's funny, I'm an -- as I said, Apple fanatic --

ตลกดีนะ ผมบอกว่าแอปเปิ้ลนี้มันยอดมาก และวันนึง ประมาณปีก่อนได้

and one day, about a year or so ago,

I was signing on online in the morning to watch Steve Jobs' keynote,

ผมลงทะเบียนในอินเตอร์เนทในตอนเช้า เพื่อจะดูสตีฟ จอบส์ (Steve Jobs) พูดที่งาน คีย์โน๊ต (Keynote)

because I always do.

เพราะว่าผมทำอย่างนั้นเสมอ เขาออกมา นำเสนอ วีดีโอ ไอพอด

And he came on, he was presenting the video iPod,

and what was on the enormous iPod behind him?

และสิ่งที่อยู่ในไอพอดยักษ์ด้านหลังเขาคืออะไรหน่ะหรอ

"Lost"! I had no idea!

"อสูรกายดงดิบ" ผมไม่รู้มาก่อนเลย อะไรเนี่ย นี่มันครบวงจรเลย

And I realized, holy shit, it'd come full circle.

The inspiration I get from the technology

เหมือนว่า แรงบันดาลใจที่ผมได้มาจากเทคโนโลยี ตอนนี้กลับใช้สิ่งที่ผมทำ

is now using the stuff that I do to sell technology. It's nuts!

ได้แรงบันดาลใจจากมัน เพื่อที่จะขายเทคโนโลยีต่ออีก มันแบบว่า บ้าเนอะ (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

I was going to show you a couple of other things I'm going to skip.

ผมกำลังจะให้คุณดูอะไรสองสามอย่างแบบเร็วๆ

ผมแค่อยากใหัคุณเห็นสิ่งหนึ่งที่มันไม่เกี่ยวกับอีกสิ่งเลย

I'll show you one other thing that has nothing to do with anything.

มันเป็นอะไรบางอย่างที่มีอยู่ในอินเตอร์เนท ไม่รู้ว่าคุณเห็นหรือยัง

This is something online; six years ago, they did this.

หกปีก่อน มีคนทำสิ่งนี้ขึ้น

This is an online thing done by guys who had some visual effects experience.

เขามีประสบการณ์ด้านเทคนิคภาพ แต่ที่ผมจะบอกก็คือ

But the point was, that they were doing things

พวกเขาทำสิ่งหนึ่ง ซึ่งใช้กล่องปริศนาที่พวกเขามี

that were using these mystery boxes that they had -- everyone has now.

ที่ ทุกๆคนมี

What I've realized is what my grandfather did for me when I was a kid,

สิ่งที่ผมรู้ก็คือ สิ่งที่คุณตาให้กับผมตอนเป็นเด็ก

everyone has access to now.

ตอนนี้ทุกคนสามารถเข้าถึงได้

You don't need to have my grandfather, though you wish you had.

คุณไม่จำเป็นต้องมีคุณตาของผม แม้คุณจะคิดว่าอยากมีก็เหอะ

But I have to tell you --

แต่ผมต้องบอกคุณ คนๆนี้ทำงานบน คอมพิวเตอร์ควอดรา 950 (Quadra 950)

this is a guy doing stuff on a Quadra 950 computer --

the resolution's a little bit low --

ความคมของภาพค่อนข้างต่ำ

ใช้โปรแกรมที่เลิกผลิตไปตั้งแต่ 15 ปีที่แล้ว

using Infinity software they stopped making 15 years ago.

เขากำลังทำในสิ่งที่น่าทึ่ง พอๆกับสิ่งที่ผมเห็นในหนังฮอลลีวูด (Hollywood)

He's doing stuff that looks as amazing

as stuff I've seen released from Hollywood.

The most incredible sort of mystery, I think,

สิ่งที่น่าจะเป็นปริศนาที่น่าทึ่งที่สุด ผมว่านะ คือคำถามที่ว่า ต่อไปจะเป็นยังไง

is now the question of what comes next.

Because it is now democratized.

เพราะว่า ตอนนี้อะไรๆก็เท่าเทียมกันแล้ว ฉะนั้นการทำสื่อ มันอยู่ทุกหนแห่ง

So now, the creation of media -- it's everywhere.

The stuff that I was lucky and begging for to get when I was a kid

สิ่งที่ผมร้องขอและโชคดีที่ได้มาตอนเด็กๆ ตอนนี้มันพบได้ทั่วไป

is now ubiquitous.

And so, there's an amazing sense of opportunity out there.

มันก็เลยมีโอกาสอันน่าทึ่งข้างนอกนั่น

And when I think of the filmmakers who exist out there now

และเมื่อผมคิดถึงผู้สร้างหนังทั้งหลายที่อยู่ข้างนอกนั่น

who would have been silenced, you know --

who have been silenced in the past --

ที่อาจเคยอยู่เงียบๆ ไม่แสดงตัวในอดีตที่ผ่านมา

it's a very exciting thing.

มันก็เป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นมาก

I used to say in classes and lectures and stuff,

ผมเคยพูดในชั้นเรียน

to someone who wants to write, "Go! Write! Do your thing."

บรรยายให้คนที่อยากจะเขียนว่า "ไปเลย เขียน ทำในสิ่งที่เป็นคุณ" มันฟรี

It's free, you don't need permission.

คุณไม่ต้องขออนุญาตใครที่จะเขียน แต่ตอนนี้ผมบอกได้ว่า

But now I can say, "Go make your movie!" There's nothing stopping you

"ไปทำหนังของตัวเองเลย" ไม่มีอะไรห้ามคุณ

ที่จะออกไปข้างนอกนั่นและใช้เทคโนโลยี

from going out there and getting the technology.

คุณสามารถเช่า ยืม ซื้อสิ่งพวกนี้ได้จากห้าง

You can lease, rent, buy stuff off the shelf

ซึ่งมันก็ดีไม่ต่างกับของที่ถูกใช้

that is either as good, or just as good,

as the stuff that's being used by the, you know, "legit people."

โดยคนที่อยู่ในวงการ

No community is best served when only the elite have control.

สังคมคงไม่น่าอยู่ หากมีแต่พวกอภิสิทธิ์ชนเท่านั้นที่เป็นคนควบคุม

And I feel like this is an amazing opportunity

และผมรู้สึกว่า นี่เป็นโอกาสที่น่าทึ่งที่จะได้เห็นสิ่งอื่นๆภายนอก

to see what else is out there.

เมื่อผมทำหนังเรื่อง "มิชชั่น:อิมพอสซิเบิ้ล ภาคสาม" (Mission: Impossible III) เรามีเทคนิคการถ่ายทำที่น่าทึ่ง

When I did "Mission: Impossible III," we had amazing visual effects.

ไอแอลเอ็ม (ILM) ทำเทคนิคพิเศษ มันยอดมาก

ILM did the effects; it was incredible.

เป็นยังกับฝันที่ผมได้เข้าร่วมทำงานด้วย

And sort of my dream to be involved.

และมันก็มีสองสามช่วงในหนัง

And there are a couple of sequences in the movie,

like these couple of moments I'll show you.

แบบในไม่กี่วินาทีที่ผมจะให้คุณดู

There's that.

นั่นแหละ

(Video) Luther: Ethan, move!

(Explosion)

Obviously, I have an obsession with big crazy explosions.

โอเค เห็นได้ชัดว่าผมบ้าระเบิดลูกใหญ่

So my favorite visual effect in the movie is the one I'm about to show you.

และผมกำลังจะให้คุณดูเทคนิคทางภาพในหนังเรื่องนี้ที่ผมชอบอันนึง

It's a scene in which Tom's character wakes up.

มันเป็นฉากที่ ตัวละครที่ทอมแสดงตื่นขึ้นมา เขามึนๆงงๆ

He's drowsy. He's crazy.

แล้วผู้ชายคนนี้ก็เข้ามา

And the guy wakes up, and he shoves this gun in his nose

เอาปืนใส่เข้าไปในจมูกของทอม แล้วก็ยิงยาเล็กๆเข้าไปในสมอง

and shoots this little capsule into his brain

ที่เขาจะใช้มันฆ่าทอมในภายหลัง ในแบบตัวร้ายทำ

that he's going to use later to kill him, as bad guys do.

(Video) Brownway: Good morning.

คนร้าย: สวัสดี

JJA: OK, now.

โอเค ทีนี้ ตอนเราถ่ายทำฉากนี้

When we shot that scene,

the actor who had the gun, an English actor, Eddie Marsan --

นักแสดงที่ถือปืน เอ็ดดี้ มาแซน (Eddie Marsan) นักแสดงชาวอังกฤษเป็นคนสุภาพ แสนดี

sweetheart, great guy --

he kept taking the gun and putting it into Tom's nose,

เขาก็เอาปืนทิ่มเข้าไปในจมูกของทอมอยู่นั่นแหละ แล้วมันก็ทำเขาเจ็บ

and it was hurting Tom's nose.

And I learned this very early on in my career:

และผมก็รู้ในช่วงแรกๆในอาชีพของผมเลยว่า อย่าทำทอมเจ็บจมูก (เสียงหัวเราะ)

Don't hurt Tom's nose.

(Laughter)

There are three things you don't want to do.

มีสามสิ่งที่คุณไม่อยากจะให้เกิด อย่างที่สองคือ อย่าให้ทอมเจ็บจมูก

Number two is: Don't hurt Tom's nose.

เอ็ดดี้เป็นคนถือปืน เขาเป็นคนดีมาก

So Eddie has this gun -- and he's this sweet English guy.

เป็นคนอังกฤษที่สุภาพ เขาคอยบอกว่า "ขอโทษๆ ผมไม่อยากทำคุณเจ็บเลย"

He's like, "Sorry, I don't want to hurt you."

ผมก็แบบว่า อืม เราต้องทำให้มันออกมาดูดีนะ

I'm like, "We have to make this look good."

และผมก็คิดว่าคงต้องทำอะไรสักอย่างเพราะนี่มันไม่เข้าท่า

And I realized that we had to do something because it wasn't working.

และผมก็คิดย้อนกลับไปว่า จริงๆแล้วผมจะทำยังไง

And I thought back to what I would have done

using the Super 8 camera that my grandfather got me

ถ้าผมมี กล้องวีดีโอ 8 มม. ที่คุณตาให้ผมมา นั่งอยู่ในห้องนั้น

sitting in that room,

ผมรู้ว่ามือข้างนั้นไม่จำเป็นต้องเป็นของเอ็ดดี้ มันเป็นมือของทอมก็ได้

and I realized that hand didn't have to be Eddie Marsan's.

It could be Tom's.

And Tom would know just how hard to push the gun.

และทอมก็รู้ว่าต้องกดเข้าไปแค่ไหน เขาถึงไม่ทำให้ตัวเองเจ็บ

He wouldn't hurt himself.

So we took his hand and we painted it to look a little bit more like Eddie's.

เราก็เลยใช้มือเขา ทำสีให้เหมือนมือเอ็ดดี้

แล้วใส่เข้าไปในแขนเสื้อของเอ็ดดี้

We put it in Eddie's sleeve,

and so the hand that you see --

ฉะนั้นมือที่คุณเห็น ผมจะให้คุณดูอีกรอบ

that's not Eddie's hand, that's Tom's. So Tom is playing two roles.

ไม่ใช่มือเอ็ดดี้ แต่เป็นมือของทอม

ดังนั้น ทอมเล่นเป็นสองบท (เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

And he didn't ask for any more money.

และเขาไม่ได้ขอค่าตัวเพิ่มนะ

So here, here. Watch it again.

ดูอีกทีนะครับ

There he is. He's waking up.

นั่นเขา ตื่นขึ้นมา งัวเงีย ผ่านอะไรมาเยอะ

He's drowsy, been through a lot.

(Video) Brownway: Good morning.

JJA: Tom's hand. Tom's hand. Tom's hand.

นั่นมือทอม นั่นๆ (เสียงหัวเราะ) นั่นแหละครับ

Anyway.

So ...

ฉะนั้น

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thanks.

ขอบคุณครับ

(Applause)

So you don't need the greatest technology to do things that can work in movies.

ฉะนั้นคุณไม่ต้องการเทคโนโลยีสุดอลังการ เพื่อที่จะสร้างหนังของคุณ

And the mystery box, in honor of my grandfather, stays closed.

และกล่องปริศนาเพื่อเป็นเกียรติของคุณตา ก็จะคงปิดอยู่ต่อไป

Thank you.

ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)

(Applause)