Rainer Strack: The surprising workforce crisis of 2030 — and how to start solving it now

Çeviri: Okay OZBAL Gözden geçirme: Eray Ozkan

2014 is a very special year for me:

2014 benim için çok özel bir yıl:

20 years as a consultant,

20 yıldır danışmanlık yapıyorum

20 years of marriage,

ve 20 yıldır evliyim

and I'm turning 50 in one month.

bir ay içinde de 50 yaşına basıyorum.

That means I was born in 1964 in a small town in Germany.

Yani 1964'te Almanya'nın küçük bir kasabasında dünyaya gelmişim.

It was a gray November day,

Gri bir Kasım günüydü

and I was overdue.

ve beklendiğim zaman çoktan geçmişti.

The hospital's maternity ward was really stressed out

Hastanenin doğum servisi oldukça stresli bir gün yaşıyordu.

because a lot of babies were born on this gray November day.

çünkü o gri Kasım gününde birçok bebek dünyaya gelmişti.

As a matter of fact,

Nitekim, 1964 yılı Almanya'da

1964 was the year with the highest birth rate ever in Germany:

gelmiş geçmiş en yüksek doğum oranına sahip yıldı:

more than 1.3 million.

1.3 milyondan fazla.

Last year, we just hit over 600,000,

Geçen yıl 600.000'i ancak görebildik

so half of my number.

yani benim doğduğum yıldakinin yarısı.

What you can see here is the German age pyramid,

Burada gördüğünüz Almanlar'ın yaş piramidi,

and there, the small black point at the top, that's me.

şu en tepede gördüğünüz küçük siyah nokta da bendeniz.

(Laughter) (Applause)

(Kahkahalar) (Alkışlar)

In red, you can see the potential working-age population,

Kırmızı kısımda, çalışma çağındaki olası nüfus,

so people over 15 and under 65,

yani 15 yaş üstü ve 65 yaş altında olanlar,

and I'm actually only interested in this red area.

aslında benim tek ilgilendiğim kısım tam da burası.

Now, let's do a simple simulation

Şimdi bir simülasyon yardımıyla

of how this age structure will develop over the next couple of years.

bu durumun gelecek birkaç yıl içinde nasıl değişeceğine bir göz atalım.

As you can see,

Gördüğünüz gibi,

the peak is moving to the right,

tepe noktası sağa doğru kayıyor,

and I, with many other baby boomers, will retire in 2030.

ben ve nüfus patlaması yaptığımız diğerleri, 2030’da emekliye ayrılıyoruz.

By the way, I don't need any forecasts

Bu arada, bu kırmızı alandaki

of birth rates for predicting this red area.

doğum oranlarını tahmin için herhangi bir öngörüye ihtiyacım yok.

The red area,

Kırmızı alan,

so the potential working-age population in 2030,

yani 2030'daki çalışma çağındaki olası nufüs

is already set in stone today,

şimdiden sabitlenmiş durumda,

except for much higher migration rates.

yüksek oranda bir göç olmazsa tabii.

And if you compare this red area in 2030 with the red area in 2014,

Ve eğer 2030’daki kırmızı bölgeyi 2014’le mukayese ederseniz,

it is much, much smaller.

çok daha küçük olduğunu göreceksiniz.

So before I show you the rest of the world,

Size dünyanın geri kalanının durumunu göstermeden önce,

what does this mean for Germany?

bunun Almanya için ne ifade ettiğine bakalım.

So what we know from this picture is that the labor supply,

Bu grafik bizlere işgücü arzını gösteriyor.

so people who provide labor,

yani Almanya’da işgücü sağlayan kişiler

will go down in Germany, and will go down significantly.

azalacak ve sayıları önemli ölçüde düşecek.

Now, what about labor demand?

Pekiyi, işgücü talebi ne durumda?

That's where it gets tricky.

Burada işler çetrefilli hale geliyor.

As you might know, the consultant's favorite answer to any question is,

Belki biliyorsunuzdur, danışmanların herhangi bir soruya verdiği en sevdikleri yanıt:

"It depends."

"Duruma göre değişir."

So I would say it depends.

Öyle ki, ben de duruma göre değişir diyeceğim.

We didn't want to forecast the future.

Geleceği tahmin etmek istemedik.

Highly speculative.

Birçok bilinmeyen var.

We did something else.

Biz de başka birşey yaptık.

We looked at the GDP and productivity growth of Germany

Almanya'nın geçmiş 20 yıldaki gayri safi milli hasılasına

over the last 20 years,

ve üretkenlik büyümesine baktık.

and calculated the following scenario:

Ve şöyle bir senaryoyu hesapladık:

if Germany wants to continue this GDP and productivity growth,

Eğer Almanya bu üretkenlik büyümesi ve GSMH ile devam etmek istiyorsa,

we could directly calculate

bu büyümeyi sağlamak için

how many people Germany would need to support this growth.

kaç kişilik işgücü gerekir?

And this is the green line: labor demand.

İşte buradaki yeşil hat işgücü talebi.

So Germany will run into a major talent shortage very quickly.

Yani Almanya hızlı bir biçimde kalifiye eleman kaybı yaşayacak.

Eight million people are missing,

Ortada 8 milyonluk bir kayıp var.

which is more than 20 percent of our current workforce,

bu şu anki iş gücümüzün %20'sinden fazlası demek,

so big numbers, really big numbers.

Sözün özü, oldukça yüksek bir orandan bahsediyoruz.

And we calculated several scenarios,

Birtakım başka senaryoları da hesapladık

and the picture always looked like this.

ve son görüntü her zaman şöyleydi.

Now, to close the gap,

Bu açığı kapatabilmek için,

Germany has to significantly increase migration,

Almanya'nın göçte bariz bir artış sağlaması gerek,

get many more women in the workforce,

birçok kadını daha iş gücüne dahil etmeli,

increase retirement age —

emeklilik yaşını artırmalı -

by the way, we just lowered it this year —

bu arada daha bu sene bunu düşürdük -

and all these measures at once.

yani acil önlemler almalı.

If Germany fails here, Germany will stagnate.

Eğer Almanya burada yanlışa düşerse, Almanya duraksayacaktır.

We won't grow anymore. Why?

Bir daha asla büyüme gösteremeyiz. Neden?

Because the workers are not there who can generate this growth.

Çünkü elimizde bu büyümeyi gerçekleştirecek işçi yok.

And companies will look for talents somewhere else.

Şirketler yetenekleri başka yerlerde arayacaklar.

But where?

Ama nerede?

Now, we simulated labor supply and labor demand

Şimdi dünyanın GSMH'sının %70'inden fazlasını teşkil eden

for the largest 15 economies in the world,

en büyük 15 ekonomisinin

representing more than 70 percent of world GDP,

işgücü arz ve taleplerine göz atalım.

and the overall picture looks like this by 2020.

2020’ye kadar ortalama durum burada gördüğünüz gibi.

Blue indicates a labor surplus,

Mavi renk işgücü fazlasını,

red indicates a labor shortfall,

kırmızı ise işgücü açığını gösteriyor.

and gray are those countries which are borderline.

Gri bölge sınırda olan ülkeler.

So by 2020, we still see a labor surplus in some countries,

Yani 2020 itibarıyla bazı ülkelerde hala iş gücü fazlası göreceğiz,

like Italy, France, the U.S.,

örneğin İtalya, Fransa, ABD

but this picture will change dramatically by 2030.

ama bu tablo 2030'da çarpıcı bir şekilde değişecek.

By 2030, we will face a global workforce crisis

2030’da dünyanın en büyük ekonomilerinin birçoğunda

in most of our largest economies,

küresel işgücü krizi ile karşılaşacağız.

including three out of the four BRIC countries.

Bunlara dört BRIC ülkesinin üçü dahil.

China, with its former one-child policy, will be hit,

Geçmiş tek çocuk politikası ile Çin darbe alacak,

as well as Brazil and Russia.

Aynı zamanda Brezilya da ve Rusya da.

Now, to tell the truth,

Doğruyu söylemek gerekirse,

gerçekte durum bundan bile zorlu olacak.

in reality, the situation will be even more challenging.

What you can see here are average numbers.

Burada görebildikleriniz ortalama rakamlar.

We de-averaged them

Rakamları farklı ele aldığımızda ve

and broke them down into different skill levels,

Beceri seviyelerine ayırıp hesapladığımızda

and what we found

bulduğumuz şey:

were even higher shortfalls for high-skilled people

yüksek-kalifiye elemanlar için daha şiddetli bir düşüş,

and a partial surplus for low-skilled workers.

ve düşük-kalifiye işçiler için de bir miktar fazlalık.

So on top of an overall labor shortage,

Yani, toplam işgücü eksikliğinin tepesinde,

we will face a big skill mismatch in the future,

büyük bir beceri uyuşmazlığı ile karşılaşacağız.

Bu da hükümetler ve şirketler için

and this means huge challenges

in terms of education, qualification,

eğitim, vasıf, beceri artırımına dair

upskilling for governments and companies.

konularda muazzam zorluklar anlamına gelir.

Now, the next thing we looked into was robots, automation, technology.

Bundan sonra odaklandığımız konular ise robotlar, otomasyon ve teknolojiydi.

Will technology change this picture and boost productivity?

Teknoloji bu görüntüyü değiştirip üretimi artırabilir mi?

Kısa yanıt şöyle olacaktır:

Now, the short answer would be

that our numbers already include a significant growth in productivity

teknolojinin güdümünde olan üretkenlikteki önemli artış, size aktardığım

driven by technology.

rakamlara dahil.

A long answer would go like this.

Uzun yanıt ise şöyle olacaktır:

Let's take Germany again.

Yeniden Almanya'yı ele alalım.

The Germans have a certain reputation in the world

Almanlar konu üretkenlik olunca

when it comes to productivity.

dünyada tartışmasız bir üne sahipler.

In the '90s, I worked in our Boston office for almost two years,

90'larda Boston ofisimizde iki yıla yakın çalıştım

and when I left, an old senior partner told me, literally,

ve ayrıldığımda yaşlı bir kıdemli ortak bana kelimenin tam anlamıyla şöyle dedi:

"Send me more of these Germans, they work like machines."

"Bana daha çok Alman gönder, makine gibi çalışıyorlar."

(Laughter)

(Kahkahalar)

That was 1998.

Bu 1998'deydi. 16 yıl sonra,

Sixteen years later, you'd probably say the opposite.

muhtemelen bunun tam tersini söyleyeceksiniz.

"Send me more of these machines. They work like Germans."

"Bana daha çok makine gönder, Almanlar gibi çalışıyorlar."

(Laughter) (Applause)

(Kahkahalar) (Alkışlar)

Technology will replace a lot of jobs, regular jobs.

Teknoloji bir çok mesleğin yerini alacak, sıradan mesleklerin.

Not only in the production industry,

Sadece üretim endüstrisindekiler değil

but even office workers are in jeopardy

ofis çalışanları da risk altında

and might be replaced by robots,

Hepsi robotlar, yapay zeka, büyük veriler

artificial intelligence, big data, or automation.

ve otomasyon ile yer değiştirebilirler.

So the key question is not if technology replaces some of these jobs,

Kilit soru teknolojinin bu mesleklerin yerini alması değil,

but when, how fast, and to what extent?

ne zaman, ne kadar hızlı ve ne derecede olacağı.

Or in other words,

Veyahut başka bir deyimle,

will technology help us to solve this global workforce crisis?

teknoloji küresel işgücü krizini çözmede bize yardımcı olacak mı?

Yes and no.

Hem 'evet' hem de 'hayır'.

This is a more sophisticated version of "it depends."

Bu "Duruma göre değişir"in daha karmaşık hali.

(Laughter)

(Kahkahalar)

Let's take the automotive industry as an example,

Otomotiv endüstrisini örnek olarak ele alalım,

because there, more than 40 percent of industrial robots are already working

endüstriyel robotların yüzde 40’i zaten bu alanda çalışıyor

and automation has already taken place.

ve otomasyon çoktan yerini almış.

In 1980, less than 10 percent of the production cost of a car

1980'de bir arabanın üretim maliyetinin %10'undan azını

was caused by electronic parts.

elektronik parçalar oluşturuyordu.

Today, this number is more than 30 percent

Bugün bu rakam %30'dan fazla

and it will grow to more than 50 percent by 2030.

ve 2030’a kadar yüzde 50’yi geçecek.

And these new electronic parts and applications

Ayrıca bu yeni elektronik parçalar ve uygulamalar

require new skills and have created a lot of new jobs,

yeni beceriler gerektiriyor. Bu da yeni mesleklerin ortaya çıkması demek

like the cognitive systems engineer

Sürücü ve elektronik sistem arasındaki

who optimizes the interaction between driver and electronic system.

etkileşimi iyileştiren 'Bilişsel Sistemler Mühendisi' gibi.

In 1980, no one had the slightest clue that such a job would ever exist.

1980’de böyle bir mesleğin olabileceğini kimse düşünemezdi.

As a matter of fact,

İşin doğrusu,

the overall number of people involved in the production of a car

bir arabanın üretimine dahil olan insan sayısı

has only changed slightly in the last decades,

robotlar ve otomasyondaki artışa rağmen

in spite of robots and automation.

çok az değişiklik gösterdi.

So what does this mean?

Pekiyi bu ne anlama geliyor?

Yes, technology will replace a lot of jobs,

Evet teknoloji bir çok mesleğin yerini alacak

but we will also see a lot of new jobs and new skills on the horizon,

fakat ufukta yeni beceriler gerektiren birçok yeni meslek göreceğiz.

and that means technology will worsen our overall skill mismatch.

Yani, teknoloji toplam iş - beceri uyumsuzluğumuzu kötüleştirecek.

And this kind of de-averaging

Ortalamadaki bu tür dengesizlik

reveals the crucial challenge for governments and businesses.

hükümetler ve işletmeler için çok mühim bir zorluğu ortaya çıkarıyor.

So people, high-skilled people,

Yani insanlar, yüksek becerili insanlar,

talents, will be the big thing in the next decade.

yetenekliler, gelecek on yılın en büyük olayı olacak.

If they are the scarce resource, we have to understand them much better.

Şimdilik kısıtlı sayıda iseler, onları daha iyi anlamak zorundayız demektir.

Are they actually willing to work abroad?

Yabancı bir ülkede çalışmaya istekliler mi?

What are their job preferences?

İş ile ilgili tercihleri nelerdir?

To find out, this year we conducted a global survey

Bunları bulmak için bu yıl 189 ülkeden

among more than 200,000 job seekers from 189 countries.

200.000'den fazla iş arayanla küresel bir anket yaptık.

Migration is certainly one key measure to close a gap,

Göç almak, en azından kısa vadede boşluğu kapatmak için

at least in the short term,

so we asked about mobility.

Dolayısıyla ankette taşınırlığı sorduk.

More than 60 percent of these 200,000 job seekers

İş arayan 200.000 kişinin yüzde 60'ından fazlası

are willing to work abroad.

yabancı ülkelerde yaşamaya istekli.

For me, a surprisingly high number.

Bu benim için şaşırtıcı derecede yüksek bir rakam.

If you look at the employees aged 21 to 30,

21-30 yaş arası çalışanlara baktığımızda

this number is even higher.

bu rakam daha da yükseliyor.

If you split this number up by country,

Bu rakamı ülkelere bölerseniz,

yes, the world is mobile, but only partly.

evet, dünya gezer olarak yaşıyor ama kısmi olarak.

The least mobile countries are Russia, Germany and the U.S.

Yurtdışında yaşamaya en az istekli olanlar Rusya, Almanya ve ABD'de.

Now where would these people like to move?

O halde, bu kişiler nerelere taşınmak istiyor?

Number seven is Australia, where 28 percent could imagine moving.

%28'inin oraya taşınmayı düşünürüm dediği Avusturalya, 7 numarada.

Then France, Switzerland, Germany, Canada, U.K.,

Sonra Fransa, İsviçre, Almanya, Kanada, Britanya

and the top choice worldwide is the U.S.

ve tüm dünyada liste başı olan ülke ABD.

Now, what are the job preferences of these 200,000 people?

Peki bu 200.000 kişinin meslek tercihleri neler?

So, what are they looking for?

Yani ne arıyorlar?

Out of a list of 26 topics, salary is only number eight.

26 maddelik liste içerisinde maaş sekizinci sırada.

The top four topics are all around culture.

En üst sıradaki dört madde her kültür için geçerli.

Number four,

4 numara:

having a great relationship with the boss;

Patronla iyi bir ilişkide olmak.

three, enjoying a great work-life balance;

Üç: Çok iyi bir iş ve özel hayat dengesini yaşamak.

two, having a great relationship with colleagues;

Dört: Meslektaşlarıyla çok iyi ilişkiler kurabilmek.

and the top priority worldwide

Ve tüm dünyadaki en öncelikli seçenek:

is being appreciated for your work.

Yaptığı iş için takdir edilmek.

So, do I get a thank you?

Yani, bir teşekkür alıyor muyum?

Not only once a year with the annual bonus payment,

Sadece yılda birkez verilen ikramiye ile değil,

but every day.

her gün.

And now, our global workforce crisis becomes very personal.

Şimdilerde, küresel iş gücü krizi kişisel bir hal aldı.

People are looking for recognition.

İnsanlar fark edilmek istiyor.

Aren't we all looking for recognition in our jobs?

Hepimiz işlerimizde fark edilmeyi istemiyor muyuz?

Now, let me connect the dots.

Şimdi noktaları birleştireyim.

We will face a global workforce crisis

Toplam işgücü darlığından oluşan küresel bir

which consists of an overall labor shortage

işgücü krizi ile karşı karşıyayız. Buna ek olarak

plus a huge skill mismatch,

büyük bir beceri - iş uyumsuzluğu,

plus a big cultural challenge.

artı büyük bir kültürel zorluk.

And this global workforce crisis is approaching very fast.

Ve bu küresel işgücü krizi büyük bir hızla yaklaşıyor.

Right now, we are just at the turning point.

Şu anda tam bir dönüm noktasındayız.

So what can we, what can governments, what can companies do?

Peki bizler, devletler, işletmeler ne yapabiliriz?

Every company,

Her şirket,

but also every country,

hatta her ülke

needs a people strategy,

bir strateji geliştirmek

and to act on it immediately,

ve bu konuda harekete geçmek zorunda.

and such a people strategy consists of four parts.

Böyle bir strateji 4 bölümden oluşur:

Number one, a plan

1 numara; farklı meslekler ve

for how to forecast supply and demand for different jobs and different skills.

beceriler için, arz ve talebin nasıl öngörüleceğine dair plan.

Workforce planning will become more important than financial planning.

Haliyle, işgücü planlaması finansal planlamadan öncelikli hale gelecek.

Two, a plan for how to attract great people:

İki; yetenekli insanların nasıl cezbedileceğinin planı:

generation Y, women, but also retirees.

Y jenerasyonu, kadınlar ve aynı zamanda emekliler.

Three, a plan for how to educate and upskill them.

Üç; bu insanların nasıl eğitileceği ve becerilerinin artırılacağına dair plan.

There's a huge upskilling challenge ahead of us.

Önümüzde beceri geliştirme gibi devasa bir mesele var.

And four,

Ve dört;

for how to retain the best people,

en iyileri nasıl elimizde tutacağımız.

or in other words,

Bir başka deyişle; takdir ve

how to realize an appreciation and relationship culture.

iyi ilişki kültürünü nasıl hayata geçireceğimiz.

However, one crucial underlying factor is to change our attitudes.

Ancak, hepsinin altında yatan en can alıcı etmen tutumumuzu değiştirmek.

Employees are resources, are assets,

Çalışanlar, kaynaklarımız ve değerlerimizdir;

not costs, not head counts,

maliyet ya da kafa sayısı değiller;

not machines,

makine değiller;

not even the Germans.

hatta Alman bile değiller.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)