Rainer Strack: The surprising workforce crisis of 2030 — and how to start solving it now

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Rawee Ma

2014 is a very special year for me:

ค.ศ.2014 เป็นปีที่พิเศษมาก สำหรับผม

20 years as a consultant,

20 ปี ในการเป็นผู้ให้คำปรึกษา

20 years of marriage,

20 ปี ของการแต่งงาน

and I'm turning 50 in one month.

และในอีกหนึ่งเดือน ผมก็จะอายุได้ 50 ปี

That means I was born in 1964 in a small town in Germany.

นั่นหมายถึง ผมเกิดในปี ค.ศ.1964 ในเมืองเล็ก ๆ ในเยอรมันนี

It was a gray November day,

วันหนึ่ง ในเดือนพฤศจิกายน ที่มืดมัว

and I was overdue.

และผมก็เกินกำหนดไปแล้ว

The hospital's maternity ward was really stressed out

แผนกสูติกรรมของ ร.พ. ทำงานกันวุ่นจนไม่ได้พัก

because a lot of babies were born on this gray November day.

เพราะทารกจำนวนมาก เกิดในวันที่มืดมัวนี้

As a matter of fact,

ตามความเป็นจริงแล้ว

1964 was the year with the highest birth rate ever in Germany:

ค.ศ.1964 เป็นปีที่อัตราการเกิดสูงสุด ในเยอรมันนี

more than 1.3 million.

คือ มากกว่า 1.3 ล้านคน

Last year, we just hit over 600,000,

เมื่อปีที่แล้ว เราทำได้แค่กว่า 600,000 คน

so half of my number.

ครึ่งหนึ่งของ ตัวเลขของผม

What you can see here is the German age pyramid,

ที่คุณเห็นตรงนี้ คือ พีระมิด อายุคนเยอรมัน

and there, the small black point at the top, that's me.

และตรงนั้น จุดสีดำเล็ก ๆ บนสุด นั่นคือผม

(Laughter) (Applause)

(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

In red, you can see the potential working-age population,

สีแดง คุณจะเห็นประชากรวัยทำงาน ที่น่าจะมีได้

so people over 15 and under 65,

คือ คนที่อายุเกิน 15 และ ตํ่ากว่า 65

and I'm actually only interested in this red area.

จริงๆผมสนใจ บริเวณพื้นที่สีแดงนี้เท่านั้น

Now, let's do a simple simulation

ครับ เรามาเล่นเลียนแบบง่าย ๆ กันว่า

of how this age structure will develop over the next couple of years.

โครงสร้างอายุนี้ จะพัฒนาไปอย่างไร จนถึงสองปีข้างหน้า

As you can see,

ก็ตามที่คุณเห็น

the peak is moving to the right,

ยอดสูงสุด กำลังเคลื่อนมาทางขวา

and I, with many other baby boomers, will retire in 2030.

ผมกับคนอื่น ๆ ที่เกิดในยุคเบบี้บูมเมอร์ จะเกษียณ ในปีค.ศ.2030

By the way, I don't need any forecasts

ลืมไปว่า ผมไม่จำเป็นต้องพยากรณ์ใด ๆ

of birth rates for predicting this red area.

เรื่อง อัตราการเกิด เพื่อทำนาย พื้นที่สีแดงนี้

The red area,

พื้นที่สีแดงนั่น

so the potential working-age population in 2030,

ประชากรวัยทำงานที่อาจมีได้ ในปีค.ศ.2030

is already set in stone today,

จึงได้ถูกวางไว้ แน่นอนแล้ว ในวันนี้

except for much higher migration rates.

ยกเว้นแต่ อัตราการอพยพ ที่สูงขึ้นมาก

And if you compare this red area in 2030 with the red area in 2014,

และถ้าเปรียบเทียบพื้นที่สีแดงในปีค.ศ.2030 กับพื้นที่สีแดง ในปีค.ศ.2014

it is much, much smaller.

มันเล็กกว่ากันมาก ๆ

So before I show you the rest of the world,

ดังนั้น ก่อนที่ผมจะแสดงให้เห็น ส่วนที่เหลือของโลก

what does this mean for Germany?

เรื่องนี้มีความหมายอย่างไร สำหรับเยอรมันนี

So what we know from this picture is that the labor supply,

ดังนั้น สิ่งที่เรารู้จากภาพนี้ คือ อุปทานของแรงงานนั้น

so people who provide labor,

หรือผู้คนที่จะให้แรงงานนั้น

will go down in Germany, and will go down significantly.

จะลดลงในเยอรมันนี และจะลดลงไปอย่างมีนัยสำคัญ

Now, what about labor demand?

ทีนี้ เรื่องความต้องการแรงงานเล่า

That's where it gets tricky.

นั่นคือ ที่ ๆ มันจะมีลูกเล่น

As you might know, the consultant's favorite answer to any question is,

คุณอาจจะทราบ ผู้ให้คำปรึกษา มีคำตอบที่ชื่นชอบไม่ว่ากับปัญหาใด ๆ ก็คือ

"It depends."

"ก็แล้วแต่ว่า"

So I would say it depends.

ผมจึงจะตอบว่า ก็แล้วแต่ว่า

We didn't want to forecast the future.

เราไม่ต้องการจะพยากรณ์อนาคต

Highly speculative.

เป็นเรื่องคาดคะเนอย่างมาก ๆ

We did something else.

แต่เราได้ทำอย่างอื่น

We looked at the GDP and productivity growth of Germany

เราดูที่ จีดีพี และการเติบโตของผลิตภาพของเยอรมันนี

over the last 20 years,

ใน 20 ปี ที่ผ่านมา

and calculated the following scenario:

และได้คิดคำนวณ แผนการต่อไปนี้:

if Germany wants to continue this GDP and productivity growth,

ถ้าเยอรมันนียังคงต้องการ จีดีพี และการเติบโตของผลิตภาพอย่างนี้

we could directly calculate

เราก็คำนวณได้โดยตรงว่า

how many people Germany would need to support this growth.

เยอรมันนีจะต้องการคนกี่คน เพื่อสนับสนุนการเติบโตนี้

And this is the green line: labor demand.

และนี่คือเส้นสีเขียว คือ ความต้องการแรงงาน

So Germany will run into a major talent shortage very quickly.

เยอรมันนีจะวิ่งเร็วเข้าสู่การขาดแรงงานคุณภาพ ครั้งสำคัญ อย่างรวดเร็วมาก

Eight million people are missing,

คนแปดล้านคน กำลังขาดหายไป

which is more than 20 percent of our current workforce,

ซึ่งเกินกว่า 20 % ของกำลังแรงงานทั้งหมด ในปัจจุบันของเรา

so big numbers, really big numbers.

ตัวเลขใหญ่มาก ตัวเลขใหญ่มากจริง ๆ

And we calculated several scenarios,

และเราก็ได้คิดคำนวณ แผนการหลายๆอย่างไว้แล้ว

and the picture always looked like this.

และภาพนั้น ก็จะเหมือนแบบนี้เสมอ

Now, to close the gap,

ครับ เพื่อที่จะปิดช่องว่าง

Germany has to significantly increase migration,

เยอรมันต้องเพิ่มแรงงานผู้อพยพเข้ามา อย่างมีนัยสำคัญ

get many more women in the workforce,

ให้ผู้หญิง เข้ามาในแรงงานมากขึ้น

increase retirement age —

เพิ่มอายุเกษียณ --

by the way, we just lowered it this year —

อ้อ เราเพิ่งจะลดอายุเกษียณไป ปีนี้เอง --

and all these measures at once.

และใช้มาตรการทุกอย่างนี้ ในทันที

If Germany fails here, Germany will stagnate.

ถ้าเยอรมันนีล้มเหลวตรงนี้ เยอรมันนีจะหยุดนิ่ง

We won't grow anymore. Why?

เราจะไม่เติบโตอีกต่อไป เพราะเหตุใดหรือ

Because the workers are not there who can generate this growth.

เพราะคนงานไม่ได้อยู่ตรงนั้น เพื่อจะสร้างการเติบโตนี้ได้

And companies will look for talents somewhere else.

และพวกบริษัทก็จะมองหา คนที่มีความสามารถพิเศษ ในที่อื่นๆ

But where?

แต่จะเป็นที่ไหนเล่า?

Now, we simulated labor supply and labor demand

ครับ เรามาเล่นเลียนแบบ อุปทานและอุปสงค์ด้านแรงงาน

for the largest 15 economies in the world,

สำหรับเศรษฐกิจที่ใหญ่สุด 15 แห่ง ในโลก

representing more than 70 percent of world GDP,

ซึ่งเป็นตัวแทนของ 70 % ของ จีดีพีของโลก

and the overall picture looks like this by 2020.

และภาพรวมนั้น จะเป็นแบบนี้ เมื่อถึงปี ค.ศ.2020

Blue indicates a labor surplus,

สีนํ้าเงินชี้บอกว่า แรงงานเกินความต้องการ

red indicates a labor shortfall,

สีแดงบอกว่า แรงงานขาดแคลน

and gray are those countries which are borderline.

และสีเทา เป็นประเทศที่อยู่คาบเส้น

So by 2020, we still see a labor surplus in some countries,

ดังนั้น ถึงปี ค.ศ.2020 เรายังคงเห็นแรงงานเกิน ในบางประเทศ

like Italy, France, the U.S.,

เช่นใน อิตาลี, ฝรั่งเศส, สหรัฐฯ

but this picture will change dramatically by 2030.

แต่ภาพนี้ จะเปลี่ยนไปกะทันหัน เมื่อถึงปี ค.ศ.2030

By 2030, we will face a global workforce crisis

ถึงปี ค.ศ.2030 เราจะเผชิญกับ วิกฤตกำลังแรงงานโลก

in most of our largest economies,

ในเศรษฐกิจที่ใหญ่สุดของเราเป็นส่วนมาก

including three out of the four BRIC countries.

รวมทั้ง สามประเทศในกลุ่ม BRIC ทั้งสี่ประเทศนั้น

China, with its former one-child policy, will be hit,

จีนกับนโยบายลูกหนึ่งคนก่อนหน้านั้น จะถูกกระทบ

as well as Brazil and Russia.

เหมือนกับ บราซิล และรัสเซีย

Now, to tell the truth,

ครับ บอกตามจริงแล้ว

in reality, the situation will be even more challenging.

ในความเป็นจริงนั้น สถานการณ์ จะยิ่งกว่าการท้าทายด้วยซํ้าไป

What you can see here are average numbers.

ที่คุณเห็นอยู่ตรงนี้ เป็นตัวเลขค่าเฉลี่ย

We de-averaged them

เราไม่ทำตามค่าเฉลี่ยนั้น

and broke them down into different skill levels,

เราทำให้มันแตกออก เป็นระดับทักษะต่าง ๆ กัน

and what we found

และสิ่งที่เราพบ คือ

were even higher shortfalls for high-skilled people

การขาดแคลน คนที่มีทักษะสูง เพิ่มสูงขึ้นด้วยซํ้าไป

and a partial surplus for low-skilled workers.

และคนงานทักษะตํ่า ก็มีเกินในบางส่วน

So on top of an overall labor shortage,

ดังนั้น ยอดบนสุดของ การขาดแคลนแรงงานโดยรวม

we will face a big skill mismatch in the future,

เราจะพบปัญหา ทักษะที่ไม่ตรงกัน อย่างขนานใหญ่ ในอนาคต

and this means huge challenges

และนี่ก็หมายถึง การท้าทายขนาดใหญ่

in terms of education, qualification,

ในเรื่องของ การศึกษา คุณวุฒิ

upskilling for governments and companies.

การยกระดับทักษะ สำหรับรัฐบาลและบริษัทต่าง ๆ

Now, the next thing we looked into was robots, automation, technology.

สิ่งต่อมา ที่เราตรวจดู คือ หุ่นยนต์ เครื่องอัตโนมัติ เทคโนโลยี

Will technology change this picture and boost productivity?

เทคโนโลยี จะเปลี่ยนภาพนี้ และสนับสนุนผลิตภาพ หรือไม่

Now, the short answer would be

ครับ คำตอบสั้น ๆ ก็จะเป็นว่า

that our numbers already include a significant growth in productivity

ตัวเลขของเรา ได้รวมการเติบโตที่สำคัญ ด้านผลิตภาพ ไว้เรียบร้อยแล้ว

driven by technology.

ซึ่งถูกขับเคลื่อน โดยเทคโนโลยี

A long answer would go like this.

ตำตอบยาว ๆ ก็จะเป็นอย่างนี้

Let's take Germany again.

ให้เรามาดูเยอรมันนีอีกครั้ง

The Germans have a certain reputation in the world

คนเยอรมันนั้น มีชื่อเสียงที่แน่นอนในโลกนี้

when it comes to productivity.

ในเรื่องของผลิตภาพ

In the '90s, I worked in our Boston office for almost two years,

ในช่วงยุค 1990 ผมทำงานในสำนักงาน ในบอสตัน อยู่เกือบ 2 ปี

and when I left, an old senior partner told me, literally,

และตอนผมออกมา เพื่อนคู่หูสูงวัยของผม บอกผมตรง ๆ ว่า

"Send me more of these Germans, they work like machines."

"ส่งคนเยอรมันพวกนี้ มาเพิ่มอีกนะ ทำงานอย่างกับเครื่องจักร"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

That was 1998.

นั่นเป็นเมื่อปี ค.ศ.1998

Sixteen years later, you'd probably say the opposite.

อีก 16 ปีต่อมา คุณอาจพูดตรงกันข้ามก็ได้

"Send me more of these machines. They work like Germans."

"ส่งเครื่องจักรพวกนี้ มาเพิ่มอีกนะ ทำงานอย่างกับคนเยอรมัน"

(Laughter) (Applause)

(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

Technology will replace a lot of jobs, regular jobs.

เทคโนโลยี่จะเขัามาแทนที่ งานจำนวนมาก งานทั่ว ๆ ไป

Not only in the production industry,

ไม่เพียง ในอุตสาหกรรมด้านการผลิตเท่านั้น

but even office workers are in jeopardy

แม้แต่ คนในสำนักงาน ก็อยู่ในความเสี่ยง

and might be replaced by robots,

และอาจถูกแทนที่ด้วยหุ่นยนตร์

artificial intelligence, big data, or automation.

ปัญญาประดิษฐ์ ข้อมูลขนาดใหญ่ หรือ เครื่องอัตโนมัติ

So the key question is not if technology replaces some of these jobs,

ดังนั้น คำถามสำคัญ จึงไม่ใช่ว่าเทคโนโลยี จะมาแทนที่งานบางอย่างเหล่านี้หรือไม่

but when, how fast, and to what extent?

แต่เป็นว่า เมื่อใด เร็วแค่ไหน หรือขนาดเท่าใด

Or in other words,

หรือ พูดอีกอย่างหนึ่ง

will technology help us to solve this global workforce crisis?

เทคโนโลยีจะช่วยเราแก้ไขปัญหาวิกฤติ แรงงานระดับโลกหรือไม่

Yes and no.

นี่เป็นตำตอบ ใช่ และไม่ใช่

This is a more sophisticated version of "it depends."

นี่เป็นคำตอบ แบบที่ซับซ้อนกว่า "ก็แล้วแต่ว่า"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Let's take the automotive industry as an example,

มาดูเรื่องอุตสาหกรรมยานยนต์เป็นตัวอย่าง

because there, more than 40 percent of industrial robots are already working

เพราะว่า ตรงนั้น กว่า 40% ของ หุ่นยนต์อุตสาหกรรมกำลังทำงานอยู่แล้ว

and automation has already taken place.

และเครื่องจักรอัตโนมัติ ก็ได้เข้าไปแทนที่แล้ว

In 1980, less than 10 percent of the production cost of a car

ปี ค.ศ.1980 น้อยกว่า 10% ของต้นทุน การผลิตรถยนต์หนึ่งคันนั้น

was caused by electronic parts.

เกิดจาก ชิ้นส่วนอีเลคโทรนิค

Today, this number is more than 30 percent

ปัจจุบัน ตัวเลขนี้เป็น มากกว่า 30%

and it will grow to more than 50 percent by 2030.

และมันก็จะโตขึ้นอีก กว่า 50% เมือถึง ค.ศ.2030

And these new electronic parts and applications

และส่วนประกอบอีเลคโทรนิคใหม่ๆเหล่านี้ และการนำไปใช้

require new skills and have created a lot of new jobs,

ต้องการทักษะใหม่ ๆ และได้สร้างงานใหม่ ๆ ขึ้นมามาก

like the cognitive systems engineer

เช่น วิศวกรระบบการรับรู้

who optimizes the interaction between driver and electronic system.

คนที่ ทำให้ปฏิกริยาระหว่างผู้ขับ กับระบบอิเล็กทรอนิคเกิดผลดีที่สุดได้

In 1980, no one had the slightest clue that such a job would ever exist.

ปี ค.ศ.1980 ไม่มีใครล่วงรู้แม้แต่น้อยว่า งานแบบนี้ก็มีด้วย

As a matter of fact,

ตามความเป็นจริงแล้ว

the overall number of people involved in the production of a car

จำนวนคนทั้งหมด ที่เกี่ยวข้อง ในการผลิตรถยนต์คันหนึ่งนั้น

has only changed slightly in the last decades,

ได้เปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อย ในท้าย ๆ ทศวรรษ

in spite of robots and automation.

แม้จะมีพวกหุ่นยนต์ และเครื่องจักรอัตโนมัติ

So what does this mean?

ดังนั้น เรื่องนี้หมายความว่าอย่างไร

Yes, technology will replace a lot of jobs,

ใช่ครับ เทคโนโลยี่จะแทนที่ งานจำนวนมาก

but we will also see a lot of new jobs and new skills on the horizon,

แต่เราก็จะเห็นงานใหม่ๆอีกมาก และทักษะใหม่ ๆ เกิดขึ้นในไม่ช้าอีกด้วย

and that means technology will worsen our overall skill mismatch.

นั่นหมายถึง เทคโนโลยีจะทำให้ ทักษะโดยรวมของเราเสื่อมลงไป

And this kind of de-averaging

และการไม่ใช้มาตรฐานเฉลี่ยในแบบนี้

reveals the crucial challenge for governments and businesses.

เปิดเผยให้เห็น สิ่งท้าทายที่สำคัญ สำหรับรัฐบาลและธุรกิจ

So people, high-skilled people,

ดังนั้น ผู้คน ผู้คนที่มีทักษะสูง

talents, will be the big thing in the next decade.

ผู้มีความสามารถพิเศษ จะเป็นสิ่งที่สำคัญ ในทศวรรษหน้า

If they are the scarce resource, we have to understand them much better.

ถ้าพวกเขา เป็นทรัพยากรที่หาได้ยาก เราก็จะต้องเข้าใจพวกเขาให้ดีขึ้นอีกมาก ๆ

Are they actually willing to work abroad?

จริง ๆ แล้ว พวกเขาเต็มใจที่จะทำงาน ในต่างประเทศไหม

What are their job preferences?

เขาพอใจงานอะไร

To find out, this year we conducted a global survey

เพื่อหาคำตอบ ปีนี้เราได้จัดทำ การสำรวจทั่วโลก

among more than 200,000 job seekers from 189 countries.

ในหมู่คนหางาน 200,000 คน จาก 189 ประเทศ

Migration is certainly one key measure to close a gap,

แน่ ๆ การอพยพเป็นมาตรการสำคัญอย่างหนึ่ง ที่จะปิดช่องว่าง

at least in the short term,

อย่างน้อยที่สุดก็ ในระยะสั้น ๆ

so we asked about mobility.

เราจึงตั้งคำถาม เกี่ยวกับการเคลื่อนตัว

More than 60 percent of these 200,000 job seekers

มากกว่า 60% ของคนหางานสองแสนคนนี้

are willing to work abroad.

เต็มใจที่จะทำงานในต่างประเทศ

For me, a surprisingly high number.

สำหรับผมคิดว่า เป็นจำนวนสูง อย่างน่าประหลาดใจ

If you look at the employees aged 21 to 30,

ถ้าดูที่ลูกจ้าง อายุระหว่าง 21 ถึง 30 ปี

this number is even higher.

ตัวเลขนี้ ก็ยิ่งสูงกว่านี้

If you split this number up by country,

ถ้าแตกตัวเลขนี้ออกไป ตามประเทศ

yes, the world is mobile, but only partly.

ใช่ครับ โลกนี้เคลื่อนที่ง่าย แต่ก็เพียงบางส่วนเท่านั้น

The least mobile countries are Russia, Germany and the U.S.

ประเทศที่เคลื่อนที่ได้น้อยสุด คือ รัสเซีย เยอรมันนี และสหรัฐฯ

Now where would these people like to move?

ทีนี้ คนเหล่านี้อยากจะเคลื่อนย้ายไปที่ไหน

Number seven is Australia, where 28 percent could imagine moving.

เลขเจ็ด คือ ออสเตรเลีย ที่ 28% คิดว่าจะย้ายไปอยู่

Then France, Switzerland, Germany, Canada, U.K.,

แล้วก็มา ฝรั่งเศส สวิสฯ เยอรมันนี แคนาดา อังกฤษ

and the top choice worldwide is the U.S.

ตัวเลือกสูงสุดทั่วโลก คือ สหรัฐฯ

Now, what are the job preferences of these 200,000 people?

ทีนี้ งานอะไรที่คน 200,000 คน เหล่านี้ชอบ

So, what are they looking for?

งานอะไรที่พวกเขากำลังมองหาอยู่

Out of a list of 26 topics, salary is only number eight.

จาก 26 ข้อ ในรายการ เงินเดือน อยู่เพียงอันดับ 8

The top four topics are all around culture.

สี่ข้อบนสุด ทั้งหมดเกี่ยวกับวัฒนธรรม

Number four,

ข้อสี่

having a great relationship with the boss;

มีความสัมพันธ์ยอดเยี่ยม กับหัวหน้างาน

three, enjoying a great work-life balance;

ข้อสาม สนุกกับความสมดุลย์ ในชีวิตการทำงาน ที่ยอดเยี่ยม

two, having a great relationship with colleagues;

ข้อสอง มีสัมพันธ์ยอดเยี่ยมกับเพื่อนร่วมงาน

and the top priority worldwide

และบนสุดลำดับแรก ทั่วโลก คือ

is being appreciated for your work.

ได้รับการยกย่อง จากผลงานที่ทำ

So, do I get a thank you?

ผมได้รับการขอบคุณไหมนั่นเอง

Not only once a year with the annual bonus payment,

ไม่ใช่แค่ปีละครั้ง ด้วยการจ่ายโบนัสประจำปี

but every day.

แต่ในทุก ๆ วัน

And now, our global workforce crisis becomes very personal.

และปัจจุบัน วิกฤติแรงงานโลกของเรา ได้กลายเป็นเรื่องส่วนตัวไปแล้ว

People are looking for recognition.

คนกำลังมองหาการเห็นคุณค่า

Aren't we all looking for recognition in our jobs?

เราทุกคนไม่ได้กำลังมองหา การเห็นคุณค่าในงานของเราหรอกหรือ

Now, let me connect the dots.

ทีนี้ ขอผมเชื่อมต่อจุด เพื่อเข้าใจความสัมพันธ์

We will face a global workforce crisis

เราจะเผชิญกับวิกฤติแรงงานโลก

which consists of an overall labor shortage

ซึ่งประกอบด้วย การขาดแคลนแรงงานโดยรวม

plus a huge skill mismatch,

บวกกับทักษะที่ไม่เข้ากับงานขนานใหญ่

plus a big cultural challenge.

บวกกับความท้าทายเชิงวัฒนธรรมขนานใหญ่

And this global workforce crisis is approaching very fast.

และวิกฤติแรงงานโลกนี้ กำลังจะเข้ามาหาเราอย่างรวดเร็วมาก

Right now, we are just at the turning point.

ปัจจุบัน เรากำลังอยู่ที่แค่จุดเปลี่ยน

So what can we, what can governments, what can companies do?

อะไรคือ สิ่งที่เรา อะไรคือสิ่งที่รัฐบาล บริษัทจะสามารถทำได้

Every company,

ทุก ๆ บริษัท

but also every country,

แต่ก็ ทุก ๆ ประเทศอีกด้วย

needs a people strategy,

ต้องการกลยุทธ์ด้านบุคลากร

and to act on it immediately,

เพื่อที่จะนำมาใช้ปฏิบัติการได้ อย่างทันท่วงที

and such a people strategy consists of four parts.

กลยุทธ์ด้านบุคลากรอย่างที่ว่านั้น มีอยู่ 4 ส่วน

Number one, a plan

หนึ่ง แผนการ เพื่อ

for how to forecast supply and demand for different jobs and different skills.

หาวิธีที่จะพยากรณ์ อุปทานและอุปสงค์ สำหรับงานต่างๆ และทักษะต่าง ๆ

Workforce planning will become more important than financial planning.

การวางแผนด้านแรงงาน จะสำคัญกว่า การวางแผนด้านการเงิน

Two, a plan for how to attract great people:

สอง แผนการ เพื่อหาวิธีที่จะดึงดูด คนชั้นยอดเข้ามา

generation Y, women, but also retirees.

คือ พวกเจนวาย ผู้หญิง แต่ก็รวมพวกเกษียณด้วย

Three, a plan for how to educate and upskill them.

สาม แผนการ เพื่อหาวิธีให้การศึกษา และเพิ่มทักษะให้พวกเขา

There's a huge upskilling challenge ahead of us.

จะมีความท้าทายใหญ่ ด้านการเพิ่มทักษะ อยู่ข้างหน้าเรา

And four,

และสี่

for how to retain the best people,

แผนสำหรับวิธี ที่จะเก็บรักษาคนดีที่สุดไว้

or in other words,

หรือพูดอีกอย่างหนึ่งคือ

how to realize an appreciation and relationship culture.

วิธีที่จะให้ตระหนักถึง วัฒนธรรม ด้านการเห็นคุณค่าและความสัมพันธ์

However, one crucial underlying factor is to change our attitudes.

อย่างไรก็ตาม ปัจจัยพื้นฐานอย่างหนึ่ง ที่สำคัญ คือ เปลี่ยนทัศนคติของเรา

Employees are resources, are assets,

ลูกจ้างเป็นทรัพยากร เป็นทรัพย์สิน

not costs, not head counts,

ไม่ใช่เป็นค่าใช้จ่าย ไม่ใช่เป็นจำนวนพนักงานรายหัว

not machines,

ไม่ได้เป็นเครื่องจักร

not even the Germans.

ไม่ได้เป็น แม้กระทั่ง คนเยอรมัน

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)