Does photographing a moment steal the experience from you? | Erin Sullivan

Translator: Joseph Geni Reviewer: Camille Martínez

Çeviri: Yusuf Kerem Sağlam Gözden geçirme: Miraç Şendil

What is the most beautiful place you have ever been?

Daha önce bulunduğunuz en güzel yer neresi?

And when you were there, did you take a picture of it?

Peki oradayken fotoğrafını çektiniz mi?

Here's a place that tops that list for me.

İşte benim listemin başında olan bir yer.

This is Mesa Arch in Canyonlands National Park in Utah

Burası gündoğumunda Utah Canyonlands Ulusal Parkındaki

at sunrise.

Mesa Arch.

It's the traditional homeland of the Pueblo, Ute,

Pueblo, Ute, Paiute ve Navajo halklarının

Paiute and Navajo people,

geleneksel anavatanı

and when you are there,

oraya gittiğinizde

it is absolutely stunning.

büyüleyiciliğini göreceksiniz.

The sunrise illuminates the bottom of the arch orange,

Gün doğumu kemerin alt tarafını turuncuyla aydınlatır

and then behind it you see the buttes and clouds and cliffs.

ve sonra arkada tepeleri, bulutları ve uçurumları görürsünüz.

But what you might not see from my photo here

Fakat belki fotoğraftan görmediğiniz şey

is the 30 people behind me who were also taking photos.

arkamda 30 insanın daha fotoğraf çektiği.

And these are just the committed people, the sunrise people, right?

Ve bu insanlar gün doğumuna tanıklık ettiler, değil mi?

So when you think about that,

Yani bunu düşününce

there must be hundreds if not thousands of photos of Mesa Arch taken every week.

her hafta Mesa Arch'da binlerce değilse bile yüzlerce fotoğraf çekiliyor.

I've been sharing my photography on Instagram for years,

Yıllardır Instagram'dan fotoğraflarımı paylaşıyorum

and it started to become really interesting and funny, even,

ve ne kadar çevrim içinde

just how many similar photos of the same places

aynı mekandan benzer birçok fotoğraf görüyor olsam da

Instagram çok ilginç ve eğlenceli gelmeye başladı.

I started to see online.

And I was participating in it.

Ve ben de katkı sağlıyordum.

So this made me wonder:

Yani bu beni meraklandırdı:

Why are we taking photos in the first place?

Neden fotoğraf çekiyoruz ki?

Sometimes, I visit a popular landmark --

Bazen popüler bir yeri ziyaret ediyorum

this one is Horseshoe Bend in Arizona --

burası Arizona'daki Horseshoe Bend

ve orada insanların telefon veya fotoğraf makinelerini çıkarıp

and I see all the people with their phones and cameras out

who snap a photo,

bir fotoğraf çektikten sonra

just to turn and get back in the car or walk back to the trailhead.

arabalarıyla veya yürüyerek geldikleri yoldan döndüklerini gördüm.

And sometimes it seems like we are missing the point

Ve bazen oralara gitme deneyimine erişmek

of going to this place to experience it for ourselves

veya kendi gözlerimizle görüp deneyimleme

or to see it with our own eyes.

kısmını atlıyormuşuz gibi gözüküyor.

When I'm behind the camera,

Ben kameranın arkasındayken

I notice the smallest details:

en ufak ayrıntıya dikkat ederim:

the layers of light in the mountains

dağlardaki ışık katmanları

as the light fades at the end of the day;

ışığın gün sonunda solması gibi

the shapes that nature so expertly makes,

doğanın ustalıkla yaptığı bu şekiller

abstract and yet completely perfect.

soyut fakat tamamıyla mükemmel.

I could go on and on here musing about the intricacies of this planet

Bu gezegenin bana hissettirdiği şey

ve derin düşüncelere daldırdığı karmaşıklığa devam edebilirim.

and the way that it makes me feel.

Photographing the beauty and complexity of this world

Bu dünyanın güzelliğini ve karmaşıklığını fotoğraflamak

for me is like making a portrait of someone that I love.

bana sevdiğim bir kişinin portresini yapmak gibi geliyor.

And when I make a photograph,

Ve fotoğraf çekerken

I have to think about what I want it to say.

ona ne söylemek istediğimi düşünmek zorundayım.

I have to ask myself what I want it to feel like.

Kendime nasıl hissettirmesi gerektiğini sormak zorundayım.

When you're communicating through an image,

Bir görüntü üzerinden iletişim kuracaksanız

every creative choice matters.

her yaratıcı seçim önemlidir.

Sometimes, I plan to share my images,

Bazen fotoğraflarımı paylaşma planı yaparım

and other times, I take them just for myself.

ve başka zamanlar da sadece kendim için çekerim.

I currently host a video series on the future of the outdoors,

Şu anda açık havanın geleceğiyle alakalı bir video serisinin sunucusuyum

and for one of the episodes we wanted to explore

ve bölümlerin birinde fotoğrafçılıkla açık havanın

the relationship between photography and outdoor spaces.

ilişkisini keşfetmek istedik.

I learned about the research of Kristin Diehl

Kristin Diehl ve USC'deki iş arkadaşlarından

fotoğraf çekmenin haz seviyelerinde ki etkisiyle alakalı

and her colleagues at USC,

who studied photo-taking's effect on enjoyment levels.

bir araştırma hakkında bilgi edindim.

They found that when we're behind the camera,

Bulgularına göre kameranın arkasındayken

when we're the ones taking the picture,

fotoğraf çektiğimiz sırada

we enjoy our experiences more, not less.

deneyimimizden daha az değil fazla keyif alıyoruz.

But it wasn't true all the time.

Fakat bu her zaman doğru değil

If the person took the photo solely with the intention of sharing it,

eğer bir kişi sadece onu paylaşmak niyetiyle fotoğraf çekerse

there was no increase in enjoyment,

keyif seviyesinde artış olmuyor

because they didn't do it for themselves.

çünkü bunu kendileri için yapmıyorlar.

So this points to an important distinction:

Yani burası önemli bir ayrım noktası;

photography can enhance your experience

fotoğrafçılık bilinçli yapılırsa

if it's done intentionally.

deneyiminizi artırır.

The intention piece is what matters.

Önemli olan bilinçli olmaktır.

As a photographer, I've really had to check myself on this.

Bir fotoğrafçı olarak gerçekten kendimi bu konuda kontrol etmeliyim.

When does it help me to have my camera out,

Kameramı ne zaman ortaya çıkarsam bana yardımı olur

and when do I just need to put it away?

ve ne zaman onu kenara kaldırmalıyım?

On a trip to Alaska, I had the opportunity to photograph Alaskan brown bears.

Alaska'da bir seyahatte kahverengi alaska ayılarını çekme fırsatım oldu.

I was on a boat with four other photographers,

Bir botta dört fotoğrafçıyla beraberdim

and we were all having our minds blown

ve böyle bir hayvanı

at the same time

bu kadar yakından görünce

in such close proximity to these animals.

hepimizin aklı gitti.

It's an emotional experience.

Duygusal bir deneyim.

Being eye to eye with these bears gave me a feeling of connection

Bu ayılarla göz göze olmak bana sözlerin ötesinde

that transcends words,

bağlanma hissi verdi

and having my camera with me in this case enhanced that.

ve burada kameramla olmam anı yüceltti.

We were all creating independently but also all completely in the moment,

Hepimiz bağımsızca fakat ayrıca tamamen anın içinde

hem doğa hemde birbirimizle yaratıcılık oluşturuyorduk.

both with nature and with each other.

I so clearly remember

Su damlacıklarını ve yüzen ayıların hareketlerini yakaladığımı

capturing the water droplets and the motion as the bears swam

ve sevimli yavruların annelerini takip ettiğini

and the cute cubs following their mothers.

çok net hatırlıyorum.

That group and I will have that experience together

Bu grup ve ben o deneyimi birlikte yaşayacağız

and these images to look back on

ve tekrar tekrar

geriye dönmek için bu fotoğrafları kullanacağız

time and time again,

and photography is what enabled us to share this in the first place.

ve fotoğrafçılığın bize sağladığı şey bunu ilk anda paylaşabilmek.

Other times, I choose to leave the camera behind,

Başka zamanlar kameramı ardımda bırakmayı tercih ediyorum

and I think that choice ultimately improves both my experience

ve bence seçimim en sonunda hem deneyimimi

and my work.

hemde işimi iyileştiriyor.

I recently flew to the South Pacific island of Tonga

Yakınlarda Güney Pasifik adası Tonga'ya

to swim with humpback whales.

kambur balinalarla yüzmek için gittim.

I noticed myself feeling pressure

Fark ettim ki bazen anın tadını çıkarmak istediğimde

and a certain obligation to take the camera with me,

kameramı yanımda getirmek için

when sometimes I just wanted the pure experience itself.

baskı ve zorunluluk hissediyorum.

And the experience is seriously amazing.

Ve deneyim gerçekten inanılmaz.

You're talking about being in the water

Suyun içerisinde

with a curious baby animal the size of a station wagon

pikap boyutunda meraklı bir yavru hayvanla

while you are surrounded by particles that float around you like glitter,

etrafında yüzen parıldayan parçacıklar tarafından sarılmışsın

and the mom swims gracefully below you.

ve annenin zarafetle altından yüzmesinden bahsediyoruz.

There were times, obviously, when I did take my camera with me,

Tabii ki kameramı yanımda getirdiğim

and those were really amazing to capture as well.

ve yakalanacak güzel şeylerin olduğu zamanlar oluyor.

But the setup is pretty big.

Fakat kurulum çok zor.

It's like this big box. This is what it looks like.

Bu büyük kutu gibi. Buna benziyor.

And so this is between me and the whales,

Ve bu benim ve balinaların arasında

and at times that feels like a block between you and reality.

ve bazen gerçeklik ve kendin arasında bir blok oluyormuş gibi hissettiriyor.

Is there a difference when it's just your phone?

Sadece telefon kullanıldığında bir fark oluyor mu?

Last year, I went to Uluru in Central Australia,

Geçen sene bu devasa kayanın çölün ortasından yükseldiği

which is this massive rock that towers over the desert.

Merkez Avustralya'daki Uluru'ya gittim.

This is sacred land to Anangu,

Burası bu bölgenin Aborjin insanları

who are the Aboriginal people from this area

ve toprağın geleneksel sahipleri olan

and the traditional owners of the land.

Ananguların kutsal toprağı.

There are particular spots in Uluru that you cannot photograph professionally,

Uluru'da profesyonel fotoğraçılık yapılamayan belirli yerler var

because they are culturally sensitive,

çünkü oralar Anangu'nun kutsal yazıtlarına eşit

equivalent to sacred scripture to Anangu.

kültürel olarak hassas yerler.

So because of this, most of my photographs are from either far away, like this one,

Bundan dolayı fotoğraflarımın çoğu ya bunun gibi uzaktan

or from specific angles in the park.

ya da parktaki spesifik açılardan.

You could say that some of the most interesting and beautiful visuals in Uluru

Uluru'da ki en ilginç ve güzel görüntülerin

are located in these sensitive areas,

bu hassas yerlerde olduğunu söyleyebilirsiniz

but the request not to photograph them is an explicit and direct invitation

fakat fotoğraf çekmemek toprak ve öneminin yanı sıra insanları hakkında

to learn more about the land, its importance and its people.

daha fazla şey öğrenmek için açık ve direkt bir davetiye oluyor.

Isn't that what we should be doing anyway?

Bu her türlü yapmamız gereken bir şey değil mi?

So my visit to Uluru quickly became not about me

Yani Uluru'ya ziyaretim hızlıca benimle alakalı olmaktan çıkıp

but about connecting with the place.

bölgeyle kurduğum bağlantıyla alakalı oldu.

Ironically and unsurprisingly,

İronik ve beklenildiği gibi

I have found that presence and connection

bu varoluşu ve bağlantıyı buldum

also happens to make for more compelling images.

ayrıca daha zorlayıcı fotoğraflar çekmeme yardımcı oldu.

We can probably all point to social media

Muhtemelen sosyal medyayı seyahatlerimizden ve hayatlarımızdan

as being a good place to share the images from our travels and from our lives.

fotoğraflar paylaşabileceğimiz güzel bir yer olarak görüyoruz.

We not only share pieces of the world that we have seen

Biz sadece dünyada daha önce görülmüş yerleri paylaşmıyoruz

but also parts of our day-to-day experiences.

ayrıca günlük deneyimlerimizi paylaşıyoruz.

And if we're applying intentionality to the photos we take,

Ve eğer fotoğraf çekmeyi kasıtlı yapabilirsek

then hopefully we're sharing intentionally too.

sonra umarım kasıtlı bir paylaşımda da bulunabiliriz.

For me, allowing people to see pieces of my story and my perspective online

Bana göre insanların hikayemden parçaları ve çevrim içi perspektifimi görmeleri

has reminded me that I'm not alone.

yalnız olmadığımı hatırlatıyor.

It's helped me build support and community

Bu bana aynısını diğerlerine yapmak üzere

to do the same for others.

destek ve topluluk oluşturmak için yardım etti.

Let me be clear:

Daha açık olayım:

I am not trying to discourage you from taking photos.

Sizi fotoğraf çekmekten vazgeçirmek istemiyorum.

Even if thousands of people have been to whatever exact location

Aynı yerde binlerce insan aynı şeyi yapmış

ve aynı fotoğrafı çekmiş olsa da

and taken whatever exact photo,

sizi de gidip yaratıcılığa katkıda bulunmanız için cesaretlendiriyorum.

I encourage you to get out and create too.

The world needs every voice and perspective,

Dünyanın bütün seslere ve perspektiflere ihtiyacı var

and yours is included.

ve buna sizinkiler de dahil.

But what I'm trying to show you is that the phone or camera

Fakat söylemeye çalıştığım şey telefon ya da kamera olsun

doesn't have to stay out all the time.

her zaman ortalıkta olmasına gerek yok.

What I'm trying to encourage you to do

Sizi cesaretlendirmeye çalıştığım şey

is to put it away, just for a moment --

bir anlığına onları bir kenara bırakın,

a moment for you.

kendinize bir an ayırın.

So let's go back to Mesa Arch,

Mesa Arch'ın

the way that the rock glows orange

turuncuyla parlayan

and the lovely layers of blue in the background.

ve arkadaki mavinin hoş katmanlarına dönelim.

What if the next time you were somewhere amazing,

Ya bir dahaki sefer mükemmel bir yere gittiğinizde

you couldn't bring your camera or phone?

kamera ya da telefonunuzu getiremeseniz?

What if you were not allowed to take any pictures at all?

Ya hiç fotoğraf çekme izniniz olmasa?

Would it feel like a limitation?

Bir sınırlama gibi hissettirir mi?

Or would it feel like a relief?

Yoksa bir rahatlama mı hissettirir?

So what can we do?

Peki ne yapabiliriz?

Well, the next time you feel the impulse to take out your camera or phone,

Bir daha ki sefer telefonunuzu ya da kameranızı çıkarma dürtüsü olursa

or, in my case, once you realize you have already pulled it out --

ya da bence çoktan çıkardığınızı fark ederseniz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

First: stop.

İlk olarak durun.

Pause.

Duraklayın.

Take a deep breath.

Derin bir nefes alın.

Look around. What do you notice?

Etrafınıza bakın. Ne fark ettiniz ?

Are you experiencing this moment with someone else?

Bu anı başka biriyle mi deneyimliyorsunuz?

Remember that this moment only comes once.

Bu anın sadece bir kez geldiğini hatırlayın.

Photography can be part of a beautiful experience.

Fotoğrafçılık güzel bir deneyimin parçası olabilir.

Just don't let it be a block between you and reality.

Sadece bunu siz ve gerçekliğin arasındaki bir engel yapmayın.

Be intentional,

Mantıklı olun

and don't lose a beautiful, irreplaceable memory,

ve eşsiz bir anı kaybetmeyin

because you were too focused on getting the shot.

çünkü fotoğrafı çekmeye çok konsantre oluyorsunuz.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)