Does photographing a moment steal the experience from you? | Erin Sullivan

Translator: Joseph Geni Reviewer: Camille Martínez

Translator: Bua wts Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

What is the most beautiful place you have ever been?

ที่ไหนคือที่ที่สวยที่สุดที่คุณเคยไป

And when you were there, did you take a picture of it?

แล้วตอนที่ไป คุณได้ถ่ายรูปไว้ไหม

Here's a place that tops that list for me.

นี่คือสถานที่ที่คือที่สุดของฉัน

This is Mesa Arch in Canyonlands National Park in Utah

ที่นี่คือ เมซ่าอาร์ช (หินโค้งเมซ่า) ในอุทยานแห่งชาติแคนยอนแลนด์ รัฐยูทาห์

at sunrise.

ตอนพระอาทิตย์ขึ้น

It's the traditional homeland of the Pueblo, Ute,

เป็นบ้านเกิดของชนเผ่าพื้นเมือง พิวโบล ยูท

Paiute and Navajo people,

ไพนท์ และ นาวาโฮ

and when you are there,

และเมื่ออยู่ที่นั่น

it is absolutely stunning.

มันคือความงามอย่างน่าทึ่ง

The sunrise illuminates the bottom of the arch orange,

แสงอาทิตย์ประกายให้ส่วนล่างของหินเป็นสีส้ม

and then behind it you see the buttes and clouds and cliffs.

ข้างหลังจะเห็นเป็นเทือกเขา หมู่เมฆ ผาสูง

But what you might not see from my photo here

แต่สิ่งที่คุณไม่เห็นในรูปของฉันรูปนี้คือ

is the 30 people behind me who were also taking photos.

อีกสามสิบคนข้างหลังฉันที่กำลังถ่ายรูปอยู่

And these are just the committed people, the sunrise people, right?

และนี่เป็นเพียงแค่คนที่มุ่งมั่นตื่นเช้า เพื่อมาดูอาทิตย์ขึ้นใช่ไหมคะ

So when you think about that,

แล้วเมื่อคิดเช่นนั้น

there must be hundreds if not thousands of photos of Mesa Arch taken every week.

ต้องมีรูปหินโค้งเมซ่าอีกเป็นร้อยเป็นพัน ที่ถูกถ่ายทุกๆ สัปดาห์

I've been sharing my photography on Instagram for years,

ฉันได้โพสรูปภาพนี้ในอินสตาร์แกรมหลายปีก่อน

and it started to become really interesting and funny, even,

มันเริ่มกลายเป็นเรื่องที่น่าสนใจ พอๆ กับน่าขบขัน

just how many similar photos of the same places

ที่ว่ามีรูบที่คล้ายกัน ของสถานที่เดียวกันแบบนี้อีกเยอะมาก

I started to see online.

ที่ฉันเริ่มเห็นในโลกออนไลน์

And I was participating in it.

และฉันเองก็เป็นหนึ่งในนั้น

So this made me wonder:

มันเลยชวนให้ฉันสงสัยว่า

Why are we taking photos in the first place?

ทำไมเราถึงถ่ายรูป

Sometimes, I visit a popular landmark --

บางครั้งที่ฉันได้ไปในสถานที่ยอดฮิต--

this one is Horseshoe Bend in Arizona --

นี่คือ ฮอร์สชูเบนด์ ในรัฐอริโซน่า--

and I see all the people with their phones and cameras out

ฉันเห็นทุกคนเอาโทรศัพท์มือถือและกล้องออกมา

who snap a photo,

เพื่อถ่ายรูป

just to turn and get back in the car or walk back to the trailhead.

แล้วก็หันหลังเดินกลับรถ ไม่ก็เดินกลับไปที่ทางเข้า

And sometimes it seems like we are missing the point

และดูเหมือนว่าบางครั้งเราไม่เข้าใจประเด็น

of going to this place to experience it for ourselves

ที่เราไปถึงที่นี่ เพื่อจะได้ประสบการณ์ให้ตัวเอง

or to see it with our own eyes.

เพื่อที่จะเห็นด้วยตาเราเอง

When I'm behind the camera,

เมื่อฉันอยู่หลังกล้องตัวเองนั้น

I notice the smallest details:

ฉันเห็นรายละเอียดที่เล็กที่สุด:

the layers of light in the mountains

ชั้นของแสงในเทือกเขา

as the light fades at the end of the day;

ขณะที่แสงค่อยๆ จางลงในเวลาสิ้นสุดของวัน

the shapes that nature so expertly makes,

รูปทรงที่ธรรมชาติสรรค์สร้าง ขึ้นอย่างเชี่ยวชาญ

abstract and yet completely perfect.

เป็นนามธรรมแต่สมบูรณ์อย่างไม่มีที่ติ

I could go on and on here musing about the intricacies of this planet

ฉันสามารถรำพึงรำพัน ถึงความซับซ้อนของโลกใบนี้

and the way that it makes me feel.

และการที่มันส่งผลให้ฉันรู้สึก แบบนี้ไปได้อีกเรื่อยๆ

Photographing the beauty and complexity of this world

การถ่ายรูปของความงาม ความซับซ้อน ของโลกใบนี้

for me is like making a portrait of someone that I love.

สำหรับฉันแล้วมันเหมือน การถ่ายภาพของคนที่ฉันรัก

And when I make a photograph,

และเมื่อฉันได้ถ่ายภาพ

I have to think about what I want it to say.

ฉันต้องคิดว่าฉันต้องการจะพูดอะไรจากภาพ

I have to ask myself what I want it to feel like.

ฉันต้องถามตัวเอง ว่าอยากให้ภาพมีความรู้สึกแบบไหน

When you're communicating through an image,

เมื่อสื่อสารผ่านภาพ

every creative choice matters.

ทุกทางเลือกของการสร้างสรรค์ต่างก็สำคัญ

Sometimes, I plan to share my images,

บางครั้งฉันก็คิดที่จะแบ่งปันรูปที่ฉันถ่าย

and other times, I take them just for myself.

และในบางครั้งฉันก็เก็บไว้ให้แค่ตัวเอง

I currently host a video series on the future of the outdoors,

ตอนนี้ฉันเป็นพิธีกรวิดีโอชุดเกี่ยวกับ อนาคตของกิจกรรมนอกบ้าน

and for one of the episodes we wanted to explore

และหนึ่งในตอนที่เราอยากสำรวจก็คือ

the relationship between photography and outdoor spaces.

ความสัมพันธ์ของพื้นที่ ระหว่างการถ่ายภาพและกิจกรรมนอกบ้าน

I learned about the research of Kristin Diehl

ฉันศึกษางานวิจัยของคริสติน ดีล

and her colleagues at USC,

กับเพื่อนร่วมงานของเธอ ที่ยูเอสซี

who studied photo-taking's effect on enjoyment levels.

ที่ศึกษาเกี่ยวกับการถ่ายภาพ ที่มีผลต่อระดับของความบันเทิง

They found that when we're behind the camera,

พวกเขาค้นพบว่าเมื่อเราอยู่หลังกล้อง

when we're the ones taking the picture,

เมื่อเราเป็นคนถ่ายรูป

we enjoy our experiences more, not less.

เรามีความรื่นรมย์กับประสบการณ์นั้นมากกว่า

But it wasn't true all the time.

แต่มันก็ไม่ได้จริงเสมอไป

If the person took the photo solely with the intention of sharing it,

ถ้าคนถ่ายนั้นตั้งใจที่จะถ่ายภาพนั้น เพียงแค่ว่าจะเอาไปให้คนอื่นดู

there was no increase in enjoyment,

ความบันเทิงนั้นจะไม่เพิ่มขึ้น

because they didn't do it for themselves.

เพราะเขาไม่ได้ถ่ายภาพเพื่อตัวเขาเอง

So this points to an important distinction:

ดังนั้นประเด็นนี้คือความแตกต่างที่สำคัญ

photography can enhance your experience

การถ่ายภาพช่วยยกระดับประสบการณ์คุณได้

if it's done intentionally.

หากถ่ายแบบตั้งใจ

The intention piece is what matters.

ความตั้งใจนี้คือจุดสำคัญ

As a photographer, I've really had to check myself on this.

ฉันใยนฐานะช่างภาพ ก็ต้องถามตัวเอง ณ จุดนี้อย่างจริงจัง

When does it help me to have my camera out,

ว่าเมื่อไหร่ควรจะเอากล้องออกมา

and when do I just need to put it away?

และเมื่อไหร่ที่ควรจะเก็บมัน

On a trip to Alaska, I had the opportunity to photograph Alaskan brown bears.

เมื่อตอนที่ไปเที่ยวอลาสก้า ฉันก็มีโอกาสได้ถ่ายรูปหมีน้ำตาลอลาสก้า

I was on a boat with four other photographers,

ฉันอยู่บนเรือกับช่างภาพอีกสี่คน

and we were all having our minds blown

เราทุกคนต่างตะลึงกันอยู่

at the same time

ในขณะเดียวกัน

in such close proximity to these animals.

การที่ได้อยู่ใกล้สัตว์ประเภทนี้มากขนาดนี้

It's an emotional experience.

มันเป็นประสบการณ์ที่สะเทือนอารมณ์

Being eye to eye with these bears gave me a feeling of connection

การที่ได้อยู่ตาต่อตากับพวกหมีเหล่านี้ ทำให้ฉันรู้สึกถึงการเชื่อมกัน

that transcends words,

เหนือคำพูด

and having my camera with me in this case enhanced that.

และการที่มีกล้องอยู่กับตัว ณ จุดนี้คือการเพิ่มพูนประสบการณ์นั้น

We were all creating independently but also all completely in the moment,

เราต่างคนต่างถ่ายรูป แต่ในขณะเดียวกัน ก็อยู่กับจุดนั้นอย่างสมบูรณ์

both with nature and with each other.

ทั้งกับธรรมชาติและกับคนข้างๆ

I so clearly remember

ฉันยังจำได้ชัดเจนถึง

capturing the water droplets and the motion as the bears swam

ตอนที่ถ่ายรูปหยดน้ำที่กระเซ็น และการเคลื่อนไหวขณะที่พวกหมีว่ายน้ำ

and the cute cubs following their mothers.

และเหล่าลูกหมีที่คอยตามแม่ๆ

That group and I will have that experience together

กลุ่มช่างภาพนั้นและตัวฉันเอง ต่างมีประสบการณ์นั้นด้วยกัน

and these images to look back on

และภาพเหล่านี้ที่มีไว้มองย้อนไป

time and time again,

ครั้งแล้วครั้งเล่า

and photography is what enabled us to share this in the first place.

การถ่ายภาพ คือสิ่งที่ทำให้เราได้แบ่งปันประสบการณ์นี้

Other times, I choose to leave the camera behind,

ในเวลาอื่นๆ ฉันเลือกที่จะเก็บกล้องไว้

and I think that choice ultimately improves both my experience

ฉันคิดว่าการเลือกนี้ทำให้ฉันได้พัฒนาตัวเอง อย่างแท้จริง ทั้งด้านประสบการณ์

and my work.

และด้านผลงานของฉัน

I recently flew to the South Pacific island of Tonga

ฉันเพิ่งบินไปเกาะทองก้า แห่งเซาท์แปซิฟิก

to swim with humpback whales.

เพื่อว่ายน้ำกับวาฬหลังค่อม

I noticed myself feeling pressure

ฉันสังเกตว่าตัวเองรู้สึกถึงแรงกดดัน

and a certain obligation to take the camera with me,

และข้อผูกมัดที่ต้องเอากล้องไปด้วย

when sometimes I just wanted the pure experience itself.

เมื่อในบางครั้ง ฉันแค่อยากอยู่กับประสบการณ์นั้นด้วยตัวเอง

And the experience is seriously amazing.

และประสบการณ์นั้นมันอัศจรรย์จริงๆ

You're talking about being in the water

พูดถึงการได้อยู่ใต้น้ำ

with a curious baby animal the size of a station wagon

กับลูกวาฬขี้สงสัยตัวน้อยเท่ารถยนต์

while you are surrounded by particles that float around you like glitter,

ในขณะที่คุณถูกรายล้อมด้วยอนุภาคเล็กๆ ลอยระยิบระยับรอบตัว

and the mom swims gracefully below you.

ส่วนแม่วาฬนั้นลอยสง่างามอยู่ข้างใต้คุณ

There were times, obviously, when I did take my camera with me,

แน่นอนว่ามันมีบางเวลาที่ฉันเอากล้องไปด้วย

and those were really amazing to capture as well.

และตอนนั้นก็เป็นสิ่งที่อัศจรรย์ ที่ได้ถ่ายเช่นกัน

But the setup is pretty big.

แต่กล้องคือใหญ่มาก

It's like this big box. This is what it looks like.

เหมือนเป็นกล่องใหญ่ๆ นี่ค่ะ ที่ว่ามันดูเหมือนกล่อง

And so this is between me and the whales,

และนี่คือสิ่งที่กั้นระหว่างฉันและวาฬ

and at times that feels like a block between you and reality.

ณ ตอนนั้นฉันรู้สึกเหมือนมันเป็นสิ่งที่ขวาง ระหว่างตัวคุณกับโลกแห่งความจริง

Is there a difference when it's just your phone?

มันแตกต่างกันไหม ถ้าคิดถึงว่า มันเป็นแค่โทรศัพท์

Last year, I went to Uluru in Central Australia,

ปีก่อนฉันไปอูลูลู ณ เซ็นทรัลออสเตรเลีย

which is this massive rock that towers over the desert.

ซึ่งก็คือหินก้อนใหญ่ตั้งตระหง่าน กลางทะเลทราย

This is sacred land to Anangu,

ที่นี่คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ของอนางยู

who are the Aboriginal people from this area

คือชนพื้นเมืองของอาณาบริเวณนี้

and the traditional owners of the land.

และคือเจ้าของดั้งเดิมของดินแดนนี้

There are particular spots in Uluru that you cannot photograph professionally,

จะมีบางจุดที่ห้ามถ่ายภาพ

because they are culturally sensitive,

เพราะเป็นความแวดไวทางวัฒนธรรม

equivalent to sacred scripture to Anangu.

คือมีความศักดิ์สิทธ์ต่อชนเผ่าอนางยู

So because of this, most of my photographs are from either far away, like this one,

เพราะอย่างนี้ภาพของฉันส่วนใหญ่ จะเห็นว่าถ่ายมาจากที่ไกลๆ อย่างภาพนี้

or from specific angles in the park.

หรือมาจากมุมบางมุมในอุทยาน

You could say that some of the most interesting and beautiful visuals in Uluru

จะเห็นได้ว่ารูปภาพที่น่าสนใจและสวยงาม ที่เห็นกันในอูลูลู่

are located in these sensitive areas,

ตั้งอยู่ในบริเวณที่อ่อนไหวนี้

but the request not to photograph them is an explicit and direct invitation

แต่ด้วยข้อห้ามถ่ายภาพนั้น คือเป็นการเชิญชวนโดยตรงอย่างชัดเจน

to learn more about the land, its importance and its people.

ให้เรียนรู้เกี่ยวกับดินแดน และความสำคัญของมันที่มีต่อผู้คนแห่งนี้

Isn't that what we should be doing anyway?

นั่นไม่ใช่สิ่งที่เราควรจะทำหรอกหรือ

So my visit to Uluru quickly became not about me

ดังนั้นการไปเที่ยวอูลูลู กลายเป็นว่าไม่ใช่เพียงเพื่อตัวเอง

but about connecting with the place.

แต่เป็นการเชื่อมต่อกับสถานที่

Ironically and unsurprisingly,

ประหลาดและไม่น่าแปลกใจเลย

I have found that presence and connection

ที่ฉันได้พบการอยู่ ณ จุดนั้นและเชื่อมโยง

also happens to make for more compelling images.

ทั้งยังทำให้มีการสร้างภาพ ที่กระตุ้นความสนใจได้อีก

We can probably all point to social media

เราอาจจะชี้เป้าไปที่โซเชียลมีเดีย

as being a good place to share the images from our travels and from our lives.

ที่เป็นที่ๆ เราเอาไว้แบ่งปันรูปภาพ จากที่เราไปเที่ยวหรือจากการใช้ชีวิต

We not only share pieces of the world that we have seen

เราไม่ได้แค่แบ่งปันชิ้นส่วนของโลก ที่เราได้พบเจอ

but also parts of our day-to-day experiences.

แต่ยังเป็นชิ้นส่วนของประสบการณ์ ที่ประสบในแต่ละวัน

And if we're applying intentionality to the photos we take,

และหากเราใส่ความตั้งใจลงไป ในแต่ละรูปที่เราถ่าย

then hopefully we're sharing intentionally too.

นั่นก็หวังว่าเราแบ่งปันมัน ด้วยความตั้งใจเช่นกัน

For me, allowing people to see pieces of my story and my perspective online

สำหรับตัวฉันเองการได้แบ่งปันภาพถ่าย เรื่องราวของในมุมของฉันออนไลน์

has reminded me that I'm not alone.

เป็นการย้ำเตือนว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียว

It's helped me build support and community

มันช่วยสร้างแรงสนับสนุนและสังคม

to do the same for others.

ให้ทำสิ่งเดียวกันนี้เพื่อคนอื่น

Let me be clear:

ขอพูดให้กระจ่างก่อนนะคะ

I am not trying to discourage you from taking photos.

ว่าฉันไม่ได้พูดให้คุณหยุดถ่ายรูป

Even if thousands of people have been to whatever exact location

ถึงแม้ว่าจะมีเป็นพันคน ที่ไปอยู่ในที่เดียวกัน

and taken whatever exact photo,

ถ่ายรูปเดียวกัน

I encourage you to get out and create too.

ฉันสนับสนุนให้คุณออกไป และสร้างสรรค์เช่นกัน

The world needs every voice and perspective,

โลกเรายังต้องการ ทุกเสียง ทุกมุมมอง

and yours is included.

รวมถึงจากคุณด้วย

But what I'm trying to show you is that the phone or camera

แต่สิ่งที่ฉันพยายามที่จะบอกคุณนี้ คือ โทรศัพท์หรือกล้อง

doesn't have to stay out all the time.

ไม่จำเป็นต้องเอาออกมาใช้ตลอดเวลา

What I'm trying to encourage you to do

สิ่งที่ฉันอยากกระตุ้นคุณให้ทำคือ

is to put it away, just for a moment --

วางมันไว้ เพียงแค่ชั่วขณะ--

a moment for you.

ชั่วขณะเพื่อตัวคุณเอง

So let's go back to Mesa Arch,

กลับไปที่เมซ่าอาร์ช

the way that the rock glows orange

การที่หินโค้งประกายเป็นสีส้ม

and the lovely layers of blue in the background.

และระดับของสีฟ้าที่สวยงามในพื้นหลังนั้น

What if the next time you were somewhere amazing,

จะเป็นอย่างไรถ้าครั้งต่อไป คุณอยู่ในที่ที่อัศจรรย์

you couldn't bring your camera or phone?

แต่เอากล้องหรือโทรศัพท์ไปด้วยไม่ได้

What if you were not allowed to take any pictures at all?

จะเป็นอย่างไรถ้าเขาไม่อนุญาตให้ถ่ายรูปเลย

Would it feel like a limitation?

จะรู้สึกเหมือนมีข้อจำกัดไหม

Or would it feel like a relief?

หรือจะรู้สึกโล่งใจ

So what can we do?

เราจะทำอย่างไรได้บ้าง

Well, the next time you feel the impulse to take out your camera or phone,

เอาล่ะ ต่อไปถ้าคุณรู้สึกมีแรงดลใจ ให้เรากล้องหรือโทรศัพท์ออกมา

or, in my case, once you realize you have already pulled it out --

หรือในกรณีของฉัน เมื่อคุณตระหนักว่า คุณได้เอามันออกมาแล้ว

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

First: stop.

หนึ่งคือ หยุด

Pause.

หยุด

Take a deep breath.

หายใจเข้าลึกๆ

Look around. What do you notice?

มองรอบๆ คุณสังเกตเห็นอะไร

Are you experiencing this moment with someone else?

คุณอยู่ในประสบการณ์นั้นเหมือนคนอื่นหรือไม่

Remember that this moment only comes once.

จำไว้ว่าเหตุการณ์นี้ ณ จุดนี้ มีแค่ครั้งเดียว

Photography can be part of a beautiful experience.

ภาพถ่ายนั้นสามารถเป็นส่วนหนึ่ง ของประสบการณ์ที่สวยงาม

Just don't let it be a block between you and reality.

เพียงแค่อย่าให้มันเป็นสิ่งกีดกั้น ระหว่างคุณและโลกแห่งความจริง

Be intentional,

ตั้งใจ

and don't lose a beautiful, irreplaceable memory,

และอย่าให้ความทรงจำที่สวยงาม ที่แทนที่ไม่ไ้ด้นั้นหายไป

because you were too focused on getting the shot.

เพียงเพราะว่าคุณเพ่งความสนใจ ไปที่การถ่ายภาพมากเกินไป

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)