Chrystia Freeland: The rise of the new global super-rich

Chrystia Freeland: Yeni küresel süper zenginlerin yükselişi

Çeviri: seda özdil Gözden geçirme: Enis Başol

So here's the most important economic fact of our time.

İşte çağımızın en önemli ekonomik gerçeği.

We are living in an age of surging income inequality,

En tepedekiler ve diğer herkes arasındaki

particularly between those at the very top

gelir eşitsizliğinin giderek tırmandığı

and everyone else.

bir çağda yaşıyoruz.

This shift is the most striking in the U.S. and in the U.K.,

Bu durumun en dikkat çekici olduğu yer Amerika ve İngiltere olsa da,

but it's a global phenomenon.

bu aslında küresel bir sorun.

It's happening in communist China,

Komünist Çin'de de,

in formerly communist Russia,

eski komünist Rusya'da da,

it's happening in India, in my own native Canada.

Hindistan'da ve benim ülkem Kanada'da da görülüyor.

We're even seeing it in cozy social democracies

Bu durumla İsveç, Finlandiya ve Almanya gibi

like Sweden, Finland and Germany.

güvenli sosyal demokrasilerde bile karşılaşıyoruz.

Let me give you a few numbers to place what's happening.

Daha net olmak için birkaç rakam vereceğim.

In the 1970s, the One Percent

1970'lerde, yüzde birlik en zengin kesim

accounted for about 10 percent of the national income

Amerika'nın milli gelirinin

in the United States.

yüzde onunu elinde bulunduruyordu.

Today, their share has more than doubled

Bugün, payları neredeyse ikiye katlanarak

to above 20 percent.

yüzde yirminin üzerine fırlamış durumda.

But what's even more striking

Ancak daha çarpıcı olan şey ise gelir dağılımının

is what's happening at the very tippy top

en tepesindeki dengesizlikte

of the income distribution.

görülüyor.

The 0.1 percent in the U.S.

Bugün Amerika'da yüzde 0.1

today account for more than eight percent

milli gelirin yüzde sekizinden daha fazla bir payı

of the national income.

elinde bulunduruyor.

They are where the One Percent was 30 years ago.

Bugün, yüzde birlik kesimin otuz yıl önce durduğu yerde duruyorlar.

Let me give you another number to put that in perspective,

Bunu açıklamak için başka bir rakam daha vereceğim:

and this is a figure that was calculated in 2005

Bu rakam 2005'te

by Robert Reich,

Clinton yönetiminin Çalışma Bakanı

the Secretary of Labor in the Clinton administration.

Robert Reich tarafından hesaplandı.

Reich took the wealth of two admittedly very rich men,

Reich iki meşhur ve çok zengin adamın,

Bill Gates and Warren Buffett,

Bill Gates ve Warren Buffet'ın servetlerini inceledi

and he found that it was equivalent to the wealth

ve bu servetlerin Amerikan ulusunun en alt kesimindeki

of the bottom 40 percent of the U.S. population,

yüzde 40'a tekabül eden 120 milyon insanın gelirine

120 million people.

eşit olduğunu gördü.

Now, as it happens,

Bu olurken, kendisi sadece bir plutocrat olmakla kalmayıp

Warren Buffett is not only himself a plutocrat,

aynı zamanda bu durumun en dikkatli takipçilerinden olan

he is one of the most astute observers of that phenomenon,

Warren Buffet da

and he has his own favorite number.

kendi rakamlarına ulaşmıştır.

Buffett likes to point out that in 1992,

Buffet, 1992'de

the combined wealth of the people

en zengin 400 Amerikalının belirlendiği

on the Forbes 400 list --

Forbes 400 listesindeki kişilerin

and this is the list of the 400 richest Americans --

servetlerinin toplamının 300 milyar doları bulduğuna

was 300 billion dollars.

değinmekten çok hoşlanır.

Just think about it.

Sadece bir düşünün.

You didn't even need to be a billionaire

1992'de o listede yer alabilmek için

to get on that list in 1992.

milyarder olmanıza gerek bile yoktu.

Well, today, that figure has more than quintupled

Tabi, bugün, bu rakam beş katından fazlasına,

to 1.7 trillion,

1.7 trilyona ulaştı

and I probably don't need to tell you

ve sanırım söylememe gerek yok ama

that we haven't seen anything similar happen

serveti azalmasa da sabit kalan

to the middle class,

orta sınıfta

whose wealth has stagnated if not actually decreased.

bu tarz bir durumla karşılaşmadık.

So we're living in the age of the global plutocracy,

Yani şöyle ki küresel plütokrasi çağında yaşıyoruz,

but we've been slow to notice it.

ama bunun yavaş yavaş fakına varıyoruz.

One of the reasons, I think,

Bence sebeplerinden biri,

is a sort of boiled frog phenomenon.

kaynayan kurbağa olayına benziyor.

Changes which are slow and gradual

Aşamalı ve yavaş olan değişimleri

can be hard to notice

fark etmek zor olabiliyor.

even if their ultimate impact is quite dramatic.

Nihai etkileri oldukça çarpıcı olsa bile.

Think about what happened, after all, to the poor frog.

Herşeyin sonunda zavallı kurbağaya ne olduğunu hatırlayın.

But I think there's something else going on.

Ama aynı zamanda başka bir şey daha oluyor.

Talking about income inequality,

Forbes 400 listesinde yer almasanız bile

even if you're not on the Forbes 400 list,

gelir eşitsizliğinden bahsetmek

can make us feel uncomfortable.

bizi rahatsız edebiliyor.

It feels less positive, less optimistic,

Pastanın nasıl dilimlendiğinden bahsetmek,

to talk about how the pie is sliced

pastayı nasıl daha da büyütebileceğimizi düşünmekten

than to think about how to make the pie bigger.

daha az müsbet, daha az iyimser hissetmemize yol açıyor.

And if you do happen to be on the Forbes 400 list,

Eğer Forbes 400 listesindeyseniz

talking about income distribution,

gelir dağılımından ve kaçınılmaz olarak

and inevitably its cousin, income redistribution,

onun kuzeni olan gelirin yeniden dağılımından

can be downright threatening.

söz etmek kelimenin tam anlamıyla endişe vericidir.

So we're living in the age of surging income inequality,

Gelir eşitsizliğinin en tepeye tırmandığı

especially at the top.

bir çağda yaşıyoruz.

What's driving it, and what can we do about it?

Buna ne sebep oluyor ve biz ne yapabiliriz?

One set of causes is political:

Nedenlerin bir bölümü siyasidir.

lower taxes, deregulation, particularly of financial services,

Düşük vergiler, devlet kontrolünün özellikle finansal hizmetlerde azalması,

privatization, weaker legal protections for trade unions,

özelleştirme, sendikaları koruyan yasaların zayıflatılması,

all of these have contributed

tüm bunların hepsi en, en, en tepedekilerin

to more and more income going to the very, very top.

daha da çok zenginleşmesine katkıda bulunmuştur.

A lot of these political factors can be broadly lumped

Bu siyasi faktörlerin pek çoğu,

under the category of "crony capitalism,"

siyasi değişimlerin birbiriyle sağlam bağlantıları olan

political changes that benefit a group

bir grup kişinin işine yaradığı,

of well-connected insiders

ama geri kalan pek çoğumuz için pek de bir yararı olmayan

but don't actually do much good for the rest of us.

"eş-dost kapitalizmi" altında toplanabilir.

In practice, getting rid of crony capitalism

Uygulamada, eş-dost kapitalizminden kurtulmak

is incredibly difficult.

son derece zordur.

Think of all the years reformers of various stripes

Örneğin; Rusya'da yolsuzluktan kurtulmak için reformcuların

have tried to get rid of corruption in Russia, for instance,

yıllarca gösterdiği çabaları düşünün, ya da

or how hard it is to re-regulate the banks

Büyük Buhran'dan bu yana görülen

even after the most profound financial crisis

en derin finansal krizlerden sonra bile banklara yeni düzenlemeler getirmenin

since the Great Depression,

ne kadar zor olduğunu düşünün.

or even how difficult it is to get the big multinational companies,

Ya da sloganı "kötülük yapma!" olan büyük çok uluslu şirketlerin

including those whose motto might be "don't do evil,"

orta sınıfın ödediği vergi oranlarına yakın

to pay taxes at a rate even approaching that

oranlarda vergi ödemelerini sağlamanın

paid by the middle class.

ne kadar zor olduğunu düşünün.

But while getting rid of crony capitalism in practice

Uygulamada, eş-dost kapitalizminden kurtulmak

is really, really hard,

çok ama çok zor iken, en azından

at least intellectually, it's an easy problem.

düşünsel anlamda bu basit bir sorun.

After all, no one is actually in favor of crony capitalism.

Yani sonuçta kimse eş-dost kapitalizmini desteklemiyor.

Indeed, this is one of those rare issues

En azından bu sol ve sağ kanatları birleştiren

that unites the left and the right.

nadir unsurlardan biri.

A critique of crony capitalism is as central

Eş-dost kapitalizmi Çay Partisi için ne kadar önemliyse

to the Tea Party as it is to Occupy Wall Street.

Wall Street İşgal Et için de o kadar önemli.

But if crony capitalism is, intellectually at least,

Ancak en azından düşünsel olarak eş dost kapitalizmi

the easy part of the problem,

sorunun basit parçası ise,

things get trickier when you look at the economic drivers

tırmanan gelir eşitsizliğinin ekonomik sebeplerine baktığınızda

of surging income inequality.

işler daha karmaşık bir hal alır.

In and of themselves, these aren't too mysterious.

Bu sebepler o kadar da gizemli değildir.

Globalization and the technology revolution,

Hayatımızı ve küresel ekonomiyi değiştiren

the twin economic transformations

ikiz ekonomik dönüşümler

which are changing our lives

küreselleşme ve teknoloji devrimi

and transforming the global economy,

hayatımızı ve küresel ekonomiyi değiştirirken

are also powering the rise of the super-rich.

süper zenginlerin yükselişine de olanak sağlıyorlar.

Just think about it.

Bir düşünün.

For the first time in history,

Tarihte ilk kez,

if you are an energetic entrepreneur

parlak bir fikri olan

with a brilliant new idea

ya da mükemmel yeni bir ürüne sahip

or a fantastic new product,

enerjik bir girişimci olarak

you have almost instant, almost frictionless access

milyarlarca insandan oluşan kürsel piyasaya

to a global market of more than a billion people.

neredeyse hiç sorunsuz girebilirsiniz.

As a result, if you are very, very smart

Bunun sonucunda, eğer çok çok zekiyseniz,

and very, very lucky,

ve de çok çok şanslıysanız,

you can get very, very rich

çok çok kısa bir sürede

very, very quickly.

çok ama çok zengin olabilirsiniz.

The latest poster boy for this phenomenon

Bunun en tipik son örneği ise

is David Karp.

David Karp'tır.

The 26-year-old founder of Tumblr

26 yaşındaki Tumblr'ın kurucusu

recently sold his company to Yahoo

kısa bir süre önce şirketini

for 1.1 billion dollars.

1.1 milyar dolara Yahoo'ya satmıştır.

Think about that for a minute:

Bir dakikalığına düşünün:

1.1 billion dollars, 26 years old.

1.1 milyar dolar ve 26 yaş.

It's easiest to see how the technology revolution

Spor ve eğlence gibi göz önünde olan alanlarda

and globalization are creating this sort of superstar effect

teknoloji ve küreselleşmenin

in highly visible fields,

bu tarz süperstar etkisi

like sports and entertainment.

yarattığını görmek çok kolay.

We can all watch how a fantastic athlete

Günümüzde yetenekli bir atletin,

or a fantastic performer can today leverage his or her skills

ya da başarılı bir sanatçının küresel ekonomide daha önce hiç olmadığı kadar

across the global economy as never before.

yeteneklerini güce çevirebildiğini izliyoruz.

But today, that superstar effect

Ama günümüzde bu süperstar etkisi

is happening across the entire economy.

tüm ekonomiyi etkileyecek bir kapsamda cereyan ediyor.

We have superstar technologists.

Bugün süperstar teknologlarımız var.

We have superstar bankers.

Süperstar bankacılarımız,

We have superstar lawyers and superstar architects.

Süperstar avukatlarımız, süperstar mimarlarımız,

There are superstar cooks

süperstar aşçılarımız

and superstar farmers.

ve süperstar çiftçilerimiz var.

There are even, and this is my personal favorite example,

Hatta, benim favori örneğim olan

superstar dentists,

süperstar dişçilerimiz bile var.

the most dazzling exemplar of whom

Bunun en çarpıcı örneği ise, kendisi gibi birer süperstar olan

is Bernard Touati, the Frenchman who ministers

Rus oligarşi yöneticisi Roman Abramovich

to the smiles of fellow superstars

ve aslen Avrupa doğumlu Amerikalı moda tasarımcısı

like Russian oligarch Roman Abramovich

Diane von Furstenberg gibi süperstarların

or European-born American fashion designer

gülüşlerini yeniden tasarlayan süperstar

Diane von Furstenberg.

Fransız dişçi Bernard Touati.

But while it's pretty easy to see how globalization

Bu küreselleşmenin ve teknoloji devriminin

and the technology revolution

bu küresel plütokrasiyi yarattığını fark etmek

are creating this global plutocracy,

son derece kolayken,

what's a lot harder is figuring out what to think about it.

bu konuda ne düşünmemiz gerektiğini ayırt etmek zordur.

And that's because,

Çünkü, eş-dost kapitalizminin aksine,

in contrast with crony capitalism,

küreselleşme ve teknoloji devriminin

so much of what globalization and the technology revolution

ortaya koyduğu pek çok sonuç

have done is highly positive.

bir haylı olumludur.

Let's start with technology.

Teknolojiyle başlayalım.

I love the Internet. I love my mobile devices.

Mesala ben interneti seviyorum. Mobil cihazları da.

I love the fact that they mean that

İnternet ve mobil cihazlar

whoever chooses to will be able to watch this talk

bu salonun ötesinde pekçok kişinin bu konuşmayı

far beyond this auditorium.

izleyebilmesi anlamına geldiği için seviyorum.

I'm even more of a fan of globalization.

Hatta ben bir küreselleşme taraftarıyım da.

This is the transformation

Bu, dünyanın en fakir kesimindeki

which has lifted hundreds of millions

milyonlarca insanı...

of the world's poorest people out of poverty

yoksulluktan çekip çıkaran

and into the middle class,

ve orta sınıfa yükselten bir dönüşümdür.

and if you happen to live in the rich part of the world,

Dünyanın zengin kesiminde yaşıyorsanız,

it's made many new products affordable --

bu dönüşüm yeni ürünleri satın alınabilir hale getirdi.

who do you think built your iPhone? —

Yani iphone'nunuzu kim yaptı sanıyorsunuz?

and things that we've relied on for a long time much cheaper.

Epeydir kullandığımız pek çok şey daha ucuz hale geldi.

Think of your dishwasher or your t-shirt.

Bulaşık makinenizi ya tişörtünüzü düşünün.

So what's not to like?

Bunlarda sevilmiycek bir yan var mı?

Well, a few things.

Evet, belki de birkaç şey var.

One of the things that worries me

Mesela beni kaygılandıran şeylerden biri

is how easily what you might call meritocratic plutocracy

liyakate dayalı plütokrasi diyebileceğimiz şeyin

can become crony plutocracy.

kolayca eş-dost plütokrasisine dönüşebiliyor olması.

Imagine you're a brilliant entrepreneur

Bir fikir ya da ürününüzü

who has successfully sold that idea or that product

dünyadaki milyonlara başarıyla satan

to the global billions

zeki bir girişimci olduğunuzu

and become a billionaire in the process.

ve bu süreçte de milyoner olduğunuzu düşünün.

It gets tempting at that point

Tam da bu noktada

to use your economic nous

ekonomik anlamda sağduyunuzu

to manipulate the rules of the global political economy

küresel politik ekonominin kurallarını

in your own favor.

kendi lehinize manipüle etmek çok cazip görünür.

And that's no mere hypothetical example.

Bu sadece farazi bir örnek değildir.

Think about Amazon, Apple, Google, Starbucks.

Amazon'u, Apple'ı, Google'ı, Starbucks'ı düşünün.

These are among the world's most admired,

Bunlar dünyanın en sevilen, en beğenilen,

most beloved, most innovative companies.

en yenilikçi şirketleri arasında yer alıyor.

They also happen to be particularly adept

Aynı zamanda da vergilerini düşürmek,

at working the international tax system

hem de önemli miktarlarda düşürmek için

so as to lower their tax bill very, very significantly.

uluslararası vergi sisteminde oynamalar yapmakta ustalar.

And why stop at just playing the global political

Küresel siyasi ve ekonomik sistem mevcut haliyle

and economic system as it exists

sizin maksimum fayda görmenizi sağlıyorken

to your own maximum advantage?

neden durasınız ki?

Once you have the tremendous economic power

Gelir dağılımının en, en, en tepesinde gördüğümüz

that we're seeing at the very, very top of the income distribution

o akıl almaz ekonomik güce ve

and the political power that inevitably entails,

kaçınılmaz bir şekilde beraberinde getirdiği politik güce

it becomes tempting as well

sahip olduğunuz zaman

to start trying to change the rules of the game

oyunun kurallarını kendi lehinize çevirmek

in your own favor.

bir o kadar çekici hale gelir.

Again, this is no mere hypothetical.

Yine, bu da yalnızca bir varsayım değildir.

It's what the Russian oligarchs did

Asrın satışı olan Rusya'nın doğal kaynaklarının

in creating the sale-of-the-century privatization

özelleştirilmesinde Rus oligarşisinin

of Russia's natural resources.

yaptığı şey tam olarak buydu.

It's one way of describing what happened

Amerika ve İngiltere'de finansal hizmetlerde

with deregulation of the financial services

devlet kontrolünün azaltılmasını da

in the U.S. and the U.K.

bir yönüyle bununla açıklayabiliriz.

A second thing that worries me

İkinci olarak kaygılandığım nokta da

is how easily meritocratic plutocracy

liyakate dayalı plütokrasinin...

can become aristocracy.

kolaylıkla aristokrasiye dönüştüğünü görmek.

One way of describing the plutocrats

Plütokratları bir açıdan teknoloji guruları olan

is as alpha geeks,

alfa canavarları olarak tanımlayabiliriz.

and they are people who are acutely aware

Alfa canavarları en üst düzeyde sofistike analiz ve

of how important highly sophisticated

niceliksel becerilerin günümüz ekonomisindeki önemini

analytical and quantitative skills are in today's economy.

en keskin biçimde fark eden kişilerdir.

That's why they are spending

Bu yüzden de kendi çocuklarını eğitmek için

unprecedented time and resources

eşi benzeri görülmemiş bir şekilde

educating their own children.

zaman ve kaynak harcamaktadırlar.

The middle class is spending more on schooling too,

Orta sınıf da eğitime daha çok para harcar hale geldi.

but in the global educational arms race

Ama küresel eğitimde yarış kreşlerde başlayıp

that starts at nursery school

Harvard'da, Stanford'da ya da MIT'de

and ends at Harvard, Stanford or MIT,

son buluyor artık.

the 99 percent is increasingly outgunned

Yüzde birlik kesim, yüzde doksan dokuzluk kesimi

by the One Percent.

gitgide artarak alt ediyor.

The result is something that economists Alan Krueger

Sonuç Alan Krueger ve Milas Corak gibi ekonomistlerin

and Miles Corak call the Great Gatsby Curve.

"Muhteşem Gatsby Eğrisi" dedikleri şey.

As income inequality increases,

Gelir eşitsizliği artıkça,

social mobility decreases.

toplumsal hareketlilik azalır.

The plutocracy may be a meritocracy,

Plütokrasi liyakate dayalı bir sistem olabilir, ama bu yarışta

but increasingly you have to be born

doğuştan merdivenin en son basamağında olmanız

on the top rung of the ladder to even take part in that race.

git gide daha çok gerekmektedir.

The third thing, and this is what worries me the most,

Üçüncü ve beni en çok kaygılandıran şey de

is the extent to which those same largely positive forces

küresel plütokrasinin yükselişini hızlandıran ve

which are driving the rise of the global plutocracy

genel olarak olumlu olan aynı güçlerin

also happen to be hollowing out the middle class

Batılı sanayileşmiş ekonomilerde orta sınıfın

in Western industrialized economies.

kuyusunu kazan unsurlar olmalarıdır.

Let's start with technology.

Yine teknoloji ile başlayalım.

Those same forces that are creating billionaires

Milyonerler yaratan bu güçler, aynı zamanda

are also devouring many traditional middle-class jobs.

pek çok geleneksel orta sınıf mesleklerini de yok etmektedir.

When's the last time you used a travel agent?

En son ne zaman bir seyahat acentesine başvurdunuz?

And in contrast with the industrial revolution,

Sanayi devriminin aksine,

the titans of our new economy

yeni ekonomimizin devleri

aren't creating that many new jobs.

yeni iş olanakları sunmuyor.

At its zenith, G.M. employed hundreds of thousands,

En parlak döneminde G.M. yüz binlerce insanı çalıştırıyorken

Facebook fewer than 10,000.

Facebook 10.000'den az kişiye çalıştırıyor.

The same is true of globalization.

Aynı şey küreselleşme için de geçerli.

For all that it is raising hundreds of millions of people

Gelişen piyasalardaki yoksulluktan

out of poverty in the emerging markets,

yüz milyonlarca insanı kalkındırmasına karşın,

it's also outsourcing a lot of jobs

aynı zamanda pek çok iş için de gelişmiş Batılı ekonomilerden

from the developed Western economies.

yabancı personel temin etmektedir.

The terrifying reality is

En korkunç gerçek ise şudur:

that there is no economic rule

Artan ekonomik büyümeyi

which automatically translates

otomatik olarak

increased economic growth

yaygın bir şekilde paylaşılan

into widely shared prosperity.

bir refaha dönüştürebilecek bir ekonomik norm yok.

That's shown in what I consider to be

En korkutucu olduğunu düşündüğüm

the most scary economic statistic of our time.

ekonomi istatistiklerinde bugün bu durum görülmektedir.

Since the late 1990s, increases in productivity

1990'ların sonundan bu yana, verimlilikteki artış

have been decoupled from increases

ücret ve istihdamda görülen artıştan

in wages and employment.

ayrışmış durumda.

That means that our countries are getting richer,

Bu şu demektir: Ülkemiz zenginleşmektedir,

our companies are getting more efficient,

şirketlerimiz daha da verimlidir,

but we're not creating more jobs

ama yeni iş imkanı sunmuyor ve

and we're not paying people, as a whole, more.

genel olarak insanlara daha fazla ödemiyoruz.

One scary conclusion you could draw from all of this

Tüm bunlardan çıkarabileceğiniz korkutucu sonuç ise,

is to worry about structural unemployment.

yapısal işsizlik için kaygı duymaktır.

What worries me more is a different nightmare scenario.

Beni daha çok endişelendiren ise farklı bir kabus senaryosu.

After all, in a totally free labor market,

En sonunda, tamamen serbest bir iş piyasasında,

we could find jobs for pretty much everyone.

aşağı yukarı herkes için iş bulabileceğiz.

The dystopia that worries me

Sadece bir kaç dahinin Google ve türlerini

is a universe in which a few geniuses

icat ettiği ve geri kalanımızın da

invent Google and its ilk

onlara masaj yapmak için çalıştırıldığı

and the rest of us are employed giving them massages.

...bir evren distopyası gerçekten beni endişelendiriyor.

So when I get really depressed about all of this,

Ne zaman bu konulardan dolayı gerçekten depresif olsam,

I comfort myself in thinking about the Industrial Revolution.

Sanayi Devrimini düşünerek kendimi rahatlatıyorum.

After all, for all its grim, satanic mills,

Yine de o tüm korkunç ve şeytani çarklarına rağmen

it worked out pretty well, didn't it?

öyle ya da böyle başarılı oldu, değil mi?

After all, all of us here are richer, healthier, taller --

Yani, hepimiz, 19. yy'daki atalarımıza göre

well, there are a few exceptions —

birkaç istisna olsa da, daha zengin, daha sağlıklı,

and live longer than our ancestors in the early 19th century.

daha uzunuz ve daha uzun yaşıyoruz.

But it's important to remember

Ama şunu da hatırlamak önemlidir:

that before we learned how to share the fruits

Sanayi Devrimi'nin meyvelerini

of the Industrial Revolution

toplumun geniş kesimleriyle

with the broad swathes of society,

paylaşmayı öğrenene kadar

we had to go through two depressions,

1930'lardaki Büyük Bunalım ve

the Great Depression of the 1930s,

1870'lerdeki Uzun Bunalım olmak üzere

the Long Depression of the 1870s,

iki büyük ekonomik bunalım,

two world wars, communist revolutions

iki dünya savaşı, Rusya'da ve Çin'de

in Russia and in China,

komünist devrim ve Batı'da

and an era of tremendous social

ciddi toplumsal ve siyasi ayaklanmalara sahne olan

and political upheaval in the West.

bir çağ geçirmek durumunda kaldık.

We also, not coincidentally,

Aynı zamanda, tesadüf eseri olmayan

went through an era of tremendous

önemli pek çok toplumsal ve siyasi buluşların

social and political inventions.

gerçekleştiği bir çağdan geçtik.

We created the modern welfare state.

Modern refah devleti meydana getirdik.

We created public education.

Halk eğitimini meydana getirdik.

We created public health care.

Halk sağlığı hizmetlerini oluşturduk.

We created public pensions.

Emeklilik fonlarını meydana getirdik.

We created unions.

Sendikalar kurduk.

Today, we are living through an era

Bugün, kapsamı ve ölçeği

of economic transformation

Sanayi Devrimi ile kıyaslanabilecek

comparable in its scale and its scope

bir ekonomik dönüşümün görüldüğü

to the Industrial Revolution.

bir çağdan geçiyoruz.

To be sure that this new economy benefits us all

Bu yeni ekonominin sadece plütokratlar için değil,

and not just the plutocrats,

hepimiz için yararlı olabilmesinden emin olmak için

we need to embark on an era

aynı derecede bir hırs ve azimle

of comparably ambitious social and political change.

toplumsal ve politik değişim çağı için kolları sıvamalıyız

We need a new New Deal.

Yeni bir Yeni Düzen'e ihtiyacımız var.

(Applause)

(Alkış)