Stanley McChrystal: The military case for sharing knowledge

Stanley McChrystal: Bilgi paylaşımı için askeri bakış

Çeviri: Ayşegül Şenyiğit Gözden geçirme: Ridvan Akdemir

When I was a young officer, they told me

Genç bir subayken bana

to follow my instincts,

içgüdülerimi izlemem,

to go with my gut,

kendi yolumda ilerlemem

and what I've learned

ve öğrendiğim şeylerin

is that often our instincts are wrong.

genellikle içgüdülerimle ters düşeceğini söylediler.

In the summer of 2010,

2010 yazında

there was a massive leak of classified documents

Pentagon'dan çok büyük gizli bilgi

that came out of the Pentagon.

dökümanları sızdırıldı.

It shocked the world,

Bu dünyayı şoke etti,

it shook up the American government,

Amerika hükümetini derinden sarstı

and it made people ask a lot of questions,

ve bu insanların birçok soru sormasına neden oldu

because the sheer amount of information

çünkü büsbütün dışarıya sızan bilginin sayısının

that was let out, and the potential impacts,

potansiyel etkisi

were significant.

dikkate değer ölçüdeydi.

And one of the first questions we asked ourselves

Kendimize sorduğumuz ilk soru,

was why would a young soldier have access

genç bir askerin neden bu kadar bilgiye

to that much information?

ulaşabiliyor olduğuydu.

Why would we let sensitive things

Neden hassas şeylerin görece genç insanların

be with a relatively young person?

elinde olmasına izin veriyoruz?

In the summer of 2003, I was assigned to command

2003 yazında bir özel harekat kuvveti

a special operations task force,

görevini yönetmek için atandım

and that task force was spread across the Mideast

ve bu görev, Ortadoğu boyunca yayılan

to fight al Qaeda.

El Kaide ile savaşmaktı.

Our main effort was inside Iraq,

Asıl çabamız Irak'ta oldu

and our specified mission

ve bize belirtilen görev

was to defeat al Qaeda in Iraq.

Irak'ta El Kaide'ye kaybetti.

For almost five years I stayed there,

Yaklaşık 5 yıl orada kaldım

and we focused on fighting a war

ve biz bir savaşa odaklandık,

that was unconventional and it was difficult

o alışılmadık, zorlu

and it was bloody

kanlı

and it often claimed its highest price

ve bedelini en fazla masum insanların

among innocent people.

ödediği bir savaş.

We did everything we could

El Kaide'yi durdurabilmek için

to stop al Qaeda

elimizden gelen her şeyi yaptık

and the foreign fighters that came in as suicide bombers

ve yabancı savaşçılar intihar bombacıları gibi gelerek

and as accelerants to the violence.

şiddeti körüklediler.

We honed our combat skills,

Savaş yeteneklerimizi geliştirdik,

we developed new equipment,

yeni ekipmanlar geliştirdik,

we parachuted, we helicoptered,

paraşütle atladık, helikopterle taşındık

we took small boats, we drove, and we walked

küçük botlar aldık, araç sürdük ve bu örgütün

to objectives night after night to stop

önümüze koyduğu ölümleri durdurmak için

the killing that this network was putting forward.

geceler boyu görevlere yürüdük.

We bled,

Kanımızı akıttık,

we died,

öldük

and we killed to stop that organization

ve çoğunlukla Iraklı insanlara

from the violence that they were putting

şiddet koyarak zorbalık uygulayan

largely against the Iraqi people.

bu örgütü durdurmak için öldürdük.

Now, we did what we knew,

Biz bildiğimiz şeyi yaptık,

how we had grown up, and one of the things that we knew,

büyütülme şeklimiz ve bildiğimiz şeylerden biri

that was in our DNA, was secrecy.

DNA'mızdaydı, gizlilikteydi.

It was security. It was protecting information.

Güvenlikti. Bilgilerin korunmasıydı.

It was the idea that information was the lifeblood

Düşünce, bilginin cansuyu olduğu

and it was what would protect and keep people safe.

ve insanları güvende tutacak ve koruyacak şey olduğuydu.

And we had a sense that,

Bunu hissetmiştik,

as we operated within our organizations,

teşkilatımızda operasyonları yürütürken

it was important to keep information

bilgiyi teşkilatın siloları

in the silos within the organizations,

boyunca korumak önemliydi,

particularly only give information

özellikle bilgi, sadece bilmiş olması

to people had a demonstrated need to know.

gereken kişilere verilmişti.

But the question often came, who needed to know?

Ama sıkça şu soru kafama takıldı, kimin bilmesi gerekti?

Who needed, who had to have the information

Kimin ihtiyacı var, kim bu bilgilere sahip olmalı ki

so that they could do the important parts of the job that you needed?

işinizin bir parçası olan önemli işleri yapabilsin?

And in a tightly coupled world,

Her şeyin iç içe girdiği bu dünyada

that's very hard to predict.

bunu öngörmek güç.

It's very hard to know who needs to have information

Kimin bilgiye ihtiyacı olduğunu ve kimin olmadığını

and who doesn't.

bilmek çok zor.

I used to deal with intelligence agencies,

Eskiden istihbarat teşkilatındaydım

and I'd complain that they weren't sharing enough intelligence,

ve yeterince bilgi paylaşmamalarından şikayet ettim

and with a straight face, they'd look at me and they'd say,

ve bana ifadesiz biçimde bakıp dediler ki

"What aren't you getting?" (Laughter)

"Hangi bilgiyi alamıyorsun?" (Gülüşmeler)

I said, "If I knew that, we wouldn't have a problem."

Dedim ki, "Eğer bilseydim, şu an bir sorunumuz olmazdı."

But what we found is we had to change.

Fakat neyi değiştirmemiz gerektiğini bulmuştuk.

We had to change our culture about information.

Bilgi hakkındaki kültürümüzü değiştirmeliydik.

We had to knock down walls. We had to share.

Duvarları yıkmalıydık. Paylaşmalıydık.

We had to change from who needs to know

Kimin bilmesi gerektiğinden

to the fact that who doesn't know,

kimin bilmemesi gerçeğini değiştirmeliydik

and we need to tell, and tell them as quickly as we can.

ve onlara söylemeliydik ayrıca bunu olabildiğince çabuk söylemeliydik.

It was a significant culture shift for an organization

Bu DNA'sında gizlilik olan bir organizasyon için

that had secrecy in its DNA.

önemli bir kültür değişimiydi.

We started by doing things, by building,

İşe binalarla başladık,

not working in offices,

ofislerde çalışmadık,

knocking down walls, working in things we called

duvarları yıkarak haber alma odaları

situation awareness rooms,

dediğimiz yerlerde çalıştık

and in the summer of 2007,

ve 2007'nin yazında

something happened which demonstrated this.

bunu ispat eden bir şey oldu.

We captured the personnel records

Yabancı savaşçıları Irak'a

for the people who were bringing foreign fighters

getiren kişinin kişisel verilerini

into Iraq.

ele geçirdik.

And when we got the personnel records, typically,

Bu tip kişisel verileri elde ettiğimizde

we would have hidden these,

bunu gizlerdik,

shared them with a few intelligence agencies,

sadece birkaç istihbarat teşkilatı ile paylaşırdık

and then try to operate with them.

ve onlarla çalışmayı denerdik.

But as I was talking to my intelligence officer,

Ama istihbarat memurum ile konuşurken

I said, "What do we do?"

"Ne yapıyoruz?" dedim

And he said, "Well, you found them." Our command.

ve o da "Onları siz buldunuz." dedi. Bizim emrimiz.

"You can just declassify them."

"Gizliliklerini kaldırabilirsiniz."

And I said, "Well, can we declassify them?

Ben de dedim ki, "Gizliliklerini kaldırabilir miyiz?"

What if the enemy finds out?"

Ya düşman anlarsa?

And he says, "They're their personnel records."

Ve o da dedi ki, "Bunlar onların kişisel verileri."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So we did,

Yaptık da

and a lot of people got upset about that,

ve birçok insan bu konuya kızdı

but as we passed that information around,

ama bilgileri etrafa dağıtınca

suddenly you find that information is only of value

birdenbire farkettiğiniz şey: bilgiyi ancak

if you give it to people who have the ability

onu kullanabilecek yeteneğe sahip insanlara

to do something with it.

verdiğinizde bir değeri olduğudur.

The fact that I know something has zero value

Benim bildiğim bir gerçek sıfır değere sahip olabilir

if I'm not the person who can actually

eğer onunla gerçekten

make something better because of it.

iyi bir şeyler yapabilecek kişi ben değilsem.

So as a consequence, what we did was

Yani sonuç olarak, yaptığımız şey

we changed the idea of information,

bilgi fikrini,

instead of knowledge is power,

"bilgi güçtür" yerine

to one where sharing is power.

"paylaşmak güçtür" ile değiştirmekti.

It was the fundamental shift,

Bu ne yeni taktikler,

not new tactics, not new weapons,

ne yeni silahlar, ne de yeni başka birşeydi,

not new anything else.

bu temelden bir değişiklikti.

It was the idea that we were now part of a team

Bu, bilginin birbirimize engel olduğu değil,

in which information became the essential link

bizi birbirimize bağladığı bir takımın

between us, not a block between us.

şimdi bir parçası olduğumuz fikriydi.

And I want everybody to take a deep breath

Herkesin derin bir nefes almasını istiyorum

and let it out,

ve bırakın,

because in your life, there's going to be information

çünkü dışarı çıktığınızda

that leaks out you're not going to like.

hoşlanmayacağınız bilgi sızıntıları olacaktır.

Somebody's going to get my college grades out,

Bazıları benim üniversite notlarımı ortaya çıkarabilir

a that's going to be a disaster. (Laughter)

ki bu bir felaket olacaktır. (Gülüşmeler)

But it's going to be okay, and I will tell you that

Ama bu sorun olmayacak ve size şunu söylemeliyim ki

I am more scared of the bureaucrat

çekmece gözünde veya kasasında

that holds information in a desk drawer

bilgi saklayan bürokratlara göre

or in a safe than I am of someone who leaks,

bilgi sızdıranlardan daha çok korkarım,

because ultimately, we'll be better off if we share.

çünkü nihayetinde bilgiyi paylaşırsak daha iyi olacağız.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)

Helen Walters: So I don't know if you were here this morning,

Helen Walters: Bu sabah burada mıydınız bilmiyorum,

if you were able to catch Rick Ledgett,

Edward Snowden'ın önceki haftaki konuşmasına

the deputy director of the NSA

cevap veren, NSA'nın müdür yardımcısı

who was responding to Edward Snowden's talk earlier this week.

Rick Ledgett'i yakalayabildiniz mi bilmiyorum.

I just wonder, do you think the American government

Sadece şunu merak ediyorum, sizce Amerikan hükümeti

should give Edward Snowden amnesty?

Edward Snowden'a genel af uygulamalı mı?

Stanley McChrystal: I think that Rick said something very important.

Stanley McChrystal: Bence Rick çok önemli bir şey söyledi.

We, most people, don't know all the facts.

Biz, çoğu insanlar tüm gerçekleri bilmiyor.

I think there are two parts of this.

Bence bunun iki tarafı var.

Edward Snowden shined a light on an important need

Edward Snowden insanların anlaması gereken çok önemli

that people had to understand.

bir kısmı aydınlattı.

He also took a lot of documents that he didn't have

Aynı zamanda ne kadar önemli olduğunun farkında olmadığı

the knowledge to know the importance of,

birçok dokümanı da yanında götürdü,

so I think we need to learn the facts about this case

bu yüzden Edward Snowden hakkında hemen

before we make snap judgments

bir yargılama yapmadan bu olay hakkındaki

about Edward Snowden.

gerçekleri öğrenmemiz lazım.

HW: Thank you so much. Thank you.

HW: Çok teşekkürler. Teşekkkürler

(Applause)

(Alkış)