Why you should define your fears instead of your goals | Tim Ferriss | TED

Çeviri: Ozay Ozaydin Gözden geçirme: Eren Gokce

So, this happy pic of me was taken in 1999.

Bu mutlu kare 1999 yılında çekildi.

I was a senior in college,

Üniversite'nin son sınıfındaydım

and it was right after a dance practice.

ve dans provasının hemen sonrasıydı.

I was really, really happy.

Gerçekten çok mutluydum.

And I remember exactly where I was about a week and a half later.

Ve bir buçuk hafta sonra tam olarak nerede olduğumu hatırlıyorum.

I was sitting in the back of my used minivan

Kampüsün otoparkında ikinci el minivanımın

in a campus parking lot,

arkasında oturuyordum,

when I decided

işte o an,

I was going to commit suicide.

intihar etmeye karar vermiştim.

I went from deciding to full-blown planning very quickly.

Karar verme aşamasından tam teşekküllü plan yapmaya hızlı bir geçiş yapmıştım.

And I came this close to the edge of the precipice.

Uçurumun kenarına bu kadar yaklaşmıştım.

It's the closest I've ever come.

Şu ana kadar en yaklaştığım andı.

And the only reason I took my finger off the trigger

Tetiğe basmamamın tek nedeni için

was thanks to a few lucky coincidences.

bazı şanslı tesadüflerdi.

And after the fact,

Ve işte bu olaydan sonra,

that's what scared me the most: the element of chance.

beni en çok korkutan şey şans faktörü oldu.

So I became very methodical about testing different ways

Bundan sonra gelgitlerimi test etmek için

that I could manage my ups and downs,

oldukça metodik bir hâl aldım,

which has proven to be a good investment. (Laughs)

bu da iyi bir yatırım olduğunu zamanla kanıtladı. (Gülüşmeler)

Many normal people might have, say, six to 10 major depressive episodes

Birçok normal insan, hayatı boyunca altı ila on büyük depresif atak

in their lives.

geçirebilirler.

I have bipolar depression. It runs in my family.

Bende bipolar depresyon var. Ailemde de var.

I've had 50-plus at this point,

Şu ana kadar 50'nin üzerinde geçirdim

and I've learned a lot.

ve bunlardan çok şey öğrendim.

I've had a lot of at-bats,

Birçok kez sıra bana geldi,

many rounds in the ring with darkness,

karanlık ile ringde bayağı round yaşadım,

taking good notes.

güzel notlar aldım.

So I thought rather than get up and give any type of recipe for success

Ayağa kalkıp bir başarı reçetesi vermek ya da en iyi anlarımın

or highlight reel,

bir filmini yapmak yerine,

I would share my recipe for avoiding self-destruction,

intihardan kaçınma reçetemi paylaşmayı tercih ettim

and certainly self-paralysis.

ve ayrıca öz-felçten.

And the tool I've found which has proven to be the most reliable safety net

Bulduğum bu araç duygusal bir serbest düşüşe karşı en iyi güvenlik ağı

for emotional free fall

olduğunu kanıtladı

is actually the same tool

ve bu aynı araç ayrıca şimdiye kadar

that has helped me to make my best business decisions.

verdiğim en iyi ticari kararlara da yardım etmiştir.

But that is secondary.

Ama bu ikincil sırada.

And it is ... stoicism.

Bu bir stoik felsefedir.

That sounds boring.

Kulağa sıkıcı geliyor.

(Laughter)

(Kahkaha)

You might think of Spock,

Spock'ı düşünebilirsiniz

or it might conjure and image like this --

ya da böyle bir şey aklınıza gelebilir --

(Laughter)

(Kahkaha)

a cow standing in the rain.

yağmurda bekleyen bir inek.

It's not sad. It's not particularly happy.

Hüzünlü değil. Özellikle mutlu da değil.

It's just an impassive creature taking whatever life sends its way.

Yalnızca hayat ona ne gönderirse alan, kayıtsız bir canlı.

You might not think of the ultimate competitor, say, Bill Belichick,

Tüm zamanların Süper Kupa NFL rekorunu elinde bulunduran, New England Patriots'un

head coach of the New England Patriots,

baş antrenörü Bill Belichick'i en büyük

who has the all-time NFL record for Super Bowl titles.

rakibiniz olarak görmezsiniz.

And stoicism has spread like wildfire in the top of the NFL ranks

Stoisizm, son yıllarda NFL'de başa oynayanlar arasında zihinsel dayanıklılık

as a means of mental toughness training in the last few years.

eğitimi olarak hızla yayılmaktadır.

You might not think of the Founding Fathers --

Kurucu atalarımızı,

Thomas Jefferson, John Adams, George Washington

Thomas Jefferson, John Adams, George Washington,

to name but three students of stoicism.

stoisizmin üç öğrencisi olarak düşünmezsiniz.

George Washington actually had a play about a Stoic --

George Washington'ın bir Stoik ile ilgili bir oyunu vardı --

this was "Cato, a Tragedy" --

"Cato, bir Trajedi"ydi --

performed for his troops at Valley Forge to keep them motivated.

Valley Forge'daki askerlerini motive tutabilmek için oynanıyordu.

So why would people of action focus so much on an ancient philosophy?

Peki neden eylem insanları eski bir felsefeye bu kadar odaklansın?

This seems very academic.

Bu çok akademik duruyor.

I would encourage you to think about stoicism a little bit differently,

Stoisizmi yüksek stresli ortamlarda ayakta kalabilmenin bir yolu olarak,

as an operating system for thriving in high-stress environments,

hatta daha iyi kararlar verebilmenin bir yolu olarak

for making better decisions.

görmenizi isterim.

And it all started here,

Her şey burada başladı,

kind of,

bir şekilde,

on a porch.

bir verandada.

So around 300 BC in Athens,

Atina'da MÖ 300 dolaylarında

someone named Zeno of Citium taught many lectures

Citium'lu Zeno adında biri boyalı bir verandanın, "stoa"nın

walking around a painted porch, a "stoa."

etrafında dolaşıp dersler verirmiş.

That later became "stoicism."

Sonradan bu "stoisizm"e dönüşmüş.

And in the Greco-Roman world,

Ve Greko-Romen dünyada,

people used stoicism as a comprehensive system

insanlar stoisizmi birçok şey yapmak için kapsamlı

for doing many, many things.

bir sistem olarak kullanmışlar.

But for our purposes, chief among them was training yourself

Ama bizim amacımız için, bunların arasından

to separate what you can control from what you cannot control,

neyi kontrol edip neyi edemeyeceğimizi ayırt edebilmeyi öğrenmek

and then doing exercises to focus exclusively

ve daha sonra da özellikle ilkine odaklanmayı sağlayacak şeyler

on the former.

yapmaktır.

This decreases emotional reactivity,

Bu duygusal reaktiviteyi azaltacaktır,

which can be a superpower.

ki bu bir süper güç olabilir.

Conversely, let's say you're a quarterback.

Ters olarak da, diyelim ki futbolda forvet oyuncusunuz.

You miss a pass. You get furious with yourself.

Bir pası kaçırdınız. Kendinize çok kızarsınız.

That could cost you a game.

Bu size oyunu kaybettirebilir.

If you're a CEO, and you fly off the handle at a very valued employee

Bir CEO'ysanız ve çok değerli bir çalışana, ufak bir hatadan dolayı

because of a minor infraction,

çok kızarsanız, bu size

that could cost you the employee.

o çalışanı kaybetmeye malolabilir.

If you're a college student who, say, is in a downward spiral,

Üniversite öğrencisiyseniz, diyelim ki çıkmaza girmiş bir öğrenciyseniz

and you feel helpless and hopeless,

ve biçare ve umutsuz hissediyorsunuz,

unabated, that could cost you your life.

bu sizin hayatınıza malolabilir.

So the stakes are very, very high.

Yani kaybedilecek şeyler çok çok büyük.

And there are many tools in the toolkit to get you there.

Sizi o noktaya götürecek birçok da şey var.

I'm going to focus on one that completely changed my life in 2004.

Ben 2004'te hayatımı baştan aşağı değiştiren bir noktaya odaklanacağım.

It found me then because of two things:

Beni bulmasının nedeni de iki olaydı:

a very close friend, young guy, my age, died of pancreatic cancer unexpectedly,

Çok yakın bir arkadaşım, genç, benim yaşlarımda,

beklenmedik bir şekilde pankreas kanserinden ölmüştü

and then my girlfriend, who I thought I was going to marry, walked out.

ve sonra evlenmeyi düşündüğüm kız arkadaşım beni terk etti.

She'd had enough, and she didn't give me a Dear John letter,

Canına tak etmişti, bir "Sevgili John" mektubu bile bırakmadı,

but she did give me this,

ama bana bunu verdi,

a Dear John plaque.

bir Sevgili John plaketi.

(Laughter)

(Kahkaha)

I'm not making this up. I've kept it.

Bunu uydurmuyorum. Sakladım.

"Business hours are over at five o'clock."

"Mesai saatleri saat beşte biter."

She gave this to me to put on my desk for personal health,

Bana kişisel sağlığıma dikkat edeyim diye masama koymam için vermişti,

because at the time, I was working on my first real business.

çünkü o zamanlar hayatımdaki ilk gerçek işimde çalışıyordum.

I had no idea what I was doing. I was working 14-plus hour days,

Ne yaptığım konusunda hiçbir fikrim yoktu. Haftanın yedi günü, günde

seven days a week.

14 saatin üzerinde çalışıyordum.

I was using stimulants to get going.

Devam edebilmek için uyarıcılar kullanıyordum.

I was using depressants to wind down and go to sleep.

Dinlenmek ve uyuyabilmek için sakinleştirici kullanıyordum.

It was a disaster.

Tam bir felaketti.

I felt completely trapped.

Tamamen kapana kısılmış hissediyordum.

I bought a book on simplicity to try to find answers.

Cevap bulabilmek için yalınlık üzerine bir kitap satın almıştım.

And I did find a quote that made a big difference in my life,

Oradaki bir söz hayatımda büyük bir değişime neden oldu,

which was, "We suffer more often in imagination than in reality,"

"Hayalimizde, gerçekte olduğundan daha fazla acı çekeriz."

by Seneca the Younger,

Meşhur bir stoik yazar olan

who was a famous Stoic writer.

Genç Seneca'nın bir sözü.

That took me to his letters,

Bu beni mektuplarına götürdü,

which took me to the exercise,

oradan da "premaditatio malorum"

"premeditatio malorum,"

çalışmasına götürdü.

which means the pre-meditation of evils.

Kötülüğün önceden düşünülmesi anlamına geliyor.

In simple terms,

Basitçe,

this is visualizing the worst-case scenarios, in detail, that you fear,

korktuğunuz ne varsa, en kötü senaryoyu detaylı bir şekilde görselleştirmektir,

preventing you from taking action,

sizi harekete geçmekten alıkoyacak,

so that you can take action to overcome that paralysis.

böylece paralize olmanızı engelleyecek aksiyonlar alabilirsiniz.

My problem was monkey mind -- super loud, very incessant.

Benim problemim maymun beyin -- çok gürültücü, çok aralıksız.

Just thinking my way through problems doesn't work.

Problemlerle ilgili kendi yolumu düşünmek işe yaramıyordu.

I needed to capture my thoughts on paper.

Düşüncelerimi kâğıda dökmem gerekiyordu.

So I created a written exercise

Kendime yazılı bir egzersiz geliştirdim,

that I called "fear-setting," like goal-setting,

kendim için, adına da "korku-belirleme" dedim,

for myself.

tıpkı hedef-belirleme gibi.

It consists of three pages.

Üç sayfadan oluşuyor.

Super simple.

Çok basit.

The first page is right here.

İlk sayfa burada.

"What if I ...?"

"Eğer ben...?"

This is whatever you fear,

Bu korktuğunuz ne varsa,

whatever is causing you anxiety,

sizde endişeye neden olan ne varsa,

whatever you're putting off.

kenara attığınız ne varsa olabilir.

It could be asking someone out,

Bu, birine çıkma teklif etmek olabilir,

ending a relationship,

bir ilişkiyi bitirmek olabilir,

asking for a promotion, quitting a job, starting a company.

terfi istemek, istifa etmek, şirket kurmak olabilir.

It could be anything.

Her şey olabilir.

For me, it was taking my first vacation in four years

Benim için bu, dört yıldan sonra ilk iznime çıkmak

and stepping away from my business for a month to go to London,

ve işlerden bir aylığına Londra'ya gitmek için uzaklaşmaktı,

where I could stay in a friend's room for free,

orada bir arkadaşımın odasında bedavaya kalacaktım,

to either remove myself as a bottleneck in the business

böylece ya kendimi şirketteki bir darboğaz olarak kaldıracaktım

or shut it down.

ya da şirketi kapatacaktım.

In the first column, "Define,"

İlk sütunda, "Tanımla",

you're writing down all of the worst things you can imagine happening

burada bu adımı attığınızda başınıza gelebilecek en kötü şeyi

if you take that step.

düşünüp yazıyorsunuz.

You want 10 to 20.

10 ila 20 madde arası.

I won't go through all of them, but I'll give you two examples.

Hepsinin üzerinden geçmeyeceğim, ancak iki örnek vereceğim.

One was, I'll go to London, it'll be rainy, I'll get depressed,

İlki, Londra'ya giderim, yağmurlu olur ve depresyona girerim,

the whole thing will be a huge waste of time.

böylece tüm tatil bir zaman kaybına dönüşür.

Number two, I'll miss a letter from the IRS,

İkincisi, IRS'ten bir mektubu kaçırırım

and I'll get audited

ve teftiş edilirim,

or raided or shut down or some such.

hatta baskına uğrar ve şirketim kapanır.

And then you go to the "Prevent" column.

Sonra "Önleme" sütununa geçeriz.

In that column, you write down the answer to:

Bu sütunda: "Bu maddelerin gerçekleşmesini engellemek

What could I do to prevent each of these bullets from happening,

için ya da en azından, gerçekleşme olasılığını azatmak için

or, at the very least, decrease the likelihood even a little bit?

ne yapabiliriz?" sorusunun cevabını yazın.

So for getting depressed in London,

"Londra'da depresyona girmek" maddesi için

I could take a portable blue light with me

yanıma taşınabilir mavi bir ışık alırım

and use it for 15 minutes in the morning.

ve sabahları 15 dakika kullanırım.

I knew that helped stave off depressive episodes.

Bunun depresif ataklarıma iyi geldiğini biliyorum.

For the IRS bit, I could change the mailing address on file with the IRS

IRS için de, posta adresimi, muhasebecime yönlendirebilirim,

so the paperwork would go to my accountant

böylece evraklar posta kutuma değil,

instead of to my UPS address.

direkt olarak muhasebecime gider.

Easy-peasy.

Çocuk oyuncağı.

Then we go to "Repair."

Daha sonra "Onar"a geçeriz.

So if the worst-case scenarios happen,

Burada, eğer en kötü senaryo gerçekleşirse

what could you do to repair the damage even a little bit,

oluşacak hasarı biraz da olsa tamir edebilmek için ne yapabiliriz

or who could you ask for help?

ya da kimden yardım isteyebiliriz?

So in the first case, London,

İlk maddemizde, Londra'da,

well, I could fork over some money, fly to Spain, get some sun --

biraz daha para harcayıp İspanya'ya biraz güneş için gidebilirim --

undo the damage, if I got into a funk.

çok ümitsizliğe kapılırsam, hasarı giderir.

In the case of missing a letter from the IRS,

IRS'ten gelen mektubu kaçırma durumunda,

I could call a friend who is a lawyer

avukat bir arkadaşımı arayabilirim

or ask, say, a professor of law

veya bir hukuk profesörüne,

what they would recommend,

ne önereceğini sorabilir

who I should talk to, how had people handled this in the past.

ya da bu durumla karşılaşmış kişilerin ne yaptığını sorabilirim.

So one question to keep in mind as you're doing this first page is:

İlk sayfayı yaparken aklınızda tutmanız gereken tek soru şudur:

Has anyone else in the history of time

Tarihte benden daha az zeki ya da

less intelligent or less driven

daha az motive biri bunun

figured this out?

çözümünü bulmuş mudur?

Chances are, the answer is "Yes."

Ve büyük ihtimalle, cevap "evet"tir.

(Laughter)

(Kahkaha)

The second page is simple:

İkinci sayfa basit:

What might be the benefits of an attempt or a partial success?

Başarıya ulaşmaya çalışmanın faydaları neler olabilir?

You can see we're playing up the fears

Gördüğünüz gibi korkulardan geçip

and really taking a conservative look at the upside.

işin olumlu tarafına muhafazakâr bir bakış atıyoruz.

So if you attempted whatever you're considering,

Yani her ne yapmayı düşünüyorsanız,

might you build confidence, develop skills,

bunun için özgüven mi, yetenek mi geliştirirsiniz,

emotionally, financially, otherwise?

duygusal, finansal ya da başka şeyler?

What might be the benefits of, say, a base hit?

Mesela en ideal durumda getiri ne olur?

Spend 10 to 15 minutes on this.

Bunun üzerinde bir 10-15 dakika harcayın.

Page three.

Üçüncü sayfa.

This might be the most important, so don't skip it:

Bu en önemli sayfa olabilir, o yüzden atlamayın:

"The Cost of Inaction."

"Harekete geçmemenin maliyeti."

Humans are very good at considering what might go wrong

İnsanlar yeni bir şey denediklerinde neyin ters gidebileceğini

if we try something new, say, ask for a raise.

ele almakta oldukça iyidirler, örneğin zam istemek.

What we don't often consider is the atrocious cost of the status quo --

Ama genellikle ele almadığımız şey, statükonun ağır maliyeti --

not changing anything.

hiçbir şeyi değiştirmemenin.

So you should ask yourself,

O yüzden kendinize sormalısınız,

if I avoid this action or decision

ben bu konuda karar vermez ya da harekete geçmezsem,

and actions and decisions like it,

hayatım nasıl bir hâl alır,

what might my life look like in, say, six months, 12 months, three years?

mesela altı ay sonra, bir yıl ya da üç yıl sonra?

Any further out, it starts to seem intangible.

Daha ötesine gidersek, biraz soyut görünmeye başlıyor.

And really get detailed -- again, emotionally, financially,

Ve gerçekten de detaylandırın, duygusal, finansal,

physically, whatever.

fiziksel olarak, her türlü.

And when I did this, it painted a terrifying picture.

Ben bunu yaptığımda ortaya dehşet verici bir resim çıktı.

I was self-medicating,

Kendi kendime ilaç kullanıyordum,

my business was going to implode at any moment at all times,

eğer uzaklaşmazsam,

şirketim her an yok olabilirdi.

if I didn't step away.

My relationships were fraying or failing.

İlişkilerim bozuluyor ya da bitiyordu.

And I realized that inaction was no longer an option for me.

Ataletin artık benim için bir seçenek olmaktan çıktığının farkına vardım.

Those are the three pages. That's it. That's fear-setting.

İşte üç sayfa buydu. Bu kadar. İşte bu korku-belirtme.

And after this, I realized that on a scale of one to 10,

Bundan sonra, 1'den 10'a bir ölçekte,

one being minimal impact, 10 being maximal impact,

1 en düşük etki, 10 en büyük etki olmak üzere,

if I took the trip, I was risking

seyahate çıkarsam, 1-3 arasında geçici

a one to three of temporary and reversible pain

ve geri dönülebilir bir acıyı göze alarak, 8-10 arası hayatımı

for an eight to 10 of positive, life-changing impact

değiştirebilecek etkiye sahip yarı-kalıcı bir

that could be a semi-permanent.

sonuçla karşılaşacaktım.

So I took the trip.

Bu yüzden o geziye çıktım.

None of the disasters came to pass.

Hiçbir felaket başıma gelmedi.

There were some hiccups, sure.

Evet ufak tefek aksaklıklar oldu.

I was able to extricate myself from the business.

Kendimi işten kurtarmayı başarmıştım.

I ended up extending that trip for a year and a half around the world,

Sonunda bu seyahati, tüm dünyaya ve bir buçuk yıla genişlettim

and that became the basis for my first book,

ve bu benim ilk kitabımın temelini oluşturdu

ve bu da beni bugün buraya getiren şeydi.

that leads me here today.

And I can trace all of my biggest wins

En büyük kazançlarımı ve en büyük

and all of my biggest disasters averted

felaketlerden kurtuluşumu incelersem,

back to doing fear-setting

hepsinin ucunu en azından üç ayda bir yaptığım

at least once a quarter.

korku belirlemeye dayandırabilirim.

It's not a panacea.

Bu öyle her derde deva bir ilaç değil.

You'll find that some of your fears are very well-founded.

Bazı korkularınızın çok sağlam temellere dayandığını göreceksiniz.

(Laughter)

(Kahkaha)

But you shouldn't conclude that

Ama onları mercek altına

without first putting them under a microscope.

yatırmadan bu sonuca varmamalısınız.

And it doesn't make all the hard times, the hard choices, easy,

Ve her zor zamandaki, zor kararları, kolay kılmayacaktır, ama onları en

but it can make a lot of them easier.

azından biraz daha kolay hâle getirebilir.

I'd like to close with a profile of one of my favorite modern-day Stoics.

Kapanışımı en favori modern zaman Stoiklerinden biri ile kapatmak istiyorum.

This is Jerzy Gregorek.

Bu Jerzy Gregorek.

He is a four-time world champion in Olympic weightlifting,

Olimpik halterde dört kez dünya şampiyonu olmuş,

political refugee,

politik bir mülteci,

published poet,

kitabı olan bir şair,

62 years old.

62 yaşında.

He can still kick my ass and probably most asses in this room.

Beni ve bu salondaki birçok kişiyi pataklayabilir.

He's an impressive guy.

Çok etkileyici biri.

I spent a lot of time on his stoa, his porch,

Stoasında, verandasında çok zaman geçirdim,

asking life and training advice.

hayat ve pratik hakkında tavsiye aldım,

He was part of the Solidarity in Poland,

Polonya'daki dayanışmanın bir parçasıydı,

which was a nonviolent movement for social change

bu dayanışma hükûmet tarafından kaba-kuvvet

that was violently suppressed by the government.

ile baskılanan pasit bir sosyal değişim hareketiydi.

He lost his career as a firefighter.

İtfaiyeci olan kariyerini kaybetmişti.

Then his mentor, a priest, was kidnapped, tortured, killed

Daha sonra akıl hocası olan bir papaz, kaçırılmış, işkence görmüş,

and thrown into a river.

öldürülmüş ve nehre atılmıştı.

He was then threatened.

Daha sonra tehdit edilmişti.

He and his wife had to flee Poland, bounce from country to country

Karısı ile birlikte Polonya'dan kaçmak zorunda kalmış ve bir ülkeden

until they landed in the US with next to nothing,

diğerine atlayıp durmak zorunda kalmıştı,

son olarak yerlerde uyuyarak,

sleeping on floors.

ABD'ye neredeyse hiçbir şeyleri olmadan gelene kadar.

He now lives in Woodside, California, in a very nice place,

Şimdi Woodside, Kaliforniya'da yaşıyor, hoş bir yer,

and of the 10,000-plus people I've met in my life,

hayatım boyunca tanıştığım 10000'in üzerinde insan

I would put him in the top 10,

arasında kendisini başarı ve mutluluk açısından

in terms of success and happiness.

ilk 10'a koyarım.

And there's a punchline coming, so pay attention.

Hikâyenin en son ve önemli kısmına geliyorum, lütfen dikkat edin.

I sent him a text a few weeks ago,

Birkaç hafta önce ona bir mesaj attım.

asking him: Had he ever read any Stoic philosophy?

Sorum: Hiç stoik felsefe okudun mu?

And he replied with two pages of text.

İki sayfa metin ile cevap verdi.

This is very unlike him. He is a terse dude.

Hiç onun tarzı değil aslında. Kısa ve öz biridir.

(Laughter)

(Kahkaha)

And not only was he familiar with stoicism,

Stoisizm ile sadece bilgi sahibi değil, çok daha fazlasıymış.

but he pointed out, for all of his most important decisions,

Hayatındaki en önemli kararlarında,

his inflection points,

kırılma noktalarında,

when he stood up for his principles and ethics,

prensipleri ve etiği için bir şeylere karşı durduğunda,

how he had used stoicism and something akin to fear-setting,

stoizmi ve korku-belirlemeye yakın bir şeyi kullandığı gösterdi.

which blew my mind.

Bu benim aklımı aldı.

And he closed with two things.

İki madde ile bitirdi.

Number one: he couldn't imagine any life more beautiful

Birincisi: Bir Stoik'in hayatından daha

than that of a Stoic.

güzel bir hayat düşünemediği.

And the last was his mantra, which he applies to everything,

Ve ikincisi, her şeye uyguladığı ve sizin de uygulayabileceğiniz

and you can apply to everything:

mantrası:

"Easy choices, hard life.

"Basit kararlar, zor hayat.

Hard choices, easy life."

Zor kararlar, basit hayat."

The hard choices --

Zor kararlar --

what we most fear doing, asking, saying --

bizi yapmaya, sormaya, söylemeye en çok korkutan şeyler --

these are very often exactly what we most need to do.

bunlar sıkça en çok yapmamız gereken şeyler.

And the biggest challenges and problems we face

Ve hayatta karşılaşacağımız en büyük zorluklar ve

will never be solved with comfortable conversations,

problemler, ister kendi kafamızın içinde, ister diğer

whether it's in your own head or with other people.

insanlarla yapacağımız rahat sohbetlerle asla çözülemez.

So I encourage you to ask yourselves:

O yüzden sizi kendinize şu soruyu sormanıza teşvik ederim:

Where in your lives right now

Hayatınızın neresinde

might defining your fears be more important than defining your goals?

korkularınızı belirmek, hedeflerinizi belirlemekten daha önemlidir?

Keeping in mind all the while, the words of Seneca:

Seneca'nın şu şözlerini de aklınızda tutmayı unutmayın:

"We suffer more often in imagination than in reality."

"Hayalimizde, gerçekte olduğundan daha fazla acı çekeriz."

Thank you very much.

Çok teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)