Refugees have the right to be protected | António Guterres

Translator: Supagorn Jittimaporn Reviewer: Vera Chicharito

Bruno Giussani: Commissioner, thank you for coming to TED.

บรูโน : ท่านกรรมาธิการ ขอบคุณที่มา TED นะครับ

António Guterres: Pleasure.

แอนโตนิโอ : ด้วยความยินดีครับ

BG: Let's start with a figure.

เรามาเริ่มที่เรื่องตัวเลขกันเลย

During 2015, almost one million refugees and migrants arrived in Europe

ระหว่างปี ค.ศ. 2015 ผู้ลี้ภัยและผู้อพยพ เกือบหนึ่งล้านคนเดินทางไปยังทวีปยุโรป

from many different countries,

จากหลากหลายประเทศ

of course, from Syria and Iraq, but also from Afghanistan

แน่นอน จากซีเรียและอิรัก รวมถึงอัฟกานิสถาน

and Bangladesh and Eritrea and elsewhere.

บังคลาเทศ เอริเทรีย และประเทศอื่น ๆ

And there have been reactions of two different kinds:

โดยมีผลตอบรับมาใน สองรูปแบบที่แตกต่างกัน

welcoming parties and border fences.

กลุ่มที่ต้อนรับ กับกลุ่มที่กีดกัน

But I want to look at it a little bit

แต่ผมอยากจะลองมองดูสักนิดหนึ่ง

from the short-term and the long-term perspective.

จากมุมมองในระยะสั้น และระยะยาว

And the first question is very simple:

และคำถามแรกนั้นเรียบ ๆ มาก

Why has the movement of refugees spiked so fast in the last six months?

ทำไมการเคลื่อนไหวของผู้ลี้ภัยจึงเกิดขึ้น อย่างรวดเร็วในช่วงหกเดือนที่ผ่านมา

AG: Well, I think, basically, what triggered this huge increase

แอนโตนิโอ : ผมคิดว่า พื้นฐานแล้ว สิ่งที่กระตุ้นให้เพิ่มจำนวนครั้งใหญ่นี้

was the Syrian refugee group.

คือกลุ่มผู้ลี้ภัยที่มาจากประเทศซีเรีย

There has been an increased movement into Europe from Africa, from Asia,

ที่ผ่านมามีจำนวนการเคลื่อนไหวเพิ่มขึ้น ในทวีปยุโรป จากแอฟริกา จากเอเชีย

but slowly growing, and all of a sudden we had this massive increase

แต่เติบโตขึ้นอย่างช้า ๆ และในฉับพลัน เราก็ได้มีการเติบโตขึ้นอย่างมหาศาล

in the first months of this year.

ในช่วงเดือนต้น ๆ ของปีนี้

Why? I think there are three reasons,

เพราะอะไรน่ะหรือ? ผมคิดว่ามีอยู่สามเหตุผล

two long-term ones and the trigger.

คือ สองเหตุผลระยะยาว และตัวกระตุ้น

The long-term ones, in relation to Syrians,

เหตุผลในระยะยาว เกี่ยวข้องกับประชากรซีเรีย

is that hope is less and less clear for people.

นั่นคือ ความหวังที่มีแต่น้อยลงไปทุกที เป็นที่ชัดเจนสำหรับประชาชน

I mean, they look at their own country

พวกเขามองดูประเทศของตัวเอง

and they don't see much hope to go back home,

และแทบมองไม่เห็นความหวัง ที่จะกลับบ้านเกิด

because there is no political solution,

เนื่องจาก ไม่มีวิธีแก้ปัญหาทางการเมือง

so there is no light at the end of the tunnel.

ดังนั้นจึงไม่มีทางออกของปัญหาอันมืดมนนี้

Second, the living conditions

อย่างที่สองคือ สภาพความเป็นอยู่

of the Syrians in the neighboring countries have been deteriorating.

ของคนซีเรียในแถบประเทศเพื่อนบ้าน ที่ผจญกับความเสื่อมโทรมมาโดยตลอด

We just had research with the World Bank,

เราได้ทำการวิจัยร่วมกับธนาคารโลก

and 87 percent of the Syrians in Jordan

พบว่าร้อยละ 87 ของประชากรซีเรียในจอร์แดน

and 93 percent of the Syrians in Lebanon

และร้อยละ 93 ของประชากรซีเรียในเลบานอน

live below the national poverty lines.

มีคุณภาพชีวิตต่ำกว่าเส้นแบ่งระดับความยากจน

Only half of the children go to school,

มีเด็กจำนวนเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น ที่ได้รับการศึกษา

which means that people are living very badly.

ซึ่งหมายความว่าประชาชน อาศัยอยู่อย่างลำบากยากแค้นมาก

Not only are they refugees, out of home,

ไม่เพียงแต่พวกเขาเป็นผู้ลี้ภัยไร้ที่อยู่

not only have they suffered what they have suffered,

ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องทรมาน กับสิ่งที่ได้เผชิญ

but they are living in very, very dramatic conditions.

แต่พวกเขายังต้องใช้ชีวิตอยู่ ในสภาพที่น่าเห็นใจอย่างมาก

And then the trigger was when all of a sudden,

และสิ่งที่กระตุ้นเกิดขึ้นในทันทีเมื่อ

international aid decreased.

ความช่วยเหลือจากนานาชาติลดลง

The World Food Programme was forced, for lack of resources,

โครงการอาหารโลกถูกบีบบังคับ เนื่องจากการขาดแคลนทรัพยากร

to cut by 30 percent food support to the Syrian refugees.

ให้ลดความช่วยเหลือด้านอาหาร ลงร้อยละ 30 ที่ส่งให้ผู้ลี้ภัยซีเรีย

They're not allowed to work,

พวกเขาไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงาน

so they are totally dependent on international support,

ดังนั้น พวกเขาจึงต้องพึ่งพา ความช่วยเหลือจากนานาชาติทั้งสิ้น

and they felt, "The world is abandoning us."

และทำให้พวกเขารู้สึกว่า "โลกนี้ กำลังจะทอดทิ้งเรา"

And that, in my opinion, was the trigger.

จากสิ่งนั้น ตามความเห็นของผม มันคือชนวนตัวกระตุ้น

All of a sudden, there was a rush,

ในทันใดนั้นเอง ก็มีความรีบเร่ง

and people started to move in large numbers

ประชาชนเริ่มอพยพกันจำนวนมาก

and, to be absolutely honest,

และ ด้วยความสัตย์จริงเลยนะครับ

if I had been in the same situation

หากผมตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน

and I would have been brave enough to do it,

หากผมกล้าหาญมากพอที่จะลี้ภัย

I think I would have done the same.

ผมคิดว่าผมก็คงทำเฉกเช่นเดียวกัน

BG: But I think what surprised many people is it's not only sudden,

บรูโน : แต่ผมกลับคิดว่า สิ่งที่ทำให้คน ตกใจนั้นไม่ใช่แค่สิ่งที่เกิดโดยฉับพลัน

but it wasn't supposed to be sudden.

มันไม่น่าจะกะทันหันขนาดนั้น

The war in Syria has been happening for five years.

สงครามในซีเรียนั้นกินระยะเวลา ยาวนานมาถึงห้าปีแล้ว

Millions of refugees are in camps and villages and towns around Syria.

ผู้ลี้ภัยนับล้านคนอยู่ในค่ายพัก หมู่บ้าน และเมืองรอบ ๆ ซีเรีย

You have yourself warned about the situation

คุณต้องตื่นตัว กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

and about the consequences of a breakdown of Libya, for example,

และยกตัวอย่างเช่น เกี่ยวกับผลของการล่มสลายในลิเบีย

and yet Europe looked totally unprepared.

และดูเหมือนว่ายุโรป ไม่ได้เตรียมพร้อมรับมืออะไรไว้เลย

AG: Well, unprepared because divided,

แอนโตนิโอ : คือ ไม่ได้เตรียมรับมือ เพราะมีการแบ่งแยกครับ

and when you are divided, you don't want to recognize the reality.

เวลาที่คุณมีการแบ่งแยก คุณจะไม่อยากรับรู้ความเป็นจริง

You prefer to postpone decisions,

คุณจะเลื่อนการตัดสินใจ ออกไปเสียมากกว่า

because you do not have the capacity to make them.

เพราะว่าคุณไม่สามารถตัดสินใจได้

And the proof is that even when the spike occurred,

หลักฐานก็คือ แม้แต่ในเวลาที่ การเพิ่มจำนวนเกิดขึ้น

Europe remained divided

ยุโรปก็ยังคงมีการแบ่งแยก

and was unable to put in place a mechanism to manage the situation.

และไม่สามารถที่จะจัดวางกลไก ในการจัดการสถานการณ์ให้เข้าที่

You talk about one million people.

เมื่อคุณพูดถึงประชากรหนึ่งล้านคน

It looks enormous,

มันอาจจะฟังดูใหญ่โตมโหฬาร

but the population of the European Union is 550 million people,

แต่ประชากรในสหภาพยุโรป มีจำนวนถึง 550 ล้านคน

which means we are talking about one per every [550] Europeans.

ซึ่งหมายความว่า พวกเรากำลังพูดถึง อัตราส่วนหนึ่งต่อคนยุโรป 2,000 คน

Now, in Lebanon, we have one refugee per three Lebanese.

ปัจจุบันในเลบานอน พวกเรามีจำนวน ผู้ลี้ภัยหนึ่งคน ต่อคนเลบานอนสามคน

And Lebanon? Struggling, of course, but it's managing.

ซึ่งเลบานอน แน่นอนกำลังเผชิญปัญหา แต่กำลังจัดการอยู่

So, the question is: is this something that could have been managed

ดังนั้น คำถามคือ นี่คือสิ่งที่ จัดการได้ใช่หรือไม่

if -- not mentioning the most important thing,

ถ้าหาก ไม่ได้กล่าวถึงสิ่งที่สำคัญที่สุด

which would have been addressing the root causes,

ซึ่งควรจะกล่าวถึงต้นตอของปัญหา

but forgetting about root causes for now,

แต่ลืมเรื่องต้นตอของปัญหาไปก่อน

looking at the phenomenon as it is --

โดยมองในภาพรวมของ ปรากฎการณ์ที่เป็นอยู่

if Europe were able to come together in solidarity

ถ้ายุโรปสามารถที่จะรวมกลุ่มกัน อย่างสมานสามัคคี

to create an adequate reception capacity of entry points?

ในการสร้างสถานที่เข้าเมืองให้มี กำลังรับที่เพียงพอได้ล่ะ

But for that, the countries at entry points need to be massively supported,

ในประเด็นนั้น ประเทศที่เป็นจุดทางเข้า จำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลืออย่างมาก

and then screening the people with security checks

และคัดกรองประชาชนด้วย การตรวจสอบความปลอดภัย

and all the other mechanisms,

และกลไกอย่างอื่นทั้งหมด

distributing those that are coming into all European countries,

กระจายผู้คนที่กำลังเดินทาง ไปยังประเทศในยุโรป

according to the possibilities of each country.

เป็นไปตามความเป็นไปได้ ของแต่ละประเทศ

I mean, if you look at the relocation program

หากคุณพิจารณาถึงโครงการ ตั้งถิ่นฐานใหม่ของผู้ลี้ภัย

that was approved by the Commission, always too little too late,

ที่คณะกรรมการธิการอนุมัติ มักจะสายไปหน่อยอยู่เสมอ

or by the Council, too little too late --

หรือที่คณะมนตรีฯ อนุมัติ ก็สายเกินไปสักนิด

BG: It's already breaking down.

บรูโน : มันพังทลายไปก่อนแล้ว

AG: My country is supposed to receive four thousand.

แอนโตนิโอ : ประเทศของผม ควรจะได้รับสี่พันคน

Four thousand in Portugal means nothing.

สี่พันคนในโปรตุเกส ไม่ได้มีความหมายอะไรเลยสักนิด

So this is perfectly manageable if it is managed,

ฉะนั้น ประเด็นนี้สามารถจัดการได้ หากได้รับการจัดการ

but in the present circumstances, the pressure is at the point of entry,

แต่ในสถานการณ์ปัจจุบัน ความกดดันนั้นมาอยู่ที่จุดทางเข้า

and then, as people move in this chaotic way through the Balkans,

หลังจากนั้น เมื่อประชาชนอพยพมา อย่างโกลาหลเช่นนี้ผ่านบอลข่าน

then they come to Germany, Sweden, basically, and Austria.

ไปยังเยอรมนี สวีเดน และออสเตรีย

They are the three countries that are, in the end, receiving the refugees.

เหล่านั้นเป็นสามประเทศที่ ได้รับผู้ลี้ภัยในท้ายที่สุด

The rest of Europe is looking without doing much.

ประเทศอื่นในยุโรปได้แต่มองดู โดยไม่ได้ทำอะไรนัก

BG: Let me try to bring up three questions,

บรูโน : ผมขอถามอะไรท่าน สักสามคำถามนะครับ

playing a bit devil's advocate.

โดยรับบทเป็นทนายใจยักษ์

I'll try to ask them, make them blunt.

ผมจะลองถามพวกเขา แบบขวานผ่าซากหน่อย

But I think the questions are very present

แต่ผมคิดว่าคำถามนั้น ทันต่อเหตุการณ์มาก ๆ

in the minds of many people in Europe right now,

ในความเข้าใจของผู้คน มากมายในยุโรปขณะนี้

The first, of course, is about numbers.

คำถามแรก แน่นอน จะต้องเกี่ยวข้องกับตัวเลข

You say 550 million versus one million is not much, but realistically,

ท่านกล่าวว่า 550 ล้าน ต่อ 1 ล้าน นั้นไม่ค่อยมาก แต่ในความเป็นจริง

how many people can Europe take?

ยุโรปสามารถรองรับ คนได้มากแค่ไหนกัน

AG: Well, that is a question that has no answer,

แอนโตนิโอ : นั่นเป็นคำถาม ที่ไม่มีคำตอบครับ

because refugees have the right to be protected.

เนื่องจากผู้ลี้ภัยมีสิทธิ ที่จะได้รับการคุ้มครอง

And there is such a thing as international law,

แต่มันมีสิ่งที่เรียกว่า กฎหมายระหว่างประเทศ

so there is no way you can say, "I take 10,000 and that's finished."

ดังนั้นจึงไม่มีทางที่คุณจะกล่าวว่า "ผมรับไป 10,000 คน แล้วจบแค่นั้น"

I remind you of one thing:

ผมขอให้คุณนึกย้อนไปเรื่องหนึ่ง

in Turkey, at the beginning of the crisis, I remember one minister saying,

ในตุรกี ช่วงที่วิกฤตการณ์เพิ่งจะเริ่มต้น ผมจำได้ว่ามีรัฐมนตรีท่านหนึ่งกล่าวไว้

"Turkey will be able to receive up to 100,000 people."

ว่า "ตุรกีจะสามารถรองรับผู้ลี้ภัย ได้ถึง 100,000 คน"

Turkey has now two million three-hundred thousand

ตอนนี้ ตุรกีมีประชากรสองล้าน สามแสนคน

or something of the sort, if you count all refugees.

หรือจำนวนประมาณนั้นหากคุณ นับรวมผู้ลี้ภัยทั้งหมด

So I don't think it's fair to say how many we can take.

ดังนั้นผมจึงไม่คิดว่ามันยุติธรรม หาก พูดว่า พวกเราสามารถรองรับได้กี่คน

What it is fair to say is: how we can we organize ourselves

แต่มันจะดีกว่าหากกล่าวว่า พวกเรา จะสามารถจัดการตัวเองได้อย่างไร

to assume our international responsibilities?

จึงจะถือว่า เป็นการรับผิดชอบระหว่างประเทศ

And Europe has not been able to do so,

และยุโรปยังไม่สามารถทำเช่นนั้นได้

because basically, Europe is divided because there is no solidarity

โดยพื้นฐานแล้ว เนื่องจากยุโรป มีการแบ่งแยกด้วยเหตุที่ไม่สามัคดี

in the European project.

ในโครงการของสหภาพยุโรป

And it's not only about refugees; there are many other areas.

และมันไม่ได้เกี่ยวเฉพาะกับผู้ลี้ภัย เท่านั้น มันยังมีหลายปัจจัยอื่น ๆ

And let's be honest, this is the moment in which we need more Europe

หากพูดด้วยความสัตย์จริง เวลานี้ คือเวลาที่เราต้องการยุโรปมากขึ้น

instead of less Europe.

ไม่ใช่ต้องการน้อยลง

But as the public less and less believes in European institutions,

แต่เนื่องด้วยประชาชนมีความเชื่อมั่น ในสถาบันของยุโรปลดน้อยลงไป

it is also each time more difficult to convince the public

แต่ละครั้งมันจึงยากยิ่งกว่าเดิม ที่จะให้ความมั่นใจแก่ประชาชน

that we need more Europe to solve these problems.

ว่าพวกเราต้องการยุโรปในการ แก้ไขปัญหานี้กันมากขึ้น

BG: We seem to be at the point

บรูโน : ดูเหมือนพวกเราจะมาถึง

where the numbers turn into political shifts, particularly domestically.

จุดที่ตัวเลขต่าง ๆ ส่งผลต่อการเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภายในประเทศ

We saw it again this weekend in France,

เราจะเห็นได้อีกครั้ง เมื่อสุดสัปดาห์ ที่ผ่านมาจากที่ฝรั่งเศส

but we have seen it over and over in many countries:

แต่เราก็เคยได้เห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในหลาย ๆ ประเทศ

in Poland and in Denmark and in Switzerland and elsewhere,

โปแลนด์ เดนมาร์ก สวิตเซอร์แลนด์ และประเทศอื่น ๆ

where the mood changes radically because of the numbers,

ที่อารมณ์เปลี่ยนแปลงอย่างสุดเหวี่ยง เนื่องจากตัวเลขดังกล่าว

although they are not very significant in absolute numbers.

ถึงแม้ว่าตัวเลขจะไม่ค่อยสำคัญมากนัก ในเรื่องตัวเลขที่แท้จริง

The Prime Minister of --

นายกรัฐมนตรีของ ....

AG: But, if I may, on these:

แอนโตนิโอ : แต่ ผมขออนุญาตในประเด็นนี้

I mean, what does a European see at home

สิ่งที่คนยุโรปเห็นในบ้านตน

in a village where there are no migrants?

ในหมู่บ้านที่ไม่มีผู้อพยพนั้นคืออะไร

What a European sees is, on television,

สิ่งที่คนยุโรปเห็นก็คือ ในโทรทัศน์

every single day, a few months ago, opening the news every single day,

เมื่อสองสามเดือนก่อน ในข่าวที่พวกเขาเปิดดูทุกวี่ทุกวัน

a crowd coming, uncontrolled,

คนจำนวนมากกำลังหลั่งไหล เข้ามาอย่างควบคุมไม่ได้

moving from border to border,

เดินทางจากประเทศหนึ่ง ไปยังอีกประเทศ

and the images on television were of hundreds

และภาพในโทรทัศน์นั้น มีจำนวนเป็นร้อย ๆ

or thousands of people moving.

หรือเป็นพันคนที่กำลังอพยพ

And the idea is that nobody is taking care of it --

และประเด็นคือไม่มีใครดูแลเรื่องนี้

this is happening without any kind of management.

นี่คือสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น โดยไร้ซึ่ง การจัดการใด ๆ

And so their idea was, "They are coming to my village."

ความคิดของพวกเขาคือ "พวกนั้นกำลังเข้ามาในหมู่บ้านเรา"

So there was this completely false idea that Europe was being invaded

ดังนั้น จึงมีความคิดที่ผิดมหันต์ว่า ยุโรปกำลังถูกรุกราน

and our way of life is going to change, and everything will --

ชีวิตความเป็นอยู่ของเรากำลังเปลี่ยนไป และทุกอย่างก็จะ..

And the problem is that if this had been properly managed,

ปัญหาคือ หากเรื่องนี้มีการ จัดการอย่างเหมาะสม

if people had been properly received,

หากผู้คนได้รับการรองรับอย่างดี

welcomed, sheltered at point of entry, screened at point of entry,

มีการต้อนรับ ให้ที่พักพิง อีกทั้ง มีการคัดกรองที่จุดทางเข้า

and the moved by plane to different European countries,

และเคลื่อนย้ายพวกเขาทางอากาศ ไปยังประเทศในยุโรปต่าง ๆ

this would not have scared people.

คงไม่ทำให้ประชาชนตื่นตระหนก

But, unfortunately, we have a lot of people scared,

แต่น่าเสียดาย ที่ประชาชน ได้หวาดผวากันไปหมดแล้ว

just because Europe was not able to do the job properly.

เพียงเพราะว่ายุโรปไม่สามารถจะ ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างเหมาะสม

BG: But there are villages in Germany

บรูโน : แต่ในเยอรมนีก็มีหมู่บ้าน

with 300 inhabitants and 1,000 refugees.

ที่มีผู้อาศัย 300 คน และผู้ลี้ภัย 1,000 คน

So, what's your position?

ท่านมีความเห็นว่าอย่างไรครับ

How do you imagine these people reacting?

ท่านนึกภาพว่า ประชาชนจะโต้ตอบอย่างไร

AG: If there would be a proper management of the situation

แอนโตนิโอ : หากมีการจัดการ สถานการณ์ที่เหมาะสม

and the proper distribution of people all over Europe,

และมีการกระจายผู้คน ทั่วยุโรปอย่างเหมาะสม

you would always have the percentage that I mentioned:

คุณก็จะได้อัตราร้อยละ ตามที่ผมได้กล่าวไว้

one per each 2,000.

หนึ่ง ต่อ 2,000 คน

It is because things are not properly managed

เพราะสถานการณ์ไม่ได้ มีการจัดการอย่างเหมาะสม

that in the end we have situations

ท้ายที่สุดพวกเราก็จะพบเจอ กับเหตุการณ์

that are totally impossible to live with, and of course if you have a village --

ที่ไม่มีทางจะทนอยู่กับมันได้ และแน่นอน หากมีสักหมู่บ้านหนึ่ง..

in Lebanon, there are many villages

ในเลบานอนมีหมู่บ้านอยู่หลายแห่ง

that have more Syrians than Lebanese; Lebanon has been living with that.

ที่มีคนซีเรียมากกว่าเลบานอน ประเทศเลบานอนก็อยู่มาแบบนั้น

I'm not asking for the same to happen in Europe,

ผมไม่ได้เรียกร้องให้เกิดเหตุการณ์ แบบเดียวกันนี้ขึ้นในยุโรป

for all European villages to have more refugees than inhabitants.

ที่หมู่บ้านทุกแห่งในยุโรป จะมีจำนวนผู้ลี้ภัยมากกว่าผู้อยู่อาศัย

What I am asking is for Europe to do the job properly,

สิ่งที่ผมร้องขอยุโรปคือ การปฏิบัติหน้าที่อย่างเหมาะสม

and to be able to organize itself to receive people

และสามารถที่จะจัดการตนเอง เพื่อรองรับผู้คน

as other countries in the world were forced to do in the past.

ดังเช่นประเทศอื่น ๆ ในโลก ถูกบีบคั้นให้ทำ ในอดีตที่ผ่านมา

BG: So, if you look at the global situation not only at Europe --

บรูโน : เช่นนั้นแล้ว หากท่านมอง สถานการณ์โลกไม่เพียงแต่ในยุโรป

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

BG: Yes!

บรูโน : ครับ!

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

BG: If you look at the global situation, so, not only at Europe,

บรูโน : หากท่านมองสถานการณ์ โลกไม่เพียงแต่ในยุโรป

I know you can make a long list of countries

ผมรู้ว่าคุณสามารถบอก ชื่อประเทศได้ยาวเหยียด

that are not really stepping up,

ประเทศที่ไม่ก้าวออกมาเต็มตัว

but I'm more interested in the other part --

แต่ผมสนใจอีกด้านมากกว่า

is there somebody who's doing the right thing?

มีใครบ้างไหมที่กำลังทำ ในสิ่งที่ถูกต้อง

AG: Well, 86 percent of the refugees in the world

แอนโตนิโอ : ร้อยละ 86 ของผู้ลี้ภัยในโลก

are in the developing world.

อยู่ในโลกที่กำลังพัฒนา

And if you look at countries like Ethiopia --

และหากคุณมองไปที่ประเทศ อย่างเอธิโอเปีย

Ethiopia has received more than 600,000 refugees.

เอธิโอเปียรองรับผู้ลี้ภัย มากกว่า 600,000 คน

All the borders in Ethiopia are open.

ทั่วทั้งเขตแดน ของเอธิโอเปียนั้นเปิดรับ

And they have, as a policy,

และพวกเขามีนโยบาย

they call the "people to people" policy that every refugee should be received.

ที่เรียกว่า "ประชาชนถึงประชาชน" ที่ผู้ลี้ภัยทุกคนจะต้องได้รับ

And they have South Sudanese,

พวกเขามีผู้คนมาจากซูดานใต้

they have Sudanese, they have Somalis.

มาจากซูดาน มาจากโซมาเลีย

They have all the neighbors.

พวกเขารองรับเพื่อนบ้านทั้งหมด

They have Eritreans.

พวกเขามีคนเอริเทรีย

And, in general,

และ โดยทั่วไป

African countries are extremely welcoming of refugees coming,

ประเทศในทวีปแอฟริกานั้นต้อนรับ ผู้ลี้ภัยที่เดินทางมาเป็นอย่างมาก

and I would say that in the Middle East

ผมอาจพูดได้ว่า ในตะวันออกกลาง

and in Asia, we have seen a tendency for borders to be open.

และในเอเชีย พวกเราได้เห็นแนวโน้มที่ เขตแดนต่าง ๆ ได้เปิดรับ

Now we see some problems with the Syrian situation,

ตอนนี้ พวกเราเห็นปัญหาบางอย่าง กับสถานการณ์ของชาวซีเรีย

as the Syrian situation evolved into also a major security crisis,

ดังสถานการณ์ของชาวซีเรียที่กำลังก่อตัวขึ้น ในวิกฤตการณ์ด้านความมั่นคงที่สำคัญ

but the truth is that for a large period,

แต่ในความเป็นจริงนั้น เป็นเวลานานทีเดียว

all borders in the Middle East were open.

ที่เขตแดนในตะวันออกกลางนั้นได้เปิดรับ

The truth is that for Afghans,

จริง ๆ แล้วสำหรับชาวอัฟกานิสถาน

the borders of Pakistan and Iran were open for, at the time,

เขตแดนในปากีสถานและอิหร่าน ได้เปิดรับ ในเวลาที่

six million Afghans that came.

ชาวอัฟกานิสถานหกล้านคนลี้ภัยมา

So I would say that even today, the trend in the developing world

ดังนั้น ผมจะขอกล่าวว่า แม้แต่ในวันนี้ แนวโน้มในประเทศที่กำลังพัฒนา

has been for borders to be open.

ได้เปิดเขตแดนเพื่อรองรับ

The trend in the developed world is for these questions to become

แนวโน้มในประเทศที่กำลังพัฒนา นั้นมีไว้สำหรับคำถามที่ยิ่ง

more and more complex,

ซับซ้อนและซับซ้อนขึ้นไปเรื่อย ๆ

especially when there is, in the public opinion,

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความเห็นของประชาชน ในเวลาที่มี

a mixture of discussions between refugee protections on one side

การผสมผสานข้อหารือระหว่าง การคุ้มครองผู้ลี้ภัยจากฝ่ายหนึ่ง

and security questions -- in my opinion, misinterpreted -- on the other side.

กับเรื่องความมั่นคง ในความเห็นของผม คือการตีความที่ผิด ในอีกแง่หนึ่ง

BG: We'll come back to that too,

บรูโน : เราจะกลับมาต่อกันในประเด็นนั้น

but you mentioned the cutting of funding and the vouchers

แต่ท่านกล่าวถึงการตัด แหล่งเงินทุนและผู้ค้ำประกัน

from the World Food Programme.

จากโครงการอาหารโลก

That reflects the general underfunding of the organizations

ซึ่งสะท้อนถึงการขาดแคลนเงินทุน ขององค์กรต่าง ๆ

working on these issues.

ที่กำลังดำเนินการในปัญหานั้นอยู่

Now that the world seems to have woken up,

ตอนนี้ดูเหมือนว่าโลกได้ตื่นตัวขึ้นแล้ว

are you getting more funding and more support,

ท่านจะได้รับเงินทุน และการสนับสนุนเพิ่มมากขึ้น

or it's still the same?

หรือเท่าเดิมครับ

AG: We are getting more support.

แอนโตนิโอ : เรากำลังได้รับการสนับสนุนเพิ่มขึ้น

I would say that we are coming close to the levels of last year.

ผมพูดได้ว่า เรากำลังเข้าใกล้ ระดับในปีที่แล้ว

We were much worse during the summer.

มันแย่กว่ามากในช่วงฤดูร้อน

But that is clearly insufficient to address the needs of the people

แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่เพียงพอต่อ การจัดการความต้องการของประชาชน

and address the needs of the countries

และความต้องการของประเทศต่าง ๆ

that are supporting the people.

ที่จะให้ความช่วยเหลือแก่ประชาชน

And here we have a basic review of the criteria, the objectives,

และตอนนี้ เรามีการตรวจสอบพื้นฐาน ทางด้านบรรทัดฐาน วัตถุประสงค์

the priorities of development cooperation that is required.

ลำดับความสำคัญของการพัฒนา ความร่วมมือที่จำเป็น

For instance, Lebanon and Jordan are middle-income countries.

ยกตัวอย่างเช่น เลบานอนและจอร์แดน เป็นประเทศที่มีรายได้ปานกลาง

Because they are middle-income countries,

และเนื่องจากพวกเขามีรายได้ ระดับปานกลาง

they cannot receive soft loans or grants from the World Bank.

จึงไม่ได้รับเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำหรือ เงินช่วยเหลือจากธนาคารโลก

Now, today this doesn't make any sense,

ณ วันนี้ อาจจะฟังดูไร้เหตุผล

because they are providing a global public good.

เพราะพวกเขากำลังให้สิ่งที่ดี แก่โลกของเรา

They have millions of refugees there,

พวกเขามีผู้ลี้ภัยจำนวนนับล้านที่นั่น

and to be honest, they are pillars of stability in the region,

และด้วยความสัตย์จริง พวกเขาเป็น เสาหลักของความเสถียรภาพในภูมิภาค

with all the difficulties they face,

ด้วยความยากลำบากที่พวกเขาพบเจอ

and the first line of defense of our collective security.

และเป็นด่านป้องกันแรก ในความมั่นคงร่วมกัน

So it doesn't make sense

มันจึงไม่มีเหตุผลสมควร

that these countries are not a first priority

ที่จะไม่ใช่ ประเทศที่สำคัญลำดับต้น ๆ

in development cooperation policies.

ในนโยบาย ความร่วมมือการพัฒนา

And they are not.

แล้วพวกเขาไม่ได้เป็น

And not only do the refugees live in very dramatic circumstances

ไม่เพียงแต่ผู้ลี้ภัยจะใช้ชีวิตอยู่ใน สภาวะน่าสลดใจอย่างมาก

inside those countries,

ในประเทศเหล่านั้นเท่านั้น

but the local communities themselves are suffering,

แต่ชุมชนท้องถิ่นเองก็ กำลังประสบความลำบาก

because salaries went down,

เนื่องจากรายได้ลดลง

because there are more unemployed,

เนื่องจาก มีการว่างงานกันมากขึ้น

because prices and rents went up.

เนื่องจากราคาสินค้าและ ค่าเช่าเพิ่มสูงขึ้น

And, of course, if you look at today's situation

และแน่นอน หากคุณมอง สถานการณ์ในวันนี้

of the indicators in these countries,

ที่บ่งชี้ถึงประเทศเหล่านั้น

it is clear that, especially their poor groups of the population,

มันชัดเจนแล้วว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กลุ่มประชาชนภาคคนจน

are living worse and worse because of the crisis they are facing.

กำลังมีวิถีชีวิตย่ำแย่ลงไปทุกที เพราะวิกฤตที่พวกเขากำลังเผชิญ

BG: Who should be providing this support?

บรูโน : เช่นนั้น ใครควรจะเป็นผู้ให้การสนับสนุน

Country by country, international organizations, the European Union?

ประเทศต่อประเทศ องค์กรระหว่างประเทศ สหภาพยุโรป

Who should be coming up with this support?

ใครควรเป็นผู้ให้การสนับสนุนนี้ครับ

AG: We need to join all efforts.

แอนโตนิโอ : เราทั้งหมดต้องร่วมแรงร่วมใจกัน

It's clear that bilateral cooperation is essential.

เป็นที่ชัดเจนว่าการร่วมมือ ในรูปแบบทวิภาคีนั้นจำเป็น

It's clear that multilateral cooperation is essential.

เป็นที่ชัดเจนว่าการร่วมมือ ในรูปแบบพหุภาคีนั้นจำเป็น

It's clear that international financial institutions should have flexibility

เป็นที่ชัดเจนว่าสถาบันทางการเงิน ระหว่างประเทศควรมีความยืดหยุ่น

in order to be able to invest more massively

เพื่อที่จะสามารถลงทุนได้ใหญ่โตยิ่งขึ้น

in support to these countries.

ในการสนับสนุนประเทศเหล่านั้น

We need to combine all the instruments and to understand that today,

เราต้องรวมเครื่องมือทั้งหมด เข้าด้วยกันและทำความเข้าใจว่าวันนี้

in protracted situations, at a certain moment,

ในเหตุการณ์ที่ยืดเยื้อ ณ ปัจจุบัน

that it doesn't make sense anymore to make a distinction

ว่ามันฟังไม่ขึ้นอีกต่อไป ที่จะทำให้เกิดความแตกต่าง

between humanitarian aid and development aid

ระหว่างความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม กับความช่วยเหลือด้านการพัฒนา

or development processes.

หรือกระบวนการพัฒนา

Because you are talking about children in school,

เนื่องจากว่าคุณกำลังพูดถึงเด็ก ๆ ในโรงเรียน

you are talking about health,

คุณกำลังพูดถึงเรื่องสุขภาพ

you are talking about infrastructure that is overcrowded.

คุณกำลังพูดถึงโครงสร้างพื้นฐาน ที่มีอยู่อย่างเอ่อล้น

You are talking about things that require a long-term perspective,

คุณกำลังพูดถึงสิ่งที่ ต้องใช้มุมมองในระยะยาว

a development perspective

มุมมองด้านการพัฒนา

and not only an emergency humanitarian aid perspective.

และไม่เพียงแต่มุมมองความช่วยเหลือ ฉุกเฉินทางด้านมนุษยธรรม

BG: I would like your comment on something

บรูโน : ผมอยากขอความเห็น จากท่านในบางประเด็น

that was in newspapers this morning.

สิ่งนี้ปรากฏบนหนังสือพิมพ์เมื่อเช้านี้

It is a statement made by the current front-runner

มีประโยคที่พูดโดย ผู้ที่มีคะแนนนำในการเข้าชิงตำแหน่ง

for the Republican nomination for US President, Donald Trump.

เป็นประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา จากพรรครีพับลิกัน โดนัลด์ ทรัมพ์

Yesterday, he said this.

เมื่อวานนี้ เขาได้กล่าวว่า

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

No, listen to this. It's interesting.

ไม่ ฟังก่อนครับ มันน่าสนใจ

I quote: "I am calling for a total and complete shutdown

ขอยกคำพูดที่ว่า "ผมขอ เรียกร้องให้ปิดกั้นชาวมุสลิม

of Muslims entering the US,

จากการเข้ามาในสหรัฐฯ ไปอย่างสิ้นเชิงและถาวร

until our country's representatives can figure out what's going on."

จนกว่าผู้แทนในประเทศของเรา จะสามารถหาคำตอบได้ว่าเกิดอะไรขึ้น"

How do you react to that?

ท่านมีความเห็นว่าอย่างไร ต่อคำพูดนั้นครับ

AG: Well, it's not only Donald Trump.

แอนโตนิโอ : มันไม่ใช่แค่เฉพาะ โดนัลด์ ทรัมพ์

We have seen several people around the world

เราได้เห็นผู้คนมากมายมาทั่วโลก

with political responsibility saying, for instance,

ที่เป็นผู้รับผิดชอบทางการเมือง พูดว่า ยกตัวอย่างเช่น

that Muslims refugees should not be received.

ผู้ลี้ภัยชาวมุสลิม ไม่สมควรได้รับการคุ้มครอง

And the reason why they say this

และเหตุผลที่พวกเขาพูดแบบนั้น

is because they think that by doing or saying this,

เพราะพวกเขาคิดว่าจาก การทำแบบนั้นหรือพูดแบบนี้

they are protecting the security of their countries.

เขากำลังทำเพื่อป้องกันความมั่นคง ภายในประเทศของตัวเองอยู่

Now, I've been in government.

เวลานี้ ผมได้เข้าไปเป็น ส่วนหนึ่งของภาครัฐ

I am very keen on the need for governments

ผมเข้าใจอย่างยิ่ง ถึงความจำเป็นของรัฐบาล

to protect the security of their countries

ที่จะปกป้องความมั่นคงภายในประเทศ

and their people.

และประชาชนของพวกเขา

But if you say, like that,

แต่ถ้าคุณพูดแบบนั้น

in the US or in any European country,

ในสหรัฐฯ หรือในประเทศทวีปยุโรป

"We are going to close our doors to Muslim refugees,"

"พวกเรากำลังจะปิดประตู ใส่ผู้ลี้ภัยชาวมุสลิม"

what you are saying is the best possible help

สิ่งที่คุณกำลังพูด คือ ความช่วยเหลือที่เป็นไปได้ดีที่สุด

for the propaganda of terrorist organizations.

ในการโฆษณาชวนเชื่อ ให้แก่องค์กรก่อการร้าย

Because what you are saying --

เพราะสิ่งที่คุณกำลังพูด

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

What you are saying will be heard by all the Muslims in your own country,

สิ่งที่คุณกำลังพูดนั้น ชาวมุสลิม ทั้งหมดจะรับฟังในประเทศตัวคุณเอง

and it will pave the way for the recruitment

และมันจะปูทางสำหรับการสรรหา

and the mechanisms that, through technology,

และการใช้กลไกผ่านทางเทคโนโลยี

Daesh and al-Nusra, al-Qaeda, and all those other groups

กลุ่มดาอิช อัลนุสรา อัลกออิดะห์ และกลุ่มอื่น ๆ ทั้งหมด

are today penetrating in our societies.

ที่กำลังขยายอิทธิพลในสังคมเรา อยู่เวลานี้

And it's just telling them, "You are right, we are against you."

และเป็นการพูดกับพวกเขาว่า "ถูกแล้วล่ะ เราต่อต้านคุณ"

So obviously, this is creating in societies that are all multiethnic,

ดังนั้น เป็นที่ชัดเจนว่าสิ่งนี้ ในสังคมที่มีหลากชนชาติ

multi-religious, multicultural,

หลากศาสนา หลากวัฒนธรรม

this is creating a situation in which, really,

มันจะสร้างสถานการณ์ที่จริง ๆ แล้ว

it is much easier for the propaganda of these terrorist organizations

ทำให้โฆษณาชวนเชื่อได้ง่ายขึ้น สำหรับองค์กรก่อการร้ายเหล่านี้

to be effective in recruiting people for terror acts

ที่จะเชิญชวนผู้คนอย่างได้ผล ให้มาก่อการร้ายร่วมกัน

within the countries where these kinds of sentences are expressed.

ในประเทศที่มีการแสดงออกมา ถึงคำพูดประมาณนี้

BG: Have the recent attacks in Paris and the reactions to them

บรูโน : ล่าสุดมีการโจมตีในปารีส และการตอบโต้ต่อพวกเขา

made your job more difficult?

ทำให้งานของคุณยากขึ้นไหมครับ

AG: Undoubtedly.

แอนโตนิโอ : ยากอย่างไม่สงสัยเลย

BG: In what sense?

บรูโน : ในด้านใดบ้างครับ

AG: In the sense that, I mean, for many people the first reaction

แอนโตนิโอ : ในด้านมาตรการ ตอบโต้ขั้นแรกสำหรับใครหลายคน

in relation to these kinds of terrorist attacks is: close all borders --

ที่เกี่ยวข้องกับการก่อการร้ายประเภทนี้ คือ การปิดกั้นเขตแดนทั้งหมด

not understanding that the terrorist problem in Europe is largely homegrown.

โดยไม่เข้าใจว่าปัญหาก่อการร้าย ในยุโรปนั้นส่วนใหญ่เกิดขึ้นภายใน

We have thousands and thousands of European fighters in Syria and in Iraq,

เรามีทหารชาวยุโรปหน่วยจู่โจมเป็นพัน ๆ ในประเทศซีเรียและอิรัก

so this is not something that you solve by just not allowing Syrians to come in.

ดังนั้น มันจึงไม่ใช่สิ่งที่คุณจะแก้ปัญหา โดยการไม่อนุญาตให้ชาวซีเรียเข้าประเทศ

And I must say, I am convinced

และผมต้องพูดว่า ผมเชื่อว่า

that the passport that appeared,

หนังสือเดินทางที่ปรากฎ

I believe, was put by the person who has blown --

ผมเชื่อว่า มาจากคนที่ระเบิด...

BG: -- himself up, yeah.

บรูโน : ระเบิดฆ่าตัวตายใช่ไหมครับ

AG: [I believe] it was on purpose,

แอนโตนิโอ : [ผมเชื่อว่า] มัน เป็นความจงใจ

because part of the strategies of Daesh is against refugees,

เพราะกลยุทธิ์ส่วนหนึ่งของดาอิช คือ การต่อต้านผู้ลี้ภัย

because they see refugees as people that should be with the caliphate

เพราะพวกเขามองผู้ลี้ภัยเป็นคน ที่ควรจะไปอยู่กับพระเจ้ากาหลิบ

and are fleeing to the crusaders.

และกำลังหลบหนีไปหา ผู้ทำสงครามศาสนา

And I think that is part of Daesh's strategy to make Europe react,

และผมคิดว่าส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ ที่ดาอิชใช้คือให้ยุโรปตอบโต้

closing its doors to Muslim refugees

โดยการปิดประตูใส่ผู้ลี้ภัยชาวมุสลิม

and having an hostility towards Muslims inside Europe,

ทำให้เป็นปฏิปักษ์ต่อชาวมุสลิม ในทวีปยุโรป

exactly to facilitate Daesh's work.

ซึ่งเป็นการทำให้งานของดาอิช ง่ายขึ้นมาก

And my deep belief is that it was not the refugee movement

ความเชื่อลึก ๆ ของผมคือ ไม่ใช่ เพราะความเคลื่อนไหวของผู้ลี้ภัย

that triggered terrorism.

ที่กระตุ้นให้เกิดการก่อการร้าย

I think, as I said,

ดังที่ผมกล่าวไปแล้ว ผมคิดว่า

essentially terrorism in Europe is today a homegrown movement

การก่อการร้ายในยุโรปนั้น ก่อตัวจากการเคลื่อนไหวในยุโรปเอง

in relation to the global situation that we are facing,

ซึ่งสอดคล้องกับสถานการณ์โลก ที่พวกเรากำลังเผชิญ

and what we need is exactly to prove these groups wrong,

และสิ่งที่พวกเราจำเป็นต้องทำ คือ การพิสูจน์ว่าคนกลุ่มนี้ผิด

by welcoming and integrating effectively

ด้วยการต้อนรับ และรวมตัวกันอย่างมีประสิทธิภาพ

those that are coming from that part of the world.

กับผู้ที่กำลังเดินทางมาจากอีกซีกโลก

And another thing that I believe is that to a large extent,

อีกสิ่งหนึ่งที่ผมเชื่อก็คือ ส่วนใหญ่แล้ว

what we are today paying for in Europe

สิ่งที่พวกเรากำลังจ่ายให้ยุโรปในวันนี้

is the failures of integration models

คือความล้มเหลวของแบบอย่าง การรวมตัวเข้าด้วยกัน

that didn't work in the '60s, in the '70s, in the '80s,

ซึ่งไม่เกิดผลในยุค 60 ยุค 70 ยุค 80

in relation to big migration flows that took place at that time

ที่เกี่ยวพันถึงการไหลบ่าของการ อพยพครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นในเวลานั้น

and generated what is today in many of the people, for instance,

และมันทำให้เกิดสิ่งที่เป็นในวันนี้ กับผู้คนมากมาย ยกตัวอย่างเช่น

of the second generation of communities,

คนรุ่นลูกในแหล่งชุมชน

a situation of feeling marginalized,

สถานการณ์ ที่ทำให้รู้สึกไร้ความสำคัญ

having no jobs,

การไม่มีงานทำ

having improper education,

มีการศึกษาที่ไม่เหมาะสม

living in some of the neighborhoods that are not adequately provided

อาศัยอยู่ในพื้นที่ ที่ไม่มีการจัดสรรอย่างเพียงพอ

by public infrastructure.

ในด้านโครงสร้างพื้นฐานของรัฐ

And this kind of uneasiness, sometimes even anger,

ความยากลำบากเหล่านี้ บางครั้ง แม้แต่ความโกรธ

that exists in this second generation

ที่มีอยู่ในคนรุ่นลูกนี้

is largely due to the failure of integration policies,

ส่วนใหญ่เกิดจากความล้มเหลว ในนโยบายการบูรณาการ

to the failure of what should have been a much stronger investment

เกิดจากความล้มเหลวของสิ่งที่ควร จะมีการลงทุนที่แข็งแกร่งมากขึ้น

in creating the conditions for people to live together and respect each other.

ในการสร้างความเป็นอยู่ให้กับคนที่ อาศัยด้วยกันและเคารพซึ่งกันและกัน

For me it is clear.

สำหรับผมแล้ว มันชัดเจน

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

For me it is clear that all societies will be multiethnic, multicultural,

สำหรับผมมันชัดเจนว่าทุกสังคมจะมี ความหลากหลายทางเชื้อชาติ วัฒนธรรม

multi-religious in the future.

ทั้งความหลากหลายทางศาสนาในอนาคต

To try to avoid it is, in my opinion, impossible.

การที่จะหลีกเลี่ยงจากสิ่งนี้ ตามความเห็นของผม มันเป็นไปไม่ได้

And for me it's a good thing that they will be like that,

สำหรับผมมันเป็นสิ่งดี ที่จะเป็นในลักษณะอย่างนั้น

but I also recognize that, for that to work properly,

แต่ผมยอมรับว่าในการที่จะให้มัน เป็นไปได้อย่างเหมาะสม

you need a huge investment

คุณจะต้องลงทุนอย่างมหาศาล

in the social cohesion of your own societies.

ในด้านการเชื่อมต่อกันในสังคม กับสังคมของคุณเอง

And Europe, to a large extent, failed in that investment

และทวีปยุโรป ส่วนใหญ่ของ ความล้มเหลวในการลงทุนนั้น

in the past few decades.

ในสองสามทศวรรษที่ผ่านมา

BG: Question: You are stepping down from your job at the end of the year,

บรูโน : มีคำถามครับ ท่านกำลังจะ หมดวาระหน้าที่ในปลายปีนี้

after 10 years.

หลังจากที่ดำรงตำแหน่งมา 10 ปี

If you look back at 2005,

หากท่านมองย้อนไปใน ค.ศ. 2005

when you entered that office for the first time, what do you see?

วันที่ท่านเข้าไปในสำนักงานครั้งแรก ท่านเห็นอะไรบ้างครับ

AG: Well, look:

แอนโตนิโอ : ครับ ก็คือ

In 2005, we were helping one million people go back home

ปี ค.ศ. 2005 พวกเรากำลังช่วยคน หนึ่งล้านคนให้ได้กลับบ้าน

in safety and dignity, because conflicts had ended.

อย่างปลอดภัยและมีเกียรติ เนื่องจากความขัดแย้งยุติลงแล้ว

Last year, we helped 124,000.

ปีที่แล้ว พวกเราได้ช่วยไป 124,000 คน

In 2005, we had about 38 million people displaced by conflict in the world.

ค.ศ. 2005 มีคนประมาณ 38 ล้านคนที่ ต้องพลัดถิ่นเนื่องจากความขัดแย้งในโลก

Today, we have more than 60 million.

ปัจจุบัน มีคนจำนวนมากกว่า 60 ล้านแล้ว

At that time, we had had, recently,

ตอนนั้น ที่พวกเราได้ทำเมื่อไม่นานมานี้

some conflicts that were solved.

ความขัดแย้งได้รับการสะสางแล้ว

Now, we see a multiplication of new conflicts

เวลานี้ พวกเรามองเห็นความขัดแย้งใหม่ เป็นเท่าทวีคูณ

and the old conflicts never died:

และความขัดแย้งเดิมที่ไม่เคยหายสนิท

Afghanistan, Somalia, Democratic Republic of Congo.

ประเทศอัฟกานิสถาน โซมาเลีย สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก

It is clear that the world today is much more dangerous than it was.

เป็นที่ชัดเจนว่าโลกในปัจจุบัน อันตรายกว่าในอดีตมาก

It is clear that the capacity of the international community

เป็นที่ชัดเจนว่าความสามารถ ของสังคมระหว่างประเทศ

to prevent conflicts and to timely solve them,

ในการป้องกันความขัดแย้งและ ในการแก้ไขในเวลาที่เหมาะสม

is, unfortunately, much worse than what it was 10 years ago.

น่าเสียดายที่มันเลวร้ายยิ่งกว่า เมื่อ 10 ปีที่แล้วมากนัก

There are no clear power relations in the world,

ตอนนี้มันไม่มีอำนาจความสัมพันธ์ ที่ชัดเจนในโลก

no global governance mechanisms that work,

ไม่มีกลไกโลกาภิบาลที่ใช้งานได้

which means that we live in a situation

ซึ่งหมายความว่าพวกเรากำลังตกอยู่ ในสถานการณ์

where impunity and unpredictability tend to prevail, and that means

ที่การนิรโทษกรรมและความไม่แน่นอน อยู่เหนือกว่า ซึ่งหมายถึง

that more and more people suffer,

ผู้คนจะเผชิญกับ ปัญหานี้มากขึ้นเป็นทุกข์เท่าทวี

namely those that are displaced by conflicts.

กล่าวคือ ผู้คนที่ต้องพลัดถิ่น เนื่องด้วยความขัดแย้ง

BG: It's a tradition in American politics

บรูโน่ : เป็นธรรมเนียม ในการเมืองของอเมริกา

that when a President leaves the Oval Office for the last time,

เมื่อประธานาธิปดีออกจาก ห้องทำงานรูปไข่ในครั้งสุดท้าย

he leaves a handwritten note on the desk for his successor

เขาจะทิ้งข้อความเขียนด้วยลายมือ ไว้ให้แก่ผู้สืบทอดตำแหน่งบนโต๊ะทำงาน

that walks in a couple of hours later.

ที่จะเดินเข้ามาในสองสามชั่วโมงถัดไป

If you had to write such a note to your successor, Filippo Grandi,

ถ้าท่านสามารถเขียนข้อความนั้นแก่ ผู้สืบทอดตำแหน่ง ฟิลิปโป แกรนดิ

what would you write?

ท่านจะเขียนว่าอะไรครับ

AG: Well, I don't think I would write any message.

แอนโตนิโอ : ผมไม่คิด ที่จะเขียนข้อความอะไรทั้งนั้น

You know, one of the terrible things when one leaves an office

คุณรู้ไหม สิ่งหนึ่งที่แย่มากเมื่อ คุณต้องออกจากที่ทำงาน

is to try to become the backseat driver,

คือการพยายามจะเป็น คนควบคุมสั่งการอยู่เบื้องหลัง

always telling the new one what to do.

คอยบอกคนที่มาใหม่ ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง

So that, I will not do.

ดังนั้น ผมคงจะไม่ทำครับ

If I had to say something to him,

หากผมมีสิ่งใดอยากพูดกับเขา

it would be, "Be yourself, and do your best."

มันคงจะเป็น "เป็นตัวของตัวเอง และทำให้ดีที่สุด"

BG: Commissioner, thank you for the job you do.

บรูโน่ : ท่านกรรมาธิการครับ ขอบคุณในงานที่ท่านทุ่มเท

Thank you for coming to TED.

ขอบคุณที่มา TED นะครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)